Op de middelbare school heb ik iets zeer opwindends meegemaakt. Iets wat ik daarna nooit meer heb meegemaakt. Iets wat ik, tot nu toe, verzwegen heb, onder andere omdat het anders teveel problemen zou opleveren, maar vooral omdat ik de behoefte niet had het iemand te vertellen. Dit is het (ware) verhaal van wat er is gebeurd, maar vooral hóe het is gebeurd…

Gymles was sowieso een bijzondere les. Niet alleen omdat het de enige les was waarbij we eindelijk eens niet stil in de banken hoefden te zitten, maar ook door de leraar die het vak gaf, die ik in mijn verhaal meneer Jansen zal noemen. Meneer Jansen was een man van al dik in de vijftig, was niet dik, maar ook niet dun, kort grijs haar en hij had altijd een speelse grijns op zijn gezicht. Hij gedroeg zich normaal, af en toe maakte hij wel eens een opmerking over meisjes bijvoorbeeld: ‘Zoals Annemiek rent lijkt het alsof ze ongesteld is’, of ‘Dat broekje zit wel erg strak om Veronica’s kont’, maar meer niet. Toch wond hij me altijd erg op en had ik vaak heftige fantasieën over hem. Ik denk dat het door die grijns van hem kwam. Hij keek me altijd weer aan met die grijns op zijn gezicht en ogen waar de passie uit spoot. Zo keek hij alleen naar mij. Dat had al iets moeten zeggen, denk ik achteraf.

Ik was altijd best goed in gym, misschien kwam dat ook omdat ik jarenlang op hockey had gezeten. Dat maakte me sportief. Daardoor was ik ook niet dik, integendeel. Ik was zelfs wat aan de slanke kant. Waar ik het meeste trots op was, was mijn kont. Ik kreeg van mijn vriendjes altijd complimentjes dat ik zo’n mooie kont had. Op een dag hadden we yoga tijdens gym. Ik voelde me niet bepaald verbonden hiermee, maar ik deed toch fanatiek mee. We moesten in de raarste standjes gaan staan. Dit was een goede manier om meneer Jansen in te palmen, dacht ik nog. Want ik verlangde er erg naar het met hem te doen. Er was één yogabeweging, waarbij je op handen en voeten moest gaan zitten en je rug zo ver mogelijk moest uitrekken. Ik deed het zo goed mogelijk, ik liet mijn kont zo sexy mogelijk naar buiten komen. En ik zag hem naar me kijken. Niet even een vluchtige blik; nee, een hele tijd. Ik knipoogde snel naar hem, zodat mijn klasgenootjes het niet zouden zien, en ik lachte een schuine ondeugende lach naar hem. Ik wilde hem, meer dan wat dan ook.

‘Gaan jullie maar alvast’, zeg ik tegen mijn vriendinnen die al klaar waren met omkleden. Ik was altijd al sloom geweest in omkleden. Het was het laatste uur, en ik wist ook dat het meneer Jansen’s laatste uur was. Er was helemaal niemand anders meer aan het omkleden. Ik was alleen. Toen ik net naar de uitgang wilde lopen, voelde ik opeens een hand op mijn schouder. Ik schrok. Ik draaide me om en zag dat meneer Jansen achter me stond. ‘Kan ik je even spreken in mijn kamertje?’ vroeg hij met zijn zware, mannelijke stem. Ik knikte en liep achter hem aan. ‘Het zit namelijk zo…’ begon hij toen we in zijn ietwat krappe kamertje stonden, ‘Je bent nogal storend tijdens de lessen.’ ‘O?’ zei ik vragend. ‘Hoezo dat?’ ‘Nou ja,’ begon hij, en hij liep langzaam op me af (de opwinding was bijna voelbaar); ‘Ik kan mijn werk bijna niet meer doen.. omdat ik teveel wordt afgeleid door jou.’ Hij grijnsde zijn speelse grijns. Hij stond nu heel dicht bij me. Ik werd bijna gek van opwinding en verlangen en opeens, tamelijk onverwacht, drukt hij zijn lippen vurig op de mijne. Hij kon heerlijk zoenen. Niet te ruw, niet te sloom, vol passie net zoals zijn ogen. Ik kreunde van genot. Hij kon écht goed zoenen, misschien kwam het omdat hij al veel ervaring had als vijftiger. ‘Eén seconde’, mompelde hij, en liep naar de deur en draaide de sleutel in het slot. Ik lachte ondeugend en hij grijnsde zijn grijns. Toen kwam hij weer op me af en begon me nog eens heftig te zoenen. Mijn handen gleden ondertussen naar zijn broek. Ik begon de bobbel die ik voelde te masseren en nu was hij degene die zachtjes kreunde. Hij zocht tegelijkertijd naar mijn borsten en begon die te masseren. Hij dirigeerde me naar de tafel die bijna één derde van het krappe kamertje in beslag nam, en zette me erop. ‘Doe kleren uit’, kreunde hij, want ik masseerde de bobbel in zijn broek, die overigens steeds groter werd, nog steeds. Ik trok snel mijn kleren uit en hij ook en al gauw waren we naakt in de kamer. Toen ik zijn lul zag, iets groter dan gemiddeld, verlangde ik er meteen naar hem te pijpen en dat is ook precies wat hij wilde. Ik begon direct met pijpen; ik zoog op zijn ballen, likte en zoog aan zijn lul en nam hem in diep in mijn mond. Hij genoot er vol van en kreunde steeds meer. Hij had zijn hand achter mijn hoofd en duwde zijn lul steeds wat ruwer in zijn mond. Toen draaiden we de rollen om. Ik ging op mijn tafel zitten en hij begon me te beffen. Wat kon hij heerlijk beffen. Af en toe deed hij een paar vingers in mijn kutje, en ook in mijn kont. Hij sloeg op mijn kont en mompelde dan ‘Wat heb je een lekker kontje meisje’. Hij spuugde op mijn kutje, en begon me steeds sneller te vingeren. Ik hield het niet meer. ‘Neem me’, kreunde ik. ‘Neem me alsjeblieft!’ Hij treuzelde express om me extra gek te maken, ging staan (ik zat nog steeds op de tafel met mijn benen gespreid); en hij kwam met zijn harde en stijve lul bij mijn kutje. Hij draaide wat rondjes rond mijn clitoris en tegen mijn schaamlippen aan en duwde zachtjes tegen mijn clitoris. Toen ging hij bij me naar binnen. Eerst neukte hij me met langzame halen. Toen steeds wat harder. Hij ging ook steeds dieper. Ik hoorde hem hard kreunen en hijgen. ‘Nu in mijn kontje’, hijgde ik. Dat liet hij me geen tweede keer zeggen. Hij legde me op de grond, en ik ging op mijn handen en voeten zitten, net zoals het yoga standje wat we nog geen uur eerder hadden geoefend tijdens de gymles. Het was krap. Het was pijnlijk. Maar het was heerlijk. Het was mijn anale ontmaagding. We kwamen gezamenlijk klaar met een enorme schreeuw en hoopten later dat niemand anders ons had gehoord. Want op dat moment waren we er absoluut niet mee bezig. Hij spoot zijn zaad in mijn kont. Ik kreunde het uit. Toen gaf hij me een vurige kus, en hij legde mijn naakte lichaam op de zijne. We bleven nog een tijdje op elkaar liggen. Toen werd het toch maar eens tijd om naar huis te gaan. ‘Je ouders zullen zich vast afvragen waar je bent’, zei hij met een knipoog, toen we ons weer aankleedden. Nooit gedacht dat een doodnormale schooldag zo leuk kon zijn, bedacht ik me toen ik naar huis fietste.