De Hijger - 5

De volgende zaterdag dat haar ouders een avondje wegwaren wachtte Janneke tevergeefs op een telefoontje. Kaspar, de man die de laatste maanden haar leven had beheerst had duidelijk besloten om haar eerst wat af te laten koelen na haar avontuur in het voetbalstadion (zie deel 3), en dat was waarschijnlijk maar goed ook. Het meisje had de volgende dag alle gebeurtenissen overdacht, en hoe meer ze dat deed, hoe kwader ze was geworden. Niet eens zozeer over het risico dat hij haar had laten lopen, maar veel meer dat hij haar niet had verteld wat hij van plan was. Ze nam zich voor om hem de volgende keer dat ze hem sprak eens goed de waarheid te vertellen. En zelfs dacht ze erover om hun contact maar helemaal af te breken. Tevergeefs wachtte ze echter die avond bij de telefoon.

Ook in de twee weken daarna hoorde ze niets en Janneke begon zich langzaam maar zeker zorgen te maken. Haar boosheid nam met de dag af, en in plaats daarvan begonnen haar hormonen weer een grotere rol te spelen. Ze masturbeerde nog steeds regelmatig (alhoewel ze het trileitje voorlopig weggeborgen had in haar geheime kistje), maar haar vingers konden haar nauwelijks nog bevredigen nu ze kennis had gemaakt met veel spannendere zaken. Haar gevoelens van boosheid als ze aan de avond in het stadion dacht waren dan ook langzaam vervangen door verlangen. Helemaal vergeven had ze hem nog niet, maar ze moest er toch ook niet aan denken dat ze nooit meer het soort geile opdrachtjes zou krijgen die haar leven het laatste half jaar zoveel spannender gemaakt hadden. Ze wilde het nog niet aan zichzelf toegeven, maar langzaam maar zeker was ze een beetje verslaafd geraakt aan de spanning en de opwinding.

Toen hij dan uiteindelijk toch belde, op een regenachtige zaterdagavond waarop Janneke al bijna de hoop had opgegeven, was ze haar voornemen om hem de huid vol te schelden dan ook vrijwel helemaal verdwenen.

‘Hallo Janneke’, klonk de zo bekende hese stem in haar oor, ‘heb je me gemist?’

Natuurlijk was dat het geval, maar Janneke was niet van plan om zich onmiddellijk weer te onderwerpen.

‘Nee, helemaal niet’, bracht ze er op de beste boze toon uit die ze op kon brengen.

Dit bleek echter niet al te overtuigend, want ze hoorde hem zachtjes grinniken.

‘Nog boos over je laatste opdracht neem ik aan?’

‘Een beetje ja. Waarom heb je het gedaan?’

‘Waarom heb ik wat gedaan?’

‘Me laten klaarkomen terwijl mijn vader vlak naast me zat? En me ook nog niet eens van tevoren laten weten dat je dat zou doen!’

‘Wat betreft het eerste; dat zou je nu toch wel moeten weten, mijn geile meisje. Maakt niet juist het gevaar, het risico dat je loopt een groot deel van de opwinding uit? Was het niet juist een kick dat je vader zou kunnen ontdekken dat zijn lieve onschuldige dochtertje lang niet zo onschuldig was als hij dacht?’

Ze wist dat hij gelijk had, maar het toegeven wilde ze niet. Hij wachtte echter ook niet op antwoord, maar ging gelijk door.

‘En wat het tweede betreft; zou je überhaupt hebben gedaan wat ik zei als je wist wat ik zou gaan doen?’

‘Misschien wel!’, zei ze, maar de aarzeling klonk in haar stem door.

‘Nou goed, misschien wel, misschien niet. Maar zelfs al zou je het gedaan hebben, zou je werkelijk willen dat ik je alles van tevoren zou vertellen? Is het niet juist super opwindend om nooit te kunnen weten wat er te gebeuren staat? Voor voorspelbaarheid ben je bij mij vrees ik aan het verkeerde adres Janneke. Dit zijn het soort dingen die ik doe, en als je een saai en gewoon tienerleventje wilt dan kan dat, maar je zult een keuze moeten maken. Als je voor mij kiest zullen dit soort dingen nog vaker gebeuren, dat beloof ik je.’

Janneke aarzelde; ze wilde haar boosheid vasthouden, maar ergens wist ze dat hij gelijk had. Was het avontuur niet juist wat haar zo in deze spelletjes aantrok?

‘Vertel me eens Janneke; als je nu terugdenkt aan die avond, voel je het dan niet weer prikkelen van binnen? Was het niet een van de beste orgasmes die je ooit gevoeld hebt? Zo nee dan hang ik nu op, en dan zul je nooit meer last van me hebben.’

De woorden overspoelden het meisje als een koude golf, en alleen al de gedachte dat het hier zou eindigen bracht haar in een lichte paniek. Ze dacht terug aan al die dingen die ze de laatste tijd had meegemaakt, en ze voelde de vlinders opnieuw in haar buik. Toen het beeld weer voor ogen verscheen van hoe ze daar had gezeten, in het stadion, met haar vader naast haar en een trileitje begraven in haar grotje tintelde het in haar kutje.

‘Je hebt gelijk’, zuchtte ze. ‘Je hebt me de beste maanden van mijn leven gegeven en ik zit alleen maar te zeuren. Het spijt me. Ik zal vanaf nu alles doen wat je zegt.’

‘Aan die belofte zal ik je niet houden, want je weet niet wat ik allemaal kan vragen. Maar zolang je je opdrachten blijft uitvoeren zullen we doorgaan. Bedenk wel, het ligt op elk moment in je macht om het af te breken, maar dan zal onze relatie volkomen ten einde zijn.’

‘Ik begrijp het’, zuchtte ze.

‘Goed zo, dan krijg je nu je volgende opdracht. Het wordt hoog tijd dat je je eerste ervaring met een jongen op gaat doen...’

Jongens! Janneke had er al over gedroomd ver voordat Kaspar in haar leven was verschenen. Deze dromen waren echter altijd vervuld geweest met romantiek: heftige verliefdheid, stiekeme zoentjes, samen naar de sterren kijken. Sinds dat eerste telefoontje was er echter een nieuw element in het spel gekomen. Met geen mogelijkheid kon ze liefde meer los denken van de heftige lichamelijke behoeftes die zich de laatste paar maanden in alle hevigheid hadden ontwikkeld.

Daarnaast hadden haar vroegere dromen altijd behoorlijk ver van de realiteit afgestaan. Janneke was altijd rustig en een beetje verlegen geweest. De jongens uit haar klas hadden tot op heden dan ook maar weinig aandacht voor haar gehad. Om deze reden was Janneke daarom ook nog niet verder gekomen dan giebelend fantaseren met haar beste vriendin Merel. Maar nu zou ze niet alleen de aandacht van een jongen moeten zien te trekken; ze zou hem moeten laten klaarkomen!

Gelukkig was het zelfvertrouwen van Janneke de laatste tijd aardig toegenomen. Alhoewel ze nog steeds niet helemaal gelukkig was met haar bril en met haar nog ietwat slungelige tienerlichaam wist ze nu dankzij Kaspar, en misschien nog wel meer dankzij Sky, dat ze behoorlijk seksueel aantrekkelijk kon zijn. Daarbij had in het laatste half jaar haar lichaam zich weer wat verder ontwikkeld. Haar borsten waren nu zelfs in haar minder strakke shirtjes niet meer te verbergen, en ook haar heupen waren weer wat breder geworden. Met haar krullerige blonde haar, groene ogen en kleine, strakke kontje begon Janneke eigenlijk een behoorlijk mooie tiener te worden. Het was slechts een kwestie van tijd voordat dit anderen ook op zou gaan vallen.

Deze tijd had het meisje nu echter niet, en ze was dan ook al snel begonnen met het maken van een plan. Het eerste, en belangrijkste, was natuurlijk het uitzoeken van de juiste jongen.

Natuurlijk had ze in eerste instantie voornamelijk gedacht aan de coole, populaire jongens uit de hogere klassen, waar ze zo vaak samen met Merel over gedroomd had. Na er goed over nagedacht te hebben besloot ze echter dat dit geen goed idee zou zijn. Ook al had ze de laatste tijd veel positieve veranderingen ondergaan, ze kon zich nog steeds niet voorstellen dat een oudere coole jongen geïnteresseerd zou zijn in een jonger meisje, dat zeker niet tot het selecte groepje populaire scholieren behoorde. Het zou vreselijk zijn, bedacht ze, als haar opdracht in het honderd zou lopen doordat een van die jongens haar simpelweg uit zou lachen.

Daarbij zou het ook wel eens te gevaarlijk kunnen zijn. De populaire jongens schepten over het algemeen maar wat graag op over hun prestaties op seksueel gebied, en het was als meisje, in het dorp waar Janneke’s school stond, maar al te makkelijk om als slet te boek te komen staan. Het meisje had weinig behoefte om tot het favoriete roddelonderwerp van de gehele school te verworden. Ze moest dus iemand zien te vinden waarvan ze redelijk zeker kon zijn dat ze hem kon verleiden en dat hij er vervolgens zijn mond over zou houden. Daarbij moest hij natuurlijk ook wel een beetje leuk zijn, besloot ze.

In de volgende dagen schoten verschillende namen door haar hoofd, maar telkens weer moest Janneke tot de conclusie komen dat de jongen in kwestie niet aan haar criteria voldeed. De opdracht was een stuk moeilijker dan ze in eerste instantie had gedacht!

Het was pas op de achtste dag dat ze besloot zich op Bas te richten. Dat ze niet eerder aan hem gedacht had was niet bijzonder vreemd. Bas, eigenlijk Sebastiaan, was het soort jongen dat liever niet teveel opviel in de klas. Meestal zat hij rustig ergens achter in de klas, en tenzij de docent specifiek hem een vraag stelde hoorde je vrijwel nooit wat van hem, waardoor zijn aanwezigheid nog wel eens vaker vergeten werd. In pauzes was hij meestal in gesprek met een groepje vrienden, en ook daar luisterde hij liever dan hij sprak. Toch was hij niet onpopulair. Alhoewel hij vanwege zijn rustige aard niet tot het groepje coole mensen behoorde was het een vriendelijke jongen waaraan niemand een hekel had, en die de meesten graag mochten. Daarbij had hij een goed gevoel voor humor, en met zijn droge opmerkingen kreeg hij regelmatig de lachers op zijn hand. Zijn uiterlijk was niet veel bijzonders. Lelijk was hij niet, maar hij had het soort lichaam waarvan er op Nederlandse middelbare scholen dertien in een dozijn gaan. Kortom, Bas maakte deel uit van de grote middenlaag die in elke middelbare-school-hiërarchie te vinden is.

Voor Janneke was hij echter de perfecte keus. Goed, ze was dan lichamelijk niet uitzonderlijk tot hem aangetrokken, en hij was niet zo cool als de jongens waar ze altijd over gedroomd had, maar ook zij mocht hem graag. Daarbij leek het haar niet het type dat later zou gaan opscheppen over wat ze met hem van plan was. Het mooiste was nog wel dat hij tot op heden maar weinig aandacht van de meisjes had gekregen, en dat zou het waarschijnlijk een stuk makkelijker maken om hem te verleiden en daarna zelf de controle te behouden.

Toen ze eenmaal haar beslissing had genomen liet Janneke er geen gras over groeien. Al de volgende dag ving ze met haar plan aan. Ruim een half uur had ze die ochtend voor haar kledingkast gestaan, zoekend naar het ideale setje om aan te trekken. Dat het een rokje moest zijn dat was meteen duidelijk, maar de rest was lastiger. Lang twijfelde ze of ze een slipje aan moest doen, maar uiteindelijk besloot ze het toch maar te doen; ze wilde dan wel Bas verleiden, maar ze had weinig zin om de hele dag op te moeten passen dat niet ook de rest van de school meer te zien kreeg dan de bedoeling was. Daarbij was ze ook een beetje bang om te heftig op de jongen over te komen en hem af te schrikken. Haar bh bleef daarentegen wel thuis. Nodig had ze hem niet echt, en ze wist maar al te goed hoeveel jongens van borsten hielden. Eroverheen droeg ze haar lievelingstopje. Ze wist uit ervaring dat deze, wanneer ze gewoon rechtop zat of stond, een keurige indruk maakte, maar dat ze door een beetje manoeuvreren iemand die dichtbij stond een inkijk tot aan haar tepels kon geven. Precies wat ze nodig had!

Vervolgens zorgde ze ervoor dat ze op tijd op school aankwam. Om haar plannetje te laten werken moest ze het voor elkaar krijgen om naast Bas plaats te kunnen nemen. Ze was er vrij zeker van dat wanneer haar dat in de eerste les zou lukken, ze er wel voor zou kunnen zorgen dat hij bij de andere lessen vanzelf naar haar toe zou komen.

Ze was daadwerkelijk de eerste die aankwam bij het wiskundelokaal, maar na een paar minuten begon zich een klein groepje bij de nog gesloten deur te vormen, dat al snel in druk geklets verwikkeld was. Janneke lette er echter niet echt op; zij wachtte op Bas.

Minuten verstreken, en het meisje had zich er in haar zenuwen al bijna helemaal van overtuigd dat hij wel niet zou komen vandaag en dat ze al haar plannetjes voor niets had gemaakt, toen ze hem opeens in de gang zag lopen. Meteen liep ze op hem toe.

‘Hoi Bas!’

‘Oh, hi Janneke’, glimlachte hij. ‘Alles goed?’

‘Ja hoor’, glimlachte ze. ‘Luister, is het goed als ik zo meteen naast jou kom zitten? Het gaat de laatste tijd niet zo goed met mijn wiskunde, en jij bent daar veel beter in dan ik. Dan kan ik jou af en toe wat vragen.’

Bas keek haar een beetje raar aan. Een wiskundetopper was hij niet en hij was uitermate tevreden met zijn huidige zeventje gemiddeld. Hij was dan ook lichtelijk verbaasd dat iemand naar hem zou komen voor wiskundevragen, en dat zij hij haar dan ook.

‘Ja, maar ik hoorde dat jij goed kunt uitleggen. En ik hoef echt niet zoveel te weten, ik wil gewoon een zesje halen.’

Hij haalde zijn schouders op:

‘Nou ja, als jij denkt dat je er wat aan hebt vind ik het best.’

Van binnen juichte Janneke toen Van Dalen, de wiskundeleraar, de deur geopend had, en ze achter Bas aan naar de plek liep waar hij altijd zat, rechts op de achterste rij. Dat kwam haar maar al te goed uit. Wel kreeg ze een ietwat beledigde blik van haar vriendin Merel toegeworpen, die dankzij haar sluwe plannetje nu alleen moest zitten. Janneke voelde zich daar wel een beetje schuldig over, maar ze was ook te opgewonden om zich daar nu heel erg druk over te maken.

De les ging over geometrie. Slechts in de eerste tien minuutjes werd er wat uitgelegd en daarna mochten de scholieren zelf aan het werk met opdrachten. Janneke nam hierbij elke mogelijkheid te baat om vragen aan haar werkpartner te stellen. Niet dat ze dit bijzonder nodig had. In feite was Janneke veel beter in wiskunde dan Bas, en de vragen die ze stelde waren opzettelijk nogal simpel zodat ook hij veel antwoorden wist. Dit vragen gaf haar echter een excuus om op zijn schrift mee te kijken, en daarbij kon ze een beetje tegen hem aan leunen. Onder tafel raakte haar been het zijne, en dat vond hij duidelijk niet onprettig want hij deed geen enkele moeite om het zijne weg te trekken. Ook het meisje voelde een aangename warmte waar hun lichamen raakten. Het was de eerste keer dat ze echt flirtte, maar ze kwam er achter dat ze het best leuk vond.

De eerste les was naar haar smaak veels te snel voorbij, en tot haar teleurstelling kwam hij in de tweede les niet naast haar zitten. Was ze niet zo succesvol geweest als ze dacht, of wilde hij gewoon niet te opvallend doen? Het laatste bleek het geval toen hij bij het derde lesuur vroeg of zij hem dan misschien zou willen helpen bij geschiedenis. Janneke moest glimlachen om de doorzichtige smoes, maar ze stemde natuurlijk met plezier in, en tijdens de les beloonde ze hem door af en toe wat voorover te buigen zodat een aardig stukje van haar borsten zichtbaar werd. Zijn pogingen om subtiel te gluren mislukten faliekant, en Janneke werd er steeds zekerder van dat haar plan wel eens zou kunnen gaan slagen.

Helaas was er na die les een pauze, die Janneke zoals gewoonlijk met Merel, en Bas met zijn eigen vrienden doorbracht, maar het meisje maakte zich weinig zorgen. Gedurende de pauze betrapte ze hem er verschillende malen op dat hij niet op het gesprek lette maar haar kant stond uit te kijken.

‘Hallo, luister je wel?’, vroeg Merel geïrriteerd, en Janneke werd een beetje rood. Blijkbaar was Bas niet de enige die zich liet afleiden.

‘Oh ja, sorry hoor, moest even aan wat anders denken.’

‘Ja, aan Bas zeker. Wat heb jij toch met hem vandaag? Ben je verliefd op hem of zo?,’ zei ze pesterig.

‘Nou ja, hij is eigenlijk best schattig’, antwoordde Janneke blozend.

Merel keek haar aan alsof ze gek was geworden: ‘Ja, als je van saai en middelmatig houdt! Doe mij maar een jongen als Daniël.’

Janneke wist op wie ze doelde; een populaire 5e-klasser die het zelfs niet zou overwegen om ook maar in de buurt van het wat nerderig uitziende jongere meisje gezien te worden. Ze wilde echter haar vriendin geen pijn doen, dus hield ze wijselijk haar mond en bracht het gesprek op een ander onderwerp.



Het verbaasde Janneke totaal niet dat Bas ook bij het 4e lesuur weer naast haar kwam zitten, en zo speelde het meisje gedurende de dag haar spelletje verder. Hoewel hij zelf verder geen enkel initiatief nam wist ze dat ze zijn totale aandacht had. En toen ze eenmaal, tijdens aardrijkskunde, onderuitzakte en zichzelf goed uitrekte, waardoor hij een begerige blik op haar nu goed zichtbare tepels kon werpen, wist ze dat ze hem in haar ban had. Vanaf dat moment nam ze niet de moeite meer om net te doen alsof het geheel per ongeluk gebeurde. Beiden kregen al lang niets meer van de stof mee toen Janneke, tegen het eind van de dag, haar hand op zijn been plaatste en over de stof van zijn broek begon te strelen. Het was haar al lang opgevallen dat er zich een duidelijk zichtbare bobbel in zijn spijkerbroek had gevormd, en ook Janneke zelf voelde de opwinding, alhoewel die minder zichtbaar was. Opnieuw voelde ze het gloeien van binnen dat haar in de laatste maanden zo vertrouwd was geworden. Het was de spanning van het spel dat ze de laatste weken gemist had, en waarin ze nu weer in alle hevigheid in opging.

Haar tepels voelden gevoelig aan, en haar onderbuik tintelde opnieuw hevig, toen ze zijn hand pakte en hem op haar blote knie legde. De aanraking was aarzelend, maar haar huid voelde heet aan waar zijn hand haar raakte. Ze begeleidde zijn hand wat hoger naar haar dijbeen, en haar rokje schoof wat mee.

‘Janneke!’ Het meisje schrok op van de stem van haar leraar Frans, ‘de vervoegingen van “avoir” graag’.

Bas wilde zijn hand wegtrekken, maar Janneke hield hem onder tafel op zijn plaats terwijl ze het rijtje foutloos begon af te werken. Na haar complimentje in ontvangst te hebben genomen duwde ze hem zelfs nog wat verder omhoog, en ze zag dat hij knalrood werd toen hij eenmaal doorhad dat hij nu de stof van haar slipje kon voelen.

Toen de bel ging fatsoeneerde Janneke snel haar kleding. Het was het achtste, en laatste uur van de schooldag, en iedereen begon, ineens weer helemaal wakker, snel het lokaal te verlaten.

‘Over twintig minuten, bij de stalling’, fluisterde ze snel nog in Bas z’n oor, voordat ook zij haar tas pakte en naar het toilet liep. De jongen bleef nog even zitten, duidelijk nog een beetje in shock van het grote geluk dat hem zo ineens zonder waarschuwing had overvallen.

‘Achter de stalling’ was een begrip op het Wilhelminacollege, de school waar Janneke en Bas naar toe gingen. De fietsenstalling was een vrij groot gebouw, met een klein paadje dat eromheen liep. Dit paadje liep naar een klein achterplaatsje dat aan de ene kant aan het zicht werd onttrokken door het gebouw, en aan de andere kant beschut werd door dicht op elkaar geplaatste planten. Iedereen, inclusief de leraren, wisten dat dit de plek was waar stelletjes in de pauzes naar toe gingen om te zoenen. Jongens die het voor elkaar kregen om een meisje achter het schuurtje mee te krijgen merkten dat meteen in hun status op school, en veel minder populaire leerlingen droomden er dan ook van om een keer een meisje daarheen mee te krijgen. Nu, na het achtste uur was het plekje echter verlaten; ook de stelletjes bleven niet langer dan strikt noodzakelijk op het schoolterrein, en zochten na schooltijd liever een andere plaats om samen te zijn.

Voor Janneke voelde het echter als een kick om juist hier Bas naar toe te brengen. Ook zij droomde al sinds ze op de middelbare school zat ervan dat een leuke jongen haar hier mee naartoe zou nemen. Dat Bas niet de jongen van haar dromen was en dat er niemand in de buurt was om het te zien was nu voor haar van geen belang.

Toen ze de school uit kwam lopen zag ze Bas al bij de stalling staan. Ze glimlachte toen ze zag dat hij nerveus aan zijn shirt stond te pulken. Ook zij voelde zich zenuwachtig, en de wetenschap dat ze daarin niet alleen was maakte het makkelijker voor haar om de leiding te nemen en haar zenuwen te verbergen.

Eenmaal bij hem aangekomen begon hij wat te zeggen, maar ze onderbrak hem door hem bij de hand te nemen en hem over het paadje mee te trekken naar achteren. Zijn hand voelde warm in de hare en Janneke voelde vlinders fladderen in haar onderbuik van opwinding. Aangekomen op de plaats van bestemming liet Janneke zijn hand los. Eén moment stonden de twee tieners stil tegenover elkaar. Toen echter stapte het meisje naar voren en drukte haar mond op de zijne. In zijn verrassing duurde het een moment voordat Bas reageerde, maar toen sloeg hij zijn armen om haar heen en beantwoordde haar zoen.

Janneke, die met Sky al enige ervaring had opgedaan, kon merken dat dit Bas z’n eerste keer was. Hij was wilder en wat ongecontroleerder dan het motormeisje tijdens die heerlijke avond geweest was. Het kon Janneke echter weinig schelen. Ze voelde zijn lichaam warm tegen zich aandrukken, terwijl zijn hand zacht op de achterzijde van haar hoofd rustte, en ze besefte plotseling ze nu werkelijk met een jongen aan het zoenen was. Hun tongen speelden geruime tijd een passioneel spel, en beiden hadden zo met liefde de rest van de dag doorgebracht.

Het tienermeisje wist echter dat ze een opdracht te vervullen had. Nog wat strakker trok ze zich tegen hem aan, haar borsten ietwat plettend tegen zijn borstkas, en toen voelde ze waar ze naar op zoek was. Alhoewel zijn strakke spijkerbroek de bewegingsvrijheid van zijn pik wat verhinderde kon ze nu toch duidelijk voelen hoe er een bobbel een stukje onder haar navel tegen haar buikje drukte. Met enige spijt onderbrak ze hun kus en bracht wat afstand tussen hun beide lichamen. Een blik van onbegrip verscheen op zijn gezicht, die al snel veranderde in een uitdrukking van lichte paniek toen ze haar hand naar zijn kruis bracht.

‘Janneke! Wat...?!’

‘Ssst’, suste Janneke, terwijl ze met haar hand over zijn bobbel wreef.

Bas wist duidelijk niet hoe hij het had, gevangen tussen schok en genot. Nooit, in zijn wildste dromen, had hij vanochtend toen hij opstond kunnen dromen dat vandaag een meisje dit met hem zou doen. Nu het echt gebeurde wist hij niet of hij ervan moest genieten of zo snel mogelijk weg moest rennen.

Gelukkig was het eerste instinct sterker, want Janneke had nog veel meer met hem voor. Ongeduldig als ze nu was kon ze hier geen genoegen mee nemen. Ze wilde hem zien! Haar groene ogen glansden van opwinding toen ze een beetje onhandig aan zijn riem begon te trekken. Toch kreeg ze hem los, en toen ook de knoop en de rits van zijn broek eraan moesten geloven ontrok alleen zijn zwarte boxershort zijn halfharde staaf nog aan haar zicht. Dit duurde echter niet lang, want Janneke trok aan de stof totdat zijn lul en ballen ineens uit het rechterpijpje floepten. Haar adem stokte even in haar keel toen ze de geslachtsorganen van de verbijsterde jongen ineens van dichtbij kon bewonderen. De laatste keer dat ze een piemel had gezien was zo vroeg in haar kindertijd geweest dat ze zich er niets meer van kon herinneren, en nu was ze ineens geconfronteerd met een al aardig gezwollen jongenspik, met daaronder twee aardig gevulde ballen. Bas was van een vrij normale grootte, maar voor het onervaren meisje leek de lat gigantisch. Bewonderend legde ze haar hand op het naakte vlees dat zacht en warm aanvoelde onder haar aanraking. Bas zijn verwarring mocht er dan voor gezorgd hebben dat hij nog niet helemaal stijf was geworden, maar de natuur bleek toch sterker, en deze aanraking had dan ook tot gevolg dat het lid van Bas zich langzaam verhief tot een volledige erectie.

Het meisje voelde hem groeien onder haar vingers, en haar schoot verstrakte zich toen ze bedacht dat deze staaf ervoor gemaakt was om een meisje binnen te dringen. Ze had nog geen ervaring met penetratie, maar de gedachte aan deze lul die langzaam haar gleufje binnengleed zond prikkelingen door al haar gevoeligste plekjes.

Janneke mocht dan nog niet veel ervaring hebben, maar ze had genoeg basiskennis om te weten wat ze nu moest doen. Op haar hurken zittend begon ze voorzichtig aan de stijve pik te trekken, waardoor langzaam de paarse eikel bloot kwam te liggen. Nieuwsgierig streelde ze met haar vinger over de paddenstoelvormige kop, hetgeen een lichte kreun aan Bas onttrok. Nu begon Janneke hem in een rustig tempo af te trekken. Ze wist dat ze moest proberen hem klaar te laten komen en eerlijk gezegd was ze zelf ook ontzettend benieuwd hoe dat er bij een jongen uit zou zien. Gelukkig had Kaspar haar enkele tips gegeven en die bleken te werken toen ze met haar linkerhand zijn balzak omvatte en zachtjes druk gaf met haar vingers. Ze vond het lekker aanvoelen en ze kon aan Bas merken dat hij er ook van genoot.

Het meisje wist echter dat niet te lang door konden gaan met wat ze nu aan het doen waren. Het was dan wel niet erg waarschijnlijk dat er om deze tijd nog iemand anders naar dit plekje kwam, maar helemaal uit te sluiten viel het toch niet. Als ze betrapt waren tijdens het zoenen was dat hoogstens een beetje gênant geweest, maar hun huidige toestand zou wat grotere consequenties hebben mocht iemand er achter komen. Janneke begon dan ook het tempo wat verder op te voeren, tot groot genoegen van Bas, die al stond te trillen op zijn benen van genot.

De jongen dacht niet meer aan vluchten en wilde dat dit gevoel nooit meer op zou houden. Natuurlijk had hij masturbatie al geruime tijd ontdekt, maar het gevoel van Janneke’s zachte handen om zijn pik was onvergelijkbaar met wat hij voelde wanneer hij zichzelf aftrok. Helaas voor onervaren jongen was de situatie te opwindend om het lang vol te houden. Al snel voelde hij hoe zijn ballen onder haar masserende hand begonnen samen te knijpen.

‘Ik ga.. klaarkomen!’ waarschuwde hij het meisje hijgend.

Janneke trok gespannen door, wachtend op wat komen ging. Ze zorgde alleen dat ze wat naar de zijkant ging, zodat hij niet over haar heen zou spuiten. Dan zou ze heel wat uit te leggen hebben thuis! Haar tempo nog een beetje verhogend zag ze nu zijn eikel enkel nog in een flits ontbloot worden voordat hij weer grotendeels onder zijn voorhuid verdween. Toen voelde ze echter hoe zijn pik begon te schokken, en opeens opende het plasgaatje zich om straal na straal zaad tegen de achterkant van de fietsenstalling te lozen. Met open mond keek ze toe, maar nog altijd weigerde het meisje los te laten, terwijl ze nu in een rustig tempo helemaal leeg pompte.

Al snel verminderde echter de kracht van zijn orgasme, en ze voelde hoe zijn lul verslapte in haar hand, terwijl het laatste beetje sperma over haar vingers droop en daar bleef plakken. Nieuwsgierig bracht Janneke de vingers naar haar mond en stak voorzichtig haar tongetje wat naar buiten om een klein beetje te proeven. Ze had haar eigen vocht ook wel eens geproefd, en daar gaf ze eigenlijk de voorkeur aan boven dit wat bittere witte spul, maar erg smerig vond ze het ook niet. Ze besloot dat ze er wel aan zou kunnen wennen.

Nu, met haar opdracht volbracht, was het echter tijd om te gaan. Weer recht op haar benen staand gaf ze de nog wat verdwaasde jongen nog snel een kus op zijn mond. ‘Dankjewel Bas!’

Zonder een antwoord af te wachten ging het meisje vrolijk haar fiets halen. Ze kon niet wachten totdat ze weer thuis was, om deze ervaring in de veiligheid van haar eigen kamertje nog eens in gedachten opnieuw te beleven. Haar kutje gloeide al van gespannen verwachting!

---

Omdat er zoveel positieve reacties waren op deel 4 ben ik maar zo snel mogelijk aan het volgende deel begonnen. Ik hoop dat jullie het weer leuk vinden! Commentaar ontvang ik natuurlijk nog altijd graag. Moet er een deel 6 komen?