Kennissen Van Ouders - 1

Mijn ouders zijn al zo'n 25 jaar bevriend met Cor en Ada. Mijn ouders waren begin twintig en Cor en Ada halverwege dertig toen ze elkaar leerden kennen. Ze ontmoetten elkaar op een muziekweek, waarbij je met elkaar muziek maakt. Mijn ouders en Cor en Ada zijn gek op klassieke muziek. Dat varieert van barok tot middeleeuwse muziek, maar ook sommige opera's. Die muziekweken vinden mijn ouders heerlijk en doen dat sinds die tijd ongeveer elke vakantie. Ook ik ben daar sinds ik op de wereld, 16 jaar nu, jaarlijks bij. Cor en Ada zijn nauwe verwanten geworden en komen heel vaak bij ons. Niet alleen op verjaardagen, maar ook tussendoor gewoon weekendjes. We musiceren dan met zijn allen, in eerste instantie waren dat mijn ouders met hen en daarna, toen ik wat ouder werd, deed ik vrolijk mee op mijn viool.

Thuis ben ik enig kind ben en aangezien mijn ouders verder niet heel uitbundige mensen zijn, ben ik vaak erg op mezelf. Ik heb het idee dat er dagen voorbij gaan waarop ik niets zeg tegen mijn ouders. Ook het avondeten gaat vaak zwijgend voorbij. Het is niet een typisch warm en gezellig nest. Ik heb me er wel over verbaasd dat mijn ouders nooit meer kinderen hebben gewild. Maar als ik ernaar vraag dan zeggen ze: 'we vonden een kind genoeg.' Verder geen klagen hoor, maar bij Cor en Ada is het doorgaans een stuk gezelliger. Ik ben daar ook vaak in mijn eentje. Zij hebben kinderen, maar die zijn het huis al uit. Dus vinden ze het erg leuk als ik er ben. Al met al logeer ik er toch wel een paar nachten per maand.

Cor heeft veel wat ik bij mijn vader mis: humor, ontspanning, gevoel, hij kan erg geraakt zijn door mooie muziek, kan heel goed luisteren en geeft goede raad. Met Ada gaat het ook altijd super. Ze vindt het heerlijk om te zien als Cor met mij spelletjes doet, muziek maakt, puzzels maakt, grapt en grolt.

Vorige week hebben we gehoord dat een broer van mijn vader is overleden. Hij woont in Australie. Aangezien ik voor een toetsweek zit, is het voor mij niet mogelijk om mee te gaan. Ik ken hem ook niet, want hij woont er al 20 jaar. Mijn ouders willen er wel heen en hebben besloten dat ik in die periode bij Cor en Ada verblijf. Eigenlijk alleen maar fijn, omdat Cor ook nog eens geduldiger en beter is in het uitleggen van lesstof, als ik het nodig heb. Enige probleem lijkt alleen even dat Ada er in die weken ook niet is. Die heeft al lang geleden afgesproken met een vriendin te gaan fietsen. Cor ziet gelukkig niet al te veel problemen. Hij kan prima koken, dus daar hoeft Ada niet voor te blijven. Omdat de begrafenis op korte termijn is, hebben mijn ouders snel een ticket geregeld voor de volgende dag. Ada vertrekt diezelfde dag om twee weken door Nederland te gaan fietsen.

Ik zit nu in mijn toetsweek. Het is altijd lekker omdat je om 12 uur al thuis bent. Alleen moet dan nog het studeren voor de volgende dag beginnen. Gelukkig wonen Cor en Ada een klein eindje buiten de stad dus kan ik prima leren in de woonkamer. Cor is even de deur uit. Hij is al met pensioen, maar heeft hier en daar wat klusjes en bezigheden. De toets van vanmorgen ging naar behoren, dus daar ben ik wel blij mee. Ik ben wel nog een beetje uitgeblust om weer opnieuw te gaan leren.

Ik loop wat doelloos door de kamer. In de boekenkast zie ik een hele rij fotoalbums staan en besluit daar maar eens een blik in te werpen. Cor houdt van fotograferen. Hij heeft eigenlijk altijd een camera bij zich. Hij heeft zijn foto's ook keurig georganiseerd. Op de banden staat precies uit welke periode de foto's zijn. Ik pak het album waarin mijn geboorte vermoedelijk staat en blader. Ik heb deze wel eens eerder gezien, maar het is toch wel grappig om nog een keer mijn ouders zo jong te zien. Ik zie dat ik toch best op mijn moeder lijk. Ik pak het volgende album dat de zomer van 1998 omvat. Ik was toen vier jaar. Uiteraard zitten er vakantiefoto's in, ook weer met mijn ouders. Op een foto zitten ze met zijn vieren op het strand, topless. Ada, daarnaast mijn moeder, daarnaast Cor en op het eind mijn vader. De volgende foto is Ada mijn moeder aan het insmeren met zonnebrandcreme op haar rug. Ze hebben zo te zien dikke lol. Ik zie mezelf niet zo snel op de foto, maar zal wel ergens aan het scheppen zijn.

Ik schuif het album terug omdat het me nou ook weer niet zo boeit om naar mijn moeders borsten te kijken. Ik duw alleen iets te hard waardoor het album achter de rest verdwijnt. 'Ei, wat doe je nu,' zucht ik tegen mezelf. Ik pak een stoel om met mijn arm achter de andere albums te kunnen grijpen, wat niet lukt, dus ik moet alle albums uit de kast halen om dat van de zomer van 1998 te kunnen pakken. Ik moet lachen omdat dit anderen dus ook al is gebeurd, want er liggen nog twee albums achter. Ik besluit me van mijn goede kant te laten zien, door het rijtje weer netjes te maken, al zie ik wel al dat die twee albums niet gaan passen. Ik vermoed dat ze ook nog niet gevuld zijn, want een mooi etiket op de zijkant met de data ontbreekt. Nou, dan geef ik ze wel aan Cor, kan hij ze alsnog gebruiken, hij is ze vast vergeten. Als ik een van de albums pak voel ik al direct dat er wel foto's in staan. Het zullen wel dubbele foto's zijn. Ik sta daar op een krukje en pak het bovenste album. Het is niet heel erg stoffig, zie ik wel, dus kan er nog niet jaren liggen. Ik keer de bladzijde om en mijn mond valt open. Ik weet niet wat ik zie...

Op het voorblad staat een behoorlijk grote foto van Cor en Ada, van lang geleden, dat zie ik nog. Ik schat in dat de foto een jaar of 25 oud is, ergens begin jaren tachtig. Ik moet steun zoeken tegen de kast om niet om te vallen. Ik denk eigenlijk dat ik ter plekke bleek wegtrek ook. Cor staat naakt schuin achter Ada, beiden met hun gezicht naar de lens. Ada heeft haar hoofd naar Cor gedraaid en zo staan ze te zoenen, met hun tongen ver uit hun mond. Cor heeft zijn rechterarm en hand bij het kruis van Ada en met zijn linkerarm om haar heen en grijpt hij haar linkerborst. Ada heeft met haar rechterhand de pik van Cor vast, die stijf is. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik wil dit niet zien, ik baal dat ik het boek heb gepakt en sla het snel dicht en stop het weer achter de andere albums. Dit moet ik maar snel vergeten. Het beeld maakt me een beetje misselijk. Deze mensen mogen geen seks hebben. Ik denk dat ik nooit meer normaal naar ze kan kijken. Ik probeer te herstellen en neem een kopje thee.

Cor komt niet lang daarna terug, ik ben gelukkig wel alweer hersteld. Ik pijnig mijn hersens over wat er nog meer in het boek zou staan. Hoe goed ken ik hen nou eigenlijk? Dat ik geregeld bij hen logeer, zegt nog niks over dat ik weet wat ze op de andere avonden doen. Bovendien heb ik daar niks mee te maken. Toch voelt het misschien wel een beetje als verraad, een teleurstelling dat ik dit niet heb gemerkt, niet in ben gekend of zo? Of dat ik ze plezier zie hebben met iets waar ik niet bij ben en ver vanaf sta?

Ik ga naar mijn tijdelijke kamer om mijn volgende proefwerk voor te bereiden. De concentratie is ver te zoeken omdat ik alleen maar het beeld van die foto voor me heb. Cor komt na een tijdje op mijn kamer en vraagt of het lukt met leren. Ik krijg elke keer flitsen van de foto op mijn netvlies en zie hem opeens anders. Het was altijd die vriend, dat trouwe bijna-familielid, maar ik heb hem op een ander andere manier gezien. Merkt hij dat ik hem anders bekijk, of let ik er nu scherper op? Ik zie dat hij mij van top tot teen bekijkt. Ik voel me bekeken, maar verwerp de gedachte dat hij loert. Kom op... die man kent je al zo lang.

Ik kan me er toe zetten dat Cor mij helpt met overhoren. Als ik voorover buk om op een papier op de grond te kijken, voel ik dat Cor bij mij binnen kijkt. Ik draag nog niet dagelijks een bh en heb hem vanmiddag ook al uit gedaan. Vooral omdat ik niet erg grote borsten heb. Maar nu bungelt het misschien wel erg vrij. Ik voel me opeens raar. Ik besluit het nogmaals te proberen en laat weer nonchalant een papier vallen. Iets langzamer pak ik het nou op en zie uit mijn ooghoeken zijn ogen prikken. 'Tjonge, zit ik hier een beetje Engelse grammatica te overhoren met jou. Ik zie je nog zo als peuter rondlopen, wat word jij al een jonge vrouw,' zegt Cor. 'Ik zal even een kopje thee zetten voor straks.'

Wat staat nog meer in dat boek, spookt maar door mijn hoofd. Tegenover Cor houd ik vol dat ik moe ben. 's Avonds bij het eten ben ik ook wat stilletjes en Cor vraagt me of ik niet ziek ben. 'Nee, maar de eerste dag viel me wat zwaar.' 'Anders ga je lekker vroeg naar bed straks, ik zal even iets lekkers te drinken voor je inschenken,' zegt Cor terwijl hij opstaat en naar de kast loopt. Op zich lokt het me om me in elk geval terug te trekken op mijn logeerkamer. Ergens ben ik ook bang dat Cor misschien een vermoeden heeft dat ik ergens van geschrokken ben. Gelukkig is die Engelse toets de volgende dag er niet een waarvoor ik erg veel hoef te leren. Ik vraag me alleen af hoe ik slaap kan komen. Cor geeft mij een glas met een soort wijn erin: 'Het is Martini met ijs, slaap je goed van en de meeste jongeren vinden het lekker. Het viel me vanmiddag nog weer eens op je kamer op hoe volwassen je al bent met je 16 jaar, dus ik vind dat dit wel kan.' Ik neem een slokje, voor een alcoholisch drankje smaakt het me wel goed.

Nadat ik mijn glas op heb, ga ik naar mijn kamer en ga naar bed. Ik ben niet zo'n alcoholdrinker en heb het idee dat ik me hoofd een beetje voel draaien, maar dat kunnen ook de gevoelens van eerder die dag zijn. In het donker spookt de foto door mijn hoofd. Hoewel ik de twee mensen erop als familie zie, merk ik ook een bijzonder gevoel in mijn onderbuik. Word ik nou opgewonden? Ik duw onder mijn pyjamashirt tegen mijn spleet door mijn onderbroek heen. Dat doe ik vaker om mezelf te plagen en ik weet waar het gaat eindigen. Steeds wrijf ik er even over en dan haal ik mijn hand weer weg. Dan tintelt het een tijdje na. Ik voel dat ik steeds vochtiger word.

Opeens hoor ik rumoer op de gang en hoor dat Cor naar bed gaat. Ik kijk op de klok en zie dat het 23 uur is. Ik ben wel even in slaap gevallen, denk ik. Nu ik Cor naar de wc hoor gaan en zijn tanden hoor poetsen, houd ik me even stil. Ik hoor dat hij de deur van mijn slaapkamer opendoet om te kijken of ik slaap. Ik blijf liggen op mijn rug met mijn ogen dicht en probeer een diepe ademhaling te simuleren. Hij komt dichterbij en streelt mijn haren. 'Je lijkt nu al zo op je moeder,' fluistert hij, 'ik hoop dat dat zo blijft. Die vormen groeien vanzelf nog.' Met een vinger trekt hij mijn pyjamashirt iets open en probeert in mijn shirt te kijken. Ik schrik, maar ben bang dat hij merkt dat ik wakker ben dus beweeg een beetje om mijn schrik niet te laten merken en te doen of ik slaap en draai me om. Nu schrikt hij op zijn beurt, maar denk dat ik verder niet wakker word. Hij geeft een kus op mijn wang en sluipt weg.

Als ik niets meer hoor op de gang, durf ik pas weer normaal adem te halen. De combinatie van de foto uit het boek en dat Cor blijkbaar stiekem naar mijn borsten keek, windt mij op. Schaam ik me daar niet voor? Ach... niemand kan in mijn hoofd kijken, dus wat maakt het uit. Ik probeer de details van de foto weer tevoorschijn te halen. Ik fantaseer dat ik bij het nemen van de foto aanwezig ben en van afstand toekijk terwijl Cor en Ada de foto nemen. Cor moedigt mij in mijn fantasie aan om mijn borsten te laten zien. Hoe hebben ze die foto gemaakt, vraag ik me af. Hebben ze daarna nog seks gehad? Ik laat alle details van de foto aan mijn netvlies voorbij gaan. Opeens schiet ik overeind in mijn bed. Mijn hart klopt in mijn keel, omdat ik me opeens weer iets van die eerste foto herinner. Ik moet nog een keer gaan kijken om mezelf daarin te bevestigen. Heb ik dat goed gezien?

Het is al een tijd stil op de gang dus ik durf de stap te wagen om naar beneden te gaan. In mijn hoofd repeteer ik het verhaal dat ik gewoon wat wil drinken mocht Cor opeens komen en stap uit mijn bed. Voorzichtig doe ik de deur open en hoor verderop in de gang een geronk uit de kamer van Cor komen. Zachtjes sluip ik de trap af. Ik durf de deur van de woonkamer niet dicht te doen, omdat die erg kraakt. Voorzichtig stap ik op een kruk en haal de fotoalbums weer weg. Ik pak het bovenste album weg en sla de eerste bladzijde op. Weer dat beeld. Dit keer geen schok, maar kriebels in mijn buik als ik Cor en Ada naakt en kwetsbaar maar ook machtig voor me zie. Deze mensen genieten en het maakt mij nieuwsgierig, naar hoe dat zou zijn! Maar het gaat me nu om dat detail. Achter Cor en Ada is een spiegel. De persoon die de foto heeft gemaakt, is niet te zien in de spiegel doordat Cor en Ada daarvoor staan. Toch zie ik in de spiegel onderin net een voet van de fotograaf, de linkervoet. En op die voet zie ik een bijzondere moedervlek, een beetje in de vorm van een druppel. Het lijkt me iets wat niet veel voorkomt, ik ken in ieder geval wel één iemand die zo'n kenmerk heeft: mijn moeder.

Ik hap naar adem bij deze ontdekking. Wat doet mijn moeder op deze foto. Zij heeft deze foto gemaakt, daar ben ik zeker van. Waar was mijn vader? Het moet ongeveer aan het begin van hun vriendschap zijn geweest, gezien de leeftijd van Cor en Ada. Mijn moeder had in ieder geval blote benen, was ze verder naakt? Even twijfel ik of wel door wil bladeren, maar mijn nieuwsgierigheid wint. Ik wil antwoord op mijn vragen. De volgende bladzijde word ik direct bevestigd in mijn gedachten. Mijn moeder zit in een heel witte kamer, volledig naakt op een simpele houten stoel, met voor zich een cello. Het instrument bedekt haar kruis. Ze gaat met de strijkstok langs de snaren, maar kijkt in de lens. Een beetje uitdagend, zoals ik mijn moeder niet ken. Haar haar is niet al te lang, kastanjebruin gekleurd. Haar borsten zitten elk aan een zijde van de hals. Ze is mooi op de foto, vind ik. Ze kijkt kwetsbaar, maar ook verzekerd. Ze lijkt zich niet direct te schamen voor haar naaktheid. Ik streel met mijn duim langs de foto langs haar borsten. Ik schrik even van mezelf, maar ben gegrepen door de foto.

Op de volgende bladzijde zie ik mijn moeder op dezelfde stoel zitten, weer geheel naakt. Met haar handen houdt ze een blokfluit vast, maar die valt deels van de foto af. Ze kijkt stout in de lens, haar wangen gebold met lucht alsof ze heel hard blaast. Haar benen heeft ze wijd waardoor de fotograaf en ik vrij zicht hebben op haar spleet. Er zit veel haar op, maar de foto is dan ook wel een behoorlijke tijd geleden gemaakt. Tegenwoordig is iedereen geschoren en gestyled. Ook bij mij in de klas zie ik bij het douchen bij gymnastiek dat grote haarbossen niet meer gewoon zijn. Ik knip het zelf wel een beetje bij, maar heel glad vind ik eng. Ik sla de bladzijde weer om en zie mijn moeder in exact dezelfde pose, maar in plaats van een blokfluit heeft ze nu haar handen om een grote, harde piemel. Ook nu heeft ze haar wangen gebold. Ze bespeelt deze piemel alsof het een blokfluit is, haar mond tegen de eikel. Het is voor mij niet te zien van wie deze piemel is, maar ik hoop dat hij van mijn vader is. Ik merk dat ik het wel genoeg vind voor vandaag en leg het boek voorzichtig terug in de kast.

Als ik in mijn bed lig, denk ik terug aan de foto's. Ik heb alweer spijt dat ik niet verder heb gebladerd. Mijn moeder moet op die foto's hooguit tien jaar ouder zijn geweest dan ik nu. Ze was een mooie vrouw met een uitdagende blik. Haar borsten waren wel al iets groter dan wat ik heb, maar het zal elkaar niet erg ontlopen. Ze is dus door iemand gefotografeerd terwijl ze een piemel in haar mond had. Ik besef eigenlijk niet goed wat ik heb gezien, maar begrijp wel dat in het boek nog wel meer zal staan. En ik besef dat mijn moeder een deel van haar leven voor mij verborgen heeft gehouden. En mijn vader, en Cor en Ada. Ik voel me ongelukkig dat ik daar niet in ben meegenomen. Waarom weet ik er niet van. Ik hoor toch bij het groepje, paps, mams, Cor en Ada? Ik voel me buitengesloten. Maar wat had Cor nou gezegd: 'Je lijkt erg op je moeder.' Dus ik hoor er wel bij, toch. Ik sta op en kijk in de spiegel op de logeerkamer. Ik probeer mijn haar bij elkaar te houden op de lengte die mijn moeder op die foto's had. Ik kan me er iets bij voorstellen, zij het dat ik absoluut niet dezelfde kleur heb. Ik trek mijn shirt omhoog en zie mijn borsten. Die van mijn moeder waren iets groter, maar wat minder stevig. Ik kijk me nogmaals aan in de spiegeling en besluit: morgen ga ik naar de kapper.

Ik stap terug in bed en denk aan de foto's. Ik zie mezelf met mijn nieuwe kapsel op de plek van mijn moeder. Hoe zou een piemel smaken? Is dat niet vies? Smaakt dat niet naar urine? En als een piemel zo groot wordt, past hij dan nog wel in je? In je mond of tussen je benen? Het zag er niet naar uit dat mijn moeder het vervelend vond of vies. Ze leek er zelfs een beetje van te genieten. Ik streel over mijn onderbroek en voel een tinteling. Ik weet alweer waar dit gaat eindigen...

Bij de toets de dag erna is mijn concentratie ver te zoeken. Het is buiten ook nog eens warm. Het belooft een zomerse dag te worden met temperaturen boven de 20 graden. Natuurlijk gaan mijn gedachten steeds naar het fotoalbum en mijn plan om naar de kapper te gaan en het kapsel van mijn moeder te nemen, van toen zij begin 20 was. Ook vraag ik me af of mijn vader dit allemaal weet. Iets in mij zegt van niet, maar ik heb het er niet moeilijk mee. Ik verwijt het mijn moeder niet, omdat ik een nieuwe kant van haar heb gezien, die ik niet had verwacht. Ik merk alleen dat ik er zelf graag bij had willen zijn.

Direct na de toets ga ik naar de kapper. Ik heb het album gezocht met de periode waarop mijn ouders en Cor en Ada elkaar hebben leren kennen. Toen had mijn moeder het kapsel dat ook op de spannende foto te zien was. Ik vermoed dan ook dat vrij snel, nadat zij elkaar hebben leren kennen, deze liefdesrelatie is ontstaan. Als ik bij de kapper zit durf ik zelf niet goed in de spiegel te kijken. Ik laat het gebeuren. Maar aan het eind zie ik dat er van mijn oorspronkelijke donkerblonde, lange haar weinig over is. Ik ben een pittige jonge vrouw geworden met een kastanjebruin kort kapsel. En ja... ik lijk inderdaad erg op mijn moeder.

Eenmaal thuisgekomen merk ik dat de temperatuur buiten flink is opgelopen. De jas en de blouse die ik draag zijn te warm. Ook plakt de spijkerbroek om mijn benen. Ik trek mijn kleren uit om iets luchtigers aan te trekken. Eigenlijk ben ik nog niet voorbereid op dit soort warmte. Ik zie dat in mijn logeertas ook nog wat zomerse kleren van vorig jaar zitten. Ik zie een rokje dat ik eigenlijk niet meer aankan, als ik het zo zie, het is erg kort, maar ik ga er toch maar aan. Het komt nauwelijks over mijn billen. Dat zal Cor leuk vinden, denk ik. En dan glimlach ik. Ik zoek in de tas en graaf in mijn ondergoed. Een string. Ik heb er een gekocht samen met een vriendin maar nog nooit gedragen. Ik vind dit een mooie dag, besluit ik. Boven mijn rokje trek ik een topje dat iets te kort is waardoor mijn buik en rug vrijkomen. Ook trekt het strak rond mijn borsten. Mijn bh prikt er doorheen, dus ik besluit om die maar even uit te laten. Als ik in de spiegel kijk, zie ik achter me Cor binnenkomen in de kamer. Zijn mond valt open: 'wat heb je met je haar gedaan? Ik wilde bijna Carla tegen je zeggen, je bent een kopie van je moeder.' 'Is dat zo?' speel ik het spelletje, 'ik wilde gewoon een pittiger kapsel.' 'Nou, dat is gelukt,' zegt Cor en zijn ogen gaan langs mijn lichaam, 'eigenlijk ben je zelfs mooier dan je moeder was.' Hij schrikt even van zijn eigen opmerking. Ik kijk hem lachend aan en denk: 'dat is vast gelukt.'

De rest van de dag besluit ik om de tuin mijn toets voor de volgende dag voor te bereiden. Vanachter mijn zonnebril zie ik dat Cor vanuit huis naar me gluurt. Ik sta op om het kussen in de stoel wat recht te schudden. Ik heb bewust mijn rokje iets naar beneden getrokken. Als ik buk dan trekt mijn string er bovenuit. Dat moet hij gezien hebben. Ik vind het heerlijk om hem op die manier uit te dagen. Ik zal eens laten zien dat ik net zo sexy ben als mijn moeder.

Na het avondeten zegt Cor dat hij zijn vaste kaartavond heeft en of ik het wel red verder. Hij zal pas tegen middernacht terug zijn. Hij zal voor de zekerheid het hek bij de weg dicht doen zodat ik niet zomaar overvallen word door onaangekondigd bezoek. Ik zit op de bank wat tv te kijken en Cor bukt zich om mij een zoen op mijn hoofd te geven ter afscheid. Zijn hand glijdt heel even langs mijn zij en raakt de buitenkant van mijn borst. Ik ril even van zijn aanraking.

Als Cor vertrokken is, pak ik de stoel om het album weer te pakken. Ik haal de gewone fotoboeken van hun plek en voel achterin de kast. Hé, dat is vreemd, de stapel lijkt wel anders dan gisteren. Ik trek ze naar voren maar daarbij vallen alle albums uit de kast. Ik kijk of er nog meer ligt en zie nu ook een hoesje van een cd of dvd. Ik weet zeker dat ik die gisteren niet gezien heb, dat is gek. Zou Cor gisterenavond hier in de kast geweest zijn? Ik neem aan dat de dvd een backup is van de foto's.

Ik loop naar de computer om de dvd te bekijken. Ik ben benieuwd of ik nog andere foto's zie. Als de computer is opgestart geeft hij aan dat er filmfragmenten op dvd schijf staan. Ik haal de schijf weer uit de pc en stop hem in de dvd-recorder. Er verschijnt een menu waarin ik kleine schermpjes zie. Al snel is duidelijk dat ook hier erotisch materiaal op staat. Ik zie ergens en fragment met de titel 'Frankrijk 2007'. Ik zie op het minischermpje een beeld van mijn moeder. Ik start de dvd.

Dit fragment is gefilmd door Ada, dat is duidelijk. Zij staat van binnen te filmen naar buiten. Mijn vader zit voor onze caravan een boek te lezen in zijn stoel. Ik zie mezelf een stripboek lezen. Het staat met ook nog wel bij. Ada loopt met de camera naar achteren. Ze roept naar mijn vader of hij een lekkere vakantie heeft. Mijn vader steekt zijn duim op. De camera zwekt naar links en daar zie ik mijn moeder op haar knieën zitten. Cor staat erbij en heeft zijn piemel uit zijn broek. Mijn moeder heeft hem in haar mond. Ada zoomt in op mijn moeders gezicht. Cor heeft een hand achter haar hoofd en duwt zijn piemel in en uit haar mond. Af en toe houdt hij haar hoofd even vast als hij er diep in zit. Mijn moeder kijkt in de camera met een blik die ik van haar niet ken. Ik kijk hier niet naar mijn moeder die vreemdgaat met een jaren oude kennis, maar naar een pornofilm.

De film uit Frankrijk zet ik even op pauze. Ik loop naar de ramen. Ondanks dat we hier afgelegen zitten voelt het wat prettiger om de gordijnen dicht te doen. Cor verwacht ik nog lang niet, dus ik durf het aan om meer kleren uit te doen. Het lijkt me spannend om lekker naakt op de bank te liggen, terwijl ik de filmpjes bekijk. Dat ik overal snel bij kan. Ik maak het me gemakkelijk en lig languit op de bank. Ik druk de playknop op weer in. Ada blijft ingezoomd op mijn moeders hoofd. De piemel van Cor gaat steeds sneller in en uit haar mond. Ada fluistert zodat mijn vader het niet hoort maar de camera wel: 'ja daar komt hij.' En ik zie hem zijn piemel snel uit mijn moeders hoofd haalt, mijn moeder doet haar mond open en ik zie dat Cor zijn sperma in haar mond spuit. Ik hoor hem onderdrukt kreunen.

In het menu van de dvd staat bij een ander filmpje: 'sandwich'. Ik druk op de startknop. De camera staat ergens op een kastje, denk ik, want ik zie Cor, Ada en mijn moeder met zijn drieën op een paar matrassen op de grond liggen in hun muziekkamer die, zoals ik nu begrijp, ook dienst doet als sekskamer. Ze zijn alledrie naakt. Ik zie in beeld dat het in maart 1999 is opgenomen, ik was dus een paar jaar oud. Ik zie Ada en Cor mijn moeder om de beurt zoenen. Af en toe zoenen ze met zijn drieën. Bij het volgende shot zijn mijn moeder en Ada Cor aan het pijpen. Cor heeft een stijve piemel.

Na een minuut pijpen gaat mijn moeder boven op hem liggen. Ik streel mezelf over mijn clitoris en een siddering gaat door me heen. Ik ben behoorlijk opgewonden. Op tv zie ik mijn moeder op een neer schuiven op Cors piemel. Ik vind Cor vrij groot, maar mijn moeder heeft er niet veel moeite mee. Ada zie ik even niet, maar dan verschijnt ze weer in beeld. Ze heeft een soort tuigje om met een heel grote rubberen piemel. De rubberen staaf glimt, er zit een soort vaseline op. Ada gaat achter mijn moeder staan en duwt de staaf in haar poepgaatje. Mijn moeder zucht diep terwijl de rubberen piemel in haar verdwijnt. Ik vinger mezelf en onwillekeurig gaan mijn ogen dicht. Ik draai met mij lichaam. De afstandbedening valt tussen de bank op de grond. Ik hoor mijn moeder op de dvd hevig kreunen. Zelf begin ik steeds dieper te zuchten, hoewel het me ook superpijnlijk lijkt. 'Wat is hier aan de hand,' hoor ik opeens een stem in de kamer en ik schrik me dood.

Achter de bank staat Ada. Ik kijk verschrikt en weet niet wat te doen, behalve mijzelf bedekken met mijn handen en mijn kleren te pakken. Wat doet zij hier, vraag ik me af. Ik ga voor de televisie staan alsof ze het nog niet gezien heeft. Ze is zelf minstens zo geschrokken en ziet bleek voor iemand die al een paar dagen aan het fietsen is. 'Ik ga Cor bellen, ik denk dat we wat moeten uitleggen,' zegt Ada dan. Nadat ze Cor heeft gebeld hebben we niet veel te melden en valt het ongemakkelijk stil. 'Ik had niet verwacht dat je thuis zou komen,' zeg ik. 'Dat zag ik,' zegt Ada en opeens moeten we allebei hard lachen. Zij heeft mij op een genante manier gezien en ik haar op de dvd natuurlijk, wat een rare situatie creeërt.

Cor is zo snel mogelijk naar huis gekomen en gaat bij ons zitten. 'Dus jij hebt het ontdekt', zegt hij met een kleine glimlach, 'ben je er van geschrokken?' 'Dat valt mee', zeg ik eerlijk. 'Ik weet wel dat mijn vader niet de meest spannende figuur is, maar ik had dit toch niet verwacht van mijn moeder en jullie,' reageer ik, 'maar ik ga het hem niet vertellen, als jullie daar bang voor zijn.' Ik zie opluchting op de gezichten van Cor en Ada. 'Dat is heel fijn,' zeggen ze. `Ik voel me alleen een beetje buitengesloten`, voeg ik toe.

`Je haar zit trouwens leuk, het zit net zo als bij je moeder vroeger, of is dat toeval?' vraagt Ada dan opeens. `Ik hoop stiekem dat jullie me net zo aantrekkelijk vinden als haar vroeger', zeg ik. 'En volgens mij vindt Cor dat, als ik zijn nachtbezoekjes aan mij bekijk en merk hoe hij gluurt.' Cor slaat rood uit en Ada kijkt vragend naar Cor: 'Wat ben jij nou aan het doen?' 'Kom Ada, het is toch een aantrekkelijke meid?' verdedigt Cor zich. 'Ja, maar je nam wel een risico, ze is wel pas 16, Cor.' Het valt me op dat Ada niet woest reageert op zijn gluursels, maar het accepteert en begrip voor lijkt te hebben. 'Het is niet alleen zijn schuld, hoor. Ik vond en vind het leuk om zijn aandacht te krijgen', zeg ik en trek plots mijn shirt in een beweging uit.

Ada en Cor staan met hun ogen wijd open voor me als ik met ontbloot bovenlijf voor ze sta. 'Och Jezus', zucht Cor. 'Wat ben je aan het doen, Myrthe?' vraagt Ada. 'Ik wil graag met jullie meedoen', zeg ik zelfverzekerder dan ik me voel. Het is even stil, maar dan zegt Ada: 'Ik weet niet of dat nou een goed idee is. Dit is iets tussen je moeder en ons.' Cor ziet er wel wat in: 'Ada, zij is 16, dan heb je hier wel een eigen stem in toch? Ik zou het leuk vinden en ook goed om Myrthe zo kennis te laten maken met seks.' Ada lacht: 'Jij ruikt gewoon weer seks. Ik vind dat we het in elk geval met je moeder moeten overleggen.' Ik weet niet of ik dat een goed idee vind, maar Ada staat erop. Cor heeft de pc opgestart om mijn moeder via skype te bellen. 'Doe maar wel weer even je shirt aan', zegt Ada.

Bij mijn ouders in Australië is het vroeg in de ochtend. Mijn vader is even de deur uit, dus dat komt goed uit. Mijn moeder kan vrijuit spreken. `Carla..., Myrthe weet het,' zegt Ada direct. Mijn moeder snapt direct wat Ada bedoelt: `Godverdomme,` vloekt ze uit haar tenen, `hoe kan dat nu?` Cor en Ada leggen uit hoe het gekomen is. `Mama,` zeg ik er tussendoor, `ik zal het papa nooit vertellen, hoor. Dat zou hem verdriet doen, bovendien snap ik wel dat je dit hebt gedaan als ik zie hoeveel plezier jullie hadden en hebben.` `En wat nu`, zegt mijn moeder? `Steef komt met tien minuten terug.` Even is het stil en dan doorbreekt Cor de stilte: `Carla, hoe sta jij erin dat Myrthe graag wil meedoen met ons.` `Jezus, wat een vraag`, vloekt mijn moeder weer. `Moet ik daar nu een beslissing over nemen? Ik kan me het van jou helemaal voorstellen, Cor,` lacht ze, ` en ik snap dat ze nieuwsgierig is, maar vind haar met 16 jaar wel erg jong.` `Mam, ik doe het liever zo dan met een suffe leeftijdgenoot die mij geen plezier geeft`, breng ik in.

Mijn moeder laat het verhaal kort op zich in werken. Dan vraagt ze Ada: `Wat vind jij, Ada, wat moet ik hiermee,` vraagt mijn moeder. `Ik neig naar "nee" als ik het zo hoor.` Ada: `Ik vind het lastig, ze is volwassener dan je denkt, volgens mij. Maar ik kan me je terughoudendheid voorstellen.` `Steef komt zo thuis, dus ik moet alert zijn, maar ik kan daar van deze afstand moeilijk iets over zeggen. Jullie kunnen dat zelf goed genoeg inschatten. Ik wil het graag aan jullie overlaten`, zegt mijn moeder. Op de achtergrond zie ik de deur opengaan en mijn vader stapt binnen. Van afstand zwaait hij naar ons en loopt door naar de keuken. `Als jullie ertoe besluiten, wil ik wel dat Ada er bij is,` fluistert mijn moeder snel, `Cor wil nog wel eens onstuimig zijn op dit soort momenten, Myr. Tot de volgende keer!` We nemen afscheid van mijn moeder.

Er ontstaat een vreemde stilte. Het is inmiddels ook al aardig laat. Ada doorbreekt de stilte en zegt dat ze naar bed gaat omdat ze al zo moe was van het fietsen en dat dit haar ook veel energie heeft gekost. Ze is maar voor een nacht terug en gaat de volgende morgen weer verder met haar fietstocht. `Laten we hier even een paar nachten over slapen`, zegt zij. `Ik ben over drie nachten terug.` En ze kijkt naar Cor: `Je kunt je wel inhouden tot die tijd toch.` `Hangt ervan af wat jij mij straks kan bieden`, lacht Cor.

Eenmaal in bed kan ik de slaap maar moeilijk vatten. Cor en Ada zijn nog even aan het rommelen, maar gaan niet lang naar mij naar bed. Cor is als eerste boven en werpt een blik om de deur. `Slaap je, Myrthe`, vraagt hij. `Nee, het lukt niet echt`, zeg ik hem terug. `Ik wilde nog zeggen dat ik het dapper van je vind hoe je je hebt opgesteld vandaag`, zegt Cor. Zijn ogen zijn inmiddels gewend aan het donker. `Heb je geen pyjamashirt aan`, vraagt hij. `Nee, het is me een beetje te warm`, zeg ik. `Doe je licht eens aan`, zegt Cor en ik knip het lampje boven mijn bed aan. Zonder schaamte kijkt Cor nu naar mijn borsten. Hij hoeft het niet meer stiekem te doen. Hij fluit tussen zijn tanden. `Het lijkt me leuk om morgen wel al foto`s van je te maken, vind je dat goed?` vraagt Cor. Ik knik. `Nou, lekker slapen dan nu maar`, zegt hij. En voordat hij de kamer verlaat: `Zal ik de deur een beetje openlaten, dan kan je straks nog meegenieten met Ada en mij,` lacht hij. `Ik laat die van ons ook wel een beetje open, dan kan je live meekijken in plaats van op dvd, Ada merkt dat toch niet in the heat of the moment.`

Na een paar minuten hoor ik Ada naar boven stommelen. Ik spits mijn oren. Ik hoor dat Ada en Cor staan te zoenen. `Oh ja ik wil je`, hijgt Cor. `Sssst,` fluistert Ada, `denk aan Myrthe.` `Ik heb net al bij haar gekeken, die slaapt,` zegt Cor, `ze ligt naakt, wil je niet ook nog even kijken?` Ik doe voor de zekerheid mijn ogen dicht, want ik heb het idee dat ze beiden mijn kamer binnen zullen komen. Ik zie een lichtschijnsel als mijn deur open gaat. Tussen mijn wimpers door kijk ik voorzichtig en probeer een slaapademhaling te simuleren. Ik zie Ada helemaal naakt voor me. Ook Cor heeft niks aan. `Ze lijkt wel erg op Carla,` fluistert Ada, `maar dan meisjesachtig. Je vindt haar geil, he?` Ik zie wazig dat Ada met haar hond Cors piemel vastpakt en hem heen en weer beweegt. `Moet je kijken Ada, wat een heerlijke borstjes ze heeft,` hijgt Cor. `Zou je het lekker vinden als ze je pijpt, Cor`, zegt Ada terwijl ze de piemel van Cor vast heeft. `Kom, dadelijk wordt ze wakker, we gaan naar onze eigen kamer,` besluit Ada.