De Beha Van Tante

Toen ik nog op de middelbare school zat, barstte ik altijd van de energie. Ik wist niet waar het vandaan kwam, maar ik was steeds onrustig en meer dan eens raakte ik daardoor in de problemen. Bijvoorbeeld met mijn tante. Zij was getrouwd met een broer van mijn moeder, en ik kwam heel vaak bij hun over de vloer. Door de kinderbescherming was ik toevertrouwd aan de voogdij van mijn oom Ben, en tante had geen andere keuze dan mijn aanwezigheid te accepteren, maar het was vanaf het begin al duidelijk dat ze het met tegenzin deed. Ze bemoeide zich altijd zo weinig mogelijk met mij. Mijn dagelijkse routine was zo, dat ik tussen de middag uit school kwam en tussen de middag ging eten in het huis van mijn oom en tante. Ik had ook een logeerkamer in hun huis, waar ik mijn huiswerk kon maken en vaak bleef ik daar slapen als mijn moeder 's avonds moest werken.

Het eerste voorval gebeurde op een warme dag toen tante naar mijn logeerkamer kwam en mij vroeg om even haar beha vast te haken. Ze had net een douche genomen, waarschijnlijk om af te koelen, en mijn oom was er niet, dus ze vroeg aan mij om haar even te helpen. Ik vond het niet ongewoon om dit soort dingen te doen, want ik deed het ook vaak voor mijn eigen moeder. Maar om dat te moeten doen voor een tante, dat riep toch een licht gevoel van schaamte op bij een puberende jongen. Maar ten slotte was het toch mijn eigen tante, en ik had geen andere keus dan mijn schaamte te overwinnen.

Ze hield haar handdoek voor zich, om haar borsten te bedekken en ze veegde haar natte en druipende haren over haar nek naar de voorkant toe. Ze keerde haar blote rug naar mij toe, waar de bandjes van de beha al bungelden. Ik had mijn moeder vaak daarmee geholpen, dus het was niets nieuws voor mij. Ik wendde mijn ogen zo veel mogelijk van haar blote rug af en slaagde er in om haar beha snel vast te haken. Ze schoof haar lange haren naar haar rug en begon haar bloes aan te trekken. Toen die bloes aan was, zei dankjewel tegen mij en liep weg zonder me nog aan te kijken.

Mijn tante is lang niet zo slank als mijn moeder. Ze is breder in haar rug en heeft een paar flinke vetplooien, daar waar haar ceintuur zit. Haar rug is ook vleziger, dus toen mijn vingers over haar rug gleden, voelde het veel zachter aan dan het bij mijn moeder deed. Toen ik weer verder ging met mijn huiswerk, en in mijn schoolboeken tuurde, was ze al lang weer vertrokken, maar haar vlezige huidplooien bleven als een soort achtergrond over de pagina's van mijn leerboek heen zweven.

Het incident verdween snel uit mijn geheugen. Maar ongeveer een week of zo later, vroeg ze mij opnieuw om haar beha vast te haken. Deze keer kwam ze niet rechtstreeks vanuit de douche, maar in plaats daarvan kwam ze uit haar slaapkamer, en het leek alsof ze zich netjes aangekleed had om ergens heen te gaan. Ze droeg mooie nieuwe kleren en ze rook naar een lekker parfum, dat ze meestal alleen opdeed als zij en mijn oom samen uit gingen. Het was zondag, dus dat klopte wel, en mijn oom was ook thuis en ze gingen misschien wel ergens samen op visite.

Ik was een beetje verbaasd toen ik me realiseerde dat mijn oom ook thuis was. Waarom vroeg ze dan aan mij om haar beha vast te haken? Mijn oom had het toch voor haar kunnen doen? Ik ging er maar van uit dat mijn oom ergens anders mee bezig was of zoiets.

Deze keer droeg ze een roodgekleurde beha. De kleur van die stof paste werkelijk goed bij de kleur van haar huid en het was die kleur van haar beha die deze keer in mijn hoofd bleef zweven, in plaats van haar huidplooien. Maar mijn vingers bleven zich nog een tijd lang de heerlijke warmte van haar huid herinneren.

Nog steeds zocht ik er niets achter, hoewel ik me wel een beetje ongemakkelijk voelde, om op mijn leeftijd iets te moeten doen, wat vrouwen meestal niet aan opgroeiende jongens vragen. Maar zij was mijn tante en het was normaal voor haar om zoiets aan mij te vragen. Ik was immers haar neefje, en dat is bijna hetzelfde als een zoontje, toch?

Op een ochtend, toen ik net op het punt stond om naar school te gaan, vroeg ze mij om even met haar mee te komen. Mijn oom was al naar zijn werk. Ik volgde haar naar haar slaapkamer. Terwijl ik afwachtte tot ze me zou zeggen wat ik moest doen, kruiste ze haar handen voor zich, pakte de zijkanten van haar ruime bloes beet en begon hem omhoog te tillen. Ze stond met haar rug naar mij toe, dus ik kon niets zien wat ik niet behoorde te zien. Maar ze had geen beha aan en ik kon wel haar hele rug zien, zonder afgeleid te worden door beha bandjes of zoiets.

Ze boog zich een beetje voorover en pakte de beha van haar bed en begon die rondom haar borsten te wikkelen. Het was toen, tijdens dat duwen en proppen met haar handen, dat ik de zijkanten van haar borsten duidelijk kon zien. Ze liet de twee beha bandjes op haar rug bungelen en vroeg mij om ze vast te haken. Ik kwam dichter bij haar en ik deed wat ze mij vroeg. Ze pakte haar bloes op, stak haar armen in de mouwen en schoof hem over haar hoofd. Ze draaide zich om terwijl ze haar knoopjes vastmaakte en glimlachte naar mij. Ze bedankte me voor mijn hulp en ik ging heel snel naar school, want het was hoog tijd.

Die hele dag bleef ik die bolle zijkanten van haar borsten voor mijn ogen zien en ik bleef steeds maar denken aan de manier waarop ze haar bloes over haar beha had geschoven en haar knoopjes had dichtgemaakt. Zelfs haar geheimzinnige glimlach bleef nagloeien in mijn gedachten. Ik had voor het eerst een glimp opgevangen van een stukje van de blote borsten van een vrouw. En dat vond ik heel bijzonder.

Ik vroeg me vaak af waarom ze niet aan iemand anders vroeg, om haar beha vast te haken, vooral mijn oom, want ze moest zich toch hebben aangekleed in zijn aanwezigheid. Maar toen bedacht ik dat ze misschien eerst vergeten was om haar beha om te doen, en toen ze dat merkte, was ik misschien de enige die nog in de buurt was. Ik dacht wel, dat het een zeldzame gebeurtenis was, om iets van haar blote borsten te kunnen zien, want de kans dat zoiets gebeurt is echt heel klein. Het was dan ook een grote verrassing, toen ze mij een paar dagen later alweer vroeg om haar even te helpen, net voordat ik naar school moest.

Net als eerder trok ze haar bloes uit en zocht naar haar beha om die aan te trekken. Maar hij lag niet op haar bed. Ik keek om mij heen zag dat hij op de kaptafel hing. Zij moest zich omdraaien om hem daar vandaan te pakken, en dat betekende dat ze mij haar blote voorkant moest laten zien. Ze hield haar beide handen voor haar borsten, net alsof het een beha was, en ze liep naar de kaptafel. Ik probeerde een andere kant op te kijken, om te voorkomen dat ik iets zou zien, maar ik was te laat en zag haar hele blote voorkant, met uitzondering van die delen die werden afgedekt door haar beide handen. Haar borsten waren groot en puilden aan alle kanten langs haar beide handen heen. Ik werd in verlegenheid gebracht door die situatie en ik voelde me zenuwachtig worden, maar het was ook spannend. Ik voelde me helemaal warm worden en mijn bloed kolkte in mijn aderen.

Ze liep naar de kaptafel en drapeerde haar beha weer over haar beide borsten, terwijl mijn ogen strak aan de vloer bleven genageld. Ze riep mij bij zich, toen ze haar beha in de juiste positie had. Ik ging achter haar staan, om de haakjes vast te doen. Maar ze stond met haar voorkant naar de spiegel en ik kon beide kanten van haar zien, haar blote rug en ook haar voorkant door de reflectie in de spiegel. Ik probeerde om het niet te doen, maar ik kon het echt niet helpen om in die spiegel te kijken. Ze keek ook naar mij en onze ogen ontmoetten elkaar.

Ik voelde me in verlegenheid gebracht door zo betrapt te worden door haar, maar ik had geen keus. Ik zag haar decolleté, haar buik, haar navel, de mollige buik onder haar navel. Een plotselinge versnelling van mijn bloedstroom maakte mijn visie wazig, maar ik herstelde me snel. Ik haakte haar beha dicht en vertrok zonder iets te zeggen. Ik gaf haar niet eens de kans om dankjewel tegen mij te zeggen. Ik voelde me beschaamd omdat ik mijn tante zo bijna zonder kleren had gezien.

Ik weet niet wat het was, maar ik stopte en keek achterom toen ik in haar slaapkamerdeur stond. Zij keek naar mij terwijl ik weg liep. Onze ogen ontmoetten elkaar, dit keer direct, zonder de reflectie van een spiegel. Ze leek mij een beetje verward en ze gaf me een zwakke glimlach, maar ze zei niets. Ik stormde de trap af, zo snel als ik kon.

Haar decolleté, haar buik, en dat intieme gebied onder haar navel bleven mij de hele dag door mijn hoofd spoken. En toen ik thuis kwam tussen de middag, had ik niet de moed om naar de keuken te gaan om te eten. Ik was bang om oog in oog met haar te komen. Ik wist niet of ze boos was over mijn stoutmoedigheid, over het kijken naar haar blote lichaam, die ochtend.

Maar ik had een razende honger en ik kon me niet op mijn huiswerk concentreren, omdat mijn hersenen voedsel nodig hadden. Ik schrok toen ze mijn kamer binnenkwam maar ik was dankbaar voor haar belangstelling. Ik slaagde er zelfs in om gewoon met haar mee te gaan naar de keuken, waar we, net als anders, ons brood opaten.

Het duurde wel twee weken, voordat ze me weer vroeg om haar beha vast te maken. Dit keer hoefde ze niet naar de kaptafel te lopen, en alles was normaal. Behalve toen ik klaar was met vasthaken, want toen deed ze niet haar bloes aan. Ze draaide zich naar mij toe, met alleen haar beha aan. Haar bloes lag nog op het bed.

Ze glimlachte en bedankte me en toen vroeg ze me of ik het soms moeilijk vond, om deze kleinigheid voor haar te doen. Mijn ogen kleefden aan haar borsten. Ik probeerde om haar glimlach beantwoorden, maar het lukte me niet. Ik was te zenuwachtig om iets te zeggen of te doen. Ik schudde met mijn hoofd en liep weg. Natuurlijk begreep ik wel dat ze zich steeds meer op haar gemak voelde met mij, en dat het haar helemaal niet meer kon schelen, of ze haar bloes meteen aan deed of niet. Ze vond het niet erg meer, als ik haar zag in alleen maar een beha.

Maar ik voelde mezelf er wel ongemakkelijk bij! Ik wilde haar liever niet zien in alleen maar haar beha. Ze zag er heel aantrekkelijk uit op die manier en ik wilde me liever niet op die manier voelen, zoals ik mij dan bij haar voelde. Maar ik genoot er ook wel van om haar half bloot te zien. Mijn ademhaling werd dan onregelmatig. Ik voelde trillingen in mijn onderrug maar ik besefte dat het niet goed was, niet zoals het hoorde.

Maar ik kon geen manier bedenken om haar te vragen om ermee te stoppen. Ik kon niet tegen haar zeggen dat zij haar lichaam moest bedekken omdat ik er opgewonden van begon te raken. Ik begreep niet waarom ze zich niet realiseerde dat het ongepast was om zoveel van zichzelf aan mij te laten zien. Ik begreep dat onze relatie voor haar nu veilig genoeg was, zodat ze zich geen zorgen maakte of ik opgewonden werd. En ik voelde me heel schuldig over het feit dat ik zulke gevoelens kreeg, alleen al door te kijken naar haar.

Maar het werd al snel een gewoonte om elke ochtend, dat ik bij hun was, haar te helpen met haar beha. We gingen dan naar haar slaapkamer en zij deed haar blouse uit, terwijl ze met haar blote rug naar mij toe stond. De beha lag altijd al op haar bed, ze legde hem over haar borsten en deed de bandjes naar achteren, op haar rug, waarna ik ze vastpakte en dicht haakte. Het ging heel eenvoudig en snel, maar het maakte nog steeds een diepe indruk op mij.

Op een dag ging ze naar haar slaapkamer en ze deed haar bloes uit, zoals gewoonlijk. Maar ik realiseerde me al snel dat er iets anders dan anders was, want ik zag haar spiegelbeeld in de spiegel. Haar borsten waren ineens volledig zichtbaar voor mijn ogen, die uit hun kassen puilden bij dat ongelofelijke beeld. Het was omdat ze haar beha weer op haar kaptafel had laten liggen en uit gewoonte deed ze haar bloes al uit voor die spiegel, waardoor ik haar hele voorkant bloot kon zien. Snel realiseerde ze zich haar fout en ze bedekte haar borsten met haar handen, terwijl ze zei "Oh, oeps!"

Toen ze mij in mijn gezicht keek, zag ze meteen dat ik totaal verbijsterd was en ze zei: "Draai je eens vlug om, Steven, want ik wil niet dat je me zo ziet!" Ik draaide me meteen om, maar ik probeerde om dat beeld te onthouden en het in mijn hersenen te prenten, want ik wilde het nooit meer vergeten. Het was de eerste keer zien dat ik de blote borsten van een vrouw zo volledig en van zo dichtbij had gezien. Ze waren zelfs nog mooier dan ik ooit gedacht had, dat ze zouden zijn. Mijn tantes borsten waren heel groot en bol en rond en soepel. Haar tepels waren groot en sterk en puntig. Haar borstvlees zag er heerlijk rijp en vol uit. Hoewel ik probeerde om het te vermijden, kreeg ik een erectie.

Toen ze me bij zich riep, zag ze er zelf ook rood en opgewonden uit. Ik was ook opgewonden. Onze ogen ontmoetten elkaar via de spiegel, maar we keken allebei snel een andere kant op. Onze ogen ontmoetten elkaar nog een keer. Ze zag er uit alsof ze in verlegenheid was gebracht, net als ik, maar er werd niets gezegd en het bleef bij die wederzijdse verlegenheid. Toen ik wegging, zei ze:

"Je gaat dit toch niet verder vertellen, wat er zojuist gezien hebt, Steven?"

Haar vraag overrompelde me. "Aan wie zou ik het dan willen vertellen?"

Ik keek haar aan om te zien of ze nog meer zou zeggen, maar dat deed ze niet en na een korte pauze liep ik weg. Maar de hele dag lang bleef ik die enorme blote borsten zien, als ik mijn ogen maar even sloot.

Ze kwam naar mijn kamer na het middageten. Het duurde een tijdje voordat ze begon te praten. Ze zei: "Ik voel me zo beschaamd om wat er vanmorgen gebeurd is."

Ik dacht even na over een antwoord, en toen antwoordde ik zachtjes: "Er is niets om U voor te schamen, tante, het was gewoon een ongelukje!"

"Ja, dat was het!" Ze glimlachte gerustgesteld. "Maar ik beloof je dat het niet weer zal gebeuren."

Dat zou jammer zijn, dacht ik bij mezelf. Ik wilde haar borsten best nog eens zien. Maar ik zei niets. Het leek alsof ze wachtte om nog iets van mij te horen. Toen er niets kwam, zei ze: "Ik hoop dat jij jezelf er niet al te ongemakkelijk bij hebt gevoeld."

"In het begin wel even, maar toen ik besefte dat het maar een ongelukje was, toen ging het snel over."

"Nou, het spijt me echt."

Ik zei niets meer en zij vertrok nadat ze een tijdje had gewacht of ik nog iets zou zeggen. Maar ik wist niet wat ik moest zeggen, dus zweeg ik.

Ik was wel een beetje gespannen, toen we de volgende keer onze routine uitvoerden. Ik voelde me beschaamd, omdat ik dacht dat zij zich beschaamd voelde, maar er was niets wat ik kon zeggen, om haar zich beter te laten voelen. Ik wilde haar graag een beter gevoel geven, want ik dacht dat ze teveel een probleem maakte van dat kleine ongelukje. Maar hoe zou ik dat kunnen doen? Dat was de vraag.

Ineens viel het kwartje. Tot nu toe had ik alles wat ik deed, namelijk haar beha dichthaken, altijd in absolute stilte gedaan. Er was nog nooit een gesprek tussen ons geweest, behalve dan haar dankjewel aan mij. Ik volgde haar naar haar slaapkamer en deed dan wat ik moest doen en daarna vertrok ik zonder iets te zeggen. Ik bedacht dat ik die stilte moest doorbreken of anders zou zij misschien stoppen met mij om hulp te vragen.

Het gespreksonderwerp bedacht ik zonder al te veel zoeken. De volgende keer dat ik haar beha vast haakte, maakte ik zo terloops mogelijk een opmerking: "Zeg tante, houdt U soms van de kleur rood?"

Dat was de eerste keer dat ik liet merken dat ik belangstelling had voor wat ik voor haar moest doen. Zij antwoordde meteen: "Ik weet niet waarom, maar ik hou inderdaad erg van rood. Die kleur maakt dat ik me vrolijk voel!"

We hadden nu ten minste een gesprek, al ging het maar over haar ondergoed. Ik denk dat ze heel opgelucht was dat ik de stilte had doorbroken, dus vroeg ze snel, uit angst dat de stilte weer terug zou komen, "Welke kleur denk jij dan, dat ik zou moeten dragen?"

"Ik weet het niet, tante. Ik hoor ook wel goede dingen over zwart."

Van een complete stilte tot deze gedachten wisseling, we hadden een enorme vooruitgang geboekt! Later, toen ik nadacht over ons gesprek, kon ik bijna niet geloven dat ik aan mijn tante had durven voorgestellen om zwart ondergoed te dragen. Het was echt heel intiem om zoiets te bespreken als persoonlijk ondergoed, slipjes en beha's en zo, maar we hadden het toch maar gedaan! Maar ik denk dat na het al dat vasthaken van haar beha, het nog maar een kleine sprongetje voor haar was om er ook met mij over te praten. Maar voor mij was het wel een hele grote sprong!

De volgende dag was haar beha zwart. Het feit dat ze mijn suggestie meteen had opgevolgd, hoewel in het verleden haar beha's altijd rood of wit waren geweest, dat was een belangrijke zaak en ik moest er iets over zeggen.

"Ik zie dat U vandaag een zwarte beha draagt." Dat was alles wat ik kon bedenken.

"Nou, jij suggereerde dat zelf. En, wat vind je ervan?" vroeg ze moedig en ze draaide een rondje zodat ik uitzicht kreeg zowel op haar voor- als op haar achterkant.

"Hij staat U veel mooier uit dan de rode." Dat was alles wat ik kon bedenken.

Ze glimlachte en ik voelde dat er een enorme muur tussen ons was weggevallen. Een muur die niet alleen bestond uit stilte en de formaliteit die we meestal hadden, maar ook van iets anders, een ander soort barrière. Toen ik wegging zei ze, "Ik denk dat ik me er later beschaamd over zal voelen, maar kijk hier ook eens even, wil je?"

Ik draaide me om en ze trok haar wijde rok omhoog om haar slipje aan mij te tonen. En het was een bijpassende slipje, ook zwart! Ik begon te lachen. En zij lachte met mij mee.

Die hele dag had ik een continue erectie. Er zat een enorme paal tussen mijn benen en die wou maar niet weggaan. Ik bleef maar denken aan mijn tante, aan haar zwarte beha, aan haar zwarte slipje, en zelfs aan haar naakte borsten die ik eerder had gezien, ook al was dat per ongeluk. Ik voelde me gevleid omdat ze mijn advies had opgevolgd en de kleur had gekozen die ik had voorgesteld. Ik stelde me voor hoe ze die beha en dat slipje speciaal voor mij in de winkel had gekocht en dat maakte me opgewonden. Mijn tante had aan mij gedacht terwijl ze haar ondergoed kocht. Stel je dat eens voor, mijn tante kocht nieuw ondergoed vanwege mij, ik durfde het haast niet te denken, vóór mij?

Die middag kwam ze weer naar mijn kamer. Er was niets om over te praten, maar ze bladerde een beetje in mijn schoolboeken. Toen ging ze weer weg. Ik begreep dat haar aanwezigheid het resultaat was van die speciale intimiteit die we nu samen hadden. Ze wilde alleen maar even bij mij in de buurt zijn, net zoals ik het fijn vond als zij bij mij in de buurt was. Het voelde gewoon goed om samen te zijn.

De volgende ochtend vroeg ik haar: "En, wat zei oom Ben over Uw nieuwe kleur?" Er lag een vage, maar ondeugende glimlach over mijn lippen.

Ze straalde toen ze antwoordde: "Oh, ik heb het hem niet laten zien." Het leek alsof ze er bijna nog meer uit wilde flappen, maar ze hield zichzelf in. Diep van binnen voelde ik een geheime opwinding. Ze had mijn oom niet laten zien wat er tussen ons tweeën was! Ik realiseerde me dat er nu echt een speciale band aan het ontstaan was tussen ons. Die band werd nog duidelijker toen ze weer naar mijn kamer kwam, de volgende middag. We waren echte vrienden geworden, voelde ik. Een volwassen vriendin te hebben, dat voelde spannend, op een goede manier.

Een paar dagen later vertelde ze me: "Ik heb een verrassing voor je."

Ik ging mee naar haar slaap kamer en ik haakte haar beha dicht, maar toen draaide ze zich om en legde haar handen op haar heupen. "En, wat vind je hiervan?" vroeg ze.

Ik keek haar aan, met grote verbazing op mijn gezicht. Ze droeg een zwarte kanten beha. Ik kon haar tepels door de kant heen zien, ook al waren ze nauwelijks zichtbaar, omdat de kleur van haar tepels donker genoeg was om op te gaan in de kleur van de kant. Ik was sprakeloos.

Ze glimlachte triomfantelijk en zei: "Die blik op je gezicht zegt mij genoeg!"

Ik begon te stotteren: "Sorry, Tante, maar ik wist gewoon niet wat ik moest zeggen. Maar het ziet er echt geweldig mooi uit."

De volgende dag droeg ze een rode kanten beha. Die was al even onthullend, maar de kleur van haar tepels vermengde zich nog steeds met de kleur van de beha. Dezelfde sprakeloze blik op mijn gezicht, dat moet ze herkend hebben, en dezelfde zegevierende glimlach van haar. Ik denk dat ze genoot van zichzelf, of liever dat ze genoot van het uitdagen dat ze met mij deed.

Daarna kwam er een doorschijnend witte kanten beha. Haar tepels waren nu heel goed zichtbaar. Zelfs de rest van haar borsten kon ik heel goed zien door de witte kant heen. Het contrast was zo sterk dat ik alle details van haar borsten kon onderscheiden, terwijl ze zich trots aan mij vertoonde. Ze moet die blik van opwinding op mijn gezicht gezien hebben, want ze zei schalks: "En, hoe aantrekkelijk zie ik er nu uit?"

Haar vraag was directer dan anders. "U ziet er geweldig aantrekkelijk uit, tante." antwoordde ik.

"Is het niet een beetje té? Het voelt alsof ik een beetje té veel laat zien."

"Nou ja, misschien wel. Maar het is toch alleen voor U zelf? Dus dan maakt het niet uit. Niemand zal er iets van zien als U uw bloes aan heeft." Ik was eindelijk in staat om weer greep te krijgen op mezelf.

"Dank je wel Steven. Maar wat vind jij er van? Ik bedoel, jij krijgt hem nu toch ook te zien?"

"Nou, ik vind hem heel mooi. Maar wat vindt oom Ben ervan?" Ik weet niet waarom ik dat zei, maar die gedachte kwam gewoon in mij op.

"Oh, dit is mijn geheime beha, hij is alleen voor jou. Ik laat hem aan niemand anders zien, zelfs niet aan je oom!"

"Waarom niet?" zei ik zonder er bij na te denken.

"Omdat het óns geheim is, dáárom!" Die opmerking van haar zei best heel veel, maar ik begreep pas veel later het belang ervan.

Die middag kwam ze weer naar mijn kamer. Ze leek me een beetje terneergeslagen en tamelijk somber. Ik vroeg haar: "Gaat het, Tante? U ziet er niet zo goed uit. "

Ze antwoordde: "Ik heb hoofdpijn."

"Waarom? Waarvan heeft U dan hoofdpijn?"

"Van te veel piekeren, denk ik. Ik heb me de hele dag zorgen gemaakt over jouw reactie op die gewaagde beha."

"Eigenlijk heb ik er niet veel aan gedacht. We zijn nu zo vertrouwd met elkaar, dat het mij helemaal niet raar leek."

"Echt niet?" vroeg ze ernstig.

"Helemaal niet!" Ik keek haar diep in haar ogen om haar te overtuigen van mijn oprechtheid.

"Nou, dan ben ik opgelucht." Maar ze leek helemaal niet opgelucht.

De volgende ochtend deed zij opnieuw die witte, kanten beha aan. Toen ik klaar was met vasthaken, draaide ze zich naar me om en vroeg mij nogmaals:

"Weet je het zeker, Steven, is deze beha echt niet té gewaagd?" Ze deed heel ernstig, en ik kon niet begrijpen waarom.

"Ja, ik weet het zeker, Tante," zei ik. "Maak U maar geen zorgen."

"Goed dan," fluisterde ze.

Maar toen ik op het punt stond om haar slaapkamer uit te lopen, riep ze mij terug: "Steven, kom je nog even kijken?"

Ik draaide me om, om te zien wat ze van mij wilde. Toen ik omkeek, kon ik mijn ogen niet geloven. Ze stond voor mij, zonder beha. Haar borsten waren volledig bloot, zodat ik ze in hun volle glorie kon zien. Ik stond stokstijf, mijn mond viel open.

Ze vroeg: "En wat vind je hier dan van? Is dit ook niet té gewaagd?"

Duizend en één emoties stroomden door mij heen, in enkele seconden. Mijn piemel klom in een oogwenk van 0 naar 90 graden. Mijn tante stond helemaal topless voor mij, en ze vroeg mij of ik haar mooi vond op die manier! Haar ogen stonden glazig en haar wangen hadden een blos. Ze leek wel in een roes te zijn.

Ik deed het enige wat mij op dat moment te binnen schoot. Mijn geest kreeg geen tijd om na te denken, dus ik vertrouwde ik op mijn instinct. Ik liep naar haar toe en bekeek haar borsten van dichtbij. Ik zag de lichtblauwe aderen onder haar bleke huid, de stijve rimpelige tepels, en het kippenvel rond haar tepelhof. Ze trilde.

Ik staarde een tijdje naar die blote borsten en strekte toen langzaam mijn armen uit en legde mijn handen voorzichtig op haar beide borsten. Ze gaf een gesmoorde snik toen mijn warme handen haar beide borsten aanraakten en er voorzichtig op drukten. Ik keek naar haar gezicht. Haar ogen waren gesloten en ze hijgde.

Ik wachtte tot haar ogen open gingen en ze me aankeek. Na een paar momenten gingen haar ogen open. Ik keek diep in haar ogen en met trillende lippen fluisterde ik: "Ja Tante, ik vind ze heel erg mooi!"

Ik moest nodig naar school op dat moment, maar de zachtheid en de warmte van haar borsten bleven aan mijn handen kleven die hele dag. Ik lette niet erg op gedurende de lessen. Ik zat achterin de klas buiten het zicht van mijn medeleerlingen, en kwam vrij vroeg thuis. Ik ging meteen naar mijn eigen kamer en wierp mij op mijn bed.

Zij kwam mijn kamer binnen. Ik keek niet op. Ze kwam naast het bed staan. Ze had haar borsten bedekt met een sjaal. Ik keek naar haar terwijl zij naar mij keek.

Ze wees op de sjaal om haar borsten en zei tegen mij, bijna fluisterend: "Ik heb mijn hele dag zo rond gelopen." Ik zag de vorm van haar borsten door de dunne sjaal heen. Haar tepels waren stijf en priemden er bijna doorheen.

"Waarom?" vroeg ik op een soortgelijke fluistertoon.

"Omdat jij mijn beha niet hebt dicht gehaakt, voordat je wegging!" zei ze beschuldigend, terwijl ze haar witte kanten beha voor mijn ogen liet bungelen.

Ik moest wel hard lachen toen ik me realiseerde dat zij de hele dag zonder beha had moeten lopen. Ze legde haar vinger op haar lippen om me sussen. Ik vroeg: "Waarom heb je dan niet aan iemand anders gevraagd om te helpen?"

"Omdat alleen jij maar deze beha mag zien!" zei dat op een manier waardoor ik haar wel kon kussen. Ze deed haar sjaal af en toonde mij haar blote borsten. Ik sprong omhoog van mijn bed en greep ze beet. Er zat veel kracht in mijn aanrakingen. Ik deed ruw met haar. Ze kreunde en snikte van pijn en genot terwijl ik haar borsten vastpakte, ze kneedde en in mijn handen perste.

Toen ze zich realiseerde dat ik niet van plan was te stoppen, duwde ze mij van zich af en zei: "Vlug! Voordat iemand merkt dat ik hier ben." En ze legde de beha over haar borsten en draaide haar rug naar me toe, zodat ik he haakjes kon vastdoen. Na het dichthaken, legde ik mijn handen weer op haar borsten. Ze moest mijn handen wegduwen, zodat ze haar bloes aan kon doen. Ik bleef maar over haar borsten strelen, en uiteindelijk moest ze mijn handen vastgrijpen, om mij te stoppen, zodat ze weg kon lopen.

Ik was helemaal uit mijn dak gegaan, op zijn zachtst gezegd. Ik voelde me raar. Mijn bloed kolkte door mijn lichaam, zodat ik me duizelig begon te voelen. Mijn hersenen konden mijn emoties gewoon niet verwerken. Het hele weekend voelde ik mij alsof ik op hete kolen zat, maar het vuur brandde langzaam mijn passie op, zodat tegen de tijd dat ik haar weer ontmoette, ik weer kalm was en mijn handen weer onder controle had.

Toen ik bij de volgende gelegenheid mijn handen weer op haar blote borsten legde, deed ze iets wat ik heel vertederend vond. Terwijl ik haar borsten streelde, nam ze mijn gezicht in haar beide handen. Er lag zo veel tederheid besloten in haar aanraking, dat ik bijna smolt van genegenheid. Ze liet me met haar borsten spelen, zolang ik wilde en ze overstelpte mij met haar onuitgesproken liefde. Mijn ademhaling ging zo zwaar, dat de tranen bijna uit mijn ogen vloeiden.

Die middag kwam ze naar mijn kamer en nam mij in haar armen. Het was de eerste keer dat ze me knuffelde en wat voor een knuffel was het! Haar knuffel was zó zacht en warm, dat ik wel in haar armen had willen oplossen. Ze duwde zichzelf tegen me aan terwijl ze me doordrong van haar tederheid. Toen ging ze weer weg, nog sneller dan ze gekomen was. Ze liet me rillend en klappertandend achter, alsof ik het erg koud had.

Ik moest mezelf weer onder controle proberen te krijgen. Ik was zo overweldigd door haar tedere zachtheid dat ik mezelf niet eens de kans had gegeven om ervan te genieten. Ik was zo begerig naar haar heerlijke liefde dat ik er bijna buikpijn van kreeg. De ene reden hiervoor was, dat we maar weinig tijd samen hadden, en de andere dat het allemaal nieuw was voor mij. Ik had alleen maar verhalen gehoord, en nu was ik voor het eerst echt aan het ervaren hoe het voelt om intiem te zijn met een vrouw. De deuren naar een heel nieuwe wereld gingen voor mij open en ik voelde mij als een dorpsjongen die voor het eerst in de grote stad komt. Trouwens, ik voelde me ook wel een beetje een dwaas dat ik zo emotioneel handelde. Ik wist ook niet hoe zij zich voelde over deze hele zaak. Had het haar verrast, of wilde net zo graag bij mij zijn als ik bij haar? Ik kon het niet met zekerheid zeggen en ik moest nog zien of ze echt even sterke gevoelens over deze hele zaak had, als ik. Ik besloot om mezelf afwachtend op te stellen bij onze toekomstige ontmoetingen.

Wij vielen terug op onze oude routine. Ik raakte haar niet meer aan, maar beperkte mij tot het vasthaken van haar beha. Zij verborg haar lichaam niet langer voor mij, maar ik beheerste de verleiding om haar aan te raken. Ik hield mezelf terug en vermeed om haar mijn echte gevoelens te tonen. Het moet erop hebben geleken alsof ik boos was op haar. Ze zei er niets over, maar ik kon wel zien dat ze er over in de war was.

Op een avond toen ik weer eens lag te fantaseren over haar grote warme borsten, kwam ze in het donker naar mijn slaapkamer toe. Ze kwam op mijn bed zitten en omhelsde mij. Toen fluisterde ze in mijn oor, "Hoe komt het toch, Steven, dat je mij nooit meer wilt aanraken?"

Ik was helemaal niet voorbereid op een dergelijke directe vraag. Ik had gehoopt dat zij zou zeggen dat ze naar mij verlangde, in plaats van te vragen waarom ik niet meer naar haar verlangde. Ik gaf geen antwoord.

"Weet je wel, hoeveel ik je aanrakingen mis?" fluisterde ze. "Ik word gek van het wachten, maar het gebeurt niet meer. Heb ik soms iets verkeerd gedaan?"

Ik wist niet goed wat ik moest antwoorden.

"Nee, dat is het niet. Het is gewoon, dat ik niet weet hoe ik me moet te gedragen tegenover U. Ik weet niet wat ik moet doen. En U doet zelf ook helemaal niets! En ik wil niet de enige zijn, die iets doet."

Ze gaf me een klap in het gezicht. "Ik kan niet geloven wat ik hoor!" zei ze boos. "Ik heb mezelf aan jou laten zien. Ik heb je alles met mij laten doen, wat je maar wilt. Is dat soms niets? Wat wil je dán dat ik doe? Wat moet ik nog meer doen?"

Toen begreep ik eindelijk wat ze doormaakte. Ik begreep dat ze net zo verlegen was als ik. We waren allebei een onbekend terrein aan het ontdekken en we hadden er allebei geen idee van, welke kant het op moest.

Ik nam haar in mijn armen en knuffelde haar, zo teder als ik kon. We bleven met elkaar knuffelen en strelen totdat ze ineens besefte dat het hoog tijd was om terug naar haar eigen bed te gaan, want oom was thuis.

Ik dacht nog lang na, toen ze weg was. Ik herinnerde me haar woorden dat ze mij alles had laten doen met haar wat ik wilde. Ik had het nooit gezien als een beloning, of dat ik waar ik recht op had. Maar toen wij de volgende keer weer samen waren en zij weer topless voor me stond, toen vroeg ik haar om haar rok ook uit te doen.

Ze leek eerst even te aarzelen, maar ik was heel serieus. Na een paar momenten maakte ze haar ceintuur los en ze stroopte haar rok over haar billen, en liet hem op de grond vallen. Ik deed een stap achteruit om haar goed te kunnen bekijken. Ze voelde zich ongemakkelijk, duidelijk in verlegenheid gebracht, maar dat kon me niet schelen. Ik wilde nu haar hele lichaam bloot zien. Ze had alleen nog haar zwarte slipje aan. Blijkbaar had ze zwart gekozen omdat het mijn lievelingskleur was. Het was een kanten slipje, zodat haar schaamharen er doorheen schenen. Ik liep naar haar toe, knielde voor haar en begon haar slipje naar beneden te trekken. Ze tilde eerst haar ene voet op en daarna de andere, zodat ik het slipje volledig uit kon doen. Ik kon nauwelijks adem halen. Mijn adem ging zo hard en snel dat hij bijna bleef steken in mijn luchtpijp. Ik moest hevig slikken toen ik mijn tante helemaal naakt voor mij zag staan. Ik moet behoorlijk rood in mijn gezicht zijn geweest, want het bloed klopte in mijn wangen en mijn slapen. En ik had een erectie, een enorme erectie!

Ze kwam naar me toe, nam mijn gezicht in haar handen en fluisterde heel zacht: "Kalm maar, Steven, blijf kalm, anders ga je nog flauwvallen!"

"Nee," stotterde ik, "dat is het niet. Ik heb gewoon geen enkele controle meer over mezelf. Ik zou niet weten wat ik nu moet doen.

"Ik zal even kijken wat er met je aan de hand is," zei ze en legde haar hand daar waar mijn piemel in mijn broek beklemd zat. Ze kneep in mijn hardheid en ik kreunde. Ze zei: "Dit lijkt me het probleem te zijn." En ze begon mijn shirt los te knopen en zei: "Je kunt je maar beter snel helemaal uitkleden, dan kan ik je helpen."

Ik rukte mijn kleren van mijn lijf en stond al snel helemaal naakt voor haar. Mijn erectie wees naar het plafond. Ik kon de verbazing zien in haar ogen. Ze liep naar mijn bed en ging er op liggen. Ze vroeg me om naast haar te komen liggen. Ik was zenuwachtig en mijn knieën beefden. Ik ging naast haar liggen. Ze trok haar benen omhoog zodat haar knieën tegen haar borsten kwamen en haar voeten in de lucht staken. Toen vroeg ze me om tussen haar benen te komen. Ik ging op mijn hurken voor haar zitten, ze opende ze haar dijen en gaf me een goed uitzicht op wat ik nooit gedacht dat ik te zien zou krijgen op mijn jonge leeftijd. Ze vroeg me naar voren te leunen en met mijn lichaam bovenop haar lichaam te komen liggen. Ik moest mezelf uitstrekken over haar heen. Ze reikte tussen ons in en pakte mijn kloppende erectie in haar hand. Haar zachte hand veroorzaakte rillingen in mijn ruggemerg. Ze wreef de punt van mijn erectie tussen haar benen door en ik voelde een glibberige nattigheid. Ik moest mijn ogen sluiten, zo lekker voelde het! Het leek net alsof ze naar iets op zoek was, en al snel vond ze het! Mijn erectie kwam vast te zitten in haar geheime opening en snel sloeg ze haar armen rondom mijn lichaam en pakte mijn billen vast.

"Nu, langzaam duwen!" zei ze. Ik duwde voorzichtig en de poort naar het paradijs ging open. Ik voelde mijn erectie in haar glijden en mijn lichaam schokte door de kracht van dit pure genot. Langzaam gleed ik verder naar binnen totdat mijn benen haar dijen raakten.

"Oh, Steven!" zuchtte ze met omfloerste stem. Ze gebaarde me om voorzichtig terug te trekken. Ik begon mijn bekken omhoog te trekken en ik voelde mij erectie langzaam weer uit haar glijden. Maar toen het puntje bijna uit haar zou komen, greep ze mijn billen vast en trok mij weer naar binnen.

"Oh, Oh Steven!" Ik werd me een beetje bang door het lage gekreun dat uit haar keel kwam.

"Oh, Steven je bent zo groot!" Ik bleef langzaam op en neer bewegen, en ik moest me afzetten tegen het bed, om mezelf omhoog te houden.

"Oh, Steven, dit is zo heerlijk. Ik voel je helemaal binnen in mij!"

Ik bleef in en uit bewegen. Toen pakte ze mijn billen en begon er aan te duwen en te trekken. Het leek alsof ze mij vroeg om mijn ritme te verhogen.

"Oh, Oh, Oh, Oh, Steven, Oh, Oh, Oh Aaaaah,!" We begonnen sneller te bewegen, steeds sneller.

"Oh, Ah, Oh, Ah, Oh, Aaaaah, OooooH, Steven!!!"

Ik bleef bewegen en zij begon te schreeuwen en met haar brede heupen te schokken. En toen stootte ze met een grote kracht omhoog en ze hield haar onderlichaam omhoog, terwijl ze rilde en schokte.

"Ohhhhh, Steven." Ze zuchtte nog een laatste keer terwijl ze zich weer ontspande. Ze werd nu ontspannen en rustig en ze liet me begaan in elk tempo dat ik maar wilde. Al snel voelde ik iets in mijn onderbuik. Ik voelde een plotselinge golf van ongelooflijke genot en iets gloeiend heets begon door mijn erectie naar buiten te stromen. Ik mij niet langer inhouden en begon te schreeuwen:

"Ohhh tante!"

"Oh Steven, doe het maar, laat het maar komen, lieverd," fluisterde ze, Ik wilde het nog uitstellen, maar ik was al te ver heen. Met een laatste machtige stoot pinde ik haar vast op haar bed en ik voelde een hete vloeistof uit mij in haar spuiten, eerst een grote straal, toen wat kortere golfjes en ten slotte nog langzaam druppelend. Daarna was ik uitgeput, ik moest me gewoon boven op haar laten vallen, en ze liefkoosde me een lange tijd. Onnodig om te zeggen dat ik toen niet meer in de stemming was om naar school te gaan, en ik besefte dat de energie die nodig is om opgewonden te raken, mijn lichaam voor een tijdje verlaten had.

Voor een kort tijdje, naar iets later bleek. Want de rest van die ochtend besteedde ik aan het verkwisten van al mijn energie, en aan het steeds weer luisteren naar dat heerlijke diepe gekreun van haar:

"Oh, Oh mijn Steven!"

Einde