Zwemwedstrijdje - 2

Op de fiets naar het zwembad nam ik het besluit: ik zou me niet meer laten verleiden door het meisje waarmee ik de maandag ervoor, twee dagen geleden, een zwemwedstrijdje had gedaan. Een eenmalig avontuurtje, dat moest het zijn. Een slippertje van mij, getrouwde huisvader, maar zonder vervolg. Niet dat ik last had van schuldgevoelens: wat niet weet, dat niet deert. Maar hoe zou ik me als vader voelen als een of andere vent met zijn poten aan mijn dochter zat? Hoe zou ik het vinden als mijn dochter zich zo gedroeg? Het meisje was dan, volgens haar zeggen, 'al achttien', maar toch... En natuurlijk, ze was heerlijk, mooi, ongelofelijk geil, maar toch...

Het was woensdagavond en aanmerkelijk drukker dan op de maandag. Goed, dacht ik. De gelegenheid schept immers de dief. Geen spoor van het meisje. Buiten bij de fietsenstalling hadden veel fietsen gestaan, maar ik kon me niet herinneren op wat voor fiets ze maandag gereden had. Ik pakte een hanger voor mijn kleren en liep langs de rij met kleedhokjes. Ze waren allemaal leeg en de deuren stonden open. Ik nam echter het hokje nemen dat het dichtst bij de lockers stond. Ik zette mijn rugtas op het bankje en pakte mijn badslippers er uit. Toen kleedde ik me uit en hing mijn kleren aan de hanger. Nu haalde ik mijn zwembroek uit de rugtas, en trok deze aan. De rugtas gleed van het bankje af op de grond. Ik hoorde het geluid van de val, keek en zag toen waarop de rugtas gelegen had. Het had rode hartjes en Hello Kitty had een ooglapje en een hoofddoek om, als een piraat. Ze was er.

Het slipje leek de warmte van het meisje nog op zich te dragen en het kruisje was warm en vochtig. Onmiddelijk verscheen er een paal in mijn zwembroek. Deze werd nog groter toen ik, tegen beter weten in, het snipje voor mijn neus hield en haar pheromonen opsnoof. Mijn geweten riep me tot de orde: leg neer, berg je spullen op en ga zwemmen! Ik twijfelde wat ik met het slipje moest doen. Laten liggen? Of in mijn tas stoppen en later teruggeven? Laten liggen, schreeuwde mijn geweten. Ik stopte het slipje in mijn rugtas.

Naast het wedstrijdbad was nu ook het recreatiegedeelte open. In het ondiepe gedeelte stond een instructrice moeders met peuters te vertellen hoe ze hun kindjes vertrouwd met het water moesten maken. Er zaten best wel wat aantrekkelijke moedertjes tussen, zag ik. Maar goed, ik was hier om te zwemmen. Ik betrapte mezelf erop dat ik rondkeek: was ze er of niet? Misschien was het Hello Kitty slipje van een van de moeders? Er waren echter weinig konten die er in zouden passen. Toen voelde ik een hand langs mijn bil glijden en een borst in mijn zij drukken. "Douchen voor het zwemmen, hoor," zei een bekende stem. Toen liep ze heupwiegend voor me uit richting de douches.

Vanavond droeg ze een witte bikini, die haar crimineel goed stond. Zij moest ook nog douchen.
"Ik heb op je gewacht," zei ze.
-"Wel, hier ben ik."
"Hoe heet je?"
-"Erik. En jij?"
"Kitty." Ze grijnsde.
-"Kitty? Echt?"
"Misschien. Kitty, Britney, Tammy, Sofie... Wat je wil. Klitty misschien?"
-"Ik houd het wel op Kitty."
"Het is druk. Jammer."
-"Niet te druk voor een zwemwedstrijdje."
"Dat niet."
-"Zullen we dan maar gewoon zwemmen?"
"Oke. We gaan gewoon zwemmen." Ik voelde me plotseling weer meester van de situatie, hoewel het lastig was om niet te staren naar haar witte bikini, haar tepels die afstaken in het bovenstukje en de zoom van haar broekje, dat iets te ruim zat.

Even later stonden we ieder op een afspringblok en doken we het water in. Ze was nog steeds sneller dan ik, maar ik kon Kitty -of hoe ze ook heette- beter bijhouden dan de vorige keer. Na een aantal baantjes rustten we even uit bij de rand van het zwembad. Even streek haar hand over mijn kruis, maar ze maakte verder geen aanstalten.
"Overal die kutcamera's. Overal mensen. Ik wou dat het zo rustig was als maandag."
-"Tja. Helaas." Van binnen was ik opgelucht.
"Maar maak je geen zorgen, ik verzin wel wat." En nu maakte ik me weer zorgen.
-"Denk je? Het is gewoon te druk."
"In het stoombad hangen geen camera's. Maar als ze mij met jou daar naar binnen zien gaan..."
-"Tja, dan zouden ze er wel eens wat van kunnen denken. Geen goed idee, inderdaad."
"Precies. Als mijn vader dat hoort..."
-"Je vader?"
"Voorzitter van de zwemvereniging. En materiaalmeester. Vrijwilligerswerk." En nu maakte ik me echt zorgen. Mijn naam en toenaam stonden in de registratie en zelfs naast de 'dochter van' staan in het zwembad was al risicovol.
-"Ik denk dat we beter even apart kunnen zwemmen."
"Misschien wel. Maar ik zie je zo nog wel."

Om tien voor negen werd omgeroepen dat het zwembad zou gaan sluiten. De nog overgebleven zwemmers, mijzelf incluis, begaven zich naar de douches. Kitty kwam pas als laatste en keek me aan. Iets in haar blik vertelde me dat ze een plan had. Ze volgde me richting de lockers en stond achter me, terwijl ik de code intikte. Ze hield me even aan voordat ik het kleedhokje in ging.
"Kleed je om, ga naar buiten, verstop je fiets, wacht tot iedereen weg is en totdat ik een seintje geef."
-"Wat ben je van plan?"
"Ik heb sleutels en de code van het alarm. Ik laat me insluiten en laat jou dan weer binnen."
-"Kitty, dat is geen goed idee. Ik ga naar huis."
"In het materiaalhok liggen matten. Veel beter dan een kleedhokje."
-"Zal best, maar het is mij te link. Ik ga."
"Nee, je wacht."
-"Nee."
"Dan ga ik nu keihard gillen en zeggen dat je mijn onderbroek gestolen hebt en in je tas hebt zitten." Ze haalde diep adem.
-"Niet doen."
"Dan wacht je buiten."

Om kwart over negen gingen de laatste TL-buizen uit, op wat waaklichten na. Kwart over negen! Ik zou veel te laat thuis komen! Ik belde naar huis en zei dat ik mijn portemonnee in het zwembad vergeten was, en dat er iemand van het zwembad terug zou komen. Het klonk maar half geloofwaardig.
"Daar kom je nu pas mee?"
-"Schat, ik was al bijna thuis toen ik er achter kwam. Ben meteen omgekeerd."
"En morgen ophalen? Kan dat niet?"
-"Ze gaan pas laat open. En ik moet tanken enzo."
"Oke, oke. Ik ga alvast liggen, hoor. Vergeet niet om straks de hond nog even uit te laten."

De deur ging open en Kitty wenkte me. Ik snelde naar binnen. Ze ging me voor door de gangen en opende toen de deur naar het materiaalhok. Ze had al een mat klaargelegd. Er brandden zelfs waxinelichtjes. Die kwamen uit de voorraad van de kantine, bedacht ik me. Het volgende moment lag ik op mijn rug op de mat, terwijl ijverige handen zich bezighielden met de knoopsluiting van mijn jeans. Kitty's warme mond nam bezig van mijn paal, terwijl ze haar poesje voor mijn gezicht positioneerde. Haar lipjes stonden uit elkaar. Ze waren nog vochtig van het zwemwater en een beetje stroef. Ik begon haar voorzichtig te likken. Eerst proefde ik chloor, maar al snel maakte de chloor plaats voor de zilte muskus van haar geile kutsapjes. Ik smeerde ze uit met mijn tong, langs haar bilspleet en anusje, terwijl haar heupen heen en weer gingen en mijn eikel contact maakte met Kitty's huig. Toen draaide ze zich om, plaatste haar poesje op mijn gezicht. Ik greep haar harde tietjes vast, terwijl haar pulserende kutje over mijn mond en neus wreef. Ze verkrampte en een golf sap vulde mijn mond. Ze begon me te tongzoenen, proevend van haar eigen geil en sjorrend aan mijn paal. Ik moest me inhouden om niet te ejaculeren.

Dat vereiste nog meer moeite toen ze plaatsnam op mijn heupen en haar gezwollen kutlipjes en kloppende klitje plagend langs mijn stijve penis wreef. Toen greep ze deze vast en liet hem bij haar naar binnen glijden. Ze was net zo krap als twee dagen geleden, maar het voelde heerlijk om haar prachtige neukgrotje telkens iets verder open te voelen gaan. Het was een prachtig gezicht om haar me te zien berijden, het vlammende licht van de waxinelichtjes op dat prachtige lichaam. Dat heerlijke platte buikje, die heerlijke volle tietjes met harde tepeltjes, die supergladde, zachte huid. Die heerlijke kreuntjes, als zich weer een orgasme aandiende en ik haar vocht langs mijn schacht en mijn ballen voelde stromen. Ze was heerlijk, heerlijk, heerlijk. Na het zoveelste orgasme begon ze opeens als een dolle met haar heupen op en neer te gaan, me in razend tempo naar een hoogtepunt brengend. Wederom spoot ik haar baarmoeder vol, terwijl we beiden bijna een blackout kregen.

Een kwartier later reden we door de motregen. We stopten bij het kruispunt en namen afscheid. "Ik ben trouwens aan de pil, mocht je je dat afvragen," zei ze. Ik kleurde rood, maar in het donker kon ze dat niet zien. Uit mijn rugzak haalde ik haar slipje en gaf het terug. "Oh, hoeft niet, ik had een schone bij me," zei ze, "hou maar." Toch gaf ik het terug. "Als mijn vrouw jouw slipje vindt..." Ze glimlachte. "Dat moeten we niet hebben, natuurlijk."
-"Precies."
"Stel je voor..."
-"Liever niet."
"Dan zie ik je vrijdag." Ik twijfelde. Mijn geweten was langzaam weer aan het wakker worden.
-"Misschien is het niet zo'n goed idee..."
"Erik, ik neem aan dat je wil dat ons geheimpje van ons alleen blijft?"
-"Ja."
"Mooi. Dan zie ik je vrijdag."