Door: Timutre
Datum: 05-04-2016 | Cijfer: 7.8 | Gelezen: 13350
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 9 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Bowling,
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 9 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Bowling,
Het begon allemaal enkele jaren geleden. Ik (Tim) was net 16 jaar geworden en had sinds korte tijd een vriendin. Ik was niet al te groot, 1.80 lang en had een normaal postuur, hoewel ik misschien iets vaker naar de fitnessschool zou moeten gaan. Daarnaast heb ik blond haar en blauwgrijze ogen. Met mijn vriendin (Linda) kwam ik erachter wat seks precies was. Mijn eerste ervaringen op dit gebied waren dan ook aangenaam.
Zelf zat ik in een actieve vriendengroep. Eigenlijk gingen we elke week wel ergens bier drinken, grappen maken en gingen we vaak uit naar de lokale kroeg. We ondernamen ook vaker activiteiten, zoals paintballen, karten of op diverse vriendenweekenden. Wat we ook steeds vaker deden was bowlen. Er was namelijk net een nieuw bowlingcentrum geopend in de buurt, iets wat we eerst eigenlijk niet konden doen omdat het gewoonweg te ver rijden was. Onze vriendengroep was al heel lang een hechte groep. Er hadden zich wel enkele mensen aan toegevoegd, voornamelijk meiden. De meiden kwamen vaak mee met de vriendinnetjes van mijn vrienden en bleven nadat zij min of meer uit elkaar gingen toch bij de groep hangen. Zo bestond het gezelschap op dat moment uit ongeveer 20 personen. Sinds kort hadden we weer twee nieuwe erbij, die min of meer elk weekend erbij waren. Lars, een van mijn maten, had namelijk een vriendin gekregen, Hanneke. Zij nam in eerste instantie zo nu en dan haar vriendin Iris mee, maar deze vond het blijkbaar zo gezellig dat ze nu er bijna elk weekend bij was. Zoals zo vaak zaten we bij een van mijn maten thuis een fles bier te drinken toen Huub voorstelde om te gaan bowlen. Hij belde naar het bowlingcentrum en er was nog precies een baan vrij. Dit was echter wel wat later op de avond, waarop we besloten om dan nog eerst maar een fles bier te drinken om vervolgens richting het centrum te fietsen.
Rond 22.00 uur pakte we de fiets en fietste we aan. Dit was toch nog een klein half uur fietsen, maar we deden het rustig aan, omdat we pas om 23.00 uur konden beginnen. Aangezien ik nog niet zoveel met Iris had gepraat, besloot ik even naast haar te gaan fietsen. Mijn vriendin was op dit moment toch in gesprek met Hanneke. Ik praatte zo wat met haar en kwam erachter dat ze fanatiek was met sporten. Ze wilde altijd winnen vertelde ze me, dus ook zo meteen met het bowlen. Zelf deed ze aan wedstrijdzwemmen. Aangezien ik redelijk goed was in bowlen, vertelde ik haar dat ze toch nooit van mij ging winnen. “Dat zullen we nog wel eens zien” zei ze mysterieus en fietste toen hard door richting Lars.
Aangekomen in het bowlingcentrum zochten we de juiste maat schoenen (altijd een hoop gedoe) en gingen we de baan op. We bestelden nog maar eens een fles bier met de jongens en begonnen toen met gooien. Ik merkte al snel dat het niet mijn dag zou worden. Ik gooide zo nu en dan de bal de geut in en de ballen die wel de goede richting uit gingen zorgde niet voor al te veel punten. Toen ik na de vijfde rond maar eens het scorebord bekeek, bleek dat ik bijna onderaan stond. Ik bekeek de andere scores en herinnerde me toen de opmerking van Iris tijdens de fietstocht. Ze stond inderdaad goed te gooien en had ook al 3x een strike gegooid waardoor ze 2e stond. Net op dat moment plofte Iris naast me neer en zag dat ik naar het scorebord keek. “Het gaat niet zo goed hè” zei ze. “Ik heb gewoon mijn dag niet” zei ik. Ik stond toen op omdat ik aan de beurt was. Ook deze bal verdween weer zonder pardon in de geut. Ik liep terug om de tweede bal te pakken en ik zag uit mijn ooghoek dat Iris naar me lachte. Ik dacht, ik zal haar eens laten zien wat ik kan. Ik concentreerde me nog eens goed en probeerde bal zodanig te mikken dat hij in ieder geval goed was voor een flink aantal punten. Ik gooide en ik zag dat alles omging, een spare dus. Ik liep terug en Iris gaf me een high-five en lachte wederom guitig naar me.
De rondes liepen verder en toen we bij de laatste ronde aankwamen kon alleen Ruud (een van mijn andere maten) of Iris nog winnen. Ruud gooide een spare, maar gooide in de extra beurt van de tiende ronde nog maar één punt. Iris gooide een strike en een spare, waardoor zij op het nipt Ruud nog inhaalde. Ze juichte en riep dat ze wel gefeliciteerd mocht worden. We feliciteerde haar elk met een korte knuffel. Toen ik als laatste haar feliciteerde, leek die knuffel wel wat langer te duren dan bij de anderen. Ik keek haar enigszins boos aan, aangezien Linda ook gewoon erbij was. Toen ik haar aankeek merkte ik op hoe mooi ze eigenlijk wel niet was. Ik had dit wel al gemerkt in de afgelopen weken, alleen nog nooit echt bij stilgestaan omdat ik gewoon een vriendin heb. Toen liet ze me los om terug te lopen naar het schoenenrek, terwijl ik een beetje verbouwereerd achter bleef.
Op de terugweg naar huis, sprak ik haar niet meer. Het leek er ook op dat ze zover mogelijk van mij vandaan probeerde te blijven door continu voorin de groep te fietsen. Aangezien ik als laatste was aangefietst en ook in een gesprek was beland met twee van mijn maten, was het ook raar dat ik in een keer naar voren zou fietsen. Na een kwartier kwamen we bij de kruising aan waar iedereen zijn eigen richting op zou gaan, omdat we toch wel wat verspreidt wonen over de verschillende dorpen. Mijn vriendin zou naar huis gaan omdat ze morgen moest werken en fietste alvast richting haar dorp. Hanneke zou met Lars mee naar huis gaan, wat betekende dat Iris een stuk alleen zou moeten fietsen. Aangezien ik aan de kant van het dorp woonde wat grensde aan het dorp waarin Iris woonde, besloot ik aan te bieden om het stuk mee te fietsen. Dit was voor mij toch niet al te ver om. Iris keek me even aan maar besloot toen toch op het aanbod in te gaan.
Toen Iris en ik uit het zicht van de anderen waren, begon ik te praten. “Waarom ontloop je me eigenlijk sinds dat we klaar zijn met bowlen?”. Eerst zweeg ze, maar vervolgens zei ze: “Ik weet niet zo goed meer wat ik tegen je moet zeggen.” Ik keek haar bedenkelijk aan, waarop ze vervolgde: “Toen ik jou daarstraks knuffelde voelde dat heel fijn, terwijl ik weet dat dat niet kan omdat jij een vriendin hebt.” Ik werd rood maar gelukkig kon ze dat niet zien. “Dat kan gebeuren” lachte ik het weg en we fietste verder naar haar huis. Daar aangekomen besloot ik om nog even mee te lopen om te kijken of ze ook naar binnen kon. Ze maakte de deur open en bedankte me nog voor het meefietsen. Toen ik haar op dit moment nog een keer aankeek, gebeurde hetzelfde als toen ik haar eerder op de avond een knuffel gaf. Ik voelde me aangetrokken tot Iris en ik kon er ook niet veel aan doen. Ik merkte dat we dichter naar elkaar toe kwamen en langzaam elkaar begonnen te kussen. Het voelde heerlijk en al snel voelde ik hoe haar tongetje probeerde bij mij naar binnen te komen. Ik pakte haar vast en streelde haar mooie blonde haren. Ik opende daarbij mijn mond en tongde haar. Het voelde fantastisch waardoor we steeds feller begonnen te tongen. Zo stonden we even totdat Iris de kus verbrak en vroeg of ik nog even mee naar binnen ging.
Dit was het eerste deel van het verhaal bowlen. Er gebeurt nog niet heel veel, maar dit zal in de komende verhalen opgebouwd worden.
Zelf zat ik in een actieve vriendengroep. Eigenlijk gingen we elke week wel ergens bier drinken, grappen maken en gingen we vaak uit naar de lokale kroeg. We ondernamen ook vaker activiteiten, zoals paintballen, karten of op diverse vriendenweekenden. Wat we ook steeds vaker deden was bowlen. Er was namelijk net een nieuw bowlingcentrum geopend in de buurt, iets wat we eerst eigenlijk niet konden doen omdat het gewoonweg te ver rijden was. Onze vriendengroep was al heel lang een hechte groep. Er hadden zich wel enkele mensen aan toegevoegd, voornamelijk meiden. De meiden kwamen vaak mee met de vriendinnetjes van mijn vrienden en bleven nadat zij min of meer uit elkaar gingen toch bij de groep hangen. Zo bestond het gezelschap op dat moment uit ongeveer 20 personen. Sinds kort hadden we weer twee nieuwe erbij, die min of meer elk weekend erbij waren. Lars, een van mijn maten, had namelijk een vriendin gekregen, Hanneke. Zij nam in eerste instantie zo nu en dan haar vriendin Iris mee, maar deze vond het blijkbaar zo gezellig dat ze nu er bijna elk weekend bij was. Zoals zo vaak zaten we bij een van mijn maten thuis een fles bier te drinken toen Huub voorstelde om te gaan bowlen. Hij belde naar het bowlingcentrum en er was nog precies een baan vrij. Dit was echter wel wat later op de avond, waarop we besloten om dan nog eerst maar een fles bier te drinken om vervolgens richting het centrum te fietsen.
Rond 22.00 uur pakte we de fiets en fietste we aan. Dit was toch nog een klein half uur fietsen, maar we deden het rustig aan, omdat we pas om 23.00 uur konden beginnen. Aangezien ik nog niet zoveel met Iris had gepraat, besloot ik even naast haar te gaan fietsen. Mijn vriendin was op dit moment toch in gesprek met Hanneke. Ik praatte zo wat met haar en kwam erachter dat ze fanatiek was met sporten. Ze wilde altijd winnen vertelde ze me, dus ook zo meteen met het bowlen. Zelf deed ze aan wedstrijdzwemmen. Aangezien ik redelijk goed was in bowlen, vertelde ik haar dat ze toch nooit van mij ging winnen. “Dat zullen we nog wel eens zien” zei ze mysterieus en fietste toen hard door richting Lars.
Aangekomen in het bowlingcentrum zochten we de juiste maat schoenen (altijd een hoop gedoe) en gingen we de baan op. We bestelden nog maar eens een fles bier met de jongens en begonnen toen met gooien. Ik merkte al snel dat het niet mijn dag zou worden. Ik gooide zo nu en dan de bal de geut in en de ballen die wel de goede richting uit gingen zorgde niet voor al te veel punten. Toen ik na de vijfde rond maar eens het scorebord bekeek, bleek dat ik bijna onderaan stond. Ik bekeek de andere scores en herinnerde me toen de opmerking van Iris tijdens de fietstocht. Ze stond inderdaad goed te gooien en had ook al 3x een strike gegooid waardoor ze 2e stond. Net op dat moment plofte Iris naast me neer en zag dat ik naar het scorebord keek. “Het gaat niet zo goed hè” zei ze. “Ik heb gewoon mijn dag niet” zei ik. Ik stond toen op omdat ik aan de beurt was. Ook deze bal verdween weer zonder pardon in de geut. Ik liep terug om de tweede bal te pakken en ik zag uit mijn ooghoek dat Iris naar me lachte. Ik dacht, ik zal haar eens laten zien wat ik kan. Ik concentreerde me nog eens goed en probeerde bal zodanig te mikken dat hij in ieder geval goed was voor een flink aantal punten. Ik gooide en ik zag dat alles omging, een spare dus. Ik liep terug en Iris gaf me een high-five en lachte wederom guitig naar me.
De rondes liepen verder en toen we bij de laatste ronde aankwamen kon alleen Ruud (een van mijn andere maten) of Iris nog winnen. Ruud gooide een spare, maar gooide in de extra beurt van de tiende ronde nog maar één punt. Iris gooide een strike en een spare, waardoor zij op het nipt Ruud nog inhaalde. Ze juichte en riep dat ze wel gefeliciteerd mocht worden. We feliciteerde haar elk met een korte knuffel. Toen ik als laatste haar feliciteerde, leek die knuffel wel wat langer te duren dan bij de anderen. Ik keek haar enigszins boos aan, aangezien Linda ook gewoon erbij was. Toen ik haar aankeek merkte ik op hoe mooi ze eigenlijk wel niet was. Ik had dit wel al gemerkt in de afgelopen weken, alleen nog nooit echt bij stilgestaan omdat ik gewoon een vriendin heb. Toen liet ze me los om terug te lopen naar het schoenenrek, terwijl ik een beetje verbouwereerd achter bleef.
Op de terugweg naar huis, sprak ik haar niet meer. Het leek er ook op dat ze zover mogelijk van mij vandaan probeerde te blijven door continu voorin de groep te fietsen. Aangezien ik als laatste was aangefietst en ook in een gesprek was beland met twee van mijn maten, was het ook raar dat ik in een keer naar voren zou fietsen. Na een kwartier kwamen we bij de kruising aan waar iedereen zijn eigen richting op zou gaan, omdat we toch wel wat verspreidt wonen over de verschillende dorpen. Mijn vriendin zou naar huis gaan omdat ze morgen moest werken en fietste alvast richting haar dorp. Hanneke zou met Lars mee naar huis gaan, wat betekende dat Iris een stuk alleen zou moeten fietsen. Aangezien ik aan de kant van het dorp woonde wat grensde aan het dorp waarin Iris woonde, besloot ik aan te bieden om het stuk mee te fietsen. Dit was voor mij toch niet al te ver om. Iris keek me even aan maar besloot toen toch op het aanbod in te gaan.
Toen Iris en ik uit het zicht van de anderen waren, begon ik te praten. “Waarom ontloop je me eigenlijk sinds dat we klaar zijn met bowlen?”. Eerst zweeg ze, maar vervolgens zei ze: “Ik weet niet zo goed meer wat ik tegen je moet zeggen.” Ik keek haar bedenkelijk aan, waarop ze vervolgde: “Toen ik jou daarstraks knuffelde voelde dat heel fijn, terwijl ik weet dat dat niet kan omdat jij een vriendin hebt.” Ik werd rood maar gelukkig kon ze dat niet zien. “Dat kan gebeuren” lachte ik het weg en we fietste verder naar haar huis. Daar aangekomen besloot ik om nog even mee te lopen om te kijken of ze ook naar binnen kon. Ze maakte de deur open en bedankte me nog voor het meefietsen. Toen ik haar op dit moment nog een keer aankeek, gebeurde hetzelfde als toen ik haar eerder op de avond een knuffel gaf. Ik voelde me aangetrokken tot Iris en ik kon er ook niet veel aan doen. Ik merkte dat we dichter naar elkaar toe kwamen en langzaam elkaar begonnen te kussen. Het voelde heerlijk en al snel voelde ik hoe haar tongetje probeerde bij mij naar binnen te komen. Ik pakte haar vast en streelde haar mooie blonde haren. Ik opende daarbij mijn mond en tongde haar. Het voelde fantastisch waardoor we steeds feller begonnen te tongen. Zo stonden we even totdat Iris de kus verbrak en vroeg of ik nog even mee naar binnen ging.
Dit was het eerste deel van het verhaal bowlen. Er gebeurt nog niet heel veel, maar dit zal in de komende verhalen opgebouwd worden.
Lees verder: Bowlen - 2
Trefwoord(en): Bowling,
Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10