Werken In De Frietzaak - 1

Iedereen herkent het wel. Je bent een tiener die vol in de bloei van zijn leven is. Druk met school en bier drinken met je vrienden (of wijn voor de dames). En dat kost natuurlijk allemaal geld. Zo kwam ook ik (Tom, tijdens dit verhaal 18 jaar, nice to meet you) in geldnood. Daarom besloot ik een baantje te zoeken om de vrije uren die ik niet aan school hoefde te besteden op een lucratieve manier kon invullen. Als achttienjarige kom je echter niet snel aan de bak bij een bedrijf. Na wat rondgezocht te hebben gaf ik het toch maar op. Dat werd teren op mijn zakgeld. Na een lange schooldag moest ik na een zware treinreis mijn weg vervolgen op de fiets om nog 5 km te fietsen. Ik kwam op het idee om nog snel even naar de frietzaak in het dorp te gaan. Ik zette mijn fiets voor de zaak neer en liep naar binnen.

Ik werd meteen gegroet door de baas en bazin van de zaak. Beide waren van chinese afkomst en rond de 30 jaar oud (als was dat moeilijk in te schatten). Ik bestelde een frietje en een frikadel en ging aan een tafeltje zitten. Ik dacht na over school, ik had het erg moeilijk en wist niet of deze opleiding iets voor mij was. Maar ik kon ook niet thuis gaan niksen totdat ik het huis uit werd getrapt. Terwijl ik in mijn gedachten verzonken was, werd er plotseling een dienblad voor me op tafel gezet. Ik keek op en zag dat het de vrouw des huizes was. Ik keek haar aan en zag dat ze prachtige bruine ogen had. Verder was ze klein, net als haar man trouwens. Maar dat tekende ook sowieso af tegenover mijn eigen 1 meter 90. Verder was ze slank gebouwd en ook haar borsten waren voor zover ik ze kon opmerken in het bedrijfsshirt minimaal van omvang. “Alsjeblieft, eet smakelijk” zei ze met een zwaar buitenlands accent, maar met een stralende glimlach. “Dankje” stamelde ik nog snel voordat ze zich weer omdraaide. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan. Waarom kan ik niet gewoon en normaal gesprek voeren zonder zo snel afgeleid te worden. Dat is ook vast de reden waarom het zo slecht gaat op school.

Ik at stilletjes mijn friet en snack op en wilde mijn tocht naar huis weer vervolgen. Toen ik echter de tent uit wilde stappen viel mijn oog op een affiche naast de deur. ‘WERKNEMERS GEZOCHT 18+’ stond er op het vel papier. Ik bleef een split-second staan en nam mijn besluit, waarom ook niet? Ik draaide me om en liep terug naar de counter, waarachter de man en vrouw mij beide benieuwd aankeken. “Ik zie dat jullie mensen zoeken. Ik ben zelf op zoek naar een baan.” “Hoe oud ben je?” vroeg de man. “ik, ik ben achttien,” stamelde ik “Ik zit nog wel op school maar s’avonds heb ik tijd vrij”. De man stelde zich uiteindelijk voor als Cheng en de vrouw heette blijkbaar Jing. Na een kort gesprekje mocht ik mijn telefoonnummer achterlaten. Hopend op een omkeer in mijn leven stapte ik opgelucht op mijn fiets en fietste die 5 km alsof het niet was.

Thuis vertelde ik meteen aan mijn ouders over mijn ‘soliciatiegesprek’. Ze waren trots op me dat ik mijn handen uit de mouwen stak. Wel verwachtten ze dat deze mogelijke baan mijn schoolcarriëre niet in de weg zou komen te zitten, niks wetende over mijn aanwezige twijfels. Diezelfde avond zat ik op de bank nog wat tv te kijken toen ik opeens een appje kreeg van een onbekend nummer. “We hebben overlegd. Je mag zaterdag om 3 uur langskomen om te werken tot 8. Groetjes Jing” Ik was ergens toch verrast dat ik mocht komen, maar had er erg zin in. Als ik toch zou stoppen met school kon ik altijd nog proberen om me omhoog te werken tot medewerker van de maand van de lokale frietzaak.

Toen het uiteindelijk zaterdag was stapte ik op mijn fiets en racete naar de frietzaak. Toen ik binnenstapte werd ik meteen begroet door Jing. Er waren zo te zien verder geen klanten. Jing nam me mee naar achteren door de keuken waarachter het magazijn bleek te zijn en haalde een werkshirt en schort tevoorschijn. Jing keek bleef me zwijgend aankijken en ik begreep dat ze wilde dat ik me omkleedde. Blijkbaar was ze niet van plan om zich om te draaien dus ik trok mijn shirt uit en rijkte naar het shirt dat ze nog in haar handen had. Jing gaf mij het shirt en keek me aan. Toen onze blikken elkaar vonden gaf ze me een knipoog en begon te lachen. Ik trok verward het shirt aan en knoopte ook het bijhorende schort vast.

Vervolgens begon Jing wat dingen uit te leggen over het magazijn en daarna liepen we terug de keuken in. Ook hier begon ze spullen aan te wijzen en handigheden uit te leggen over het aanwezige keukengerei. Ook moest ik haar volgen naar de koeling, waar het in zo’n shirt toch wel best koud was. Niet anders dan verwacht toonde ze me ook hier alle aanwezige producten. “Ik snap dat het heel veel is allemaal tegelijk uit je hoofd te leren,” begon ze “dus het is slim als je de koeling wel goed inleert want hier wil je niet te lang staan.” Ik glimlachte en beloofde haar dat ik mijn best ging doen. Toen viel het me op dat Jing het wel heel koud had. Ik kon namelijk haar tepels door haar beha en shirt heen zien steken. Meteen begonnen in mijn hoofd de raarste gedachten rond te spoken over hoe haar tepels en de rest van haar naakte lichaam eruit zou zien. Hoe groot zouden haar tepels zijn? Zou ze schaamhaar hebben, net zoals vaak bij aziatische vrouwen in de pornofilmpjes?

Ik weet niet hoelang het duurde voordat Jing me uit mijn dromen haalde door me in mijn buik te prikken “hup hup, het is koud hier, wegwezen.” Weer terug in de keuken zette Jing me aan de afwas. Zij vulde de wasbak met water terwijl ik er de vaat inzette. Toen alle vaat aanwezig was en ik de spons oppakte, maakte Jing me nat met wat water. Daarna sloeg ze me op mijn kont en terwijl ze zich omdraaide en de keuken uitliep zei ze nog “Altijd blijven lachen hè Tom.” Ik grinnikte in mezelf en besloot dat deze baan mij waarschijnlijk goed ging bevallen.