Dat Job in de problemen zat wist hij. Patrick's mannetjes hadden hem die week al een paar keer opgezocht. Op niet mis te verstane manier hadden ze hem laten weten dat Patrick niet van plan was om ook maar een euro te verliezen op die klus. Hoe Job het ging terugbetalen? Telkens moest hij het geld dat hij bij zich had afgeven. Een keer had hij een knietje gehad in zijn ballen, een andere keer was hij met zijn achterhoofd tegen een muur geslagen.

Aan het eind van de week zag Job zijn meisje weer, dit keer bij haar thuis. Toen merkte Ellen direct dat er wat was. Hij leek ongeïnteresseerd toen ze zich uitkleedde. Telkens als zijn telefoon piepte leek hij wel angstig. Tot overmaat van ramp had hij haar weggeduwd toen ze hem wilde pijpen! "Wat is er toch? Je weet toch dat ik je kan helpen! Zit je soms in de shit?". Job wist dat hij haar hier niet in moest trekken. Het was beter van niet. Wat als ze hem gevolgd waren naar haar?. Hij moest weg bedacht hij zich opeens. "Schat, het is mijn dag niet... ik zie je later ok?". En met die woorden vertrok hij. Bij het naar buiten lopen dacht hij op een afstandje een van Patricks mannetjes weer te zien. In het licht van de lantaarnpaal leek het erop. Met zijn kraag omhoog versnelde hij de andere kant op.

In de week erna voelde Job zich met de dag meer paranoïde worden. Zijn telefoon trilde of piepte constant, vaak was het Ellen. Eerst nog met wat geile foto's, later wat bezorgder over hoe het met hem ging. Weemoedig glimlachte hij naar zijn telefoon. Even later kwam er een bericht van Patrick overheen. "Gozer, we moeten praten. Van der Valk 11:00 morgen". Fuck, er staat mij wat te wachten. Onrustig maalde hij die nacht over de dingen die hij kon doen om het geld terug te krijgen. Morgen moest hij een antwoord hebben.

Aan tafel bij het hotel aan de snelweg, kwam Patrick direct ter zake. "Job, ik heb een voorstel". Eerst was hij opgelucht, een voorstel... dat betekende een oplossing. Eentje die niet betekende dat hij een bank moest overvallen, of een kogel in zijn hoofd moest ontvangen. Maar die opluchting verdween snel toen hij Patrick verder uithoorde. Hij dacht aan Ellen, en aan het voorstel dat Patrick hem had gedaan. Shit, waarom had hij zo moeten opscheppen over haar. Om haar comfortabel te maken met andere mannen zou Job er de eerste keer bij mogen zijn. Patrick zou eerst zelf gaan, voordat hij zijn klanten zou sturen. Allemaal stijlvolle welgestelde mannen van goede komaf, had Patrick verzekerd. Okee, hij moest dit aannemen... maar hij zou Ellen er dan toch in moeten betrekken. Patrick en Job schudden elkaar de hand. Met lood in zijn schoenen vertrok Job richting zijn vriendin.

Ellen kon haar geluk niet op toen Job weer voor haar deur stond. Haar ouders waren dan wel thuis, maar die kon ze makkelijk omzeilen en naar buiten vluchten. In Job's auto trokken ze elkaar de kleren van het lijf en zoenden ze elkaar alsof het hun laatste uur was samen. Job's grote pik stond fier overeind en voor het eerst in tijden was Job weer opgewonden. Het was misschien wel 1,5 week geleden voor hem. Hij dreef zijn zware pik in haar jonge grotje. Door haar opwinding gleed hij met een zuchtje van Ellen naar binnen. Ellen kreunde van geilheid en fluisterde in zijn oor "Niet meer weggaan lieverd, ik wil je". Met een geile soort agressie pompte hij zijn lading diep in Ellen's kale kutje.

Die middag was Ellen niet te houden. Ze wilde meer van hem, van zijn tong, van zijn warmte, van zijn zaad. Ellen zou die avond rond 10 uur thuis moeten zijn, om het niet teveel te laten opvallen. Hij had nog met geen woord gerept over de deal met Patrick. En de volgende dag zouden ze samen naar hem toe moeten. Nog een keer spoot hij zijn ballen leeg over haar tienertongetje. Gulzig slikte ze alles door en likte nog een keer speels het laatste druppeltje van zijn eikel. Bezweet en onder het sperma zette Job haar af, om op het allerlaatste moment te vragen of hij haar de dag erna mocht ophalen. "Ik heb morgen paardrijles... ik kan dat niet afzeggen". In zijn ogen zag ze dat hij het wel heel graag wilde en beloofde toen mee te gaan.

Onderweg onderbrak Job de ongemakkelijke stilte. Ellen had hem een paar keer gevraagd waarom ze naar Patrick zouden gaan, en hij had het afgedaan met "Vertel ik je straks". Patrick had gezien dat er nog 20 km lag tussen hen en de woning van Patrick. Hij keek nog een keer opzij, langs haar jeugdige fijne gezichtje, blond lokken en kleine borstjes. Het voelde verkeerd om haar te hoereren. Maar tegelijk had hij geen keuze. Misschien kon hij haar overtuigen dat het niet zo vervelend was. "Lieverd, je weet dat ik van je hou" begon hij. Angstig keek Ellen hem aan. "Je weet ook dat ik vorige week klussen heb gedaan voor veel geld... Nou ik heb een fout gemaakt in een van die klussen. En nu ben ik iemand wat verschuldigd". Ellen begreep waar dit naartoe ging. Licht gepanikeerd vroeg ze hem de oren van zijn hoofd, of er nog andere manieren waren. Een paar dikke tranen verschenen er in haar ogen. Zonder geluid te maken drupten ze uit haar ogen. "Als wij nog maar wij blijven... dan wil ik het doen. Voor jou". Met een brok in zijn keel reed Job de oprit op van het huis van Patrick.

In zijn werkkamer had Patrick wat camera's opgehangen. Job was daarvan op de hoogte, en moest daar natuurlijk mee instemmen. Vriendelijk leidde hij Ellen de werkkamer binnen en deed zich voor als vriendelijke zakenpartner. "Job vertelde me dat je dit wel vaker hebt gedaan. Maar dan bij hem". Ellen knikte. "En je weet dat Job mij dit verschuldigd is". Weer knikte ze. "Wil je mij vertellen wat je nu gaat doen?". Ellen keek naar Job. Hoe vernederend... om het ook nog uit te moeten spreken. "Nou kom op Ellen, niet zo preuts!". Job knikte naar haar dat het goed was. "Ehmm ik ga u, ehmmm pijpen meneer". "Heel goed, dat klopt jij gaat mij pijpen. En wat ga je doen als ik klaarkomt Ellen?". Met schaamrood op haar kaken wendde ze haar blik af "Dan laat ik u in mijn mond spuiten ... en dan slik ik het door". Tevreden knikte hij.

Patrick had Ellen op haar knieën neergezet voor hem. Job moedigde haar met zijn blik aan, 'kom op lieverd doe het voor mij' zeiden zijn ogen. Anders dan bij Job moest ze haar handen op haar rug houden. Patrick haalde zijn dikke maar wat kortere pik uit zijn broek. Hij stond stijf overeind en Ellen deed haar best om de kop in haar mond te happen. Zijn lul smaakte niet lekker. Het was een raar idee, dat Job haar zo zag. Maar het was voor hem... Een paar keer was Patrick bijna klaargekomen, maar had hij haar weggeduwd. "Niet te snel, ik wil ervan genieten". Ook moest ze zijn ballen regelmatig in haar mond nemen. De dikke dingen waren bijna zo groot als kiwi's en waren strak kaalgeschoren. Na een minuut of 10 merkte ze dat ze het toch best leuk begon te vinden. Ze wist dat ze het té goed deed, want telkens moest hij pauzeren. Met haar handen op haar rug was het wel een kunst om haar evenwicht te bewaren. Bij de felle halen die ze over zijn pik maakte sloegen haar haarlokken tegen zijn bovenbenen. En omdat zijn pik wat korter was kreeg ze hem helemaal naar binnen.

Met zijn handen pakte Patrick haar achterhoofd toen hij voelde dat hij het niet meer tegen kon houden. Met een langgerekte kreun stuurde hij 4 of 5 stralen in het tienermondje. Ze wist dat ze het allemaal in haar mond moest houden, omdat hij het nog wilde zien. Met trillende benen trok zij zijn laatste zaad uit zijn harde lul. Met licht betraande ogen en een vol mondje keek ze hem aan. Haar kleine tongetje zat onder zijn geil. "Slik het maar door sletje!". En met 2 keer slikken verdween zijn mannenpap naar haar maagje. Als buitenstaander had het Job toch wel wat gedaan. Trots en geil geworden keek hij zijn meisje aan, en zag dat bij haar het huilen nader stond dan het lachen.