De donderdagmorgen lag er op de ontbijttafel een fax van mijn bedrijf gericht aan mij.
Of ik niet even contact met hen op kon nemen.
Ik moest snel mijn ontbijt nemen, om dan naar het postkantoor te rijden om te bellen.
Dat kan daar goedkoper, dan vanuit het hotel.
Petra en Elma kwamen ook naar beneden.
Ik kuste beiden, en vertelde dat snel even naar het postkantoor moest om te bellen.
Ook moest ik nog enkele dozen Strohrum met 80% van 1 liter in te slaan voor familie en medewerkers in Nederland.
Voor 199 Oostenrijkse Schillingen per liter.
In Nederland had je daar pas een halve liter voor.
Ik moest snel zijn, om op tijd terug te zijn voor de bus die ons naar Waidring zou brengen.
Ik belde naar het bedrijf, en kreeg mijn zuster aan de lijn.
Die vertelde mij dat het erg druk was.
Een grootte elektriciteitsstoring had voor grootte problemen gezorgd in de omgeving.
Er moest veel gereset worden.
Problemen bij de boeren met melkmachines, en noodaggregaten, die niet gewerkt hadden.
Rekening van het bellen betaald, en toen naar de slijter.
De lachte weer, toen ik weer binnenkwam.
Ik was ten slotte een goede klant, en kocht 30 flessen rum.
Betaalde met de Eurocheck.
Daarna naar het hotel, voor de langlaufdag.

Deze langlaufdagen werden georganiseerd door de touroperator.
Zo ook in Waidring, dan werden we met een bus van de touroperator er heen gebracht, en dan kon men de hele dag daar langlaufen.
Uit andere plaatsen kwamen ook gasten van de touroperator.
Ik had dit al enkele malen gedaan, en ontdekt dat je van Waidring naar de plaats waar ik verbleef, terug kon langlaufen.
Ik mocht al enkele jaren mee met deze activiteit, ondanks dat ik niet met deze touroperator was meegekomen.
Ik was immers op eigen gelegenheid met de auto gekomen, en zelf geboekt, wat goedkoper was dan via een reisbureau.
Bij het reisbureau betaal je éénpersoonskamertoeslag, terwijl je een éénpersoonskamer heeft.
Nu kon men vanuit Waidring, terug langlaufen naar de gemeente waar ik verbleef.
Een mooie tocht van 20 kilometer.
Onderweg wist ik dat er een kleine eetgelegenheid, waar men even uit kon rusten.
Met een groep , waaronder Elma vertrokken, dus, en onderweg namen we een maaltijd.
Petra haar moeder bleef daar langlaufen, en zou met de bus terug keren.

Nu was het donderdag dus sauna vrij.
Zo ging ik na terugkomst gelijk naar de sauna.
Ik zat er net in toen Elma ook naar binnen kwam.
Ik genoot weer van haar tienertietjes.
We zaten dus samen naakt in de sauna.
“Ik wil weer neuken “ zei Elma.
En zo vertrokken we weer naar mijn kamer, om te neuken.
Deze keer neukte ik haar op z’n hondjes.
Mijn buik ketste telkens op haar billen.
Mijn handen kneedden de kleine tietjes van Elma.
Mijn lul raakte haar baarmoeder mond keer op keer.
Elma kwam klaar, en ik spoot mijn sperma in haar kutje.
We kusten elkaar, gingen samen onder de douche.
We droogden elkaar af.
Elma ging eerst naar haar kamer om zich aan te kleden.
Ik kleedde me ook aan, en vertrok naar de eetzaal.

Daar werd ik verwelkomt door Petra.
“Jullie weten ook niet van ophouden” grinnikte ze.
Na het avondeten ging ik eerst nog even naar de kelderbar, naar Maria.
In de vijf jaren dat hier nu kwam had ik een vriendschapsband met haar opgebouwd.
Ik sprak even met haar.
Ze had ook gemerkt dat er iets was opgebloeid tussen Elma, haar moeder en mij.
“Kijk uit met twee vrouwen, straks zijn ze nog alle twee zwanger, en zit je met twee zwangere vrouwen” zei Maria.
“En met wie ga je dan trouwen” grinnikte Maria.
“Elma is aan de pil, en haar moeder kan niet meer zwanger worden” zei ik.
“Kijk toch maar uit” zei Maria.
Hierna ging ik weer naar de huiskamer, om spelletjes Rummikub te spelen, met Elma en Petra.
Om Tien uur vertrok Petra naar haar kamer, en ik gaf haar nog een nachtkus.
Elma zou de nacht bij mij blijven slapen.

Elma was onverzadigbaar.
Ik neukte haar weer in diverse standjes.
En haar favoriete standje was wel dat zij mij bereed.
Elma als een amazone op mijn lul.
“Zo kan ik je lul beter voelen” verklaarde ze.
Weer spoot ik mijn sperma in haar kutje.
Samen sliepen we in het smalle bed, lepeltje aan lepeltje.

De vrijdag verliep weer normaal.
Petra bleef op haar kamer.
Ik ging met Elma langlaufen in Reit im Winkl, net over de grens in Duitsland.

De vrijdagavond verliep stil.
Het was immers de laatste avond samen.
Ik zou de Zaterdagmorgen met de auto naar huis vetrekken.
Elma en Petra moesten hun kamer ontruimen.
Ze moesten dan de hele dag in het dorp rondwandelen.
Langlaufen kon ook nog, maar dan moesten ze zich omkleden in de ruimte met bubbelbad.
Dat had ik het eerste jaar ook gedaan, toen ik met de bus kwam.
Ik vroeg aan Elma en Petra, of ze met mij mee wilde rijden naar Nederland.
Dan hoefden ze weer niet de hele nacht in de nachtbus proberen te slapen, en dan weer op de zondagmorgen, met de bus naar huis.
Hun woonadres lag op de route van mij naar huis.
Anders moeten jullie de hele dag in het dorp rondlopen, en wachten tot je met de bus in de avond opgehaald wordt
Dat leek hen wel wat.

We hebben die avond nog enkele spelletjes gespeeld.
Daarna ging Petra naar bed, en ik ging nog met Elma naar de kelderbar.
Speelden nog enkele keren op de kegelbaan.
Die avond hebben Elma, nog wat geknuffeld, in de Kelderbar.
Maria keek het vertederend aan.
Ik nam afscheid van Maria, kuste haar, en zei “Tot volgend jaar dan maar weer”.
“Dan kom je zeker getrouwd terug, met een kind” zei Maria.
Elma keek verbaasd. “Grapje van Maria” zei ik.
We gingen naar onze kamer.
Gaf Elma nog een nachtkus, en ging naar mijn kamer.
Morgen had ik weer een vermoeiende terugreis per auto naar Nederland.