Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Door: R
Datum: 21-12-2018 | Cijfer: 8 | Gelezen: 15479
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 5 minuten | Lezers Online: 1
Dit verhaal is geen vervolg op mijn andere verhaal, dit is een intro en een deel 2 zal volgen!

Het is dinsdagochtend, ik sta achter de kassa en het is rustig in de winkel. Plotseling voel ik mijn telefoon afgaan en schrik een beetje op uit mijn gedachte. Vervolgens merk ik dat ik gebeld wordt en dat het niet zomaar een berichtje is, plots stopt het trillen, trilt mijn telefoon nog twee keer en is t weer stil. Het is kwart voor tien en het duurt nog ongeveer een half uur voordat ik pauze heb. Nieuwsgierig als ik ben duurt dit half uur dan ook heel lang. Wanneer ik eindelijk pauze heb kijk ik gelijk wie er gebeld heeft, gemiste oproep van Amelia, ook heeft ze een snapchat tekstbericht gestuurd. Amelia is een collega van me, we schelen dan wel vijf jaar, maar we kunnen het goed met elkaar vinden voor mijn gevoel. Verbaasd open ik snapchat “Rutger, ik denk dat de filiaalmanager boos is op me, weet jij wat er is?” Toevallig weet ik wat er is, maar ik vertel niet wat er aan de hand is en zeg dat ze niet moet stressen. Uit haar kassa van een paar dagen daarvoor mist €50,- ze heeft het niet gestolen, maar ze is niet zorgvuldig geweest met het teruggeven van wisselgeld. Ze is zich heel erg zorgen aan het maken, ik probeer haar een beetje gerust te stellen, maar dat lukt niet echt. Uiteindelijk komt ze die middag naar het filiaal om het verhaal te horen en een waarschuwing te tekenen.

Woensdag een week later krijg ik ineens meerdere appjes van Amelia “RUTGER, er is weer geld weg, ik weet niet wat ik moet doen” Na dit gelezen te hebben begon ik me een beetje zorgen te maken, nu de tweede keer is wel wat serieuzer. “Rustig aan, moet je morgen werken? Zo ja, dan praten we er dan over” antwoord ik. Zo gezegd zo gedaan, een dag later praten we er een beetje over tijdens werk, maar niet heel veel. Nadat ik de winkel afgesloten heb besluit ik een stukje mee te lopen met haar. Tijdens het lopen praten we er over, het blijkt al snel dat ze geen idee heeft hoe het komt. Ik besluit haar een paar tips te geven, zoals rustiger aan doen en eerder een extra kassa erbij vragen dan haasten. Na de tips te hebben gegeven en nog wat gepraat te hebben, gaan we naar huis.

Thuis aangekomen krijg ik na een half uur een snap van haar. Het is een close-up van een gezicht die ik niet erg vind om te zien met de tekst “thanks nog voor je hulp:)” Wanneer ik het lees moet ik een beetje lachen “geen probleem, vanwaar de close-up?” Het duurt even voordat ik antwoord krijg dan zie ik bubbels van een bad en “geen idee, maar ik ga nu in bad!” Dan krijg ik ineens geile gedachten, “waarom zeg je dat alsof je niet meer kan praten dan?” stuur ik naar haar. Dan stuurt ze een tekstbericht “ik ga toch geen foto’s maken als ik in bad zit?!?” Na dit gelezen te hebben antwoord ik “jammer hahaha, maar als ‘t zo’n close-up is dan maakt ‘t niet uit toch?” Niet helemaal wetend waar ik precies naar toe wil wacht ik haar antwoord af.

Ondertussen besluit ik me te gaan douchen, dan krijg ik een snap binnen, het is weer een close-up met “ik denk anders niet dat jij een snap zou sturen als je in bad zit” Lachend maak ik een snap van mijn hoofd onder de douche en type “klopt, ik heb geen bad, maar wel een douche dus hier is dan mijn snap die ik niet zou sturen volgens jou” Na een minuut stuurt ze weer een snap, deze is van haar hele hoofd met “toe maar dat je dat durft te sturen, had ik niet verwacht. Denk alleen niet dat je meer dan dat durft te sturen” Ik lees dit en voel de uitdagende toon. Ik stuur een snap van mijn hand over mijn half stijve lul waar nog wat getrimd haar bovenuit steekt en schrijf “challenge accepted, maar aangezien jij niet eens een snap durft te maken ga ik niet verder” direct krijg ik een snap terug, haar snap laat haar platte buikje, net onderwater zien. Wanneer ik haar lichaam verder volg zie ik een kale schaamheuvel en dan haar benen. Mijn lul begint gelijk hard te worden, ik stuur dan een foto van mijn gezicht “Gelukkig ging ik eerst want een foto waarbij ik hem met mijn hand bedek is nu niet meer mogelijk” Direct na het versturen krijg ik een soort schuldgevoel en stuur een snap met de lens bedekt “Sorry, ik ben misschien wat te ver gegaan”

Alvast bedankt voor de rating en onderbouwde kritiek en reacties worden gewaardeerd!
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...