Ik denk dat het inmiddels zo’n anderhalf jaar geleden is dat mijn dochter Hyves ontdekte. In de klas werd er meer en meer over gesproeken en het bleek al snel dat Hyves naast msn en sms hét nieuwe communicatiemedium was voor de jeugd. Het duurde dan ook niet lang voordat mijn dochter Kirsten toetrad tot de Hyves community. Als je dit zo leest lijkt het net of ik er van alles vanaf weet maar dat is niet bepaald het geval. Ik ben gewoon een vader die geïnteresseerd is in al datgene dat mijn dochter bezighoudt en ik doe mijn (ouderlijke) best een beetje bij te blijven.
Als mijn dochter naar school is of in bed ligt, neem ik nog weleens de moeite haar surfgedrag na te kijken. Niet dat ik haar niet vertrouw maar je hoort zoveel rare dingen over internet, webcams, mensen die zich als tiener voordoen enz. dat ik toch denk dat het beter is een vinger aan de pols te houden. Toen ik dus een poosje geleden haar laptop (die ze onlangs voor haar verjaardag had gekregen) aanzette om haar surfgedrag te bekijken, opende direct haar msn-pagina. Ze had haar wachtwoord opgeslagen dus klikte ik op aanmelden. Aan de ene kant voelde ik mij wel bezwaard om haar e-mails te kunnen bekijken maar aan de andere kant had het ook wel iets spannends. Niet dat er aanleiding was te vermoeden dat ze iets te verbergen had maar gewoon omdat ik eigenlijk vond dat ze óók recht had op haar privacy. Ik liet mijn ogen vluchtig over het scherm glijden totdat ik zag dat ze “krabbels” had gekregen op Hyves. Ik had geen idee wat dat was dus besloot ik te klikken op “Bekijk je krabbels en reageer”. Direct opende haar Hyves-pagina en zag ik bij haar vriendenlijst een enorme lijst staan met namen. Sommigen daarvan kwamen me bekend voor, anderen zeiden me niets. Ik klikte hier en daar op een naam en kwam dan op de Hyves-pagina van die persoon terecht. Ik zag al snel dat de foto’s die mijn dochter van zichzelf op Hyves had gezet erg braafjes waren vergeleken met die van enkele van haar contacten. Ik zag een tweetal meisjes die ook wel eens bij ons thuis kwamen en die mij altijd erg braaf leken. Op de foto’s echter zagen ze er een stuk ouder en, sorry dat ik het zeg, verdomd sexy uit! Ik schaamde me voor mijn gedachten bij het zien van hun strakke tienerlichamen. Eén van hen had foto’s van zichzelf laten maken denk ik want dit kon ze bijna niet zelf hebben gedaan. Met een zacht licht en enigszins onscherp (soft-focus, zoals dat heet) keek ze zwoel in de camera en maakte gevoelens bij mij los die ze nooit losmaakte als ze na school eens iets kwam drinken. Ik klikte snel door bij haar andere foto’s maar ze had duidelijk de mooiste gekozen. Het gros van de andere foto’s leek op foto’s die bijna iedereen erop had staan: getuite lippen, grote zonnebril, van bovenaf genomen, haar wijs- en middelvinger in een V. Ik weet niet wat dit allemaal betekent maar het was duidelijk gebruikelijk om zo op de foto te gaan want ik denk dat ik er wel honderd op deze wijze heb gezien. Langzaam dwaalden mijn gedachten af naar mijn mooie dochter die boven lag te slapen. Zij zag er prachtig uit; een soort mini-uitvoering van haar nog altijd mooie moeder. Haar lange haar, haar volle lippen en haar mooie borsten deden mij vaak terugdenken aan mijn verkeringstijd met haar moeder. Ik weet nog hoe wij beiden, bleu als we waren, elkaars lichaam en sex samen ontdekten. Ik begreep al wel van mijn dochter dat dat hopeloos ouderwets was; zoenen met jan en alleman was doodgewoon en wie trouwde er nu nog met zijn eerste vriendje? Nee, er was veel veranderd in de jaren. Ik voelde mij met mijn 38 jaar al echt een oude vent worden met, dat liet mijn dochter me regelmatig merken, ouderwetse, nee, antieke opvattingen…
Na een uurtje geklikt te hebben op Hyves, sloot ik haar computer af en ging ook naar bed. In bed lieten de foto’s die ik had gezien me maar niet los. Met een stijve pik viel ik in slaap naast mijn vrouw.
De volgende dag keek mijn dochter mij bij het ontbijt gepikeerd aan. Ik vroeg haar wat er was en was me oprecht van geen kwaad bewust. “Jij hebt op mijn Hyves gezeten!”, bitste ze. Ik zei haar nonchalant dat ik nog even iets op moest zoeken op internet voor mijn werk en dat haar laptop toch op tafel stond. Ik vertelde haar hoe de msn-pagina zichzelf had aangeboden en dat ik inderdaad had doorgeklikt. Ze had al gezien dat ik haar e-mail niet had gelezen (al had ik dat wel maar ik had daarna geklikt op “markeren als ongelezen”) dus ze slikte mijn excuus als zoete koek. “Hoe vond je het nou, Hyves?”, vroeg ze me. “Ik vond het wel leuk. Ik kan me voorstellen dat je daar zo vaak opzit. Ik zag dat veel van jouw klasgenootjes er ook op staan. Ik heb een aantal gezichten gezien die me bekend voorkwamen”. “Oh, wie dan?”, vroeg Kirsten neutraal. “Nou, eh, Sharon, Babs….enne…. Laura…enne…. Merel enne…”. Verder kwam ik niet “eb je die foto’s van Merel ook gezien? Gaaf he: haar vader heeft die van haar gemaakt. Ze lijkt wel een fotomodel. Kun jij van mij niet van die foto’s maken want ik wil ook wel zo op Hyves staan!”, zei Kirsten enthousiast. “Ja hoor, als je dat wil… Je laat het maar weten dan proberen wij ook zulke mooie foto’s van jou te maken. Ik stond op en zette mijn ontbijtbord op het aanrecht. Terwijl ik een kus op haar kruin drukte zei ik: “Dat kan nooit moeilijk zijn met zulk prachtig basismateriaal”. Ondertussen keek ik van bovenaf haar topje in en zag haar borsten strak in haar topje zitten. Kirsten lachte een beetje ongemakkelijk door dat compliment. Ik bedoelde het onschuldig maar door mijn blik in haar topje ontstond bij mij toch een minder onschuldig gevoel. Ik hoopte dat ze het dubbele gevoel dat ik had door deze blik op haar “basismateriaal” niet doorhad en dat bleek inderdaad het geval. Ze gooide haar hoofd in haar nek en kuste mij ondersteboven op mijn mond. “Dankjewel pap, dat zou ik echt heel lief van je vinden!”.
Kirsten stond op, zette haar bordje naast die van mij en pakte haar tas en trok in de hal haar jas aan. Met een ferme zwier zette haar tas op de bagagedrager van haar fiets terwijl ze zelf op het zadel plaatsnam. Ze zwaaide terwijl ze de straat uitfietste op weg naar school. Op dat moment kwam mijn vrouw naar beneden. Ze had een wikkeljurkje aangetrokken waar haar rechterborst bijna uit leek te vallen. Ondanks har slaperige hoofd zag ze er prachtig uit. Iedere keer als ik haar zag wist ik weer waarom ik bij haar was en had nog geen moment spijt van deze beslissing. Ze had een bepaalde natuurlijke charme en schoonheid die haar zelfs met ochtendhumeur er nog prachtig uit liet zien. Ik pakte mijn tas, kuste haar op haar mond en ging naar mijn werk.
Er gingen twee weekenden overheen voordat Kirsten me vroeg foto’s van haar te maken. Ik zei haar dat ik dat nog steeds graag voor haar wilde doen. Ik vroeg haar wat voor soort foto’s ze wilde. Kirsten zei dat ze graag ook van die zachte foto’s wilde. Ik vroeg haar wat ze bedoelde met zachte foto’s. “Wacht maar even”, zei ze en ze stormde de trap op naar boven. Binnen een paar tellen was ze weer beneden met haar laptop onder haar arm. Ze zette hem op de eettafel en zette hem aan. Ik stond achter haar en wachtte gespannen op wat er komen ging. Binnen een minuut had ze de foto van Merel op het scherm staan. Dezelfde foto die bij mij gevoelens losmaakte die…. Nou ja, je weet wel wat ik bedoel. Nog steeds even zwoel keek Merel in de camera. Terwijl ik over de schouder van mijn dochter naar het computerscherm keek, zag ik hoe haar borstkas op en neerging van de inspanning van de trap oprennen. Ze had een prima conditie en mooie gespierde benen van het tennissen dat ze nu al een aantal jaren niet onverdienstelijk deed. Graag ging ik naar wedstrijden kijken en keek dan graag naar die tienerkontjes in korte rokjes die op het veld dartelden. Het tennisspel was niet altijd even inspirerend maar de tienerlichaampjes waren dat des te meer! Maar goed; ik dwaal af. “Kijk, dat bedoel ik met een zachte foto!”, riep Kirsten enthousiast uit. Ze bedoelde het softfocus van de foto van Merel. Ik had al zo’n vermoeden maar had er ook niets op tegen om die foto nog eens te bekijken en had me daarom van de domme gehouden. “Oh, bedoel je dat!”, zei ik zo onschuldig mogelijk. “Daar heb je een speciaal filter voor nodig en dat heb ik niet.” Teleurgesteld keek Kirsten me aan. “Maar ik heb wel een oplossing. Het is een oplossing die al jaren wordt gebruikt door amateurfotografen al lijkt het wat vreemd: je trekt gewoon een stuk panty over de lens en dan krijg je hetzelfde effect.” Kirsten keek me hoopvol aan en haastte zich weer naar boven. Wederom was ze binnen een paar tellen terug met in haar hand een panty. Ze overhandigde hem mij met een trots gezicht. “Het is een oude dus die doe ik toch niet meer aan”, zei ze terwijl ik hem van haar aannam. Ik pakte een elastiekje uit de keukenla en spande het stukje nylon over de cameralens. Kirsten had me haar digitale camera gegeven die ze van haar opa en oma had gehad voor haar verjaardag. Ik wist niet of dat hier ook op werkte maar gelukkig kon je direct resultaat zien. Ik fotografeerde een bloemenvaas die op tafel stond en liet Kirsten de foto op het display zien. Verrukt klapte ze in haar handen. “Jij weet ook altijd een oplossing hé pap!”, zei ze enthousiast toen ze de foto zag. De vaas leek een beetje vervaagd en om de bloemen lag een aureool van licht, precies zoals ik dat gewend was bij een spiegelreflexcamera. Kirsten ging bij de schuifpui staan. “Heb je hier mooi licht?”, vroeg ze. “Ja hoor schat, ik zal wel eens een foto van je maken”, zei ik terwijl ik de camera in de aanslag hield. Zoals ze gewend was tuitte ze direct haar lippen en het resultaat was een foto zoals er wel honderdduizend op Hyves staan alleen dan nu in softfocus effect. Ik liet Kirsten de foto zien en ze vond hem erg mooi. Ik vroeg haar waarom ze haar lippen tuitte op de foto. “Ja, dat doet eigenlijk iedereen. Ik weet eigenlijk niet waarom”, antwoordde ze. “Maar nu heb je wéér een foto zoals alle anderen”, protesteerde ik, “dat is toch niet leuk?”. Kirsten keek me aan. “Wat had jij dan in gedachten?”, vroeg ze. Tja, eerlijk kon ik natuurlijk niet zijn want ik kon natuurlijk moeilijk zeggen dat ik graag een meer sexy foto van mijn dochter wilde maken. Ik pakte haar bij haar hand en samen liepen we naar boven naar de slaapkamer van mijn vrouw en mij. Kirsten keek me verbaasd aan terwijl we de slaapkamer opliepen. Ik zette Kirsten bij het raam neer en vroeg haar naar buiten te kijken door de geopende Luxaflex. Het licht viel daar in streepjes doorheen en deze streepjes lieten het geheel er erg mooi uitzien. Snel schoot ik een foto en toonde haar het resultaat. Kirsten keek me verbaasd aan. “Ik lijk wel een fotomodel”, zei ze verbaasd. Ik gaf haar een kus op haar voorhoofd en zei dat ik trots op haar was. Kirsten glimlachte verlegen. “Wil je nog een foto van me maken?”, vroeg ze. “Tuurlijk schat”, zei ik en zette de camera weer in fotomodus. Kirsten ging voor het raam staan maar keek nu recht in de lens, met alweer die streepjes op haar gezicht. Ze keek me diep in mijn ogen aan en ik dacht even dat ik alleen met haar op de wereld was. De blik die ze de camera toewierp kan ik maar op één manier beschrijven: sexy. Ik was op deze wijze nog niet eerder met mijn dochter geconfronteerd. Natuurlijk had ik ook wel gezien dat ze er steeds vrouwelijker uit gig zien en dat ze mooie vrouwelijke rondingen kreeg maar die gevoelens werden in mijn hoofd ontwikkeld en niet door haar toedoen. Nu keek ze me echter sexy aan en op de een of andere manier had ik het idee dat er wel eens iets kon gaan gebeuren tijdens deze fotosessie. Ik wekte mezelf uit deze dagdroom: ik was haar vader! Ze zat echt niet te wachten op haar vader. Al was ik de laatste man op aarde: waarom zou ze sexy naar mij kijken? Ze deed dat natuurlijk puur voor de foto zodat ze mooi op Hyves kwam te staan! Wat verbeelde ik me niet!
Kirsten vroeg me of ik, net zoals je bij een normale fotoreportage ziet, ook de camera kon laten klikken zodat ik een heleboel foto’s achterelkaar kon maken. Dan konden we daar samen later de mooiste wel uitzoeken. “Als jij dat wil, vind ik het prima”, zei ik haar. “Je moet dan wel blijven bewegen en steeds een andere pose aannemen, net als een echt model”, zei ik tegen Kirsten. Kirsten knikte en begon te flirten met de camera. Als kind wilde ze vroeger helemaal niet op de foto maar daar was nu niets meer van te merken: ze flirtte met de camera alsof ze nooit anders had gedaan. Kirsten droeg, zoals alle meiden van haar leeftijd, een sweatvest. Langzaam liet ze met een ondeugende blik de rits van het vest zakken en keek in de camera alsof ze niet in de gaten had wie er aan de andere kant van de lens stond. Uiteindelijk trok ze het vest helemaal uit en stond ze in een topje met spaghettibandjes voor de camera. Haar borsten hadden nog het jeugdig enthousiasme waardoor ze niet per sé door een BH dienden te worden ondersteund. Zo ook dit keer: Kirsten droeg weer eens geen BH. Haar moeder wees haar er steeds op dat ze daar hangborsten van zou krijgen maar Kirsten wees haar dan altijd op haar eigen borsten die, ondanks haar leeftijd, de wetten van de zwaartekracht nog steeds uitstekend konden weerstaan. “Heb je nou wéér geen BH aan?”, zei ik tegen Kirsten. “Dan moet je zo meteen stoppen met kleding uittrekken anders sta je zo nog naakt voor me. “Nou en?”, zei ze brutaal, “je bent toch mijn vader!?”, zei ze op verontwaardigde toon. Terwijl ze mij diep in mijn ogen keek, liet ze traag een schouderbandje zakken. Ik verblikte of verbloosde niet in de hoop dat ze verder zou gaan. “Nee hoor, dat doe ik niet”, zei ze snel. Ze schoof het bandje snel weer op zijn plaats. Ik kon met moeite mijn teleurstelling onderdrukken. “Als je nu een mooie BH aandoet, kan ik nog wel wat mooie foto’s van je maken als je wil”, zei ik zo neutraal mogelijk. Kirsten keek me onderzoekend aan. “Ik heb niets moois meer”, zei ze snel. “Maar we hebben toch pas nog mooie lingerie gekocht toen we met Debbie gingen winkelen?”, zei ik tegen haar. (Lees ook “Lingerie voor Debbie”, deel 1 en 2). “Dat klopt, maar ik wil zo graag iets in zwart kant.”, zei Kirsten. Ik keek haar aan en zei dat we daar dan snel eens voor op pad moesten gaan maar dat we daar nu geen tijd voor hadden. “Heeft mama niet iets moois?”, vroeg Kirsten. Ja, dat had ze natuurlijk wel, bedacht ik me, maar om daar nu mijn dochter in te steken…. “Geen idee maar dat past toch ook niet?”, zei ik tegen haar. “Ik ga toch even kijken”, zei Kirsten terwijl ze naar het dressoir liep waar mijn vrouw en ik ons ondergoed en sokken in bewaren. Ze trok de la open en keek tussen de lingerie. Het duurde niet lang voor ze vond waar ze naar zocht. Ze hield met een triomfantelijke blik een klein zwart kanten Behaatje omhoog. “Zoiets bedoel ik. Zou mama het erg vinden als ik het eens paste?”, vroeg ze haast retorisch. Ik besloot geen antwoord te geven maar af te wachten wat ze zou doen. Kirsten draaide zich met haar rug naar me toe, trok in één soepele beweging het topje over haar hoofd. Ik zag vanachter haar hoe haar borsten heen en weer wiegden door haar bewegingen. Ze waren alwéér groter dan de vorige keer, bedacht ik me. Als je achter haar stond, kon haar rug ze niet meer bedekken maar zag je ze links en rechts een klein stukje buiten haar lichaam steken. Ik vroeg me af hoe zwaar ze wogen en hoe zacht ze aan zouden voelen. Behendig trok ze de Bh aan en sloot het haakje achter haar rug. Terwijl ze zich omdraaide, zag ik nog net hoe ze haar borsten even goed in de cups hing, een vrouwelijk en waanzinnig sexy beweging. Meer en meer ging ik mijn dochter de het afgelopen jaar seksueel aantrekkelijk vinden. Toen ze weer volledig met haar gezicht (en haar borsten….) naar me toegedraaid was, vroeg ze hoe ze eruit zag. Ik moest even slikken voordat ik antwoord kon geven. “Je ziet er prachtig uit”, stamelde ik. “Staat het net zo mooi al bij mama?”, vroeg ze, vissend naar een complimentje. “Dat vind ik moeilijk om te zeggen. Bij mama staat het ook heel mooi maar bij jou is het ….eh…..ánders….”, probeerde ik mij er vanaf te maken. Mijn dochter accepteerde mijn ontwijkende antwoord niet. Dat had ze echt van mij; dat vasthoudende. Soms werd ik er gek van, andere keren vervulde het mij met trots. Traag liep ze op mij. Haar ene voet zette ze recht voor haar andere voet waardoor ze liep als een volleerd model. “Kijk nou eens goed, pap. Ben ik mooier als mama?”, zei ze terwijl ze uitdagend op me af kwam lopen. Vlak voor me stond ze stil en peilde mijn ogen. Ze was nog altijd iets kleiner als ik dus keek ze iets omhoog toen ze vlak voor me stond. Ze plaatste haar rechterhand op mijn borst en keek me met een schuin hoofd aan. Haar blik was van sexy verandert in zaadvragend. “Nou….?”, zei ze met een omfloerste stem. Is het van dichtbij al iets duidelijker?”. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ik vroeg me alleen af of ik nou de aangewezen persoon was die aan die zaadvraag zou moeten voldoen…