Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Datum: 19-09-2009 | Cijfer: 7.7 | Gelezen: 15296
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 7 minuten | Lezers Online: 1
"dit is het antwoordapparaat van Larissa, ik kan op dit moment niet de telefoon opnemen, maar als je na de piep je naam en telefoonnummer achterlaat, dan bel ik je terug zodra ik kan". Vervelend, dacht ik, alweer de voicemail van mijn nichtje. Waarom neemt ze nou ook nooit op, zo kunnen we nooit een afspraak maken voor ons tweejaarlijkse uitje. Dit zou de derde keer worden sinds Larissa met d'r ouders naar de andere kant van het land is verhuisd. We zijn er mee begonnen toen zij 12 was en ik 21. Nu is Larissa 16 en ik ben 25. In de tussentijd zien we elkaar nooit, maar spreken we elkaar regelmatig op msn. De uitjes zijn excursiegerichte uitstapjes, de eerste keer zijn we naar een pretpark geweest, de andere keer bezochten we een stad. We eindigen aan het eind van de dag met een terrasje om wat te drinken en een hapje te eten. Dit jaar is het al 2 keer uitgesteld, dus nu moet het er maar van komen. Larissa mocht deze keer de bestemming uitzoeken, dus ik weet nog niets.

Telefoon. Het is Larissa, gelukkig, ze heeft mijn oproep gezien. " Hey Robbie, met Larissa, ik zag dat je had gebeld..sorry hoor, ik stond net in een winkel af te rekenen toen je belde dus ik kon niet opnemen". " Geeft niet hoor, ik ben allang blij dat je me terugbelt". " Ja Rob, ik weet wel waarvoor je belt, maar ik ben ons uitje niet vergeten hoor! Dat is mooi, zeg ik, wanneer gaan we?

"Morgen druif, dat heb ik je nog gemaild vorige week. Sorry Larissa, maar ik heb niets gehad van je, maar dat maakt niet uit, ik kan morgen wel! Ok, zegt ze, we spreken af op het station van Utrecht om 9.30. Trek je wel wat makkelijks aan Rob, is wel handig met hetgene wat we gaan doen.

De volgende morgen wordt ik om 7 uur wakker. Ik scheer mezelf, douche een kwartiertje, trek wat makkelijke kleding aan en na een broodje te hebben gegeten, stap ik op de fiets naar het station.

Vanaf mijn woonplaats is het een klein uurtje naar Utrecht Centraal, dus koop ik ook nog even een krant om in de trein te kunnen lezen. Als ik om 9.15 station Utrecht binnenrijd met de trein, loop ik het perron af naar de grote hal waar we hebben afgesproken bij het grote vertrektijdenbord.

Ik zie haar nog niet, maar ze zal zo wel komen. Ik loop naar de kiosk en koop een cappucino. Net op het moment dat ik mijn bekertje wil weggooien hoor ik achter me" hey neefje, ben je er al lang?" Ik draai me om met een glimlach en blijf verschrikt staan! Wow, kleine meisjes worden groot, kan ik nog net uitbrengen! Voor me staat een meisje van 16 die eruit ziet alsof ze net van de catwalk afkomt. Ik voel mezelf rood worden, terwijl mijn nichtje mij drie zoenen geeft. " We gaan er een leuke dag van maken Robbie" fluistert ze in mijn oor. Ze pakt mijn hand en samen lopen we door Hoogh Catharijne de stad in. Ik zie de mannen die we voorbij lopen jaloers kijken naar de schoonheid die naast me loopt. Ik voel me zo trots als een pauw.

We lopen in de stad als Larissa opeens stopt en zegt: " zo, hier gaan we naar binnen". Ik kijk omhoog en zie dat we voor een piercing/tattooshop staan. Ik begin te lachen en zeg, " ik snap het al, nu je 16 bent mag je zeker een piercing laten zetten van je ouders". Larissa kijkt me geheimzinnig aan en begint te lachen maar zegt niets. " Wacht jij maar af vriend" zegt ze terwijl ze de winkel binnenstapt.

Bij de bali aangekomen begint Larissa zachtjes te praten met het meisje wat erachter staat. Ze kijken me allebei aan, en giechelen een beetje. Ik loop rustig door de winkel en kijk naar foto's van tattoo's en piercings die diverse mensen hier hebben laten zetten.

"Zo, kom jij maar even mee deze kant op" zegt het meisje van de winkel. Ik draai me om en kijk haar nietsvermoedend aan. " Ik", zeg ik, ik hoef geen piercing of tattoo!

Larissa komt naar me toe lopen en zegt, " Rob, ik wil samen met jou een piercing zetten, als teken van onze vriendschap die wij ons hele leven al hebben". Ik kijk haar aan en vraag of ze ook al weet waar ze die piercing wil laten zetten en of ze wel realiseert of ik dat ook wil. " Ja, roept ze enthousiast, op een plek voor ons die niemand weet en kan zien". Ik kijk haar verbaasd aan maar zeg niets. " Ik ga wel eerst, zegt Larissa, dan kan jij toekijken hoe het gaat.

Larissa loopt met het meisje van de winkel achter de bali langs en gaat zitten in de stoel die er staat. Ik kijk nog wat rond en als ik me omdraai zit Larissa ineens in d'r bh in de stoel. " Wat ben jij van plan, zeg ik, waar wil jij die piercing zetten? Larissa kijkt me ondeugend aan maar zwijgt in alle talen. Dan trekt ze plagend langzaam haar bh naar beneden en ik kijk naar de lekkerste borsten die ik in een hele lange tijd gezien heb. Ik voel mijn hoofd rood worden en kijk snel de andere kant uit, maar Larissa zegt tegen me dat het niet erg is, en dat ze een klein ringetje door haar tepel wil laten zetten. Ik voel al mijn bloed uit mijn hoofd wegtrekken rechtstreeks naar mijn pik, die ineens keihard wordt door het aanzicht wat ik heb. Larissa kijkt ernaar en zegt: " volgens mij vind jij het wel leuk wat je hier ziet...Ik kijk haar aan en draai mijn hoofd de andere kant op terwijl ik mijn pik wat recht leg in mijn broek. " Ja Larissa, je bent mijn nichtje, maar ik heb ook gevoel! Als ik een mooie vrouw zie en zeker als ik een paar heerlijke borsten zie, wordt ik daar erg opgewonden van. Ondertussen schiet de medewerkster de piercing in Larissa d'r linker borst. Als ze klaar is staat Larissa op en loopt op me af..."vind je het mooi Robbie, zegt ze terwijl ze mijn hand pakt en hem begeleid naar haar linke borst..." voel maar, het valt best wel mee...
Lees verder: Larissa - 2
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...