Door: Antoinette De Bie
Datum: 17-09-2012 | Cijfer: 7.1 | Gelezen: 8492
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 6 minuten | Lezers Online: 1
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 6 minuten | Lezers Online: 1
Vervolg op: Jong Talent - 4
Nadat ik zachtjes de deur achter me gesloten had, liep ik de trap af. Ineens voelde ik hoe naakt ik was, zo met niets anders aan dan een doorzichtig vestje. Mijn kut was opgezet. Was ik dan zo geil, op mijn eigen zoon? Ik dacht aan het verhaal 'Vakantie in Engeland' dat ik een paar dagen geleden gelezen had: Een moeder komt noodgedwongen met haar zoon in bed te liggen en ze hebben heftige seks. Toen ik dat las kon ik het me niet voorstellen. Maar nu? Hoe ver was ik er vanaf? Maar tegelijkertijd was ik in de war. Er was ook nog een ander verhaal immers. Beneden trof ik Anton aan op de bank, gekleed in een t.shirt en verder niks. Zijn hand lag op zijn slappe lul. Hij was in slaap gevallen. Ik maakte hem wakker en vertelde hem wat Hans mij verteld had. Anton ontkende natuurlijk heftig. "Die sloerie...als ik haar te pakken krijg...portie klappen...gvd..." Dat soort werk. "Ja, klappen op haar blote kont hè, zou je wel willen. Maar gaan we niet doen, jongen. Verstand erbij nu." Ik had van Hans begrepen dat Anton haar zou hebben gepakt toen hij al beneden was om de tafel te dekken en zij beneden kwam om haar kleren te zoeken. Ik wilde nu precies weten hoe dat was gegaan. "Wat voor kleding droeg zij?" "Ze had helemaal niks aan" antwoordde Anton. "Helemaal niks, dus in dr blote kont, geen bh, niks? Is dat nou wel zo? Volgens Hans had ze een bh en een slipje aan" ging ik door. Anton ontkende dat. Hij kon precies beschrijven hoe ze eruit zag, maar dat was geen bewijs natuurlijk. "En jij, hoe was jij gekleed?" vroeg ik verder. Volgens Anton had hij zijn joggingpak aan en daaronder een onderbroek en een t.shirt. "Hans vertelde dat je alleen maar een joggingbroek aan had en verder niets eronder. En hij vertelde ook dat jij je aan het aftrekken was toen Ingrid beneden kwam. Zo heeft zij dat aan hem verteld." Anton schudde zijn hoofd. "Dan is het jouw ja tegen haar nee" besloot ik, al bedoelde ik het net andersom. Ik voelde me net een rechercheur van de televisie. "Is dat kind al naar de politie gegaan" bibberde Anton. Zo'n held was hij nou ook weer niet. Ik wist het niet. "Dit is ons verhaal. Als zij naar de politie gaat dan moeten we het zó vertellen en niet anders. En laten we nou maar gaan slapen. Dat gedonder met zo'n griet ook." Ik was ineens doodmoe en had geen zin meer om de neukpartij af te maken.
De volgende dag lag er een briefje op de deurmat. Het was met de hand geschreven
"Beste Kora en Anton. De verkering met Hans is uit. Dat is jou schuld. Ik laat me niet verkrachten door jou. Ik ben nog niet bij de politie. Je kunt er nog vanaf. Dan moet je me 10 duizend euro geven. In een dichte envelop met mijn naam voor morgen. Ik heb een slipje met dikke klodders zaat van jou. Je moet een wasmachiene wel aandoen slimmerik!"
Chantage dus. Maar dat meisje had wel een ijzersterk bewijsmiddel. Razendsnel dacht ik na. Haar dat geld betalen is uitgesloten. Zoveel spaargeld is er niet. Er mee naar de politie gaan is een groot risico want waarom zouden ze ons geloven? Ingrid opwachten en klappen geven, zoals Anton voorstelde? Ook geen goed idee, want dan doet ze een dubbele aanklacht de deur uit. Bij haar inbreken en het slipje stelen? Maar waar moeten we dat zoeken en hoe breek je in? Ik wist het niet meer. Maar eens even laten bezinken. Even later kwamen Anton en Hans beneden. Ze waren tiptop gekleed want ze zouden vandaag naar een autotentoonstelling in de RAI. Ik zei niets van het briefje. Na hun vertrek scharrelde ik wat rond. Koffie, een sigaret, op de bank, maar ik kon niets bedenken. Iets dreef mij naar de zolderkamer van Hans. Wie weet lag dat slipje daar nog wel. Onzin natuurlijk. Het was er keurig opgeruimd, het bed was opgemaakt. Op zijn buro stond zijn laptop. Ik was nieuwsgierig. "Wedden dat zijn wachtwoord 'Ingrid94' is" dacht ik bij mezelf. Het klopte als een bus. Ik opende zijn mailtjes. Er waren er veel van Ingrid bij, en van de inhoud zou een mens gaan blozen. "Ik voel je lul nog in me" en "god wat heb jij een lading in me gespoten"en dat soort zaken. Maar ook was er eentje over Anton. "Die pa van jou geilt op mij, weet je dat. ik zal hem eens verleiden." Dat was van eergisteren. Zelfs vannacht nog had ze een berichtje gestuurd...: "lekkere geile stier, ik heb het briefje door de bus gedaan. morgenavond vangen we de poen. wat gaan we er mee doen, een reisje naar een warm land?" Ik stond te trillen op mijn benen toen het tot me doordrong hoe het zat. Het zou toch niet zo zijn, mijn eigen zoon, samen met dat grietje... zouden ze samen ons willen uitmelken? Ik klikte gedachtenloos nog wat verder, tot ik op foto's stuitte. Een hele map foto's van Ingrid. Die twee lieten er geen gras over groeien. Ingrid met blote borstjes in de auto, Ingrid naakt op een bed, een paar gespreide benen met een kaalgeschoren kutje, allemaal zoals Anton het ook beschreven had. Ingrid op z'n hondjes, een buikje met vlokken sperma erop, hetzelfde buikje met een streepje schaamhaar en de aanzet van een kutje duidelijk zichtbaar...en toen een foto van een slipje, het slipje, verfrommeld en wel, met daarbij de boodschap: "dit slipje is tienduizend pegels waard, hahaha"
De volgende dag lag er een briefje op de deurmat. Het was met de hand geschreven
"Beste Kora en Anton. De verkering met Hans is uit. Dat is jou schuld. Ik laat me niet verkrachten door jou. Ik ben nog niet bij de politie. Je kunt er nog vanaf. Dan moet je me 10 duizend euro geven. In een dichte envelop met mijn naam voor morgen. Ik heb een slipje met dikke klodders zaat van jou. Je moet een wasmachiene wel aandoen slimmerik!"
Chantage dus. Maar dat meisje had wel een ijzersterk bewijsmiddel. Razendsnel dacht ik na. Haar dat geld betalen is uitgesloten. Zoveel spaargeld is er niet. Er mee naar de politie gaan is een groot risico want waarom zouden ze ons geloven? Ingrid opwachten en klappen geven, zoals Anton voorstelde? Ook geen goed idee, want dan doet ze een dubbele aanklacht de deur uit. Bij haar inbreken en het slipje stelen? Maar waar moeten we dat zoeken en hoe breek je in? Ik wist het niet meer. Maar eens even laten bezinken. Even later kwamen Anton en Hans beneden. Ze waren tiptop gekleed want ze zouden vandaag naar een autotentoonstelling in de RAI. Ik zei niets van het briefje. Na hun vertrek scharrelde ik wat rond. Koffie, een sigaret, op de bank, maar ik kon niets bedenken. Iets dreef mij naar de zolderkamer van Hans. Wie weet lag dat slipje daar nog wel. Onzin natuurlijk. Het was er keurig opgeruimd, het bed was opgemaakt. Op zijn buro stond zijn laptop. Ik was nieuwsgierig. "Wedden dat zijn wachtwoord 'Ingrid94' is" dacht ik bij mezelf. Het klopte als een bus. Ik opende zijn mailtjes. Er waren er veel van Ingrid bij, en van de inhoud zou een mens gaan blozen. "Ik voel je lul nog in me" en "god wat heb jij een lading in me gespoten"en dat soort zaken. Maar ook was er eentje over Anton. "Die pa van jou geilt op mij, weet je dat. ik zal hem eens verleiden." Dat was van eergisteren. Zelfs vannacht nog had ze een berichtje gestuurd...: "lekkere geile stier, ik heb het briefje door de bus gedaan. morgenavond vangen we de poen. wat gaan we er mee doen, een reisje naar een warm land?" Ik stond te trillen op mijn benen toen het tot me doordrong hoe het zat. Het zou toch niet zo zijn, mijn eigen zoon, samen met dat grietje... zouden ze samen ons willen uitmelken? Ik klikte gedachtenloos nog wat verder, tot ik op foto's stuitte. Een hele map foto's van Ingrid. Die twee lieten er geen gras over groeien. Ingrid met blote borstjes in de auto, Ingrid naakt op een bed, een paar gespreide benen met een kaalgeschoren kutje, allemaal zoals Anton het ook beschreven had. Ingrid op z'n hondjes, een buikje met vlokken sperma erop, hetzelfde buikje met een streepje schaamhaar en de aanzet van een kutje duidelijk zichtbaar...en toen een foto van een slipje, het slipje, verfrommeld en wel, met daarbij de boodschap: "dit slipje is tienduizend pegels waard, hahaha"
Lees verder: Jong Talent - 6
Er zijn nog geen trefwoorden voor dit verhaal. Welke trefwoorden passen volgens jou bij dit verhaal?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10