Opgroeien - 2

De plek waar tante Bea ons naar toe bracht was echt heel leuk. In de bocht van een beek was een oever van wit zand en die werd omgeven door groen gras, het leek wel een gazon. Grote eiken wierpen hun schaduwen over een groot deel van de omgeving en die bomen ruisten zo rustig en ontspannen, dat ik best kon begrijpen waarom Bea dit een goede plek vond voor een picknick. Iemand had ooit de beek afgedamd om een grote vijver te maken, en ook al was die dam gedeeltelijk weggespoeld, er was nog steeds een mooie diepe plas overgebleven. Het water zag er kristalhelder uit, ideaal om in te zwemmen.

Bea spreidde een tafelkleed uit en pakte onze lunch uit de mand. Toen ik het heerlijke eten zag, besefte ik pas hoe hongerig ik was, en ik dook met smaak op de lunch. Bea bleek ook een goede eetlust te hebben, en al snel hadden we samen de hele lunch verorberd. Met een vol gevoel en heerlijk ontspannen, ging ik languit in het gras liggen en keek omhoog naar de hemel. Bea kwam naast me liggen, en samen lagen we een beetje stil te zijn, genietend van de rust en van stilte van de namiddag. Ik schoof een beetje op, waardoor mijn hand in contact kwam met die van tante Bea. Ze verroerde zich niet, dus liet ik mijn hand maar liggen waar hij lag. Het was gewoon een toevallige aanraking, maar toch heel opwindend voor mij. Om tante Bea te zien in haar zomerkleren, dat had mij nieuwsgierig gemaakt naar haar lichaam, en dat ik haar aanraakte, zelfs al was het alleen maar haar hand, dat stuurde rillingen door mij ruggenmerg heen.

Na een tijdje ging ik rechtop zitten en keek naar het stromende water in de beek. "Het ziet er uit als een goede plek om te zwemmen," zei ik.

Bea zei: "Ja, dat klopt. Toen je moeder en oom Ben en ik nog kinderen waren, gingen we hier vaak zwemmen. Ik was de kleinste van allemaal, en alles wat ik deed, was mijn voeten erin steken. Ik ging pootje baden in mijn blootje."

"Gingen jullie dan bloot zwemmen?" vroeg ik verbaasd.

"Jazeker," zei Bea met een besmuikt lachje. "Want niemand van ons had toen een badpak."

"Was het leuk? Dat zwemmen, bedoel ik."

"Ja natuurlijk, maar we hebben we niet lang volgehouden. Toen we oud genoeg waren om het verschil tussen meisjes en jongens te zien, toen moesten we ermee stoppen van onze moeder."

"Ga je nu nog wel eens hier zwemmen?" vroeg ik.

"Ja, soms ga ik wel eens hierheen en dan neem ik een duik."

"Mog steeds in je blootje?"

Bea lachte, haar gezicht bloosde, en ze zei: "Ja, want ik heb nog steeds geen badpak!"

"Ik zou best even willen zwemmen," zei ik.

"Nou, ik heb je al verteld dat ik helemaal geen badpak heb en als jij er ook geen bij je hebt, dan denk ik dat we allebei gewoon pech hebben."

"Maar we kunnen toch bloot gaan zwemmen?"

Bea's gezicht werd vuurrood en ze zei: "Steven, ik weet intussen dat er een verschil is tussen jongens en meisjes, en een grote jongen zoals jij weet dat ook, dus het kan niet."

Onverschrokken en toch proberend om wat meer van Bea's lichaam te zien, zei ik: "Maar we kunnen toch zwemmen in ons ondergoed? Dat is net zoals in een badpak."

Bea's sloot haar ogen en ik kon zien dat ze zat na te denken over mijn voorstel. ten slotte zei ze: "Ja, dat kunnen we doen. Je hebt gelijk, het is een warme dag en ons ondergoed is net een badpak. OK, laten we het maar doen. Maar geen woord erover tegen je moeder! Ze zou me levend villen als ze wist dat ik zoiets met jou deed."

Ik stak mijn hand omhoog en legde een vinger op mijn mond. "Geen woord! Ik geef je mijn erewoord!"

Toen haar besluit eenmaal was gevallen, was Bea zo opgewonden als een kind, en ze stond gewoon te popelen om erin te gaan. Ze stond op, trok haar blouse over haar hoofd en knoopte haar korte broek los. Die broek zat erg strak en ze moest met haar heupen kronkelen om eruit te geraken. Toen zij al in haar slipje en haar beha zat, was ik nog helemaal vergeten dat ik me ook moest uitkleden. Bea zag me staren en zei: "Zit niet zo te staren, Steven. Ik ben van mezelf al verlegen, dus maak het niet nog erger!"

Ik trok mijn T-shirt uit en begon mijn broek te laten zakken, omdat ik alleen mijn onderbroek aan wilde houden. Maar toen realiseerde ik me dat ik een probleem had. Mijn piemel was stijf en mijn staat van opwinding zou meteen duidelijk worden voor Bea. Vlug draaide ik mijn rug naar haar toe, en ik slaagde erin om mijn pik tussen mijn benen in te proppen, zodat zij in ieder geval niet die dikke worst in mijn onderbroek zou zien.

Weer enigszins presentabel, liep ik vlug naar het water en waadde naar het diepere gedeelte. Want als ik als eerste erin was, dan zou ik mooi kunnen omkijken naar Bea, zonder dat het leek of ik naar haar aan het staren was. Ik draaide me om en zag hoe Bea heel voorzichtig het water in schuifelde, ze keek naar beneden omdat ze bang was om haar voeten te bezeren. Het was maar goed dat mijn piemel veilig onder water zat, want toen ze op me afkwam, met alleen haar witte slipje en haar beha aan, toen veranderde de voorkant van mijn onderbroek meteen in een grote circustent.

"Kom er ook in, het is heerlijk," riep ik. Om tegen haar te praten moest ik haar aankijken en dat was precies wat ik wilde. Het was de allereerste keer dat ik een vrouw in haar ondergoed zag, en hoewel ik niets meer kon zien, dan wanneer ze op een badpak aan had gehad, wond het zien van haar ondergoed me meer op, dan ooit.

Tante waadde nog wat verder en ging zitten, zodat haar borsten net onder de waterlijn waren. Ze dobberden op en neer, alsof ze net onder de oppervlakte dreven, en mijn handen jeukten om eraan te voelen, en te ontdekken hoe het voelde, als ik mijn hand erop zou leggen. Maar ik wist best dat Bea dan heel boos zou worden, en dat we er dan meteen weer uit zouden moeten. Ik wilde dat wij zo lang mogelijk in het water zouden blijven, want mijn begerige ogen genoten van haar romige huid en van het idee, dat ik zo dicht bij dezew bijna blote vrouw was.

Ik zwom naar haar toe en ging naast haar in het water zitten. Ze kreeg een brede glimlach op haar gezicht en ik zag dat ze er veel plezier in had. Ik zei: "Nu snap ik waarom u deze plek hebt uitgezocht, het lijkt net een echt zwembad. Is het diep in het midden?"

Bea zei: "Ja, wel een beetje. Ik zal het je laten zien." Ze zwom erheen en ging staan, en het water kwam bijna tot aan haar kin. Ik zwom er ook heen en kwam naast haar staan. We stonden zo dichtbij elkaar dat haar borst mijn arm raakte, een zwaar gewicht drukte tegen mijn arm. Ze leek er geen aandacht aan te besteden, en daar was ik blij om. Ze zei: "Verderop is het zelfs nog iets dieper dan hier," en ze stapte naar het midden van de beek. Plotseling ging ze helemaal kopje onder, haar hoofd verdween onder water. Instinctief stak ik mijn armen uit, om haar terug te trekken. Ik greep haar onder haar oksels maar toen ik dat deed, viel ze achterover tegen mij aan en mijn handen schoven naar voren, precies onder haar ronde, stevige borsten. Ik kon het niet helpen, maar ik voelde haar grote zware borsten, door haar beha heen, terwijl ik probeerde om haar overeind te sjorren.

Bea verstijfde in mijn armen, ze legde haar handen op de mijne en voor een paar seconden bleven ze met haar rug tegen me aan staam staan. Toen trok ze mijn handen van haar borsten af, draaide zich om en zei: "Wow, ik denk dat ik in een diep gat stapte! Bedankt Steven, dat je me zo snel eruit hebt getrokken. Maar nu kunnen we beter teruggaan in het ondiepe water, dat is veiliger."

Ze waadde naar het ondiepe water en ging zitten, met haar benen gespreid voor zich. Het water kwam tot net boven haar dijen en het was zo helder en schoon dat ik de bodem kon zien. De bodem was echter niet waar ik naar keek. Bea's witte slipje, dat ondoorzichtig was geweest toen het nog droog was, was bijna helemaal doorzichtig nu het nat was. Ik kon duidelijk de donkere driehoek zien van haar schaamhaar. Mijn adem stokte in mijn keel en mijn mond werd helemaal droog. Mijn piemel ontsnapte uit zijn schuilplaats en floepte zelfs uit mijn onderbroek.

Ik draaide me meteen om en ging snel terug naar dieper water, waar ik mijn piemel kon terugduwen, zonder dat Bea kon zien wat ik deed. Toen ik weer toonbaar was, kwam ik naar haar toe en ging weer naast haar zitten. Maar ik kon mijn ogen niet afhouden van Bea's schaamstreek. Omdat ik naast haar zat, zag ze niet dat ik tussen haar dijen zat te gluren. En ik was zo afgeleid door die aanblik dat ik geen fatsoenlijk gesprek kon voeren, ik zei alleen maar: "Oh," en "Ja," op alles wat ze zei.

Na een tijdje stond ze op en zei dat het al laat was en dat we nodig naar huis moesten. Ook al probeerde ik om mijn ogen af te wenden, ze bleven plakken aan haar kruis. Mijn blikken volgend en naar beneden kijkend, zei Bea verschrikt: "O, God, kijk daar nou eens! En ik dacht nog wel dat mijn onderbroek goed was om in te zwemmen! Maar ik had net zo goed naakt kunnen gaan. Kom, laten we ons snel aankleden en terug gaan." We stapten uit het water en trokken onze kleren aan, over ons natte ondergoed heen, en we liepen terug naar de boerderij.

Die avond, toen Bea en ik samen in bed lagen, zei ze: "Zeg Steven, als we morgen weer gaan zwemmen, dan kunnen we beter helemaal bloot gaan, want mijn ondergoed laat toch bijna alles zien. Maar denk eraan, absoluut geen woord erover tegen je moeder. Begrepen?"

Ik begon te stotteren en antwoordde: "Eh, Ja, Eh, goed tante, ik wil best wel bloot zwemmen. En wat betreft Mams, ik toch mijn erewoord gegeven?"

"Ik wilde het alleen maar even checken. Welterusten, Steven."

wordt vervolgd ...