We zijn weer een paar weken verder, Mieke en Wil lopen op hun "laatste benen" hetgeen ons vaker de verloskliniek doet bezoeken, we willen allemaal, na afspraak, niet weten wat er in de buiken van mijn vrouw en dochter verborgen zit, gelukkig is er met de baby´s niets mis en nog enige dagen wachten en we weten wat het is, een ding is wel duidelijk, ik word achtereenvolgens papa en opa, en nog een keer papa, ook Ingrid begint nu ongeduldig te worden en is in tegenstelling tot Wil en Mieke zeer ongedurig, haar bevalling laat dus nog enkele weken op zich wachten.

Wil is nu begonnen met bevallen, het vruchtwater is afgelopen nacht gebroken en het hele bed is kliedernat, met enkel mijn trainingspak aan (daaronder naakt) breng ik mijn vrouw naar de kliniek en ga dan naar de wachtkamer om te wachten op hetgeen mijn vrouw op de wereld gaat zetten, Mieke is niet eens wakker geworden en ligt nog thuis in bed, het wachten duurt lang, ik val in slaap ondanks de spanning en word wakker gemaakt door een van de verpleegsters, met een HET IS EEN ZOON MENEER, welk mij ineens klaarwakker doet worden, ik loop bijna dansend achter de verpleegster aan die ik uit pure vreugde een klap op haar kont geef, gek ben ik, in de kamer van Wil die mij met een lach verwelkomd geef ik haar eerst een dank je wel kus en kijk dan naar mijn zoon in de glazen bak naast het bed van mijn vrouw.

De verpleegster lacht naar me en wrijft over haar pijnlijke plek op een van haar billen en zegt als dat de dank is voor alle hulp vraag ik me af wat het gaat brengen als je met je dochter ook nog komt, spontaan geef ik het mens een kus recht op haar bek die ze met "vuur" beantwoord en bekeken door Wil die haar geluk niet op kan. ik laat ze alleen en ga naar de uitgang samen met de zuster, ik vraag hoe ze heet met haar voornaam, de achternaam ben ik toch zo kwijt, met een brede lach zegt ze haar naam, Barbara, alias Babs en zo wil ze genoemd worden, ook als ze later naar ons huis zal komen om de verdere verpleging op zich te nemen voor al de zwangere Ingrid, en moeders.

Ik rij naar huis, inmiddels is de ochtend al enige uren oud en thuisgekomen kan ik de wachtende kliek meedelen dat de eerste boreling een zoon is, Mieke komt moeilijk uit de lage stoel waar ze in zat en feliciteert me met een kus vol op mijn bek met de tong tussen mijn lippen en een hand aan mijn kruis, ik wil je pik in mijn kut pap, even nog neuken voordat ook ik naast mama lig daar, Ingrid is het daar uiteraard mee eens maar wil ook door mij nog even gepakt worden al heeft deze nog 2 weken te gaan, Di is nog steeds niet bevrucht en wacht op een leuk resultaat zodra haar echtgenoot weer terug is vanuit de verre oosterse landen, ze zal de zak wel laten neuken maar enkel en alleen om zijn zaad kwijt te raken, niet om van hem zwanger te worden, het kind wat ik in mij wil wens ik van jouw lekkere pik John fluistert ze mij toe, met de drie meiden ga ik naar boven, het bed van Wil en mij, (inmiddels verschoond) kent meer plaats om te liggen met ten minste drie meiden en ik op mijn rug met mijn pik steil en hard, Mieke heeft intussen al haar kleding van haar lijf gerukt en gaat met haar dikke buik op mijn pik zitten, haar kut heeft mijn pik als een zuigfles vast en begint langzaam op en neer te bewegen, uit haar dikke tieten komt een beetje witte vloeistof die ik probeer op te likken, haar nog geiler makend dan ze al was, JAAAaaapapa, neuk me diep in mijn kutje, maak mij klaar met je dikke pik papa, plotseling valt ze voorover en vloekt, haar buik vasthoudend schreeuwt ze uit van de pijn en laat zich nu achterover vallen recht in de armen van Di die haar gelukkig opvangt, haar nu nog zelf naar de kliniek rijden durf ik niet aan en we bellen 112 voor een ambulance die er ook al snel is, samen met Di en Ingrid vliegen we de ambulance na, helaas een vergeefse poging, als wij de snelweg opdraaien om naar de stad te rijden zien we de ambulance in de verte verdwijnen, als we bij de kliniek aankomen is mijn dochter al in de operatieruimte om haar baby te halen, nu val ik niet in slaap, Ingrid en Di blijven bij me en vertellen zich intussen wat ze ervan denken, ze stellen iedereen gerust en zijn zelf de zenuwen nabij.

Het duurt lang voordat er een verpleger ons op de hoogte komt brengen, een zoon meneer, gefeliciteerd hiermee, beide bij mij zijnde meiden vallen om mijn hals en beginnen me te kussen, proficiat papa en opa en papa schreeuwen ze het uit, samen lopen we als op wolken naar de kamer waar nu moeder en dochter naast elkaar liggen uit te rusten van de bevalling, over een week mag ik ze komen halen met de baby`s, maar ik ben elke dag bij mijn geliefden en mijn kroost en wel enkele uren kijkend naar zowel mijn vrouw als mijn dochter en de baby`s, gek ben ik ermee, mijn zoon bij Wil heeft al zwarte haartjes, bij de baby van Mieke zijn de haartjes minder maar niet minder zwart, bij beiden liggen de kleintjes aan de borst en drinken hun eerste moedermelk, ik maak foto´s van alle kanten van de vier wezens die hier liggen en waarop ik trots ben.

Di en Ingrid zijn nu een zenuw inzinking nabij, ook zij willen nu komen genieten van de borelingen en hun moeders, Di wil even van de melk proeven die beide kraamvrouwen blijvend uit hun borsten lekken.

Na enige uren in de kliniek moeten wij, Ingrid, Di en ik gedwongen de kliniek verlaten, de nieuwe moeders moeten rusten, met ons drieén rijden we naar huis en gaan meteen naar mijn slaapkamer waar we na een enorme neukpartij(daarover later) in een diepe en droomloze slaap vallen.