Eva - 2

6 juli

In tijden heb ik niet zo lekker geslapen als vannacht. Bij het wakker worden herinnerde de geur in de tent, waar de zon en de warmte versterkend hebben gewerkt, me aan wat er gisterenavond is voorgevallen. Het was nog vroeg en ik deed zo zachtjes mogelijk – mijn zus is een lichte slaper – de rits van mijn cabine open om wat door te luchten.

Hoewel ik zeker genoten heb en de nacht geen wrok heeft opgeroepen, had ik een bedrukkend gevoel in heel mijn lichaam. De gedachten dat ik niet alleen vader, maar ook Onze Vader had teleurgesteld, maakte me verdrietig. Vader zal waarschijnlijk bij het ontbijt een korte preek houden over de verwachtingen geschreven in de Bijbel. Hoe kan ik daar straks naar luisteren, te weten dat ik een zondaar ben? Wat is het eigenlijk, een zondaar? Waarom levert zondigen zo een geweldig gevoel op? Die mensen naast me, zij zondigde ook: zij bevredigde hem puur voor het genot. Haar mond, haar hand.. Zijn piemel, schokkend.. En wederom werd ik opgewonden van de gedachten aan wat ik gezien had. Nu, ik wist dat ik me moest beheersen, maar wat als ik alleen maar eraan zou denken, zonder me aan te raken? Ik bedacht me hoe zij op had kunnen staan, zich om had kunnen draaien en voorover had kunnen buigen. Hem aankijkend over haar schouder had kunnen verleiden door over haar billen te wrijven en erin te knijpen, en hoe hij haar vervolgens bij haar heupen had kunnen pakken, zijn piemel, stijf en kloppend, bij haar naar binnen had kunnen brengen. En dit alles terwijl ik onderlangs toe keek, haar borsten bungelend en haar mond open van genot. Ooh, ik had van tevoren kunnen weten dat door hieraan te denken ik me ook aan zou gaan raken… Genot werkt als een drug, het beheerst je en neemt je over, geestelijk niet meer bij machte keuzes te maken. Mijn hand gleed, bedekt door de slaapzak, over mijn buik naar beneden, over mijn alweer drijfnatte slipje. Rond mijn clitoris voerde ik zachtjes de druk op, verhoogde het tempo, om weer af te dalen. Wat een hemels gevoel leverde dit toch op, ik zag alles voor me, alsof ik er weer bij was. Zijn harde piemel, bij haar achterlangs..

Dit heerlijke gevoel duurde maar kort. Ik gok dat het niet eens vijf minuten geweest is. Mijn zus werd wakker, ritste haar cabine open en kwam regelrecht op de mijne af. Zo gauw als ik kon haalde ik mijn beide handen boven de slaapzak en probeerde mijn vingers snel af te vegen aan een hemdje dat naast mijn luchtbed lag. Mijn zus keek met een slaperig gezicht door het gat dat ze met de rits in de tent had gemaakt, loom zei ze dat ik op moest staan. Vader had de avond ervoor gezegd dat we om zeven uur bij elkaar moesten komen, het was immers zondag en voordat de dag begon – want een camping biedt veel afleiding – wilde hij een kleine mis houden, waarbij vanzelfsprekend de preek het belangrijkste was. Ik had geen tijd me om te kleden of om te douchen, het was immers al tien voor zeven. Ik trok mijn pyjamabroek aan, door de hitte had ik die ’s nachts uitgedaan, wurmde me in een joggingtrui en voegde me bij mijn zus die ongeduldig stond te wachten. Algauw voelde ik dat ik nog steeds enorm nat was, het plakte en tintelde ontzettend.

Oke, tot hier is het allemaal nog vrij onschuldig, hoewel ik dat toen niet vond: ik sliep in en stond op met zondigen. Waar het echter een schunniger wending nam, was tijdens de preek van mijn Vader. We zaten rond hem gecentreerd, ik zat naast Roos en Job. Job was al na enkele minuten in slaap gesukkeld, maar vader had niets door, hij ging volledig op in het voordragen van de Bijbel. Op ongeveer de helft van het gebed was het tijd voor een moment van bezinning, de bedoeling was de zonde te overdenken. Dit moest vanzelfsprekend met de ogen dicht, om geheel naar binnen gekeerd te zijn. Het grote probleem was voor mij echter juist deze zonde waar ik steeds aan dacht, al voordat ieder zijn ogen had gesloten zag ik het o zo opwindende beeld van het stelletje in de douche weer voor me. Nog nat van even geleden voelde ik een enorme drang me aan te raken, al was het maar even. Ik wist dat ieder zijn ogen binnen enkele ogenblikken zou sluiten en besloot erop te gokken dat ieder ze ook gesloten zou houden.

Toen iedereen in de cirkel al prevelend zijn ogen toedeed, daalde mijn hand trillend af in mijn pyjamabroek. Aahh.. wat was dat lekker, drijfnat. Ik moest mijn best doen het kreunen te onderdrukken en wist dat ik slechts enkele minuten had. In kleine cirkeltjes draaide ik over het gevoeligst denkbare plekje, algauw voelde ik een hoogtepunt naderen. Hoe schunnig ik het achteraf ook vind, ik zat daar tussen al mijn biddende familieleden klaar te komen, ik schokte en sloot mijn ogen van genot. Ik opende mijn ogen en zag tot mijn grote opluchting dat ik niemand gestoord had. Job sliep nog, mama was aan het bidden, Hanna was aan het bidden, vader was aan het bidden en Roos? Waar was Roos? Ze zat niet meer naast me. Ze moet me gehoord of gezien hebben, en toen weg zijn gegaan.. Waar kan ze zijn, wat als ze het vader verteld?

De rest van de dag heb ik mijn familie weinig gezien. Ik was alleen maar bezig met wat voor ernstige zonde ik had begaan. Op een gezegend moment mezelf bevredigen, wat bezield me? Veel uren heb ik aan het zwembad versleten, met een christelijk georiënteerd boek. Ook ben ik elk uur naar de tent gegaan om een passage uit de Bijbel te lezen, wie weet vergeeft God mijn zonden als ik me devoot opstel.

’s avonds hebben we met de hele familie gegeten, vader had een makkelijke maaltijd klaargemaakt en het was aan mij en Roos om de afwas te doen. Beschaamd liep ik naast haar op weg naar de wasbakken, we spraken niet. Na enige tijd hebben staan afwassen verbrak Roos de stilte: ‘Weet je Eva’ zei ze ‘iedereen heeft dat soort gevoelens, dat is helemaal niet vreemd. Het gaat erom wat je ermee doet, geef je er aan toe of niet. Daar gaat het om’. ‘Het spijt me zo’ antwoorde ik. ‘Het hoeft je niet te spijten. God vergeeft je wel en vader ook.’ ‘Hoezo, vader ook, die weet er toch niets van?’ had ik geantwoord. ‘Nee vader weet het niet, niet van mij althans. Een aantal jaren terug had ik ook zulke gevoelens Eef, maar toen ben ik daar niet op in gegaan en nog steeds ben ik blij met die keuze. Als je straks eenmaal een man hebt en getrouwd bent, dan zal je God dankbaar zijn.’

En zo eindigde ons gesprek. Ik voelde me zo mogelijk nog slechter dan daarvoor. Mijn eigen zus had dezelfde gevoelens, maar zij was verstandig geweest en ik zondig. Waarom moest dit mij overkomen en niet een ander, ieder ander?

’s Avonds was het raak. Geheel onverwachts gebeurde er iets waardoor er geen weg meer terug was, ik liet met een keuze mijn geloof, God de Vader en mijn vader in de steek. Het gebeurde toen ik rond een uur of tien ging douchen, zoals gezegd stond onze tent naast het sanitair en zag ik dat er al lange tijd niemand meer geweest was, er was dus plek zat. Om bij de douches te komen liep ik de hoek om binnen het gebouwtje, wat ik daar aantrof wond me direct op. Hetzelfde beeld als gister voltrok zich, de vrouw zat op haar knieën en had haar truitje laten zakken, zodat haar borsten zichtbaar waren. Met haar ene hand speelde ze met haar kutje onder haar rokje en met de andere hield ze een stevige piemel vast. Haar tong speelde met zijn eikel, afwisselend likte ze in rondjes eromheen en nam ze de piemel in haar mond. De jongen stond met gesloten ogen tegen de muur geleund, zijn stevige handen drukte in haar haren, er was duidelijk gekreun te horen. Opwinding nam volledig bezit van me en terwijl ik steeds natter werd bleef ik gebiologeerd staan kijken.

Na enige tijd opende de jongen zijn ogen. Geheel onverschrokken keek hij me aan en zei: ‘Dag knapperd, vind je het lekker? Ik zie dat je al flink nat bent!’ bij de laatste zin knipoogde hij naar me. Ik wist niets uit te brengen en staarde maar. Waarschijnlijk had het vocht zich een weg gebaand door mijn slipje en legging heen, daarom had de jongen opgemerkt dat ik geil was. Nu keek ook zij op, ze glimlachte naar me en wenkte me met de woorden: ‘heb je dit weleens gedaan?’ toen ik van nee knikte ging ze verder ‘kom dan hier, dat vindt Josef vast wel lekker!’. Ik aarzelde. Het was zo een vreselijk lekkere piemel, voor het eerst zou ik die kunnen proeven, ik wil zo graag weten hoe dat is; zo een harde piemel in mijn mond, met mijn tong erlangs strijken. Zonder denken schoof mijn hand onder mijn broek, ik rilde van genot en schuifelde dichterbij. ‘Ja, kom maar meissie’ zei Josef ‘je mag me best even pijpen’. Ik nam op mijn knieën plaats en keek zo tegen die enorme piemel op, naast me zat de vrouw, ze bevredigde nog steeds zichzelf en genoot zichtbaar van mijn gezelschap. Met haar hand hield ze zijn piemel recht en trok zijn voorhuid naar achteren, zijn eikel glansde van het vocht. Ze zei dat ze het een keer voor deed en dat ik daarna mocht, ze bewoog zich richting de piemel en nam deze voor in haar mond. Ik zag aan haar wangen dat ze zoog, ze liet los en likte nog eens over zijn eikel. Toen was het mijn beurt. Langzaam bracht ik mijn hoofd in de richting van zijn pik, ik rook allerlei verschillende dingen, zweet, speeksel en iets dat op plas leek, zachtjes beroerde mijn tong zijn eikel en omsloten mijn lippen zijn pik. Als vanzelfsprekend bewoog ik heen en weer en probeerde een beetje te zuigen. De jongen kreunde nu hevig en greep mijn achterhoofd vast. Hij stootte zachtjes in mijn mondje, ik voelde de lange pik naar binnen schuiven.

Ik was van plan het af te maken, maar er kwam iets tussen. Iets waar ik helemaal geen raad mee wist. ik voelde de handen van de vrouw over mijn buik glijden, naar beneden mijn broek in. Haar hand bevredigde mijn kletsnatte kutje, haar vinger gleed naar binnen. Een kort moment genoot ik, het was heerlijk, haar zachte hand over mijn gevoelige plekje.. Maar toen realiseerde ik me, dat wat ik nu liet gebeuren het meest vreselijke en waanzinnige was dat mij kon overkomen. God zou me nooit vergeven, maar ik genoot er zo van, dat was waarschijnlijk nog het ergste. Niet dat het gebeurde, maar dat ik ervan genoot. Dat ik het heerlijk vond om door haar hand bevredigd te worden terwijl ik die jongen pijpte.

Zonder nog verder na te denken over de gevolgen stond ik op en rende weg, linea recta naar mijn tent. Waar ik na lang piekeren en huilen uiteindelijk insliep.