Het is intussen alweer enkele jaren geleden. Maar ik weet het nog goed. Het was woensdagnamiddag. Omdat er blijkbaar twee werkkrachten opgeroepen waren, werd ik door de baas eerder naar huis gestuurd. Normaal was ik mijn ouderlijk huis al lang uit. Maar door een samenloop van veel onprettige toestanden, waren ik en mijn vriend uit elkaar gegaan. Daardoor woonde ik nog thuis, samen met mijn vier jaar jongere broertje Mano. Mijn ouders hadden een zaak en gaven van allerhande workshops. Ze waren vaak niet thuis, soms pas erg laat of soms verschillende dagen. Net omdat ik nog thuis bleef wonen, vielen daardoor alle huishoudelijke klussen op mijn schouders. Al om half vier kon ik die dag naar huis. Dat kwam me dus wel mooi uit. Ik wist dat Mano een vriendje had uitgenodigd. Daar zou ik dus alvast geen last van hebben. Dagdromend wat ik thuis met mijn vrije tijd zou gaan doen, zette ik mijn fiets in het schuurtje.

De jongens speelden niet zoals gewoonlijk buiten. Hun fietsen lagen op de grond, op de stoep, net naast de weg. Dat was dus meteen al een eerste klus, om die twee smerige fietsen tegen de muur te plaatsen. Zo zag het er toch net wat netter uit, dacht ik. De deur zat niet in het slot en ik kon zo naar binnen. In mijn eigen gekkigheid, besloot ik hen eens te laten schrikken en ik sloop naar binnen. De woonkamer en keuken waren leeg. Onder aan de trap trof ik twee paar schoenen aan. De mijne zette ik ernaast en sloop op mijn sokken naar boven. Alle kamerdeuren boven waren dicht. Behalve, heel vreemd trouwens, die van mijn eigen kamer. Zo stil ik kon sloop ik mijn kamer voorbij richting Mano’s kamer. Echter toen ik mijn kamerdeur voorbij liep, hoorde ik binnen stemmen. ‘Mohohohhh, Die is mooi!’ ‘ja man, kijk die dikke tieten!’ fluisterde de jongens tegen elkaar.

In snel tempo keek ik om de kast heen. Daar zaten de twee vriendjes aan mijn bureau en nota bene aan mijn eigen laptop. Al meteen kon ik zien wat ze bekeken. Allemaal prentjes van blote meisjes. ‘Kijk die haren rond dat kutje!!’ riep Jasper, het vriendje van mijn broertje. Ze zaten met hun rug naar me toe en hadden me niet in de gaten. Ik bracht mijn hand naar mijn opengevallen mond en moest moeite doen geen geluid te maken. Vooral niet toen ik merkte dat beide jongetjes hun korte broekjes tot op hun enkels hadden hangen.

‘Die blonde mmm is niiiiice!’ hoorde ik mijn broertje zeggen. Vlak daarna hoorde ik enkele smekkende geluidjes. Niet wetende wie dat deed en benieuwd wat er nog zou komen, bleef ik even luisteren. ‘Hanne!’ Ik voelde dat ik knalrood werd. Hoe had Jasper me nu achter de kast kunnen zien staan?? Met veel tegenzin zette ik twee stappen naar voren en ging achter de jongens staan. ‘Nee joh, die lijkt echt helemaal niet op Hanne! Droom maar lekker verder joh…’ reageerde Mano nu. Tussen de jongens door kon ik een meisje met ongeveer hetzelfde kapsel en lichtbruine ogen te zien was. Maar verder had ze een heel andere neus en lippen. ‘Nee, denk dat Hanne nog wat grotere borsten heeft…’ zei Jasper grinnikend. ‘hmm valt wel mee hoor…’ hoorde ik tot mijn verbazing Mano zeggen. Benieuwd wat ze nog meer over me zouden zeggen, sloop ik weer naar achter, tot achter de kast.

‘Heb je ze wel eens gezien dan?’ vroeg Jasper nieuwsgierig.
‘Mag je tegen niemand zeggen, maar soms… soms kijk ik wel eens stiekem.’ fluisterde Mano zacht.
‘Eéécht?’ vroeg Jasper op lacherige toon.
Het was even stil en met wijd opengesperde ogen luisterde ik ingespannen van achter de kast.
Jasper reageerde bijna meteen ‘Maakt niet uit joh. Ik begrijp het wel… Moest ik niet zo’n domme saaie broer hebben, maar een lekkere zus zoals Hanne, dan zou ik vast ook kijken. Waar gluur je dan?’
Even kon ik een glimlach niet onderdrukken. Het hele gezin bij Jasper waren niet echt interessante mensen. Maar Jaspers oudere broer was wel echt opperste ‘dweep’. Een jongen waar geen enkele inspiratie in zat. Het was dan op zijn minst opvallend dat hij me onrechtstreeks een compliment maakte.
‘Vorige week ging ze in de douche. Toen heb ik stiekem even over het muurtje gekeken…’ hoorde ik Mano zeggen.
‘Wat zag je? Had ze grote tetten?’ zei Jasper grinnikend

Het duurde even voordat Mano begon te praten, maar ik hoorde het muiswieltje scrollen. ‘Zo’n beetje als deze hier. Best wel groot dus ja. Maar haar tepels zijn net iets roziger, omdat ze ook wat lichter van huid is.’ zei hij.
‘Is ze ook geschoren?’ vroeg Jasper en van om het hoekje kon ik zien dat Mano zijn hoofd schudde.
‘Nee, haar hele kutje staat vol met van dat lelijk kroezelige schaamhaar. Bij meisjes is dat echt niet mooi!’
‘Mja dat is wel jammer. Heeft ze het nooit gemerkt?’
Er kwam weer even geen antwoord, waaruit ik opmaakte dat Mano nee had geknikt.

Ik kon mijn oren niet geloven. Hij had echt gekeken… Als ik dit niet zelf had gehoord, zou ik nooit geloven dat mijn eigen broer zo over me dacht. Hij was het die mij nooit een blik gunde. Sterker nog, als ik al eens moeite deed, was hij het die me de rug toe keerde. Even maakte het me echt boos en net toen ik achter de kast wilde uitstappen begon Jasper weer te praten.

‘Oooh als ik een zus had, zou ik ze bespieden als ze zichzelf vingert, zoals die daar… mmmm’ kreunde hij.
Mano lachte nu luid. ‘Haha, dan zou ik bij Hanne nog lang mogen wachten. Die is zó saai man! Volgens mij weet ze niet eens wat dat is, vingeren!’
‘Ik dacht dat alle meisjes zichzelf wel eens vingerde?’ fluisterde Jasper op bedenkelijke toon.
‘Hanne niet hoor. Over seks praten is haar zelfs al teveel. Volgens mij weet ze niet eens dat jongens en meisjes verschillend zijn!’ zei Mano nogal fel.
Van achter de kast wist ik niet wat ik hoorde. Even had ik erg veel zin om er achter uit te springen. Maar toen begon Mano terug te praten.

‘Volgens mij is ze gillend weggelopen toen ze Jeroen voor het eerst naakt zag. Niet voor niets dat ze uit elkaar zijn. Nee hoor, die moet nog heel veel leren!’
Het was weer even stil en net toen ik achter de kast vandaan wilde komen zei Mano ‘Hejo ik stop ermee. Dat lukt niet met jou erbij, hij blijft niet rechtstaan… Ik trek mezelf straks nog wel eens ofzo.’ Jasper knikte en ik hoorde de muis klikken.

‘Fantaseer je wel eens over je zus als je aftrekt?’
Te benieuwd naar het antwoord, hield ik me nog even stil. Al was dat erg moeilijk.
‘Ze is mijn zus, dat zou nooit gaan. Fantaseer jij wel over je broer?’ zei Mano.
Het was even stil en omdat me dit onderwerp steeds meer interesseerde hield ook ik me stil.
‘Maar ik zou wel over jou zus kunnen fantaseren hoor!’ zei Jasper.
‘Ik meestal over Mirthe, da’s echt een lekker ding joh…’ hoorde ik Mano zeggen.
‘Mirthe? Die van onze klas bedoel je? Bahh man! Nee da’s helemaal niet wat ik lekker vind! Geef mij maar wat meer, aan Mirthe zit amper vlees joh…’ zei Jasper lacherig.

Ik hoorde de stoelen schuiven. Zo stil en vlug ik kon, sloop ik de kamer uit en repte me naar beneden. Daar stak ik één voet in een schoen en zag Mano en Jasper mijn kamer uitkomen.

‘Hé wat doen jullie daar?’ riep ik naar boven toe. De jongens schrokken zich allebei een hoedje. ‘Hé kon je niet roepen dat je er was?!’ riep Mano op boze toon. ‘Je hoeft niet af te wijken, wat deden jullie op MIJN kamer?’ riep ik, benieuwd wat ze te vertellen hadden. ‘We keken even door het raam, er reed een coole auto!’ Het was Jasper die dat slappe smoesje verzon. Mano knikte hevig en samen liepen ze de trap af. Snel deden ze hun schoenen aan en liepen naar buiten. Die dag zag ik ze niet meer. Maar het had me wel wat gedaan. Ik wist nu hoe Mano over me dacht. Hij vond me maar een saaie zus en hij had mij stiekem zitten begluren. Bovendien vertelde hij over mijn uiterlijk tegen zijn jongensvriendjes. Ook al was hij misschien nog meer puber dan ik, hier zou het laatste woord zeker niet over gezegd zijn.

Toen ik door het raam keek zag ik de jongens lachend wegfietsen. Ze zouden vast nog meer met me lachen. Zowat de hele vooravond speelde het voorval in mijn hoofd. Mijn gedachten verzetten was geen optie. Wat hij gezegd had over Jeroen deed me wel pijn. Als dat echt was, hoe hij over me dacht. Jeroen had me ontmaagd en we hadden samen vaker lekkere seks gehad. Alleen was dat nu, na alles wat er tussen mij en Jeroen gebeurd was, niet meer zo leuk om aan terug te denken. Het was eerder vies. Jasper vond ik wel lief. Want het was toch vooral Jasper geweest die positief over me was geweest. Mano had duidelijk allemaal slechte gedachten over me. Maar ik was wel goed genoeg geweest om stiekem te bespieden. Dat zou ik bij hem nooit doen en zeker niet zonder mezelf kenbaar te maken, dacht ik.

Het was al na zes uur toen Mano binnen kwam. ‘Je bent laat…’ vroeg ik vooral uit interesse. ‘Kan jou dat wat schelen?’ zei mijn broer op norse toon. Hij smeet zijn rugzak in de hoek en opende de brooddoos waar hij wat boterhammen uithaalde en op tafel gooide. ‘Wat zijn je plannen vanavond?’ vroeg ik geïnteresseerd en negerend hoe arrogant hij tegen me deed. ‘Pfff’ zuchtte Mano terwijl hij met zijn lippen flapperde. De met speeksel bezaaide kruimels brood vlogen in het rond. Daarna brabbelde hij wat over Facebook, huiswerk en vroeg slapen. Terwijl zijn mond nog halfvol was goot hij er een half glas melk doorheen. Echt een degoutante jongen, zoals hij daar bezig was. ‘Oh en ook nog even douchen, ben zo vettig als wat.’ bracht hij toen plots uit. Bruut gooide hij zijn korsten op tafel, die daar nog enkele vlekken van chocopasta maakten en stond op van tafel. ‘Hé ruim jij dat hier op, het is jou beurt geloof ik hé?’ zei hij en liep meteen glimlachend de kamer uit.

Die jongen wist me echt, zoals zo vaak met zijn asociale gedrag, woedend te krijgen. Hij zou het nooit zo uitgehangen hebben als hij het was die moest opruimen, dacht ik. De hele keuken zat onder de vieze en plakkerige kruimels en vlekken. Ondanks dat boze gevoel begon ik toch maar op te ruimen. Mano had me niet eens ruimte gelaten om eens goed te praten. Terwijl ik het toch was geweest, die interesse had getoond voor hem.

Stampvoetend liep ik de trap op om naar mijn kamer te gaan en daar wat op internet te gaan. Opeens hoorde ik gekletter in de badkamer. ‘Ik zit in bad!’ hoorde ik Mano roepen. Even maakte ik me de illusie dat ik zou binnen gaan. Dat had hij tenslotte ook zomaar bij mij gedaan. Alleen leek begluren me zo saai, zeker omdat ik wist wat hij over me dacht. In mijn kamer pakte ik mijn ladyshave. Vanuit de gang hoorde ik dat de kraan was dichtgedraaid. Zo stil ik kon deed ik de deur open, maar helaas hoorde ik Mano zeggen ‘Hanne? Ben jij dat?’. Ik zou me deze keer niet door hem van de wijs laten brengen. Gek van onzekerheid maar vol uitstralende zelfvertrouwen liep ik de badkamer in. ‘Oh Mano, zit jij hier?’ zei ik op verbaasde toon. ‘HANNE?!!!’ riep Mano me bijna doof. ‘Ga weg joh! Ik zit in bad…’ Wat ik had kunnen voorzien, maar me helemaal niet aan had verwacht gebeurde. Een grote splash van water werd me in mijn gezicht en over mijn kleren gespat.

‘Verdorie!!! MANO!!’ riep ik luid. ‘Je verdiende loon, ga dan ook meteen weg!’ zei mijn broertje opnieuw op luide boze toon. Maar ik zou me niet nog een keer van de wijs laten brengen. ‘Ik moet me even scheren, morgenvroeg heb ik gym! En denk je dat mijn broer met zijn kleine ding me ook maar iets kan schelen?’ zei ik luid. Van achter me hoorde ik Mano geërgerd zuchten. Alsof hij nog wat had willen zeggen, maar hij zijn woorden inslikte. ‘En trouwens…’ maakte ik gebruik van die stilte… ‘jij geneert jezelf er ook niet voor om binnen te komen als ik in de douche sta.’ zei ik terwijl ik mijn natte shirt uittrok. ‘Hoezo, Ww wat bbbedoel…’ stamelde Mano en in het spiegelbeeld kon ik twee verwarde oogjes zien. ‘Dacht jij soms dat ik je niet had gezien?’ zei ik zo zelfzekerd mogelijk.

‘Dat is niet waar!! Wie zegt dat?!’ zei Mano opnieuw half roepend. Maar zijn stem, vol van onzekerheid, verraadde hem. Met wijd opengesperde ogen draaide ik me snel om. Diezelfde snelheid leek als een schok in te bonken op mijn broertje. Die keek me met bange en onzekere ogen aan. ‘Vandaar dat je helemaal bloost?’ zei ik op lacherige toon. Als dat toen nog niet zo duidelijk was, werd het dat nu helemaal. Mano’s hoofd werd zo rood als een tomaat. ‘Ik ik… ik heb niet, ik wilde… ik was…’ stamelde hij, nu een stuk stiller en onzekerder. ‘Achjoh, wat kan het mij schelen…’ zei ik en liet voor zijn ogen mijn broekje zakken. Hoewel ik nu in tweedelig roze ondergoed voor hem stond, bleef hij me in de ogen kijken. Vanuit mijn ooghoeken dacht ik tussen zijn benen een gigantische paal op te merken. Maar toen ik mijn ogen liet afzakken hield Mano vlug zijn handen voor zijn kruis. ‘Hé niet… niet kijken!’ zei hij met een soort achterdochtige piepstem. Het leek alsof zijn onzekerheid, mij net meer zekerheid gaf.

‘Meen je dat nu echt?’ zei ik meteen. Mano’s onzekere ogen keken me aan. ‘Heb je een stijve? En zit jij je hier af te trekken in bad?! Betrapte ik je nu net?’ Vervolgde ik op luide lacherige toon. Mano slikte en net toen hij wilde antwoorden, onderbrak ik hem al. ‘Zwijg maar beter gewoon… Denk je soms dat ik niet weet wat jij elke dag op mijn laptop doet?!’ zei ik onverschillig. Terwijl ik dat zei liet ik mijn handen op mijn rug glijden. ‘School… o-of ww wat dd dacht jij dan?’ stamelde Mano er vlug tussendoor. ‘Ojah, heb je voor school die prentjes van die blote meisjes, videotjes en sexverhalen nodig?!’ zei ik spottend. Net op dat moment zwierde ik mijn BH naar voren uit. Mano’s ogen sperde zich tijdens mijn uitleg steeds verder. ‘Hoe weet je…?’ begon hij zijn zin, maar toen hem plots vier ogen aankeken, de mijne en twee tepels, zweeg hij met open mond. ‘Dacht je nu echt dat ik dát niet kon zien?!’ zei ik spottend. ‘Ik heb niet, ik zou nooit…!’ zei Mano stotterend in een poging zich nog te redden. Maar ik had duidelijk overmacht en zei met felle stem ‘wat heb ik een saaie sullige broer zeg! Dat je dit nú nóg steeds niet toegeeft!’ Mano’s hele zelfzekerheid leek als sneeuw voor de zon verdwenen. Met eerder bange oogjes keek hij me aan, terwijl hij zichzelf geen houding wist te geven.

‘Wat had je gehoopt, naaktfoto’s van mij te vinden?!’ zei ik. Even zag ik Mano’s blik naar mijn ogen flitsen, alsof hij controleerde of ik die misschien wel had. ‘Wel kleine broer, kijk dan maar even goed!’ zei ik en liet nu ook mijn onderbroekje zakken. Het doel miste het effect niet. Zonder nog wat te zeggen, flitste Mano’s ogen alle kanten op. ‘Maar als mama en papa thuiskomen, heb ik alvast wat over jou te vertellen!’ zei ik terwijl ik me omdraaide en naar de spiegel liep.’ In spiegelbeeld kon ik Mano’s verschrikte blik zien. ‘Mama?!’ zei hij verbaasd terwijl onze blikken in de spiegel kruiste. ‘Hé Hanne… lieve zus… je gaat het ze toch niet vertellen?’ vroeg hij met erg betuttelende stem.

Wat voelde het heerlijk om hem zo in mijn macht te hebben. Ik besloot me niet van mijn positie te laten stoten door hem en knikte. ‘Nee joh… dan kan ik wel naar mijn zakgeld fluiten!’ zei Mano met een mix tussen boze en trieste stem. ‘Ik denk wel een maand!’ zei ik fel. ‘Een maand?!’ vroeg Mano luid en keek me met open mond aan. Knikkend zei ik ‘Of nog langer… ik zal er wel voor zorgen dat ze het niet vergeten!’ Alsof zijn bekende zielige poezenblik me niets deed, nam ik mijn ladyshave vast. Net toen ik die inschakelde zag ik dat Mano nog wat zei. ‘Wat zei je?!’ riep ik wat luider. ‘Het spijt me’ riep die en met een zucht zette ik het apparaatje weer uit. ‘Ik zie het, spijt tussen je benen zeker!’ zei ik terwijl ik naar zijn kruis knikte.

‘Nee echt… Hanne… ik wil het goedmaken! Weet je, je mag mij ook zien, helemaal!’ zei Mano die zijn handen nu op de rand van het bad legde. Even proestte ik en zei spottend ‘denk je dat jou dingetje daar me ook maar enigszins boeit?! Je zou misschien eens kunnen beginnen met normaal te doen. In plaats van me altijd af te snauwen en keihard te staan liegen!’ Mano slaakte een diepe zucht en zei toen ‘Ja oke, je hebt gelijk, ik heb naar je gegluurd. Sorry!’ Met nog steeds een boze strenge blik gaf ik hem een knik. ‘Waarom?’ vroeg ik kort. Ik merkte dat Mano me niet meer echt durfde aankijken. Hoewel ik poedelnaakt tegenover hem zat en hij net nu goed zou kunnen kijken. ‘Wel…’ zei ik en pas na nog enkele seconden antwoordde hij ‘Ik had wat meisjes bekeken via jou laptop en wilde weten of…’ hij zuchtte even diep en ging toen verder ‘… of jij ook zo sexy was.’ Hij keek me toen recht in de ogen aan.

Met mijn armen over elkaar gekruist zat ik op het krukje. Mijn benen lichtelijk wijd en mijn borsten over mijn armen. Maar Mano’s blik week niet van mijn ogen af. ‘En… ben ik sexy?’ vroeg ik, nog steeds streng. Nu was het Mano die glimlachte en zei ‘Tja Hanne… je bent mijn zus’. ‘Klopt!’ zei ik opnieuw fel, maar merkte dat Mano zijn gevoel hierbij amper onder woorden kon brengen. ‘Oké, laat nu even stellen dat je een lijfje zou zien, zonder mijn hoofd erop. Wat zou je dan vinden?’ vroeg ik benieuwd. Zijn reactie was goud waard. Met lichtelijk open mond liet hij zijn ogen naar alle kanten flitsen. Ook naar mijn lijf, maar ook naar zijn kleren, de kastjes, de kraan enz. ‘Wel… best wel oké’ besloot hij na een tijdje. ‘Oei? Wat is er dan niet goed?’ vroeg ik terwijl ik stilaan mijn best moest doen om niet te lachen. Zijn ogen spraken namelijk boekdelen. Die flitste steeds van mijn ogen naar mijn kruis.

‘Iets niet goed met mijn schaamlipjes?’ vroeg ik benieuwd terwijl ik tussen mijn eigen benen loerde. ‘Ik vind geschoren toch net iets mooier.’ zei Mano knikkend. ‘Oh alleen dat of nog iets?’ vroeg ik benieuwd. ‘Nee voor de rest ben je goed zoals je bent. Best knap eigenlijk.’ zei Mano nu ook iets vlotter. Voor het eerst glimlachte ik goedkeurend en zei ‘Wauw, lang geleden dat ik van jou nog een compliment kreeg zeg!’

‘Hé wat zou jij doen, kaal of zo laten?’ vroeg ik terwijl ik met één voet op het krukje naar mijn kruis wees. Mano’s verwarde ogen keken me aan. Die vraag had hij duidelijk niet verwacht. ‘Euhm…’ zei hij en brabbelde wat. Ik schakelde mijn toestelletje weer uit om hem beter te verstaan. ‘Wel wat bijscheren… Nu is het wel erg behaard…’ zei Mano. Zijn stem klonk normaal. ‘Hoe heb jij het dan?!’ vroeg ik zo nonchalant mogelijk. ‘Ik knip het meestal wat bij. Als ik het te kort doe, gaat het prikken.’ zei hij. Glimlachend zei ik ‘ik wist zelfs niet dat jij al haartjes had. Zo lang is het geleden dat ik je nog in je blootje heb gezien!’ Mano knikte en wist niet goed of hij nu moest lachen of niet. Ik pakte de bus scheerzeep uit de kast en smeerde er mijn kruis mee in. ‘Alleen dit voelt al lekker fris!’ zei ik terwijl ik mijn tanden bloot glimlachte. Ik merkte hoe twee ogen elke actie van me in de gaten hielden.

‘Zo beter?’ vroeg ik. ‘Je hebt daar nog wat lange haartjes… Daar links, ja, nee wat meer naar beneden…’ zei Mano. Misschien niet helemaal zo toevallig, gleden mijn handen steeds over hetzelfde stukje. Net niet waar hij naartoe wees. Hij zuchtte diep en zei ‘wacht even…’ hij draaide op zijn buik en ging toen op zijn knieën zitten met zijn rug naar me toe. Daarna stond hij op en zag ik zijn smalle strakke jongenskontje. Hij pakte zijn handdoek van het kastje, droogde snel even en draaide die toen rond zijn middel. Op die manier kwam hij op me afgestapt en weer met zijn wijsvinger tot 5 cm van de plaats waar ik moest zijn. ‘Oh daar bedoel je?’ zei ik met geveinsde verbaasdheid. ‘Ik zie het daar niet goed. Hé Mano zou jij even willen…’ zei ik en reikte hem het scheerapparaatje aan. Die keek er even met enige verbazing naar. Nog voor zijn ogen mijn gezicht bereikte zei ik al zelfzekerd ‘doe nu maar!’. ‘Ga dan even staan…’ zei hij en ik merkte dat zijn hand trilde.

‘Woeps!’ zei ik luid en trok uit alle macht zijn handdoek van zijn kruis. Dat had hij duidelijk niet voelen aankomen. ‘Oohh’ zei hij en met een sierlijke zwiep sprong zijn halfstijve pik van achter de handdoek uit. Hij was gigantisch groot! Even kon ik niets uitbrengen en mijn broertje die zich meteen bukte zei geërgerd ‘dat deed je met opzet!’ Mezelf verdedigen kon ik even niet en merkte van mezelf dat ik met open mond zat te kijken. ‘Wat denk je nu hè?’ hoorde ik hem plots zeggen. Hij moest ook gemerkt hebben dat ik vol van verbazing zat te kijken. ‘Wat heb jij een dikke piemel gekregen!’ zei ik zonder te lachen. In zijn ogen zag ik dat Mano nu zelf glimlachte. Ik merkte zelfs enige vorm van fierheid op in zijn ogen. ‘De laatste keer dat ik hem zag, was ie maar zo’ zei ik terwijl ik met mijn duim en wijsvinger een opening van enkele centimeters liet zien. ‘Dat was vroeger wel zo ja… lang geleden…’ zei Mano.

Zijn ogen leken even te glunderen en hij schakelde het apparaatje aan. Of hij het met opzet deed wist ik niet, maar het kriebelde best. Opvallend meer dan wanneer ik het zelf deed. Maar wat hij precies deed kon ik niet zien. Maar ik voelde dat zijn vingers net naast mijn schaamlipjes streelde. ‘Dankje, doe je best goed.’ zei ik. Voor het eerst sinds lange tijd keken we elkaar in de ogen. Het voelde zo anders, alsof het niet zijn ogen waren. Diep zwart, maar toch helder…

‘Mag ik mezelf even afspoelen in jouw water?’ vroeg ik terwijl ik al in het bad ging staan. Stiekem keek ik ernaar uit dat Mano ook terug in het bad ging zitten. Maar tot mijn grote verbazing zei die ‘Ja hoor, ik ga er toch niet meer in.’ Mijn mond viel een stukje open en ik vroeg ‘was jij je niet dan?’ Met een knipoog zei hij ‘heb ik net al gedaan.’ Mano was inderdaad wel het type jongen die zich elke dag waste. Dus veel controleren was er niet aan. Even knikte ik en ging in het bad staan. Met de sproeier sproeide ik tussen mijn kruis en kreunde. Net wat harder dan ik normaal zou gedaan hebben. Mano die net zijn onderbroek optrok glimlachte. ‘Je ziet er nu echt veel beter uit zo. Zo willen alle jongens jou!’ zei hij glimlachend. ‘Goede tip van jou joh! Het voelt zo lekker, zo anders, zo goed!’ zei ik terwijl ik met mijn hand tussen mijn benen wreef.

Aan Mano kon ik zien dat hij hier een leuke fantasie aan over hield. ‘Hé ik ga nog even wat op mijn kamer euhm… spelen!’ zei hij terwijl hij de klink van de deur al omlaag trok. ‘Oh goed… ik ga dadelijk op mijn kamer nog wat vingeren!’ zei ik rechtuit en Mano die al half door de deuropening was gelopen draaide zich plots om. ‘Ehm ja en waarom moet ik dat weten?’ vroeg hij met gefronst voorhoofd. ‘Misschien had je zin eh… om ook…’ begon ik mijn zin, likte even met mijn tong over mijn lippen en ging toen verder ‘… te komen.’ Mano’s mond viel een stukje open. Terwijl hij zich duidelijk afvroeg of hij dit juist had geïnterpreteerd. Zonder nog wat te zeggen en zonder de deur te sluiten, liep hij de gang in.

Zelfs als hij niet zou komen, dacht ik, zou ik mezelf prima kunnen vingeren. Alleen al het feit dat er eindelijk nog eens een jongen aan me was gekomen. Dat maakte me vanbinnen al helemaal gek. Maar stiekem hoopte ik toch dat de boodschap zou zijn overgekomen…