Annelies - 25

Wedden, zeggen Chantal en Lies gelijktijdig, die gaat nu bellen, dat er twee mensen zijn die dit kunnen, hoeveel gekke knollen zullen er straks wel niet zijn. Dan ben ik niet meer je lieftallige assistent Lies, dan hebben jij en ik nog werk te doen vanavond. Rob en Jasmijn horen het aan, denk het ook, lacht hij. Zoals je ziet, worden jullie hier weer volledig uitgebuit.

Wie worden er uitgebuit, horen ze een stem zeggen. Lies en Chantal, lacht Jasmijn. Ohhh…dan ben ik wel benieuwd waarmee, lacht Stijn die zijn armen rond Chantal haar middel laat glijden. We moeten aan de bak straks, je stiefvader is in de rondte aan het bellen. Dus als het erf straks bezaaid staat met trailers, met zogenaamd knotsgekke paarden erin dat weten jullie genoeg. Aan het rondbellen, maar Lies, jij zou toch…. Ja, dat klopt Stijn, maar toen was Dave nog niet op de hoogte dat Chantal het net zo goed kan als ik, misschien zelfs nog wel beter, daarom is hij nu aan het rondbellen.

Jij, kan jij dat dan ook, vol ongeloof staart hij Chantal aan. Ehhh, nou ehhh…niet zo bescheiden Chantal, oppert Lies, jij bent altijd de beste geweest van ons twee erin. Oké, ja ik kan het ook en het is waanzinnig leuk. Ja, dan zal het hier dadelijk wel een hele drukke bedoeling worden. Kijkend op zijn horloge zegt hij; zal me niks verbazen als we ons zo richting het woonhuis begeven, dat het er al aardig vol staat. Hier achteraf, heb je daar geen weet van. Tom kijkt naar Lies, weet je zeker dat je dit wel wilt, vraagt hij voorzichtig. Ja, hoor, doe het graag. Pak nog even mijn trui en dan kunnen we gaan wat mij betreft. Of hebben jullie ook nog iets nodig, lacht ze naar de overigen. Nee, wij niet antwoord Jasmijn. Rob en ik kwamen jullie halen, om gezamenlijk naar voren te gaan. Ben ik zo weer terug. Snel het huisje binnenlopend, om haar trui te pakken, voor als het later op de avond wat koeler wordt heeft ze niet in de gaten dat Tom haar is gevolgd. In de keuken pakt hij haar vast als ze juist haar trui van de stoel haalt. En ik dacht nog wel even heerlijk met je te kunnen vrijen, hijgt hij in haar oor, maar nee hoor. Nee, Tom, je zult tot vanavond moeten wachten.

Lachend draait ze zich om in zijn armen. Hij pakt haar hoofd vast met zijn beide handen en kust haar lang en innig op haar mond, mijn lekkere vrouwtje, ben trots op je. Vervolgens laat hij haar los en loopt weer naar buiten. Lies helemaal onthutst door zijn kus, raapt zichzelf bij elkaar en loopt dan ook naar buiten.

Wat duurde dat lang, lacht Tom, was je nog iets vergeten? Met half toegeknepen ogen kijkt ze hem aan, dan pakt ze zijn hoofd vast en kust ze hem net zo innig op zijn mond als hij even voorheen bij haar heeft gedaan. Nu is het zijn beurt om totaal verrast en perplex te staan. De anderen lopen net als Lies het paadje af, Tom staat nog steeds op dezelfde plek. Kom je nog, roepen ze allen in koor.

Tom herpakt zich en rent achter hen aan, als hij naast Lies is, knijpt hij haar in haar kont, mij een beetje voor schut zetten vrouw, zegt hij op een strenge toon. Zal ik je later op deze avond voor moeten straffen. Mmm….klinkt het uit haar mond, dat beloofd wat. Nu is het genoeg, stelletje geilbakken, roept Rob. Moet jij zeggen pa, hoort hij zijn zoons antwoorden. De grootste geilbak, dat ben jij. Echt, roept Jasmijn verrast, in wat voor opzicht dan? Dat weet jij heel goed Jasmijn, dat weet jij donders. Lachend loopt het hele gezelschap door. Als ze bijna bij het grote huis zijn, zien ze inderdaad de het erf al aardig bezaaid staat met trailers. Een hoop kabaal voert de boventoon, zo te horen zitten er echte meppers tussen, Chantal. Die laat ik aan de prof over, lacht Lies.

Ja, hoor, scheep mij er maar weer mee op. Jij bent de prof Chantal, ik ben maar een groentje wat net om de bocht komt kijken, lacht Lies. Nog steeds komen er trailers op en aanrijden. Het is een drukte van jewelste. Pff…ons is geen rust gegund Lies, moet je kijken. Ook Lies kijkt haar ogen uit. Inmiddels hebben Dave en Anja zich ook onder de mensen begeven. Er zijn in korte tijd twee kralen neergezet, zodat zowel Chantal als Lies, beiden de ruimte hebben om te werken.

Zullen we er maar aan beginnen dan nichtje, zegt Lies, dan kunnen we nog een aantal paarden horen, voor we gaan eten. Lijkt me een goed plan Lies, een heel goed plan.

In de linkerkraal gaat Lies te werk en in de rechter Chantal. Inmiddels hebben de cowboy ’s plaatsgenomen bij alle twee de kralen. Lies en Chantal wijzen ieder een trailer aan en algauw worden de paarden in de kraal gestopt. Nu is het afwachten of beide dames kunnen communiceren met deze gekke gestoorde ‘paarden’.

Al snel is het stil en kijken de mensen gespannen toe, hoe zij te werk gaan. Lies heeft vrijwel direct contact met het paard in de kraal. Steeds een stapje dichterbij zettend, loopt ze vervolgens weer van het dier weg, tot ze zijn volledige nieuwsgierigheid heeft gewekt. Dan pas ziet ze hoe het paard begint te smakken met zijn lippen. Ook Anja, Dave, Tom en alle anderen kijken hun ogen uit.

Chantal is iets langer bezig, maar nu heeft zij ook contact, nu zij echter contact heeft weten te leggen, is het een kwestie van luttele secondes, een borstel in haar hand begint ze het paard te borstelen en nadat ze hiermee klaar is, laat ze zich in een vloeiende beweging op zijn rug zakken. Mensen geloven hun ogen niet, je hebt hem betoverd, roepen ze uit. Hier waren Lies en Chantal zich al van bewust. Nadat ze weer van het paard zijn afgegleden, roepen ze de eigenaren bij hen in de kraal en laten vervolgens zien, waar ze op moeten letten. Dit gebeurt, dier na dier, na dier.

Als ze ieder vijf dieren hebben gehad, zegt Lies, tijd om wat te eten, verga van de honger. Chantal is het helemaal met Lies eens, zou ook wel wat te drinken lusten, maar geen alcohol. Moet mijn hoofd er nog bijhouden. Hahaha, sommige omstanders beginnen te lachen.

Nadat ze wat hebben gegeten en gedronken, komt er een man op hen afgelopen. Mijn paard zegt hij, is zeker weten voor jullie een uitdaging. Dat zeggen ze allemaal, lacht Chantal. Toch op de manier waarop de man naar haar kijkt, heeft ze het idee, dat dit wel eens een hele zware klus zou kunnen worden. Lies, roept Chantal, kom eens. Lies komt op Chantal afgelopen, ze bekijkt de man die voor haar staat en zegt; goedenavond, welkom. Lies, wij gaan dit paard samen doen. De man kijkt verrast, dit had hij niet verwacht, maar goed. Als ze het kunnen is hij hun eeuwig dankbaar. Het is mijn beste paard, zegt hij. Hij komt uit de beste merrie die ik had, maar die is helaas overleden bij zijn geboorte.

Daar heb je het al, zucht Chantal. De man kijkt haar niet begrijpend aan, dan zegt ze zachtjes zodat hij het alleen kan horen. Waarschijnlijk neemt het paard zichzelf iets kwalijk. Het zou kunnen, antwoord de man, ik weet het niet, hij was als veulen enorm lief, maar tijdens zijn tweede jaar is veranderd in een enorme bullebak. Het heeft me heel veel tijd gekost hem op de trailer te krijgen. Ik hoop dat jullie met hem kunnen communiceren, zoals jullie dat noemen. Dit zou wel eens een platlegging kunnen worden hoort hij Lies zeggen. Ik laat het helemaal aan jullie over. Ben benieuwd en vol afwachting. De man gaat zijn auto en trailer halen, vlakbij de kraal als deze wordt geopend, rijdt hij de trailer naar binnen. In de trailer is het muisstil. Stilte voor de storm, zeggen Lies en Chantal elkaar aankijkend. De klep wordt geopend en de hengst stuift de kraal in.

Dit wordt een plat legging antwoorden beiden dames. Lies loopt om de kraal heen en bestuurt de hengst die hevig heen en weer loopt, maalt met zijn voorbenen en schopt met zijn achterbenen. Chantal doet dit ook maar dan in tegenovergestelde richting. Wanneer ze beiden vier ronden rondt de kraal hebben gelopen, loopt Chantal naar Dave. We willen iets meer ruimte, is dat mogelijk? Ja, hoor geen enkel probleem. Al snel wordt er van twee kralen, één kraal gemaakt. De hengst staat argwanend te kijken in een hoek van de kraal, hoe de kraal groter en groter wordt. Opnieuw stiert hij door de ruimte die hem nu is gegund. Chantal loopt opnieuw naar Dave, kun jij ervoor zorgen, dat de mensen iets meer afstand nemen. Dit paard heeft meer ruimte nodig. Jawel, geen enkel probleem, maar waarom nemen jullie niet, de hoofdtelefoons. Dan kunnen jullie het zelf vragen. Ja, dat is misschien wel een idee. Voordat de dames de hoofdtelefoons opzetten, lopen ze ieder naar hun vriend. Het kan zo dadelijk erg gemeen er aan toe gaan, beloof me dat je hoe dan ook niet in de kraal komt. Onder geen beding. Belooft antwoorden zowel Tom als Stijn. Toch zijn beide heren er niet gerust op. Zeker omdat hun vrouwen zeker willen weten dat ze niet de kraal binnen stappen.

Met de hoofdtelefoons op, verzoeken ze vriendelijk de mensen die aanwezig zijn, iets meer afstand te nemen van de kraal. Vervolgens laten ze weten, dat ondanks dat er iets staat te gebeuren, niemand de kraal binnen komt, echt niemand, ook al zal het er heel raar uit zien. Iedereen belooft dit. De mensen zijn gespannen, wetend wat ze nu te zien zullen krijgen niet altijd een aangenaam aanzicht zal geven. Dave overhandigd Chantal een aantal touwen, dan loopt ze naar Lies, ze omhelst haar nicht en zegt; zijn we er klaar voor. Ja, hoort ze Lies zeggen, we zijn er klaar voor. De kraal binnenstappend zien ze gelijk hoe het paard aanspant. Lies en Chantal zeggen geen woord, het is doodstil op het terrein.

Dan begint Chantal te praten. Het eerste wat u hier ziet mensen, is een paard dat geen vertrouwen heeft, hij bekijkt ons argwanend en hij vraagt zich af wat we met hem van plan zijn. Allereerst zullen wij hem opjagen. Dit kan hij toestaan, maar hij kan er ook tegenin gaan. Belangrijk daarom is dat u afstand houdt van de kraal. Al snel gooit Chantal een touw richting de billen van het paard, hij schiet naar voren, oren plat in zijn nek en zijn tanden ontbloot. U kunt zien, vervolgt ze, dat hij het er niet mee eens is. Juist op dat moment komt hij met maaiende voorbenen op Chantal afgelopen, maar ze geeft geen krimp. Nu is het Lies die het touw tegen zijn flank werpt, hierdoor is hij afgeleid, zich omdraaiend gaat hij al bokkend ervandoor. Stijn hield zijn adem in, Spaans benauwd had hij het toen zij zo rustig onder de maaiende benen bleef. Nu hij loopt, vervolgt ze, is het de bedoeling dat hij blijft lopen. Hij zal net zolang opgejaagd worden tot hij zich overgeeft. Dit is niet altijd leuk om naar te kijken, zegt ze erachter aan.

Dit is een paard, wat we niet even in een avondje kunnen doen, we zullen meerder uren in hem moeten steken, maar op het moment dat hij ons nog niet laat zien wat wij willen zien voor vandaag, blijven wij een soort druk op hem uitoefenen. Patrick de eigenaar, staat nu naast Dave, ben nu al onder de indruk, zegt hij. Ja, het zijn topwijven, antwoord Dave met een grote glimlach rond zijn lippen.

Zoals u kunt zien, jagen wij hem op, maar hij geeft nog geen smakkende beelden weer met zijn mond. Hij kijkt nog steeds argwanend. Het smakken met de mond, is voor ons één van de eerste tekenen van vertrouwen, oftewel dat hij ons ziet als de leider. Niet te geloven hoort hij hier en daar zeggen. Ze communiceren op dezelfde manier, als die man uit Amerika, die met die wilde mustangs. Ja, dat is inderdaad de communicatie die wij voeren, horen ze Chantal zeggen. Lies loopt nog steeds achter Thunder aan. Weer draait de hengst zich om en loopt ditmaal Lies omver. Ohhh….is wat er hier en daar uit monden te voorschijn komt. Tom staat vol spanning toe te kijken. Ze neemt teveel hooi op haar vork, zegt hij tegen zijn vader. Wil dat ze stopt, ik geloof haar wel. Tom, je hebt beloofd dat je niet de kraal in zou gaan. Ja, zegt hij, ik weet het. Lies staat weer recht, niks aan de hand mensen, ik heb maar twee benen, hij daar heeft er vier.

Thunder begint luid te hinniken, andere paarden beantwoorden zijn geroep. Echter Lies en Chantal trekken zich er niks van aan. Ze zijn inmiddels een uur nu met hem bezig, maar nog steeds geeft Thunder geen zicht weer van eventuele overgave. Het belangrijkste bij deze communicatie is geduld. Het kan uren duren, het kan ook zo gebeurd zijn binnen vijf minuten.

Eindelijk na één uur en vijfenveertig minuten laat Thunder zijn hoofd zakken en maakt smakkende bewegingen met zijn mond. Het dier is drijfnat van de inspanning, net als Lies en Chantal. Hier waren we de hele tijd op aan het wachten. Na hem een kleine vijf minuten zo te hebben doen lopen, horen ze Chantal zeggen. Voor vandaag is het genoeg. Hun spullen bij elkaar rapend verlaten ze de kraal. Thunder staat te dampen van jewelste. Kunnen jullie daar nu niets aan doen, vraagt een man aan Lies. Het is hard gezegd, maar nee, hij zal ons nu nog niet in zijn buurt laten, hij zal zelf op adem komen. We nemen even een kleine pauze en dan gaan we verder met de nog overige vier paarden.

Lies en Chantal stappen de kraal uit, goed werk dames, hierin kunnen jullie je brood verdienen. Is niet wat wij willen, antwoord Lies lachend, wij willen iets anders om ons brood mee te verdienen, dit is gewoonweg hobby matig. Na een korte pauze van een kleine vijftien minuten verplaatsen ze zich naar de kraal van Dave en Anja, de inmiddels tijdelijk opgezette kraal is nu bezet door Thunder. Patrick komt aangelopen en vraagt; denken jullie dat het jullie nog lukt voordat jullie huiswaarts keren? Dat is wel te hopen, maar kunnen we nu nog geen uitspraak over doen.

Ditmaal worden er twee paarden in de kraal gelaten, hierbij wel oplettend, dat het merries en ruinen zijn. De enigste hengst nog in het gezelschap, besluiten de dames als laatste te doen. Twee ruinen worden de kraal binnengebracht. Aangezien, de paarden elkaar niet kennen, wordt er flink afgetast. Zoals jullie zien, is er een goede communicatie tussen beide dieren, begint Chantal weer op te noemen, dit betekent voordeel voor Lies en mij, om met hen te communiceren. Binnen tien minuten, zitten beide dames op de rug van de dieren en rijden naast elkaar door de kraal. Vervolgens worden de eigenaren en bijgeroepen en niet veel later rijden ook zij naast elkaar door de kraal. Nu zijn er nog drie merries te doen en één hengst. Lies fluistert tegen Chantal, we kunnen die drie merries toch ook gelijktijdig doen. Zo moeilijk is dat niet. De ruinen worden uit de kraal gehaald en de merries, twee stuks worden erin gezet. U, zegt Lies tegen de man die op zijn beurt staat te wachten. Wilt u, uw merrie ook gaan halen. Met stomme verbazing, kijkt de man hen aan, weten jullie het zeker? Ja, hoor antwoorden de beide dames gelijktijdig. De man haalt zijn auto en trailer op en niet veel later is hij bij de kraal. De klep wordt geopend en even kijken Lies en Chantal elkaar aan. Het lijkt wel alsof ze een tweede Thunder zien, maar dan in vrouwelijke vorm. Toch al bij de eerste stappen, laat de merrie haar hoofd in de kraal hangen en begint smakkende bewegingen te maken. Het is vrouwen taal, lacht de man, heb haar nog nooit zo gezien, eerder het tegenovergestelde. Nu is het een mak schaap.

Ook makke schapen in eerste instantie, kunnen wilde gekke wezens zijn, lacht Lies door de microfoon. Doordat Jeff, hier zegt, gaat ze verder ons verteld dat zijn paard normaal gesproken niet zo van onderwerping houdt, kan dit ook een vals teken zijn. Ze heeft het nog niet gezegd, of het mooie bonte paard doet een uithaal. De overigen snappen nu precies wat Lies bedoeld. Het is een kwestie van opletten. Eigenlijk is oplettendheid, altijd van belang, zeker met werk van levende dieren, of dit nou paarden, koeien, honden of katten zijn. Men dient altijd in zijn achterhoofd te moeten beseffen waar hij mee bezig is. Al gauw, lopen alle drie de paarden achter elkaar, de hoofden bungelen naar beneden, het smakkende geluid met de tong is alweer vrij vlot zichtbaar, ook de merrie die even daarvoor, flink uithaalde naar Lies, lijkt zich te hebben overgegeven aan haar nieuwe leider, of in dit geval leidsters.

Met arm bewegingen laten ze de paarden draaien en algauw hobbelen ze in de richting waaruit ze juist gekomen zijn. Wat we nu gaan proberen te doen, zegt Lies, is om één van de paarden naar ons toe te krijgen, terwijl de anderen gewoon door blijven lopen. U weet allen dat paarden kudde dieren zijn, dus is het de vraag of ze ons genoeg vertrouwen om naar het midden te komen. Ze nemen eerst de merrie die nu voorop loopt, zonder tegen spraak komt het paard naar binnen zetten. Lies laat de overige twee netjes weer van richting veranderen. Chantal laat inmiddels weten aan de omstanders, dat de merrie die zich nu in het midden begeeft erg toegeeflijk is, dit wil zeggen, dat ze bereid is om mij als nieuwe leider te accepteren. Lies laat de overige twee halt houden zodat de eigenaar van de merrie die in het midden van de kraal staat zich bij hen kan voegen. Nu is het de bedoeling dat ze ook haar eigenaar accepteert als haar leider. Nog voor de man het wel en goed beseft zit hij op de rug van zijn paard. Sierlijk sluit hij aan bij de overige paarden. Dit keer halen ze de merrie naar binnen die eerder niet zo toegeeflijk was. Lies ziet het paard trillen, deze trilling betekent, dat ze zich wil overgeven, maar het nog niet helemaal vertrouwd. Lies komt dichterbij, de merrie bekijkt haar argwanend, maar laat het toch toe, hoe Lies haar lichaam betast. Weer worden de overige gestopt dat, opnieuw de eigenaar de kraal kan binnen gaan.

Als de man zich bij Lies heeft gevoegd, zien ze duidelijk dat de merrie er nog niet klaar voor is, om haar baas als leider te accepteren. Lies houdt haar mond voor de microfoon en zegt; blijft u gewoon bij ons in het midden, ze zal aan u moeten wennen. De man knikt, Lies stuurt de merrie terug naar de anderen. De eigenaar die nog steeds op zijn paard zit, wordt terug naar binnen gehaald, mogen we haar nog even lenen, vraagt Lies. Ja, hoor zegt de man, geen enkel probleem. Blijft u maar in het midden. De andere wordt naar binnen gehaald en Chantal zit er direct bovenop. Wat wij nu gaan doen, is de twee paarden die ons als leider accepteren, om hulp vragen. Direct worden de twee paarden naar binnen geleid. Zowel Lies als Chantal laten zich met een vloeiende beweging op hun rug zakken, dan sturen ze de paarden naar de merrie, die angstvallig alles staat op de nemen in een hoek van de kraal. Al snel is het paard tussen hun beide ingesloten, dichter en dichter sluiten ze haar op. Inmiddels alle drie de eigenaren bevinden zich in de kraal en kijken gespannen toe hoe Lies en Chantal te werk gaan.

Het zeg maar moeilijk paard van de drie, die zich nog niet helemaal durft over te geven, draaft netjes in het midden, al gauw drukken Lies en Chantal hun armen op de rug van de merrie, ze trilt, ze laat het toe, omdat ze geen kant op kan. Door de druk, voelt ze dat niet vervelend is, hier laten we haar even aan wennen. Dan sturen Lies en Chantal de paarden waarop zij rijden weer terug naar het midden. Opnieuw staat de overige merrie in een hoek toe te kijken, ze maakt hierbij smakkende bewegingen met haar mond.

Als ze van hen rug glijden, worden er halsters aangedaan en verlaten de paarden de kraal. De merrie die haar eigenaar nog niet heeft geaccepteerd blijft echter achter. De kraal sluit zich weer en zowel Chantal als Lies richten hun aandacht op haar. Net zoals de man uit Amerika, zullen wij haar waarschijnlijk op de grond moeten leggen, zodoende kan ze op deze manier haar eigenaar leren accepteren. Wij doen dit op een iets andere manier. Met akkoord van de eigenaar, beginnen ze aan deze moeilijke taak. Moeilijk is niet helemaal het juiste woord, maar een makkie zou het ook niet worden. Het paard wordt naar binnen geleid en Lies legt een touw over haar rug. Zowel Lies en Chantal staan ieder aan een kant van de merrie en beginnen druk uit te oefenen op het touw. De merrie snapt wat de bedoeling is en laat zich gewillig door de benen zakken. Als ze helemaal plat ligt, wenken Lies en Chantal de eigenaar dichterbij. Het paard wil gelijk omhoog krabbelen, maar Chantal en Lies laten dit niet gebeuren. Ze geven Jeff, aanwijzingen, dat hij het hoofd van zijn merrie moet aanraken, over haar hals, naar de benen, buik, billen en achterkant. Hierbij is hij genoodzaakt over het paard heen te hangen. Uiteindelijk voelt hij hoe de merrie zich onder zijn aanrakingen ontspant. Het is gelukt, lachen Chantal en Lies. Jeff blijft zijn merrie aaien over haar bezwete lichaam. Dit is wat we ook bij Thunder uiteindelijk zullen doen. Dan krijgt Jeff de instructies om zijn paard overeind te laten komen. Als het paard overeind is gekomen schuurt ze met haar hoofd tegen Jeff aan, ten teken dat ze hem als leider heeft geaccepteerd. Met een vloeiende beweging zit hij op haar rug en draaft met haar de kraal rond.

Dan is het tijd voor de laatste, deze laat ik geheel over aan Chantal, zegt Lies. Beiden hadden al een kijkje genomen in de trailer en hadden gezien, dat deze prachtige jonge hengst niet veel moeite zou kosten. Lies is echter op, doodmoe, stapt ze uit de kraal. Haar gezicht is ietwat bleek, wat ook Anja en Dave is opgevallen. Gaat het wel goed Lies, vragen ze met oprechte belangstelling. Ja, hoor, ben alleen uitgeput, zal wel zo in slaap kunnen vallen. Dat zal zeker ook straks wel gebeuren, nadat je heerlijk in bad bent geweest. Tom is voor jullie het bad aan het vol laten lopen. Geweldig, daar ben ik echt aan toe, lacht ze hen toe. Inmiddels is de kleur in haar gezicht weer een beetje terug gekeerd en als Tom zich bij haar voegt om haar mee te nemen voor het bad, is er niks te zien dat ze zich even daarvoor zich zo afgepeigerd voelde. Op het moment dat ze de kraal passeren kunnen ze nog net een laatste glimp opvangen van de eigenaar van de hengst die weer van het dier zijn rug afglijdt.

Nu ben je toe aan een lekker ontspannend bad, vrouwtje van me, je hebt het meer dan verdiend. Haar arm om zijn middel slaand, lopen ze samen de trap op richting de enorme grote badkamer. Nu ze zich naast Tom in het water laat zakken heeft ze ineens een enorme behoefte aan hem, dat hij haar vult, in haar komt. Vrij met me, hijgt ze zachtjes. Tom, is verrast, totaal niet verwacht, dat ze nu nog met hem wilde vrijen, schuift hij dichter naar haar toe. Het lijkt wel of iets bezit heeft genomen van Lies, ik wil je in me kreunt ze, ik wil je in me voelen Tom. Tom die maar wat graag gehoor geeft aan haar verzoek, staat op en spreid haar benen. Zijn paal drukt hij ineen keer bij haar naar binnen. Lies gooit haar hoofd in haar nek en kreunt….jaaahhh…..jaaaaahhhhh………..

Het tempo opvoerend, kijkt Tom verrast naar haar, ze heeft echter haar ogen gesloten, maar ze straalt wel pure lust en geilheid uit. Zijn hoofd buigt zich voorover, om haar tepel in zijn mond te nemen, op het moment dat hij speels likt aan haar tepels voelt hij hoe zijn pik letterlijk wordt leeg getrokken in haar strakke natte hongerige kutje. Argghhhhh…..kreunt hij, wat doe je me aan……

Lies heeft echter niet genoeg, hem iets van zich afduwend draait ze zich om, Tom pak me in me kontje, ik heb het nodig hijgt ze luider, nog napulserend van haar eerste orgasme. Tom weet niet wat hij meemaakt, zo heet heeft hij haar nog niet eerder gezien. Opnieuw neemt hij de juiste houding aan en schuift nu dit keer achter langs zijn nog keiharder erectie opnieuw bij haar binnen. Lies gilt het uit, Jaaaaa…..jaaaaa…..jaaaaa….. Neuk me ook in me kontje Tom, hijgt en kreunt ze luider en luider. Tom haalt zijn doorweekte pik uit haar kutje en zet hem nu tegen haar sterretje, langzaam drukt hij zich naar binnen, maar het lijkt voor Lies niet snel genoeg te kunnen gaan. Haar kont ineen keer naar achteren duwend, duwt ze hem letterlijk in haar. Neuk me hard, schreeuwt ze het inmiddels uit, ik wil je ballen voelen kletsen tegen mijn kut, hijgt ze nu. Tom is verrast, dit is niet iets wat hij van haar had verwacht. Toch blijft hij voldoen aan haar wensen, hij beukt zich letterlijk in en uit haar. Mmm….jaaaa…..lekkerrrrr…..uit ze.

Als Tom voor de tweede keer zijn zaad omhoog voelt borrelen, grijpt hij haar stevig vast, beukend loost hij zijn hoeveelheid in haar, zo geil als ze is, voelt ze hoe zijn pik krachtig in en uit haar pompt, als ze hem dan uiteindelijk uit haar voelt glijden, draait ze zich vliegensvlug om en neemt zijn half slap geworden pik in haar mond. Tom heeft het gevoel dat hij gek wordt, binnen no time, staat zijn pik weer te steigeren. Wil je nog een keer in mijn kutje voelen, zegt ze hem geil aankijkend. Tom kan haar niet weerstaan en opnieuw drukt hij zijn toch al zo gevoelige staaf weer tussen haar lippen. Ditmaal is het teder, geen ruwheid of gebeuk. Wel liefdevol, haar klitje is hard, haar lippen gezwollen, maar het is zo heerlijk om hem zo diep in haar te voelen, dat Lies tranen voelt opwellen in haar ogen. Ongewild druppelen de tranen uit haar ooghoeken over haar wangen en vallen uiteindelijk in het water.

Als ze beiden tot hun derde orgasme komen, zijn ze uitgeput, moe maar nog steeds hongerig naar elkaar. Beiden laten ze zich in het water zakken, verliefd kijken ze elkaar aan, geen woord wordt er gezegd, wat trouwens overbodig is ook. Dichter naar elkaar toe bewegend, hebben ze ieder hun mond iets geopend, als ze de lippen van de ander voelen, glijden de tongen over en weer voor een passionele zoen. Hij neemt haar al zoenend op zijn schoot, drukt zijn lichaam tegen het hare en slaat zijn armen om haar heen. Als ze elkaar iets later loslaten, hebben ze nog altijd geen woorden nodig.