Een Piepklein Flatje

Ik lag op mijn bed met mijn koptelefoon op en speelde harde muziek. Tevergeefs. Ik overwoog om de koptelefoon af te zetten en mijn oren te bedekken met de palmen van de handen. Omdat mijn ouwelui weer eens bezig waren. Want hoewel ze ruzie maakten op de benedenverdieping, en mijn slaapkamerdeur dicht was, kon ik bijna elk woord van hun ruzie verstaan.

Op zich was dit niets nieuws, want het ging al jaren zo. Maar het gebeurde wel steeds vaker en de argumenten werden kwaadaardiger de pauzes tussen de ruzies werden steeds killer. Meestal nam ik de benen, wanneer ik voelde dat er weer een ruzie aan te komen zat. Naar mijn vrienden, om te biljarten in het jeugdhonk of naar de sporthal om te tafeltennissen. Waar zou ik vandaag eens naar toe gaan?

Het was kerstavond. Het grote feest van gelukkige liefde en een warm gezin. Alles was dicht. En ik wilde mijn vrienden niet lastigvallen want soms moet je er zelf iets van maken. Ik ging toch maar weg, pakte mijn rugzak en deed er vier flesjes bier in. Vervolgens liep ik door de kelderdeur naar de tuin, en stapte over het hek, want dan zagen mijn ouders mij niet. Diezelfde geheime weg nam ik vaak in omgekeerde richting, als ik weer eens te laat thuiskwam.

Ik dwaalde lukraak wat door de straten. Alles was spookachtig rustig, veel lichtjes achter de ramen. Het miezerde, en het was veel te warm voor de tijd van het jaar. Misschien maar goed ook. Plotseling merkte ik dat ik bij mijn school was. Mijn gymnasium. Ik ging zitten op het rooster van de ketelruimte, warme lucht stroomde omhoog. Ik dacht na. Geen idee hoe lang.

Een kennelijk dakloze man kwam langzaam aangeslenterd, een winkelwagen met volle plastic zakken voortduwend. Hij ging naast me zitten op het rooster, leunde tegen de muur, en keek me aan.

"Gaat het niet goed, jongeman?"

"Hoe komt u daarbij?"

"Als een jongen in zulke nette kleren om één uur 's nachts op deze plek naar de grond zit te staren, dan is er iets niet goed!"

Ik keek hem lange tijd aan. De man was ongeschoren en zijn kleren waren versleten. Een dikke muts beschermde zijn hoofd. Ik vroeg mij af of dit een aanbod was, om mijn hart uit te storten, of een inleiding tot zijn eigen klaagzang. Maar hij zei verder niets, en staarde naar de grond. Ik schaamde me plotseling, want deze mens had waarschijnlijk veel grotere problemen dan ik!

"En wat doet u hier?"

"Je zit op mijn slaapplek!"

"Oh sorry!"

Ik wilde al opstaan, toen hij me bij de arm pakte.

"Het is niet erg. Blijf maar zitten. Je zult vast niet de hele nacht blijven. Straks ga je weer terug naar je mooie huis."

"Mooi huis? Misschien. Maar hier is het vreedzamer."

"Oh, waait de wind uit die hoek. Je ouders soms?"

Ik knikte en herinnerde me de inhoud van mijn rugzak. Ik rommelde erin, gaf mijn buurman een flesje bier en nam er zelf ook eentje. Hij keek op het label.

"Een Tripel! Dat is een lekker kerstbiertje!"

Hij verwijderde vakkundig de dop van de fles op de ijzeren rand van het rooster. Toen ik dat wat onhandig ook probeerde, maakte hij mijn flesje ook open. Zachtjes stootten wij de flesjes tegen elkaar aan, en een verre straatlantaarn scheen bleek door de kale bomen.

"Berend."

"Max."

"Vrolijk kerstfeest, Max!"

"U ook!"

Een diepe, langzame, genietende slok uit de fles.

"Vertel het nu maar eens, Max."

"Bedankt voor het aanbod. Maar ik heb geen zin om over mezelf te klagen, terwijl u waarschijnlijk veel grotere problemen hebt dan ik."

"Ik heb geen problemen. Met mij gaat het goed. Ik heb vrijwillig voor dit leven gekozen."

Verbaasd keek ik hem aan.

"Ik had alles. Een huis, werk, gezin, auto, zeiljacht."

Even dacht ik dat hij aan het liegen was.

"Steeds meer, steeds beter, altijd duurder. Toen kreeg ik een hartaanval. Pas 44 jaar en drie weken verlamd aan één kant. En meteen hulpbehoevend! Heel langzaam ben ik weer hersteld. Dan beseft je pas, op wie je kunt vertrouwen. En hoe snel je door een ander vervangen wordt, als je niet meer kunt werken. Deze ervaring was zo schokkend, dat ik gewoon wel een nieuw begin moest maken. Ik wilde geen consumptieslaaf meer zijn, ik wilde niet meer werken. En ik wil geen hartaanval meer krijgen. Ik wil alleen maar leven. Verder niets."

"Wow!" Ik was sprakeloos.

"Proost dan maar, op je gezondheid!"

Opnieuw stootten we onze flesjes tegen elkaar aan. Toen ik hem wat nauwkeuriger bekeek, zag ik dat Berend er armoedig uitzag, maar niet afgetakeld. Zijn tanden waren nog goed. Niet geel of bruin. De plastic tassen leken zijn dagelijkse benodigdheden te bevatten, geen drankflessen of zo. Berend sprak ook helder duidelijk. Hij dronk niet gulzig aan de fles, en het tweede flesje weigerde hij. Zijn verhaal leek consistent. Langzaam ontdooide ik en we raakten in een interessant gesprek verwikkeld. Dat gaf me hoop. Die Berend leek mij een wijze man te zijn.

---

Toen ik weer thuiskwam, sloop ik rondom ons huis heen, alles was stil. Ik ging door de kelderdeur naar binnen. Toen ik binnenkwam zat mijn moeder in de woonkamer. Behoorlijk toegetakeld! Een blauw oog, een wang die helemaal rood was door een duidelijk herkenbare vuistafdruk. De woonkamer een puinhoop, de glazen salontafel was totaal aan gruzelementen. Mijn moeder merkte mij niet eens op.

Pa had een grens overschreden! Toch voelde ik geen medelijden met mama, want die twee hadden elkaar altijd vervloekt en beledigd met gemene opmerkingen onder de gordel. Ik weet niet wat mensen beweegt om zo'n agressie tegen elkaar uit te storten. Hadden ze ooit wel eens van elkaar gehouden? Ik ging naar mijn slaapkamer. Nu was het ten minste stil. Maar ik kon niet slapen, ik dacht na over Berend, de zwerver. Die lag nu op zijn warme rooster. Was hij wel gelukkig?

Het was de laatste keer dat ik mijn vader zag. Of iets van hem hoorde. De feestdagen verliepen verder rustig en ik hing wat rond met mijn gabbers. Hoewel ik soms wel uitkeek naar Berend, zag ik hem niet meer. Maar eind januari stond er wel een man van de bank voor onze deur. Ik begreep niet goed waar het over ging. Geldproblemen?

We woonden in een rijtjeshuis. Er was nauwelijks iets aan afbetaald, alleen de rente van de hypotheekschuld. En zelfs dat al maanden niet meer. Een dwangverkoop dus. En meteen verhuizen! Dat kon ik wel begrijpen. Maar er waren geen appartementen te huur. Niet voor ons, ten minste. Misschien voor topverdieners, of voor bepaalde andere bevolkingsgroepen. Die krijgen alles gratis, met verwarming en drie maaltijden per dag. Zelfs een verwarmde zeecontainer leek opeens een grote luxe, als je niet weet waar je heen kunt gaan. Ik moest weer aan die Berend denken. Wat zou hij in zo'n situatie doen?

Echt op het allerlaatste moment kregen we een piepklein flatje via een vriendin van mijn moeder, omdat haar stokoude grootmoeder naar het verpleeghuis moest. Piepklein, misschien maar 25m². Daar zouden we gaan wonen, totdat we iets beters vonden. Er was heel weinig ruimte voor meubels. Eén muur was compleet bedekt met op elkaar gestapelde verhuisdozen, en tegen de andere muur stonden onze gedemonteerde meubels.

In wezen paste alleen het grote tweepersoonsbed in de enige kamer, er was een kleine keuken in het appartement en eten deden we op ons kampeermeubilair. Dat stamde uit de tijd dat mijn ouders het nog goed met elkaar konden vinden en dat we ieder jaar met onze caravan naar Italië reden. Maar dat hield allemaal op, toen we van onze huurwoning naar een eigen huis verhuisden. Maar zo eigen was dat huis helemaal niet, naar al snel bleek. Want eigenlijk was het huis van de bank!

Alles veranderde nu voor ons. Niet alleen vanwege de krappe woonsituatie. Maar mama werd plotseling rustiger. Ik herkende haar bijna niet meer. De constante spanning was weggevallen, en ze vertoonde een tot nu toe ongekende vriendelijkheid. Ondanks de moeilijke omstandigheden leek ze zelfverzekerder.

Nu moest ik wel met mijn moeder rekening houden, als ik thuis was. Jarenlang kon ik gewoon naar mijn kamer gaan, wanneer mijn ouwelui mij de keel uithingen. En dat deden ze vrijwel altijd. De laatste jaren had ik praktisch langs mijn ouders heen geleefd. Ik ging gewoon de koelkast als ik honger had en legde iets in de magnetron. Gemeenschappelijke maaltijden waren een zeldzaamheid. Vuil wasgoed gooide ik in de kelder naast de wasmachine, de schone was lag altijd in een mand voor mijn kamerdeur. Mijn zakgeld vond ik elke week, vastgeklemd aan het prikbord, maar de laatste paar maanden was dat ook al opgehouden en mijn enige inkomen was, om elke donderdag schappen te gaan vullen. Ik zag mijn ouders misschien twee uur per week, en mijn vader nog minder.

Maar nu leefden wij ineens letterlijk boven op elkaar. Ik zag mijn moeder vele uren per dag, en moest met haar praten. We zaten samen aan één tafel te eten, tv te kijken en huiswerk te maken. En, onvermijdelijk, moesten we ook samen slapen in dat grote bed.

Wow, een nieuw inzicht drong tot mij door. Mijn moeder was een mens! Een mens die kon praten en kon luisteren. Geen spook dat stiekem de was deed. En mijn moeder kon zelfs vriendelijk praten, zichzelf zonder krachttermen uitdrukken, en zo af en toe had ze zelfs een glimlach op haar gezicht. Wat was er aan de hand?

Mama ging weer op zoek naar werk in haar oude baan. Iets op kantoor en met verzekeringen, voor drie dagen per week. Daarom vertrok ze 's ochtends al voor mij uit het appartement. Alleen op maandag en vrijdag was ze overdag thuis.

Als je zo ongewoon dicht op elkaar leeft, dan gaat ineens je hele privésfeer verloren. Zelfs de eenvoudigste alledaagse dingen moeten opnieuw worden uitgevonden. Douchen, tandenpoetsen, toilet, masturberen. Ja, want masturberen is een dringende behoefte voor een jongen, als hij geen vriendin heeft. In mijn eigen kamer was het geen probleem geweest, om de tissues te verbergen, en ze af en toe, meestal dagelijks, door de WC te spoelen. Maar nu?

Door de week verliet mijn moeder het huis iets eerder dan ik, maar niet vroeg genoeg. Te weinig tijd om mezelf op te geilen en af te trekken, voordat de bus naar school vertrok. En mijn pornoblaadjes waren sinds de verhuizing ook weg. En buiten was het winter, te koud om een beschut plekje in de buitenlucht te zoeken.

De piepkleine badcel op slot doen, als ik ging douchen, was ook niet mogelijk. In de bovenbouw van de middelbare school heb je ook 's middags school, en vaak kwam ik na mama thuis. Kortom, mijn leven werd een hel. Al na een paar weken kreeg ik last van enorme sperma opstopping! Mijn vrienden konden dat niet begrijpen, omdat ze hun eigen kamer hebben. Of een vriendin. Of allebei...

Plotseling moest ik mij weer met mijn moeder zien te verdragen. Ze kleedde zich uit en kleedde zich om. Midden in de kamer! In onze piepkleine eenkamerflat. Natuurlijk draaide ze zich dan wel om. Maar ze stond niet ver van mij vandaan, op die 25m². En natuurlijk kijk je dan toe, als jongen. Stiekem en in het geniep, maar je kijkt toch! Niet dat mijn moeder vet is, op zijn hoogst mollig. Maar nu zie ik haar vrouwenlijf. Dagelijks!

Vaak loopt ze achteloos rond in haar ondergoed. Dat merkte ik eerder nooit, want toen zat ik altijd in mijn kamer. Nu is het al meerdere keren gebeurd, dat ik haar helemaal bloot heb gezien, bijvoorbeeld als ik net uit de badcel kwam als ze bezig was om haar nachthemd aan te trekken. Maar het leek haar niets te kunnen schelen.

Maar voor mij was het wel degelijk een probleem. Overvolle kloten, en nauwelijks kans om mezelf lekker af te trekken. En altijd de angst om betrapt worden. Een kutsituatie!

Het rare is dat zij op de een of andere manier op mij niet als een moeder overkomt. Ik kan haar niet echt als mijn moeder zien. Daarvoor was zij de laatste jaren emotioneel gewoon te ver weg van mij, met haar lastige problemen en haar irritante gedrag.

En nu? Nu leer ik haar helemaal nieuw kennen! Ik zie haar elke dag de was in de wasmachine doen of het wasgoed op de piepkleine balkon te drogen hangen. En als ze aan het koken is of aan het strijken. En als zij zich 's morgens netjes aankleedt voor haar kantoorbaan, en haar halfhoge pumps aandoet. En wanneer ze languit op het bed ligt, naar de tv te kijken, als ik later op de avond thuiskom. En ik zie haar blote benen, wanneer haar nachthemd is omhoog gleden. Eigenlijk best mooie benen. Zelfs als ik ze eigenlijk liever niet zou willen zien.

En ze leerde mij natuurlijk ook opnieuw kennen. Ze vroeg steeds vaker naar details in mijn leven, ze was verbaasd dat ik al in de 5e klas van het gymnasium zit. En dat terwijl ik haar wel drie keer per jaar mijn rapport had laten zien, en laten ondertekenen. En hoe ze nu naar mij kijkt, en mij nieuwsgierig gadeslaat. Blijkbaar wordt ze zich er eindelijk van bewust, hoezeer we al die jaren langs elkaar heen geleefd hebben.

Het gebeurde ook steeds vaker dat we samen aan het eten waren en een uitgebreid gesprek kregen. En daarna nog een half uur of langer doorkletsten. Ik kreeg de indruk dat ze zelfs uit interesse dingen vroeg, en niet alleen uit beleefdheid. Misschien werd ze zich ook bewust van wat ze de laatste jaren had gemist. En elke dag werd ik daardoor met haar vrouwenzaken geconfronteerd.

Zoals schoenen bijvoorbeeld. Dat blijkt een typisch probleem voor vrouwen te zijn. Ik heb zelf maar 4 paar. Sandalen voor de zomer, normale lage schoenen voor universeel gebruik, sportschoenen voor tafeltennis en een paar wandelschoenen voor wandelen en voor de winter.

Maar moeder heeft naar schatting wel vijftig paar schoenen. Misschien wel twintig paar voor de winter, in drie grote dozen in de kelder. En ongeveer dertig paar voor de zomer. En nog zo'n tien paar pumps, die ze voornamelijk naar haar werk draagt. En verder nog sandalen, muiltjes, pantoffels, en weet ik wat nog meer? Zonder hakken, met blokhakken, halfhoge en hoge hakken. Voeger ze stonden allemaal op planken in de kelder, dus dat zag je niet. Maar nu staat alles opgestapeld in kartonnen dozen op onze kleine gang en zij zweert dat zij ze echt allemaal nodig heeft.

Op het balkonnetje kon je in het begin goed zitten. Maar er zijn nu talloze waslijnen gespannen. Daaraan hangen altijd voortdurend kleren te fladderen. Gewassen kleren. Of niet gewassen, alleen om te luchten. En kleding die moeten luchten, maar dan alsnog gewassen moeten worden. En ondergoed. Een hele boel ondergoed. Geen idee waarom vrouwen zulke dunne stofjes dragen. Natuurlijk ziet het er wel leuk uit, maar het is ook behoorlijk ongemakkelijk. Niemand kan mij vertellen dat alleen maar een touwtje door je bilspleet lekker zit of erg handig is. Bovendien ziet niemand het toch? Maar Mama zweert, dat ze het alleen voor haar eigen plezier draagt.

En dan die menstruaties! Daaraan te herkennen, dat vrouwen verschrikkelijk humeurig en opvliegend worden en dat het toilet altijd verstopt raakt Vroeger hadden we twee toiletten, dus toen kon me niet schelen. En ik begrijp ook niet waarom vrouwen thuis in hun ondergoed moeten rondrennen. Er zijn toch kamerjassen, joggingpakken, en lange wijde badjassen die tot over de knieën reiken en een jurk kunnen vervangen? En mama heeft dat allemaal! Maar toch loopt ze vaak alleen in haar ondergoed. Maar op de een of andere manier ziet het er wel mooi uit.

Het versterkte kruisje van een slipje hoort eigenlijk ondoorzichtig te zijn, maar toch schijnt er vaak wel iets doorheen. Of je ziet helemaal geen slipje zitten, wat nog veel erger is. Ik begrijp ook nooit waarom vrouwen zo nodig in huis met hoge hakken moeten rondwiebelen. Zelf lijkt me blootsvoets wel zo comfortabel. En mama gaat vaak in haar ondergoed slapen, als ze geen zin heeft om haar ouderwetse nachtpon te dragen. Hoewel ook die lange nachthemden geleidelijk aan worden vervangen. Korter, lichter, en zelfs wat doorschijnend schijnt het nieuwe motto te zijn. Misschien moet ik er gewoon maar aan wennen.

En vrouwen telefoneren! Eindeloos! Twee uur of langer. Dan hangen ze op en typen nog tien sms-berichten. En als moeder telefoneert, moet ik altijd stil zijn. Geen probleem bij het maken van mijn huiswerk, maar als ik een keertje wil bellen, is de batterij altijd leeg. Mama zweert dat alle vrouwen zo zijn en dat ik er maar aan moet wennen.

Aanvankelijk was ze wel voorzichtig en huldigde ze het wederzijds respect. Maar langzamerhand won haar gemakzucht het. Soms kwam het mij voor, dat ze mij in het dagelijks leven gewoon behandelde als haar levenspartner. Maar het meeste last had ik van haar steeds nonchalantere kleding. Hoe moet een jongen daar nu mee omgaan? Als je kijkt, dan ben je een gluurder. Als je wegkijkt, dan ben je gefrustreerd!

En de kleinste vrouwelijke attractie kan op het verkeerde moment heel ongemakkelijk worden. Bijvoorbeeld als ze op zoek gaat naar iets wat op de vloer is gevallen en de doorschijnende beha eronder wordt uitgerekt door het zware gewicht van zijn inhoud en haar bungelende borsten vertoont, waarvan alleen de tepels nog bedekt zijn. Of haar figuur wordt geaccentueerd door een strakke glinsterende panty. En soms worden haar kuiten aangespannen door hoge pumps, waarvan de hakken luid op de vloer tikken. Dat draagt allemaal niet bij aan de gemoedsrust van een jongeman, al is het je eigen moeder.

Mijn hormonale kwellingen bleven toenemen. Ik hoopte in de nabije toekomst op kamers te kunnen gaan, maar in de huidige situatie moest ik elke kans benutten, om mezelf af te trekken. Zelfs als het gevaarlijk kon worden. Want mama had me al een paar keer bijna betrapt! Ik was gewend om heel goed te luisteren naar haar voetstappen in het trappenhuis van het appartement. En het was een voordeel dat ze altijd nette schoenen droeg naar haar werk. Meestal pumps met middelhoge naaldhakken bij haar zakenkostuum.

Maar de laatste keer was het echt op het nippertje, ik hoorde haar sleutelhanger rammelen tegen de voordeur en trok snel mijn joggingbroek over mijn heupen. Mama was al op de gang en dus al bijna in de piepkleine badkamer. Want als ze thuiskomt, moet ze altijd meteen naar de wc.

Ik dacht dat ze het niet had gezien, want mijn stijve paal in die Joggingbroek kromp snel van de schrik en ik nam me voor om nog voorzichtiger te zijn in de toekomst. Maar wat ik niet wist: Mama deed wel alsof ze niets had gezien, maar ze had precies door, wat er aan de hand was. Ze wilde het alleen niet gezien hebben, want dan zou ze er een reactie op hebben moeten geven!

In plaats daarvan liep ze nog dagenlang met een schuldgevoel rond. Ik kon wel aan haar merken dat er iets aan de hand was. Maar ze zei niets. Ik weet dat maar aan de problemen met papa. En daar wil ik niet over praten. Daar moest ze maar bij haar vriendinnen over klagen. Wat ze waarschijnlijk ook deed.

In haar onzekerheid vroeg ze uiteindelijk advies aan haar beste vriendin, die een iets ouder zoontje had. Die vriendin reageerde eerst geamuseerd, maar toen ze de emotionele nood op mijn moeder merkte, dwong ze zichzelf om haar problemen serieus te nemen.

"Weet je, op die leeftijd zijn jongens daar vaak de hele dag mee bezig. Ze masturberen bijna de hele dag. Je ziet het vooral aan hun ogen. Want ze geilen op dan vreselijk jou en op je vriendinnen. Is dat bij jouw zoontje ook zo?"

"Weet je, ik let daar niet zo op. Mijn contact met Max was een beetje op de achtergrond geraakt vanwege de problemen met mijn man. Misschien kon ik dat niet ook nog eens erbij hebben."

"Het is zoals het is. Maar op een gegeven moment komen er vragen. Eerst verlegen en indirect. Dan moet je openheid geven en concreet over seks en masturbatie met hem praten. Je ziet toch wel wat hij de hele dag uitvoert? En het blijft doorgaan, tot ze uiteindelijk een vaste vriendin vinden. En dan merk je meteen, of zij jouw zoon zijn gang laat gaan of niet. Laat dat meisje hem zijn gang gaan, dan heb je eindelijk rust!"

"Gaat dat bij alle jongens zo?"

"Ik denk het wel. Waarschijnlijk de overgrote meerderheid. Strikt genomen heb je drie manieren om ermee om te gaan: 1. Afkeuren en verbieden. Ze doen het dan nog steeds, maar stiekem. Dus dat is gewoon stom. Ze verliezen dan alle vertrouwen in je. 2. Negeren en doen of je niets merkt. Dan moet je wel goed toneel kunnen spelen, omdat ze wel voorzichtig proberen te zijn, maar in de praktijk zal je het altijd merken. 3. Erover praten. Theoretische en praktische voorlichting geven. Laten zien hoe het moet. Zelfs helpen, indien nodig."

"Hoezo helpen? Bij het masturberen?"

"Jazeker. Natuurlijk moet er onderling vertrouwen zijn en je moet heel zeker weten dat je zoontje dat ook echt wil. Maar geloof me, jongens in die leeftijd ... "

"En voor welke optie heb jij dan zelf gekozen?"

Haar vriendin grinnikte veelzeggend!

"Echt waar?"

Een bevestigend knikje.

"Je bent echt gek! Dat had ik nooit achter jou gezocht!'

"Iets als dit gaat alleen de mensen aan, die erbij betrokken zijn. En je moet elkaar kunnen vertrouwen."

Dit alles heb ik pas veel later van mijn moeder gehoord. Zij heeft mij op dit op een zekere dag allemaal verteld. Maar op die vrijdagavond van dat gesprek met haar vriendin, kwam ze veel later thuis dan normaal. En omdat ik dat niet precies wist wanneer ze eraan zou komen, was ik ook niet in de stemming voor verrassingen, dus besloot ik om mezelf maar niet af te trekken.

Mijn moeder leek een beetje in de war, toen ze thuiskwam. Bij het avondeten keek ze me steeds aan, haalde diep adem alsof ze iets wilde gaan zeggen maar stopte meteen weer. Natuurlijk merkte ik die vreemde situatie wel op. Maar ik veronderstelde dat het iets met mijn vader te maken had, en ik had helemaal geen zin om haar te helpen om een gesprek daarover op gang te brengen.

Pas veel later begon ze te praten. Toen we naar bed gingen. Ze kwam uit de douche, in een lange handdoek gewikkeld en ze ging meteen in bed liggen. Anders had ze vaak een oudbakken nachtjapon aan. Of recentelijk een modernere, maar dan gleed ze meestal haastig weg onder de dekens, zodat ik haar nachtkleding alleen maar vaag kon zien. En meestal lag ik dan al bijna te slapen.

"Max?" Vroeg ze in het pikkedonker. "Slaap je al?"

"Zo goed als."

"Kunnen we toch nog een beetje praten?"

Ik besefte dat het iets belangrijk moest zijn, anders begon ze nooit op deze manier. Aarzelend gaf ik toe: "Hmm, goed dan."

"Over iets persoonlijks?"

Nu werd ik een beetje wakkerder. "Als je wilt..."

"Hoe gaat het eigenlijk met jou met de meisjes?"

"Op dit moment een beetje rustig aan."

"Bedoel je, dat je al een vriendinnetje hebt gehad?"

"Nee. Nog niet."

"Waar ligt dat dan aan?"

"Ik weet het niet. Is gewoon niet gebeurd."

"Zijn je vader en ik daar soms schul aan?"

"Niet rechtsreeks. Maar bij ons thuis hing nou niet bepaald een leuke sfeer, om een vriendinnetje uit te nodigen."

"Het spijt me, Max."

"Geeft niet. Maar waar wil je heen, mams?"

Lange pauze. Met aarzelende stem, bijna fluisterend in de duisternis ging ze verder:

"Ik had de indruk dat ik je gisteren stoorde bij het masturberen. Heb je soms behoefte aan meer privacy? "

Plotseling werd ik klaarwakker, maar ik dwong mezelf tot een schijnbare kalmte.

"Ja, een beetje meer privacy zou niet verkeerd zijn."

"Ik mis dat ook. Want ik moet ook altijd stiekem masturberen. Maar het is wel een beetje makkelijker voor ons vrouwen."

"Echt? Doe jij het ook? Daar heb ik nooit iets van gemerkt."

"Nou, gelukkig slaap jij nogal diep en ik hoef maar één vinger te bewegen. En daarna hoef ik ook niet op te staan, zoals jullie mannen."

Nu was ik echt verbaasd! "Bedoel je, dat je naast me hebt liggen ...?"

"Wel, hoe moest ik het anders dan doen?"

"Wow!"

Dat was alles wat ik kon uitbrengen op dit moment, maar in mijn hoofd tolde het hectisch. Ik probeerde me voor te stellen, hoe mijn moeder het stiekem deed, met mij naast haar liggend, in haar bed. En ik had er echt nooit iets van gemerkt! Deze gedachten wonden mij geweldig op.

"Begrijp me niet verkeerd. Ik weet dat we nooit heel vertrouwelijk met elkaar zijn geweest. Maar op dit moment zijn we helaas gedwongen om heel dicht op elkaar te leven."

Ik wachtte op haar volgende vraag, maar er kwam niets meer. Alleen stilte en haar opgewonden ademhaling in de duisternis. En die stilte werd ondraaglijk opwindend.

"Zeg eens iets, mams?"

"Wat vind je ervan, als we bepaalde tijden zouden instellen, waarop elk van ons zich veilig en alleen thuis kan voelen?" en toen zakte haar stem opnieuw. "Of zou dat juist de spanning wegnemen? Omdat de één dan precies weet, wat de andere aan het doen is? "

"Wil je dan, dat ik ga masturberen als jij thuis bent?"

Nu was ik nog meer verbaasd. Zoiets had ik nooit van mijn moeder durven denken. Ik wist niets om te antwoorden. Dus ik zweeg, misschien net een beetje te lang.

"Natuurlijk hoef je het niet te doen, als je het niet leuk vindt, Max. Het was zo maar een rare gedachte van mij!"

Maar zo simpel wilde ik dit niet afdoen. Mijn onvervulde impulsen drongen zich daarvoor te vaak aan mij op, en dit zou het begin van een oplossing kunnen bieden. Al was het wel een zeer ongebruikelijke oplossing!

"Nee hoor, ik vind jouw ideeën niet zo raar. Het zou misschien een oplossing kunnen zijn."

"Welk idee dan?" Er klonk iets van opluchting in haar stem.

"Beide ideeën zijn OK voor mij. Een vast afgesproken tijd zou al geweldig zijn. Maar hoe moet ik mij dat andere idee eigenlijk voorstellen? Ik bedoel dat we ... "

"... samen masturberen?" vulde mams gretig aan.

"Gaat er dan eentje naar de badkamer en de ander blijft hier in de kamer?" vroeg ik.

"Ja, of als je genoeg vertrouwen in mij hebt, dan zouden we het ook naast elkaar kunnen doen, hier op dit bed, Van mijn kant heb ik er al over nagedacht en ik denk dat ik het wel aan zou kunnen, we kennen elkaar immers al zo lang."

Ik moest lachen. "Nou en of we elkaar lang kennen!"

"Zie je wel. Ik heb je vroeger ook vaak aangeraakt. Om je te wassen en schone luiers om te doen."

"Maar dat is toch iets anders? Zou je me nu dan ook gaan aanraken?"

"Dat hangt van jou af, Max. Hoeveel vertrouwen je in mij hebt. Of we nu naast elkaar liggen te masturberen of dat we elkaar helpen met masturberen, dat maakt mij niet uit. Ik wil gewoon vertrouwen met je opbouwen, en niet je bang maken."

"Nou, de laatste paar maanden moest ik wel erg wennen aan je. Maar je bent wel aantrekkelijker geworden, nu je zoveel bent afgevallen."

"Heb je dat dan gemerkt?"

"Zo dicht op elkaar als wij nu leven, is dat moeilijk te missen."

"Net zoals vaak die hardgekookte erectie, in die joggingbroek van je!" lachte ze, en meteen voelde ik een blos ver mijn gezicht schieten. Gelukkig was het donker.

"Dus het zou jou niet storen, als ik nu naast je zou gaan masturberen?" vroeg mams.

Ik wilde zo cool mogelijk overkomen. "Als ik het tot nu toe niet gemerkt heb, dan kun je het toch gewoon blijven doen? Of moet ik liever even naar de badkamer gaan of op het balkon? "

"Ik zou liever hebben, dat je blijft. En ik zou het ook niet erg vinden, als jij het tegelijkertijd naast mij zou doen. Dan kun je me ook nog iets vragen, als je ergens in geïnteresseerd bent."

Zo cool als ik uiterlijk deed, was ik van binnen op geen enkele manier. Mijn hart bonkte als een stoomhamer! Ik zag ineens de oplossing voor mijn kwellende problemen! Ik moest het alleen nog een of andere manier met mijn scrupules zien te regelen. Mezelf aftrekken naast mij moeder? En waarop moest mijn straal dan richten? En had ik het wel goed begrepen?

Naast mij ritselde de deken, hij werd naar één kant getrokken en gleed op de vloer. Mama bewoog een beetje, ik beeldde me in dat ze dat ze die strak omgeslagen handdoek van haar lichaam afwikkelde. En ik werd me opeens bewust van mijn snelgroeiende erectie. Zo onberoerd liet dit verbazende gesprek mij kennelijk dus niet! Wat zou er nu gaan gebeuren?

Ik hoorde een diepe zucht en een zacht slurpend geluid achter me. Wow! Echt waar? Deed ze het werkelijk? Of verbeeldde ik het mij alleen maar? Haar arm bewoog, en soms stootte zij lichtjes tegen mijn elleboog. Was ze zichzelf aan het strelen? Nog meer geritsel, Mama trok waarschijnlijk haar benen een beetje omhoog en spreidde ze, en één knie van haar lag plotseling bovenop mijn dijbeen! Via mijn dijbeen voelde ik nu veel beter de bewegingen van haar lichaam. Haar ademhaling werd luider en luider.

Nauwelijks merkbaar trilde de matras, en ik voelde haar gewiebel tegen mijn been. En nen constante beweging van haar arm. Ik hoorde haar versnelde ademhaling. Dit klonk net als wanneer ik mezelf aftrok, wow! Mijn moeder was het bij zichzelf aan het doen, hier vlak naast mij! Waanzinnig!

Aarzelend liet ik mijn hand in mijn pyjamabroek glijden en pakte mijn stijve lul beet. Wanneer was hij voor het laatst zo barstend hard geweest? Want als je constant bang bent voor ontdekking, dan wordt je lul niet echt meer stijf, en krijg je helaas geen echt hoogtepunt, maar alleen een lichte ontlasting van de spanning.

Mama hield plotseling op. Ik was benieuwd. Was ze klaargekomen? In elk geval was het niet erg spectaculair geweest. Toch wond het me ongelofelijk op.

"Zeg, hoe ver ben jij al, Max?"

Ik schrok van haar woorden. Haar stem klonk hees en een beetje geforceerd.

"Ik ben nog niet begonnen, mams."

"Vind je het niet leuk? Of durf je niet goed? "

"Ja, zoiets."

"Zal ik je helpen?"

"Hoezo helpen?"

"Ik zou je piemel kunnen strelen met mijn hand. Maar alleen als je dat wilt."

Een bliksemflits knetterde door mijn hoofd. Dit kon toch niet waar zijn? Ik dacht dat ik droomde!

Een voorzichtige hand op mijn buik bracht me terug in de werkelijkheid, mams graaide voorzichtig in mijn onderbroek en streelde de haren op mijn onderbuik. Ik dacht iets vochtigs op die hand te voelen. Was het soms dezelfde hand waarmee ze haar kutje had gevingerd?

"Je hebt je pyjamabroek nog aan!"

En haar hand gleed naar het elastiek van mijn pyjamabroek en trok hem naar onderen. Ik tilde mijn billen op en mijn broek werd op mijn knieën getrokken. Gespannen wachtte ik af wat er verder zou gebeuren.

Ik voelde een hand zacht strelen over mijn dijbeen, langzaam en heel voorzichtig. Liefdevol. Traag en kwellend langzaam gleed die hand over mijn dijbeen naar boven en schoof mijn broek nog wat verder naar onderen om mijn knieën iets verder uit elkaar te kunnen laten gaan. Ik had geen idee wat mama van plan was, maar ik wilde alle opties openlaten.

Toen, na schijnbaar eindeloze minuten, pakte ze heel voorzichtig mijn ballen. Ik voelde dat ze mijn kloten zachtjes masseerde. Toen pakte ze de wortel van mijn erectie beet en masseerde hem met afwisselend samenknijpende vingers. Zonder enige twijfel, mijn mama wist heel goed hoe ze met een mannelijk geslachtsdeel moest omgaan! En het was ongelooflijk spannend, de eerste keer dat een vrouw doelbewust mijn stijve lid aanraakte. Ze deed het zo vriendelijk, zo voorzichtig.

"Is het lekker, Max?"

"Ja mama. Je doet het heel goed."

"Zal ik dan nog maar een beetje doorgaan?"

"Als je wilt."

"Wil je mij dan een ook beetje knuffelen? Dat zou ik lekker vinden."

Ik draaide me om, naar mama toe, en wilde haar gaan knuffelen.

"Niet zo Max! Trek eerst je pyjama uit, want ik wil je goed kunnen voelen."

Het bedierf de spanning wel een beetje, toen ik onhandig mijn pyjamabroek en het bijbehorende jasje uitdeed. Ik had dat natuurlijk al eerder kunnen doen, maar wie verwacht nou zoiets? Intussen was ik al vergeten wie die vrouw was, die naast me lag. Maar ze was een vrouw, ze was naakt en ze had zichzelf naast mij gevingerd. Wie interesseert zich dan nog voor details, zoals dat het je eigen moeder is?

Ik draaide me naar haar toe en voelde haar warme adem op mijn gezicht. Zij lag heel dicht bij me, en plotseling voelde ik haar blote borsten tegen mijn bovenlijf en haar mond was vlak voor mijn gezicht. Ze opende haar benen, greep mijn piemel en schoof mijn stijve paal tussen haar warme dijen. Iedere kleine beweging van haar lichaam veroorzaakte daarna een sterke prikkeling in mijn piemel.

"Hoe voelt dit, Max?"

"Ik weet het niet, mams, wel spannend, maar ik ben wel bang dat je weer gaat ophouden."

Mams giechelde. "Nee Max. Ik doe dit niet zomaar in een opwelling. Ik heb er al een paar weken over nagedacht, dat wij onvrijwillig zo dicht op elkaar moeten leven, en hoe we het een beetje draaglijker zouden kunnen maken. En toen ik je stoorde tijdens je masturberen, werd ik me ervan bewust, hoeveel jij te lijden hebt onder deze situatie, die helemaal niet jouw schuld is!"

"En wat dan, als ik had nee had gezegd?"

"Ik wist wel, dat je het niet zou weigeren, ik zie toch hoe je altijd naar me kijkt?"

"Je bent gemeen!"

"Nee, dat heet levenservaring. Mar wat kan ik nu nog meer voor je doen? Wat is je voorstel, Max?"

"Ik weet het niet, mams, zeg jij het maar, met jouw levenservaring."

In plaats van een antwoord voelde ik plotseling haar hand achter mijn hoofd en haar mond beet zachtjes op mijn lippen. Mijn eerste echte kus! En dan meteen al zo heerlijk! Terwijl haar vochtige lippen tegen het mijne wreven, duwde ze haar benen tegen elkaar en kneep ermee voorzichtig in mijn pik. Tegelijkertijd drukte ze haar grote borsten stevig tegen me aan, en ik voelde hoe haar zachte vlees geplet werd tegen mijn harde ribbenkast.

Borsten! Echte borsten tegen mijn blote huid! Vroeger keek ik nooit naar mama's borsten, en zolang als zij aangekleed was, vielen ze mij nooit op. Maar de laatste maanden waren ze mij vaker opgevallen dan mij lief was. En nu voelde ik die warme zachte borsten tegen mijn blote huid! En die twee harde knopjes, waren dat haar tepels? Konden die echt zo stijf worden?

Mams begon mij te knuffelen. Ik had nog geen idee, hoe het moest. Zij realiseerde zich mijn onervarenheid en ging door met eenvoudige bewegingen van haar lippen. Op een gegeven moment voelde ik het puntje van haar tong in mijn mond. Het werd een vreselijk natte kus, van mijn neus tot aan mijn kin was alles besmeurd met speeksel. Maar Mama bleef doorgaan, ze stopte niet. Ze streelde met haar handen afwisselend over mijn wangen gezicht of ze kriebelde in mijn haren.

Ze kronkelde ook een beetje tijden het zoenen, waardoor haar tieten over mijn borst wreven en mijn erectie constant werd gestimuleerd. De druk in mijn lendenen steeg enorm! Geen pompbewegingen of aftrekken, alleen maar zachtjes draaien met haar verbazingwekkend stevige dijbenen. En die natte kwijlende kus. Maar geweldig spannend!

Plotseling kwam er een wilde spiertrekking in mijn lendenen, iets wat ik niet kende vanuit mijn eigen handwerk! Mijn teelballen spanden zich en ik spoot tussen haar dijbenen! Waarschijnlijk droop het al over de lakens? Of het lekte achter haar kont naar beneden? Helaas was het geen echt hoogtepunt, alleen maar een korte verlichting van mijn dringende overdruk. Mams trok haar lippen van me af en begon zachtjes te giechelen.

"Dat is, wat ik achterstallig onderhoud noem! Gaat het altijd zo snel bij jou? "

Ik schaamde me vreselijk en hoopte oprecht dat mama nog niet zou ophouden. Ze omhelsde me liefdevol, en opnieuw voelde ik haar heerlijke borsten tegen me aanwrijven. Een heerlijk gevoel! Tieten zijn niet alleen maar leuk om te zien. Ook om te voelen. Vooral die van haar!

"En nu?"

Mijn onzekerheid klonk waarschijnlijk door in mijn onzekere stem. Mijn erectie lag slap tussen haar dijen, maar ze liet hem niet los.

"Ik vind het heel fijn bij jou, Max. Het voelt heel prettig aan, om zo'n mooi jong lichaam in mijn armen te houden. Ik zou best nog meer willen doen met jou."

"Wat dan?"

"Denk daar maar even over na. Wat doen mannen en vrouwen nog meer met elkaar?"

"Bedoel je, ... echt ...?"

Ik was geheel van mijn stuk gebracht, door waar mijn moeder op zinspeelde. Maar ik twijfelde niet langer aan haar eerlijke bedoelingen. Mama spreidde haar benen en graaide naar mijn slappe piemelmans. Zachtjes kneedde ze hem, schoof mijn voorhuid terug, streelde over mijn vochtige eikel. En ze krabde met haar vingernagels over mijn onderbuik.

Dit duurde een tijdje maar mijn moeder bleek een aanzienlijke motivatie te hebben en ze stopte niet voordat mijn slappe sliert weer een stijve paal was geworden.

"Max ..." fluisterde ze zachtjes in de duisternis en ze hield mijn lul stevig in haar hand en pompte hem voorzichtig. "Max ... kun jij je voorstellen, om voor één keertje mijn man te zijn?"

"Hoe dan, mams?" fluisterde ik, maar natuurlijk kon ik wel raden wat ze bedoelde. Maar misschien dat ik dit alles verkeerd interpreerde? Of was dit alleen maar een natte droom en zou ik zo dadelijk wakker worden met een kletsnatte plek in mijn pyjamabroek?

"Ik zou je graag van binnen willen voelen. Maar ik kan je ook wel aftrekken met mijn hand, als je dat liever wilt."

Fuck, kut of hand? Omdat ik niet wist of het een eenmalige bevlieging van mijn moeder was, koos ik meteen voor kut. Want wat zou ze anders met 'van binnen' kunnen bedoelen?

"Mag ik dan op je komen liggen?"

Het was niet gemakkelijk om de juiste woorden te vinden. Ik had ook geen idee waarom we de hele tijd fluisterden, want normaal gesproken kon niemand ons horen. Dacht mijn moeder soms, dat dit door te fluisteren geheim zou blijven?

"Ga eens op je rug liggen, Max."

Mama zwaaide haar been over me heen, greep mijn lul in haar hand en trok de voorhuid stevig over mijn eikel heen. Toen mikte ze hem op de juiste plek, en liet voorzichtig haar bekken zakken, waarschijnlijk om te testen of ze wel de goede plek te pakken had. Ze verschoof mijn lul een beetje, en toen voelde ik ineens iets nats op mijn speerpunt, en terwijl mijn lul daartussen drong, trok ze haar hand weg.

Mijn voorhuid was weer teruggegleden, en met mijn eikel voelde ik duidelijk, dat iets warms en glibberigs zich opende en ze liet zich zakken tot haar achterwerk op mijn bekken kwam te rusten. Ze liet haar bovenlichaam op het de mijne zakken, en legde haar hoofd naast het mijne. Opnieuw lagen haar geplette borsten op mijn borst. Toen bleef mama roerloos liggen. Ik kon wel gillen van geluk. Tjonge wat was dit geweldig!

"God Max, ik was haast vergeten hoe lekker dit voelt!" fluisterde mams, recht in mijn oor. "Weet je wel, hoe lang het geleden is dat ik een man heb gehad? Wanneer heb ik voor het laatst met je vader geslapen?"

"Geen idee."

Het interesseerde me ook helemaal niet. Haar blijkbaar ook niet, omdat ze verder ging:

"Een vrouw heeft dit soms nodig. Niet alleen maar een vinger aan de buitenkant. Soms moet ze echt worden gespietst, dan wil ze iets stijfs in haar buik. Dat kan alleen een man! En jouw piemel is er nu groot genoeg voor!" Ze draaide met haar bekken en het slijmerige iets dat om mijn paal zat, glibberde heen en weer. "Oh ja, Max, Hij is al groot genoeg! En ik denk dat het beter is als wij het samen doen, dan wanneer ik het zomaar met een willekeurige man zou doen."

Yes! Dat was nou precies wat ik ook vond! Ik legde mijn handen op haar rug en betastte schuchter haar billen. Een stom gevoel, om je eigen moeder te betasten, zelfs als je lul al in haar kut zit. Haar bekken was breed, maar er was niet erg veel vet op haar heupen. Breed, maar stevig! Ik begon zachtjes te masseren en mijn moeder hijgde steeds luider in mijn oor. Het masseren van haar billen kon ik voelen met mijn lul! En Mama's warme, hijgende adem blies in mijn oor.

"Ja Max, dat is goed wat je daar doet! Mijn achterste is erg gevoelig. Het is zo lekker, ik zou wel kunnen huilen van geluk. Jij bent uit mij gekomen, en nu zit je er opnieuw in! Had ik maar geweten hoe erg heerlijk dit was, dan had ik het wel veel eerder gedaan. Net als mijn vriendin."

Met die laatste opmerking kon ik weinig. Eerlijk gezegd had ik op dat moment totaal andere gedachten. Ik had mijn lul in een vrouw en wist niet wat ik nu moest doen. Mama lag met haar volle gewicht op mij en ik had geen idee wat er van mij verwacht werd. Virtueel op het internet, of de werkelijkheid, dat zijn twee totaal andere werelden. Bang dat ik iets fout zou doen, bleef ik rustig liggen en masseerde haar grote kont.

"Hoe is het voor jou, Max? Vind je het lekker?"

"Het is absoluut heerlijk, mama. Maar ik weet niet goed, wat ik verder moet doen."

"Ik zal het je wel leren, schatje. Als je wilt, kan ik je alles leren! Maar niet meteen alles tegelijk. Dan moeten we het vaker doen."

Wat nu? Gaf ze mij een hint dat dit niet eenmalig zou zijn? Ik voelde me dolgelukkig worden.

"Is er iets, dat je erg lekker vindt, Max?"

"Ik weet niet, Mama, ik weet nog niet veel."

Mama begon voorzichtig haar bekken heen en weer te schuiven. Iets wreef, en schuurde zachtjes, diep vanbinnen om mijn stijve lul ...

"Misschien walg jij wel van lichaamsvloeistoffen, of van sommige geuren? Weet je, Max, soms kan seks heel erg vies zijn."

"Zo vaak als jij gaat douchen, mams, kan ik me dat echt niet voorstellen!"

"Dan is het goed! Dan zullen we nog vaak van elkaar kunnen genieten. Ik zou je wel kunnen opeten, je bent zo lief!"

Ik vermoed dat ze glimlachte. Door de bewegingen van haar bekken had het geen zin meer om haar billen te masseren, en mijn hand gleed naar haar schouders en rommelde wat in de haar krullende haren. Zij rook naar perzikshampoo! Ik zocht naar haar mond, wilde mijn moeder weer kussen en zij legde haar hoofd op het mijne. Onze lippen vonden elkaar in een gepassioneerde kus.

Mama's bewegingen werden nu heviger. Ze wurmde haar armen onder mijn hals en drukte onze gezichten tegen elkaar. Haar tong woelde zoekend in mijn mond, en haar bekken begon met een op en neerwaartse beweging. De wrijving over mijn lul was niet erg sterk, maar om zo slijmerig warm en zacht ingesloten te zijn, voelde heerlijk aan. De druk van haar borsten veranderde ook voortdurend. Ik moest veel speeksel van haar doorslikken.

Na een tijdje van wild bewegen, richtte Mama zich op en legde haar handen op mijn borst. Ze krabde mij met haar vingernagels en draaide ruw aan mijn tepels. Zij kreunde angstaanjagend. Zij beukte op mij in met haar bekken en ze dreef mijn paal driftig in haar onderbuik. Onze bewegingen werden voortdurend energieker! Haar gezicht zag ik vanwege de duisternis slechts vaag, maar haar gezichtsuitdrukking leek gekweld. Haar grote borsten zwiepten en zwaaiden wild in het rond.

De wrijving op mijn staaf was niet zo sterk, maar de ervaring dat mijn moeder mijn pik bereed, was behoorlijk intens. Ik voelde het al aankomen, en ik wist niet hoe lang ik het nog zou kunnen uithouden en wat ik zou moeten doen om mijn zaaduitstorting nog tevertragen. Alles lag in de hand van Mama.

Ik dacht wanhopig aan iets anders. Zelfs aan mijn foeilelijke wiskundelerares. Maar het hielp niet. Mijn ketel kookte, mijn zaad borrelde, en mijn potdeksel rammelde. Symbolisch gesproken dan. Ik legde mijn handen op haar heupen en probeerde haar wat af te remmen. Tevergeefs.

Ik sloot mijn ogen, zag allemaal sterretjes glinsteren en toen brak mijn orgasme door. Ik klauwde met mijn handen in haar heupen en stootte mezelf een paar keer met grote kracht tegen haar warme onderlijf aan en vervolgens spoot ik mijn sperma met dikke stralen in mama's wijde kut.

"Oh heerlijk, oh mijn zoontje spuit in mij ...!"

Ze moet mijn sperma hebben gevoeld, en het moet haar extra opgewonden hebben. Want mama kwam ook klaar! Ik voelde haar overvloedige zweet op mijn lichaam. Ze kromp ineen en beefde helemaal, en ze werd wild op mij heen en weer geworpen.

Aan de ene kant was ik blij, en aan de andere kant ook geweldig trots. Ik knuffelde mijn moeder en trok haar stevig tegen mij aan. Zo bleven we nog een hele tijd liggen, totdat onze hijgende ademhaling was gekalmeerd. Zonder een woord te zeggen, klom Mama van mij af, draaide zich op haar zij, en kwam achter me liggen met een arm om me heen. Ik kon geen woorden vinden. Het was zo heerlijk! Samen knuffelen en samen uitgeput in slaap vallen. Met haar hand op mijn buik.