Annelies - 29

Als Lies wakker word heeft ze eerst niet goed het besef waar ze is, dan ziet ze dat haar knappe man naar haar ligt te kijken. Hallo, schoonheid zegt hij tegen haar. Lies voelt hoe haar wangen beginnen te kleuren. Mmm…je krijgt blosjes, zegt hij, alleen door het feit dat ik je schoonheid noem. Nog roder ziet hij haar wangen kleuren, pretlichtjes verschijnen in zijn ogen. Haar lichaam dichter naar het zijne brengend ziet hij aan haar dat ze iets wil zeggen.

Het is eigenlijk maar gek, zegt ze, drie weken geleden, gingen we een bezoek brengen aan je broer en je moeder en je zusje plus niet te vergeten je half broer en zusje en nu, nu die drie weken om zijn is er een heleboel veranderd. Tom laat zich vallen op de matras. Ja, zegt hij zacht, je hebt gelijk. Het is begint Lies weer, zo raar dat een kleine wending, eigenlijk je hele leven overhoop kan halen. Hij pakt haar hand vast onder de dekens, hij weet donders goed waar ze het over heeft. Zijn vader heeft een hotel keten gekocht, het komt er in feite op neer, dat ze eigenlijk voor een korte periode terug gaan naar Nederland, om daar de papieren te regelen en vervolgens als dat allemaal is gelukt, zal zijn vader met zijn toekomstige vrouw emigreren naar Nieuw Zeeland, waar zij beiden een nieuw leven gaan opbouwen. Zo heb je, je overige familie gevonden, zegt ze zacht, maar raak je gelijkertijd je vader kwijt. Hij hoort aan haar stem, dat het haar veel doet. Lies, zegt hij zacht, met de privé jet zijn we er zo. Hij moet doen, waar hij gelukkig van wordt, ik ga hem niet tegenhouden, kijk het zal moeilijk zijn, maar aan de andere kant, wie ben ik om het geluk van mijn pa in de weg te staan.

Ja Tom, dat weet ik wel, maar ik wil alleen dat je weet, dat dit nooit mijn insteek is geweest, dat je vader zou emigreren naar de andere kant van de wereld. Lies, hoe kom je daar nu bij, zich richtend op een elleboog kijkt hij haar aan, dan pas ziet hij dat ze ligt te huilen. Je moet het je niet zo aantrekken schatje, het is goed zo. Mijn vader slaat een nieuwe weg in, maar ook jij en ik slaan een nieuwe weg in. Hij kust liefdevol haar tranen weg, dat het haar zoveel doet, doet zijn liefde voor haar alleen nog maar meer toenemen.

Echt, vraagt ze nog een keer, weet je dat echt heel zeker? Ja, lieverd, dat weet ik echt heel zeker. Ik ben aan de ene kant wel blij voor mijn pa, hij heeft nu weer iets om handen, iets te doen, buiten Jasmijn om. Ja, dat is ook zo, zegt ze hem teder aankijkend. Toch vind ik het moeilijk, voor jou dan. Ohhh…schatje toch, haar in zijn armen nemend, kust hij haar liefdevol op haar mond.

Al gauw nemen de lust, de hunkering, naar elkaar toe en worden de zorgen naar de achtergrond verdrongen. Lies haalt gejaagd adem, je maakt me gek Tom, kreunt ze zacht, helemaal knettergek. Ook Tom wordt gek, gek van verlangen naar haar, om haar telkens en telkens opnieuw tot de zijne te maken, hongerig, valt hij keer op keer aan. Aan haar goedkeurende geluiden te horen, geniet ze er volop van. Ook hij blijft niet stil onder de handelingen die ze bij hem verricht. Al snel smelten hun lichamen weer samen tot één. Zo intens, wat hij beleefd met haar, dat heeft hij met niemand ooit gehad in zijn verleden.

Na volgens hem uren verder laten ze elkaar los, zwaar hijgend kijken ze elkaar aan. Nu is het even genoeg, hoort hij haar kreunend zeggen, ik kan niet meer…. Echt Lies, of ben je nu al op me uitgekeken? Haar kussen pakkend gooit ze dit naar hem toe en al snel liggen ze weer te rollebollen over het bed. Ohhh…kreunt Lies, krijg ik dan geen momentje rust van je Tom. Haar armen boven haar hoofd houdend zit hij boven op haar, haar borsten rijzen en dalen en haar ademhaling gaat met horten en stoten. Ik, moet jou met rust laten en hoe zit dat andersom dan? Ehhh…Lies kijkt hem glimlachend aan, andersom hoeft dat natuurlijk niet, jij kunt immers alles aan. Is dat zo, hij kijkt haar daarbij lang aan in haar ogen. De twinkeling is hem echter niet ontgaan. Wacht maar, zegt hij….niet wetend wat hij van plan is, probeert ze zich onder hem uit te wurmen, uiteindelijk lukt het haar. Je bent gewoon verslaafd aan seks Tom, ik zegt hij en jij dan? Ehh…ik, lacht ze, ik ook. Uit het bed stappend, loopt ze om het bed heen, als ze voor hem staat slaat ze haar armen om hem heen, ik ben verslaafd aan jou. Haar hoofd opheffend dat hij haar kan kussen, drukt hij snel zijn lippen op de hare, ben ook verslaafd aan jouw Lies, hoop, dat ook voor altijd te blijven.

Straks wil ik nog mijn beloofde toetje, zegt ze tegen hem als ze elkaar los laten, maar nu allereerst heb ik behoefte aan iets te eten. Als protest dat ze nog geen eten naar binnen heeft weten te bemachtigen, horen ze haar buik luid rommelen. Dan moeten we daar inderdaad maar even voor gaan zorgen. Haastig lopen ze naar het fonteintje en wassen ze zich eer ze zich weer aankleden. De slaapkamer uitlopend, komen ze juist Jasmijn en Rob tegen, wij hebben trek, jullie ook zeker, lacht Jasmijn. Ja, wij ook, daarop begint Lies haar maag weer luidruchtig te rommelen. Toch wil ik ook even kijken bij Chantal. Terwijl de anderen richting het eetgedeelte lopen, loopt Lies richting de stoelen, naast haar neer ploffend kijken de nichtjes elkaar aan, Lies slaat haar armen om Chantal heen en deze laat haar tranen de vrije loop. Als haar tranen op zijn, zegt ze zacht, kom Tal, we gaan wat eten, samen staan ze op, een arm rond haar schouders lopen ze richting de anderen.

Tom, Rob en Jasmijn zien het betraande gezicht van Chantal, maar zeggen hier niks over, aan de tafel schuivend, beginnen ze aan hun lunch, bestaande uit heerlijke broodjes en vleeswaren, kaas, thee, melk en koffie. Al snel gaat het over de keten die Rob en Jasmijn hebben gekocht, als je nog een stage plaats zoekt Chantal, dan weet je het, jij bent immers wel al chef kok, Sven niet. Ik weet het niet, zegt ze naar waarheid, aan de ene kant wil ik het heel graag, maar ik weet niet hoe Stijn er tegenover staat. Lieve Chantal, je moet toch niet je toekomst laten afhangen van mijn oudste zoon, je moet ook voor jezelf kiezen, je kunt slapen in het hotel. Ja, dat is ook weer zo, maar als je het niet erg vind Rob, dan denk ik toch nog liever even over na. Geen enkel probleem, geldt trouwens ook voor jouw Lies. Er is beide plek voor jullie. Bedankt voor het aanbod Rob, maar ik kan Tom niet zo lang alleen laten, dat trekt hij niet, maar ik ook niet. Uit dankbaarheid voelt ze hoe hij zijn hand even laat rusten op haar bovenbeen. Liefdevol kijken ze elkaar aan, toch proberen ze hier zich niet teveel aan toe te geven, aangezien Chantal het al moeilijk genoeg heeft.

Het eten smaakt verrukkelijk, goed vers beter kan eigenlijk niet. Toch denkt Chantal na in gedachten wat Rob haar net voorstelde. Het idee staat haar wel aan, Lies ziet hoe haar nicht zit te denken, waar denk je aan Tal, vraagt ze haar. Aan wat Rob net voorstelde, eigenlijk moet ik het maar gewoon doen, zegt ze hardop, heb ik wel gelijk een mooie stage plek, kan ik me mooi verdiepen in de keuken. Zal je ma blij mee zijn, lacht Lies, zover van huis, zover uit moeders buurt. Tal kijkt naar Lies, ver uit jou buurt zul je bedoelen, ja dat ook. Ga je alleen niet tegenhouden Tal, als jij vindt dat je dit moet doen, moet je dat ook doen. Mmmm…. Is het enige wat ze zegt, dan propt ze een boterham in haar mond en kan ze niet meer antwoorden.

Rob wendt zich nu tot zijn zoon, wanneer gaan jullie trouwen is zijn vraag. Van het voorjaar pa. Dan al, jullie laten er ook geen gras over groeien. Nee, dat is alleen maar zonde van de tijd, wel hebben we al aan Dave gevraagd of we onze huwelijksreis mochten doorbrengen bij hen op de farm zoals ze dat zo mooi verwoorden. Ja, Farm, eigenlijk boerderij, maar farm vind ik eigenlijk wel leuker klinken lacht Tom. Is er een speciaal plekje, of wil je weer in het huisje dan je huwelijksnacht doorbrengen. De huwelijksnacht zal wel in het vliegtuig plaatsvinden, denk ik, maar ja er is een speciaal plekje. Daar waar ik Lies heb gevraagd, de omgeving daar het is een ansichtkaart waard. Ohhhh….wordt er nu van alle kanten om hen heen geroepen.

Na het eten ruimen ze de boel op en nemen opnieuw plaats aan de tafel met allemaal nog een bak koffie, het zal wel koud zijn in Nederland, vorige week sneeuwde het er. Ja, bah, vertrek liever weer zo spoedig mogelijk naar Nieuw Zeeland, de temperatuur bevalt me veel beter. Ja, dat geloof ik graag, lacht Chantal.

Pa, zegt Tom, je woning wat ga je daarmee eigenlijk doen? Ik ga die geven aan Petra, zegt hij. Dat is toch die vrouw, met die vijf kinderen die verderop bij jou in de straat woont. Ja, dat klopt jongen, ik heb er lang over nagedacht, maar dat lijkt me het beste. Het huis staat in ieder geval op mijn naam, dus ik kan ermee doen wat ik wil. Je hebt er goed over nagedacht, dat is wel zeker. En jij Jasmijn, wat doe je met jouw appartement? Die gaan we verhuren, ten eerste, aangezien het een geliefde plek is. Allereerst zullen we er nog wel gebruik van maken, maar later misschien niet meer. Heb jij eigenlijk nog broers en zussen, vraagt Chantal nieuwsgierig. Ja, die heb ik, het zal voor sommige een verrassing zijn als ze horen dat ik ga trouwen. Zeker omdat één van mijn broers, dat nooit heeft zien aankomen. Ohh…dus betekent dat je er meer dan één hebt. Ja, zegt ze lachend, ik heb twee broers en één zusje. Je ouders, vraagt ze nieuwsgierig verder… Een tijd lang is het stil, dan zegt ze op bijna fluisterende toon, mijn moeder is dood, mijn vader leeft nog. Rob neemt het dit keer over van Jasmijn, zij is haar moeder verloren bij een auto ongeluk, zij was toen zwanger. Jeetje, nou Jasmijn, Anke heeft iets soort gelijks meegemaakt, dus als je er ooit met iemand over wilt praten, zou ik haar aanraden.

Lies en Chantal wisselen onderling blikken met elkaar uit, er verder niet op doorgaand, aangezien het zo te zien erg pijnlijk is voor Jasmijn horen ze hoe Tom er een vraag uit gooit richting zijn vader. Wanneer ben jij van plan in de huwelijksboot te stappen pa? Ehh…dat weet ik eigenlijk niet, daar hebben Jasmijn en ik het eigenlijk nog niet over gehad. Niet eens, roepen Lies en Chantal uit. Nee, waarschijnlijk door alle commotie is ons dat even ontschoten.

Gezellig bij elkaar zitten ze aan de tafel over van alles en nog wat te praten, Lies betrekt Chantal zoveel mogelijk in het gesprek zodat haar gedachten niet kunnen afdwalen daar Stijn, af en toe ziet ze hoe Chantal haar dankbaar aankijkt. Jullie gaan dus van het voorjaar trouwen, wanneer is dat? April, mei, juni, vraagt Chantal. Tom en Lies kijken elkaar aan en zeggen gelijktijdig in mei. Ohh…volgens mij is dat nu net besloten, lacht Chantal de twee aankijkend. Ja, klopt, zeggen beide zachtjes. Wil wel dat jij als het aan mij ligt er een belangrijke rol gaat spelen Tal. Door de hand op haar schouder van Tom, weet hij dat ze dat hij het volledig met haar eens is. Hoe bedoel je dat Lies, vraagt haar nicht. Ik zal het geweldig vinden als jij je persoonlijk buigt over de hapjes, die geserveerd gaan worden die dag. Dat ga ik echt niet uitbesteden, als ik een nicht heb, die werkelijk alles zelf heerlijk kan maken. Chantal begint te glunderen onder het lof wat Lies haar toedeelt.

Mocht ik ooit gaan trouwen horen ze Chantal zeggen, dan wil ik dat jij dat bij mij doet, ook jij kunt verrukkelijke dingen maken. Lachend kijken de nichtjes elkaar aan, zo Tom, zegt Lies dat is dan al geregeld. Mmm…kijk er nu al naar uit Chantal, verrukkelijk. Chantal kijkt Tom aan, aan zijn gezicht te zien meent hij echt wat hij zegt en is het geen grapje.

We kunnen wel een beetje brainstormen over ons huwelijk, zegt Tom. Ehh…hoort hij echter Jasmijn en zijn vader zeggen, dan trekken wij ons liever terug. Is goed, lacht Tom, maar Lies, Chantal en ik, gaan wel even aan de slag. Zijn vader en zijn collega staan op van de tafel en verlaten de ruimte. Chantal staat ook op, maar komt even later terug gelopen, met drie schrijfblokken en drie pennen, hebben we allemaal iets om te noteren, mocht dit nodig zijn. Ohh…Tal jij denkt ook aan alles, lacht Lies. De schrijfblokken open geslagen, de pennen in de aanslag, gaan de ideeën over en weer, wordt er zo nu en dan iets opgeschreven. Hebben jullie al een locatie in gedachten voor het feest, vraagt Chantal, of een alternatieve locatie als locatie één niet kan? Jeetje, Tal, zucht Lies, hoe komt het toch dat jij al deze dingen weet. Ja, kijk veel naar de televisie programma’s Lies, dan weet je ondertussen, wel de nodige dingen waar je op moet letten.

Al gauw weten Lies en Tom dat Chantal er veel meer van af weet dan ze wel en goed beseffen, dit regelen, dat regelen. Ondertrouw, gaan jullie in ondertrouw? Ehhh…., wat is dat precies Chantal, vraagt Tom voorzichtig, nou het betekend kort gezegd dat jullie niet samen slapen. Wat, hoort ze Tom uiten, dat ik niet met Lies mag slapen, ik denk het niet, dan wordt het maar geen ondertrouw, maar ik wil mijn vrouwtje wel iedere nacht in mijn bedje hebben. Lies begint te lachen, ik wil ook wel graag bij je slapen, maar ga wel graag in ondertrouw. Tom kijkt haar lang en intens aan, meen je dat Lies, zou je dat echt willen? Ja, Tom dat zou ik wel graag willen, omdat ik ook voor de kerk wil trouwen. Mmm…hij wrijft met zijn hand over zijn kin, vooruit dan maar, voor jou heb ik immers alles over. Haar liefdevol aankijkend, weet Lies dat hij het meent en het ook echt zal accepteren.

Na een tijdje van brainstormen beginnen Lies, maar ook Chantal te gapen en vermoeid in hun ogen te wrijven. Volgens mij is het genoeg geweest dames, lacht Tom, het is kijkend op zijn horloge de hoogste tijd om onder de wol te kruipen. Meelopend met Chantal naar haar slaapkamer, spreken ze af om dit eerste brainstorm idee nog verder uit te denken in een volgende sessie. Dan lopen ook Tom en Lies door naar waar hun slaapkamer. Binnenin kleden ze zich snel uit en lopen op het bed toe. Ik weet dat je nog een toetje zou krijgen Lies, maar misschien kunnen we dat beter verplaatsen wanneer we weer wakker worden. Ik weet niet hoe het met jou gesteld is, zegt hij; maar ik ben doodop. Dankbaar kijkt Lies, Tom aan, ook ik ben echt moe, laat ze hem weten. In bed stappende de dekens over hen heen slaand liggen ze al snel dicht tegen elkaar aan. Welterusten lieverd, zegt hij tegen haar, welterusten schat, beantwoord Lies hem.

Als ze weer wakker worden zijn er al twintig uur voorbij van de vierentwintig uur vliegen. Lies opent haar ogen en merkt dat Tom nog slaapt, ook zij heeft echter nog geen zin om op te staan en blijft lekker liggen waar ze ligt. Wel draait ze zich om en kijkt naar haar nog slapende toekomstige man. Wat is het ook een stuk, hij is zo knap, zo mooi en ook nog heel lief voor mij. Wat hou ik toch veel van je fluistert ze zachtjes. Tom die in de tussentijd is ontwaakt hoort haar nog net de laatste woorden uitspreken. Goedemorgen schoonheid, fluistert hij, het is toch heerlijk om naast de vrouw wakker te worden waar je op verkikkerd bent en waar je zoveel van houdt. En Lies ik hou zoveel van je, zoveel dat ik eigenlijk niet kan omschrijven hoeveel.

Dichter naar elkaar toeschuivend, vinden hun monden elkaar die zich iets openen, zodat hun tongen bij elkaar naar binnen kunnen dringen om vervolgens op ontdekking uit te gaan. Tom begint zacht te kreunen en trekt Lies dichter tegen zich aan. Mmmm…murmelt hij tijdens het zoenen met haar, verlang zoveel naar je Lies, zoveel. Ook Lies drukt haar lichaam dichter tegen dat van Tom, als hij haar even loslaat, als hun monden zich even losmaken van elkaar fluistert ze met een opgewonden stem; krijg ik dan nu mijn toetje? Tom knijpt zijn ogen tot spleetjes, jij, is het enige wat hij uitbrengt. Dan pakt hij haar vast en begint met haar te rollen over het bed. Mmm…, hijgt Lies, dit begint er al een beetje op te lijken. Lies, zegt hij nu iets harder, je bent me aan het uitdagen. Wie, ik, roept ze hem ondeugend aankijkend, ik zou niet durven.

Niet bewust van wat ze allemaal van plan is, rollen ze opnieuw over het bed, nu komt Lies echter bovenop te liggen, mmm….als ik mijn toetje niet krijg, moet ik het maar halen, hijgt ze hem in zijn oor als ze even iets voorover buigt. Halen, kom jij je toetje halen, kreunt Tom. Kom dan altijd maar je toetje halen. Mmmm…misschien doe ik dat ook wel hijgt ze in zijn oor. Vervolgens beweegt ze zich lager en lager. Tom voelt haar borsten schuren over zijn lijf wat hem niet onberoerd laat en de rillingen schieten over zijn lijf. Heb je het koud lieverd, hoort hij haar kreunend vragen. Mmm…, nee niet koud Lies hijgt hij, niet koud. Verder en verder voelt hij haar afzakken, dan blaast ze zachtjes over zijn harde opgerichte lid. Tom heeft het gevoel alsof hij op knappen staat, wauw wat is dat voor een prikkelende sensatie als ze over zijn gevoelige top blaast. Trillend ondergaat hij allemaal wat ze met hem doet, hij heeft er gewoonweg geen woorden voor, afwisselend met blazen om hem vervolgens weer diep in haar mondje te zuigen maken hem knetter, maar ook echt knettergek.

Ohhh…lieverd, je maakt me knettergek, kreunt Tom. Door zijn woorden zuigt ze hem nog eens extra hard haar mond in, het heeft het gewenste resultaat want ze hoort dat het hem de adem beneemt. Ohhh…hijgt en kreunt hij, als hij er weer van is bijgekomen. Als ze haar tong is zijn pisgaatje probeert te wurmen, voelt hij hoe zijn zaad zich een weg naar boven haast, hij heeft dan ook geen controle meer en begint ongecontroleerd te spuiten. Zelf Lies, was hier niet op bedacht, zodoende komt er een klodder op haar voorhoofd terecht, op haar wang en neus, waarmee ze met haar tong alles zoveel mogelijk probeert op te likken, haar borsten krijgen een lading en hier en daar wordt er nog wat langs haar heen geschoten. Zijn onderlichaam blijft ongecontroleerd pulseren en Lies bekijkt hem aandachtig. Als het pulseren, stopt ziet ze hoe hij zijn ogen opent en haar aankijkt. Heb er nogal een zooitje van gemaakt zo te zien, kreunt hij. Mmm….is het enige wat Lies kan uitbrengen, oké het is misschien niet allemaal beland zijn romige zaad wat ze in gedachten had, maar als hij er maar van genoten heeft, wat maakt het dan uit. Mmm…ik zie dat je nog wel een ronde aan kan, lacht Lies met een ondeugende twinkeling in haar ogen. Ook Tom heeft de twinkeling gezien, maar voor hij ook maar iets kan ondernemen, zit ze al boven op hem. Nu pas, nu pas ziet hij hoe hij haar onder heeft gesmeerd met zijn zaad, toch lijkt het haar helemaal niet te deren. Langzaam laat ze zich over zijn harde opgezwollen lid zakken. Als niet verder meer kan zakken beweegt ze haar heupen van voren naar achteren, opnieuw beneemt dit Tom de adem, zijn handen aan weerzijden op haar heupen te hebben gelegd, begint hij haar te helpen. Ohhhh….., ohhhhh….Lies…..kreunt hij, wat doe je me aan…..

Lies kan echter nog maar aan één ding denken, dat ze zijn volgende lading diep in haar wil voelen, zijn krachtige lading sperma. Niet langer van voren naar achteren schuivend, begint ze hem nu te berijden. Krachtig en snel afwisselend met tergend langzaam en rustig. Tom wil echter, sneller en sneller, maar doordat zij bovenop zit, heeft zij de leiding en kan hij zich alleen maar schikken naar haar ritme, ongeacht of hij nu iets anders wil.

Ohhh…..Lies, kreunt hij opnieuw, ohhhh…..Lies, als je zo doorgaat op dit tempo, wat ze inmiddels aardig versneld heeft, dan kan ik mijn zaad niet meer bedwingen, dan spuit ik je zo opnieuw helemaal onder. Mmmm…klinkt het alleen maar uit haar mond. Ze is al aardig bezweet, maar ze denkt er niet aan om de teugels uit handen te geven, ze houdt liever zelf de leiding. Om hem te helpen zijn zaadlozing nog even uit te stellen, gaat ze weer over op een rustiger tempo. Geil en opgewonden kijkt hij haar aan, bijna…hijgt hij, bijna….was ik er…..

Echt veel rust gunt ze hem echter niet, merkt hij, of ze moet zelf tegen geweldig orgasme aanzitten, maar al snel verhoogt ze het ritme weer, haar ademhaling gaat zo gejaagd, dat hij het nu zeker weet, dan begint ze te kreunen, haar kreunen, gaat al snel over in kleine gilletjes. Als ze dan een harde gil slaakt en haar lichaam bovenop hem begint te schokken, kan hij het ook niet meer binnen houden, voor de tweede keer voelt hij hoe zijn zaad krachtig zijn lichaam verlaat. Ohhhh….jaaaa……jaaaa…..kreunt hij nu ook luid en duidelijk.

Uitgeput, moe en zeer voldaan, laat ze zich voorover vallen. Liggend op zijn borst waarvan ze zijn hartslag duidelijk kan horen wordt ze weer rustig. Zich na een tijdje omhoog werpend, kust ze hem teder op zijn mond, mmm…je bent zo lekker Tom, zo lekker, kan maar geen genoeg van je krijgen. Tom kijkt haar aan, woorden zijn immers overbodig tussen hen. De blikken die over en weer vliegen zeggen immers genoeg.

Na nog een tijdje intiem zo te hebben gelegen, staan ze op van het bed, in de spiegel kijkend, ziet Lies nu pas hoe ze eruit ziet. Lijk wel een echte zaadslet, zegt ze lachend. Dan begeeft ze zich naar de douche ruimte om een snelle douche te nemen in het vliegtuig. Eenmaal terug in de kamer kleedt ze zich aan, ze ziet hoe Tom in de tussentijd het beddengoed heeft afgehaald. Schatje, jij kunt zegt, ze dan tegen hem. Mmm…haar opnieuw geil aankijkend, vlucht ze snel de kamer uit.

Richting het keukentje lopend, ziet ze echter alleen Jasmijn aan de tafel zitten, goedemorgen, roept Lies dan tegen haar, slaapt Rob nog? Goedemorgen Lies, antwoord Jasmijn, nee Rob die staat zich te douchen en mijn nichtje, vraagt ze opnieuw is zij al gezien. Ja, hoor Lies, antwoord Chantal die om de bocht vandaan komt. We hebben nog twee uur te gaan, dan landen we op Schiphol, zijn we al weer bijna in het koude winterse Nederland. Dan bekijkt ze haar nicht nog eens goed, Lies, moet je niet iets anders aantrekken. Aangezien je in dat korte rokje en topje echt kou zult vatten. Ja, is geen slecht idee van je Chantal, ga ik gelijk even doen. Snel terug lopend naar de slaapkamer pakt ze uit haar koffer een spijkerbroek en dikke trui. Tom die juist van onder de douche vandaan komt ziet haar gebukt over haar koffer staan. Haastig loopt hij op haar af, Lies je weet het toch, als hij zijn armen om haar middel slaat, gebukt is genomen. Lachend draait ze zich om in zijn armen, ik was even vergeten dat we straks aankomen in Nederland, waar het guur en koud is, daar kan ik maar moeilijk zo naar buiten treden. Dan bekijkt hij haar nog eens goed, ja dan vat je zeker kou, geeft niks voor mij, heb ik ook wat te doen, maar het is inderdaad beter als je, je goed warm kleed. Is maar goed dat je het zegt, anders had ik ook zo mijn korte broek aangetrokken. Het is dat Chantal het tegen mij zei, want het was mezelf ook even ontschoten.

Vlug kleden ze zich aan, sluiten hun koffers en lopen naar de overigen. Beter nu Tal, vraagt Lies. Veel beter Lies, antwoorden Chantal en Jasmijn gelijktijdig. Ook Rob komt tevoorschijn, iemand zin in koffie? Ja, pa lekker, ik lust inderdaad wel een bak koffie. Aan tafel plaats nemend, halen Jasmijn, Lies en Chantal de ontbijtspullen tevoorschijn en schuiven vervolgens ook aan, om nog een keer lekker luxe te ontbijten in het privé vliegtuig.

Na het ontbijt ruimen ze alle spullen netjes en zorgvuldig op en horen ze via de piloten dat het tijd word dat ze zich in hun stoelen zetten en hun gordels gaan omdoen. Ohhh…we gaan zo landen, roept Jasmijn uit. Enigszins haasten ze zich naar hun stoelen, erin plaatsnemend, horen ze dat ze met een klein half uur zullen landen op Schiphol.

Voor de overige delen van de belevenissen van Annelies en van alle overige familie leden zou ik jullie willen vragen enigszins nog een beetje geduld op te brengen, ik ben bezig met het schrijven van een boek, op meerdere reacties van onder andere van jullie als lezers, ben ik zo bereid geweest hier mij meer in te verdiepen. Het eerste deel Anke is ingestuurd, aangezien ik echter één en ander heb moeten aanpassen, is het niet meer geheel hetzelfde als Anke wat hier te lezen is op de site.

Het Anke deel is ingestuurd en nu is het voor mij ook afwachten wanneer het zal worden uitgegeven. Jullie kunnen mij altijd benaderen via de mail, die ik altijd zal beantwoorden.

Veel Lees Plezier. Groeten Duiveltje.