Onsterfelijke Memoires - 2

Aan alles komt een eind, zo zeiden mijn ouders me wel eens. Wat ze toen niet wisten, was dat hun einde een stuk sneller was gekomen dan dat zij hadden voorspeld. En dat allemaal doordat ik het in mijn jonge en onbezonnen hoofd had gehaald om zonodig het eeuwige leven te willen leiden. Nu waren hun zielen, samen met die van de rest van de kasteelbewoners, god weet waar terechtgekomen, en mogelijk dienden hun lichamen zelfs als voedsel voor demonen. Maar aan alles komt een eind. Het was dan misschien een volks geloof, maar men leek het uit alles te kunnen afleiden. Bomen verdorden, wilde dieren zochten een laatste rustplaats. En mensen verging het niet anders. Voordat de ziekte tenslotte naar het graf leidde, deden de eerste tekenen zich al voor. De eens zo graag gestreelde gladde huid, verloor haar soepelheid en ging rimpels vertonen. Mannen klaagden weemoedig dat hun eens zo sterke paal niet meer omhoog te krijgen was, en borsten, groot en klein, vielen uiteindelijk ten prooi aan de zwaartekracht.

In mijn eerste poging om weer in de openbaarheid te treden, ondervond ik dit aan den lijve. Ik had mijn zinnen gezet op de vrouw van een oude timmerman, die samen met haar man in een hutje op het terrein woonde. Hoewel de oude vrouw heel vrolijk oogde, was het me opgevallen dat ze in werkelijkheid helemaal niet zo vrolijk was, wat waarschijnlijk te wijten was aan haar drinkende man. Deze werkte nog maar weinig, mopperde wat meer en dronk zoveel dat hij elke avond al vroeg onder de dekens lag. Ondanks haar ouderdom had ze nog een aantrekkelijk gezicht, en aangezien toch niemand haar zou geloven, besloot ik me eens goed met haar uit te leven.

Zo kwam het, dat toen beiden ’s avonds in bed lagen en haar man al diep in slaap was, ik mijn lichamelijke vorm aannam, en voorzichtig de deur van hun hutje opende.

“Lize, ben jij dat?” vroeg ze, toen ze mijn gestalte de deur zag openen. Ze dacht dat ik haar dochter was. “Sssst. Nee, ik kom van boven,” zei ik, en wees met mijn wijsvinger in die richting. “Van de vesting? Zo laat nog?” “Nee,” verbeterde ik haar fluisterend,” van boven, vanuit de hemel.” “Wat? Van… oh, bij alle heiligen!” zei ze opgewonden, toen ze mijn gespierde naakte lichaam zag in de schemering. Ik maakte het stiltegebaar met mijn vinger op mijn lippen en liep naar haar zijde van het bed tot ik naast haar stond. Zonder dat ze ervan schrok, streelde ik haar naakte enkel. “Ik kom je enige voortijdige verlichting brengen, omdat je zo’n goed leven hebt geleid.” Ze kwam overeind. Ik zag de blos op haar wangen, boog me naar haar toe, en kuste haar rijpe lippen. “Wacht,” zei ze, “en mijn man dan?” Ik antwoordde: “je kunt niet vreemd gaan met een engel, goede vrouw.” Daarop pakte ik haar handen, die ik voorzichtig om mijn dikke, harde lul sloot. “Oohh, je bent inderdaad een engel!” stootte ze hijgend uit. Toen begon ik haar te zoenen, gooide het deken van haar af en voelde haar slappe maar grote tieten onder haar slaapvest. Terwijl haar man nog steeds op een armafstand van ons lag te slapen, kleedde ik haar helemaal uit en begon haar hangende uiers te kneden en te likken. “Een engel aan mijn borsten, ik bof maar!” zei ze, gelukkig als een klein meisje. Ik spreidde haar benen, wreef wat over haar overbehaarde grot, waarbij ze al lichtjes schokte, en begon daarna haar natte doos te vingerneuken. Haar handen masturbeerden mijn kloppende schacht, en met mijn mond op de hare, zoog ik dankbaar op haar tong. Misschien was ik op dat moment ook wel echt dankbaar, omdat zij de eerste vrouw was die ik weer kon neuken na meer dan honderd jaar. Hitsig stak ik toen mijn kloppende lul in haar soppende kut, en begon haar ongeremd te naaien. Het oudje kwam zelfs klaar, nog eerder dan ik! Daarop stootte ik nog een paar keer stevig door, en spoot haar neukgat lekker vol. Eindelijk weer geneukt! Ze was compleet uitgeput.

Ik beloofde haar terug te komen, en de paar weken die volgden, neukte ik haar elke avond helemaal plat zonder dat haar man ervan wakker werd. Ik gaf haar de seks die haar man al tien jaar geleden voor de wijn had ingeruild. Ik befte haar spleet, die ze voor mij parfumeerde, en nam haar flink tussen haar tieten. Soms ging ze al voor me op handen en knieën zitten zodra ik binnen kwam, en stak ik mijn paal direct in haar kontgat, dat ze voor mij met room ingewreven had. Daarop spoot ik haar darmen vol met mijn eigen mannenroom. Mijn lust was onuitputtelijk, maar haar werd het waarschijnlijk teveel. Ze stierf enkele weken later, met een glimlach op haar gezicht. Haar man verhuisde na de begrafenis zonder veel verdriet naar zijn familie in het nabij gelegen dorp.

De dagen en nachten die daarop volgden, vulde ik weer als voorheen. Ik bestudeerde de mensen, hun gewoonten en rituelen. In vergelijking met honderd jaar geleden was er weinig veranderd. Het kleine hertogdom aan de kust, dat in principe nog steeds van mij was – ook al kon niemand weten dat ik er ongezien rondspookte – hield haar welvaart in stand met visserij en handel met de omringende eilanden. Doordat mijn vader zich tactisch opstelde en niet met de rijkdom van zijn rijk pronkte, was er van conflicten met omringende hertogdommen zelden sprake. De huidige hertog voerde diezelfde politiek. Op religieus vlak hielden mijn vader en zijn onderdanen zich al op de vlakte, maar nu leek het erop dat men er helemaal geen christelijke zedenleer meer op nahield. Was dit de vloek die ik over het kasteel had uitgeroepen door me met die alchemist in te laten?

Toen ik er eens goed op begon te letten, viel het me op dat er wel erg veel ongehuwde moeders in het kasteel leefden. De dienstmeiden werden wel erg graag in hun billen en borsten geknepen, en de adellijke vrouwen die er woonden, kleedden zich veel bloter dan in mijn tijd het geval was. De gewaden die hun vrouwelijke vormen accentueerden, lieten weinig aan de verbeelding over, en wanneer ze zich gingen omkleden voor het avondmaal, stonden de deuren van hun vertrekken vaak wagenwijd open, en staken ze gewoon in hun blote kont de gang over naar het tegenoverliggende vertrek. De tepels van de welgevormde borsten van de hertogin priemden bijna altijd door de dunne stof van haar jurk, en daar leek ze bijzonder trots op te zijn. Zeker als de hertog daar in een groot gezelschap even speels in kneep.

De puberjongens hoefden zich niet voor hun natuurlijke driften te schamen, integendeel zelfs. Ze speelden massaal met hun jongenspiemels, en als er dan toevallig dienstmeiden of moeders hun kamers opkwamen, maakten die er enkel speelse opmerkingen over, wat de rukpret voor de knapen natuurlijk alleen maar verdubbelde. Zo werden er heel wat lakens ondergespoten. De dochters van de hertog wreven dikwijls over hun klitje, terwijl ze elkaar al hijgende pikante verhalen vertelde waar steevast harige mannen met grote lange pikken in voorkwamen. Wanneer de verveelde stalknecht de jonge paarden moest masturberen om te kijken of ze al vruchtbaar genoeg waren om mee te fokken, had hij met zijn vrije hand meestal zijn eigen stijve lul vast, en hij maakte er dan een sport van om tegelijkertijd klaar te komen. Vreemd genoeg lukte hem dit bijna altijd. Het meeste kon ik toch nog genieten van de meisjes die elkaar leerden tongzoenen, wat een geaccepteerde gewoonte leek te zijn. Dat bleek ook wel uit de losbandige drankfestijnen die de hertog geregeld organiseerde. De mannen namen dan gretig van de gelegenheid gebruik om lekker eens met andere vrouwen te tongen waar ze op geilden, en de vrouwen handelden hetzelfde. Vanzelfsprekend kwamen ook tongspelletjes tussen vrouwen of mannen onderling veelvuldig voor. Naarmate de avond dan vorderde, had menig vrouwelijke gast haar borsten uit de jurk of buste gehaald, waar zowel man als vrouw wel raad mee wisten in deze gezellige feestvreugde. De dienstmeiden die de gasten van drank voorzagen waren ’s nachts op teken van de hertog zelfs verplicht hetzelfde te doen, waardoor het bij het zien van hun dikke tieten alleen nog maar een geilere boel werd. Menig man had dan ook een flinke tent in de broek, en om de spanning te verlichten, werden er onder het tafelkleed dan ook heel wat lullen van een handje of mondje verzien.

Ondertussen hand mijn geilheid al ongekende hoogten bereikt. Hevig masturberend, bestudeerde ik in mijn geestestoestand dan de neukpartijen die volgden in de slaapvertrekken. Op zulke feestnachten was iedereen wel op de hoogte van elkaars slaapkameractiviteiten. Men liet de deuren dan gewoon openstaan, terwijl er vanuit de gangen onophoudelijk gekreun van de geile wijven weerklonk. En ik maar zonder dat ze het in de gaten hadden van dichtbij tieten, kutten, lullen en poepgaten begluren, terwijl ik de ene na de andere lading sperma uit mijn kloppende, steenharde lul spoot! Dit hield ik niet veel langer meer vol. Gelukkig had ik een plan bedacht om een voorname bewoner van het kasteel te worden. Eindelijk zou ik mijn lijfelijke intrede maken…