Hoofdstuk 15 - Naar het feestje

Toen ze die avond in bed lagen vertelde Anna hem alles wat ze wist over het feestje. Maar dat was niet zo heel veel. Haar plan was om de kinderen komende vrijdag meteen na het werk naar haar ouders te brengen. Meester Mark zou hen dan tegen 7 uur in de avond ophalen en naar het feestje brengen. Hij had wel gezegd dat ze er rekening meer moesten houden dat ze waarschijnlijk de hele nacht weg zouden blijven.

De week ging voorbij zonder dat er verder iets speciaals gebeurde - of toch niets waar Fred van op de hoogte was. Op donderdag verteld Anna haar man dat Meester Mark haar enkele keren gebeld had om zeker te zijn dat we op vrijdagavond beschikbaar zouden zijn.

Al snel was het vrijdagavond - veel te snel zelfs, naar Fred's gevoel. Hij was de afgelopen dagen weer gewend geraakt aan het normale, dagdagelijkse leven, en hij had gemengde gevoelens over wat er tijdens het komende weekend zou gebeuren. Hij was bloednerveus toen Anna de kinderen wegbracht naar hun grootouders, en toen ze weer thuis kwam was het duidelijk dat ook zij erg zenuwachtig was. Fred had al een douche genomen, en hij had een eenvoudige broek met een polo-hemdje aangetrokken. Zij had nog het een en ander te doen, en ze ging dus na haar thuiskomst ook maar meteen douchen.

Tegen kwart voor 7 had Fred al enkele drankjes op, in de hoop dat de alcohol de spanning een beetje weg zou nemen. Anna was nog steeds bezig met haar make-up toen plots de deurbel al ging.

Rillend van de zenuwen deed Fred de voordeur open, en toen hij Meester Mark zag durfde hij Hem niet aan te kijken. Zodra hij Zijn sterke en zelfverzekerde stem hoorde voelde hij zich van het ene moment op het volgende onderdanig, zwak en minderwaardig. Met neergeslagen ogen liet hij Meester Mark binnen. Deze liep door naar de woonkamer, waar hij meteen vroeg waar Anna was, waarop Fred met lichtjes trillende stem antwoordde dat ze zo klaar zou zijn.

"Prima. Goed zo. Dan hebben jij en Ik nog even de kans om enkele dingen te bespreken voordat we vertrekken. Fred, ik wil dat je op je knieen zit terwijl Ik met je praat."

Fred's wangen liepen rood aan, maar hij wist dat hij zijn Meester niet kon tegenspreken. Zelfs niet in zijn eigen huis. "Fred, je herinnert je ons gesprek in het hotel?"

Fred knikte bevestigend.

"Goed, dan weet je ook dat ik vanavond geen enkele tegenspraak of tegenwerking zal dulden." Hij hurkte voor Fred neer zodat Hij hem recht in zijn gezicht kon kijken. "Fred, Ik verwacht van je dat je Anna vanavond helpt, en dat je haar aanspoort om zich helemaal aan alles over te geven. Het zal een uitdaging voor je worden, want er zullen andere mensen bij zijn, mensen die alles weten over jullie. Het is mogelijk dat een van jullie of jullie allebei misschien twijfels zullen krijgen. Maar denk aan wat ik je verteld heb, Fred. Je hebt geen keuze. En dus zul je me ook niet teleurstellen. Dat wil zeggen dat je je vrouw zal moeten helpen en aanmoedigen, en dat je haar ook zal moeten steunen. Je houdt van haar, en het is belangrijk dat ze weet dat dat niet zal veranderen, ongeacht wat er gebeurt. Begrijp je dat, Fred?"

Zijn woorden drongen diep tot hem door, en hij besefte opnieuw dat hij geen keuze had. Hij wist ook dat Anna dit wilde... en een deel van hemzelf wilde dit ook. Zijn stem klonk zacht en nederig toen hij zei "Ja Meester, ik begrijp U. Ik zal ervoor zorgen dat ze weet dat ik van haar hou... en dat het allemaal goed zal komen."

"Goed zo. Je bent een brave jongen, Fredje. Dit gaat een avond worden die je nooit zal vergeten. Jullie zullen er waarschijnlijk allebei heel erg van onder de indruk zijn. Het enige wat Ik wil is dat je je voor alles openstelt, en dat jullie niet vergeten dat jullie heel erg van elkaar houden." Met deze woorden stond hij op. "Ik ga even kijken of ons sletje al klaar is. Wacht jij maar even hier op ons, op je knieen, zoals het hoort."

Na een tijdje kwamen Meester Mark en Anna de trap af. Fred keek van zijn onderdanige positie op en zag hoe Hij naar beneden kwam, met zijn arm om Anna's middel geslagen. Fred was onder de indruk van hoe mooi ze uitzag, en het voelde als een slag in zijn gezicht om haar zo naast een andere man te zien wandelen. Ze had meer make-up op dan normaal, maar het zag er erg stijlvol uit. Meester Mark had een brede grijns op Zijn gezicht, een grijns die zei "kijk eens wat Ik bij me heb". Fred voelde zich zo minderwaardig, nu zijn vrouw hem zo onderdanig op zijn knieen in het midden van de woonkamer zag zitten.

"Zie je, Anna? Het komt allemaal wel goed met hem vanavond. let maar op... je man zal het perfecte onderdaantje zijn, net zoals zijn sexy vrouwtje, nietwaar Fredje?"

Fred's hoofd gloeide van schaamte... maar hij antwoordde bevestigend.

"Je wil je vrouw zien gehoorzamen, of niet?"

Het was duidelijk dat Meester Mark wilde dat Fred bevestigde dat Hij degenen was die de controle had. Fred antwoordde opnieuw "ja", maar zijn stem klonk weer erg zacht en onzeker.

Meester Mark grijnsde. "En je vrouwtje gaat ons op zoveel interessante manieren van dienst zijn..."

Hij zei dat het tijd was om te vertrekken, en even later zaten ze allemaal in Zijn Jaguar. Fred had niet geweten dat Meester Mark zo'n dure auto had, en dat zorgde ervoor dat hij zich nog minderwaardiger voelde dan voorheen. Anna zat voorin op de passagierszetel, en Fred zat achterin. Voordat ze vertrokken kregen Fred en Anna allebei een kleine MP3-speler met een koptelefoon. Ze kregen de opdracht om tijdens de hele rit de koptelefoon op te houden en te luisteren naar wat er op de MP3-speler stond. Ze kregen ook allebei een blinddoek. Fred was blij dat de Jaguar donkergemaakte vensters had. Het was namelijk nog altijd licht buiten, en hij wilde niet dat iemand zou kunnen zien dat hij op deze manier achterin de auto zat.

Fred deed de blinddoek om, zette de koptelefoon op, en probeerde te ontspannen terwijl hij naar de MP3-speler luisterde. Er stond geen muziek op de speler, maar hij hoorde de stem van een vrouw die uitgebreid de tijd nam om een aantal basisprincipes van BDSM uit te leggen. Vervolgens vertelde ze het een en ander over onderdanigheid en wat de verwachtingen van een Dominant ten opzichte van een onderdanige zijn. Fred besefte het niet echt, maar de bedoeling van het luisteren naar de MP3-speler was om hem mentaal voor te bereiden op het feestje waar hij als onderdanige van Meester Mark voorgesteld zou worden. De vrouwenstem herhaalde keer op keer dat hij onderdanig was, en dat hij als onderdanige een aantal plichten had, en dat hij zijn best moest doen om alles te doen wat zijn Meester van hem wilde. De stem die hij hoorde was eentonig en zacht, en Fred had de hele tijd het gevoel dat hij in slaap zou gaan vallen, maar tegelijkertijd was hij intens opgewonden door de verleidelijke stem die maar bleef herhalen dat hij altijd moest gehoorzamen aan zijn Meester evenals aan alle mensen die boven hem stonden.

Op gegeven ogenblik stopte de vrouwenstem, en hoorde hij een mannelijke stem, een sterke maar subtiele stem. Deze ging verder waar de vrouwenstem was gestopt, en legde uit dat het Fred's lot was om onderdanig te zijn, zelfs in die mate dat alle mensen die hoger stonden dan hem zijn vrouw zouden mogen zien, aanraken en gebruiken zoals ze dat zouden willen. De stem ging diep in op het thema van mannen die bewust willen dat hun vrouw door anderen gebruikt wordt, en ze herhaalde keer op keer dat Fred geen keuze meer had wat betreft de manier waarop zijn Meester zijn vrouw evenals hemzelf zou controleren. Dit was gewoonweg hoe de dingen waren en hoe ze moesten zijn, en het was noodzakelijk dat Fred zich daarbij neerlegde. Naarmate hij langer naar de stem luisterde begon Fred echt te geloven dat wat werd verteld waar was. De woorden die hij hoorde werden permanent in zijn geheugen gegrift, en ze plantten ook beelden in zijn gedachten van hoe het leven van een onderdanig stel uitzag, hoe ze verondersteld werden te gehoorzamen en te dienen, en hoe ze na verloop van tijd niet alleen fysiek maar ook mentaal gebrandmerkt zouden worden door hun Eigenaar. Hun liefde voor elkaar was ongetwijfeld sterk, maar hun onderdanigheid moest absoluut zijn, en daarvoor zouden ze zich helemaal moeten overgeven aan hun Meester. Hun onderdanigheid moest ook belangrijker zijn dan eender welke morele deugden en waarden die ze ooit geleerd hadden.

Toen de stem bijna klaar was met praten voelde Fred zich onderdaniger dan ooit. Uiteindelijk greep Meester Mark tussen de voorste zetels naar achter om de koptelefoon van Fred af te nemen. "Fred, Anna is nog niet helemaal klaar met luisteren, maar dat zal niet lang meer duren. We zijn trouwens al bijna op onze bestemming. In tussentijd wil Ik dat je je broek open doet en een poosje met je penis speelt. Maar zorg ervoor dat je nog niet klaarkomt."

Zonder vragen te stellen opende Fred meteen zijn broek en haalde hij zijn pik eruit. Ondanks de schunnigheid van wat hij moest doen voelde het juist aan om te doen wat Meester Mark wilde. Hij was namelijk de Meester, de Eigenaar, en het was de taak van Fred als onderdanige om te doen wat zijn Meester wilde.

Achteraf zou Fred van Anna horen dat de tekst waar zij naar had moeten luisteren gelijkaardig was aan die van hem, maar haar tekst was aangepast aan haar specifieke situatie. Zij had naar verschillende mannenstemmen moeten luisteren die uitlegden dat dit alles normaal was voor haar, en dat het zelfs noodzakelijk was, voor haarzelf en voor Fred. Ze overtuigden haar van het feit dat ze een slet was, dat ze geboren was om een slet te zijn, en dat het daarom ook vanzelfsprekend was dat ze zich moest laten gebruiken als een slet. De stemmen slaagden erin om haar te laten aanvaarden dat het woord 'slet' niet een slecht woord is, maar dat het een heel positief woord is, en dat er voor iemand als haar niets belangrijker en bevredigender is dan om haar benen te spreiden wanneer en waar haar Meester dat wilde. Dit druiste in tegen de waarden en normen waar ze mee opgegroeid was, maar die oude waarden en normen waren fout, en ook die oude manier van denken was fout, en ze moest trots zijn op het feit dat ze eindelijk haar echte rol zou mogen gaan vervullen. Het was de plicht van een slet om haar Meester te dienen, en om altijd naar manieren te zoeken om hem te behagen, zelfs als dat betekende dat ze de man waarvan ze hield moest vernederen en afbreken. De stemmen noemden Fred zelfs bij naam, en vertelden haar dat hij tot het type mannen behoorde die dit nodig hadden, en die het geweldig vonden om te weten dat hun vrouw andere mannen gehoorzaamde die sterker waren dan hem. Dit was gewoonweg hoe het leven in elkaar zat, en hoe de dingen moesten zijn, en alleen op die manier zouden ze als getrouwd stel gelukkig kunnen worden.

Terwijl Fred zijn pik langzaam streelde, hoorde hij na een poosje dat Anna ook klaar was met luisteren, waarna Hij tegen haar sprak. Hij sprak stilletjes, maar zijn stem klonk nog steeds erg autoritair. Hij hoorde hoe hun Meester haar beval om haar benen voor Hem te spreiden, en Fred wist dat Hij haar aan het betasten was. De soppende geluidjes die hij hoorde maakten ook duidelijk dat Anna erg nat geworden was van het luisteren naar de tapes.

Fred voelde dat ze een weggetje insloegen met veel bochten, en even later vertraagde de auto. Fred kreeg het bevel om zijn 'penis' weg te stoppen, en vervolgens moesten ze ook hun blinddoek afdoen.

Het was inmiddels al donker geworden. Toen Fred het huis zag waar ze naartoe reden was hij onder de indruk, want het was bijna zo groot als een kasteel. De eigenaars van dat huis moesten ontzetten rijk zijn, en dat maakte Fred nog meer bewust van zijn minderwaardige positie. Het bevestigde dat hij met mensen te maken zou krijgen die ver boven hem stonden. Hij ging er ook van uit dat ze laat waren, want de oprit stond vol met auto's. Het waren er zoveel dat hij er zelfs niet aan wilde beginnen om ze te tellen. Meester Mark parkeerde de auto op ongeveer honderd meter van het huis. Hij stapte uit en liet vervolgens ook Anna en Fred uitstappen. Terwijl het getrouwde stel een beetje onwennig om zich heen keek gaf Hij hen nog enkele laatste bevelen.

"Als we dadelijk naar binnen gaan dan wil Ik dat jullie vriendelijk en beleefd zijn, maar dat jullie ook weten wat jullie plaats is. Blijf gewoon maar dicht bij Me, en doe maar gewoon wat Ik zeg." Hij liep naar de voordeur, en Anna en Fred liepen hand in hand achter hem aan.

Ze werden binnengelaten door een oudere vrouw die heel stijlvol gekleed was. Ze was de echtgenote van de man die het feestje had georganiseerd. Ze begroette Mark hartelijk, en glimlachte naar Fred en Anna toen ze aan haar werden voorgesteld. Ze schudde hun handen, maar Fred had het gevoel dat haar glimlach redelijk neerbuigend was. Het huis was prachtig en stijlvol ingericht, en ze werden naar een grote hal geleid waar alle andere mensen waren. Er waren heel wat mensen met dure kleren en juwelen, en de meesten waren ouder dan Fred en Anna. Ze waren allemaal gezellig met elkaar aan het praten, en de meeste mensen hadden ook een drankje in hun hand. Toen Anna en Fred binnenkwamen namen ze allemaal de tijd om naar de pas aangekomen 'nieuwelingen' te komen kijken, maar ze hadden allemaal ook een glimlach op hun gezicht alsof ze meer wisten dan Anna en Fred. Fred's maag laag weer in een knoop, en zijn benen voelden aan als rubber. Hij hield Anna's hand stevig vast, en hij voelde dat zij zich ook erg ongemakkelijk voelde.

Ze werden rondgeleid, en even later werden ze voorgesteld aan de gastheer, een oudere man die erg belangrijk uitzag. Nadat hij kennis had gemaakt met Fred en Anna richtte hij zich tot Mark.

"Mark, ik weet dat Linda hier ergens rondloopt..." Hij keek even om zich heen en vond de dame die hij bedoelde. "Ah, daar is ze. Waarom laat je haar Fred niet even mee naar boven nemen, zodat hij zich een beetje kan 'opfrissen' na jullie lange rit? Je mag Anna zelf ook op eender welk moment mee naar boven nemen."

Terwijl Mark hen naar Linda bracht zei hij fluisterend "Fred, Linda is een Meesteres. Ik verwacht dat je al haar bevelen opvolgt en dat je respect toont."

Fred was inmiddels al gaan zweten van de zenuwen. Hij wisselde nerveuze blikken uit met Anna, maar ze zeiden geen woord.

Linda was lang van gestalte, en Fred schatte dat ze een jaar of 40 was. Ze was aantrekkelijk, en ze zag er vriendelijk maar ook een beetje afstandelijk uit. Mark stelde Anna en Fred aan haar voor, en ze leek al te weten dat ze Fred mee naar boven moest nemen.

Fred keek naar zijn vrouw en voelde zich allesbehalve gemakkelijk bij het idee dat hij haar moest achterlaten. Ze werden echter uit elkaar gehaald, en Fred wist dat er nu geen weg meer terug was. Linda nam hem mee naar een van de vele slaapkamers en deed de deur achter hen dicht. "Fred, jij en je vrouw zijn zo'n schattig stel. Hoe lang zijn jullie al getrouwd?"

Met haar vraag slaagde ze erin om hem een beetje gerust te stellen. "Dank je," antwoordde hij. "We zijn nu iets langer dan een jaar getrouwd."

"Wat lief. En wat fijn dat we zo'n leuk stelletje als jullie in ons midden hebben." Ze ging op het bed zitten, alsof ze wilde beklemtonen hoe gemakkelijk zij zich voelde terwijl Fred ongemakkelijk bleef staan. "En hoe lang maakt Mark al... 'gebruik' van je vrouw, Fred?" De toon van haar stem was erg neerbuigend, en ze leek te genieten van Fred's ongemak.

Fred sloeg zijn ogen neer, en vond het moeilijk om haar recht in de ogen te kijken nu hij wist dat zij wist wat er tussen zijn vrouw en Mark gebeurd was. "Euhh... enkele weken, denk ik."

Ze glimlachte. "Aha. Mmmm... jullie zijn zo'n jong en onschuldig leuk stel. Heerlijk. Fred, ik weet dat je een lange rit achter de rug hebt. Ik zou het daarom fijn vinden als je nu even naar de badkamer gaat, dat je daar doet wat je moet doen, en dat je daarna een lekkere warme douche neemt. Neem je tijd, maar laat het alsjeblieft niet al te lang duren. Laat al je kleren en ook je horloge maar achter bij de deur, maar hou je trouwring in alle geval aan. Wat er ook gebeurt, je trouwring moet de hele avond om je vinger blijven zitten." Met die woorden drukte ze Fred met de neus op de feiten van wat er met hem ging gebeuren, en wat er met hem en Anna als stel ging gebeuren. "Als je klaar bent dan kom je maar weer naar hier. Naakt. Dan wil ik dat je gaat staan waar je nu staat, met je handen in je nek en je benen lichtjes gespreid. Dat is de houding die ik wil dat je aanneemt om door mij gekeurd te worden. En dan wil ik dat je je ogen naar beneden gericht houdt. Heb je me begrepen?"

Fred had zijn ogen al naar beneden geslagen, en voelde zijn wangen weer gloeien van schaamte. "Ja" antwoordde hij onderdanig.

Ze stond op, ging naar hem toe en duwde zijn kin omhoog zodat hij gedwongen werd om oogcontact met haar te maken. Haar stem was zacht maar vastberaden. "Fred, ik weet dat dit alles nieuw voor je is, maar het is belangrijk dat je begrijpt dat je altijd op gepaste wijze moet antwoorden. En je toont respect voor degenen die boven je staan."

Hij begreep wat ze bedoelde, en keek haar aan met een blik waaruit pure onderdanigheid sprak. "Ja Mevrouw."

"Mmmmm, brave jongen. Ga nu en doe wat ik je opgedragen heb."

Fred ging meteen naar de badkamer, deed zijn kleren uit en legde deze buiten de deur. Hij maakte gebruik van het toilet en nam vervolgens een lange, warme douche, waarbij hij zich nog grondiger waste dan normaal omdat hij wist dat Linda hem naakt zou zien. Terwijl hij zich afdroogde probeerde hij wat moed te verzamelen, en toen hij uiteindelijk klaar was nam hij diep adem en ging hij terug de slaapkamer in, waar hij ging staan op de manier zoals die hem was opgedragen.

Vanuit zijn ooghoeken zag hij dat Linda anders uitzag dan voorheen. Ze had een zwart lederen pakje aan... het soort kleding dat je zou verwachten van een Meesteres. Terwijl hij zo hulpeloos voor haar stond begon hij zich weer te schamen toen hij merkte dat hij ook nog opgewonden begon te worden.

Ze liep naar hem toe en wandelde om hem heen. Hij voelde haar ogen over elke centimeter van zijn lichaam glijden. "Goed zo, Fred. dat heb je goed gedaan." Ze greep hem zachtjes bij zijn ballen, waarbij haar hand ook lichtjes over zijn steeds stijver wordende pik gleed. Hij hoorde de glimlach in haar stem terwijl ze er een opmerking over maakte. "Het ziet ernaar uit dat je dit fijn vindt. Dat is het teken van echte onderdanigheid, Fred."

Fred stond daar alleen maar, naar zijn voeten te kijken, en met zijn mond vol tanden.

"Goed. Wat we nu moeten doen is ervoor zorgen dat je toonbaar bent als onderdanige voor de gebeurtenissen van vanavond." Ze hield een klein lederen dingetje in haar hand. "Dit is iets om die kleine pik van je vanavond in bedwang te houden." Ze ging op een knie zitten, en nam haar tijd om de lederen riempjes rond zijn ballen aan te brengen. Hij wist niet wat het was, maar het trok zijn ballen behoorlijk ver naar beneden, en vervolgens werd het nogal strak rond de basis van zijn pik vastgemaakt. Zijn pik leek er alleen maar harder door te worden, en begon ook heviger te kloppen. Hij vroeg zich af of hij dit dingetje de hele avond zou moeten laten zitten. Linda nam nog meer spullen van het bed. Er waren lederen boeien bij die ze rond zijn polsen en enkels bevestigde, en een lederen 'harnas' dat ze met riempjes voor op zijn borst en achter op zijn rug vastmaakte. Vervolgens plaatste ze een paar kleine versierde klemmen op zijn tepels. Die deden initieel niet zoveel pijn als hij verwacht had, maar al snel begon er een warmte van ze uit te gaan die door zijn hele borstkas trok, en hij wist dat hij die dingen waarschijnlijk de hele avond zou blijven. Ten slotte nam ze een dikke lederen halsband die ze rond zijn hals vastmaakte.

Toen ze klaar was zette ze een stapje terug en nam ze uitgebreid de tijd om het resultaat te bekijken. "Ja. Dat ziet er goed uit. Fred, nu zie je er echt als een slaaf uit. Je nieuwe Meester zal hier heel erg blij mee zijn." Ze grinnikte even. "En je lieve vrouwtje... wat zal zij verrast zijn met haar nieuwe man. Maar natuurlijk ondergaat zij nu zelf ook een transformatie. Zullen we maar snel naar beneden gaan om te kijken of zij ook al klaar is? Misschien is ze nu al beneden en zijn de andere leden haar nu al aan het bewonderen."

Fred wist niet hoe hij zich most gedragen. De vernederingen die hij moest ondergaan en de gedachte dat zijn vrouw op een gelijkwaardige manier als hem aan al die vreemde mensen getoond zou worden maakten hem gek. Oh god, waar was hij aan begonnen? Linda bevestigde een leiband aan de halsband en zei dat hij haar moest volgen, met zijn handen op zijn rug. Fred kreeg geen tijd om te protesteren en werd de kamer uit en naar het geluid van de mensen beneden geleid.

**

Anna keek hulpeloos toe hoe haar man werd weggeleid door een andere vrouw, en merkte dat ze plots heel erg jaloers werd. Liefst van al wilde ze met alles stoppen en terug naar huis gaan, want ze had er geen idee van wat er verder zou nog gebeuren, en ze wist ook niet of ze daar nog zin in had, maar voordat ze iets kon zeggen greep Mark een van haar armen vast en trok Hij haar met zich mee naar een groepje mannen dat van op een afstand glimlachend naar hen had zitten kijken. Ze wist dat hun gesprek over haar ging, en ze was allesbehalve blij met de manier waarop ze naar hen toe werd 'gebracht'. Een van de mannen stond op om Mark's hand te schudden. Het was een iets oudere man, goed gebouwd en bruingebrand van de zon.

"Mark, ik moet je feliciteren. Dit is dus het kleine ding waarover je me verteld hebt."

Mark grinnikte trots. "Ja David, dit is Anna, mijn nieuwe speeltje. Ik zal je straks ook aan haar echtgenoot voorstellen, nadat ze wat tijd heeft gehad om een beetje te wennen. Anna, Ik wil je voorstellen aan mijn goede vriend David."

Nederig strekte ze haar hand uit om die van hem te schudden. Hij nam haar hand vast en gebruikte zijn andere hand om haar bij haar elleboog vast te pakken, zodat ze haar hand niet meer terug kon trekken. Hij bekeek haar van kop tot teen, en deed geen enkele moeite om zijn bewondering voor wat hij zag te verbergen. "Nou, nou… het is inderdaad een lekker ding. In het echt ziet ze er zelfs beter uit dan op de foto's."

Anna's wangen kleurden rood toon ze besefte dat hij de foto's bedoelde waarmee Meester Mark haar gechanteerd had. Oh god, aan hoeveel mensen had Hij die foto's laten zien?

Mark en David bleven een tijdje met elkaar praten, terwijl zij gehoorzaam naast haar Meester bleef staan. Ze voelde zich heel erg ongemakkelijk, vooral toen ze om zich heen keek en zag dat bijna iedereen regelmatig in haar richting keek. Beschaamd keek ze naar de grond voor haar voeten en probeerde ze elk oogcontact te vermijden.

Na een tijdje merkte ze dat het gesprek weer over haar ging. Mark merkte op dat het niet meer lang zou duren voordat het feestje zou beginnen. "Ik moet dit knappe jonge vrouwtje dus even mee naar boven nemen om haar voor te bereiden op de avond. We komen zo snel mogelijk terug naar beneden."

Met deze woorden sloeg Hij een arm om haar middel en leidde Hij haar de trap op naar boven naar een slaapkamer op het einde van de gang. Toen Hij de deur van de slaapkamer achter hen dicht had gedaan richtte hij Zijn volledige aandacht op haar, en eisten Zijn ogen haar volledige aandacht op.

"Het is een lange rit geweest. Ik wil dat je je hier even wat opfrist voordat we weer naar beneden gaan. Hij nam haar hand en bracht haar naar de badkamer. Hij stopte bij de deur en leunde tegen het deurkozijn. "Ik wil dat je alles uittrekt wat je aan hebt. Nu meteen."

Anna aarzelde. Ze voelde zich zo verward en ongemakkelijk. Mark gaf haar echter geen tijd om na te denken.

"Anna. Ben je je plaats vergeten?" Zijn woorden waren streng en dwingend. "Ben je misschien vergeten dat je hier bent om te gehoorzamen? Doe wat Ik je opdraag, en doe het meteen. Ik wil het niet nog eens vragen. Kleed je uit!"

Ze werd bang van Zijn luide stem, en met trillende handen begon ze haar kleren uit te doen. Toen ze helemaal naakt was nam Hij even de tijd om haar te bekijken. "Ja. Goed zo. Brave meid. Mijn lieve kleine gehoorzame naakte sletje. Ga nu maar naar de badkamer en gebruik het toilet."

Anna liep naar het toilet, en wilde eerst wachten totdat Meester Mark zou weggaan en de deur zou sluiten, maar al snel werd duidelijk dat Hij niet van plan was om weg te gaan. Ze voelde zich daar allesbehalve gemakkelijk bij, want dit was niet iets waar ze bij bekeken wilde worden. Zijn strenge blik was echter onverbiddelijk, en dus deed ze uiteindelijk wat Hij wilde. Ze ging op het toilet zitten, en het duurde wel even, maar uiteindelijk lukte het haar om te plassen. Ze voelde zich zo klein, zo beschaamd en zo vernederd, en ze besefte dat dat precies was wat Hij wilde.

Toen ze klaar was beloonde hij haar met de woorden "Brave meid." Hij nam haar bij de hand en leidde haar naar het midden van de grote slaapkamer.

Plots kwam een andere vrouw de kamer binnen. Anna wilde weglopen, maar uit schrik voor Meester Mark bleef ze staan en bedekte zichzelf met haar handen en armen. Mark wilde daar echter niets van weten. Met een harde klap op haar billen wees Hij haar terecht en beval Hij haar om haar handen in haar nek te houden terwijl Hij samen met de vrouw zou beslissen wat ze die avond zou moeten aandoen.

Haar gezicht was vuurrood, zo erg schaamde ze zich ervoor om naakt tentoon gesteld te worden voor deze andere vrouw. Die bekeek haar alsof ze een stuk vee was, en maakte al snel opmerkingen over haar brede heupen en het feit dat ze 'tieten had als een koe'. Anna dacht dat ze zou sterven van schaamte, maar Meester Mark lachte alleen maar en zei dat die dingen nou juist een uitstekende neukhoer van haar maakten.

Ze gingen verder met het uitkiezen van wat Anna moest aandoen. Eerst werd een zwart lederen korset om haar heen geslagen en vastgemaakt. Anna hoopte dat het ding haar lichaam of tenminste haar borsten een beetje zou bedekken, maar het bedekte haar lichaam amper, en het duwde haar borsten zelfs naar boven en naar voor, waardoor ze juist nog meer beklemtoond werden. Daarna moest ze in een lederen string stappen die vervolgens langs haar benen omhoog getrokken werd, en ze was wel opgelucht dat haar meest intieme lichaamsopeningen op deze manier bedekt werden. Daarna volgde een paar schoentjes met ontzettend hoge hakken. Ze hadden blijkbaar al veel op voorhand gepland, want het was precies haar maat en ze pasten perfect. Ze wist dat ze heel voorzichtig zou moeten lopen, en merkte meteen hoe de schoentjes haar dwongen om haar rug en haar benen een beetje te krommen. Ze herinnerde zich dat ze ooit samen met een vriendin een gelijkaardig paar schoenen in het uitstalraam van een schoenwinkel had zien staan, en dat haar vriendin die schoenen toen 'neuk-mij-schoenen' had genoemd - en plots drong het tot haar door hoe toepasselijk die term vanavond wel eens zouden kunnen worden. Rond elk van haar polsen en enkels werden lederen boeien vastgemaakt, en rond haar hals werd een dikke lederen halsband vastgemaakt. Deze was zo dik dat haar hoofd erdoor omhoog geduwd werd. Ze wist dat ze daardoor haar hoofd niet meer naar beneden zou kunnen laten zakken, en dat ze gedwongen zou zijn om iedereen die naar haar keek recht in het gezicht te kijken. Haar make-up werd bijgewerkt, en het waren vooral haar volle lippen die werden bijgewerkt met felrode lippenstift. Ten slotte werd een paar versierde tepelklemmen op haar inmiddels hard geworden tepels gezet. Ze deden niet echt veel pijn, maar ze maakten haar nog meer bewust van het feit dat haar naakte, zware borsten voor iedereen zichtbaar zouden zijn. Aan elk van de tepelklemmen hing een hangertje dat ervoor zorgde dat ze elke beweging die ze maakte ook in haar tepels voelde. Haar armen werden achter haar rug gebracht, en daar werden ze met de polsboeien vastgemaakt aan de achterkant van het korset. Ze was nu niet meer in staat om zichzelf te bedekken of te verstoppen. Toen ze klaar waren namen Meester Mark en de vrouw even de tijd om het resultaat van hun werk te bewonderen.

De vrouw zei "Mark, je hebt inderdaad een prachtexemplaar meegebracht. Het zal een gedenkwaardige avond worden." Met deze woorden verliet ze de kamer om terug naar het feestje te gaan. Mark haalde een leiband tevoorschijn, maakte deze vast aan haar halsband, en leidde haar naar de deur van de slaapkamer. "Je ziet inderdaad om op te eten uit, kleine slet. Zorg dat je Me niet teleurstelt, en doe alles wat je opgedragen wordt, begrepen Anna?" Ze knikte lichtjes, want ze schaamde zich gewoonweg te erg om iets te zeggen. "Fred zal ook wel opkijken van hoe je nu uitziet, denk ik. Ik ben trouwens ook wel benieuwd hoe hij nu uitziet. Laten we naar het feestje gaan, klein slavinnetje van Me."