Vanmorgen lekker vrij. Eerst even uitgeslapen, in bed beetje met mezelf gespeeld, maar niet klaar laten komen. Vind het lekker om opgewonden rond te lopen.
Het was rustig op het werk maar toen kreeg ik een berichtje van Meester Edwin.
Zodra ik naar buiten ging moest ik dit zonder ondergoed doen.
Meteen voelde ik een golf van opwinding door me heen gaan.
Mmm lekkere opdracht.
Om vier uur moest ik voor klanten zorg ( werk in de thuiszorg in Utrecht) naar buiten toe. Dus eerst langs de wc. Ik deed mijn onderbroek uit.
Nu had ik vandaag al een truitje aan met een lagere hals..beetje te laag misschien voor het werk. Durfde ik het om ook mijn bh uit te doen? Dat zou wel erg op vallen.
O shit dilemma. Kies ik voor netheid in mijn werk of respect en gehoorzaamheid aan mijn meester?

Ik besluit ongehoorzaam te zijn en mijn bh aan te houden. Snel ga ik aan het werk.
Het voelt lekker zonder onderbroek. De ruwe stof van mijn jeans schuurt langs mijn lippen en buiten voel ik de wind door de stof heen op mijn billen.
Het idee dat ik dit doe voor een vreemde man aan de andere kant van het land is best een geil idee.
Dat ik het doe om hem te plezieren
Ik ga verder met mijn werk maar merk dat het geheim dat ik bij me draag, mijn naakte kut in mijn broek me ontzettend prikkelt

Kwart voor vijf heb ik de mannelijke klanten uit mijn route gehad. Nu nog een paar maar waarbij ik niet hoef te bukken. Ik zucht een paar keer diep en trek dan ook mijn bh uit. Mijn tepels staan al stijf en prikken door de stof heen.
Ik merk wel dat ik dit een beetje eng vind, dat ik me minder vrij durf te bewegen.
Ik maak mijn route af en ga nog even naar kantoor om de overdracht te doen. Daar houd ik toch maar mijn jas aan, bang dat mijn collega’s iets zien

Op weg naar huis merk ik dat ik stiekem steeds even aan mijn tepels zit..is lekker als ze zo los in mijn bloes zitten.

Maar nu, thuis, komt wel de angst. Ik heb niet de opdracht helemaal zo gedaan zoals mijn meester het wenste.

Later op de avond krijg ik bericht van Meester Edwin. Hij is teleurgesteld in me. Shit, dit geeft me een klote gevoel. Wil mijn meester graag tevreden houden.
Er zal nog een straf volgen zegt hij.
Maar verder hoor ik niks.
Later op de avond bericht ik hem of hij al een straf weet. Merk dat ik naar zijn straf verlang. Ben zo benieuwd wat hij zal bedenken

Donderdag 31-1-2013
Al vroeg in de morgen is meester Edwin online. Hij is boos omdat ik hem gisteren heb aangesproken.
Dat ik als slet geen respect voor hem toon door naar mijn straf te vragen, of ik hem bewust tegen werk. Eigenlijk is dit wel zou, want ik wil graag gestraft worden, maar durf hem dat niet te zeggen.
Ik zou hem nog een lijst sturen met allen seksspeeltjes die in mijn bezit zijn, maar ook hierin heb ik nog verzaakt.
Voor straf krijg ik mijn straf niet eerder te horen dan wanneer ik de lijst heb gemaild.
Hij sluit af met dat hij niks heeft aan een slaaf die niet wil luisteren. En weg is hij. Ik blijf geschrokken achter. Dit is niet wat ik wilde. Ik wilde een lekkere opdracht, ik wilde pijn en vernedering maar niet genegeerd worden. Dit voelt heel naar aan. Al snap ik dat ook dit deel uit maakt van bdsm.

Gelukkig heb ik mijn andere meester nog, hopelijk ontvang ik van hem een lekkere opdracht.
Als ik op het werk bent krijg ik een berichtje binnen:
Je opdracht voor vandaag: totale onthouding van elke seksuele handeling.
Morgen krijg je via de post een pakketje, deze meteen gaan gebruiken, wel eerst lezen hoe het moet.

Aan de ene kant baal ik dat ik vandaag niks mag. Niet mijn tieten mishandelen of mee spelen, niks in mijn kont of kut stoppen, niet vingeren, niet klaarkomen, geen pijn, geen genot.

Wel ben ik heel nieuwsgierig naar wat er besteld zou zijn. Ik weet dat dit soort dingen via mijn mail gaan. Dan kan ik even gaan kijken wat het is.
Maar de meester kent me te goed en ik ontvang een tweede bericht. Vandaag verbod om je mail te bekijken.
Shit. De ene negeert me, de andere maakt me gek van verlangen.
Ik vond het heel moeilijk meester Edwin de hele dag online te zien, maar hij zei niks tegen me. Ik durf hem ook niet aan te spreken, zelfs niet met de speciale codeletter die ik kan gebruiken als ik hem als gelijkwaardig wil spreken. Ik wil hem laten zien dat ik echt wel respect voor hem.
Morgen meteen de lijst met attributen voor hem maken en mailen. En maar hopen dat de postbode vroeg komt.