Ze zaten al in het vliegtuig naar Spanje toen Peter alles opbiechtte aan zijn echtgenote Linda. Hij vertelde haar alles over het schandaal op het werk, over het verdwenen geld, en over zijn angst dat hij (onterecht!) de schuld van alles zou krijgen. Linda vertrouwde haar man. Ze kende hem goed genoeg om te weten dat hij nooit tegen haar zou liegen of geld zou stelen, en ze twijfelde dus ook geen moment dat alles wat hij haar vertelde waar was. Iemand anders van het bedrijf moest het geld gestolen hebben, maar volgens Peter was zijn baas Ronald de enige die hem nu nog kon beschermen. Peter's toekomst bij het bedrijf - en daarmee ook de toekomst van zijn vrouw en kinderen, want ze hadden net een nieuw huis gekocht en daardoor hoge schulden - hing dus helemaal van Ronald af. Ofwel zou hij Peter steunen en het voor hem opnemen, ofwel zou hij Peter laten vallen en hem misschien zelfs laten vervolgen voor geldverduistering, hetgeen rampzalige gevolgen zou hebben voor het hele gezin.

Linda had altijd al een positieve indruk van Ronald gehad, en ze had de indruk dat Ronald ook altijd goed geweest was voor Peter. Het was een grote, stevige man, charmant, en een paar jaartjes ouder dan Linda en Peter. Het was op zijn verzoek dat Linda meekwam naar de conferentie in Spanje. Bijna alle werknemers van Peter's kantoor zouden dit weekend in een leuk hotel in het zuiden van Spanje doorbrengen. Linda was echter de enige echtgenote die meekwam, en dan ook nog op kosten van het bedrijf. Peter had voor haar verzwegen dat zij de enige echtgenote was die meeging, en ze voelde zich daar erg ongemakkelijk bij, maar Peter legde uit dat door het feit dat de 'problemen' waarmee Peter nu te maken had ook haar betroffen, Ronald had voorgesteld dat Peter zijn echtgenote zou meenemen, zodat ze samen tijdens het weekend alles zouden kunnen bespreken. Het komende weekend was dus heel erg belangrijk voor hun verdere toekomst.

Linda had erg uitgekeken naar het weekendje weg, maar de 36-jarige moeder en echtgenote voelde zich nu ongemakkelijk om het hele weekend als enige vrouw met Ronald en Peter's collega's door te brengen. Het was nooit een probleem voor haar geweest om Peter te vergezellen naar feestjes of naar andere sociale activiteiten van het bedrijf, maar onder de huidige omstandigheden betwijfelde ze of het wel zo'n leuk en relaxed weekend zou worden. Maar ze zag het ook als een kans. Een kans om Peter te helpen en om de toekomst van haar gezinnetje veilig te stellen.

Ronald was al met een eerdere vlucht aangekomen, en hij was al op zijn hotelkamer bezig met het aantrekken van zijn zwembroek, toen hij hoorde dat Linda en Peter de kamer naast hem binnengingen. Het feit dat hun kamers naast elkaar lagen was geen toeval. Ronald had er heel erg op aangedrongen dat Peter zijn vrouw zou meebrengen, en hij had er ook voor gezorgd dat zij de kamer naast die van hem zouden krijgen.

Ronald had Linda voor het eerst gezien toen Peter naar een functie in het bedrijf had gesolliciteerd, en ze hem had vergezeld naar de plaats van het interview. Na het interview had het stelletje een leuk dagje in de stad doorgebracht, en daar waren ze toevallig Ronald tegen het lijf gelopen. Peter was slechts een van de vele kandidaten voor de openstaande funktie geweest, en hij was zeker niet de beste kandidaat geweest, maar het was de toevallige ontmoeting met Linda die ervoor had gezorgd dat Ronald uiteindelijk de baan aan Peter had gegeven. Linda was niet bepaald een 'klassieke schoonheid', en ondanks het feit dat ze er goed verzorgd uitzag en dat ze redelijk slank was had ze een uiterlijk dat op zijn best als "leuk, maar toch redelijk gewoontjes" bestempeld kon worden, maar zonder het te beseffen behoorde ze tot een categorie vrouwen waar Ronald heel erg op viel. Voor Ronald moest de ideale vrouw namelijk zoveel mogelijk van de volgende kenmerken hebben: bruin haar, klein van gestalte, vrouwelijk, slank, grote borsten, en een grote onzekerheid over haar uiterlijk. Linda was een brunette, ze kon zich heel representatief kleden, ze was maar 1m60 groot (hetgeen ze vaak probeerde te kompenseren door het dragen van hoge hakken), ze was slank, en ze had behoorlijk grote borsten.

Ze had een F-cup die eigenlijk helemaal niet bij haar figuur paste en waar ze zich heel erg onzeker en beschaamd over voelde, waardoor ze (vrijwel altijd tevergeefs) probeerde om haar borsten zo goed mogelijk te verstoppen. Al sinds haar prille jeugd hadden haar borsten parten gespeeld bij relaties maar ook bij alledaagse handelingen. Op de school was ze er vaak om gepest, en als een jongen interesse in haar had getoonde was ze nooit helemaal zeker of hij interesse had in haar als persoon of dat hij alleen in haar borsten geinteresseerd was. Haar jeugd was dus een behoorlijk moeilijke periode, en haar borsten maakten ook haar leven als volwassene niet gemakkelijk, maar gelukkig had ze Peter leren kennen, een hardwerkende, eerlijke, goede man die haar altijd met veel liefde en respekt had behandeld, en waarmee ze inmiddels twee geweldige kinderen had.

Ronald had lang moeten wachten, maar hij hoopte dat hij dit weekend de vruchten van zijn keuze voor Peter zou kunnen plukken. Het was niet de bedoeling geweest dat Peter de schuld zou krijgen voor het geld dat Ronald had laten verdwijnen, maar toen Peter de fouten in de boekhouding had ontdekt had hij zichzelf ongewild tot de grootste verdachte gemaakt. Eerst wilde hij Peter meteen te hulp schieten, maar na er wat langer over nagedacht te hebben kreeg hij het idee dat dit misschien een uitgelezen kans was om een aantal van zijn fantasieën over Peter's rondborstige vrouw uit te voeren. Ronald vond Linda heel erg aardig en vriendelijk, en hij vond haar niet echt preuts, maar ze gedroeg en kleedde zich volgens hem wel heel erg konservatief. Ronald wilde dit weekend onderzoeken of ze haar waardigheid en trots op zou offeren om haar man, hun gezin en hun levensstijl te beschermen.

Ronald klopte op de deur, en toen Peter opendeed keek hij impulsief langs hem door de kamer in, waar hij Linda op het bed zag liggen. Meteen viel hem op dat zelfs het los zittende t-shirt er niet in slaagde om haar grote tieten te verbergen. Haar slanke benen lagen uitgestrekt op het bed. Liefst van al wilde hij Peter opzij duwen en zijn vrouw bespringen, maar in plaats daarvan vertelde hij Peter dat de meeste andere collega's er al waren en dat ze allemaal naar het zwembad gingen. Er waren geen speciale plannen voor die avond, behalve een formeel diner later op de avond, maar Ronald liet wel duidelijk verstaan dat hij het erg op prijs zou stellen als Peter en Linda ook naar het zwembad zouden komen. Toen Ronald weg was zei Linda dat ze liever niet naar het zwembad wilde gaan. De feiten die Peter haar verteld had en het feit dat ze de enige vrouw was die mee was gekomen zaten haar nog steeds heel erg dwars, en ze keek er ook niet naar uit om als enige vrouw tussen een aantal mannen te gaan zwemmen. Peter drong echter aan, en probeerde haar nogmaals uit te leggen hoe belangrijk het was om het Ronald een beetje naar zijn zin te maken, en dus stemde ze er uiteindelijk toch mee in.

Ronald en verschillende collega's van Peter zaten al in het grote verwarmde bubbelbad van het hotel toen ze Linda en Peter zagen naderen. Alle ogen waren meteen op Linda gericht, en het centrale gesprek in het bubbelbad sloeg ook meteen om naar Linda. Het was nog warm buiten, en dus had Peter alleen maar een zwembroek aan. Linda had na het aantrekken van haar zwemkleding haar t-shirt en korte broekje weer aangetrokken, en de mannen in het bubbelbad vroegen zich af wat voor badkleding ze eronder aan zou hebben. Johan en Hans, twee werknemers die net als Peter direct voor Ronald werkten, bleven naar de rondborstige brunette staren. Johan fluisterde dat hij hoopte dat ze een bikini aan zou hebben, maar Hans was het eens met Ronald die zei dat een konservatief badpak meer bij haar persoonlijkheid paste.

Ze verwelkomden Peter en Linda, en ze keken allemaal gespannen toen hoe Linda haar t-shirt uittrok en haar blauwe badpak tevoorschijn kwam. En ze kreunden stilletjes toen ze de rits van haar broekje opende, voorover boog, en deze uittrok. Linda's badpak zag er inderdaad heel erg konservatief uit, maar het was duidelijk dat het ontworpen was voor vrouwen met veel kleinere borsten, want ze had toch nog indrukwekkend decollete.

Linda was liever niet meegekomen naar het zwembad. Ze voelde zich sowieso al ongemakkelijk omdat ze de enige vrouw van het gezelschap was, en de schaamte die ze voelde voor haar borsten evenals de blikken van iedereen in het bubbelbad maakten het er niet gemakkelijker op. Het bubbelbad zat trouwens al behoorlijk vol, en er was nergens plaats genoeg voor Peter en Linda om naast elkaar te gaan zitten, en dus drong Ronald erop aan dat Linda naast hem kwam zitten, terwijl voor Peter een plaatsje werd vrijgemaakt aan de andere kant van het bad.

Terwijl Peter met de collega's die het dichtst bij hem zaten begon te praten over het werk, richtten Ronald, Johan en Hans hun volledige aandacht op Linda. Ze begonnen een gesprek met haar, maar ze voelde zich erg verlegen, en ze voelde zich nog steeds heel erg ongemakkelijk. De drie mannen probeerden te vermijden dat het op zou vallen, maar ze konden hun ogen ook maar niet van haar borsten afhouden. Het strakke badpak drukte haar borsten tegen mekaar, waardoor ze eerder beklemtoond dan verborgen werden. In het bubbelende water zaten Ronald en Johan ook helemaal tegen haar aan, waardoor ze bijna geen bewegingsruimte had. Ze had er spijt van dat ze akkoord was gegaan om mee te komen naar het bad, maar ze schrok zich rot toen ze even later de hand van Ronald op haar been voelde. Linda kreeg het hu helemaal benauwd, en ze wist niet wat ze moest doen. Ze had dit niet verwacht, en wilde Ronald een klap geven, of er toch ten minste iets van zeggen, maar gezien de hachelijke situatie waarin Peter zich bevond hield ze zich in. Peter was namelijk heel duidelijk geweest over het feit dat ze het zich niet konden veroorloven om Ronald boos of overstuur te maken. Ze hield zich dus in en zei er niets van, maar terwijl ze zo bleven kletsen gleed Ronald's hand langzaam naar de binnenkant van haar been, en dan naar boven. Linda was bijna in paniek. Hoe durfde hij! Maar ze durfde niets te zeggen. Toen ze echter even later voelde hoe Ronald's pink haar kruis aanraakte werd het haar teveel. Ze stond meteen op en liep boos en verward naar het grote zwembad. Wie dacht hij wel dat hij was?

Ronald glimlachte geamuseerd. Hij was teleurgesteld toen Linda opstond en wegliep, maar hij beschouwde het toch als een overwinning. Ze was namemlijk niet meteen opgestaan. En daarmee had hij bewezen dat Linda niet een type was dat meteen herrie schopt. Toen hij zijn hand op haar been had gelegd had ze geen enkele kik gegeven. Hij was benieuwd hoeveel verder hij bij haar zou kunnen gaan.

Na verloop van tijd gingen Peter en Linda terug naar hun kamer om zich klaar te maken voor het diner. Nadat ze weg waren ging het gesprek in het bubbelbad meteen terug naar Linda, en naar hoe sexy en geil ze uitzag, maar hoe konservatief ze jammer genoeg was. Ronald luisterde geamuseerd naar het gesprek en zei toen "ik denk dat ze dit weekend wel wat losser zal worden".

"Ik denk niet dat ze het type is om losser te worden", antwoordde Hans hierop.

"Je moet gewoon weten hoe je zo'n vrouw moet bespelen," reageerde Ronald. "Letten jullie maar op hoe ik het aanpak. Na het weekend zal Linda een heel andere vrouw zijn. Wedden?"

Een tijdje later haastte Ronald zich terug naar zijn kamer. Het was inmiddels al donker geworden. Hij liep stilletjes het balkon op dat hij deelde met de aanpalende kamer van Peter en Linda, en hij gluurde door een kleine opening in het gordijn hun kamer in. Hij was net op tijd om te zien hoe Linda door de kamer liep, met alleen een beha en slipje aan. Hij staarde naar de grote cups van de witte beha die haar grote tieten omhulden, en naar het witte katoenen slipje dat haar kutje en kont bedekte. Zoals verwacht was het ondergoed dat ze aanhad heel erg konservatief, net zoals Linda zelf was. Ronald bleef kijken terwijl ze op het bed ging zitten en nylon kousen begon aan te trekken. Toen ze voorover leunde kreeg hij een adembenemde blik op haar borsten die ieder moment uit de beha leken te kunnen vallen. Daarna stond ze op en trok ze de kousen op, waarbij ze met haar heupen draaide. Ronald vond het jammer dat ze niet naakt was, maar hij hoopte dat daar binnenkort verandering in zou komen.