Bite Me

Ik sta op het station te wachten tot je me komt ophalen. We hebben eindelijk meer tijd dan normaal. Een heel weekend. Jou vriendin is weg met haar vriendinnen. En mijn vriend is weg naar een concert in London. Een weekend met zen tweenen in neutraal gebied. Waar niemand ons kent. In een hotel kamer waar we alles zullen doen behalve slapen.

Dus ik sta in de stralende zon op het station te wachten tot je aan komt lopen. Ik sta met men ogen dicht van de zon te genieten als ik een hand in men nek voel. Een heel erg koude hand. En een rilling loop lang men rug. Ik doe mijn ogen open en je staat vlak voor me. Kijkt op me neer. Deze dag begint gelijk goed.

Ik loop naast je. Het is heerlijk weer, en ik vind het niet erg om door de stad te lopen, naar het hotel. Ik heb men zomer jurkje aan, donkerblauw strak van boven tot net onder mijn borsten en voor de rest los en zwierig, tot net boven mijn knieën. En verder heb ik niks aan, geen bh en geen ondergoed. Ik weet dat je er niet om gevraagd had maar ik vond het leuk om je er mee te verassen. Ook al ben je er nog niet achter dat het zo is. Hoewel je vast wel gezien hebt dat ik geen bh aan heb, je negeert het vast. Zoals je wel vaker doet als ik probeer je uit te lokken. Ik heb men rugzak met wat spul bij me. Maar ook niet echt veel meer kleren. Heb ik niet nodig dit weekend, weet wel zeker dat ik vaker naakt zal zijn dan gekleed. Maar laat ik daar nu niet te veel over na denken. Want ergens kijk ik er zo tegen op. Ik weet dat je hoge verwachtingen van me hebt dit weekend. En dat ik veel meer zal doorstaan dan ik aan kan. Dus ik denk er nu niet over na. Ik geniet van de zon en van het feit dat ik zo dicht bij jou ben.

Je vraagt me hoe het met me is, met mij, met school, mijn sex leven. Het is een zelfde gesprek als we zouden hebben op de chat. Alleen nu let ik beter op men antwoorden, ik zou niet durven je nu al jeukende handen te bezorgen door on beleeft te zijn. Ik probeer rustig te zijn maar het is moeilijk. Ik ben zenuwachtig heer erg blij en doods bang tegelijk. Wat er voor zorgt dat ik steeds aan men jurk zit te prutsen. En niet kan ophouden met lachen.

Als we eenmaal aan komen bij het hotel ben ik blij dat we naar binnen gaan uit de zon. Het is heet. Maar de kamer is daar in tegen weer koud. Eenmaal binnen kan ik het niet helpen eerst de hele kamer te onderzoeken. Het bed is zo zacht. En de hele badkamer want bestaat bijna geheel uit spiegels. Waarin ik kan zien dat ik mijn schouders nu al heb verbrand in de zon. Jij bent een stuk rustiger. Je hebt je spullen hier al staan. En kijkt me alleen maar grijnzend aan terwijl ik door de kamer stuiter.

Om je te laten zien dat ik geen ondergoed aan heb besluit ik in mijn hyper bui een mooie pirouette te maken. Waardoor men jurk net genoeg om hoog komt. Ik vergis me hoe duizelig ik al ben van de warmte en val op en kont. Je lacht me uit terwijl je me aan kijkt met je armen over elkaar. Ik blijf op de grond zitten en kruip naar je toe, en kijk je aan terwijl ik op men onderlip bijt. Je hurkt voor me neer en grijpt me bij men keel.

“ we beginnen dit weekend niet op jou initiatief jonge dame, get your ass in the shower, en koel maar even af”

Ik trek een pruil lip. En voor ik kan knipperen krijg ik een klap in men gezicht met de achter kant van je hand. . “ douche NU! ”

men gezicht doet zeer, ik sta op en loop naar de douche. Ik laat de jurk van me afglijden en stap onder een koude douche, ik was en scheer me helemaal glad en schoon voor jou. Het koude water voelt goed op men wang en schouders. Je bent zeker geen vergevend persoon. En ik weet dat het een zwaar weekend gaat worden. En ergens diep in mijn maag kan ik mezelf al weer woedende voelen worden, maar ik druk het weg.

Ik droog me af en laat men jurk in de badkamer liggen. Je hebt van alles op het bed uitgespreid. Touwen, klemmen, tape, canes, zwepen en dingen die ik niet ken. Je draait je naar me om met een touw in je handen. En ik krijg de grote behoefte om er vandoor te gaan.

“ ik dacht dat we maar meteen konden beginnen met wat bondage oefeningen kate”

Ik de de grijns op je gezicht omdat ik weet dat je in men ogen kan zien dat ik nu al bang ben. Het is ook nooit gewoon lief beginnen met jou. Ik kan me er niet van weerhouden een blik op de deur te werpen. Maar ik kan moeilijk in mijn blote kont de kamer uit rennen. Dus ik blijf staan en doe niks. Ik weet dat je ziet waar ik over na denk, want de grijns is nu ook te zien in je ogen.

Je doet een stap in mijn richting met het touw om je hand gewikkeld. En ik loop achter uit tot ik niet verder kan en met men rug tegen de muur sta. Dit was niet wat ik in gedachte had voor het begin van dit weekend. Ik had er op gerekend jou te pleasen of op pijn. Maar niet al gelijk dit. Dit onuitstaanbare gevoel van vrees. Ik heb liever dat je me pijn doet, dan me vastbind. Maar ik weet dat je dat weet, en dat je daarom dit doet. Dus ik klem mijn kaken op elkaar terwijl je naar me toe loopt. De enigste kant die ik nog op kan is naar de grond. Dus ik laat me tegen de muur aan zakken.

“ meisje toch, ga je nu al weg kruipen, we zijn nog niet eens begonnen”

De manier waarop je het zegt zorgt er voor dat er een vlaag van woede door me heen stroomt. De verachting in je stem. Dus ik sta op en kijk je aan.

“ maak ik je boos meisje”

ik zal je het genoegen niet geven dat ik weer bij je weg kruip. Dus ik ga nog rechter staan terwijl je met je hand zacht over de rooie plek op men wang streelt. Je streelt met je vinger over men lip en ik kan het niet laten. Ik bijt zo hard als ik kan in je hand. Voor ik het weet grijp je mijn haar en trek je me voor over, zodat ik op men knieën neer kom. Je schopt me tegen de grond aan zo hard dat de lucht uit men longen slaat. Ik probeer overeind te komen om naar luchtte happen maar voel je knie in men rug, en je grijpt mijn armen bij elkaar. Dus ik blijf op de grond liggen naar adem happend. Men ogen vullen zich met brandende tranen. Maar ik probeer ze weg te knipperen.

“ dat was geen slimme zet meisje, heel erg niet slim”

Het is eng hoe rustig je klinkt. Veel enger dan je was geweest als je tegen me had geschreeuwd. Dit is zo veel dreigender.

Ik ben zo bezig met adem halen dat ik niet door heb dat je mijn handen al bij elkaar hebt gebonden en nu het touw om mijn nek wikkelt.

Je trekt men handen achter mijn rug omhoog en zet het touw vast om men nek. Wat het alles behalve makkelijker maakt om weer normaal adem te halen. Ik probeer onder je knie vandaan te komen, maar kom geen centimeter van mijn plek. Dus ik blijf slap liggen en verroer me niet.

Je trekt me overeind bij het touw dat om men nek zit, maar ik werk niet mee. Ik laat je me smoren terwijl je me omhoog hijst.

“ Sta op !”

Ik hoor een kleine breking van woede in je stem. Maar ik hou me slap en mijn adem in. Je laat me los en ik val weer op men buik op de grond.

Ik zal er morgen spijt van hebben als ik onder de blauwe plekken zit maar als ik vastgeboden moet zijn zal ik niet meer mee werken om jou te geven wat je wil.

En daar door voel ik me diep van binnen een beetje beter. Voor nu.

Je laat me liggen en loopt naar het bed. Ik kan niet zien wat je doet. Maar ik voel het nog geen seconde later. Een scherpe gemene pijn die de tranen in mijn ogen doet springen knalt neer op men kont. En ik hoor me zelf een gil geven. Je slaat nog een keer. En nog een keer. En houd niet op. Ik hou het met mijn hoofd niet bij, en de pijn trekt door men hele lichaam heen. En het maakt me woedend. Maar hoe meer ik probeer me lost te wurmen hoe meer het touw in men armen snijt. En hoe harder je slaat. Ik probeer mezelf om te draaien. Maar je zet je voet in men nek. Ik gil niet meer maar schreeuw. Ik hoor je stem vlak bij mijn oor.

“ laat het nou eindelijk eens los meisje. Geef op”

Als je eindelijk stopt doet elke spier in men lichaam zeer van de spanning, is men keel schor van schreeuwen, branden men ogen van het huilen en steken de striemen op men kont en boven benen meedogenloos. Maar het is voor bij en ik kan weer los laten. Ik adem diep in en voel me ligt in mijn hoofd worden. En dan word alles zwart. Ik weet niet hoeveel tijd er voor bij is gegaan, maar het voelt als voor eeuwig. Ik word wakker op het bed, ik lig op men buik en alles doet zeer. Mijn armen zijn los maar ik kan ze niet optillen, het doet zeer om men vingers te bewegen. Ik wil niet bewegen ik ben te moe. Maar niet boos meer. Alleen maar moe.

Ik weet niet waar je bent. Tot ik de kraan in de badkamer hoor. Maar het maakt me ook niet uit waar je bent, ik wil slapen. Heel veel slapen.

“ wakker worden meisje, ik ben niet van plan onze tijd samen te verspillen door jou te laten slapen.”

Ik voel iets kouds over men rug kont en boven benen gaan, wat heerlijk voelt. Je legt de koude doek aan de kant. Ik zie je van uit men ooghoek bewegen. En voel hoe je me omdraait zodat ik op men rug op het grote bed lig. Het voelt niet fijn en ik wil me weer omdraaien, maar je hebt me bij een van men enkels beet.

Ik voel hoe je me verder onder uit trekt op het bed. En men enkel vast maakt met een touw aan de hoek van het bed. Ik laat je je gang gaan, want wil je niet weer boos maken.

Je bent rustig, geduldig terwijl je me vast maakt.

Je hebt je shirt uit gedaan, het is ook warm in de kamer. En mij slaan is hard werk. Je ziet er goed uit. En ik voel het ergens diep in men onderbuik kriebelen. Hoe graag ik met men handen over je borst wil gaan.

Je hebt je jeans nog aan en ik kan duidelijk zien dat je een stijve hebt, terwijl je mijn handen boven men hoofd vast zet. Wat er weer voor zorgt dat het in men onderbuik gebint te kriebelen. Wat ik er niet voor over heb om jou lul te bevrijden uit die broek. En ergens voel ik weer hoe graag ik je wil pleasen, hoe graag ik wil dat je mij wil. Hoe graag ik van jou wil zijn. En met die gedachte in mijn hoofd kan ik me overgeven aan het feit dat ik weer vastgebonden ben.