Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Door: Fille
Datum: 18-10-2013 | Cijfer: 5.1 | Gelezen: 3765
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 5 minuten | Lezers Online: 1
Zijn hand beweegt zich enigszins twijfelachtig naar beneden richting mijn billen. Ik houd hem niet tegen, ik kan hem niet tegenhouden. Even blijft hij daar liggen, zachtjes kleine rondjes draaien tot hij met een luide klap hard neerkomt. Mijn schreeuw wordt gedempt door het slipje in mijn mond en ik voel de grijns op zijn gezicht.

‘Ga je alsjeblieft mee vanavond?’ mijn zusje kijkt me bijna zwijgend aan. Ze is net 21 geworden en wil dat samen met een groep vrienden uitbundig gaan vieren in de stad. Ik kijk haar met een lege blik aan: ‘Nee, ik moet nog een paper schrijven en wil even wat tijd voor mezelf’. ‘Maar het is mijn verjaardag! Ik zou het leuk vinden als je mee gaat.’ Haar vriend staat achter haar en trekt zijn wenkbrauwen op. ‘Oke, deze ene keer dan. Maar alleen omdat het je verjaardag is!’ Haar brede glimlach is nog net zichtbaar voordat ik mijn ogen weer naar het beeldscherm breng. Zuchtend typ ik verder aan de volgende alinea over de ontwikkeling van Europa terwijl Sofie in de keuken met Tom loopt te giechelen. In mijn beeldscherm zie ik de tuin door de ramen buiten, het is onwaarschijnlijk grijs voor een junimiddag. In mijn knusse hoekje brandt de lamp en naast me staat een kop dampende thee en iets dat eruit ziet als cake, maar bij Sofie weet je het nooit zeker.

Precies als ik mijn laatste woord typ, trekt ze me vanachter m’n computer. ‘Douchen jij’, zegt ze vermanend, ‘dan zoek ik ondertussen wat kleren voor je uit.’ Geen excuus meer dus. Na het douchen staat ze triomfantelijk naast mijn bed. Er ligt een strapless marineblauwe jurk klaar met bijpassende schoenen die veel te hoge hakken hebben. Maar ze laat zich niet ompraten en dus hijs ik me met tegenzin in de push-up BH en slip, althans wat er voor door moet gaan, van zwart kant. Al moet ik zeggen de jurk sluit perfect rond mij misschien wat bredere heupen en blijft hangen op mijn borsten die wel een cup groter lijken. Tevreden kijkt ze me aan. ‘Zie je wel dat je mooi kunt zijn Amber? Hier ga je geen spijt van krijgen.’ Waarna ze me stevig op een stoel drukt, make-up aanbrengt en mijn haar opsteekt. Zo gedreven als ze is, hoeft dat allemaal niet lang te duren en al snel staan we weer in de woonkamer klaar om te gaan. Tom kijkt me goedkeurend aan en mijn tegenstand begint wat op te breken.

Eenmaal in de stad gaat alles er een stuk luchtiger aan toe en ben ik toch best blij dat ik er met mijn kleren een beetje bij hoor. We eten fantastisch lekker bij de Italiaan en doen daarna een niet minder lekker toetje bij onze favoriete koffiebar op de hoek. Dit kan ik, dit heb ik eerder gedaan. Rond een uur of 11 vertrekken we naar bar om op te warmen en te toasten op Sofie’s volwassenheid. Onze groep is inmiddels uitgebreid tot ruim 20 man en het begint echt gezellig te worden. Tom doet zo lief tegen Sofie dat ik me prima vermaak naar hun te kijken, wat aan de bar te hangen en een biertje te drinken. ‘Ze zijn schattig he?’ Ik draai me verbaasd om. Het eerste wat me opvalt is dat hij helemaal niet in deze bar past. Zijn donkerblonde krullen steken vaal af tegen het donkere hout van de bar en zijn groenige ogen staan veel te serieus. Maar er is iets opvallends aan zijn verschijning, zijn grijzige shirt maakt hem volwassen terwijl zijn lichte spijkerbroek weer zo kinderlijk staat. Om de verwarring compleet te maken steken er bruine gepoetste schoenen onderuit. Ik ben zo afgeleid dat ik vergeet te blozen en lichtjes knik op zijn opmerking. ‘Kan ik je er nog eentje aanbieden?’ vraagt hij wijzend naar mijn lege bierglas. ‘Ja, tenminste als ik weet van wie ik het aan mag nemen.’ En ik heb meteen spijt van mijn reactie. Er verschijnen gelukkig pretlichtjes in zijn ogen en hij steekt me zijn hand toe. ‘Eric’. ‘Amber’. Ik wacht ongemakkelijk stil tot hij twee biertjes heeft besteld en dan toasten we op Sofie. ‘Ik ben een vriend van Tom, jij moet Sofie’s zus zijn. Mooie jurk heb je aan trouwens.’ Het liefst zou ik nu mijn biertje achteroverslaan. Ik doe een snelle realitycheck, knappe jongen spreekt mij aan, knappe jongen kent Tom die ik weer ken, knappe jongen vindt mijn jurk mooi. Ik voel me net een kind van 7 in plaats van 27 en bedank hem zachtjes voor het compliment. We praten wat over hoe Sofie en Tom elkaar hebben leren kennen en willen net een volgend biertje bestellen als onze gespreksonderwerpen komen aangesneld.
Lees verder: Eric - 2
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...