Kunst Van Het Dwingen - 1

Pierre keek op de zeven beeldschermen en dacht even na hoe alles gekomen was.

Als amateur fotograaf had hij het idee gehad om een kunstzinnige shoot te maken van een martel kamer .

Daarbij had hij de afschuwelijke tijd in Argentinië voor ogen gehad en wilde hij een protest tegen die tijd maken.

Maanden bouwde hij om van zijn studio in zijn kelder om een zo een pressies lijkende cel te maken.

Hoe meer hij bezig was hoe minder de kamer leek op de jaren 70, hij vond dat hij als artiest best veranderingen kon aanbrengen .

In het begin was het ook om afstand te nemen van het idee van die tijd .

Als snel stak hij al zijn vrije tijd in zijn nieuwe hobby, en plaatste ook een beeldscherm en sloot de kamer aan op een heuse lichttafel die hij op zijn pc kon sturen.

Net als de geluid installatie en gedreven door het idee maakte hij ook schakelaars met de verwarming en de lucht inlaat .

Onbewust werd het een obsessie, die hij met bijna militaire precisie uitvoerde, op de foto's zou echt te zien zijn hoe zo'n cel er uit zou zien.

Na een tijd had elke hoek een camera die hij met plexiglas tegen slopen had beschermd, er zaten zelfs camera's in het plafond en de vloer, en ook het bed was vandaal-proof geworden.

Na een half jaar bouwen was hij nog niet tevreden al was zijn kelder veranderd in een bunker vol technische snufjes waar menig gevangenis jaloers op zou zijn.

Al bouwend keek hij op diverse websites omdat de fotoshoot natuurlijk pas klaar was met een model.

Mopperend bekeek hij de meiden die stuk voor stuk niet alleen ijdel waren maar ook hebberig veel geld vroegen voor een uurtje.

Maar ook die gelijk moord en brand schreeuwden dat ze niet naakt wilden of iets met seks.

Pierre zijn droom stortte in, daar ging zijn idealisme.

Hij besloot om desnoods maar van de shoot af te zien want het geld verdienen en puur hebberig zijn droop van die meiden af.

Hij keek op zijn schermen en dacht aan al die zinloze uren, en zomaar afbreken leek hem onzin.

Uit verveling zocht hij nog verder maar zonder veel hoop en eigenlijk met tegenzin.

Even stopte hij bij een klein mokkeltje, ze was slank en had rood haar.

Ook op haar facebook kon hij duidelijk zien dat ze prat ging op haar lichaam en hoe ze hooghartig blufte met dure telefoons die ze met haar "modellen " werk verdiend had.

Goed ze was minder hoerig om te zien en kwam zelfs verlegen over.

Omdat ze zo tenger was bijna mager zag ze er perfect uit voor zijn shoot.

Na veel mailtjes en enkele dagen verder was ze toch komen opdagen , en begon gelijk over de 200 euro die ze zou krijgen.

Hooghartig kreng dacht Pierre terwijl ze brutaal het geld aanpakte en uitvoerig met haar telefoon ging zitten spelen.

Hij liet haar maar begaan en wachten geduldig tot het kleine rode monster tijd voor hem had en vroeg waar hij wilde schieten.

Ze stond op en gooide achteloos haar tas op de bank en zei 'die kan hier toch wel blijven liggen ?

Pierre knikte en ging haar voor de kelder trap af, ze keek nieuwsgierig rond in de kamer.

Hij stoorde zich dood omdat ze hem onderbrak in zijn verhaal met de vraag of ze eerst mocht roken.

Wat hem overkwam wist hij niet maar hij antwoorde: "natuurlijk meid ik pak je tas er wel even bij ".

geërgerd stapte hij de kamer uit en deed als hij gewend was de deur dicht, dit was omdat hij niet wilde dat zijn kat zijn kamer sloopte of dat hij het diertje per ongeluk opsloot.

Mopperend kwam hij boven en pakte haar tas en keek gefascineerd naar de beeldschermen die aanstonden.

Het meisje stond kwaad naar de deur te kijken die nu in het sterke slot was gevallen, Pierre moest even zitten om na te denken .

Haar ogen spoten vuur en hij had zeker geen zin in een hoop gedoe met haar, terwijl hij keek ging haar telefoon af .

Ook dat nog dacht hij en brutaal weg pakte hij het ding en zag dat het een bericht op facebook was.

Hij drukte het weg en kon nog net de vraag zien waar ze was, langzaam drong het tot hem door dat dit mokkeltje hem wel eens kon aanklagen.

Waar hij al helemaal niet opzat te wachten of dat zijn naam als kunstenaar nu al verziekt zou worden.

Hij pijnigde zijn hoofd met denken terwijl de klok wel door liep, wat moest ie doen ?

Zo een meid kon zijn leven goed verzieken en zou alles verkeerd uitleggen, ook al was dit een ongelukje.

Even dacht hij dat dit wel erg realistische foto's kon gaan geven maar, schudde het idee van zich af toen hij haar boze gezichtje weer zag.

Hoe langer hij naar haar keek hoe belachelijker ze eruit kwam te zien, ze schreeuwde dingen die hij niet kon horen omdat de verborgen microfoons uit stonden.

Even tikte hij tegen het scherm en zei in zichzelf, je bent 17 en heb al zo een grote mond tegen mij kleine slet.

Hoe langer hij keek hoe meer hij het normaal begon te vinden dat ze opgesloten was, en hij begon zelfs de vele opties van de kamer te testen .

Het meisje schrok toen het beeldscherm aan ging en ze zichzelf zag .

Pierre keek nieuwsgierig en geamuseerd toe.

Ze schreeuwde weer wat maar de microfoons stonden nog niet aan. Ze schudde haar vuist.

Hij kon dit echt wel liplezen: ze was duidelijk "klootzak" aan het roepen.

Goed. Zijn besluit stond vast. Dus deze rode slanke jongedame had een grote mond. Een veel te grote mond.

Ja oke. een mooi lijf, mooie sprekende ogen, mooie vonk erin, veel pit. Maar veel te brutaal. Ze kon een lesje krijgen

Sterker nog hij zou haar dat eens goed leren. Voor eens en altijd. Ja. Pierre grinnikte zachtjes.

Hij pakte haar telefoon en beantwoordde haar facebook berichtje met: Sorry ben een tijdje weg, dus niet online, doei!

Dat was 1.

Hij doorzocht haar tas. Make-up, felle lippenstift, spiegeltje, kam, nagelschaar. Normaal. Hee. 2 condooms. Zo zo. Hij legde ze opzij.

Een portemonnee, pasjes erin, en een klein briefje. Ach ach. 4 cijfers. Gokje. Pincode. Zou hij straks checken.

Tevreden keek hij weer naar de monitoren. De dame in kwestie was gaan zitten op de stoel in het midden, keek nog wel boos naar de trap maar het schelden was al gestopt. Goed. Hij zette de monitoren weer op zwart in haar kamer.

Een lichtje boven het bed ging aan.

Anke reageerde nauwelijks, frunnikte wat aan haar haar.

Pierre opende zijn agenda in outlook en begon:

dag 1, aankomst object.

Anke, slank, pittig, asociaal, neerbuigend. Opgesloten om 15.20, eigen beelden vertoond 15.30 (verbazing en woede als reactie)

Reactie op opsluiting tot 15.45 sowieso schelden (klootzak etc), daarna op stoel zitten.

16.00 toediening verdoving teneinde besef van tijd weg te nemen.

Op het zelfde moment drukte hij op een knop en een reukloos gas vulde de ruimte. Anke werd er direct slaperig van al had ze dit niet goed door.

Ze stond op en strompelde naar het bed, waarop ze neerviel en in een droomloze slaap viel.

16.02 Object ligt op bed. Slaapt. foto's genomen. (4)

Pierre dimde de lichten en liet traag weer wat meer zuurstof toe. haar besef van tijd en dag en nacht zou, zodra ze wakker werd, verdwenen zijn.

Tevreden bekeek hij de reacties op haar FB (veel plezier, tot gauw, ga je op vakantie dan?...etc) en ging wat te eten maken.

Daarna logde hij in op haar bankaccount met de pincode en haalde haar rekeningen leeg. Hij maakte screenshots van haar accounts. Voor later.

Terwijl ze sliep en het veilig voor hem was om te adem halen, ging hij de ruimte binnen.

En noteerde hij de kleren die hij uit deed en deed die in de lade die naar buiten de ruimte ging.

Het meisje was nu helemaal bloot en hij streek even door het dunne streepje rode schaam haar op haar venus heuveltje .

Hij bedacht of hij dat zo wilde houden of dat het zou veranderen in een pijl richting haar lipjes.

Natuurlijk kon hij haar ook kaal scheren, nadenkend wreef hij over haar heuveltje

Het meisje kreunde toen hij lager ging en haar lipjes raakte, maar ze bleef wel slapen.

hij liep de trap op voor scheerspulletjes, even later zeepte hij haar in.

Toen ze eenmaal geschoren was kon hij zich niet meer inhouden , en duwde het bewusteloze meisje op haar rug.

En besloot hij alvast een voorschot te nemen , op wat later zijn eind resultaat zou worden .

Het meisje haar kutje was strak toen hij in haar drong, ze kreunde en weerde zelfs een beetje af in haar slaap.

Hij likte haar lippen en kreunde 'je ben helemaal van mijn klein hoertje ".

Ruw drong hij verder door en begon wild in haar te pompen.

Het meisje sliep verder, half wakker en half verdoofd door de verdoving, terwijl Pierre op haar lag en haar diep en hard neukte.

Grommend pompte hij een lading zaad in haar, haalde zijn pik uit haar en rukte de rest eruit over haar borsten. De laatste druppels smeerde hij

uit om haar mondje, hij wreef zijn eikel erover. Tevreden nahijgend nam hij foto's. Voor zijn verzameling.

Toen liep hij naar boven en sloot de zware deur. Hij liep naar de regiekamer en ging achter zijn PC zitten.

Even later werd het gedesoriënteerd meisje wakker, nog slaap dronken bevoelde ze haar lichaam. Pierre noteerde het tijdstip van wakker worden en welke kleren ze allemaal had aangehad.

Pierre zag haar tussen haar benen voelen en verbaast keek naar het zaad op haar hand, met afschuw keek ze naar haar borsten, zag het eraan kleven,

toen voelde ze haar mond en Pierre zag dat ze bijna moest overgeven. Pierre lachte.

Hij rapporteerde verder:

20.02 Object vraagt zich duidelijk af of hoelang ze mijn hoer is geweest .

En hij onderstreepte lachend "ze weet het ".

Pierre wist het antwoord. Niet zolang want hij was snel klaargekomen. Te snel. In haar nauwe kutje. Over haar heen. Het was fijn geweest. Maar te snel wel.

Begrijpelijk toch- dacht hij.

Ze hoorde zijn stem uit de speakers , op kalme toon zei hij: "nu weet je dat ik je neuk wanneer ik wil , er is maar één manier om dat te voorkomen ".

De schuif lade naar de cel ging haar kant op en zat een voor haar enorme vibo, die op een traanplaat was vast gemaakt. Ook met een "armpje" voor anale inbreng. De kop trilde even toen hij op afstand de aan/uitknop en snelheid even testte.

Ze keek in paniek rond en zocht naar een uit weg die er niet was natuurlijk.

Hij lachte om haar bijna huilerige smekende stem, ze jammerde "oww nee alstublieft , hij is zo groot", "nee o neeee"

Ze schrok toen het licht uit ging en Pierre zei "ik ben benieuwd hoe lang jij zonder eten kan, wie weet vergeet ik je helemaal als je voor mij niet interessant bent hoertje ".

Even keek hij met de nachtbeelden van de camera aan hoe ze onzeker om zich heen keek.

Hij typte:

20.15 Object in donker, ze weet wie de macht heeft. Lijkt duidelijk onzeker en bang nu.

Pierre liet de lichten uit. Totdat hij zag dat het meisje langzaam naar de schuiflade toe bewoog.

Toen klikte hij een spotje boven het bed aan. Het meisje schrok en hield stil.

Koud klonk zijn stem door de speakers: "op het bed ermee en erop"

Toen ze niet direct reageerde volgde: "ik kan ook een paar dagen weg gaan naar mijn zomerhuisje?"

Het meisje pakte de grote plaat met enorme witte vibo erop en tilde deze op het bed.

Pierre zette 4 schermen om haar heen aan waarop ze duidelijk het bed en de plaat met vib in beeld kreeg.

"begin" klonk het droog.

(deel 2 volgt)