Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Door: Fransis
Datum: 11-02-2015 | Cijfer: 7.3 | Gelezen: 4658
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 10 minuten | Lezers Online: 1
Vervolg op: Geen Uitweg - 3
Ik lig in een ziekenhuisbed. Ernstig mishandeld door het intussen 17 jarige verwende jochie. Doorgedraaid omdat ik hem geweigerd heb. Ik ben zo bang weer zwanger te worden van deze waardeloze verwende rijkeluiszoon.Ik versta ze nu genoeg, om te begrijpen dat hij van mij af wil. In Nederland sta ik op de vermist lijst van de politie, en ook wereldwijd via interpol zoekt men mij.. Op een goede avond heb ik even een computer kunnen gebruiken, en heb het gezien! Ik ben dus een lastig probleem, en ik vrees voor mijn leven!

Ik lig in de kofferbak van een Mercedes. Twee in witte jurken geklede arabieren hebben me uit het ziekenhuis gesleurd, en mij hier in gegooid. We hobbelen al een lange tijd over hobbels, en bulten, en het is extreem warm in mijn benauwde positie. Uren gaan voorbij, en uiteindelijk stopt de luxe auto. De kofferbak wordt geopend, en sterke armen trekken me uit de bak. Het is stikdonker geworden. De mannen sleuren me een heuvel af, naar wat dorre struiken. Overal zwarte nacht, om ons heen. De kerels lopen stevig door, met mij tussen hen in. Opeens sta ik in helder maanlicht, en met een paar rukken aan mijn hospital kiel sta ik naakt voor hen. De oudste man grijpt in zijn gordel, en haalt een pistool tevoorschijn. Mijn hart bonst opeens zo hard, dat ik er duizelig van word, en begin te huilen. De andere kerel trekt een lang mes, en ik zak op mijn knieen. Doe het snel, snik ik, in het arabisch, en bid dat ik geen erge pijn voel, als ze me afslachten. In een laatste poging, om mijn hachie te redden, pak ik mijn tieten, en bied ze met een hoopvolle blik aan. De man schreeuwt iets in zijn taal, en een derde persoon, ik denk de chauffeur verschijnt. De oudste kerel gooit in een vloeiende beweging zijn gewaad af, en komt naakt op mij af. Hij grijpt tussen mijn benen, en met zijn andere hand mijn haar. Intussen zijn de andere twee ook bloot, en ik voel overal handen. Ze dwingen me op mijn knieen, en een grote donkere lul schuift tussen mijn lippen. Ik zuig alle drie ombeurten af, en even later bestijgt de eerste mij, via achterlangs, terwijk ik op handen, en knieen zit. Ik knijp mijn ogen stijf dicht, vechtend tegen de walging. Alle drie wisselen elkaar af, en ze spuiten hun vieze zaad allemaal in mijn onderbuik. De orgie duurt ruim een uur, en als de heren volledig bevredigd zijn, kijk ik angstig, maar hoopvol naar hen op. De oudste kerel pakt opnieuw zin wapen, en klikt het pistool van de grendel. Hij richt hem op mijn hoofd. Ik knijp mijn mooie ogen stijf dicht, en wacht op mijn dood. Mijn blaas loopt leeg van angst, en ik voel mijn pies langs mijn benen naar beneden lopen. Mijn spleet lekt ook slierten sperma. Een harde knal, en een lichtflits in mijn hoofd, en ik voel, hoe ik op mijn rug in het zand val. Dan verdwijnt de wereld in het niets...

Hitte, en een enorme druk voel ik om mijn naakte lijf, en ik besef ver weg dat ik niet dood ben! Opeens bemerk ik dat ik aan het stikken ben, en ik begin in een paniekaanval heftig te klauwen en schoppen. Ik voel zand in mijn mond stromen. Mijn hoofd doet zo,n pijn, en ik...Plotseling licht! Gierend zuig ik de lucht naar binnen, en hoest als een gek, waarbij ik gelukkig veel zand uit mijn mond weet te krijgen. Mijn lichaam zit muurvast, en ik begin weer krachteloos te wriemelen, tot ik na 10 minuten een arm weet te bevrijden. Eindelijk kan ik het zand uit mijn ogen wrijven, en ik voel dat veel zand, als een koek op de zijkant van mijn hoofd zit. Voorzichtig knipperend tegen het felle licht open ik mijn ogen. Ik kijk om mij heen, en begin hartverscheurend te huilen!

Die vieze vuile honden hebben me neergeschoten, en denkend dar het schot fataal was, begraven, in een ondiep graf, een honderd meter van een zandweg!! Dorst, pijn, brandende zon, maar ik ben een gezonde jonge vrouw, dus ondanks de enorme belasting begin ik weer te bewegen, en uiteindelijk komt mijn tweede arm los uit mijn meedogenloze graf. De schemering brengt verkoeling, en na een twee uur durende strijd, trek ik mezelf volledig uit het dichtgegooide gat. Uitgeput, naakt, vuil, en met onbekend letsel aan mijn hoofd, probeer ik richting de weg te krabbelen. Een pijnscheut schiet door mijn bovenlichaam, en ik ontdek meerdere steekwonden, en veel bloederig zand in de buurt van mijn middenrif., en borsten Niet in paniek raken, schreeuw ik tegen mezelf! Ik leef! Als de wonden fataal waren, was ik al dood, dus kom op!! Met veel moeite kruip ik langzaam voorwaarts, en huil toch stiekum. Het wordt koud, wat in deze k,,twoestijn normaal is. Mijn wonden, en hoofd zijn intussen een enorme pijnwereld, en ik voel dat ik weer het bewustzijn ga verliezen! Met mijn rechterhand tik ik nog de zandweg aan, als het licht uitgaat. Mijn laatste gedachte is, dat ik alsnog verloren heb, en terwijl ik wegzak, rollen er nog een paar tranen over mijn wangen, die een spoor trekken door het vuil, op mijn gezicht.

Lampen, vage gestalten, stemmen, en dan opeens een aanraking. Geklap van deuren, en geschreeuw. Dan weer het grote niets...

Vaag licht, stilte.. Dan weer zachte stemmen.. Iemand aait over mijn wang.. Plotseling besef van bestaan, angst!! Zachte handen duwen me terug, en er wordt geroepen om de dienstdoende arts. Opeens een lieve NEDERLANDSE stem! Heee kijk eens wie daar wakker is! De deur vliegt open, en een verbijsterde dokter rent het vertrek in. Verdomd, ze is er uit gekomen!! roept hij. Geweldig!! en ik zie alles gebeuren, zonder te begrijpen, en beweeg mijn handen. Lekker aanvoeldende lakens, Dan kijk ik weer naar de onbekende mensen, en ik zie witte jassen. Opeens begrijp ik...Ziekenhuis! Ik leef! De mensen om mijn bed lachen, en kijken verbaasd naar mij. Hoofdschuddend, en lachend, aait de dokter over mijn haar, en roept dat hij iedereen een borrel betaalt, na hun dienst. Ik wil iets zeggen, maar er komt alleen een kreun, en mijn benen voelen zo zwaar. Geen beweging in te krijgen! Ik wil weer omhoog, en de dokter komt uit zijn euforie, loopt snel naar mij toe, praat rustig, en lief tegen mij, en brengt me tot rust. Ik tast naar mijn hoofd, en voel geen verband. De dok heeft mijn bed in half zitstand gezet, en slaat mijn laken terug. Hij moedigt me aan om te kijken, en ik zie een stuk of acht volledig genezen vage littekens. Tevens haalt hij een handspiegel, en ik zie mijn eigen spiegelbeeld. Ik ken mezelf, maar ik kijk in een heel mager bleek gezichtje, en er klopt iets niet! Ssst zegt de dok, en begint te vertellen.

Ik weet nu, dat ik door een stel medewerkers van een boorplatform ben gevonden, die onderweg waren naar een boorlocatie. In het locale ziekenhuis heeft men mijn leven weten te redden, en mijn foto,s zijn via, via bij Interpol terecht gekomen, en binnen twee weken ben ik geidentificeerd, en met een militair vliegend hospital naar Nederland gevlogen. Na hier nogmaals een aantal zware operaties te hebben ondergaan, vooral aan mijn hoofd, bleek dat ik in een diepe coma was beland. Dit alles heeft vijf jaar geduurd, en nu ...Wakker!! Vijf jaar van mijn leven weg!! Maar toch heel blij!! De dokter, een hele leuke veertiger, was niet bij me weg te slaan, en was elk vrij moment bij me.

Twee rechercheurs van politie hebben me dagenlang verhoord, en ik heb ALLES verteld! Joyce wordt al gezocht, en er is een arrestatiebevel uitgevaardigd. De veilingwebsite is al gehackt, en de eerste arrestaties zijn al verricht! Hopelijk komen ze zo uiteindelijk bij mijn meedogenloze moordenaars, en ik mis mijn dochtertie!! Ze moet nu bijna zes jaar oud zijn, en mijn moederhart bloedt als ik aan haar denk!

De revalidatie gaat goed vooruit, en ik kan mijn benen weer wat bewegen, en ook mijn spraak komt weer op gang. Ik praat met een vreemd accentje, maar de dokter zegt dat ik er onweerstaanbaar door wordt, en dan moet ik weer lachen! Haha! Op een goede avond heeft hij me voorzichtig gekust, en ik heb zijn kus vurig beantwoord! Love is in the air!

Ik zit in een rolstoel, en de dokter, Hans heet hij, duwt me richting de gereedstaande taxi. Even later rijden we naar zijn prachtige landhuis, in het Gooi, en hij brengt me naar een mooie slaapkamer, waar ik heerlijk in bed word gestopt.. Hans, en ik..15 jaar jonger, dan hem! Maar deze man is mijn ware! Hij is ook ongelooflijk blij met mij, en we hebben echt lieve sex gehad! Iets wat ik nog nooit in mijn leven ervaren heb! Of ik ooit weer volledig zal lopen is onbekend, maar mijn kutje is niet verlamd, Haha!

Update: Hans wil mij onder hypnose laten brengen, en mijn misbruikverleden uitspitten. Hij is er van overtuigt, dat ik veel meer doorgemaakt heb, dan ik mij herinner. Hij wil alles met mij samen ontrafelen, en hier publiceren, als therapie. Is het echt zo dat jullie dat graag willen lezen?

XXX Fransis
Lees verder: Geen Uitweg - 5
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...