Drie weken later stond ik om 7:50 bij het onderzoekscentrum met m’n koffer. Ik had kleren en spullen gepakt voor een week, en ook wat studieboeken en m’n laptop. In de papieren stond dat we geen internet mochten gebruiken, maar een laptop of tablet meenemen om onszelf mee te vermaken was prima. Ik had veel aantekeningen op mijn laptop staan en een weekje zonder internet zou wel goed zijn om te studeren.

Ik drukte op de deurbel en werd binnen gelaten door dokter Jansen die mij weer een hand gaf. “Zo Cindy, lekker op tijd. Je bent de eerste. Zal ik je even snel rondleiden alvast?”

Ik knikte en liep achter dokter Jansen aan. Het onderzoekscentrum was aan de rand van het dorp, naast een park, dus er was veel groen omheen. Het voelde een beetje als een ziekenhuis, met donker zeil op de vloer en witte muren met af en toe wat schilderijen van bloemen. “Hier is de behandelkamer,” zei dokter Jansen en wees naar links.

Ik keek even snel. Het leek op de behandelkamer in huisartsenpraktijk, ook met een onderzoekstafel en net zo’n stoel als bij de gynaecoloog. Ik wist van de papieren die dokter Jansen me had meegegeven dat we tijdens het onderzoek ook weer gynaecologisch onderzocht zouden worden. Ik keek daar niet naar uit, bloed prikken had ik dan liever!

“Hier zullen we je ook de pilletjes geven, en ook enkele injecties.”

Ik knikte weer. In de informatie had gestaan dat het nieuwe anticonceptiemiddel niet alleen een pil zou zijn, maar ook via injecties zou worden toegenied. Dan zou het effectiever zijn dan met alleen een pil.

“In jouw geval,” ging dokter Jansen verder, “zullen we je de eerste paar dagen injecties geven in je borsten en je heupen.”

“Wat?” vroeg ik, en mijn wangen werden rood. Injecties in mijn borsten? In mijn gedachten zag ik dokter Jansen al met een naald in mijn blote borsten prikken. Ik wist niet wat ik erger vond, de pijn van het prikken of het feit dat ik hem dan mijn borsten zou moeten laten zien. En elke dag! “Waarom daar?”

“We onderzoeken of de plaats van de injectie ook uitmaakt,” legde dokter Jansen uit. “De andere drie meisjes zullen ook op verschillende plekken injecties krijgen. Sommige op dezelfde plekken als jij, sommige niet.”

Hm, dat klonk eigenlijk wel logisch, maar het leek me nog steeds geen fijn idee om in mijn borsten geprikt te worden. We liepen verder, en dokter Jansen liet me de keuken met eettafel zien. Die was wel ruim, met een tafel voor acht personen. “Moeten we zelf koken?” vroeg ik. Er was namelijk een gasfornuis aanwezig, net als een koelkast.

“Nee, dat is niet de bedoeling. Jullie krijgen allemaal standaard dezelfde maaltijd, zodat we zeker weten dat daar geen verschillen inzitten. Die krijgen we van het ziekenhuis. Jullie moeten wel zelf bekers en bestek enzo in de afwasmachine doen. En zelf koffie of thee zetten als je dat wilt,” legde dokter Jansen uit. “Maar jullie moeten wel zo vaak mogelijk tegelijk thee, koffie of wat anders drinken.”

Poeh, dit klonk al als meer gedoe dan mijn broer had gezegd! Maar ja, in een week 1500 euro verdienen kon ook niet makkelijk zijn. “Oké, prima.”

Dokter Jansen liet me de woonkamer zien. Die zag er op zich wel gezellig uit, met twee grote banken en drie stoelen, en een boekenkast met DVDs en een TV aan de muur. Daarna liepen we naar de slaapzaal, en die zag er precies zo uit als in een ziekenhuis. Er stonden vier ziekenhuisbedden in, elk in een hoek, met een kleine kledingkast ernaast en een nachtkastje. “Kies maar een bed uit,” zei dokter Jansen. “Dan zal ik kijken of de andere drie meiden er al aan komen.”

Ik koos een bed aan de raamkant, en begon mijn koffer uit te pakken. Ik legde mijn pyjamabroek en slaapshirt alvast onder mijn kussen, en mijn slipjes en BHs alvast in het nachtkastje. Ik was benieuwd naar de andere meiden. Hopelijk waren ze van mijn leeftijd.

Ik was bezig met mijn kleren in de kledingkast te leggen toen dokter Jansen binnen kwam met twee meiden. Ik glimlachte naar ze. “Hallo, ik ben Cindy,” zei ik. Ik schudde eerst de hand van het meisje met een kort, bijna jongensachtig kapsel. Ze was wat kleiner dan ik, maar verder ook dun, al waren haar heupen wat ronder dan die van mij. Dokter Jansen ging al snel weer weg toen hij zag dat we met elkaar kennismaakten.

“Ik ben Linda,” zei ze.

“En ik ben Sophie,” zei het andere meisje. Ze was eigenlijk het tegenovergestelde van mij. Zo had ze lang, donker haar, volle borsten, volle heupen en was ze aan de mollige kant. Het extra gewicht stond haar wel goed, en ik was er een beetje jaloers op. Ik schudde haar hand ook.

“Is het jullie eerste keer dat jullie aan een onderzoek meedoen?” vroeg ik.

Ze knikten allebei, en kozen een bed uit. Sophie aan het raam tegenover mij, en Linda naast de deur. “Ja,” zei Sophie. “Ik ben benieuwd. Mijn vrienden verklaarden me voor gek, maar 1500 euro kan ik goed gebruiken.”

“Ja die van mij vonden het ook maar eng,” zei Linda. “Ik doe aan atletiek, en mijn trainer was er ook niet blij mee, maar hij snapte ook wel dat het studentenleven duur is.”

“Oh jullie zijn ook studenten?” zei ik.

Zo kletsten we nog een paar minuten door. Linda was een tweedejaars Rechtenstudent, en Sophie was een eerstejaars, net als ik, maar zij studeerde Psychologie. Ze waren geen van beiden echte uitgaanstypes. Linda was druk bezig met atletiek en Sophie ging af en toe naar een feestje van vrienden, maar dat was het dan ook wel.

Toen kwam dokter Jansen een vierde meisje binnen brengen. Zij had licht bruin haar en een bril, en ze glimlachte nerveus. “Sorry dat ik laat ben,” zei ze. “Ik ben Merel.”

“Hoi Merel.” Zei Linda en stelde ons verder voor.

Merel was kleiner dan ik, en had haar tot haar schouders. Ze was net als Sophie aan de mollige kant, maar haar borsten waren wat kleiner. “Studeer jij ook?” vroeg ik.

Ze knikte. “Ja, ik studeer Geschiedenis.”

Terwijl we onze spullen uitpakten en de bedden testten, kletsten we verder over onze studies. Merel was ook geen uitgaanstype en had verder ook geen vriendje.

Het gesprek ging daarna al snel over het onderzoek. Ik zei dat ik het gynaecologisch onderzoek niet fijn had gevonden, omdat ik nog maagd was. De andere meiden zeiden dat zij ook nog maagd waren en het ook niet prettig hadden gevonden. Ik voelde me al een stuk beter dat deze drie meiden van mijn leeftijd ook nog nooit seks hadden gehad.

Het was toen al half negen en dokter Jansen haalde ons op om naar de woonkamer te gaan. Daar zaten al twee andere mannen, met labjassen aan. Dat zouden wel de collegas van dokter Jansen zijn.

Eén stond op, een man ouder dan dokter Jansen met grijs haar en een bril. “Ik ben dokter Smit,” zei hij en gaf ons allen een stevige handdruk.

“Ik ben dokter De Boer,” zei de jongere dokter, met blond haar. Hij was zo ongeveer in de dertig, schatte ik, en de knapste van de drie. “Zo, dus jullie zijn onze proefpersonen?”

Dokter Jansen legde toen nog eens goed uit wat de bedoeling was. “Jullie krijgen één keer per dag een pil en de nodige injecties. Cindy is de eerste om tien uur, vijf minuten later Merel, vijf minuten daarna Linda en als laatste Sophie. Het is belangrijk dat we die tijden en volgorde aanhouden. Jullie eten om dezelfde tijd en ook drinken zoveel mogelijk tegelijk en hetzelfde. Wij nemen regelmatig bloed af en doen ander onderzoek, en zullen jullie ook dagelijks vragen naar eventuele bijwerkingen, hoe jullie je voelen, en dat soort dingen. Jullie kunnen je vermaken in de woonkamer of in de slaapzaal. Er is ook een tuin, en daar mogen jullie ook zitten. Als er problemen zijn, is één van ons altijd in het centrum afwezig en we zullen elkaar afwisselen. Wij zijn de leiders van dit onderzoek, en het is erg belangrijk dat jullie naar ons luisteren.”

We knikten allemaal. “We beginnen vandaag gelijk toch al?” vroeg Merel.

“Inderdaad. Tot die tijd kunnen jullie uitpakken en met elkaar kennis maken.” Zei dokter Jansen. “Wij zullen alvast de spullen klaarzetten en controleren. Cindy, kun jij je om tien uur in de behandelkamer melden?”

“Ja hoor,” zei ik.

De drie dokters gingen weg, en wij gingen weer terug naar de slaapzaal. Ik had mijn koffer al uitgepakt en ik pakte één van mijn boeken. Daar kon ik alvast een hoofdstuk van doorwerken in de woonkamer.

Om vijf voor tien meldde ik mij bij de behandelkamer. De andere twee dokters waren er niet, dokter Jansen zei dat die weer weg waren gegaan, en dat dokter de Boer later die dag zou langskomen en dokter Smit er vannacht zou zijn. “Zo,” zei dokter Jansen. “Eerst de pil, daarna de injecties in je borsten en daarna in je heupen.”

Hij gaf mij een rood pilletje met een glas water. Ik slikte de pil snel door, en gaf het glas terug.

“Doe je t-shirt en BH maar uit, dat is makkelijker.” Zei dokter Jansen.

Ik deed mijn t-shirt over mijn hoofd, en ik voelde mijn wangen rood worden toen ik mijn BH naar beneden duwde. Mijn tepels werden wat stijver door de kou, en ik stond er wat ongemakkelijk bij.

“Maak je geen zorgen, Cindy, dit zal niet echt pijn doen,” zei dokter Jansen. Met zijn linkerhand pakte hij mijn linkerborst, en zijn duim en wijsvinger knepen in mijn tepel en trokken er voorzichtig aan.

Ik slaakte een kreetje van pijn. “Ow!”

“Dit is nodig om de injectie goed toe te dienen,” zei dokter Jansen, en hij prikte mij voorzichtig met de naald in de zijkant van mijn borst en spoot het middel naar binnen. “Het moet in beide borsten.”

Hij liet mijn linkertepel los, die nu helemaal stijf en hard was van de pijn, en ik beet in mijn lip toen hij in mijn rechtertepel kneep en er wat aan trok. De prik van de naald deed minder pijn dan het knijpen en rekken.

Ik wreef over mijn pijnlijke borsten, maar mijn tepels bleven stijf en hard.

“Nu je broek naar beneden,” zei dokter Jansen streng. “En leun met je ellebogen op de onderzoekstafel en buig voorover. Snel, ik moet bijna Merel haar pil geven.”

Met mijn borsten nog ontbloot duwde ik snel mijn broek naar beneden en leunde op de tafel. “Zo?”

Dokter Jansen trok mijn witte slipje omlaag, zodat mijn blonde schaamhaar zichtbaar was. Ik moest weer blozen, ik stond hier zowat naakt voor hem! En nog eens gebukt! Maar dokter Jansen gaf mij snel twee prikjes, één aan elke kant. “Zo, dat viel toch wel mee?” zei hij, en glimlachte naar me.

“Ehm ja,” zei ik maar, terwijl ik mijn slipje weer optrok en mijn rits en knoop dichtdeed. Daarna trok ik snel mijn BH en t-shirt weer aan.

“Laat Merel maar naar binnen,” zei dokter Jansen, al bezig met het klaar maken van de volgende naalden.

Mijn borsten voelden nog steeds een beetje pijnlijk. Merel stond al in de gang en liep de behandelkamer binnen.

Ik liep terug naar de woonkamer waar ik bezig was geweest met mijn studieboek. Ik wreef nog eens over mijn borsten, maar de pijn bleef. Het voelde een beetje als spierpijn, en vooral mijn tepels waren gevoelig. Zo waren ze nog steeds stijf en dat was duidelijk zichtbaar, ze priemden door mijn t-shirt.

Linda en Sophie waren ook in de woonkamer. “En?” vroeg Linda.

“M’n borsten doen wat zeer,” zei ik eerlijk. “Ik moest erin worden geprikt.”

Linda trok een pijnlijk gezicht. “Ik moet dat ook, en in m’n nek,” zei ze. “Ik zal maar alvast in de gang wachten, ik moet zo.”

“Ik moet gelukkig alleen in mijn buik geprikt worden,” zei Sophie. Toen Linda wegliep, schoof Sophie dichter naar mij toe. “Wij hebben trouwens even gezapt om TV te kijken, maar we konden alleen maar pornokanalen ontvangen!”

“Wat?!” Alleen maar porno? Dat was wel heel raar. “Echt waar? Nou, dan kijken we wel DVDs.”

Sophie moest blozen. “Die hebben we net bekeken, dat is eigenlijk ook alleen maar porno en wat aerobics DVDs. De tijdschriften en boeken zijn ten minste wel normaal.”

“Misschien moeten we dokter Jansen daarnaar vragen,” zei ik. Aan de andere kant, de gedachte dat ik het met hem over porno moest hebben was ook geen aantrekkelijke. Misschien was het beter om dat gewoon te negeren. We gingen gewoon geen TV of DVDs kijken deze week. Dat was niet zo heel erg, er waren tenslotte boeken en ik wilde eigenlijk vooral studeren.

De rest van de dag verliep rustig. We hadden de dokters niet verteld dat wij het raar vonden dat de TV alleen maar sekskanalen had en dat de DVDs eigenlijk alleen maar porno waren. Misschien deden ze hier normaal wel onderzoek naar impotentie en was het daar juist voor nodig. Mijn borsten bleven de rest van de dag gevoelig, en Linda en Merel hadden daar ook last van. Merel en Sophie hadden ook wat last van hun buik en aten die avond niet veel. Linda had last van een tintelend gevoel in haar hoofd.

Met dokter Smit hadden we die avond om tien uur ’s avonds het eerste controlemoment waarbij hij ons één voor één ondervroeg over hoe we ons voelden. We hoefden die eerste dag nog geen gynaecologische controle, maar wel werd bloed afgenomen en wilde hij een urine monster.

“Nou, Cindy, vertel. Hoe voel je je?” vroeg dokter Smit, en hij keek mij aan over zijn bril.

“Wel prima,” zei ik. Ik voelde me niet heel anders dan normaal. “Ehm maar na het prikje van vanochtend zijn mijn borsten wat pijnlijk. En mijn heupen doen ook zeer, het voelt een beetje als spierpijn.”

Dokter Smit schreef het allemaal op. “Ja, dat komt vaak voor op plekken waar je een injectie krijg. Kinderen die bijvoorbeeld gevaccineerd worden in hun arm hebben daar soms wel één of twee dagen last van. Het is verder normaal, maar goed dat je het noemt. Als het echt te veel pijn doet, laat het ons weten. Dit is de eerste keer dat we dit onderzoek doen, het kan zijn dat de dosering van de injecties te hoog is, bijvoorbeeld.”

Ik knikte. “Maar verder voel ik me dus prima.”

“Dat is mooi.” De dokter glimlachte naar me. “Nou, dat is voorlopig alles, Cindy. Ik raad jullie aan om op tijd naar bed te gaan, morgen om acht uur willen we ontbijten. Dan weten we zeker dat jullie op tijd klaar zijn voor de volgende ronde van pillen en injecties.”

Misschien was het mijn verbeelding, maar het leek alsof hij even naar mijn borsten keek, waar mijn tepels nog steeds zichtbaar hard waren.

Ik knikte weer, en verliet de behandelkamer. Dokter Smit’s idee om op tijd naar bed te gaan was wel een goede. Met de lichte pijn in mijn borsten en heupen had ik eigenlijk wel zin om te rusten, dus ik maakte mij klaar voor bed terwijl de andere drie meiden in de woonkamer een potje Ganzenbord deden terwijl zij wachtten op hun beurt om met Dokter Smit te praten.

Ik sliep snel, maar ik had last van rare dromen. Ik zat op mijn knieën in het midden van een groep mannen, maar ik kon hun gezichten niet zien, omdat zij om mij heen stonden. Wel kon ik hun handen voelen, en die raakten mij overal aan, over mijn hele lichaam. Ik wist niet hoeveel mannen mij aanraakten, maar het voelde heel lekker. Er gleden handen over mijn benen en billen, maar ook tussen mijn dijen. Daar voelde het helemaal lekker.

Er waren ook grote mannenhanden die mijn borsten betastten en net als dokter Jansen die ochtend in mijn tepels knepen en er aan trokken. Maar het deed nu helemaal geen zeer, het voelde supergoed en ik voelde het ook tussen mijn benen, alsof ze niet in mijn tepels knepen maar mij daar aanraakten. Ik werd steeds warmer en opgewondener ervan, en wilde meer, maar het bleef bij betastten.

Toen ik wakker werd, was ik even in de war. Ik lag alleen in bed, waar waren de mannen? Ik herinnerde me waar ik was en keek op de klok. Zeven uur, het was nog niet nodig om op te staan.

Ik voelde me nog steeds warm, en toen ik me omdraaide op mijn zij, voelde ik hoe nat mijn slipje was. Ook deden mijn heupen pijn, maar toen ik mijn pyjamabroek en slipje naar beneden duwde, verdween de pijn. Blijkbaar had het slipje erg strak gezeten, ik voelde de striemen ervan in mijn huid. Dat was raar, want het slipje had gisteravond prima gezeten.

Ik ging met één hand tussen mijn benen voelen en kreunde zachtjes toen mijn vingers mijn lipjes vonden. Mijn schaamhaar was vochtig en ik was helemaal nat daar beneden! Ik had nog nooit eerder zo’n soort sexdroom gehad. Ik masturbeerde wel eens, en was ook wel eens opgewonden geweest, maar niet zoals nu, dat ik zo nat was zonder dat ik mezelf daar had aangeraakt.

Met mijn wijsvinger wreef ik over mijn clitoris en probeerde geen geluid te maken. Er lagen nog drie andere meiden te slapen, tenslotte, en ik wilde niet dat ze erachter zouden komen wat ik aan het doen was. Ooh, het voelde zo goed! Ik bewoog mijn heupen heen en weer en bleef wrijven. Ik merkte dat mijn tepels ook weer stijf waren, en mijn andere hand deed ik onder mijn slaapshirt. Mijn borsten deden geen pijn meer, en toen ik met mijn vingers over mijn tepels streelde, voelde ik dat gelijk tussen mijn benen.

Al snel wreef ik als een razende over mijn clitoris en mijn tepels, en kreunde van genot toen ik mezelf in mijn tepel kneep. Mmm, dat voelde nog beter. In mijn achterhoofd dacht ik dat dat nogal raar was, omdat ik normaal nooit met mijn borsten speelde tijdens het masturberen of het fijn vond om in mijn tepels geknepen te worden. Toch bleef ik ermee doorgaan en speelde met mijn tepels.

Maar hoewel ik drijfnat was en erg opgewonden, lukte het me niet om klaar te komen. Elke keer als ik kreunde of zuchtte, lag ik doodstil in bed om te luisteren of Linda, Merel of Sophie me niet hadden gehoord. Ik bleef masturberen, en beet in mijn lip om stil te blijven.

Ik hoorde uiteindelijk dat Merel, die in het bed naast mij lag, begon te woelen. Die was duidelijk aan het wakker worden. En ook van de andere kant van de slaapkamer begon ik geluiden te horen van Linda en Sophie die wakker werden.

Nu moest ik wel stoppen met masturberen, anders zouden ze het merken! Met rode wangen trok ik mijn handen weg. Ik was nog steeds erg nat en opgewonden, maar ik wist dat we op moesten staan. Het was al bijna half acht en om acht uur moesten we ontbijten.

Ik rolde op mijn rug en trok mijn te strakke slipje omhoog. Hm, ik moest maar een andere aandoen. Mijn pyjamabroek zat gelukkig nog wel prima, maar die was ook erg ruim en los.

We keken elkaar allemaal onwennig aan. Sophie was wel vrolijk in de ochtend, en toen ze uit bed stapte en het licht aandeed in de slaapzaal, knipperde ik met mijn ogen. Was haar middel dunner geworden? Nee, dat moest aan haar pyjama liggen.

Ondanks dat ik nog erg opgewonden was, nam ik mijn gewone kleren en andere spullen mee om naar één van de toiletten te gaan om me om te kleden. Ik vond het nooit fijn om me om te kleden waar anderen bij waren.

Mijn schone slipje zat ook te strak, maar nog raarder was dat mijn BH ook te strak zat! Aan de bovenkant puilden mijn borsten eruit. En dat terwijl ik deze BH al een poosje had en normaal prima zat. Mijn broek ging maar met moeite over mijn heupen en zat ook strak.

Aan het ontbijt zag ik dat Sophie en Merel allebei wat dunner leken, maar het opvallendste was Linda’s haar! Dat viel nu tot haar kin. We staarden er allemaal naar.

“Ja, ik weet het ook niet!” zei Linda, die aan één van haar blonde lokken trok. “Ik werd er zo mee wakker.”

Dokter Smit, die nachtdienst had gehad en het ontbijt had klaargezet, leek het allemaal niet zo raar te vinden. “Tja, er zitten nogal wat hormonen in het anticonceptiemiddel, dat heeft soms dit soort bijwerkingen.” Zei hij.

Ik had verder nog niks gezegd over dat mijn borsten groter waren geworden en mijn heupen breder. Irritanter was dat ik nog steeds opgewonden was. Ik bleef maar denken aan mijn droom, aan die handen die mij overal hadden aangeraakt. Ik keek naar Sophie, Merel en Linda. Die zagen er helemaal niet uit alsof ze een seksdroom hadden gehad.

Al snel was het tien uur en moest ik me melden bij dokter Jansen. Ik had geen tijd gehad om te douchen zodat ik kon masturberen, want ik had na het ontbijt afgeruimd, en tegen de tijd dat ik klaar was, hadden Sophie, Linda en Merel al afgesproken dat zij na elkaar gingen douchen. Tegen de tijd dat Merel klaar was in de douche, was het al kwart voor tien. “Nou ja je kan toch douchen nadat je klaar bent met dokter Jansen?” zei ze.

Ik was nerveus toen ik naar de behandelkamer ging. Zou hij merken dat ik nat was? Vast niet. Tenslotte waren mijn lipjes bedekt met schaamhaar, dat ik eigenlijk amper scheerde of kort hield.

“Ah, Cindy, keurig op tijd.” Dokter Jansen gaf mij meteen de pil en het water. “Goed zo. En nu je t-shirt en BH.”

Toen ik mijn t-shirt over mijn hoofd trok, hoorde ik hem ‘aha’ zeggen. “Ehm ja,” zei ik, en keek naar mijn borsten die over mijn te kleine BH puilden. “Ze zijn gegroeid ineens, hoort dat?” Ik duwde mijn BH naar beneden en slaakte een zucht van verlichting. Zo, dat voelde een stuk beter.

“Ja, dat gebeurt onder de invloed van de hormonen,” zei dokter Jansen. Hij begon ze te betasten, en ik moest in mijn lip bijten om niet te kreunen. Zijn handen waren groter dan die van mij, en ik moest meteen aan mijn seksdroom denken. “Doe je broek en slipje maar vast naar beneden.”

Het moment van de waarheid. Ik deed mijn broek los en duwde die over mijn heupen met wat gesjor, en daarna mijn te strakke slipje. Ik keek naar beneden, maar ik zag verder niets opvallends.

“En bredere heupen, zo te zien. Ook heel normaal,” zei dokter Jansen, en hij knikte terwijl hij naar mijn heupen keek. “Nu is het tijd voor je injectie, Cindy.” Toen dokter Jansen in mijn linkertepel kneep en eraan trok, slaakte ik een kreetje. Oooh, dat voelde zo goed! “Sorry dat het pijn doet, Cindy, maar dit is de beste manier.” Ik voelde de pijn van de naald amper, en zuchtte van genot toen dokter Jansen in mijn andere tepel kneep voor de injectie. Mijn tepels bleven weer stijf en hard, en ik moest me bedwingen om er niet zelf in te knijpen.

“Buig je maar even voorover en leun op de onderzoekstafel,” zei dokter Jansen toen hij de naalden voor mijn heupinjecties pakte.

Ik leunde op de tafel op mijn ellebogen, en dokter Jansen ging achter mij staan voor de injecties. “Zo, sta maar weer op en doe je kleren weer aan. Al moeten we misschien wel kijken naar grotere BHs en slipjes voor jou.”

“Ja graag,” zei ik. “Want ze zitten niet lekker nu.” Mijn slipje sneed in mijn heupen en mijn borsten deden al pijn van de injectie en nu moest ik ze ook nog eens in een te kleine BH proppen!

“We hebben wel wat extra ondergoed liggen.” Zei dokter Jansen. “We kunnen zo wel even kijken. Stuur nu maar Merel naar binnen.”

Ik knikte, opgelucht dat het centrum extra ondergoed had. Een week met te strakke slipjes en BHs was te pijnlijk geweest.

~

Nadat hij alle vier de meiden hun injecties had gegeven, deed dokter Jansen de behandelkamer van binnen dicht en op slot. Mmm, wat werden het al geile meiden! Cindy’s borsten en heupen werden al groter en breder, al zou ze nog meer injecties moeten krijgen voordat ze de vorm had die dokter Jansen vond dat ze moest hebben.

Ook Linda’s borsten waren gegroeid, maar dokter Jansen was vooral blij met haar haar. Dat moest nog wel flink langer worden, maar met de injecties zou het binnen een paar dagen tot haar kont hangen.

Sophie begon al slanker te worden waar het moest. Hij zou goed in de gaten houden of haar mooie, grote borsten niet ook kleiner werden, en ook haar heupen moesten mooi en rond blijven. Ze had een prachtige kont en dokter Jansen kon niet wachten tot Sophie zo geil was dat ze zou smeken om in haar kontje geneukt te worden.

Merel’s borsten waren ook al een cup gegroeid terwijl haar middel slanker was geworden. Precies zoals gepland en gehoopt.

Alle vier de meiden hadden zich wat zorgen gemaakt over hun veranderende lichaam, vooral Linda met haar haar, maar geen van allen hadden ze de injecties of de pil geweigerd. Het was jammer dat alleen Cindy injecties in haar heupen kreeg. Daardoor was zij de enige die haar broek en slipje omlaag moest doen voor een injectie, en de enige van wie dokter Jansen het kutje had gezien. Haar blonde schaamhaar was duidelijk vochtig en nat, dus de pil begon al een effect te hebben. Hopelijk hadden de andere drie meiden ook al lekkere natte kutjes.

Hij zou ze zo meteen één voor één het extra ondergoed laten zien. Ook al werd Sophie niet in haar borsten of heupen geprikt, het feit dat ze slanker werd zou ertoe leiden dat haar ondergoed te los zou zitten. Het extra ondergoed was allemaal sexy lingerie, en hij hoopte dat één meisje al zou besluiten om het aan te doen. Maar zelfs als ze het nu te sletterig vonden, zou dat morgen en de rest van de week wel anders zijn.

En waar gisteren Cindy, Linda en Merel gekermd hadden van de pijn toen hij aan hun tepels had getrokken, waren dat nu kreetjes van genot geweest. Merel had haar borsten naar voren geduwd en daarna waren haar wangen rood geworden. Ze had zich duidelijk geschaamd voor haar sletterige reactie.

Dokter Jansen had het uiteraard genegeerd. Het was nog te vroeg om de meiden al te gebruiken voor zijn eigen genot. Dat kon de rest van de week nog wel. Vandaag zou hij ze in de gaten houden met de kleine camera’s die hij in het onderzoekscentrum had geïnstalleerd, en zijn twee collegas zouden de boel ook goed in de gaten houden.

Ja, hij had het getroffen met Frits de Boer en Mark Smit. Ze waren beiden dominante mannen die zijn fantasie deelden om van vrouwen onderdanige sletjes te maken. Ook waren ze slimme en gedreven dokters. Hij wist zeker dat Frits vandaag wel een paar keer de TV aan zou zetten op een pornokanaal, zodat de meiden het konden kijken terwijl Frits onschuldig in zijn behandelkamer zat te werken. Oh, ze zouden de TV waarschijnlijk snel uitzetten, maar niet voordat ze het een poosje hadden bekeken.

Hij keek naar de camerabeelden op zijn computer. Sophie en Linda waren in de woonkamer en zaten te lezen, terwijl Merel aan een tafel in een hoek zat. Zo te zien was zij bezig met studeren. Nou, dat zou snel afgelopen zijn. Eén van de effecten van het middel was dat vrouwen minder interesse hadden in leren, lezen en studeren. Dat was tenslotte ook niet nodig als zij een echte slet werden.

Dokter Jansen klikte de camera in de douche open en grinnikte. Cindy was aan het douchen, en stond met haar tepels te spelen. “Goed zo, meisje.” Hij keek hoe zij in haar tepels kneep en aan ze trok. Helaas zat er geen geluid bij, maar hij kon zich voorstellen hoe haar kreuntjes klonken. Hij wreef over zijn kruis en zijn pik was al half stijf.

Hij deed zijn broek open en duwde zijn onderbroek verder omlaag. Het kostte heel wat zelfbeheersing om niet stijf te worden terwijl hij de vier meiden in hun borsten, middel of heupen injecteerde, en het was erg lekker om zich eindelijk af te kunnen trekken. Vooral met de wetenschap dat morgen of overmorgen één van de vier meiden hem zou verwennen.

Hij bleek kijken naar Cindy in de douche. Ze had de douchekop gepakt, en was gaan zitten op de grond, met haar benen gespreid. Ze had de douchekop gericht op haar kutje, en kronkelde van genot terwijl het water uit de douchekop spoot. Ja, die was overduidelijk erg geil, en dat zou alleen maar erger worden.

De eerste paar dagen zouden de meiden hun geilheid nog wel onder controle kunnen houden door te masturberen, maar daarna werd de geilheid alleen maar minder als zij stevig genomen werden door een echte pik. En of die pik nou hun mondje, kutje of kontje volspoot, maakte niet uit. Dokter Jansen kon niet wachten.

Welke van de vier zou het eerste zwichten en hem smeken om genomen te worden? Misschien Cindy wel. Die wilde hij wel van achteren pakken terwijl ze over zijn tafel gebukt stond, en haar dan hard neuken in haar natte kutje, terwijl ze smeekte om meer.

En Linda, die wilde hij wel op haar knieën voor zich hebben, en dan aan haar haar trekken terwijl ze hem pijpte.

En Sophie, mmm, die wilde hij keihard in haar kont pakken, met die volle billen van haar.

Merel zou hij als eerste tussen haar borsten neuken, terwijl ze op haar rug lag. Zij zou haar borsten ferm tegen elkaar drukken terwijl hij zijn pik er tussen zou stoten. En ze zou natuurlijk haar mond en tong gebruiken om hem extra te verwennen. Dan kon hij daarna lekker op haar borsten klaar komen.

Hij zat zich sneller en sneller af te rukken, en keek nog steeds naar Cindy die in de douche bezig was. Met één hand hield ze de douchekop op haar kut gericht, haar benen waren zo wijd gespreid als maar kon. Haar andere hand was bezig met haar borsten en kneep in haar tepels. Mmm, voor die geile slet waren de tepelklemmetjes erg geschikt.

Cindy’s mond viel open en haar lichaam schokte. Ze was klaar gekomen, en zo te zien keihard. Jammer dat er geen geluid bij zat. Dokter Jansen sloot zijn ogen en fantaseerde over Cindy’s natte lichaam en hoe het zou zijn om eens lekker in haar gezicht klaar te komen, haar wangen te bedekken met zijn kwakje, en hoe het dan naar beneden zou glijden, naar haar nek en borsten terwijl zij hem geil en verlekkerd aan keek, en haar benen voor hem spreidde om geneukt te worden.

Hij kwam klaar, en kreunde zachtjes. De meiden mochten niet door hebben dat hij zich zat af te rukken in de behandelkamer.

Terwijl hij zijn handen grondig waste, hoopte dokter Jansen dat dit voorlopig één van de laatste keren was dat hij zichzelf had moeten aftrekken. Eén van de vier meiden zou vandaag of morgen zwichten, dat wist hij zeker.