Heb Je Ook Leren Pijpen? - 2

Het hek was van de dam. Nadat Johan me op het sportveld had aangesproken over onze gezamenlijke bardienst van aankomende week, begonnen we te sms’en en te mailen.

Eigenlijk begon hij, maar ik ging het niet uit de weg. Hij had beet bij mij, hij wist het. En ik wist dat ik de vis wilde zijn die hij aan de haak ging slaan.

Hij werd vrijwel meteen expliciet.

‘Dat wordt natuurlijk neuken donderdag. Jij weet het, ik weet het. En wat ik je bij deze vast vertel: ik bepaal hoe het gebeurt en jij past je aan aan mijn wensen. Jij hebt een beetje leiding nodig, twijfelkontje dat je bent, maar dat maakt je juist zo leuk en anders.’

Het was pure provocatie en zelfingenomenheid ten top.

Maar de verhoudingen werden ook meteen super duidelijk en zijn observaties van mijn gesteldheid meteen midden in de roos. Ik verlangde er naar om me eindelijk te laten gaan en om niet telkens na te hoeven denken. Denken wordt bij mij al gauw tobben. Ik had te lang op mijn tenen gelopen, omdat ik eigenlijk alleen maar dingen deed omdat iemand ze moest doen, terwijl ik er niet gelukkiger van werd. Alles deed ik plichtmatig en meestal met negatieve gevoelens. Ik raakte volkomen burnout. Ik was gestopt met werken omdat het financieel ook kon. Het gaf me even rust, maar juist in die rust werd mijn leven nog benauwender omdat ik het gevoel had er nu helemaal niet meer toe te doen.

Johan leek me, al observerend met al zijn onvolkomenheden, een man die me serieus nam en die aandacht voor me had.

En heel belangrijk, die een rafelrandje aan zijn karakter had, waarnaar ik heimelijk verlangde. Hij was niets ontziend eerlijk in wat hij vond, en hij draaide er niet omheen dat hij er van hield om hardhandig en streng te zijn. De strenge hand, die ik zo goed van vroeger kende en die ik toen zo intens haatte, maar die zich ook zo in mijn ziel genesteld had dat ik er onbewust altijd naar terug verlangde.

Natuurlijk vroeg ik tijdens ons aftastrondje per mail, waar zijn verlangens om dominant en streng te zijn vandaan kwamen.

Johan was er open over dat hij het spannend vond om grenzen op te zoeken. Eigenlijk was hij vroeger met volkomen desinteresse van zijn ouders opgegroeid. In totale onverschilligheid leek alles te moeten kunnen. Maar op een moment van zelfinzicht had hij ingezien dat discipline en ambitie in zijn leven noodzakelijk waren om iets te bereiken. Hij werd veeleisend voor zichzelf, maar ook naar anderen. Met name het machtsspel, zoals hij het noemde dat daar mee gepaard ging om je zin te krijgen, fascineerde hem al snel.

Hij bleek totaal niet zo oppervlakkig zoals iedereen die ik kende hem vond, of zoals hij zich voordeed. Hij leek op de club een spel te spelen met ons allemaal, zo zag ik in. Onze soms eigen arrogante manier waarmee we naar anderen keken, maar ook de lef niet hadden om de ander daar mee te confronteren prikte hij feilloos door.

Ik vroeg Johan naar het BDSM symbool om zijn nek, waarvan de ontdekking ervan me zo van mijn stuk had gebracht. Wat dat betekende dat precies voor hem.

Het stond voor hem voor een levensstijl waarin niets vanzelfsprekend was. Waarin de grenzen van je eigen persoonlijkheid verkend werden en waar relaties gebaseerd waren op respect, vertrouwen , veiligheid, verantwoordelijkheid, voorzichtigheid en vrijwilligheid. “Geen mens is hetzelfde Netty!’ Allemaal hebben we wel verlangens of donkere plekjes die we in de omgang met anderen niet durven te accepteren of onder ogen durven te zien. Met een BDSM levensstijl ga je die niet uit de weg, maar verken je die juist. Dat maakt het opwindend en nooit hetzelfde. Volgens mij is dat wat jij ook zoekt.’

‘Dat is vast allemaal gezwam uit een boekje’ mailde ik terug in een poging hem op de kast te jagen of af te houden. Jij wilt ergens gewoon je eigen ego strelen door een ander te kleineren. Je slaat mij bij wijze van spreken in de handboeien ( ik zag het met een natte kut van de gedachte alleen al, tijdens het typen van de mail, helemaal voor me!) en daarmee verneder je mij.

Wat heeft dat te maken met respect? Ik geloof er niks van. ‘Dus stel hypothetisch (in mijn hoofd was het lang niet zo hypothetischk was bloednieuwsgierig) dat je mij met een zweep er van langs zou geven. Dan zou je dat zogenaamd uit respect doen voor mij? Vette bullshit natuurlijk!

Jij kickt dan gewoon op het machtspelletje omdat je iets moet compenseren of zo, en ik zou dan niet meer dan een object van jouw geilheid zijn. (ik zag meteen mijn fantasie voor me waarbij hij me vastgebonden had en zijn pik tot aan de wortel in mijn mond had gestoken, mijn hand kon bij de gedachte alleen al niet meer van mijn kut afblijven) “Dat is toch geen respect, dat is brute lust waaraan je een ander aan onderwerpt.’ (‘Jaa, jaaa, jaah! onderwerp me! alsjeblieft!!! schreeuwde tijdens deze gedachte een stemmetje in me.)

Ik kreeg een heel uitvoerige mail als antwoord. Het was geen compensatie van frustraties, maar juist een ontdekkingsreis waarbij je alle hoekjes van je ziel en die van een ander probeerde te verkennen. Geen heilig moeten waar alles van af hing, maar een rollenspel dat op vertrouwen gebaseerd was. In mijn ‘hypothetische’ voorbeeld ( ik voelde de zweep mijn billen al geselen) was de basis juist vertrouwen, zo antwoordde hij.

‘Het vertrouwen dat je elkaar respecteert in de aspecten van je karakter die je maken tot wie je bent.

De een is dominant. Hij of zij mag dat zijn van de ander die het prettig vindt om onderdanig te zijn.’

‘Denk je dat ik er zonder goede afspraken zo maar op los zou timmeren? Dan snap je er weinig van. Natuurlijk zoek je grenzen op, maar waar ze liggen bepaal je samen.’

Hij stelde me gerust met zijn antwoord.

En nee, hij had zijn kennis niet uit een boekje. Hij had drie jaar lang een verhouding gehad met een vrouw die hem wegwijs had gemaakt in de BDSM leefstijl. Ze was weduwe en eind veertig en hij had bij haar met zijn bedrijf een nieuwe cv aangelegd. De vrouw die tien jaar ouder was dan hij had hem meteen gefascineerd. Op haar zolder, was helemaal ingericht met SM attributen. Hij had zijn ogen uitgekeken toen hij de cv ketel verving. Ze had hem zonder schaamtegevoel of schroom verteld over die kant van haar leven. Hij was bloednieuwsgierig geweest en dat was haar niet ontgaan. ‘Het wind je op hè wat ik je vertel?’ Had ze gezegd. ‘Waarom probeer je het niet eens uit, volgens haar zou hij een goede dominant kunnen worden.’

Johans nieuwsgierigheid was meteen een verlangen geworden. Maar hij had geantwoord dat hij zich niet kon voorstellen met wie. Zijn vrouw zag hem al aankomen.’

‘Met mij’ had ze geantwoord. ‘Ik kan je wegwijs maken in het genot en de valkuilen. Ik heb er ook baat bij. inds haar partner was overleden was haar seksleven als sub stil gevallen en hoewel het bijna een zakelijke overeenkomst leek, had ze Johan als het ware ingewijd in de do’s en don’ts van bdsm.

‘Wat vond je vrouw daarvan?’ mailde ik terug als was het een kruisverhoor.

Zijn relatie was in die tijd al op sterven na dood. Zijn ex had een gat in haar hand, ik ging bijna door haar uitgaven op de fles. Ze waren uit elkaar gegroeid en hij had de scheiding doorgedrukt om zijn bedrijf te redden.

Droog opgeschreven stond er nog een slotzin: ‘Mag ik je nou na dit kruisverhoor –hypothetisch- met de zweep geven?’

Ik schoot in de lach toen ik het las en wilde hem linea recta terugmailen dat het woord hypothetisch kon vervallen, maar ik hield me in.

Ik wist nog niks, ik had alleen nog het verlangen en mijn eigen fantasieën, dat was iets heel anders dan me fysiek en geestelijk samen met iemand anders op dat pad te begeven. Maar ondertussen was ik niet meer van BDSM porno op internet weg te slaan om zowel prikkels voor mijn denken alsmede mijn lust te ontdekken. Ik begon er over te lezen en begreep dat ik ergens de gevoelens van een sub moest hebben als ik aan mijn fantasieën dacht.

Na al dat inleidende en voor mij opwindende gemail spraken we die donderdag al om half één af in het clubhuis. Vier uur te vroeg voor onze bardienst. Ik had thuis de smoes opgehangen dat ik voor de club naar de horecagroothandel zou gaan. Dat was oncontroleerbaar. Johan had zich die middag ook vrij gemaakt. We zouden alleen op de club zijn. Mocht er iemand aankomen dan zou ik het aan het hek horen dat open gedaan werd.

Ik zou voor het eerst vreemd gaan. Dat was het enige waar ik aan dacht en niemand mocht het ontdekken. Ik werd de hele wek in beslag genomen door mijn fantasieën over wat komen ging, en ik kon niet van mezelf afblijven als ik aan Johan dacht en zijn dominante en zekere houding naar mij het twijfelkontje.

Ik hield me in met mijn pijnspeeltjes. Ik zat al onder de kleine bloeduitstortingen van de knijpers die ik gebruikt had. Ik wilde geen kans op ontdekking thuis, dus ik werkte ze zo goed en zo kwaad als dat kon weg met make-up.

De dag voor onze ontmoeting stapte ik voor het eerst sinds jaren de lingeriewinkel in voor een leuk setje. Ik kocht mijn eerste strings en dat voelde als een nieuwe sensatie. Voor het eerst sinds lange tijd wilde ik mijn best weer doen om er leuk uit te zien. Niet dat ik mezelf verwaarloosd had. Ik ben tevreden over mijn lichaam. Ik heb een mooie kop al zeg ik het zelf, slanke benen waar ik trots op ben en die overgaan in mooie stevige billen en ronde heupen. Mijn tieten vangen regelmatig verlangende blikken op, ook al ontweek ik die. Maar mijn kledingsstijl was intussen vooral seksloos praktisch te noemen en met mijn doorgaans gereserveerde houding presenteerde ik me ondertussen weinig vrouwelijk meer.

Ik twijfelde of ik mijn leren broek zou aandoen, waar Johan zo’n platvloerse opmerking over had gemaakt, maar waarvan ik had gemerkt dat Johan die mooi vond. Maar dat was niet echt praktisch te noemen bedacht ik in een nuchter moment.

Ik ging immers neuken. Hoe of wat wist ik niet, maar ik besloot daarom toch om een spijkerrok aan te doen en een bloesje met een vestje erover. Het was een weinig sexy combinatie en de spijkerrok viel over mijn knieën, maar ik kon me moeilijk als een vrouwelijke slet gaan kleden (hoewel ik daar wel over fantaseerde) en zo ineens volkomen anders in het clubhuis verschijnen. Dan zou thuis en op de club meteen duidelijk worden dat ik op oorlogspad was.

Toen mijn zonen en mijn man de deur uit gingen begon ik met me om te kleden. Ik keek mezelf indringend aan voor de spiegel. Ik streelde mijn tepels en likte langs mijn lippen. Ik keek naar mijn gladgeschoren kut en schoof de string opzij en zag een close-up voor me van een pik die daarin diep naar binnen zou dringen. Het verlangen brandde ineens in mijn ogen, en mijn blik was er een van ongeduld.

Ik passeerde nu een door mezelf gestelde grens over, en daar was ik me goed van bewust. Ik stelde met wat ik ging doen misschien wel alles in de waagschaal. Maar snel en met lichte paniek, hield ik mezelf voor dat ik daar nog altijd zelf bij was, en dat het vast zo’n vaart niet zou laten lopen. Die Lydia uit de bargroep neukte vrolijk rond op de club, en voor haar had het ook geen consequenties. Waarom dan voor mij? Ik was de hele ochtend onrustig en ik was blij dat ik eindelijk weg kon gaan.

Om een uur stond Johan al bij het hek. We gingen naar binnen. We hadden tot ongeveer half vier, voordat de eerste mensen zouden komen. Via de mail had ik geëist dat er na drie uur niks meer tussen ons mocht gebeuren om een veilige tijdsmarge te hebben zodat niemand iets zou kunnen merken.

In nam Johan mee naar de voorraadruimte, waarin alleen een klein raampje vlak onder het plafond zat. Meteen greep hij me van achterlangs vast. Ik had hem onzeker en op het moment suprême twijfelend aangekeken toen we bij het toegangshek waren. Johans handen hielden mijn tieten in een ijzeren greep toen hij me tongde. Ik schrok in het besef dat er nu geen weg terug meer was, maar ik gaf mezelf meteen en tongde gulzig en verlangend terug. De vlammen van verlangen sloegen meteen uit mijn kut.

Hij stopte en keek me aan.

‘Die ogen van je. Ik wist het meteen toen ik naar je keek’ zei Johan. ‘Jij hebt altijd op de rem getrapt voor wie je echt bent. Ik ga jou de aandacht geven die jij nooit gekregen hebt.’

Maar ik had aandacht genoeg gehad, in extremis zelfs, maar het was aandacht die ik had verdrongen en die me verknipt had gemaakt.

Maar die feiten over mezelf had ik op dat moment nog niet aan Johan bloot gegeven.

Maar via de mail had hij me al wel voorgespiegeld hoe ik volgens hem in elkaar zat.

‘Jij loopt op je tenen Netty! Je doet alles op de automatische piloot omdat het zo hoort. Iets blokkeert jou. Maar zo ben je helemaal niet. Jij hebt je geforceerd om het iedereen maar naar de zin te maken, maar niemand heeft echt aandacht voor je werkelijke karakter. Voor mij hoef je niet op je tenen te lopen. Bij mij kun je je jezelf zijn.’

En zo had ik ineens als balsem voor mijn onzekere ziel, de zachte kant ervaren van deze als een onverschillige seksistische rouwdouwer bekend staande loodgieter die tussen ons zelfingenomen kakkers uit de toon viel. Het was die tegenstelling die mij kennelijk gefascineerd had in Johan en die weinig anderen zagen. Hij was gewoon een slimme intelligente man, die zichzelf durfde te zijn en mijn worsteling met mijzelf feilloos aanvoelde.

Hij keek me ineens autoritair en zelfverzekerd aan.

Ik voelde zijn keiharde pik tegen mijn billen drukken. Maar ik gaf me nog niet meteen helemaal gewonnen.

‘Wie ben jij?’ zei ik aangestuurd door mijn laatste restjes twijfel en verward door zijn woorden die wederom doel hadden getroffen. ‘Je lijkt zo’n oppervlakkige lul vergeleken met wat hier rondloopt? Houd je iedereen en mij voor de gek? Ik snap niks van je. Ik geef me aan je, maar ik weet niet of ik je echt durf te vertrouwen en dat het meer dan een spelletje van jou is ’

Johan grijnsde.

‘Denk je dat ik gek ben Netty?’ Ik heb schijt aan dat volk hier, maar ik ben bloedserieus met jou. Je hebt iets dat je anders maakt dan al die anderen.

Hier kom ik alleen voor mijn zoon. Anders zie ik hem helemaal niet meer. Ik run een goedlopend bedrijf en ik heb tien man personeel in dienst. Denk je dat ik een domme jongen ben met een plank voor zijn hoofd? Maar bij dit clubje kakkers, die niet meer doen dan de hele dag achter een bureau zitten, is een ondernemer en een vakman kennelijk minderwaardig. Nou ik trek me er geen reet van aan, en ik zeg wat ik vind en ik ben wie ik ben.’

En terwijl hij door de stof van mijn truitje mijn tieten kneedde vervolgde hij:

‘Die huppelkutjes hier, bij wie ik vast over de tong ga, ze kijken in hun groepje op me neer, maar in het geniep proberen ze me als ze alleen zijn uit, of ik niet in hun bed voor wat vermaak zou willen zorgen. Want een avontuurtje met die stomme Johan staat vast goed op hun cv van achterbaksheid.

Die Lydia die zo overdreven met haar kont draait, wat een draak van een wijf is dat zeg! Voor de bühne het verontwaardigde vrouwtje uithangen, alsof ik een serieverkrachter ben wanneer ik iets over haar etalage zeg. Op de parkeerplaats ineens mierzoet en me uitnodigen voor een kop koffie als pappie op zakenreis is.

Brrr, ik zou hem niet omhoog krijgen.’

‘Jij bent uit ander hout gesneden, een beetje sociaal en je doet tenminste normaal. Maar volgens mij kom je hier alleen maar omdat je jezelf anders helemaal dood verveeld.’

Ik kon het niet ontkennen.

‘Maar dat gaat nu veranderen toch? Ik voel dat er wat moois op gaat bloeien tussen jou en mij.’

Johan zei het dwingend en ik hoorde opwinding in zijn stem. Weer tongde hij me terwijl hij me vasthield in die ijzeren greep die zo veilig voelde. Heel fysiek, en gek genoeg gaf het me rust en kwamen mijn sapstromen nu echt op gang. Niet in de laatste plaats door zijn pik die met al zijn hardheid nog steeds tegen me aan drukte.

Maar toch probeerde ik me weer los te maken.

‘Ik weet niet?’ zei ik. Ik ben getrouwd, je maakt me bang. Voor jou en voor mezelf.’

Johan keek me weer dwingend aan. ‘Maak je geen zorgen’ zei hij. Neem alle tijd. Vreemdgaan is nooit gemakkelijk. Maar wat je ook doet of wilt, wees godverdomme ook je zelf! Verstop niet langer wie je bent. Neem het eens voor jezelf op.

Je bent behalve een lieve moeder, ook een kut die geneukt moet en - wil worden.

Hij liet de impactvan zijn woorden even op me inwerken.

‘En ik wil je gebruiken als mijn kut.’ ‘Daar ben ik voor gemaakt en dat twijfelkontje dat je bent windt me op. Ik ben nu eenmaal een hardhandige haan die graag dresseert en daar schaam ik me niet voor.

Bij mij voel ga jij je veilig voelen en ga je eindelijk voor jezelf kiezen.’

Mijn hart sloeg over door zijn nietsontziende directheid en eerlijkheid. En ik? ik hoefde zelf even niet na te denken. Voor het eerst hoefde ik niet te tobben, te wikken en te wegen, te aarzelen over van alles en nog wat en over mezelf.

Johan nam de leiding en ik hoefde alleen maar te volgen. En ik had in mijn onderbewustzijn allang besloten dat ik me niet zou verzetten.

Ik draaide me om en sloeg mijn armen om zijn middel en ik vergat bijna tijd en waar we waren

‘Ik wil je pijpen, mag dat? zei ik ineens hees en met een stem die oversloeg van emotie en niet meer te stillen verlangen. Ik droom van niets anders.’

Ik slikte en keek hem vurig aan en wilde zijn broek losknopen.’

Ineens greep Johan achterlangs onder mijn rok en trok mijn nieuwe kanten string strak in mijn kut. Ik stond op mijn tenen. bijna mijn evenwicht verliezend

Een ongekende sensatie trok door mijn lijf. Ik hijgde gepassioneerd. ‘ahh vuile ploert, wat heerlijk gemeen ben jij! Het was ruw onverwacht incorrect genot zoals ik dat nog nooit ervaren had. Het was de aandacht en het onverwachte die ik nodig had om verder te ontdooien. Voor het eerst hield ik me verbaal niet in over wat ik voelde en liet me leiden door mijn ontluikende geilheid voor Johan.

Maar Johan had de regie en had geen boodschap aan mijn woorden.

‘Regel 1’ zei Johan. ‘Ik maak de regels en niet jij. Alles gebeurt op mijn manier en wanneer en hoe ik het wil.’

‘Regel 2’ wanneer het niet op mijn manier gaat, treedt regel 1 meteen in werking.

‘Heb je dat begrepen? Hij keek opeens niet aardig meer, maar streng en dwingend.

Hij draaide mijn arm op mijn rug en pakte de andere vast..

‘wat doe je?! vroeg ik ineens van schrik.

‘Regel 1’

Hij drukte me zonder aarzeling voorover op een werktafel.

‘Nee! Nee. Neeee! zei ik terwijl ik met de zijkant van mijn hoofd ongemakkelijk op de tafel lag. Ik voelde paniek opkomen.

Dit deed me ineens denken aan vroeger.

Maar met een routineuze handeling haalde Johan onverstoorbaar een grote zakdoek uit zijn zak waarmee hij mijn polsen aan elkaar vastknoopte.

Mijn hartslag schoot omhoog. Het was angst, verlangen en diep weggestopte herkenning, die met elkaar in mijn hoofd vochten.

‘Nee, nee, niet doen? alsjeblieft. ‘Ik durf niet!’

Want ineens verscheen mijn vader in mijn gedachten, die me in een flashback mee naar de schuur nam, zijn broekriem losmaakte en me er mee aftuigde omdat ik weer iets gedaan had dat hem niet beviel.

Het was terreur geweest, de volstrekte liefdeloze willekeur van een alcoholist die het leven niet aankon en die zich af reageerde op zijn vrouw en een ontluikend pubermeisje die het waagde voor haar moeder op te komen.

Omdat ik nooit wat goed kon doen bij hem en hij me steeds vaker en harder aanpakte, ontwikkelde ik als vanzelf een pantser om hem te weerstan ook al kon ik hem fysiek nooit aan.

Ik voelde me uiteindelijk sterker dan hij en dat maakte hem nog bozer en gewelddadiger. Hoe gek het ook was, de pijn wende en die plaatste ik buiten mezelf. De vernederingen blokkeerde ik uit mijn hoofd vanuit overlevingsdrang. Hij kon me pijn doen, hij kon me kwetsen, maar hij kon nooit doordringen in het laatste plekje in mijn hoofd, waar ik bepaalde wie ik was en waar ik mijn angst voorbij was gegaan en negeerde.

Het bracht hem tot razernij omdat hij voelde dat wat hij ook deed, ik onkwetsbaar was geworden. Als hij me weer onder handen wilde nemen, nam ik het initiatief. ‘Je kunt me vinden in de schuur Schoft! Maak je broekriem maar vast los. ‘Zal ik mijn agenda er bij pakken? dan kunnen we vast vooruit plannen. Zielig hoopje stront dat je bent.’ Ik was vrij in mijn hoofd geworden, en hem voorbij. In het besef dat hij alles en zijn gezin definitief verkloot had stortte zijn wereld in en verdween voor drie dagen en zoop hij zich bijna dood en storttte hij finaal in. Met het syndroom van Korsakov kwam hij in een verpleeghuis terecht, waar ik hem nog een keer gezien heb voor hij binnen een jaar totaal ontredderd, en van de wereld stierf.

Maar toen zo de rust in het leven van mijn moeder en mij zo eindelijk was teruggekeerd, voelde het gek genoeg toch ook als een soort gemis, omdat het aandacht was geweest, hoe krom ook, waar ik kennelijk wanhopig naar terug verlangde.

Ik wist dat het niet normaal was en ik verdrong het. Het eerste jaar van mijn studententijd neukte ik met bijna wanhopige nymfomane trekjes rond met alles wat los en vastzat. Op zoek naar liefde en geborgenheid die ik natuurlijk nooit vond.

Ik draaide de knop om en zette het van me af. Ik maakte eerzuchtig werk van mijn studie en werd accountant. Ik ontmoette mijn man die aardig voor me was en ik dacht dat die rust in mijn leven goed voor me zou zijn.

Toen mijn kinderen kwamen werden zij het middelpunt van mijn bestaan, al was het maar omdat ik vond dat zij een liefdevollere jeugd verdienden dan ik.

Maar vroeg of laat moest ik wel vastlopen stel ik nu achteraf vast. Wat begon met een burn-out op mijn werk, werd allengs in mijn zelfgekozen eenzaamheid na mijn ontslag, een wanhopig verlangen naar pijn en extreme onderwerping, omdat mijn verzet daartegen mijn referentiekader uit mijn jeugd was.

En Johan zou me pijn gaan doen, dat was me wel duidelijk.

‘Ik begon te huilen toen die beelden van vroeger ineens voorbij flitsten.

‘Ik weet het even niet meer, zie ik. Ik moet ineens aan vroeger denken, hoe mijn vader me aftuigde, hoe ik het intens haatte en hoe ik er toch telkens weer naar terug verlang.’

Johan knoopte meteen mijn polsen los en ging naast me op de werktafel zitten. Ik vertelde hem kort en bondig mijn geheim van mijn jeugd en wat het met me gedaan had.

Johan luisterde aandachtig en keek me aan.

'Join the club zei hij. Jij onderging het om te overleven, en ik probeerde op een andere manier te overleven. Ik haatte mijn ouders voor hun onverschilligheid en probeerde ter compensatie op extreme wijze mensen naar mijn pijpen te laten dansen. Ik werd er goed in, ik kan manipuleren als het moet, en ik werd er later als vanzelf ook geil van. Ik schaamde me eerst kapot voor mijn donkere kant, omdat ik echt een tiran kan zijn.

Maar ik kon het wel proberen te negeren, zo leerde de weduwe waarover ik je mailde mij, maar het hoort nu eenmaal bij mij, zoals misschien jouw ervaringen ook in jou zijn gaan zitten. Als je ze ontkent, ontken je jezelf, maar je kunt ook proberen ze een plek te geven waarbij je jezelf kunt zijn.’

Hij keek me zacht aan. ‘Lieve Netty, ik heb me misschien vergist. Ik dacht dat jij meer in balans was met je verlangens en dat je alleen een zetje nodig had om eindelijk voor je nieuwsgierigheid te kiezen.

Maar neem je tijd, we stoppen hier. Jij moet het echt willen.’

Hij streelde me en kuste me teder. Gulzig en gewillig liet ik me door Johan leiden. Ik voelde me voor het eerst veilig en begrepen, door een vent nota bene die achter de façade van zijn machogedrag zo gevoelig bleek te zijn en zich kon inleven in een ander. Johan was de eerste man die werkelijk doordrong in mijn ziel.

Ineens maakte ik me los uit zijn omstrengeling.

‘Ik twijfel niet meer, zei ik vol overtuigingskracht en emotioneel. ‘Jou kan ik vertrouwen. Pak me aan zoals denkt dat ik het nodig heb, ik heb denk ik een tiran nodig om tot rust te komen.

Ga maar door met regel 1’

Hij keek me aan om te checken of ik het meende. Om het te illustreren bood ik hem mijn polsen aan. Hij zag dat ik het meende.

‘Oké, mocht je je bedenken dan stop ik meteen. Het is een spel met regels. ‘Afgesproken!’ Het woord ‘stop’ of ‘rood’ is heilig. drie keer knipogen kan ook. Goed begrepen?’

Ik knikte meer dan gewillig ja. Mijn kut was een waterval en ik voelde vlinders in mijn buik omdat ik in na mijn twijfelmoment en kwetsbaarheid die ik met hem deelde eindelijk durfde toe te geven aan mijn verlangens.

Johan knoopte de zakdoek weer om mijn polsen en duwde me voorover terwijl hij mijn benen uit elkaar trok.

Het was pure intimidatie waarmee hij zijn broekriem opgerold naast mijn hoofd legde als verwijzing nar wat ik hem net verteld had.

‘Ga je me slaan?’ hijgde ik van opwinding. Het mag, jij mag het, ik wil het. Doe het alsjeblieft! Ik heb het zo gemist.’

Ik wilde het luikje in mijn hoofd weer open kunnen doen waarin ik me af kon sluiten zoals vroeger, en me sterk en onkwetsbaar voelde voor de vernederingen en de pijn die mijn vader me had toegebracht.

Dat oergevoel van onkwetsbaarheid: voor even weer alleen in mijn eigen binnenwereld waarin ik me sterk en onoverwinnelijk voelde.

‘Regel 1’, zei Johan, terug in zijn rol: Ik bepaal alles, jij hebt niks te vragen.

Hij stroopte mijn rok omhoog en rukte in één beweging mijn tanga kapot.

Het geil liep uit mijn kut. Ik hijgde en ik zou van iedere aanraking van mijn kut hoe licht ook klaarkomen zo wist ik.

Johan trok mijn hoofd overeind aan mijn haar en keek me rustig en gedecideerd aan.

‘Mond open’.

Ik deed wat hij zei en toen propte hij mijn string in mijn mond.

Tevergeefs probeerde ik de string uit te spugen.

‘Laat dat!’ zei Johan en hij gaf totaal onverwacht een harde klap met zijn vlakke hand op mijn kont.

Ik schreeuwde murmelend en vloekte en schold, maar ik wist dat ik machteloos aan Johan overgeleverd was.

Mijn kont tintelde van de klap.

Zijn middelvinger gleed door mijn kut. Even later stak hij drie vingers naar binnen.

Ik kreunde en ik kwam heftig klaar, terwijl mijn kut samen trok: voor het eerst in de voor mij explosieve melange van pijn en lust.

‘Johan keek me aan. en trok mijn hoofd aan mijn haren naar achteren.

‘Je kunt het krijgen zoals je het hebben wilt.’

Hij pakte de broekriem en ik zag niet wat hij achter mijn rug deed. Ik hijgde briesend en snuivend door mijn neus. Wachtend op de klap met de riem die komen ging, maar die maar niet kwam.

Teasend streek hij met het uiteinde van de riem over mijn rug en billen. Mijn huid en mijn zenuwbanen leken wel elektrisch geladen.

Hij haakte mijn bh los en zocht met zijn handen onder mijn lijf door mijn tepels. Ik voelde dat hij nu ook naakt was. Zijn pik lag in de naad van mijn billen.

‘Je bent een kut. Netty, je bent nu niet meer dan je kut om mij te behagen.

Maak je geen illusies dat het anders gaat. Want dan zul je het voelen. Hij kneep keihard in mijn tepels en ik brieste tegen hyperventilatie van de pijn. Ik keek hem fel aan, maar het hoorde bij zijn spel, en al mijn zintuigen stonden op scherp

En daar was ineens de riem, op het moment dat ik het niet meer verwachtte geselde Johan mijn billen met een zwiepende slag.

Ik krijste van de pijn. Voor zover dat kon met mijn string in mijn mond gepropt. En ik dacht even dat ik van mijn houtje zou gaan. Ik plaste - voor even de controle verloren over mijn blaas - maar tegelijk sprong het luikje in mijn hoofd open, zoals vroeger en was ik weer veilig en onkwetsbaar.

En terwijl ik me zo schrap zette voor een tweede slag, ramde Johan met een diepe zucht van genot weer volkomen onverwacht zijn pik in één beweging diep in mijn verlangende kut.

Met een hand trok hij mijn haar strak naar achteren. Met de andere tilde hij mijn ene been op en begon hij als een bezeten bronstige stier in me te stoten.

Johans pik was een echte sensatie vergeleken bij de korte pik van mijn man. Ik werd gespietst en op dat moment was ik echt alleen maar mijn kut. Mijn lichaam paste zich soepel aan mijn indringer die mijn laatste restje twijfel voor altijd wegbrandde. Ik knipperde met mijn ogen van het heerlijk soppende gestoot in me, in een vreemde trance van emoties die me overweldigde als nooit tevoren.

Johan boog voorover en trok mijn string uit mijn mond.

Hij keek me bronstig aan en knikte bevestigend.

‘Alle mannen zijn klootzakken’ zei ik en ‘jij bent de grootste.’

Mijn vader schold ik ook verrot om hem tot wanhoop te drijven en om hem mijn onkwetsbaarheid te laten ervaren. Bij Johan was het om hem op te hitsen, om dat gevoel terug te roepen.

En hij liet zich ophitsen. Hij maakte de zakdoek om mijn polsen los en draaide me om onder zich. Ik sloeg mijn benen om hem heen om hem diep in me te blijven voelen. Hij greep mijn linkertiet vast en draaide aan mijn tepel tussen duim en wijsvinger.

Ik verschoot en schreeuwde weer van de pijn.

‘Dit ben je echt’ hijgde Johan terwijl hij in mijn kont kneep die schrijnde van de zweepslag met zijn riem.

‘Maak het af’ zei ik, maak het Godverdomme af, ik wil nu alles!’ Schreeuwde ik de controle verloren.

Johan greep mijn tieten nu allebei vast en kneep er weer keihard in. Ik schreeuwde het uit terwijl hij steeds harder begon te stoten met lange diepe halen. En ineens was daar de ontlading.

‘Mijn bevrijding!’

Ik klauwde mezelf vast in zijn rug terwijl zijn pik kloppend in mijn kut ontplofte en zijn warme zaad in dikke klodders een uitweg zocht in mijn kut. ik liet mezelf in de extase van onze versmelting helemaal gaan. Wat was Johan mooi en ineens zo zacht in zijn ogen.

Gillend en kreunend van het genot dat door mijn lichaam stroomde vanaf mijn kruin tot mijn grote teen kreeg ik drie orgasmen kort achter elkaar.

Ineengestrengeld alsof hij me nooit meer los mocht laten, kwamen we na deze bevrijding , want zo velde het echt voor mij, langzaam terug op aarde. Ik huilde al mijn diep weggestopte spanningen die lok konden komen.

‘Johan streelde me en keek me zacht en dienstbaar aan. ‘

Het is goed meisje, je hoeft niet meer te lijden’ fluisterde hij.

‘Ik was zo eenzaam’ fluisterde ik, Ik was altijd zo eenzaam. Niemand die me begreep of die ik kon vertellen hoe ik me voelde.’

Johan troostte me en zei dat ik het nu los mocht laten.

In dat ongezellige hok werd ik opnieuw geboren, zo leek het wel.

Teder kletsten we de tijd voorbij. Al mijn gereserveerdheid was verdwenen en ik was ineens een spraakwaterval over mijn gevoelens. De tijd vloog om.

‘Het is drie uur, zei Johan toen zijn telefoon een geluidssignaal gaf.

Na een laatste innige kus kleedden we ons aan en maakten snel de vloer schoon.

Met een blote kut waar het geil nog steeds uitliep deed ik die donderdag bardienst met Johan. Subtiel kruisten telkens onze blikken of raakten we elkaar in het passeren snel even aan.

Ik was verliefd! Ineens tot over mijn oren verliefd. En bij Johan was het niet anders.

Toen iedereen vertrokken was gingen we weer terug naar de voorraadruimte. Ik mocht hem eindelijk pijpen. Met mijn polsen op de rug gebonden mocht ik eindelijk dienstbaar op mijn knieën om Johans pik te behagen. Zijn harde, verlangende blik, gestuurd door lust, waarmee hij zijn pik tot aan de wortel niets ontziend in mijn mond heen en weer bewoog.

Ik mezelf wegcijferend in totale overgave voor zijn gerief. De zachtheid die hem in bezit nam toen hij kwam achter in mijn keel. Als beloning befte hij mijn kut en voelde ik hoe zijn eendagsbaardje in mijn dijen prikte ne schuurde.

Ik had mijn bestemming gevonden in gedienstig zijn aan hem en ik werd er voor beloond. Ik wilde zijn kut en uitlaatklep zijn: onvoorwaardelijk omdat ik eindelijk bij mijn gevoel uitkwam.

Na een laatste lange omstrengeling ging ik eindelijk terug naar huis. Iedereen sliep al, net als anders. Mijn man lag te snurken toen ik na het douchen voldaan in bed kroop.

Mijn billen schrijnden en ik ging op mijn buik liggen. De pijn wees me erop dat het echt was gebeurt.

De volgende ochtend reed ik nog steeds in trance van Johan naar een stil plekje op een industrieterrein na een sms’je van hem.

Ik was Johans kut geworden en gewillig liet ik me hardhandig door hem afwerken achter in zijn bestelbus.

Terugrijdend naar huis haalde ik mijn vinger door mijn kut en likte wellustig zijn sperma op. Mijn lichaam tintelde.

Ik had weer zin in het leven.