Een verhaal op verzoek van Milla, niet direct mijn smaak, maar wel interessant om het eens te proberen om een dergelijk verhaal te produceren. Ben dan ook erg benieuwd naar jullie reacties.

Milla is een meisje van net 16 jaar, normaal postuur, lang blond haar, blauwe ogen, kleine borstjes, een 75A, en smalle heupen. Ze is niet populair op school, zit niet op een sport en heeft eigenlijk maar 1 vriendin waar ze mee kan praten. En dat is Bianca, een slanke tiener, met mooie vrouwelijke rondingen, donker krullend haar en indringende bruine ogen.

Er zijn veel verschillen tussen Milla en Bianca, zowel uiterlijk alsook de gezinssamenstelling. Milla heeft geen broers of zusters, woont alleen met haar, niet werkende, streng gelovige bijstandsmoeder en kan eigenlijk niet met haar overweg.

Bianca daarentegen komt uit een warm nest, liefdevolle ouders een 4 jaar oudere broer, vader en moeder werken allebei en haar broer studeert, maar woont nog wel thuis. Milla doet op school niet echt haar best en vind het wel best als ze maar over gaat naar het volgende jaar. Bianca doet juist heel erg haar best en probeert zo hoog mogelijk cijfers te halen, is populair op school en bij de jongens valt ze ook zeker in de smaak.

Dat deze meisjes vriendinnen zijn geworden ligt meer aan Bianca dan aan Milla. Bianca is opgevoed met de gedachte dat iedereen gelijk is en ze vond het zielig dat Milla altijd alleen was op school en ze heeft haar toen aangesproken in de kantine. Milla hield de boot de hele tijd af, maar Bianca zette door en langzaam maar zeker opende Milla de poort tot haar ziel. Bianca wist inmiddels alles over Milla en Milla over Bianca.

Toch was er iets wat Milla nog niet wist over Bianca en dat zou ze vanavond te horen krijgen, Bianca had haar op school gevraagd of ze vanavond even langs wilde komen, want ze moest even iets aan haar kwijt. Milla had gevraagd wat er dan was, maar Bianca had niets willen zeggen, alleen had ze vuurrode wangen gekregen. Stiekum hoopte Milla op een bekentenis van Bianca, dat ze verliefd op haar was en dat ze met haar wilde zoenen. Milla had in de loop van de tijd door het vele contact wat ze met Bianca had gevoelens voor haar gekregen. Milla wist eigenlijk al een aantal jaren dat jongens haar niets deden, van meisjes daarentegen kon ze wel vlinders in de buik krijgen.

Klokslag 7 uur belde Milla aan bij Bianca’s ouderlijk huis. Bianca deed open en trok Milla naar binnen. Kom mee naar mijn kamer zegt ze, Lucas, haar broer was aan het sporten en haar ouders waren naar een verjaardag van een collega van haar vader. Milla liep mee naar de kamer van Bianca en nam plaats op het bed. “Nou vertel nu maar eens wat er aan de hand is, je bent zo hyper!”

Bianca gaat naast haar zitten en pakt haar hand vast en begint een beetje onzeker te stotteren: “nou.. eh… ik weet niet zo goed… eh, ik… eh… ik ben verliefd Milla…”

Milla begint weer die vlinders te voelen, zou het dan toch? Bianca vervolgt: “hij is zo leuk Milla, hij is ook verliefd op mij denk ik, we hebben gezoend achter het fietsenhok op school!”

De grond zakt onder Milla vandaan, waar eerst nog vlinders dartelden in haar buik heeft ze nu het gevoel dat er stenen op haar maag liggen en haar hoopvolle gevoel maakt plaats voor boosheid. “Fijn voor je”, antwoord Milla emotieloos “ik moet jou ook iets vertellen, ik ben zwanger van je broer, we hebben geneukt en hij heeft zijn zaad in me gespoten.”

Bianca staart haar met open mond aan en Milla staat op en zonder iets te zeggen loopt ze de kamer uit, de trap af en door de voordeur naar buiten. Ze pakt haar fiets, stapt op en begint te fietsen. Ze heeft niet echt een doel voor ogen waar ze naar toe wil, ze wil alleen zijn, tranen wellen op in haar ogen. Hoe heeft ze zo naïef kunnen zijn om te denken dat Bianca iets voor haar zou voelen, ze was het populairste meisje van school, alle jongens zwermden altijd om haar heen. Hoe zou ze dan verliefd kunnen zijn op zo’n onbenullig meisje als haarzelf, bijna geen vrouwelijke vormen, stil, niet knap. Hoe heeft ze zich zo kunnen laten inpalmen door die trut. Het verdriet maakt plaats voor boosheid, ze hoopt dat die vent haar gauw laat zitten zodat Bianca voelt wat zij nu doormaakt. Milla glimlacht bij de gedachte aan het geschokte gezicht van Bianca toen ze vertelde dat ze zwanger was van Lucas. Ha, ze had nog nooit een jongen gezoend, laat staan verder gegaan. Nee, ze had zelfs nog nooit een piemel in het echt gezien.

Intussen was ze richting het park gefietst, het begon ook al aardig donker te worden. Verdorie nu was ook nog haar koplamp stuk, nou ja, hier zou ze geen politie tegen komen.

Milla had niet gemerkt dat er iemand achter haar fietste en pas toen deze persoon naast haar kwam fietsen merkte ze hem op. Ze draaide haar hoofd naar rechts om te kijken wie haar voorbij wilde fietsen, maar op dat moment werd ze getroffen door een vuistslag, recht in haar gezicht. Ze valt om met haar fiets en komt met een harde klap op het grind terecht. Versuft blijft ze liggen en voelt de pijn van het harde grind op haar geschaafde handen en knieën, ze proeft bloed in haar mond en ook uit haar neus loopt een straaltje bloed.

De persoon die haar zojuist van haar fiets heeft gemept is afgestapt en heeft zijn eigen fiets achter een bosje gezet, ook haar fiets sleept hij nu achter het bosje en dan komt hij terug voor haar. Milla probeert op te krabbelen en te vluchten, maar voordat ze overeind is gekomen heeft hij haar hardhandig bij haar haren gegrepen en sleept haar aan haar haren achter hetzelfde bosje. Ze probeert te gillen, maar op het moment dat ze haar mond opent krijgt ze met vlakke hand een klap in haar gezicht. “Bek houden slettebak!” sist de onbekende tegen haar. Hij heeft een bivakmuts over zijn hoofd getrokken, maar de stem heeft iets bekends. Milla krijgt echter geen tijd om daarover na te denken, want eenmaal aangekomen achter de bosjes wordt ze hardhandig tegen de grond geduwd en wordt haar truitje ruw opengescheurd, de knoop van haar broek wordt losgemaakt en wordt van haar kont getrokken. Ze trappelt met haar benen, maar dat levert haar alleen een extra klap in haar gezicht op.

De man, want dat is het, trekt haar kleine BH’tje stuk en haar kleine borstjes worden zichtbaar. Hij knijpt even hard in haar tepels en een flinke pijnscheut trekt door haar borsten heen. Dan trekt hij met één ruk haar slipje kapot zodat ze hier in al haar naaktheid voor hem ligt. Ruw draait hij Milla op haar buik en trekt haar handen op haar rug. Uit zijn zak haalt hij een stuk touw en daarmee bind hij haar handen vast op haar rug, zo strak dat het touw snijdt in haar huid. Milla wil huilen, maar durft niet uit angst dat hij haar weer zal slaan.

De man gaat staan en zet zijn voet op de rug van Milla, zodat ze zich niet kan verzetten. Ze hoort hem zijn riem losmaken en zijn broek openen. Hij haalt zijn voet van haar rug en trekt haar bij haar heupen omhoog. “Kop omlaag houden, slet, en je kont omhoog. Benen uit elkaar!” sist hij. Milla gehoorzaamt uit angst voor wat hij zou kunnen doen als ze zou tegenwerken. Hij voelt mijn zijn vingers aan haar kutje en vloekt dat ze zo droog is als een zandkorrel in de woestijn. Hij doet zijn bivakmuts wat omhoog en schraapt zijn keel. Dan spuugt hij een dikke fluim op zijn hand en wrijft deze uit over haar kut, nogmaals schraapt hij zijn keel en een volgende fluim wrijft hij uit over zijn harde pik. Dan plaatst hij zijn pik tegen haar schaamlippen en probeert haar te penetreren. Milla houdt echter krampachtig haar kutspieren bij elkaar en daardoor lukt het niet om haar te penetreren. Wederom krijgt ze een harde klap, deze keer op haar kleine kontje en daardoor verliest ze een fractie van een seconde de controle over haar kutspieren en ze voelt met kracht de grote pik van haar verkrachter binnendringen. Omdat ze droog is schuurt de pik ruw langs haar binnenste en geeft haar een branderig gevoel. Tijd om dat te verwerken krijgt ze niet want haar verkrachter stoot ruw door en doorboort haar maagdenvlies. Krachtig bonkt hij zijn pik in en uit haar en Milla moet haar best doen om het niet uit te schreeuwen van de pijn, dikke tranen rollen over haar wangen.

Het duurt gelukkig niet lang, want de man begint te grommen en spuit zijn zaad diep in haar kutje. De pik blijft hard in haar kutje, maar door het vele zaad glijdt het wel wat soepeler, maar Milla heeft nog steeds erg veel pijn. Dan trekt hij zijn pik uit haar kutje en ze voelt het zaad eruit lopen en langs haar benen naar beneden glijden. Dat schraapt hij weer zijn keel en spuugt een fluim tussen haar billen. Milla voelt dat hij zijn pik voor haar sterretje zet en schreeuwt het uit: “NEEEEEE, niet daar alsjeblieft!!” maar het enige resultaat is dat hij haar wederom een paar harde klappen geeft op haar billen. Hij duwt door en Milla probeert haar schreeuw van pijn te smoren in het gras onder haar gezicht. Milla voelt haar sterretje wijken en dan schiet de eikel voorbij haar kringspier in haar darm. Ze krijgt geen tijd om aan het gevoel te wennen, want ze wordt direct hard geneukt, waarbij de pik steeds dieper in haar achterste verdwijnt. Op een gegeven moment voelt ze zelfs zijn ballen tegen haar schaamlippen slaan. Nu duurt het veel langer voordat hij klaarkomt en dat zorgt ervoor dat Milla nog meer pijn krijgt dan ze al had, ze heeft het gevoel helemaal uit elkaar te worden geschuurd.No ongeveer 5 minuten die wel een halfuur leken te duren begint haar verkrachter wederom te grommen en komt voor de tweede keer klaar, maar nu in haar kontje.

Hij trekt zijn pik uit haar en ze voelt haar kontje branden en open blijven staan. Hij rukt haar aan haar gebonden armen overeind en trekt daarbij bijna haar schouders uit de kom. Als ze op haar knieën zit gaat hij voor haar staan en duwt zijn met poep, zaad en bloed besmeurde pik tegen haar lippen. “Schoonmaken slet”, slist hij tegen haar. Milla wil omhoog kijken naar zijn gezicht die nog slechts half bedekt is door de bivakmuts, maar dat levert haar nog een paar klappen met vlakke hand in het gezicht op. Ze opent haar mond en hij duwt gelijk zijn halfslappe besmeurde pik tussen haar lippen. Met haar speeksel en tong probeert ze zo goed mogelijk de pik schoon te maken. De halfslappe pik groeit weer in in haar mond en hij pakt haar haar haren vast en begint nu haar mond te neuken. De pik gaat zo diep dat ze moet kokhalzen, maar wanneer ze dit doet glijdt de pik door haar keel in en om niet te stikken moet ze door haar neus ademen. Dit is echter erg moeilijk vanwege het gestolde bloed en zwelling van haar neus van die allereerste klap.

Millie krijgt het steeds benauwder en uit pure overlevingsinstinct bijt ze zo hard als ze kan op de pik als die even uit haar keel glijdt. Haar verkrachter schreeuwt het uit van pijn en ze proeft veel bloed in haar mond. Hij probeert zijn pik terug te trekken, maar Milla bijt nog harder en ze voelt haar tanden door de huid van de penis gaan en nog meer bloed stroomt haar mond binnen. Ze laat haar kaken weer een beetje loskomen en hij trekt zijn bebloede en gehavende pik uit haar mond en valt op de grond. Hij schreeuwt als een varken van de pijn en met moeite weet Millie zich op te richten en te gaan staan. Haar handen zijn nog steeds gebonden en ze is van onderen helemaal kapot. Haar hoofd bonkt als een bezetene, maar voordat ze ervandoor rent geeft ze die klootzak nog een trap in zijn kruis.

Ze woont met haar moeder aan de andere kant van het park en naakt en beschaamd strompelt ze zo snel mogelijk richting haar huis. Gelukkig is het donker en komt ze verder niemand meer tegen. Als ze bij haar huis aankomt duwt ze met haar kapotte neus op de deurbel en al vlug doet haar moeder het gordijntje bij de voordeur opzij. Als ze haar dochter ziet doet ze de deur open en trekt ze haar naar binnen. In plaats van bezorgdheid om de toestand van haar dochter is ze boos en haalt ze haar strenge geloof aan. “Heer vergeef mijn dochter dat ze zich als een hoer heeft gedragen en zich aan de eerste de beste man heeft gegeven”prevelt ze. Milla kan het allemaal niet goed verstaan. haar oren suizen nog van al die klappen die ze heeft gehad. Ze kent haar moeder echter goed genoeg om te weten dat ze op begrip niet hoeft te rekenen. Immers ze kleedt zichzelf zo onzedig dat ze dit alles over zichzelf heeft afgeroepen.

Haar moeder snijdt met een schilmesje de touwen om haar polsen door en duwt haar naar de trap op naar boven. “Onder de douche, jij vieze slet”, roept ze tegen Milla. Als verdoofd staat Milla onder de douche, water op de heetst mogelijke stand, haar moeder geeft haar een washandje en een blok zeep en draagt haar op zich helemaal schoon te poetsen. Milla doet wat haar wordt opgedragen en wast haar vieze lichaam, de beurse pijnlijke plekken en ook haar vagina en kontgaatje worden stevig onder handen genomen. De pijn die dit oplevert valt in het niets met wat ze het afgelopen uur allemaal heeft moeten doorstaan. Als ze klaar is, ligt er een ruwe handdoek voor haar klaar en een nachthemd. Als ze eindelijk op bed ligt kan ze de slaap niet vatten. Ze voelt zich vies, bang, vernederd en ze hoeft op haar moeder niet te rekenen. Ook op haar beste vriendin hoeft ze niet meer te rekenen, die heeft immers nu een vriendje en zal haar niet meer zien staan.

Milla valt uiteindelijk toch in slaap en als ze weer wakker wordt weet ze niet hoe lang ze heeft geslapen. Haar hele lichaam doet pijn en ziet beurs uit. Haar gezicht ziet er uit alsof ze 12 rondes in de boksring heeft gestaan tegen Mike Tyson en haar onderkant is schraal. Plassen doet verschrikkelijk veel pijn en poepen heeft ze nog niet eens durven doen. Hoe ze ook haar tanden poetst en spoelt met mondwater, ze krijgt de smaak van de penis en het bloed wat er uit kwam maar niet weg.

Van haar moeder krijgt ze te horen dat deze haar ziek heeft gemeld op school voor onbepaalde tijd, zodat ze tijd heeft om haar zonden op te biechten en boete te doen voor God. Niet één keer vraagt haar moeder hoe het met haar gaat. Bianca is ook al een paar keer aan de deur geweest, maar dat zondige kind heeft haar moeder weggestuurd. Zij heeft Milla immers gelokt met haar praatjes en haar zo weggelokt bij haar moeder en bij God, aldus haar moeder.

Enkele weken gaan voorbij en de lichamelijke pijn wordt langzaam minder en ook de kneuzingen en verwondingen trekken langzaam weg. De emotionele pijn blijft echter ongekend aanwezig en bij haar moeder kan ze niet terecht en van Bianca heeft ze niets meer gehoord sinds ze door haar moeder de deur was gewezen. Milla had eigenlijk alweer ongesteld moeten worden, maar haar periode blijft uit. Haar moeder merkt dit op en haalt van de apotheek een zwangerschapstest. De volgende ochtend moet Milla in het bijzijn van haar moeder plassen over het stikje en binnen enkele minuten wordt haar grootste angst bewaarheid: ze is zwanger, van haar verkrachter. De schande die haar moeder er van spreekt is niet van de lucht. Ze krijgt het vreselijk te verduren, Milla durft met haar godvrezende moeder niet eens over een abortus te beginnen.

7 weken is Milla inmiddels thuis als haar moeder verteld dat ze deze schande teveel vind. Milla gaat verhuizen naar haar oom en tante in het noorden van het land. Daar zal ze haar kind baren en het ter adoptie afstaan, zo heeft haar moeder besloten. Daarna zal haar moeder besluiten of ze terug kan en mag komen. Maar voor het zover is, zal Milla nog een aantal weken naar school moeten, ze is immers nog leerplichtig en de leerplichtambtenaar van de gemeente is al een aantal keren op bezoek geweest.

Nog nooit heeft Milla er zo tegenop gezien om naar school te gaan. De lichamelijke verwondingen zijn inmiddels genezen, maar de innerlijke wonden zijn nog steeds erg vers. Ook zal ze Bianca weer tegenkomen en daar ziet ze nog wel het meest tegenop.

Het is maandagochtend als haar moeder haar naar school brengt, haar fiets is nooit weer teruggevonden en geld om een nieuwe te kopen is er niet. Als Milla het plein op loopt ziet ze iedereen naar haar kijken. Dan ziet ze Bianca staan en als ze ziet dat Bianca naar haar kijkt, slaat ze haar ogen neer. Bianca komt naar haar toe gelopen en vraagt haar hoe het met haar gaat. Milla weet niet wat ze moet zeggen, maar dan begint Bianca luidkeels tegen haar te schreeuwen:

“Ik vraag hoe het met je gaat slettebak! Je kan toch wel gewoon antwoord geven? Je hebt toch een kind in je lijf? Van mijn broer nota bene, tjonge jonge wat heb jij een fantasie, vuile trut!! En als mijn broer dan verhaal wil gaan halen trap je hem in zijn kruis en bijt je zijn pik helemaal kapot! Dat ik jou ooit als vriendin heb beschouwd, hoe naïef heb ik kunnen zijn!!”

Iedereen op het schoolplein staat nu om haar heen, afgekomen op het geschreeuw van Bianca, Milla schaamt zich kapot en begint te stamelen:

“Het spijt me zo erg Bianca, dat ik tegen je heb gelogen, ik was toen niet zwanger van jouw broer. Maar op de terugweg naar huis ben ik verkracht en nu ben ik wel zwanger van diegene die mij heeft verkracht. Ik heb hem echter wel in het kruis kunnen trappen en zijn piemel bijna afgebeten, mijn verkrachter is dus… Lucas”

Milla slijt haar laatste weken in stilte op school voordat ze vertrekt naar Leeuwarden, naar haar oom en tante. Daar zal ze tot de bevalling naar school gaan en daarna ziet ze wel weer verder.

Hoe een kleine leugen een verschrikkelijke waarheid werd… Karma’s a bitch.