Het is 13 september 2016, kwart voor zes in de middag en ik sta op Utrecht Centraal te wachten op perron 21. Het is erg druk en het was een heel warme dag. De meeste reizigers drinken wat of eten een ijsje om wat af te koelen. De Sprinter komt er aan. Het blijkt een erg korte te zijn. Even overweeg ik om deze te laten lopen, maar de Sprinter die over een kwartier zou moeten gaan, zal helemaal niet rijden...

Ik schuifel naar het randje van het perron en als de trein stil staat is er gelukkig een deur erg dichtbij. Ik plof op een klapstoeltje naast de deur, pak het koude blikje fris wat ik bij de AH to go gekocht had en laat me in de dagelijks terugkerende half vegeterende toestand weg zakken.

Als de trein begint te rijden en verschillende wissels neemt word ik ruw geattendeerd op mijn medereizigers. Ik krijg een rugzak tegen mijn hoofd gedrukt en ik draai me weg. Mijn blik valt op de mensen die gezamenlijk een paal vast houden alsof hun leven er van af zou hangen. Daarbij zijn twee jonge dames die ik al een aantal keer vaker samen in de trein heb gezien. Qua gedrag lijken ze op studentes die stage lopen of zo. De brunette is vrij lang en slank en draagt een wit kokerrokje met een mooie lichtblauwe blouse er boven. Ze ziet er zelfverzekerd uit in deze wat formele kleding.

Haar vriendin, blond haar met grove krullen tot op haar schouders heeft zich heel anders gekleed. Ze is iets kleiner, ongeveer 1 meter 75, is ook slank en heeft een zwart topje van een wat stugge stof aan. Het topje is kort: ik kan haar bruin geblakerde buik duidelijk zien. Door de stugge stof raakt het topje haar buik niet, want haar cup B - C borsten laten het topje wat naar voren uit steken. Onder het topje heeft ze een rood katoenen geplooid rokje aangetrokken wat nogal kort is. Kortom het prototype van een ‘lekker ding’.

De meiden praten rustig met elkaar en ze draaien wat om de paal, totdat Blondie met haar rug naar me toe staat en me haar heerlijke silhouet laat zien. Ik sluit mijn ogen om dit mooie beeld nog wat op mijn netvlies te laten inbranden.

Bij Station Utrecht Lunetten stappen er eindelijk wat meer mensen uit dan er instappen, zodat er wat meer ruimte is voor zuurstof in de stomend hete coupé. Blondie staat wat te wiebelen op haar gehakte pumps. Daardoor wiegen haar billen heerlijk heen en weer. Ik geniet met volle teugen…

Als de trein weer verder rijdt rihting Houten draait het blondje haar hoofd en kijkt me recht in het gezicht aan. Haar ogen lijken me smekend aan te kijken en ze haar gezicht heeft een heel uitdagende uitdrukking. Ik voel een knoop in mijn maag zich keihard samentrekken en uitstralen naar mijn onderbuik. Als ze na een paar seconden haar hoofd weer terug draait, bukt ze zich om wat aan haar pumps te friemelen.

Wat ik in die paar seconden zie is om waanzinnig van te worden. Haar korte rokje schuift wat omhoog zodat haar witte slipje met roze stippen duidelijk zichtbaar is. Ik zie op het smalste punt van haar slip een grote, gelige vlek zitten. Deze meid is duidelijk bijzonder opgewonden. Nog mooier is echter hetgeen ik zie als ik langs haar gebogen heupen kijk: vanaf de onderkant van haar topje kan ik haar borsten naar beneden zien hangen. Als mooie peren hangen ze los in het topje: klaar om geplukt te worden. Het heeft veel weg van een still frame uit een porno film, ware het niet dat we met inmiddels nog 7 mensen in het portaaltje van een rijdende Sprinter zijn. De brunette heeft mijn reactie op de actie van haar vriendin gezien en als Blondie weer langzaam rechtop gaat staan knikt haar vriendin haar kort toe. Daarmee lijkt ze te willen zeggen: ja, je doel is bereikt: je hebt je duidelijk laten zien.

Ik ben verbaasd, maar doe alsof de opwinding in mijn lijf er niet is. Ik blijf rustig zitten, neem een laatste slok uit mijn blikje en ga bij mezelf te rade of ik een actieve rol in dit 'theaterstuk' wil gaan spelen.

De brunette moet er in Houten uit. Ze werpt nog een blik op me en lijkt me bemoedigend aan te kijken, alsof ze wil zeggen dat haar vriendin een lekker kippetje is wat er om smeekt om opgegeten te worden. Met een opgestoken duim neemt ze afscheid van haar vriendin.

Als we uit Houten vertrekken zijn we nog maar met 4 mensen in het portaaltje. Daarvan zijn er twee ernstig in hun smartphone verdiept. Wij: de andere twee reizigers kijken elkaar niet aan, maar bereiden zich voor op een volgende scene uit het theaterstuk. Ik besluit een rol te nemen en ik trek met een schijnbaar willekeurige armbeweging de aandacht van Blondie. Ze kijkt me verwachtingsvol aan en ik reik haar mijn lege blikje aan en ik zeg: "Gooi je deze even weg?". Ze schrikt een beetje door de dwingende toon die ik gebruik en als in trance pakt ze het blikje aan wat ze vervolgens in de prullenbak kiepert. Daarna draait ze haar lichaam weer om me aan te kunnen kijken. Ik bekijk haar op mijn gemak van boven naar beneden. Wat een mooi tienerlichaam... Haar navel is zichtbaar onder haar topje. Het rokje beweegt zachtjes mee met de bewegingen van de trein. Haar blote voetjes in de pumps met een kort hakje. Een plaatje!

Ik besluit om uit te testen of ze onderdanige gevoelens heeft. Als ik mezelf bijna in haar ogen laat verdrinken maak ik met mijn hand een ronddraai-gebaar om haar aan te geven dat ze om moet draaien. Met een licht opgetrokken wenkbrauw doet ze dit en geeft mij een oogstrelend uitzicht op haar billen.

We naderen station Culemborg. Ze schuifelt naar de deur en ik ga recht achter haar staan. Tijdens het afremmen van de trein bewegen de reizigers heen en weer, waarbij ik me bewust wat dichter naar het meisje beweeg. Het meisje beweegt ook terwijl de Sprinter vaart mindert, maar zij beweegt anders dan de andere reizigers: ze drukt haar billen stevig tegen mijn onderbuik aan en begint met haar billen draaiende bewegingen te maken. Het is alsof ze per direct bij mij de thermostaat omhoog zet. Ik krijg het in een mum van tijd enorm heet.

Het meisje drukt op de knop om de deur te openen en net voordat de deur open gaat, zeg ik tegen haar: "Zo dadelijk niet naar rechts, maar naar links lopen". Het perron van Culemborg heeft aan de westkant namelijk 2 uitgangen. Vrijwel alle mensen gaan naar het noorden van het perron af. Blondie zal zeker beseffen dat ze dus snel buiten het blikveld van de meeste medereizigers zal zijn.

Het meisje kijkt niet om en ik ben benieuwd of ze mijn opdracht zal navolgen. Zonder twijfel loopt ze in de door mij aangeduide richting. Ik volg haar op enige afstand. Ze loopt rustig met licht wiegende heupen naar het verlaten deel van het perron. Deze film zal ik nog lang vasthouden en in slow motion afspelen.

Dan versnel ik mijn pas tot ik kort achter haar ben en zeg op een bevelende toon: "Stop bij het eind van de heg". We zijn er al snel en ze blijft staan en draait zich langzaam om. Ik zie een smachtend meisje staan. De door mij verwachtte onzekerheid is niet op haar gezicht te bespeuren: ze staat uiterlijk rustig te wachten op de volgende stap die ik zal zetten. Als ik goed kijk, dan ademt ze snel. Sneller dan je van het lopen en de temperatuur zou verwachten. Ook zie ik op haar haarlijn een rij met zweetdruppeltjes verschijnen.

Ik kijk haar strak aan en al snel laat ze haar ogen zakken. Ze geeft met haar deemoedige houding duidelijk aan dat ik aan zet ben. Ik wil haar stem horen en vraag haar naam. Op een bedeesde toon antwoordt ze: "Ik heet Maureen". "Goed Maureen, vertel me eens: wat was je in de trein aan het doen?"

"Ik was u aan het uitdagen" "Waarom meisje?" "Ik voel me de hele dag al opgefokt en ik kon me niet beheersen. Ik denk dat het door de warmte komt."

Ondertussen zie ik een zweetdruppeltje op haar voorhoofd naar beneden glijden. Ze voelt hem gaan en veegt hem achteloos weg. Ik zeg snel: "Lik je vinger af" en ik kijk wat ze doet. Volgzaam doet ze wat ik haar gezegd heb en ze likt op een sensuele manier haar vinger schoon.

"Als je het warm hebt, dan moet je je daar naar kleden" zeg ik. Ze kijkt me niet begrijpend aan, want veel korter kunnen haar kleren toch niet zijn?

"Trek je slipje uit" draag ik haar vervolgens op. Nu aarzelt Maureen en ik begrijp dat de grens bereikt is tot waar ze durft te gaan. "Opschieten!" probeer ik haar te overtuigen. Als in trance beweegt ze haar armen langzaam naar beneden om het slipje onder haar rokje naar beneden te trekken. Ik zie de wit met roze stippen weer tevoorschijn komen. Nu zonder inhoud.

Als ze zich bukt om de slip over haar pumps te wurmen komt er een stelletje aangelopen aan het eind van het perron. Ik doe een stapje terug zodat Maureen vol in beeld staat en het stelletje ziet Maureen voorovergebogen bezig. Juist op het moment dat ze omhoog komt met haar slipje als een trofee in haar hand loopt het stelletje voor haar langs. Maureen schrikt enorm en het lijkt alsof haar benen haar niet kunnen dragen. Ze kan nog maar net steun zoeken bij het hek achter de heg. "Gaat het?" vraagt de man van het stelletje. "Ja, hoor!" antwoordt Maureen op een schijnbaar luchtige toon. "Het zal de warmte wel zijn".

Het stelletje kijkt mij aan en als ik geruststellend naar hen knik, lopen ze door. Ik draai me om naar Maureen en zie dat ze lijkbleek is geworden. Ze is enorm geschrokken dat ze betrapt was tijdens het uittrekken van haar slip, maar de geile blik in haar ogen is niet verdwenen. Ik begin zacht te lachen en merk cynisch op: "Ik dacht dat je het expres deed terwijl dat stelletje er aan kwam. Als dat niet zo is, dan moet je in het vervolg beter uitkijken!" "Welk vervolg bedoel je?" vraagt Maureen.

"Wacht maar af…" zeg ik mysterieus terwijl ik haar slipje aanpak en in de dichtstbijzijnde vuilnisbak prop.

Maureen kijkt me aan. Ze is niet meer zo bleek: de van opwinding rood geworden wangen komen weer terug. "Ik heb een opdracht voor je, zodat je wat af kan koelen. We gaan door de poortjes en ik ga bovenaan de trap zitten. Jij gaat 6 treden lager zitten en je gaat je vingeren". Maureen kijkt gretig, strekt haar rug en loopt al heupwiegend naar het toegangspoortje bovenaan de trap. Als ze bovenaan de trap staat realiseert ze zich dat iedereen die vanaf beneden kijkt zo haar onder het topje loshangende borsten en haar onbedekte poesje kan zien. Ze aarzelt, waarna ik zeg: "draai je naar me om en doe je rokje omhoog. Ik ". Maureen leert snel: ze kijkt eerst goed om haar heen, waarna ze haar rokje omhoog houdt en me haar poesje laat zien. Ze is bijna kaal: een mooie landingsbaan heeft ze op haar venusheuvel staan.

"Mooi hoor! Zo'n uitzicht willen anderen ook wel zien. Ga maar op de trap zitten". Daarna loopt Maureen zes treden naar beneden en gaat zitten, waarbij ze er goed op let dat ze niet op haar rokje gaat zitten. Dat scheelt veel vlekken…

Als ze zit, begint ze zich in een rustig tempo te vingeren. Ik zit recht achter haar, maar verschuif verder naar de zijkant, zodat ik haar gezicht beter kan zien. "Rustig doorgaan" zeg ik. "Niet versnellen". Maureen houdt het rustige tempo een paar minuten vol, maar het kost haar veel moeite om zich te beheersen. Ze sluit haar ogen en geniet. Dat het niet zo verstandig is om te vergeten om uit te kijken tijdens een dergelijke escapade is ze blijkbaar al weer vergeten. Ik besluit te voorkomen dat ze nogmaals gestoord wordt en loop zachtjes naar haar toe. Van achteren benader ik haar en fluister in haar oor: "Versnel en maak jezelf klaar. Je hebt 15 seconden, daarna moet je stoppen". Maureen verstijft kort, maar gaat vervolgens fanatiek aan de slag om zichzelf klaar te vingeren.

De volgende 15 seconden haalt ze geen adem. Haar hand lijkt te bewegen met de snelheid van een elektrische zaag: ze teistert haar klitje met een gekmakende snelheid. In mijn hoofd tel ik af, maar besluit om vals te spelen. Bij seconde 17 is Maureen bijna op haar climax en dan tel ik snel af: "3, 2, 1, STOP met je hand". Maureen schrikt van het hard uitgesproken woord STOP en stopt met bewegen. Haar climax is echter niet te stuiten en ze komt klaar zonder dat ze zichzelf nog verder aanraakt.

Wat een schitterende show laat dit meisje zien. Ze doet haar best om zo weinig mogelijk emotie aan de buitenkant te laten zien: ze is nog steeds bang om betrapt te worden. Ze zit achterover gebogen met bijna gesloten ogen. Ik zie alleen haar oogwit: haar pupillen zijn weggedraaid. Daarna begint ze te schokken en beweegt ze haar hand naar haar schaamstreek om nog wat na te wrijven. "Nee! Niet doen!" beveel ik.

Geschrokken trekt ze haar hand weg terwijl haar orgasme langzaam afneemt.

Op dat moment besluit ik om weg te gaan en het blonde meisje op de trap te laten zitten. Maureen zit nog na te schokken als ik onderaan de trap rechtsaf ga en naar mijn auto loop. Als ik een minuutje later langs de trap rijd, dan zit ze nog na te genieten van haar belevenis. Ik druk kort op de claxon en zwaai door het open raam naar haar. "Tot de volgende keer!" roept ze me na.