De Ontmoeting - 1

Maandagmorgen de week was weer begonnen.

John stapte na de wekker uit zijn bed, douchte en schoor zich.

John een grote vent van bijna 2 meter, gemillimeterde kop en ringbaardje keek in de spiegel en dacht bij zichzelf dat hij er ondanks zijn leeftijd, 50, nog goed uitzag. Snel een casual outfit aan, geurtje op en klaar was hij.

Vandaag gelukkig geen saaie dag op kantoor maar wat meer ontspannen thuis werken. Normaal werkte hij nooit thuis op een maandag. Wie weet kon hij hieraan wennen.

Nadat het gezin was uitgevlogen logde hij in op zijn werkaccount.

De eerste mails verwelkomden hem gelijk.

Koffie! Dat was hij vergeten. Eerst een sterke zwarte bak, dat zou hem helpen. Gelijk maar een dubbele bak zetten. De espresso machine maakte de zo vertrouwde maal geluiden, toen hem het briefje op het aanrecht opviel.

Terwijl de koffie uit het apparaat druppelde las het het briefje.

Boodschappen? WTF, daar had hij geen zin in.

Koffie, die was nu helemaal nodig.

Met het briefje en de koffie terug naar zijn laptop.

De mails zorgden ervoor dat hij snel in het werkritme belandde ondanks het feit dat het maandagmorgen was.

Tijd voor een nieuwe bak koffie zag John, bijna half elf.

Toch maar gelijk even op het briefje kijken wat er moest zijn.

Hmm, diner voor 1 begreep hij.

De kinderen gingen uit school door naar opa en oma en zijn vrouw zou tot laat doorwerken.

Weet je wat dacht hij ik ga gelijk maar even, dan kan ik daarna ongestoord verder werken.

Boodschappentas pakken en hop in de auto, John maakte zin omdat hij wist dat hij het anders helemaal niet zou gaan doen.

In het winkelcentrum pakte hij zijn briefje nog een keer voordat hij begon met shoppen. Niets zo dom als een vent die in de winkel met een briefje rondliep.

Binnen in het winkelcentrum was het erg rustig. Heerlijk dacht ie nog. Even snel het lijstje afwerken en dan weer terug.

Na de eerste items van de lijst te hebben gehaald, viel zijn oog op een vrouw van rond zijn leeftijd. Stijlvol gekleed in een rok met bijpassende blazer zat ze in de koffieshop. Voor haar stond een dampende kop koffie en op tafel lag een map met papieren. Ze leek aan het werk te zijn op haar gsm, geen oog voor de wereld om haar heen, waardoor John rustig de tijd nam om zich in haar op te nemen.

Zelf ook maar een bakkie doen, dacht John en hij liep richting de koffieshop. Terwijl hij dichterbij kwam, zag hij dat de vrouw opkeek van haar gsm en een voorzichtige glimlach op haar gezicht toverde.

John lachte terug en wenste haar met zijn donkere stem een goedemorgen. Uit haar mond kwam een vriendelijke goedemorgen terug.

Nadat hij zijn koffie besteld had, pakte hij zijn gsm om te checken of er nog werkmail was binnen gekomen. Slechts twee mailtjes in de inbox, niet slecht voor een maandag.

De koffieshop was niet heel groot en dus kwam John automatisch dichtbij de vrouw te zitten. Weer keek ze op uit haar werk met een glimlach toen hij plaatsnam.

De eigenaar kwam zijn koffie brengen en vroeg hem of hij verder nog wat wenste. Nee ik ga zo weer verder was zijn antwoord.

Toen de man wegliep, hoorde hij de vrouw vragen of hij druk was. Ach even snel wat spulletjes halen en thuis weer verder met werken antwoordde hij. Hierop ontstond een geanimeerd gesprek tussen hen beide.

Het viel op dat de vrouw uiterst beleefd antwoordde met u en daarbij haar ogen telkens iets neersloeg. Een houding die niet bij haar uitstraling van een zelfverzekerde mooie vrouw paste.

John herkende het gedrag vanuit andere situaties. Tijdens zijn sexuele avonturen was dit het gedrag dat hij wenste te zien in het bdsm spel.

Nog nooit was hij dit in het openbaar tegen gekomen, zeker niet bij een onbekende vrouw en dat terwijl hij toch al jaren actief is als Meester.

Zijn interesse was gewekt, zijn werk verdween naar de achtergrond en de Meester in hem kwam naar boven. Zou hij? Kon hij? Hij wilde zeker, maar ook hij kende zijn onzekerheden. Iets wat hij wel voelde maar niet toonde.

Het gesprek ging ondertussen lekker door en John vroeg of de vrouw nog een koffie wilde. Toen ze ja zei, besloot John te kijken of hij op het goede spoor zat. Ik drink mijn koffie zwart, haal maar koffie voor ons beiden. Ik betaal.

De vrouw stond op en haalde zonder mopperen de koffie. In elk ander geval was hier toch op z'n minst enige discussie over ontstaan, maar niet in dit geval.

Met twee kopjes koffie kwam de vrouw terug. Alstublieft zei ze overdreven.

John zei niets en keek haar doordringend aan. Wilt u nog iets anders zei de vrouw terwijl ze haar ogen weer neersloeg.

Dat ligt eraan of je gevonden wilt worden zei John.

De vrouw slaakte een zucht, keek John ineens vol zelfvertrouwen aan met een grote glimlach op haar mond. Jij weet waar ik het over heb. Ja, ik was zoekende maar heb gevonden wat ik zocht. Ik weet niet waarom maar ik vertrouw U.

John besefte zich dat ze zich ondanks het feit dat ze al bijna 45 minuten zaten te kletsen, zichzelf nog niet eens aan elkaar hadden voorgesteld.

Hij stak zijn hand uit en stelde zich voor. Zij pakte zijn hand en vertelde hem dat ze Barbara heette.

John's hoofd maakte overuren. Niet alleen bedacht hij zich dat hij na enige tijd weer de eerste stappen zette om aan de slag te gaan met een nieuwe sub. Zeker ook het hoe en waar schoot door zijn hoofd.

Wil je met mij op reis vroeg John zacht in het oor van Barbara, terwijl hij gelijk van de gelegenheid gebruik maakte om haar lichaamsgeur in zich op te nemen. Ja Meester, dat wil ik al vanaf het moment dat ik U zag.

Zeg al je afspraken voor vandaag dan maar af. Ik boek een hotel, zodat we elkaar echt kunnen leren kennen. Barbara knikte en vroeg of ze een voorstel mocht doen. Natuurlijk! Zolang we nog hier zijn en er is nog geen codewoord voor het begin van een sessie gegeven, dan praat je vrijuit.

Barbara vertelde dat zij in haar huisje een kamer had ingericht voor haar plezier. Samen met haar vorige Meester had ze hier heel wat uurtjes doorgebracht. Een hotel was dus wat haar betreft niet nodig.

Nadat ze haar adres had gegeven, spraken ze om 13:00 u af bij haar thuis.

Dit gaf haar de tijd om wat afspraken te verzetten en John de tijd om ditzelfde te doen, maar daarnaast ook nog zijn tas met spullen op te halen.

De bel van haar huis zou een nieuw begin in luiden...