Daar lig ik dan op een bed in een donkere kamer met een blinddoek voor mijn ogen.

Geen idee wat er is gebeurd of hoe ik daar terecht ben gekomen. Ik probeer me te bewegen dit lukt niet. Mijn armen en benen zijn gebonden. Ik raak in paniek.

Ik begin te trekken aan de lijnen waar ik aan vastgebonden lig. Een stem in de kamer diep en donker zegt ssssshhhht. Dan hoor ik voetstappen. Ik raak nog meer in paniek. Tot ik een hand voel die mijn wang raakt en mijn gezicht streelt. Sssshhht klinkt het nogmaals.

Maar ik weiger stil te zijn en begin te schelden wat dit allemaal betekend en waarom ik vast gehouden word.

Ik probeer te ontsnappen aan de hand die me aan wil raken. Dan klinkt de stem..

Meisje lig stil je kan nergens heen. Geef je over want ik heb geduld. Ik wil mijn mond open doen om verder te keer te gaan. Tot ik een vinger op mijn lippen voel en weer hoor ssssshhht.

Wees nu wijs en wees stil. Mijn geduld heeft een grens als je deze bereikt dan zal je de straf ook moeten aanvaarden.

Ik hoor de voetstappen weg gaan en kalmeer mezelf. Ik probeer nog eens rustig te voelen of ik los kan komen. Maar dit lukt niet.

Ik begin te huilen en vraag me af wat er gaat gebeuren. Waar ik ben en vooral wie er zijn.

Dan voel ik alles zwaar worden en val weer in slaap.

Als ik wakker wordt voel ik dat ik bekeken wordt. Ik zeg," ik weet heus wel dat je er bent".

Dan hoor ik de voetstappen weer. Aan de stappen te tellen is het een grote kamer. Het beddengoed voelt erg glad en zacht. Als satijn.

Ik merk dat hoewel ik niets kan zien ik toch een aardig beeld krijg van de kamer. Alsof andere zintuigen het overnemen.

Dan voel ik het bed inzakken. Dit kan maar één ding betekenen, hij is op het bed gaan zitten.

Hij moet dichtbij zijn want ik ruik hem. Het is een heerlijke geur en ik voel dat mijn lichaam hier op reageert. Hij merkt het ook op en even hoor ik een lachje. Hij komt dichterbij en begint één voor één de lijnen los te maken. Maar voor hij dat doet waarschuwt hij me niets uit te halen omdat dit niet getolereerd zal worden. De straf zal een aantal zweepslagen zijn. Hij praat met een warme diepe maar strenge stem. Ik kan niets anders doen dan hem heel serieus te nemen. Maar gek genoeg voel ik geen angst. Hij is heel duidelijk maar op een warme respectvolle manier.

Ik blijf stil liggen, als hij me losmaakt. Eenmaal los hoor ik hem in de weer met kussen. Hij helpt me rechtop te zitten. Als ik zit voel ik iets tegen me lippen. Het is een glas. Ik weiger.

Dit valt niet goed. Hij zegt me dat ik goed voor mezelf moet zorgen in welke situatie ik ook ben.

Ik zeg hem dat ik dat zojuist heb gedaan door niet zomaar iets aan te nemen. Hij lacht.

Daarna voel ik weer iets tegen mijn lippen. Hij zegt me mijn hart te volgen. Ik open mijn mond en proef het water. Pas dan merk ik de dorst die ik had. Het volgende wat ik voel is wat eten. Ik proef heerlijk fruit. Het doet me goed.

Op een gegeven moment stopt hij. Hij haalt me weer onderuit en maakt me terug vast.