Langzaam word ik wakker. Buiten is het al licht.

Mijn bed is leeg en Ik voel me heel alleen. Ik sta op om naar het toilet te gaan.

Ik voel hoe mijn billen nog steeds een beetje gloeien van gisteren. Ik voel dat er rust is in mijn hoofd, alles leek minder druk of niet belangrijk. Als ik terug loop de kamer in dan zie op een tafeltje een enveloppe staan met mijn naam. Ik loop naar het tafeltje het is een brief van Stefan waarin hij uitlegt dat hij helaas weer weg moet. Hij beloofd snel weer terug te komen als ik me gedraag. Het vertelt in de brief ook dat hij trots op me is hoe ik me gisteren in zijn bijzijn heb gedragen. Hoe hij heeft genoten van ons samen zijn. Hij neemt later vandaag nog contact met me opnemen om te kijken hoe het met me gaat. Hij geeft me de opdracht dat ik het vandaag rustig aan moet doen en dat als ik me niet lekker voel, ik dit aan moet geven bij Latiffa. Hij drukt me op het hart dat dit belangrijk is. Ik snap er niets van en besluit dat ik dat later aan Latiffa zal vragen. Zij weet er vast van af. Op dat zelfde moment bedenk ik me ook wat er allemaal is gebeurd en hoe het zover is gekomen. Ik lees gauw verder om te voorkomen dat ik dezelfde fout maak die ik al eens eerder heb gemaakt. Maar goed ook want, Stefan schrijft dat ik het gedoe met Jasmine even moet laten doen. Hij belooft me er mee bezig te gaan, maar dat als ik me er nu mee zou gaan bemoeien dat ik dan meer kwaad dan goed zou aanrichten.

Ik weet niet wat hij daar precies mee bedoel, maar ik besluit het voor nu even te laten. Dit is het laatste wat hij schrijft. Ik sta weer op en ga op zoek naar het meisje wat de straf heeft gekregen.

Ik loop de gang op en zie Latiffa. Ik vraag haar of zij me naar het meisje kan brengen. Latiffa vertelt me dat ze Amira heet. “Heeft ze nog extra problemen gehad door mijn ingrijpen”, vraag ik voorzichtig aan Latiffa. Ze schud met haar hoofd. Gelukkig denk ik bij mezelf, ze heeft geen extra straf gekregen. We lopen door de gang naar een grote zaal. Dit is de zaal waar alle meiden slapen. Ik wil beslist hier ook een keer slapen maar of dat mag van Gabriel, dat weet ik niet. Achterin ligt Amira nog bij te komen van haar straf. zodra ze me ziet komt er een grote glimlach op haar gezicht. Ze bedankt me voor de hulp en dat ik voor haar op ben gekomen. Ik vraag wat er is gebeurd. Als ze begint met vertellen lijkt wel een waterval. Gelukkig is Latiffa er om me te helpen met de vertaling. Amira vertelt dat ze van Jasmine een zetje heeft gekregen, waardoor ze tegen een van de gasten botste en al haar glazen liet vallen over een man heen. Die man werd razend op haar en begon te schelden. Jasmine deed er nog een schepje bovenop. Ze zegt alles te hebben gezien en dat ze het expres gedaan zou hebben. De gast boos zijn verhaalt vertelt tegen Gabriel. Jasmine bevestigt het verhaal door te knikken, waardoor Gabriel geen andere keus dan haar te straffen. Amira is zelf te bang voor de gevolgen en durft daardoor ook niets tegen Gabriel te zeggen. Jasmine is immers nummer 1. Net op dat moment komt Gabriel binnen lopen. We stoppen met praten. Als ik fel naar hem kijkt, komt hij dichterbij. Hij fluistert in mijn oor dat ik maar beter op kan passen als ik weet wat goed voor me is.

Ik bedenk me meteen dat dit het moment dat Amira de aandacht van Gabriel verdient. Ik dim daarom in en vraagt hij ons daarna om de kamer te verlaten. Nou ja vragen.. eerder eisen. Ik kijk hem aan en hij mij. De spanning is om te snijden en ik voel het meteen naar mijn klit schieten. Ik weet zeker dat hij dit moet hebben gezien want er komt een glimlach op zijn gezicht. Hij geniet ervan om mij dit ongemak te bezorgen. Latiffa en ik lopen de kamer uit en botsen tegen Jasmine.

Jasmine en ik kijken elkaar aan waarbij het al mijn kracht kost om niet te keer te gaan. Ik blokkeer haar wel de weg naar de kamer. Ik ben namelijk niet van plan om haar die kamer in te laten gaan. Zoals gewoonlijk begint ze te schreeuwen en te krijsen. Oh wat haat ik dat mens. Ik probeer haar wel te sussen zodat Gabriel niet meteen de gang op komt, maar het is al te laat. Wild zwaaiend met haar armen vertelt ze haar verhaal aan Gabriel. Die op zijn beurt alleen maar boos naar mij kijkt. Dit is echter een van die momenten dat ik blij ben dat ik nog niet alles versta. Hierdoor kan ik ook niet de fout in gaan door boos te worden en de aandacht naar mij toe te trekken. Dit was immers nog steeds de tijd van Amira. In plaats daarvan wacht ik geduldig af tot ze klaar is met haar geraas.

Gabriel kijkt boos naar me en ik kruis mijn armen over elkaar. Zonder te vragen of het waar is, is hij boos op me. Als hij dat ik dit zomaar zal pikken, heeft hij het goed mis. Het kan me niets schelen of Jasmine nu nummer 1 is of niet. Mijn houding bevalt hem niet en voor ik het weet sta ik met mijn gezicht naar de muur en heb ik paar tikken op mijn billen te pakken. Ze komen hard aan want mijn billen doen nog zeer van de dag ervoor. Het is me meteen duidelijk dat de grenzen die Gabriel heeft opgerekt zijn door Stefan. Ik dim in om het niet nog verder te laten oplopen. Op dat moment zie ik Jasmine gemeen lachen. Ze maakt me zo boos dat het me alle mogelijke moeite kost, maar ik houd me in. “ Straks ben jij aan de beurt.. je gaat nu naar je kamer en owee als je dat niet doet”, sneert Gabriel boos naar me. Hij draait zich om en wilt terug de kamer in te gaan. Jasmine wil volgen maar word door Gabriel gestopt. Ik sta ervan te kijken en daarom glimlach ik naar hem. Jasmine is hier allerminst blij mee en heft haar handen in de lucht en gaat als een gek te keer tegen Gabriel. Gabriel op zijn beurt heeft er geen geduld voor en daarom krijgt Jasmine dezelfde straf als ik. Ze wordt met een snelheid met haar gezicht naar de muur gedraaid en krijgt een paar flinke tikken tegen haar billen. Ik sta er helemaal perplex van en niet alleen ik maar Latiffa en Jasmine ook. Jasmine is zo verbaasd dat ze er stil van is. Om mijn lag in te kunnen houden draai ik me maar snel om. Samen met Latiffa loop ik richting mijn kamer.

Bij mijn kamer stoppen we en Latiffa vraagt me om me in godsnaam rustig te houden. Ze weet dat Gabriel zijn grens heeft bereikt. Ik knik naar haar dat ik me rustig zal houden. Ze geeft me een knuffel en loop daarna gauw door. Eenmaal in mijn kamer probeer ik na te denken wat er allemaal is gebeurd. Ik merk dat ik geraakt ben door het geheel en ik word er onrustig van. Ik denk terug aan wat mijn trainer me heeft geleerd. Ik doe de gordijnen dicht en doe wat kaarsen aan. Gelukkig heb ik mijn ipod meegenomen. Ik zet mijn muziek aan en ga op mijn knieën in de basishouding zitten. Ik focus me op de muziek en mijn ademhaling. Ik begin alles helderder te zien daardoor, kalmeerde ik en raak ik licht in trance. Gabriel zit in de stoel als ik weer wat bij kom. Ik heb geen idee hoe lang hij daar al zit. Hij ziet er rustiger uit en Ik keek hem met een glimlach aan. “ wat is dat een mooi gezicht”, zegt hij. “Wat een vredig en sereen gevoel kan jij overbrengen”. “ ik snap nu nog beter waarom Stefan jou heeft gekozen”. Ik moet blozen en sla mijn ogen neer. Gabriel komt naar me toe en zet zijn vinger onder mijn kin. Ik heb geen keus en moet hem wel aankijken. Zijn ogen worden donkerder en zijn stem ook. Die chemie tussen ons is zo heftig dat hij er moeite mee heeft. Snel laat hij me los en stapt naar achteren. Hij neemt weer plaats in de stoel en Ik blijf zitten op mijn knieën.

Gabriel knikt goedkeurend naar me. “ kijk meisje zo hoort het”. “Zie je wel dat je het kunt. Waarom doe je toch zo moeilijk soms”, vraagt hij aan me.

“ Ik weet het niet, ik kan mijn gedachten stroom soms niet stoppen”, antwoord ik. Ik kan er dan niet meer tegen. Ik weet niet hoe ik anders moet reageren dan. Het enige dat ik ken is dit. Het heeft allemaal met vroeger te maken. Aandachtig luistert Gabriel naar mijn verhaal. Waarom ik het vertel weet ik nog steeds niet, maar het voelt goed om te doen.

“Mag ik zeggen wat ik denk”, vraag ik uit het niets aan hem. Hij schrikt ervan en weet even niet wat te doen. Hij herstelt zoals altijd snel maar is voorzichtig. Hij geeft aan dat ik dit mocht maar dat ik er rekening mee moet houden tegen wie ik het heb. Ik knik en ik ben even stil om naar de juiste woorden te zoeken. Ik zie dat Gabriel daar ongeduldig van word. Ik wil hem niet boos maken of kwetsen. “Hoe is jouw relatie met Jasmine”, vraag ik hem. Hij kijkt me aan alsof hij wil onderzoeken wat ik denk en waarom ik het vraag. Hij vertelt me dat ze zijn eerste sub is en hij veel van haar geleerd heeft. Hij weet dat ze heel jaloers kan zijn en een beetje een drama queen is. Ik begin te lachen en zeg; “ een beetje”? Hij waarschuwt me om voorzichtig te zijn omdat ik het wel over Jasmine heb. Ik herinner hem er aan dat ik heb gevraagd mijn gedachten uit te kunnen spreken. Hij moet lachen. Maar zijn ogen spreken boekdelen. Ik kan dus maar beter opletten.

Op een rustige toon geef ik aan dat ik hem niet wil beledigen of boos wil maken. Met mijn ogen neergeslagen zeg ik ;” Ik wil heel graag open en eerlijk tegen je zijn maar, ik vind het erg moeilijk”. Aandachtig kijkt hij me aan. Hij ziet voor het eerst een kant van mij die hij nog niet kent. Die overigens maar weinig mensen kennen. Ik zwijg verder en blijf naar beneden kijken. Geamuseerd loopt hij rond me. “Jongedame”, zegt hij ineens. Ik schrik van de toon. “Ik ben bijna vergeten waarvoor ik hier ben gekomen”, vervolgt hij. Hij wil van me weten wat er nu op de gang aan de had was met Jasmine. Ik zeg niets omdat ik niet weet wat ik moet zeggen. “Gaan we nu zwijgen”, zegt hij. Zijn toonde verandert. “Op je rug op het bed nu”! Komt zijn bevel ineens. Ik sta op, zeg niets en ga op bed liggen. Hij bind me vast en doet de bril weer op.

Ik hoor hem daarna de kamer uitgaan. Ik weet niet wat ik moet en raak van slag. Ik begin bijna te huilen. Hoe kan hij zo oneerlijk en blind zijn.

Ik raak verstrikt in mezelf. Als ik de muziek hoor begin ik vanzelf op mijn ademhaling te letten en kalmeer ik. Ik voel hoe de boeien los worden gemaakt en de bril wordt verwijderd. Ik ga rechtop zitten en raak weer in trance.

Als ik hier van bij kom zit hij weer voor me. “Goed nogmaals wat was er aan de hand op de gang met Jasmine’, vraagt hij weer. Ik keek hem strak aan. “Wil je echt de waarheid”, vraag ik. “Want als je dat wilt dan zou ik maar gaan zitten en wil ik dat je weet dat ik het niet zeg om je te kwetsen , boos te maken of om opstandig te doen”, zeg ik hem. Hij gaat zitten en knikt en ik gooi alles eruit wat ik heb meegemaakt sinds ik hier ben en ook wat er die avond met Amira is gebeurd. Ik zie dat hij niet weet wat hij er mee aan moet. Ik zie dat hij boos word en ik stop met praten. “Ga door”, eist hij van me.

Dus ik vertel over mijn gesprekken met de meiden. Ik zeg tegen hem dat hij hun hier niet op aan mag spreken. Ze hebben mij dit in vertrouwen verteld en hij eist de waarheid. Welnu dit is de waarheid. Als ik hem daarna vertel dat de meiden doodsbang voor haar zijn kan hij dat maar moeilijk geloven.

“Ik weet genoeg”, zegt hij. Hij staat op en laat me achter. Ik weet niet wat erger is straf krijgen of op deze manier achter gelaten worden.

Echter ben ik niet lang alleen want al snel is Latiffa bij me in de kamer. Gabriel heeft me gestuurd wat is er gebeurd vraagt ze geschrokken. Huilend vertel ik haar alles. Ze troost me en zegt me dat het wel goed komt.

Ik kruip op mijn bed en sluit mijn ogen. Ik vraag Latiffa of ze bij me wil komen liggen. Dit doet ze en samen vallen we in slaap.