In dit verhaal zijn alle dialogen in het engels. Het verhaal bestaat uit 35 hoofdstukken. Dit verhaal wordt langzaam opgebouwd.
Het is geen verhaal voor mensen die een snel verhaal appreciëren of de Engelse taal niet machtig zijn. Het wordt langzaam opgebouwd als een ode aan de langzaam opgebouwde mindplay. Daar hou ik erg van.
Het verhaal is fantasie, maar veel elementen komen uit mijn eigen ervaringen.

Met dank aan Iris voor de geweldige redactie.

San Remo
Italianen zijn geen wandelaars. De wandelpaden zijn slecht gemarkeerd en af en toe houdt een wandelpad zomaar op in een enorme braamstruik. Ze gaan van niets naar nergens. De oude dorpen zijn over het algemeen schitterend vervallen. In de nieuwe dorpen staan huizen die ommuurd zijn en bewaakt worden door uitzinnig blaffende honden.
In de vele restaurants word ik met mijn oude rugzak en modderige wandelschoenen als een zwerver behandeld. Een klein tafeltje naast de toiletten. Ik voel me eenzaam. En ik mis Frankrijk. In Turijn ontmoet ik een aardige Marokkaan bij een gesloten jeugdherberg. Wij delen een kamer met twee bedden in een goedkoop hotel. Hij gaat terug naar Marokko, naar zijn vrouw en kinderen. We verkennen samen de stad. Maar ook hij is niet vrolijk. Hij werkte in Milaan, in een bandenfabriek en werd in de fabriek gediscrimineerd. 's Avonds in bed zag ik dat hij zich stil aftrok.
Twee weken later beklim ik de laatste heuveltop en zie eindelijk San Remo en de blauwe Middellandse Zee daarachter. Al dagen had ik naar dat moment uitgekeken. De pijn in mijn voeten verdwijnt bij het zien van de blauwe horizon. Na maanden heb ik eindelijk mijn doel bereikt. Via de buitenwijken en de winkelstraat daal ik af naar het strand. Ik trek mijn kleren uit en loop in mijn onderbroek de zee in. Het is een onwerkelijk gevoel. Je kunt naar de Middellandse Zee lopen.
Ik sliep minder vaak in hotels dan ik had gepland, meestal zette ik mijn tentje op in een verlaten weiland of op een open plek in het bos. Er is nog genoeg geld over.
Dichtbij het strand staat een prachtig hotel. Een oud gebouw met een groot trappenhuis. Ik ben moe en ik kan het betalen, dus ik vraag bij de receptie of er nog een kamer vrij is. Ze laten me een kamer zien. Veel ruimer dan ik gewend ben en met een grote nieuwe douche. Ik neem hem voor hele week. Daarna zal ik een treinkaartje naar huis boeken. Er is thuis niets dat op me wacht. Het liefst zou ik blijven rondzwerven.
Vlakbij de haven vind ik een goed Chinees restaurant. Ik eet zonder rugzak en met een nieuwe broek, een hagelwit T-shirt en leren teenslippers. Mijn oude kleren zitten in het tasje van de kledingwinkel. Die avond lig ik vroeg onder het zachte dekbed in de hoge koele kamer en val in een diepe droomloze slaap.
Ik word wakker met een verweesd gevoel. 2200 kilometer gelopen en het voelt alsof ik even ver ben dan toen ik vertrok. Wandelen is overzichtelijk. De agenda is gevuld met niks meer dan naar het zuiden lopen en een plek vinden voor de nacht.
Over de brede marmeren trap loop ik naar de ontbijtzaal. Aan het buffet staan grijze ouderen en een paar zakenmensen met nette overhemden aan. Ik neem een uitgebreid ontbijt en zoek een tafel met uitzicht op de zee. In mijn blikveld bevindt zich een tafel met daaraan een vijftal mensen die geen bejaarden en hoogst waarschijnlijk ook geen zakenmensen zijn. Een man en een vrouw van over de vijftig. De vrouw zit rechtop, in een royale bloemetjesjurk.Ze is mollig met lange geblondeerde haren. Ze kijkt streng naar de man, haar man waarschijnlijk. Misschien hebben ze ruzie. De man zit gebogen en is afwezig een broodje aan te smeren. Aan de andere kant van de tafel zitten een man en een vrouw van rond de dertig. Hij ziet eruit als een Californische surfer. Met een kleurig shirt. De vrouw is slank en heeft Aziatische trekken. Naast de mollige vrouw zit nog een prachtige jonge dame. Donkerblond lang haar en ongewoon blote kleding voor aan de ontbijttafel. Een glimmende witte jurk zonder bandjes, en heel kort. Ik kan er mijn ogen niet vanaf houden.
Onderweg zat seks niet in mijn hoofd. Ik had maar één keer gemasturbeerd, toen ik door een afgelegen dichtbegroeid Frans bos liep. Ineens zag ik daar een jonge mooie vrouw in een doorzichtig jurkje op blote voeten uit het bos komen. Ze zei niets maar wenkte me met haar slanke hand.
Ik bleef staan en keek haar aan. Ze stond rechtop en draaide een schouder naar me toe. Langzaam schoof ze het schouderbandje omlaag en toonde mij haar jonge borsten. Heel even en ze bedekte zich weer en liep geruisloos het bos in. Ik volgde haar, maar kon haar niet meer vinden. Ik deed mijn rugzak af en ging op een omgevallen boom zitten. Ik had een erectie en voelde het vocht eruit lopen. Met mijn broek op mijn enkels trok ik me snel af. Het zaad spoot over mijn broek heen en ik ontwaakte uit mijn geile dagdroom.