Dion zat die avond op zijn computer te gamen met vier van zijn vrienden: Rik, Tim, Mitch en Sander. De jongens vroegen hoe Dion zijn bijbaantje was en wat hij allemaal moest doen. Dion loog dat het in de winkel vrij druk was, maar dat de drukte werd gecompenseerd door de aanwezigheid van de twee knappe meiden die er werken. De jongens vroegen direct wie de meiden waren. "Een van de meiden werkt morgen", zei Dion, "de andere meid is op vakantie". "Als jullie morgen langskomen dan kunnen jullie haar zien", vervolgde Dion. Tim en Rik waren direct positief, maar Mitch kon niet. Sander moest nog even kijken of hij het redde met zijn eigen werk. "Ik app jullie wel als het rustig is", zei Dion, "dan hoeven jullie niet in de rij te staan". De jongens stemden in en Dion was blij dat zijn plannetje gelukt was, want hij had nu al 10 klappen op Evelien haar kont geregeld mits alles volgens plan verliep. Dion kon die nacht de slaap moeilijk vatten enerzijds doordat hij zenuwachtig was voor morgen en anderzijds door zijn continu stijve lul. Hij had zich inmiddels al meerdere malen afgetrokken op zijn aankomende sletje Evelien. Hij kon niet wachten tot hij en Tinus haar meer in hun macht zouden hebben, maar hij was zich er wel bewust van dat het met kleine stapjes zou gaan. Toen Dion zijn wekker om 11 uur ging was hij direct klaar wakker en klaar voor actie. Hij rende naar de badkamer, waar hij zich eerst op het toilet snel nog een keer aftrok, waarna hij ging douchen. Hij ontbeet vlug en haastte zich naar de winkel van Tinus.

Toen Dion de winkel binnenliep, werd hij lachend begroet door de ham snijdende Evelien: "gezellig dat ik met jou werk Dion". "Ik ben ook blij met jou te werken vandaag", antwoordde Dion, terwijl hij doorliep naar achteren. Achter trof hij Tinus aan, die knipogend vroeg: "ben je er klaar voor jongen?". "Je moest eens weten Tinus", zei Dion, "je moest eens weten". "Is alles achter klaar?", vroeg Dion. "Ja kerel", zei Tinus, "alles is klaar voor gebruik". "Mooi", antwoordde Dion snel zijn werkkleding aantrekkend. Dion begon vervolgens meteen met de afwas en met achter schoon te maken. Rond half 2 kwam Tinus melden dat hij naar huis ging: "Dion zaterdag moet je om 8 uur beginnen aangezien Sofie er niet is". "Prima Tinus", antwoordde Dion. "Gelukkig", zei Tinus naar Dion toebuigend, "we spreken elkaar vanavond". Tinus liep naar voren en nam afscheid van Evelien. Gedurende de middag leken minuten wel uren te duren voor Dion, die iedere keer dat Evelien naar achter kwam hoopte dat ze wilde vragen of ze mocht roken. Hij kwam tijdens zijn korte gesprekjes met Evelien er wel achter dat Evelien dit jaar geslaagd was voor haar HAVO en dat Sofie was blijven zitten en dus bij hem op school zat. Dat brengt nieuwe mogelijkheden met zich mee, dacht Dion.

Toen Dion om half 4 bijna de hoop had opgegeven, kwam Evelien naar hem toe. "Uhm Dion", zei Evelien met haar hoofd vlak naast dat van Dion, "zou je de winkel weer even voor me in de gaten willen houden?". "Ik heb eigenlijk niet echt tijd", loog Dion. Evelien keek hem geschrokken aan: "ook niet voor een kusje?". "Nee", antwoordde Dion, "maar ik heb wel een ander idee". "Vertel op", zei Evelien nieuwsgierig naar wat haar 16-jarige collegaatje had bedacht. Dion zijn hart bonkte in zijn keel. "Ik vind dat je eigenlijk straf verdient voor dat roken", zei Dion met een serieus gezicht, "ik stel daarom voor om je per klant voor wie ik je tijdens het roken moet roepen vijf keer op je kont te slaan". Evelien keek hem vertwijfelend aan: "wat zei je?". "Je hoorde me wel", zei Dion weer doorgaand met zijn werk. "Dat ga ik niet doen", zei Evelien boos, "ik ben je speeltje niet". Boos liep ze weer naar voren. Dion wist dat hij het helemaal verkloot had. Wat zou Tinus wel niet van hem denken. Hij ging echter gestaag verder met zijn werk. Circa een half uur later kwam Evelien terug naar de keuken. "Sorry Dion", zei ze, " het spijt me". Dion knikte alleen en plaatste met zijn hand weer een schaal in het kastje. "Ik ga akkoord met je voorstel", zei Evelien plotseling. Dion kon wel huilen van geluk, maar met zijn hoofd strak in de plooi zei hij: "je begrijpt dat je nu wel vijf klappen op je kont krijgt als straf voor het boos worden he". Evelien schrok van zijn reactie, maar toen hij in de lach schoot moest zij ook lachen. "Leuk ventje ben je ook", zei ze naar achter lopend. Ze moest eens weten dacht Dion, terwijl hij zijn uit zijn zak haalde.

Snel appte hij in de groepsapp dat het nu rustig was. "We zijn er in 10 minuten", stuurde Rik snel terug. Dion ging weer verder met het vullen van het kastje totdat hij opeens een klant de winkel in zag lopen. Snel liep hij naar achteren en riep hij: "Evelien er staat een klant te wachten". Evelien legde snel haar peuk weg en haastte zich naar voren. Binnen twee minuten was de klant de winkel uit en liep Evelien weer langs Dion. "Dat is alweer vijf extra", zei Dion lachend en Evelien draaide zich om. "Ik hoop voor mijn billen dat het hierbij blijft", zei ze. "Ik hoop het niet", zei Dion een knipoog gevend. "Vies ventje ben je ook", antwoordde Evelien de deur dichttrekkend. De jongens moeten opschieten, dacht Dion, want anders was Evelien straks al klaar met roken. Toen Dion de jongens aan zag komen lopen, sprintte hij snel naar voren. Dion was blij de jongens te zien en was helemaal blij te zien dat Sander ook mee was gekomen. "Jongens jullie moeten echt allemaal een broodje grillworst bestellen", zei Dion, "hij is nog lekker warm". De jongens knikten. "Waar is dat knappe meisje?", vroeg Sander. "Ik zal haar meteen halen want zij moet jullie helpen", antwoordde Dion. Hij liep de winkel in en deed de deur naar achter weer open. "Evelientje er zijn nog drie klanten voor je", zei Dion. "Grappig Dion", antwoordde Evelien. "Dan wacht je toch tot er nog meer zijn", antwoordde Dion gevat, "ik sla met alle plezier op die dikke kont van je". Evelien wist nu dat hij het meende en ze kwam snel naar voren. Dion keek van achteren mee hoe ze zijn vrienden hielp en aan de knipogen van de jongens te zien, waren ze het met hem eens dat Evelien een lekker ding was. Toen de jongens allemaal aan de beurt geweest waren, schreeuwde Rik: "ga je vanavond mee trainen Dion?". "Ik heb vanavond andere plannen jongens", zei Dion een knipoog gevend. De jongens verlieten de winkel en Dion voelde aan het trillen van zijn telefoon dat ze hem aan het appen waren. Evelien ging niet meer naar achter om verder te roken. Ze wist dat Dion nu 25 keer op haar billen mocht slaan en dat vond ze veel te veel. De tijd kroop langzaam voorbij, totdat ze om 6 uur klaar waren.

Dion had de afgelopen twee uur met een stijve lul in zijn broek gelopen, die gelukkig door de rok over zijn spijkerbroek moeilijk te zien was. Evelien had vrij weinig tegen hem gezegd, maar dat maakte hem niet uit. Dion trok zijn werkkleding uit en nam achter op de stoel plaats die Tinus de dag ervoor had aangewezen. "Waarom ga je zitten Dion", vroeg Evelien wetende wat zijn bedoeling was, "we gaan naar huis". "Ben je niet iets vergeten Evelientje?", vroeg Dion kil, "volgens mij krijg jij nog straf". "Nee hoor", zei Evelien. Dion werd nu boos van binnen, wat dacht dat sletje wel niet. Hij had hier de hele dag op gewacht. Dion stond snel op en greep met zijn rechterhand Evelien haar staart vast. Evelien schrok van zijn dominantie en voor ze goed en wel kon beseffen wat er gebeurde, lag ze met haar kont omhoog op zijn schoot op de stoel. "Dat wordt nog eens vijf extra", zei Dion, "belofte maakt schuld. "Waarom doe je dit Dion?, vroeg Evelien met een rood hoofd. "Ik help je stoppen met roken", loog Dion. Ergens genoot Evelien van de dominantie van Dion, want meestal was zij de dominante. "Als je slim bent dan tel je mee tot dertig Evelientje", zei Dion, "want het maakt mij niet uit als je meer klappen krijgt". Dion was helemaal over zijn zenuwen heen. Dit sletje moest gewoon gestraft worden, dacht hij. Hij streelde even met zijn hand over haar billen die weer in de strakke spijkerbroek waren gegoten. "Dit valt me van je tegen", zei hij, "geen string, maar zo'n drollenvanger". Evelien haar hoofd werd nog rooier dan die al was. Hoe durft hij, dacht ze. Dion tilde zijn hand op en liet deze zachtjes neerkomen op Evelien haar rechter bil. "Één, zei Evelien gedwee, want als het bij klappen met deze kracht zou blijven dan viel het wel mee. Dion had het echter expres zacht gedaan om haar dat idee te geven. Zijn volgende klap op haar linker bil was al wat harder: "Twee". Toen hij eenmaal vijftien klappen had uitgedeeld en Evelien netjes had meegeteld, nam hij even pauze. Op dat moment voelde Evelien pas zijn stijve lul in haar dijbeen prikken. Ze deed alsof ze het niet door had, maar ze was positief verrast door het formaat van deze 16-jarige jongen zijn lul. Dion was van plan de laatste 15 klappen zo hard mogelijk te geven. Toen hij zijn zestiende klap landde, begon Evelien tegen te stribbelen van de pijn en gilde ze: "Aaargh". "Bek houden Evelien", zei Dion haar hoofd aan haar haren naar achter trekkend, "of wil je dat Timo van hiernaast mee komt doen". Hij gooide Evelien op de stoel en liep naar voren. Evelien was bang voor wat hij ging doen. Dion kwam echter terug met een groot stuk metworst: "Bek open". Evelien keek hem boos aan, maar Dion trok haar aan haar haren van de stoel omhoog en zei: "jij ging akkoord meisje, eigen schuld dikke bult, of rode kont in jouw geval". Evelien deed haar mond toch maar open en Dion propte het stuk metworst er in. Snel ging hij weer zitten en ging hij weer verder met slaan, waarbij hij doorging met het afwisselen van haar billen en er gesmoord door de metworst door Evelien werd meegeteld. Toen hij de dertig klappen gegeven had, stond hij op en trok zijn jas aan. Tranen stonden op Evelien haar wangen en Dion pakte een tissue voor haar. Evelien pakte deze aan en bedankte hem voor de tissue. "Laten we nu naar huis gaan", zei Dion, "ik heb honger". Evelien veegde de tranen van haar gezicht en knikte. Ze pakte haar scooterhelm en haar jas en liep naar voren. Dion deed het licht uit en Evelien sloot de winkel af. "Tot zaterdag", zei Dion. Evelien knikte alleen en liep naar haar scooter. "Fijne rit", schreeuwde Dion haar nog lachend na.

Op haar scooter naar huis kon Evelien nog niet goed bevatten wat er net was gebeurd. Ze was gespankt door haar twee jaar jongere collega en ergens had ze het lekker gevonden wat hij met haar deed. Iedere hobbel die ze met haar scooter pakte werd ze herinnerd aan haar pijnlijke kont. Wat moest ze nu doen? Ontslag nemen of zaterdag weer heen gaan? Maar waar vond ze nu nog een zo goed betalend bijbaantje? Moest ze het tegen Tinus vertellen? Wat zou Tinus dan doen? Moest ze zaterdag weer aan Dion vragen of hij de winkel in de gaten wilde houden zodat ze kon roken of niet? Wat zou ze dan als straf moeten doen? Evelien haar gedachten waren gevuld met twijfels. Dion twijfelde aan de andere kant nergens meer over en hij fietste in recordtijd naar huis. Thuis aangekomen liep hij snel naar boven: "Ik moet even snel naar het toilet mam". Op het toilet trok hij zich snel af of om eindelijk van zijn stijve lul af te komen. Vervolgens keek hij op zijn telefoon. Hij zag een appje van Tinus: "en?". Dion antwoordde: "missie geslaagd, bel je na het eten". Verder las hij snel de appjes van zijn vrienden in de groepsapp. Daarna ging hij naar beneden om te eten. Na het eten haastte hij zich naar boven en belde hij Tinus op. "Hey Tinus", zei Dion. "Yo Dion", zei Tinus, "hoe was het kerel?". "Het was een lastig sletje", zei Dion, "heb je de beelden al gezien?". "Jazeker kerel", zei Tinus, "ik ben heel trots op je want je hebt die slet boven verwachting goed aangepakt". "Bedankt Tinus", zei Dion. "Zaterdag laat ik jullie overdag ook een paar uur alleen", zei Tinus, "je mag zelf verzinnen wat je haar dan als straf laat doen". "Spannend", zei Dion, "ik app je dan op zaterdag als je weg bent wel even door wat ik haar heb laten doen". "Top plan", zei Tinus, "ik stuur je zo het beeldmateriaal op". "Mooi", zei Dion, "het begin van onze collectie". De mannen schoten beide in de lach. "Ik zie je zaterdag kerel", zei Tinus. "Tot zaterdag", zei Dion.