Fooi - 2

De hele nacht door moeten rijden. Het was vrij druk, maar dat is wel prettig. Dan gaat de tijd sneller en ik kan niet wachten tot het weer half zes is. Het is half vijf als ik mijn laatste rit gereden heb en ik geef aan de centrale door dat ik vast op mijn gemak naar de disco rijd. Het is drie kwartier rijden en dan ben ik mooi op tijd. Onderweg nog vlug even gestopt bij een pomp om wat drinken in te slaan en tien minuten voor de afgesproken tijd sta ik op de parkeerplaats bij de disco.

Nog geen vijf minuten later staat Nicole aan de bus. Ze stapt vlug in en zegt dan dat ze tegen de anderen heeft gezegd dat ik er om zes uur ben. En meteen zit ze alweer op mijn schoot en zoent me vol passie. Even later trekt ze me uit de stoel en ontdoet me vlug van mijn broek. Meteen pijpt ze me weer vol overgave. En mijn lul staat in no time op oorlogssterkte. Als ze tevreden is met het resultaat staat ze op en ontdoet ze zich van haar jurkje.

Dan duw ik haar op de bank en begin haar te likken. Ze heeft zich kennelijk hierop verheugd, want ze is al erg nat. Als ik haar borsten kneed, pakt ze mijn ene hand en trekt deze omhoog en begint op mijn vingers te zuigen en te likken. Vrij snel al komt ze klaar en zoen ik mijn weg naar boven, via haar borsten naar haar mond. Even zoenen we en dan duwt ze me overeind en in de stoel. Ze komt op mijn schoot zitten en pakt mijn lul. Uit mijn portemonnee pak ik een condoom en ze doet deze behendig om. Dan stuurt ze mijn lul in haar kutje. Ze begint me langzaam te berijden terwijl we innig zoenen. Ze voert het tempo snel op. Dit voelt zo heerlijk dat ik het niet lang vol ga houden. Dus ik pak haar heupen en houdt haar stil om zo langer van dit gevoel te kunnen genieten. Maar zij wil verder en begint me met haar kutspieren te melken. Dat stuwt me over de top en ik kom heerlijk klaar. Door haar continue kutmassage blijf ik hard en ze berijd me nu in hoog tempo. Niet veel later komt ook zij weer klaar.

Het is inmiddels tien voor zes en vlug brengen we onze kleren weer op orde. Het condoom wordt uit de bus gegooid. Als alles weer netjes is en we allebei weer op adem zijn, wachten we op de andere dames. Maar we kunnen niet van elkaar afblijven en dus zit ze al vlug weer op mijn schoot en zoenen we erop los. Zodoende worden we betrapt door de eerste twee die bij de bus komen. Hierdoor is het geroezemoes en de opmerkingen niet van de lucht gedurende de terugrit. Op een gegeven moment loopt Nicole naar achteren en overlegt even met de anderen. Dat eindigt met een gejoel en met een grote glimlach op haar gezicht komt Nicole weer voorin zitten. Ik heb geen idee wat er gaande is, maar als Nicole zo lacht kan het nooit slecht zijn.

Eenmaal terug bij Centerparcs rijd ik naar hun huisje op het park. Als de dames uitstappen, krijg ik vele succeswensen en aanmoedigingen toegewenst. Als laatste is Nicole nog in de bus. En dan zegt ze dat het huisje een 16-persoons huisje is en dat ze met 11-en slechts vier van de vijf kamers in gebruik hebben. En Nicole heeft zojuist de vijfde kamer besproken voor ons beide! Snel roep ik de centrale aan om te horen of er nog iets te doen is. Ik krijg te horen dat er tot negen uur waarschijnlijk niets te doen is. Ik meld dat ik ga pauzeren en sluit snel de bus.

Binnen wacht paradijs"