Communicatie Als Bindmiddel

De reis was flink geweest. Lichtelijk vermoeid stapte Marieke uit haar auto, nadat ze deze op een plaats voor het personeel van het ziekenhuis had geparkeerd. Door haar ervaring nam ze de moeite niet meer om dit nog te vragen. Misschien was het een tikkeltje arrogant, maar van de andere kant, zij wilden ook dat ze het halve land zou doorkruizen voor een training. Communicatie was het gebied waarop de dame verschillende trainingen aanbood.
Ze streek even door haar blonde piekhaar terwijl ze in de achteruitkijkspiegel van haar auto keek. Vervolgens zette ze haar make-up nog een beetje aan. De warmte in. De stappen richting het grote witte gebouw gingen gepaard met steeds heftiger vloeiende druppels zweet. Marieke hield van de warmte, maar niet als ze zaken moest doen. De schuifdeur leek verder weg dan vermoed. Elke stap was er een teveel.
Toen ze eenmaal binnen was en de klap van het andere klimaat had gehad, dook ze eerst het toilet op. Professionele handelingen. Deodorant verversen en een flinke spuit van een heerlijk geurtje dat ze onlangs van haar minnaar had gekregen. Vervolgens de blik strak in de spiegel. Haar rokje was net lang genoeg om haar kousen te bedekken. Marieke was tevreden over wat ze zag. Ze was er klaar voor. De consulente liep de toiletten als een parmantige zakenvrouw vol goede moed uit om zich vervolgens te melden aan de receptie.

Niet veel later zat ze bij een relatief jonge chef aan het bureau die zich had voorgesteld als Verbeek. Geen voornaam. Marieke liet de details in zijn kamer goed tot haar doordringen, terwijl hij zijn zegje deed. Ondertussen probeerde ze ook een beeld van hem te krijgen. Waarschijnlijk voor of half in de dertig. Waarschijnlijk getrouwd. Of net gescheiden. De sporen van een trouwring waren zichtbaar om de ringvinger van zijn linkerhand. Sporten deed hij waarschijnlijk ook.
Toen Marieke haar verhaal deed, zat hij ietwat voorover. Zijn ellebogen rustten op de rand van zijn eikenhouten bureau. Dat bureau paste overigens helemaal niet bij de moderne, steriele entourage van het ziekenhuis. De man, waarvan ze eigenlijk zijn naam alweer vergeten was, keek zo net over zijn brilletje. Het was een karakter dat zo uit de film zou kunnen komen. Of uit de politiek. Communicatie. Daar ging het om. Hij was blijkbaar geamuseerd door haar woordje over wat ze in gedachte had. Zijn non-verbale communicatie liet dat merken. Terwijl het gesprek zich vervolgens over het traject wat zou worden ingezet, ging, analyseerde Marieke hem beter. Hij zou best wel eens een dominant type kunnen zijn. Zou hij daarom gescheiden zijn? Of zou hij daarom al op deze leeftijd zo’n baan hebben. Marieke zag de samenwerking wel zitten. Daarbij keek ze nu niet naar de rijkelijke financiële tegemoetkoming voor de training van drie dagdelen. Ze wilde wel met deze man samenwerken.
Toen Verbeek haar vroeg of ze een beeld had van de afdeling waar het om ging, moest ze dat ontkennend beantwoorden. Daarop bood hij een korte rondleiding aan. Marieke ging vervolgens achter hem aan. Hij opende de deur van de kamer en liet haar de gang op. Hij volgde nadat hij de deur zorgvuldig had gesloten. Al pratend over het bedrijf toonde hij de aangrenzende verdieping op deze vleugel van het hospitaal. Het was duidelijk dat de zorg hier anders was. Dit betrof niet een afdeling zoals Marieke kende vanuit bezoekjes aan opgenomen familieleden. Dit kwam meer overeen met een hospice. Het was daarbij ook duidelijk dat de mensen die daar verbleven in de watten werden gelegd. Er mocht hen niks te kort komen. Pas op de weg terug besefte Marieke dat deze vleugel eigenlijk een los onderdeel van het ziekenhuis was. Dit was het min of meer losstaande gebouw aan de zijkant. De gang was de verbinding en de kamer van Verbeek zat aan het begin hiervan.
Eenmaal terug in de kamer had Marieke niet alleen veel informatie verkregen over deze afdeling, ze voelde ook een ontzettend groot verlangen naar deze verschijning. Verbeek had, zonder dat hij dat waarschijnlijk wist, haar kutje vochtig doen laten worden. Toch moest ze zich blijven focussen. Daarom nam ze weer plaats tegenover Verbeek. Hij begon over wat details van de trainingen. Marieke noteerde ze op haar papier. Zijn stem betoverde haar. Ze wist eigenlijk niet wat haar overkwam. Hoe kwam dit onnavolgbare geilheid toch ineens?

Marieke schrok tot de man haar doordringend aan zat te kijken. Ze besefte dat ze er even met haar gedachtes niet bij was geweest. Dit komt zulke zaken niet ten goede.
‘Ik vroeg je of ik je communicatieve vaardigheden ook zou mogen testen.’ De toon was redelijk afstandelijk.
‘Testen?’ vroeg ze met een frons in haar wenkbrauwen.
‘Ja of nee?’
‘Wat houdt dat dan in, als ik vragen mag?’
Zijn blik werd killer. ‘Ja of nee?’
‘Oké. Ja dan.’
Marieke had hierbij totaal geen idee wat Verbeek van plan was. Daarentegen stond de manier waarop hij praatte haar wel aan. Hij was duidelijk van het dominante type.
‘Volg maar.’
Marieke stond op en liep naar een deur schuin achter zijn bureau, waar hij direct heen was gelopen.
‘Wacht even,’ zei hij. Daarop liep hij terug naar zijn bureau en pakte de telefoon.
‘Deze afspraak loopt uit. Blokkeer het komende uur in mijn agenda. Niet storen.’ Daarna hing hij op en liep terug naar de deur. Hij stak een sleutel in het sleutelgat om vervolgens de deur te openen. Marieke volgde elke handeling nauwlettend. Daarbij dwarrelde de woorden van de man die hij in de telefoon zei, door haar hoofd.
Nadat de deur open was, liet hij haar voor gaan. Hij stapte vervolgens ook naar binnen en sloot de deur achter zich. Deze draaide hij op de knip. Marieke vond het wel apart hoe Verbeek deed. De kamer oogde als elke andere ruimte die ze net had gezien.
‘Jij gaat me laten zien hoe strikt je bent in het communiceren.’
‘Hoe dan?’
‘Daarbij ga je geen vragen stellen. Ik weet dat het je zal bevallen.’
‘Ik snap het niet.’
‘Je hoeft het niet te snappen. Het wijst zichzelf uit.’
‘Oké,..’
‘We spreken af dat als je ‘Paul’ zegt, je een grens aangeeft. Dat zal ik respecteren.’
‘Oké.’ Daarbij vond Marieke het steeds vager worden. Wat had dit met communicatie te maken?
Verbeek pakte een sjaal van de stoel naast het bed. Hij gebaarde haar om te draaien. Marieke gehoorzaamde. Op dit moment verloor ze haar hele rol als zakenvrouw. De sjaal werd zorgvuldig voor haar ogen gespannen en vervolgens achter haar hoofd zachtjes vastgeknoopt. Zijn lichaamsgeur was heerlijk. Doordat hij vlak achter haar stond, voelde Marieke een erotische spanning opkomen. Ze wist hoe laat het was. Ze wist dat hij blijkbaar net zulke lustgevoelens had.

Daar stond ze dan. Geblinddoekt. Even gebeurde er niks. Hoe druk het ook in het ziekenhuis was, deze ruimte leek wel compleet geïsoleerd. Was dat bewust gedaan? Ze voelde zijn adem in haar nek. Zachtjes gleed hij met de rug van zijn hand over van haar nek tot net boven haar billen. Als ze nog niet geil was geweest, dan was ze dat nu wel. Ze voelde hoe Verbeek haar bij haar hand pakte. Hij leidde haar een paar stappen naar voren. Toen bleef hij staan. Ineens voelde ze hem dicht achter haar.
‘Jij gehoorzaamt goed. Misschien hoef ik niet eens te communiceren.’
‘Ook non-verbaal kan men communiceren.’ Ze wist dat haar stem heser klonk dan voorheen. Toch kon ze het niet laten om die opmerking te maken. Daarom greep hij haar bij haar korte blonde lokken. Ze voelde zijn adem dicht bij haar oor.
‘Mevrouw van de communicatie. Ik had niet gezegd dat ik een antwoord verwachtte.’ Marieke voelde de spanning van de manier waarop hij de nadruk op ‘ik’ legde door haar lichaam gieren. Die man was op een seksuele manier heel dominant. ‘Ik zal je leren.’
Marieke voelde hoe zijn greep minder heftig werd. Toch hield die hand de leiding. Die zorgde ervoor dat ze op haar knieën ging. Ondertussen hoorde ze een rits openen. Voor ze besefte hoe laat het was, voelde ze zijn half harde lul tegen haar wang kletsen. Links. Rechts. Links. Toen zette hij zijn eikel tegen haar lippen. Misschien opende ze die wel iets te gewillig. Geil begon ze aan zijn lekkere staaf te zuigen. Steeds dieper nam ze die in haar mond. Al snel was hij zo hard als staal. Toen begon ze hem pas echt passioneel te pijpen. Zo diep als ze kon zoog ze zijn pik naar binnen. Tevreden gromde hij wat. Met twee handen hield hij haar haren vast. Doordat dit korte pieken waren, voelde ze zijn handen ook op haar hoofd. Het viel niet te ontkennen dat hij hiermee het tempo bepaalde, al moest het misschien subtiel lijken. Marieke genoot van het tempo dat ze zelf opvoerde. Hier was ze aan toe. Toen ze de auto was uitgestapt, had ze dit totaal niet voor mogelijk geacht. Ze had hier überhaupt niet eens aan durven te denken.
Verbeek nam het tempo over. Hij pakte haar hoofd nu stevig met twee handen vast. Zo begon haar hij in haar mondje te neuken. De lange halen waren krachtig. Marieke voelde de vochtigheid alleen maar toenemen tussen haar benen. Ze wilde hem ergens anders voelen. Verbeek had echter overduidelijk de leiding. Hij trok nu echter zijn pik uit haar mond. Ze merkte dat hij van haar weg stapte. Marieke spitste haar oren. Wat deed hij? Toen voelde ze hoe ze naar voren werd geduwd. Haar ellebogen werden op de grond geplaatst. Niet wetend wat komen zou gaan, zat ze daar. Het geluid gaf haar geen duidelijkheid. De warmte aan haar zij gaf prijs dat Verbeek daar was. Ze voelde zijn handen haar rokje opstropen. Zijn vlakke hand gleed over haar billen. Zijn andere hand hield haar rokje vakkundig omhoog. Hij streek zachtjes. Mede daardoor schrok ze ineens op van de ferme tik tegen haar lekkere kont. Driemaal.
‘Je gehoorzaamt goed. Dat bevalt me.’
Daarop greep hij vol in haar kruis. Grof masseerde hij haar kletsnatte vagina door de dunne stof van haar slipje heen.
‘Het wind je op. Heerlijk.’
Met twee handen trok hij de stof naar benen. Haar slipje bleef zo in haar knieholtes hangen. Marieke haalde zwaar adem. Ze moest zijn hand weer daar voelen. Hij bleef nu wel haar billen strelen. Af en toe kneep hij er flink in. Met de seconde werd ze natter. Zijn tweede hand kwam er ook bij. Zijn vingers naderde nu bij elke beweging haar kutje meer en maar. Ineens trok hij zonder pardon haar lippen uiteen. Haar natte poes had nu geen geheimen meer voor hem. Tevreden gromde hij. Toen liet hij zijn handen daar wegglijden. Hij stond op.

Marieke hoorde wat. Het geluid kon ze niet plaatsen. Stappen kwamen weer dichterbij. Ze werd omhoog getild. Vakkundig werd ze gestript van haar zakelijke kleding. Haar beha en haar kousen bleven aan. Met een hand op haar billen stuurde hij haar.
‘Neem plaats.’

Even voelde Marieke waar ze was. Precies wat ze dacht, klopte. Het bed. Ze kroop het bed op. Daar draaide hij haar direct op haar rug. Hij pakte haar rechterpols en maakte deze vast aan de rechterbovenhoek van het bed. Links volgde op eenzelfde wijze. Nu lag ze daar, geblinddoekt en met haar armen vast. Ze kon geen kant op. Verbeek gleed met zijn handen van haar schouders, over haar nog bedekte borsten, via haar heupen naar haar voeten. Toen liep hij weg van het bed. Hij rommelde wat. Marieke had het idee dat hij op zoek was naar iets. Ze probeerde te oriënteren waar hij was. Nog voor dat ze een idee had, stapte hij alweer op haar af. Hij stopte bij het bed. Stond hij bij het voeteneind?
‘Spreid je benen maar.’
Het klonk als een commando. Simpel. Duidelijk. Tegenspraak zat er niet bij. Tijd om na te denken had ze niet. Ze voelde iets tussen haar benen. Haar glinsterende kutje werd overgeslagen. Haar sterretje was het doel. Iets duwde hij naar binnen. Het liep een beetje uit qua vorm. Kegelachtig. Marieke besefte op dat moment dat Verbeek een buttplug in haar achterste had geduwd. Die zat nu goed op zijn plaatst. De pijn was al snel minder geworden toen hij er in zat. Verbeek bewoog hem even een beetje ter controle. Toen liep hij weer weg. Marieke genoot van de manier waarop hij met haar om ging. Ze had geen wil, maar wilde wel onder zijn leiding dit ondergaan. Misschien zouden er zelfs wel grenzen verlegd gaan worden.
Verbeek was snel terug. Hij stond nu naast het bed. Ze hoorde zijn adem. Marieke had geen idee wat er ging komen. Ineens schoot er een flinke scheut pijn door haar lichaam. Haar rechtertepel werd voorzien van een metalen klem. De tandjes drukte hij nog even goed aan. Net toen ze weer rustig lag, werd ook haar linkertepel van eenzelfde klem voorzien. Daarop hoorde hem een beetje rommelen. Het was al duidelijk dat de klemmen voorzien waren van draden. Zou hij…
Die gedachte kon ze niet meer afmaken. Kronkelend door de opgevoerde elektriciteit bewoog ze op het bed. De pulserende shocken kwamen nu snel achter elkaar. Verbeek liet er geen gras over groeien. Het was niet heftig, maar wel heftig genoeg om haar te laten kronkelen op het bed. Doordat haar polsen vast zaten en de buttplug ook zijn positie had, wist Marieke niet goed te bewegen.
Terwijl de pulsen doorgingen, voelde Marieke ineens een hand. Verbeek had zijn hand op haar onderbuik gelegd. Met zijn vlakke hand daalde hij af. Het was heerlijk om zijn hand op haar kletsnatte kutje te voelen. Zachtjes begon hij deze te masseren. Hij maakte zich zo helemaal meester van haar. De combinatie van pijn en intens genot gingen mooi in elkaar op. Marieke merkte dat haar orgasme sneller dan normaal op kwam zetten. Ze wist dondersgoed hoe dat kwam. Hij voelde dat aan en begon wat steviger over haar natte lipjes te wrijven. Natter en natter werd het tussen haar benen. Samenvallend met een puls kwam Marieke klaar. Zo’n goddelijk orgasme had ze in tijden niet beleefd. De stroom werd afgezet, maar de klemmen bleven zitten. Nahijgend lag ze nog op bed. Verder veranderde er niks.
Marieke voelde ineens zijn handen om haar middel. Hij trok haar wat naar de zijkant van het bed. Gezien haar polsen was dat niet handig. Blijkbaar merkte Verbeek dat ook. Hij boog zich over haar heen om de verste pols los te maken. Toen draaide hij haar op haar zij. Even voelde hij aan haar natte grotje. Daarna voelde Marieke iets tegen haar lipjes waar ze al een poos naar verlangde. Een lekkere pik. Hij schoof hem gemakkelijk naar binnen. Zijn hand hield hij even op de buttplug. Marieke voelde zich intens gevuld door de combinatie van de buttplug in haar achterste en zijn pik in haar vagina. Hij zette daarna zijn handen op de zijkant van haar heupen en begon te stoten. Geen opbouw, gelijk krachtig. Heerlijk was het. Marieke genoot van deze intense neukpartij. Met lange halen penetreerde hij haar zalige vrucht langdurig. Zijn handen hield hij constant op dezelfde plaats. Op deze manier leek hij wel een robot.
Op deze manier sex ondergaan, was puur genot. Marieke genoot in alle opzichten. Het gevoel van binnen zorgde ervoor dat ze een tweede hoogtepunt voelde aankomen. Verbeek begon op dat moment het tempo een beetje op te voeren. Terwijl hij dat deed voelde ze dat hij zich ook wat over haar heen boog. Hij haalde de klemmen van haar tepels, wierp deze weg en greep vervolgens wild naar haar boezem. Nu hield ze het niet meer. Kreunend van genot kwam Marieke klaar. De man trok daarop zijn pik uit haar samentrekkende kutje. In een wip zat hij op het bed met zijn lul voor haar mond. Marieke had hem nog maar net geopend toen ze de stralen warm zaad al mocht ontvangen. Hij klopte zijn pik uit op haar uitgestoken tong. Het sperma probeerde ze zoveel mogelijk door te slikken. Tot de laatste druppel.

Toen de leidsman van het bed was, voelde Marieke hoe hij haar verloste van de metaal aanvoelende buttplug. Haar kontje was nu voorzien van een brandend gevoel. Ze voelde zich meesterlijk uitgewoond. Verbeek rommelde nog wat voordat hij haar pols losmaakte. Marieke was blij dat ze weer kon bewegen zoals ze wilde.
‘Je weet hoe je de blinddoek kunt afdoen. Als je de deur dicht hoort vallen, heb je twee minuten. Dan sta je gekleed in mijn kamer.’
De opdracht was duidelijk. Verbeek stapte weg.

Marieke deed de blinddoek af. Even moest ze bijkomen. Ze ging zitten op de rand van het bed. De kamer vertoonde geen opvallende zaken. Ze stond op pakte haar kleding en trok deze zo snel mogelijk aan. Haar slipje stak ze in een zak van haar jasje. Ze wilde geen stof voelen tegen haar brandende gaatjes. Daarop liep ze naar de spiegel bij de wasbak. Even pakte ze wat water en streek daarmee door haar haren. Niemand zou iets vermoeden bij het zien van haar.

Op het moment dat Marieke de werkkamer van Verbeek binnen kwam, zat hij al rustig achter zijn bureau in wat papieren te neuzen.
‘Ik naam aan dat je akkoord bent,’ zei hij zonder op te kijken.
‘Dat ben ik.’
‘Mooi. Dan zullen we de exacte inhoud in per mail nog even kortsluiten en dan zie ik je hopelijk snel.’ Daarna stak hij zijn hand uit. Blijkbaar nam hij niet de moeite om haar uit te laten. Ze schudde hem de hand en verliet zijn kamer. Zo had ze een samenwerking nog nooit beklonken.