Door: Knikker
Datum: 15-06-2009 | Cijfer: 7.5 | Gelezen: 15713
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 12 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Gevangenis,
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 12 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Gevangenis,
Op het harde bed, het enige dat in de cel aanwezig was, zat ik te denken aan wat er de laatste tijd allemaal was gebeurd;. Aan Anette, een jeugdvriendin die ik zes maanden daarvoor weer had ontmoet en bij wie ik na een avondje stappen in bed belandde.
In de zalige nacht die volgde en ik mijn eerste lesbische ervaring beleefde, was het overduidelijk aanwezig; dat gevoel, dat niet aflatende gevoel dat ik had als ik in gezelschap van mooie vrouwen verkeerde. Het gevoel dat ik eerst niet kon plaatsen. Ik had het steeds ontkend, het weggestopt, héél diep.
Nu ik mijn liefde kon delen met Anette en ongeremde seks beleefde ging er een wereld, een paradijs voor mij open. Helaas zou ze kort daarna naar Canada vertrekken omdat haar man er een baan kreeg aangeboden. Ik hoopte dat ze voor mij zou kiezen maar het mocht niet zo zijn.
Aanzwellende voetstappen en gerammel van sleutels lieten me ontwaken uit mijn overpeinzingen. Een bewaakster kwam binnen en vroeg me met haar mee te gaan.
“Ik breng je naar de directrice, zij neemt alles met je door en beslist op welke vleugel je de komende maanden gedetineerd blijft.”
Ik liep zwijgend mee niet wetend wat me boven het hoofd hing. We stonden stil voor een raamloze deur en ze gelastte mij te wachten. Zelf ging ze naar binnen om vrijwel direct terug te keren met het verzoek verder te komen.
Aarzelend en schaamtevol liep ik het vertrek binnen en stond plotseling tegenover de vrouw die ik achter de balie bij de ingang had zien staan en waarvan ik me afvroeg wat zo’n knappe verschijning deed tussen de muren van een gevangenis. In de korte tijd dat ik moest wachten en mijn ogen nauwelijks van haar af kon houden, had ze indruk op me gemaakt en ik fantaseerde in al mijn ellende van dat moment over haar en mij. De vrouw waarvan ik zeker wist dat ze de komende maanden niet van mijn netvlies zou verdwijnen en ook al was ze niet lijfelijk aanwezig, mijn celgenoot zou zijn.
“Je kunt gaan Mathilde, je hoeft niet te wachten. Als ik klaar ben bel ik je wel.”
Het was kennelijk de gewoonte dat een bewaakster op de gang moest wachten tot de directrice de procedure met de veroordeelde had doorgenomen. Haar stem klonk zwoel en aangenaam, het soort stem dat hoort bij sterren in pornofilms, diep, sexy en met een prettige ondertoon die me nog onzekerder maakte dan ik al was.
Ze stak haar hand naar me uit die ik beverig vasthield. Terwijl ze haar bril afzette stelde ze zich voor. Nu keek ik in een paar prachtige ogen met lange wimpers.
“Ik ben Margot. Ga zitten.”
Ik deed wat ze vroeg en sloot heel even mijn ogen alsof ik niet kon geloven dat dit de werkelijkheid was; nog mooier dan ze aan de balie had geleken zat ze voor me, het haar dat net nog met een bandje bijeen was gebonden viel nu over haar schouders en deed haar gezicht nog mooier uitkomen.
Ze liep wat heen en weer en de bewegingen van haar heupen, de soepele tred en het strak om haar lichaam getrokken halterjurkje deden me mijn benen tegen elkaar knijpen.
Bewonderend volgde ik haar bewegingen en zag de ronding van haar navel en de overgang van haar ranke buik naar haar benen die zich mooi aftekenden in de zachte stof.
Onder haar borsten ging de jurk over in een kraagje dat soepel om haar schouders hing.
Ze legde een dossier op het bureau terwijl ze ging zitten. Ze keek me even aan toen ze de map voor haar open sloeg.
“Je ex heeft je er aardig ingeluisd hé?”
Ik sloeg mijn ogen neer en antwoordde bevestigend. In de momenten van stilte waarin de directrice het dossier doornam bedacht ik, dat waar ze me ook heen stuurde, ik de komende dagen en maanden in mijn cel zou fantaseren, ik zou haar aanraken, haar mooie huid strelen, haar naakte lichaam kunnen voelen. Ik zou mezelf vingeren en in gedachten met mijn lippen over haar…
Ik werd uit mijn mijmeringen gehaald doordat ze haar keel schraapte.
“Je bent nerveus en gespannen, bovendien heb je schaamte omdat je eigenlijk buiten jouw schuld hier zit. De buitenwereld weet immers niet hoe het allemaal in elkaar steekt.”
Eindelijk iemand die me begreep, die precies wist hoe het zat.
“Ik vind eigenlijk ook niet dat je achter de tralies thuishoort. Je weet dat je bij goed gedrag eerder vrij kunt komen?”
Ik knikte kort. Ze keek me nu aan met een glimlach op haar mooie gezicht.
“Je bent knap”, zei ze terwijl ze me bleef opnemen. Ik wist niet goed waarheen te kijken en vermande me.
“Dank u. Ik zal het maar opnemen als een compliment maar daar heb ik weinig aan in een cel”, antwoordde ik.
Het was er uit voor ik er erg in had. Mijn antwoordt had iets brutaals en het kon me eigenlijk ook allemaal niet schelen. Wat had ik te verliezen?
“Ik heb en wil nimmer meer iets met mannen!” Ze citeerde een zin uit het proces verbaal die ik gezegd zou hebben, maar allang weer was vergeten. Ze keek me opnieuw aan met dezelfde glimlach en ik lachte aarzelend terug.
“Kom mee naar mijn kamer, dan kun je wat ontspannen”. Ze ging me voor en een heerlijke parfum vulde mijn neusgaten.
De kamer was gezellig ingericht, mijn oog viel op een foto die boven de haard hing waarop vier vrouwenlippen elkaar zoenden voor een wazige vervaagde achtergrond waarop zich prachtige vrouwenborsten en tepels aftekenden. Op de schouw stond een beeldje van een naakte vrouw. Ik durfde al direct bij binnenkomst niet te laten merken dat het mijn aandacht trok en keek direct weer weg. Niets in de kamer wees erop dat je hier binnen de muren van een gevangenis verbleef.
De tuindeuren stonden open en kwamen uit op een grote omheinde tuin, de schuttingen waren meer dan twee meter hoog, niemand die je er zou kunnen zien. Dat alleen al gaf me een beter gevoel al was ik ook nu nerveus.
“Maak het je gemakkelijk. Zin in een sigaret?”, vroeg ze en nu klonk er iets beverigs in haar stem.
“Alstublieft”, antwoordde ik beleefd.
“Ik zou graag aangesproken willen worden met ‘je’ en ‘Margot’”, zei ze terwijl ze me de sigaret aanbood en vuur gaf.
“Tenminste door jou", voegde ze eraan toe.
In haar ogen lag een gloed die me wel beviel. Terwijl ik de rook dankbaar inhaleerde, bekroop me een onheilspellend gevoel, dit was te mooi om waar te zijn, een directrice die haar ontving in haar kamer, die zich bij haar voornaam liet noemen. Speelde ze een spelletje en zou ze me straks weer in een cel laten zetten?
Ze was tegenover me gaan zitten en leek net als ik gespannen, haar nauwe jurk was nu naar boven gekropen en ontblootte het grootste deel van haar mooie, lange, gebruinde benen.
“Voordat we verder gaan met ons gesprek, een wijntje?”
Opnieuw trilde haar stem licht en de rollen leken omgedraaid, ik had geen notie van hoe het vervolg zou zijn maar voor dit moment had ik al meer dan ik me had kunnen wensen, ik moest er maar van genieten want straks wachtte de cel weer.
“Oh, graag”, antwoordde ik.
Nadat ze me een glas wijn had aangereikt kwam ze naast me zitten op de bank, haar knieën wezen mijn richting uit en er zat niet veel ruimte tussen onze benen. Ik voelde bij de gedachten die ik had mijn schaamlippen langzaam opzwellen, een weg zoekend in mijn strak zittende spijkerbroek. Mijn benen wilden iets van de opkomende spanning kwijt en ik wreef ze beurtelings tegen elkaar aan om ze vervolgens weer te spreiden, terwijl ik mijn armen kruislings over mijn benen hield, in de hoop dat het niet op zou vallen.
“Zoals ik je al zei Vanessa, kun je als je een beetje meewerkt het een stuk beter krijgen dan de andere gevangenen.”
Ze stopte even en nipte aan haar glas.
“Samen met Michelle regel ik de gang van zaken hier en we hebben beiden een eigen kamer en veel privacy. We zijn vriendinnen en hebben de vrije hand in de regels en de toepassing daarvan.”
Ik luisterde en voelde me licht in mijn hoofd, haar hand had ze nu op de bank direct naast mijn been gelegd en deze kroop langzaam mijn richting uit. Toen ze even later zacht over mijn bovenbeen streelde, stokte mijn adem.
“Ik zou je tijd hier zo aangenaam mogelijk kunnen maken en een baantje voor je kunnen regelen. Je zal ook kennismaken met Michelle en…”
Ze werd onderbroken door de telefoon die ratelde in het kantoor waar we net zaten. Totaal verrast en niet goed wetend hoe mijn jubelstemming te verbergen, was ik opgestaan en wandelde naar de haard waarboven de foto hing die bij binnenkomst mijn aandacht had getrokken. Ik voelde me opgewonden en loom worden, ik wandelde door de kamer en bewonderde de rest van het interieur.
De beeldjes, suggestieve schilderijen en foto’s gaven me een relaxt gevoel, alles ademde lesbische liefde en het kon bijna niet anders dan dat deze vrouw net als ik, buitengewone aandacht had voor vrouwelijk schoon; dat zou meteen haar benadering verklaren.
“De rest van de dag ben ik niet beschikbaar en ik zal Michelle vragen de zaken te regelen”, hoorde ik haar zeggen.
Ik kreeg het warm en mijn adem stokte in mijn keel. Vervolgens belde ze naar Michelle en zei dat ze de rest van de dag bezet was en eindigde met ‘kus’ of zoiets, nog gevolgd door iets dat ik niet goed kon verstaan maar leek op ‘hou van je’. Ik was weer voor de haard gaan staan toen ze binnen kwam en besloot te blijven kijken naar de foto en hoopte haar daarmee iets te zeggen.
Margot was achter me komen staan en had de deur achter zich gesloten.
“Vind je hem mooi?”, vroeg ze.
Ik slikte opzichtig en mijn glas beefde in mijn hand.
“Ja, prachtig is ie”, bracht ik uit en kon de trilling in mijn stem niet verbloemen.
“Je haar is prachtig Vanessa”, fluisterde ze zacht en ze liet mijn haren door haar handen glijden.
“Je wilt geen mannen meer zei je zelf. Heb je het wel eens met een vrouw gedaan?”
Haar stem klonk bijna hees en ik voelde hoe haar adem vermengt met een milde parfum, mijn hals streelde. Ik zoog de golven die mijn neus en mond bereikten gulzig in me op, en sloot mijn ogen alsof ik droomde. Zachtjes beet ik op mijn onderlip.
“Eén keer”, stamelde ik.
Haar handen bewogen nu over mijn taille en kropen langzaam naar mijn heupen, haar lippen streelden mijn hals en ik smolt weg terwijl ik mijn lichaam tegen haar aan liet leunen; mijn benen voelden als was en mijn knieën knikten. Ik trok haar hoofd dichter naar me toe om haar mond nog steviger in mijn hals te voelen. Haar tong streelde mijn oorlel en maakte ronde bewegingen in mijn oorschelp.
Ik zette mijn glas op de schouw zodat ik mijn handen vrij had en draaide mijn lichaam naar haar toe, het gevoel van haar wonderbaarlijke lijnen onder de soepele stof van haar jurkje en haar lichaamswarmte maakten me geil.
Wordt vervolgd...
Vanessa
Let wel...niet door mij geschreven maar dit prachtig erotisch verhaal moet gedeeld worden...Knikker
In de zalige nacht die volgde en ik mijn eerste lesbische ervaring beleefde, was het overduidelijk aanwezig; dat gevoel, dat niet aflatende gevoel dat ik had als ik in gezelschap van mooie vrouwen verkeerde. Het gevoel dat ik eerst niet kon plaatsen. Ik had het steeds ontkend, het weggestopt, héél diep.
Nu ik mijn liefde kon delen met Anette en ongeremde seks beleefde ging er een wereld, een paradijs voor mij open. Helaas zou ze kort daarna naar Canada vertrekken omdat haar man er een baan kreeg aangeboden. Ik hoopte dat ze voor mij zou kiezen maar het mocht niet zo zijn.
Aanzwellende voetstappen en gerammel van sleutels lieten me ontwaken uit mijn overpeinzingen. Een bewaakster kwam binnen en vroeg me met haar mee te gaan.
“Ik breng je naar de directrice, zij neemt alles met je door en beslist op welke vleugel je de komende maanden gedetineerd blijft.”
Ik liep zwijgend mee niet wetend wat me boven het hoofd hing. We stonden stil voor een raamloze deur en ze gelastte mij te wachten. Zelf ging ze naar binnen om vrijwel direct terug te keren met het verzoek verder te komen.
Aarzelend en schaamtevol liep ik het vertrek binnen en stond plotseling tegenover de vrouw die ik achter de balie bij de ingang had zien staan en waarvan ik me afvroeg wat zo’n knappe verschijning deed tussen de muren van een gevangenis. In de korte tijd dat ik moest wachten en mijn ogen nauwelijks van haar af kon houden, had ze indruk op me gemaakt en ik fantaseerde in al mijn ellende van dat moment over haar en mij. De vrouw waarvan ik zeker wist dat ze de komende maanden niet van mijn netvlies zou verdwijnen en ook al was ze niet lijfelijk aanwezig, mijn celgenoot zou zijn.
“Je kunt gaan Mathilde, je hoeft niet te wachten. Als ik klaar ben bel ik je wel.”
Het was kennelijk de gewoonte dat een bewaakster op de gang moest wachten tot de directrice de procedure met de veroordeelde had doorgenomen. Haar stem klonk zwoel en aangenaam, het soort stem dat hoort bij sterren in pornofilms, diep, sexy en met een prettige ondertoon die me nog onzekerder maakte dan ik al was.
Ze stak haar hand naar me uit die ik beverig vasthield. Terwijl ze haar bril afzette stelde ze zich voor. Nu keek ik in een paar prachtige ogen met lange wimpers.
“Ik ben Margot. Ga zitten.”
Ik deed wat ze vroeg en sloot heel even mijn ogen alsof ik niet kon geloven dat dit de werkelijkheid was; nog mooier dan ze aan de balie had geleken zat ze voor me, het haar dat net nog met een bandje bijeen was gebonden viel nu over haar schouders en deed haar gezicht nog mooier uitkomen.
Ze liep wat heen en weer en de bewegingen van haar heupen, de soepele tred en het strak om haar lichaam getrokken halterjurkje deden me mijn benen tegen elkaar knijpen.
Bewonderend volgde ik haar bewegingen en zag de ronding van haar navel en de overgang van haar ranke buik naar haar benen die zich mooi aftekenden in de zachte stof.
Onder haar borsten ging de jurk over in een kraagje dat soepel om haar schouders hing.
Ze legde een dossier op het bureau terwijl ze ging zitten. Ze keek me even aan toen ze de map voor haar open sloeg.
“Je ex heeft je er aardig ingeluisd hé?”
Ik sloeg mijn ogen neer en antwoordde bevestigend. In de momenten van stilte waarin de directrice het dossier doornam bedacht ik, dat waar ze me ook heen stuurde, ik de komende dagen en maanden in mijn cel zou fantaseren, ik zou haar aanraken, haar mooie huid strelen, haar naakte lichaam kunnen voelen. Ik zou mezelf vingeren en in gedachten met mijn lippen over haar…
Ik werd uit mijn mijmeringen gehaald doordat ze haar keel schraapte.
“Je bent nerveus en gespannen, bovendien heb je schaamte omdat je eigenlijk buiten jouw schuld hier zit. De buitenwereld weet immers niet hoe het allemaal in elkaar steekt.”
Eindelijk iemand die me begreep, die precies wist hoe het zat.
“Ik vind eigenlijk ook niet dat je achter de tralies thuishoort. Je weet dat je bij goed gedrag eerder vrij kunt komen?”
Ik knikte kort. Ze keek me nu aan met een glimlach op haar mooie gezicht.
“Je bent knap”, zei ze terwijl ze me bleef opnemen. Ik wist niet goed waarheen te kijken en vermande me.
“Dank u. Ik zal het maar opnemen als een compliment maar daar heb ik weinig aan in een cel”, antwoordde ik.
Het was er uit voor ik er erg in had. Mijn antwoordt had iets brutaals en het kon me eigenlijk ook allemaal niet schelen. Wat had ik te verliezen?
“Ik heb en wil nimmer meer iets met mannen!” Ze citeerde een zin uit het proces verbaal die ik gezegd zou hebben, maar allang weer was vergeten. Ze keek me opnieuw aan met dezelfde glimlach en ik lachte aarzelend terug.
“Kom mee naar mijn kamer, dan kun je wat ontspannen”. Ze ging me voor en een heerlijke parfum vulde mijn neusgaten.
De kamer was gezellig ingericht, mijn oog viel op een foto die boven de haard hing waarop vier vrouwenlippen elkaar zoenden voor een wazige vervaagde achtergrond waarop zich prachtige vrouwenborsten en tepels aftekenden. Op de schouw stond een beeldje van een naakte vrouw. Ik durfde al direct bij binnenkomst niet te laten merken dat het mijn aandacht trok en keek direct weer weg. Niets in de kamer wees erop dat je hier binnen de muren van een gevangenis verbleef.
De tuindeuren stonden open en kwamen uit op een grote omheinde tuin, de schuttingen waren meer dan twee meter hoog, niemand die je er zou kunnen zien. Dat alleen al gaf me een beter gevoel al was ik ook nu nerveus.
“Maak het je gemakkelijk. Zin in een sigaret?”, vroeg ze en nu klonk er iets beverigs in haar stem.
“Alstublieft”, antwoordde ik beleefd.
“Ik zou graag aangesproken willen worden met ‘je’ en ‘Margot’”, zei ze terwijl ze me de sigaret aanbood en vuur gaf.
“Tenminste door jou", voegde ze eraan toe.
In haar ogen lag een gloed die me wel beviel. Terwijl ik de rook dankbaar inhaleerde, bekroop me een onheilspellend gevoel, dit was te mooi om waar te zijn, een directrice die haar ontving in haar kamer, die zich bij haar voornaam liet noemen. Speelde ze een spelletje en zou ze me straks weer in een cel laten zetten?
Ze was tegenover me gaan zitten en leek net als ik gespannen, haar nauwe jurk was nu naar boven gekropen en ontblootte het grootste deel van haar mooie, lange, gebruinde benen.
“Voordat we verder gaan met ons gesprek, een wijntje?”
Opnieuw trilde haar stem licht en de rollen leken omgedraaid, ik had geen notie van hoe het vervolg zou zijn maar voor dit moment had ik al meer dan ik me had kunnen wensen, ik moest er maar van genieten want straks wachtte de cel weer.
“Oh, graag”, antwoordde ik.
Nadat ze me een glas wijn had aangereikt kwam ze naast me zitten op de bank, haar knieën wezen mijn richting uit en er zat niet veel ruimte tussen onze benen. Ik voelde bij de gedachten die ik had mijn schaamlippen langzaam opzwellen, een weg zoekend in mijn strak zittende spijkerbroek. Mijn benen wilden iets van de opkomende spanning kwijt en ik wreef ze beurtelings tegen elkaar aan om ze vervolgens weer te spreiden, terwijl ik mijn armen kruislings over mijn benen hield, in de hoop dat het niet op zou vallen.
“Zoals ik je al zei Vanessa, kun je als je een beetje meewerkt het een stuk beter krijgen dan de andere gevangenen.”
Ze stopte even en nipte aan haar glas.
“Samen met Michelle regel ik de gang van zaken hier en we hebben beiden een eigen kamer en veel privacy. We zijn vriendinnen en hebben de vrije hand in de regels en de toepassing daarvan.”
Ik luisterde en voelde me licht in mijn hoofd, haar hand had ze nu op de bank direct naast mijn been gelegd en deze kroop langzaam mijn richting uit. Toen ze even later zacht over mijn bovenbeen streelde, stokte mijn adem.
“Ik zou je tijd hier zo aangenaam mogelijk kunnen maken en een baantje voor je kunnen regelen. Je zal ook kennismaken met Michelle en…”
Ze werd onderbroken door de telefoon die ratelde in het kantoor waar we net zaten. Totaal verrast en niet goed wetend hoe mijn jubelstemming te verbergen, was ik opgestaan en wandelde naar de haard waarboven de foto hing die bij binnenkomst mijn aandacht had getrokken. Ik voelde me opgewonden en loom worden, ik wandelde door de kamer en bewonderde de rest van het interieur.
De beeldjes, suggestieve schilderijen en foto’s gaven me een relaxt gevoel, alles ademde lesbische liefde en het kon bijna niet anders dan dat deze vrouw net als ik, buitengewone aandacht had voor vrouwelijk schoon; dat zou meteen haar benadering verklaren.
“De rest van de dag ben ik niet beschikbaar en ik zal Michelle vragen de zaken te regelen”, hoorde ik haar zeggen.
Ik kreeg het warm en mijn adem stokte in mijn keel. Vervolgens belde ze naar Michelle en zei dat ze de rest van de dag bezet was en eindigde met ‘kus’ of zoiets, nog gevolgd door iets dat ik niet goed kon verstaan maar leek op ‘hou van je’. Ik was weer voor de haard gaan staan toen ze binnen kwam en besloot te blijven kijken naar de foto en hoopte haar daarmee iets te zeggen.
Margot was achter me komen staan en had de deur achter zich gesloten.
“Vind je hem mooi?”, vroeg ze.
Ik slikte opzichtig en mijn glas beefde in mijn hand.
“Ja, prachtig is ie”, bracht ik uit en kon de trilling in mijn stem niet verbloemen.
“Je haar is prachtig Vanessa”, fluisterde ze zacht en ze liet mijn haren door haar handen glijden.
“Je wilt geen mannen meer zei je zelf. Heb je het wel eens met een vrouw gedaan?”
Haar stem klonk bijna hees en ik voelde hoe haar adem vermengt met een milde parfum, mijn hals streelde. Ik zoog de golven die mijn neus en mond bereikten gulzig in me op, en sloot mijn ogen alsof ik droomde. Zachtjes beet ik op mijn onderlip.
“Eén keer”, stamelde ik.
Haar handen bewogen nu over mijn taille en kropen langzaam naar mijn heupen, haar lippen streelden mijn hals en ik smolt weg terwijl ik mijn lichaam tegen haar aan liet leunen; mijn benen voelden als was en mijn knieën knikten. Ik trok haar hoofd dichter naar me toe om haar mond nog steviger in mijn hals te voelen. Haar tong streelde mijn oorlel en maakte ronde bewegingen in mijn oorschelp.
Ik zette mijn glas op de schouw zodat ik mijn handen vrij had en draaide mijn lichaam naar haar toe, het gevoel van haar wonderbaarlijke lijnen onder de soepele stof van haar jurkje en haar lichaamswarmte maakten me geil.
Wordt vervolgd...
Vanessa
Let wel...niet door mij geschreven maar dit prachtig erotisch verhaal moet gedeeld worden...Knikker
Lees verder: Gevangenis - 2
Trefwoord(en): Gevangenis,
Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10