'Goedemiddag, je mag naar kamer 3'. Ik ging in de kamer zitten, en wachtte op de tandarts. Ik ben Chantal, 20 jaar, 1,73 lang, blond haar, blauwe ogen, beetje gezet, en cup D. Bang voor de tandarts was ik niet, maar het was ook niet de plezierigste man. Ook nu had hij weer heel veel commentaar op mijn tandenpoetsen. Ik liet hem maar praten, maar het kwam er op neer dat er wel even een gaatje gevuld moest worden. 'Vind je het erg als mijn assistente dat even doet?', vroeg hij vriendelijk. Ik had daar geen moeite mee. 'Dan komt ze er zo aan', zei de tandarts,en hij ging naar de volgende patiënt. Ik lag in de stoel te wachten, en daar kwam inderdaad de assistente binnen. Even moest ik mezelf bijeenrapen. Er kwam een meid binnen. Ze stelde zich voor als Judith. Ze bleek 25 te zijn. Ik schatte haar eerder op 19. Ze was 1,75 lang, had kort blond haar tot haar schouders, blauwe ogen, slank, en had een redelijk kleine cup. Ik gok cup B. Ze deed de stoel weer naar achteren, en ze legde uit wat de bedoeling was. Ze zou proberen het zo weinig mogelijk pijn te laten doen. Ik liet het maar gebeuren, maar toen zag ik in de heldere blauwe ogen van Judith. Meteen schoot het liedje door mijn hoofd. 'Het is altijd lente in de ogen van de tandartsassistente'. Ik schoot even in de lach. 'Wat is er?', vroeg Judith glimlachend? 'Oh niks, ik dacht even aan dat liedje over de ogen van de tandartsassistente', zei ik. Ze glimlachte lief naar me. 'Bedankt voor het compliment over mijn ogen', zei ze met een knipoog. Ik voelde me ontspannen. Zelfs toen Judith begon het gaatje een beetje groter te maken, bleef ik maar in die mooie blauwe ogen kijken. Ik voelde de boor niet.

Het gaatje werd gevuld, en Judith deed de stoel weer rechtop. 'Zo, jij kan er weer tegenaan', zei ze. Ik bedankte haar vriendelijk. Ik had nog wel even willen blijven, maar ja, dat valt wel erg op. Ik maakte de afspraak voor de volgende keer, en stapte in mijn auto. Ik startte de auto, toen er plots op het raampje werd getikt. Het was Judith!. Snel deed ik de deur open. 'Het klinkt misschien raar, maar kun je mij misschien even thuis afzetten?'. Natuurlijk kon dat, en Judith stapte snel in. Ze bleek op de route naar huis te wonen. Tijdens het rijden babbelden we wat door. Ze wees een groot huis aan met een grote oprit. 'Hier woon ik', zei ze. Het was een groot huis. Ik deed de motor uit. 'Wil je anders nog even wat drinken?', vroeg ze met een lief gezicht. Ik kon natuurlijk geen nee zeggen. Ik liep achter haar de keuken in, en toen gebeurde het. Ze draaide zich om, en stortte zich vol op me. We begonnen met veel passie te zoenen. Haar handen legde ze op mijn billen. 'Hmm Chantal, hier wachtte ik al op sinds ik je zag'. Alle 2 waren we zo geil als boter. Judith nam me al zoenend mee naar haar kamer, waar de eerste kledingstukken al in de ronde vlogen. We vielen op bed. Ik onder, Judith boven. 'Ik wou je eigenlijk in de behandelkamer al nemen', fluisterde ze zacht in mijn oor. Ze daalde af, en schoof mijn slipje opzij. Ze begon zachtjes met likken. 'Je bent de eerste patiënt die zo lekker is', fluisterde ze. Ik kon alleen maar kreunen. Kreunen van genot. We gingen in 69 liggen, en toen pas merkte ik dat ze echt super slank was. Haar kontje was dan ook nagenoeg plat. Precies wat ik lekker vond. Ik likte haar poesje, en zij de mijne. Het kutje van Judith werd natter en natter. En ja hoor, daar begon ze te schudden als een gek. 'Ooh Chantal!!', gilde ze uit, en een harde straal kutvocht kwam over mijn gezicht. Ze ging meteen van mij af, en ging tussen mijn benen zitten. Het 3 vingers begon ze mij te vingeren. Ik voelde dat ik ging komen. 'Judith, kijk me aan!', zei ik. Judith keek me zwoel aan, met die mooie blauwe ogen. Ik kwam klaar als nooit tevoren. Judith kwam op me liggen, en we zoenden. Lang, lang en intens. Steeds zagen we elkaar even aan. 'blijf vannacht bij me', Vroeg Judith aarzelend. 'Ik blijf je hele leven bij je', fluisterde ik haar.

Sinds dat tandartsbezoekje zijn Judith en ik een stel. We zijn al 3 jaar bij elkaar, en wonen inmiddels samen. En elke dag als ik naast haar wakker wordt, en ze kijkt me aan, denk ik maar 1 ding. 'Het is altijd lente, in de ogen, van de tandartsassistente'