De zestienjarige Kelly Jason stond met haar koffer voor een eeuwenoud klooster en ze trok aan het koord dat aan de voordeur hing. Binnen klonk het geluid van een koeienbel en precies één minuut later werd de deur opengedaan. Een non van zestig jaar, gekleed in een zwart habijt en een witte kap op haar hoofd keek haar aan en vroeg kortaf: ‘Ben jij die nieuwe?’

Kelly knikte en de non maakte met een kort hoofdgebaar duidelijk dat ze haar moest volgen. Gezellig mens, dacht Kelly en liep achter de non aan.

Die liet haar de eetkamer, de slaapzaal, de doucheruimte en de studiezaal zien.

‘Voorlopig genoeg,’ gromde de non en gaf Kelly een aantal papieren met de huisregels, het lesprogramma en het corveerooster: ‘Morgen ken je dit allemaal uit je hoofd, begrepen?’

‘Ja mevrouw.’

‘Ja zuster Griselda! Je spreekt een zuster altijd met zuster en haar naam aan.’

‘Ja, zuster Griselda.’

‘Goed, nu je koffer uitpakken in de slaapzaal en daarna naar de eetzaal waar de lunch gebruikt wordt. Aan het eind van de middag krijg je een uniform dat iedereen verplicht is om te dragen.’

‘Ja, zuster Griselda.’

De non verdween en Kelly zuchtte. Ze kon niet geloven dat ze hier de komende jaren zou verblijven, omdat haar ouders door een tragisch auto-ongeluk om het leven waren gekomen. Ze had een zware tijd achter de rug en omdat ze geen familie meer had, was ze door de rechter in deze kostschool geplaatst. Kelly was 1.61 meter lang, had lange, rode haren, die ze bijna altijd in een paardenstaart droeg, groene ogen en was tenger gebouwd. Voor haar borsten had ze een b-cup nodig en had een klein kontje. Dat haar verblijf in deze kostschool in een ware nachtmerrie zou veranderen, wist ze nog niet, want anders was ze er vandaag beslist niet naartoe gekomen.

In de slaapzaal pakte ze haar koffer uit en borg haar spullen op in een kast dat naast haar bed stond. Ze telde zestien bedden in twee rijen van acht tegenover elkaar. Daarna liep ze naar de eetzaal waar vijftien meisjes aan een lange tafel zaten te eten. In het midden stond een soepterrine en een schaal met broodjes. Zwijgend aten de meisjes en de stilte die er heerste was op zijn minst gezegd, spookachtig. Kelly nam plaats en schepte wat soep in haar kom. Geen van meisjes had opgekeken, toen ze dat deed en ze vroeg zich af of het verboden was om te praten. Toen zag ze in de hoek van de eetzaal een andere non zitten, die met een streng gezicht toezicht hield.

Kelly keek opzij naar het meisje dat naast haar zat en zei: ‘Hoi, ik ben Kelly.’ Het meisje keek eerst naar de non die net een andere richting opkeek en siste: ‘Sssttt… we mogen niet praten onder het eten.’

‘Wat, niet praten?’ Wat is dit, dacht Kelly verbaasd? De meisjes aten zwijgend door en toen ze klaar waren, brachten ze hun kom terug naar de keuken en verlieten de eetzaal. Op de gang fluisterde het meisje dat naast Kelly zat: ‘Ik ben Rebecca en we gaan nu naar de lessen. Eerst Frans en daarna godsdienst. Zorg dat je de regels en het lesprogramma goed kent, want anders krijg je problemen.’

‘Maar ik…’ Kelly wilde nog wat zeggen, maar Rebecca was al met de andere meisjes doorgelopen. Na de lessen kreeg Kelly haar uniform dat bestond uit: een zwarte rok tot over haar knieën, een zwart jasje, een wit hemd en een stropdas met een blauw motief. Zwarte schoenen en sokken maakten het uniform compleet. Op de corveelijst zag ze dat ze met Rebecca in de wasruimte ingedeeld was.

Toen ze daar aankwam, was Rebecca al bezig met het opvouwen van de was en ze keek verheugd op toen ze Kelly zag.

‘Hoi, Kelly. Leuk dat we samen voor vandaag hier ingedeeld zijn.’ Kelly bekeek Rebecca eens goed en ze zag een leuke meid met kortgeknipte zwarte haren, bruine ogen en was ongeveer even lang als zijzelf. Zo te zien had ze c-cup borsten en een iets flinker figuur.

‘Mogen we hier wel praten?’ vroeg Kelly voorzichtig, want achter in de wasruimte zat een non met een iets vriendelijker gezicht dan Griselda.

‘Ja, tijdens onze huishoudelijke klusjes mogen we praten en daar in de hoek zit zuster Ursula. Die is altijd vriendelijk, maar pas op voor Griselda.’

‘Waarom?’

‘Omdat ze de hoofdzuster en de baas hier is. De andere zusters zijn bang voor haar, omdat ze een machtspositie heeft.’ Kelly wilde nog wat vragen, maar Rebecca wees haar op een flinke stapel wasgoed die opgevouwen moest worden.

‘Laten we dat eerst doen. Daarna mogen we een uurtje naar buiten toe en dan laat ik je de tuin zien.’ Kelly knikte en samen werkten ze zich door de stapel wasgoed heen. Rebecca liet haar vervolgens de tuin zien en vertelde iets over haar leven. Haar ouders waren altijd voor hun werk weg en hadden haar daarom op deze kostschool geplaatst. Kelly vond haar aardig en was blij dat ze al zo snel een vriendin gevonden had. Na een uurtje in de grote tuin te zijn geweest, haastten de meiden zich naar binnen voor het avondeten. Vooraf bedankten ze God voor deze maaltijd. Vervolgens werd er weer, onder toeziend oog van Griselda, in doodse stilte gegeten. Na het eten mochten de meisjes nog een uurtje in de studieruimte doorbrengen en toen dat voorbij was, was het tijd om de tanden te poetsen en naar bed te gaan. Om negen uur in de avond lagen de zestien meisjes in bed en ging het licht uit. Waar ben ik in godsnaam terecht gekomen vroeg Kelly zich verbitterd af. Een belachelijk streng regime en ’s avonds al om negen uur naar bed.

‘Ik ben benieuwd hoe laat we morgenvroeg moeten opstaan?’ zei ze stilletjes in zichzelf. Ze vreesde heel vroeg in de ochtend. Voordat Kelly in slaap viel, zwaaide de deur van de slaapzaal twee keer zachtjes open en verscheen het gezicht van Griselda, dat inspecterend rondkeek. Schijnbaar zag ze niets wat tegen de regels was en bleef de deur de rest van de nacht dicht.

Kelly haar vrees werd werkelijkheid, want om zes uur in de ochtend klonk er een hard zoemend geluid ten teken dat de meisjes op moesten staan. Dertig seconden later stonden vijftien meisjes kaarsrecht naast hun bed en keken recht vooruit. Kelly draaide zich nog eens een keer om en Rebecca schudde haar wakker. Ze fluisterde: ‘Opstaan Kelly, want als Griselda ziet dat je nog in bed ligt, zwaait er wat voor je.’ Met tegenzin kwam Kelly haar bed uit en ze stond net op tijd naast haar bed, toen Griselda de slaapzaal in kwam gelopen. Met een nors gezicht liep ze rond en inspecteerde de slaapzaal.

‘Bed opmaken en dan douchen!’ gromde ze kortaf en verdween weer.

Tijdens het douchen zag Kelly dat twee meisjes met elkaar aan het vrijen waren. Een meisje met lange blonde haren, piepkleine borsten en een beugel, hield een iets langer meisje met halflange, krullende, bruine haren met grote borsten vast. Ze tongzoenden hevig en streelden elkaars kutje met hun middelvinger. Kelly haar mond viel open van verbazing en ze schrok toen iemand van achteren op haar schouder tikte: ‘Dat zijn Grace en Ruth. Ze zijn verliefd op elkaar en beiden al zeventien jaar. De vijf minuten die we krijgen om te douchen, is de enige privacy die we hebben. Er is dan geen zuster in de buurt die ons in de gaten houdt. Zij maken daar iedere ochtend gebruik van.’

Kelly keek Rebecca verbaasd aan en zag dat de overige meisjes stoïcijns voor zich uitkeken. Grace en Ruth bleven heftig tongen en Kelly kon haar blik niet van hen afwenden. Ze kreeg jeuk aan haar clitoris en moest zich beheersen om zichzelf niet te gaan strelen. Onverwachts zaten ze zonder water en dat was het sein dat ze zich konden aankleden. Vervolgens werd er na het ochtendgebed in stilte ontbeten. Kelly moest constant aan die twee meisjes denken en wenste dat zij een van die twee was geweest.

De rest van de dag verliep hetzelfde als de vorige. Na het ontbijt volgden ze lessen, daarna werd er geluncht, weer gevolgd door lessen en na de corveedienst mochten ze een uur de tuin in, waarna het avondeten opgediend werd. In de avond mochten ze nog een uurtje naar de studieruimte en toen dat voorbij was, was het alweer bedtijd. Kelly baalde ervan dat er geen radio, televisie of welk soort vermaak dan ook aanwezig was. Ze gruwde van het schooluniform dat ze moest dragen en werd gek van al die stiltes.

In bed moest ze weer denken aan die twee meisjes onder de douche en onbewust begon ze haar clitoris te strelen. Ze voelde dat ze nat werd en stopte twee vingers in haar vagina. Ze bewoog die steeds sneller op en neer. Ze kreunde en zag Grace en Ruth voor zich. Ze ging zo in haar masturberen op dat ze niet in de gaten had dat de deur van de slaapzaal langzaam openging. Een donkere gedaante sloop naar haar bed waar de dekens door haar bewegingen iets op en neer bewogen. Plots werden de dekens van haar af getrokken en een felle zaklamp scheen in haar gezicht. Snel trok Kelly haar hand tussen haar benen weg, maar de gedaante had het allemaal gezien: ‘Wat ben jij aan het doen, duivelskind?’ loeide Griselda woest. Kelly die zich rot geschrokken was, stotterde: ‘Nie… nie… niets, zuster Griselda.’ Enkele meisjes die wakker waren geworden, staarden met grote ogen naar dit tafereel wat Griselda nog woester maakte: ‘Slapen jullie! En jij, meekomen!’ Ze trok Kelly uit haar bed en sleepte haar de slaapzaal door de gang op. Daar liet ze Kelly zelf lopen en snauwde: ‘Die kant op en snel!’ Ze nam Kelly mee naar haar privékamer en deed de deur achter zich op slot. Trillend stond Kelly voor haar en durfde niet op te kijken. De non was buiten zinnen en Kelly begreep niet was ze verkeerd had gedaan.

‘Draai je om met je rug naar me toe en ga voor die tafel staan,’ snauwde de non en Kelly deed wat ze vroeg.

‘Met je buik op de tafel liggen en je armen naar voren. Nu!’ Kelly gehoorzaamde en voordat ze het besefte, zaten haar handen in twee leren riempjes vastgebonden. Ze moest haar benen spreiden en haar voeten werden met leren riempjes aan de stoelpoten vastgebonden. Kelly werd bang, want wat was hier de bedoeling van? Griselda pakte een paardrijzweep en ging achter Kelly staan. Toen Kelly doorkreeg wat ze van plan was, raakte ze in paniek en begon ze om genade te smeken. Tranen schoten in haar ogen en ze trilde over haar hele lichaam.

‘Zwijg, duivelskind dat je bent. Je hebt regel zes overtreden en ik ga die perversiteit van de duivel uit je slaan.’ Ze trok het nachtjaponnetje van Kelly omhoog en haar onderbroekje omlaag. Kelly bleef om genade smeken, maar Griselda trok ze daar niets van aan. Ze hief de rijzweep omhoog en sloeg Kelly hard op haar blote billen. Het meisje gilde het uit van pijn en trachtte zich los te rukken. Een rode streep werd zichtbaar op haar billen en in totaal sloeg Griselda haar zeven keer. Met vuurode billen en huilend van pijn, maakte Griselda haar daarna los. Ze keek Kelly grimmig aan en beet haar toe: ‘Zo, die perversiteit van de duivel heb ik eruit geslagen. Je zou blij moeten zijn, kind. En nu terug naar je bed en geen woord hierover tegen wie dan ook, want anders ben je nog niet jarig!’

Huilend en met haar ogen vol tranen strompelde Kelly terug naar de slaapzaal. Toen ze in bed wilde kruipen, sprak een meisje haar zachtjes aan.

‘Heeft Griselda je te grazen genomen?’ Kelly keek en zag dat het een van de vrijende meisjes onder de douche was. Het was het blonde meisje dat amper borsten had.

‘Ja, ze heeft me met een paardrijzweep op mijn billen geslagen,’ antwoordde Kelly beschaamd. Het meisje gaf Kelly een tube waar een soort gel in zat.

‘Hier, smeer deze verkoelende gel op je billen en je zult merken dat de pijn langzaam minder wordt.’

‘Dankjewel, Grace was het toch?’ Het meisje knikte, draaide zich om en kroop weer in haar eigen bed. Net op tijd, want de deur van de slaapzaal zwaaide open en de priemende blik van Griselda verscheen in de deuropening. Ze zag dat de meisjes allemaal sliepen en trok een tevreden gezicht. Mijn strenge aanpak werpt uiteindelijk zijn vruchten af dacht ze. Ze sloot de deur en liep terug naar haar eigen privékamer en was blij dat ze de duivel dwarsgezeten had. Ze las nog zeker anderhalf uur in de Bijbel en ging toen ook slapen.