Monique & Carla - 5

‘Nee, joh dat hoeft niet hoor.’ reageerde Carla licht geschrokken, want ze vermoedde dat dit vreemde meisje dat echt wilde doen. Ginger ging hier niet op in en keek de gang af of er niemand aan kwam lopen. Daarna trok ze haar zwarte spijkerbroek naar beneden en haar slipje volgde. Trots als een pauw showde ze het zilveren ringetje dat vlak boven haar clitoris zat.

‘Kijk, Carla! Daar zit die!’ Carla kreeg het warm en keek eventjes naar het ringetje. Vervolgens zei ze met een duizelig gevoel in haar voorhoofd: ‘Ja, ik heb het gezien en vind het vet, maar trek alsjeblief je broek weer omhoog.’ Met lichte tegenzin trok Ginger haar slipje en spijkerbroek weer op. Carla vermeed haar blik en keek naar de grote plant die in het midden van de wachtkamer stond. Ginger ging zitten, grijnsde en keek Carla verwachtingsvol aan.

‘Nu is het mijn beurt.’

‘Wat is jouw beurt?’

‘Nu wil ik jouw kutje zien.’ Carla hapte naar adem en vroeg vertwijfeld: ‘Wat bedoel je?’

‘Nou ik heb je mijn kutje laten zien en nu wil ik dat van jou ook zien. Is wel zo eerlijk, toch?’

Carla wist het niet meer en reageerde verontwaardigd: ‘Nee, je vergist je. Je hebt me je piercing laten zien die je daar hebt zitten.’

‘Klopt, maar ondertussen heb je mijn kutje kunnen zien, dus?’

‘Dus wat?’

‘Nu wil ik jouw kutje ook zien!’ Carla keek wanhopig naar het plafond, alsof daar stond geschreven wat ze moest doen. Ze wilde haar broek niet ook midden in de wachtkamer van dit ziekenhuis laten zakken. Ginger zag Carla twijfelen en gooide het over een andere boeg: ‘Ik ben lesbisch en volgens mij ben je dat ook.’

Carla was opgelucht dat Ginger van onderwerp veranderde en reageerde: ‘Dat klopt, ik ben inderdaad lesbisch. Hoe wist je dat?’

‘Vanwege je lekkere, kortgeknipt, rood koppie en het feit dat je de hele tijd met een verlangende blik naar me kijkt.’

Carla sloot haar ogen, omdat ze het gevoel kreeg dat ze gek werd. Ginger was het vreemdste meisje dat ze ooit ontmoet had. Ondanks dat begon ze te lachen en reageerde: ‘Je bent me er eentje, Ginger. Je lijkt me eigenlijk best een leuke meid. Al gedraag je je een beetje vreemd.’

‘Aha… je vindt me dus leuk?’ lachte Ginger die merkte dat Carla aan het ontdooien was.

‘Ik vind hoe je je gedraagt leuk,’ verbeterde Carla haar, ‘ik ben niet verliefd op je of zo. Ik heb trouwens al een vriendin.’

‘Heb je al eens getongd met een meisje dat een piercing door haar tong heeft?’

Carla voelde meteen nattigheid toen Ginger dit vroeg, maar antwoordde naar waarheid: ‘Nee, nog nooit.’

‘Wil je dat eens proberen?’

‘Wat, met jou?’

‘Ja, waarom niet? We vervelen ons hier toch maar en ik weet dat aan het einde van deze gang een ruimte is waar we eventjes naartoe kunnen gaan.’

Verbouwereerd keek Carla dit vreemde meisje aan en vroeg zich af hoe ze hier nu weer op moest reageren. Maar omdat ze zich alleen voelde en mogelijk nog uren moest wachten op nieuws over haar zusje, besloot ze met Ginger mee te gaan. Wat afleiding kon ze wel gebruiken.

‘Oké,’ antwoordde Carla, ‘ik ga met je mee. Waar is die ruimte precies?’ Ginger was verrast dat ze Carla zover had gekregen om mee te gaan en stond op.

‘Kom maar mee. Het is niet ver en we hebben daar ten minste wat privacy.’

Ze liep voorop naar het einde van de lange gang en bleef daar staan. Ze keek om zich heen en opende een deur die niet op slot zat. Carla liep achter haar aan en Ginger deed de deur acht zich dicht.

‘Dit is een groot schoonmaakhok en deze ruimte loopt vrij ver door. Aan het einde staat een bed en halverwege allemaal rekken met schoonmaakspullen.’ Carla knikte en liep gespannen achter Ginger aan. Ze besefte dat ze hier helemaal niet mochten komen, wat het wel weer spannend maakte. Aan het einde van de ruimte ging Ginger op het bed zitten en lachte naar Carla: ‘En wat vind je ervan. Is dit een chille ruimte of niet?’

‘Ja, eigenlijk wel,’ antwoordde Carla terwijl ze rondkeek, ‘en nu?’

‘Nu wil ik jouw kutje zien?’

‘Ik dacht dat je wilde tongzoenen?’

‘Oké, dan doen we dat eerst.’ Ginger opende haar mond een beetje en boog zich naar Carla toe. Die opende haar mond ook en wat volgde was een tongzoen, waarbij Carla het zilveren bolletje dat door Gingers tong zat, duidelijk voelde. Het was voor Carla de eerste keer dat ze dit meemaakte en ze vond het heel vreemd. Als ze mijn vriendin zou worden, dan was het toch wel even wennen, dacht ze onder het zoenen. Na een minuut

stopte Ginger met tongen en vroeg nieuwsgierig: ‘En, hoe vond je het?’

‘Eh… vreemd. Maar het ging wel.’

‘Ging wel? Vond je het niet lekker?’

‘Jawel, maar ik voelde die piercing constant en dat was even wennen.’

Ginger grijnsde breeduit en liet Carla eraan herinneren dat zij haar kutje ook nog mocht zien. Ze is het nog niet vergeten, dacht Carla en maakte de riem van haar broek los en liet die met haar tanga slipje naar beneden zakken.

‘Wauw!’ riep ze, ‘Dat ziet er goed uit!’ Ze liet zich van het bed afglijden en ging op haar knieën voor Carla zitten. Ze bewonderde het gladgeschoren kutje en liet er vervolgens geen gras over groeien. Ze deed de schaamlippen ietsjes uit elkaar en zachtjes begon ze met likken. Carla kreunde toen ze het zilveren bolletje over haar clitoris voelde gaan. Het was een apart gevoel waar ze behoorlijk nat van werd. Ginger merkte dat Carla ervan genoot en drukte haar lange tong iets steviger tegen Carla’s clitoris. Ze proefde het sap dat vrijkwam en je kon zeggen van Ginger wat je wilde, maar beffen kon ze. Carla voelde na enige tijd dat een orgasme op komst was en spoorde Ginger aan niet te verslappen. Die zorgde ervoor dat het zilveren balletje vaak de clitoris schampte en op een gegeven moment was het zover: zwaar hijgend kwam Carla klaar. Ze moest even bijkomen en zei: ‘Dat was heerlijk, Ginger! Die piercing zorgde voor een apart gevoel en…’

Plotseling zwaaide de deur van het schoonmaakhok open en een van de schoonmaaksters kwam binnen. Carla trok haar broek snel omhoog en beide meiden doken weg onder het bed. Ginger deed haar wijsvinger voor haar mond en fluisterde: ‘Stil zijn. Die is zo weer weg.’

De schoonmaakster pakte een nieuwe fles van een schoonmaakmiddel en verliet het schoonmaakhok. Ze kropen onder het bed vandaan en Carla zei nerveus: ‘Laten we maar weer terug naar de wachtkamer gaan voordat er weer iemand binnenkomt.’

‘Is goed,’ reageerde Ginger gelaten, ‘we hebben ons pleziertje gehad en ik vond het best fijn.’

‘Ja, ik ook, Ginger.’

Even later zaten ze weer samen in de wachtkamer wat te kletsen, maar onverwachts kondigde Ginger aan dat ze naar huis moest.

‘Doei, Carla,’ was het laatste dat ze riep, toen ze vertrok en liet Carla alleen in de wachtkamer achter. Carla dacht na over wat ze het laatste uur allemaal had meegemaakt en moest erom lachen. Twintig minuten later had Carla nog een reden om te lachen, want een verpleegster kwam vertellen dat het weer beter met haar zusje ging. Ze mocht nog geen bezoek hebben en dus kon Carla gerustgesteld met de trein terug naar huis gaan. Voordat de trein vertrok, stuurde ze Monique een berichtje dat het beter ging met haar zusje, maar verzweeg het avontuurtje met de vreemde Ginger.

Monique zat, toen ze het berichtje van Carla kreeg, met haar stiefvader en zusje thuis pizza te eten. Toen ze klaar was, keek ze op haar gsm en las het berichtje van Carla. Gelukkig, dacht ze en ging vervolgens naar haar kamer. Daar vertelde ze Carla dat ze thuis uit de kast was gekomen en dat ze vriendinnen waren. Over het avontuurtje met Dorien zweeg ze. Dat was toch maar eenmalig, dacht ze. Carla zat op dat moment in de trein op weg naar huis en las het berichtje pas toen ze weer thuis was. Ze stuurde Monique meteen een berichtje terug. Ze schreef dat ze het chill vond dat ze het thuis van hun tweetjes verteld had. Verder stelde ze voor om de volgende dag ‘s avonds bij haar thuis af te spreken. Monique las het berichtje en stemde verheugd toe, want ze miste Carla eigenlijk wel. Tevreden sloot ze haar ogen en ging lekker slapen.

De volgende dag zat Monique met een boos gezicht tijdens de les anatomie in de klas naast Judith. Die vroeg zich af waarom Monique bij het binnenkomen in het lokaal haar een ijselijke blik had toegeworpen. Ze pakte een blaadje en schreef erop: waarom keek je net zo boos naar me? Ze schoof Monique het blaadje toe die het vluchtig las. Ze schreef eronder: dat weet je zelf heus wel! Judith las het antwoord dat Monique gegeven had en ze schreef er een vraagteken onder. Monique antwoordde vervolgens: waarom heb je Annelies verteld dat je mij en Carla in café de Brouwketel heb zien zoenen?

Judith antwoordde: ik was verbaasd dat ik je zag zoenen met een meisje en flapte dit er tegen Annelies uit. Ik wist niet dat je lesbisch bent. Monique reageerde: dan weet je het nu! Blij?

‘Annelies en Monique, wat zijn jullie aan het doen? Interesseert jullie de les niet?’ vroeg de vijftigjarige lerares onverwachts, ‘en geef dat blaadje dat jullie steeds aan elkaar doorgeven maar aan mij.’

Judith gaf het blaadje aan de lerares die het bekeek en het op haar bureau legde. Ze keek even verbaasd alsof ze niet geloofde wat erop stond. Monique keek stoïcijns voor zich uit en verwenste Judith in zichzelf. De laatste tien minuten van de les mochten ze aan een opdracht werken en de lerares riep Monique bij zich. Ze gaf haar het blaadje terug en zei: ‘Je geheim is veilig bij mij, maar wacht niet te lang met uit de kast te komen. Die fout heb ik vroeger zelf gemaakt. Het wordt dan steeds moeilijker.’ Monique keek mevrouw Slijpen verwonderd aan en vroeg: ‘Mag ik het na de les aan de klas vertellen?’

‘Is goed, meid.’ En zo stond Monique na de les voor de klas en vertelde ze dat ze lesbisch was. Op enkele meiden na, reageerde de klas positief wat Monique erg goed deed. Judith bood Monique haar excuses aan voor wat ze tegen haar nicht Annelies had gezegd. Monique accepteerde dit en was opgelucht dat ze het de klas verteld had.

‘Nu bij de supermarkt nog,’ mompelde ze in zichzelf, toen ze op weg naar de volgende les was.