Neefje Van Ex - 1

Ik had minstens vier jaar lang een relatie met Natalie gehad, en we hadden bijna twee en een half samen gewoond.
En zo ineens begon ze ruzie te maken, vond ze onze verhouding maar niks, deugde er niets meer aan me, deden we het niet vaak genoeg.
Ze had dat bijna vier weken volgehouden, want ik zit niet zo in elkaar dat ik me door een bevlieging van haar uit het veld laat slaan. Ze was wel e’s vaker wispelturig. Dat was eigenlijk haar charme, meende ik.

Maar toen ik op een middag thuis kwam van mijn werk, lag er een briefje. Ze was er van tussen met een ander, met een ‘echte vent’. En ze hoefde niks uit onze inboedel, want die ‘echte vent’ had echt alles al. En vol ongeloof zag ik hoe ze haar persoonlijke spullen en kleren die dag had meegenomen, dat haar vertrek definitief was.

Een uurtje later hing mijn schoonmoeder aan de telefoon. Ex-schoonmoeder, inmiddels dus. Reina, een leuk en warm mens. Of ik het wel redde, en dat ze het geen manier van doen vond om mij de breuk in de schoenen te schuiven, dat ze d’r eigen dochter de deur had gewezen, samen met die ‘echte vent’ van niks.
En ze stond erop dat ik vrijdagavond op haar verjaardag zou komen.
Eigenlijk had ik daar in mijn toestand helemaal geen trek in. Ook omdat ik die familieverjaardagen kende. Want de man van Reina, die ik nooit als schoonvader had gezien, was een slappe zak, en de drie zussen van die man waren bazige types die alleen maar praatten en niet het vermogen hadden te luisteren.

Maar ik ging een kleine week later toch. Om Reina. En met lekker geurtje. Omdat zij een nuchtere en warme vrouw was, een beetje een tweede moeder.
En dan stuiter je daar zo’n kamer binnen waar acht volwassenen zitten met ook nog wat kinderen. Want het klitte enorm, die familie ‘zure bom’.
En het ging er natuurlijk over. Hoe het toch kwam dat Natalie ineens vertrokken was. En waar rook is, is vuur. Drie roddelende wijven, vier doedels van kerels en een Reina die maar bediende en me soms een knipoog gaf.

Ook zat daar in die kring ene Misscha. Een blond neefje van Natalie, die ik vier jaar geleden voor het eerst en het laatst had gezien, toen een dikke mollige puber van zestien die laat op gang kwam.
En toen mijn ex te voor en te na was besproken, ging het over Misscha, hoe goed die het deed. Dat ‘ie toch al zeven jaar lang iedere dag maar weer op de fiets stapte voor vijftien kilometer heen en ook nog e’s terug. En dat terwijl hij nu een studie plus werk opleiding volgde als kok en soms ook nog e’s hele dagen in de keuken stond.

En ik bezag dat blonde neefje, dat intussen een neef geworden was, die het allemaal met een makkelijke brede glimlach wegwimpelde. Een zachtaardige slanke jongen, maar met een sterk onderstel. Zoals hij daar zat, beweeglijk en makkelijk, met lange en sterke benen waar een lichte kantoenen zomerbroek door die zithouding om heen spande. Ook om het strakke en soepele holle midden onder een wat kort gedrongen bovenlijf. En het neefje had een forse bobbel in het lichte katoen en was veel krachtiger, al was het bepaald geen sportschooltype, dan hij liet voorkomen in zijn goedlachse gedrag te midden van de zure moeder en tantes.

Maar na de loftuitingen op Misscha sloeg het prijzen om in klagend gejeremieer. Want Misscha had besloten, omdat zijn schooltijden wel regelmatig waren, maar zijn werktijden bepaald niet, een kamer in de stad te zoeken. Hij had het berekend en het kon financieel.
En opeens steeg die blonde jongen in mijn achting. Omdat hij zich niets aan het gezeur gelegen liet liggen, iets waarvan ikzelf allang in mijn wiek geschoten zou zijn. Dat wimpelde hij het met een makkelijke lach weg. Die jongen was bezig om de pot zure bommen te ontstijgen zag ik.

‘Jij had Nanno toch wat te vragen?’ zei de ene vrouw die het meest verbeten keek, de moeder van Misscha, die beurtelings van mij en naar haar blonde zoon keek.
‘Nanno heeft nu wel wat anders aan zijn hoofd,’ zei Misscha.
Toen deed ze het dus zelf. Zoals gezegd, ze luisterden niet en hadden geen gevoel voor verhoudingen.
Omdat ik toch aanverwant werk had in de bouw, en omdat Misscha morgenochtend een afspraak had met een makelaar om een paar kamers te bekijken, of ik niet met de jongen mee wilde. Ik had er kijk op, immers.

Ik had nog nooit zoveel lof toegezwaaid gekregen, want ik paste immers niet.
Maar ook kreeg ik het donkerbruine vermoeden dat Reina, de tante van de blonde jongen, mijn ex-schoonmoeder en nog steeds surrogaatmoeder, hier de hand in had. Dat Reina ergens op de achtergrond de jongen op een weg had gezet.
En misschien daarom zei ik spontaan: ‘Tuurlijk.’
Wel, dat was dan geregeld, en men nam een ander onderwerp om te herkauwen en doorkauwen, er de gal in te spuwen.

Nu was ik geen echte roker, maar voor zulke beklemmende gelegenheden, en vooral ook om de leegte thuis van de laatste dagen, ontsnapte ik aan het volkje door buiten op een terrasstoel een sigaret op te steken.
Om op adem te komen en me opeens bedenkend dat mijn ex Natalie veel meer weg had van haar tantes dan van haar eigen moeder. Die conclusie gaf me eigenlijk wel een goed gevoel, mijmerde ik.
Tot ik opeens de achterdeur hoorde en die blonde Misscha zag naderen. Ogenschijnlijk een wat timide jongen, met die glimlach; en een totaal onsportieve jongen, die gewoon van fietsen in vier jaar tijd van een mollige puber tot een slanke langbenige jongen was uitgegroeid.
‘Als het je morgen nou niet uitkomt… ik kan me voorstellen…’ begon Misscha die op de andere terrasstoel ging zitten. En het viel me opnieuw op, hoe sterk het contrast leek, die lange volle diepe dijen zo vanuit dat slanke midden, dat makkelijke van een soepel hangen, dat volle kruis. Een jongeman. In tegenstelling tot die wat zachtaardig aandoende glimlach. Waar meer achter school. Een behoorlijk sterk karakter, dat zich aan de zure familieclan ontworstelde.

‘Nee joh…’zei ik, ‘…ik vindt het prima…het verzet de zinnen. Rook je?’
‘Nee, dank je.’
‘Nou ik eigenlijk ook niet,’ zei ik grinnikend, ‘behalve als het even nodig is.
Misscha scheen het te begrijpen, lachte erom.
‘Is het hier in de stad?’ vroeg ik, doelend op de kamers die hij morgen zou gaan bezoeken. Wij dus.
‘Ja. ‘k Heb om negen uur een afspraak. Ik hoop dat je dat schikt.’
‘Waarom blijf je niet bij me logeren…’zei ik, ‘…dat scheelt je een vroege fietstocht op je vrije zaterdagochtend.’
Omdat ik het min of meer ook een uitdaging vond aan dat trio zure bommen …

Zo kwam het, dat ik een uurtje later thuis een logé had. Thuis, waar het een grote bende was, omdat ik geen lust had gehad om ook maar iets op te ruimen, te wassen of af te wassen.
‘Let maar niet op de rotzooi,’ zei ik, omdat ik wist hoe proper de familie was, mijn ex Natalie uitgezonderd.
Misscha grinnikte erom, zei dat hij morgen zijn handen wel even zou laten wapperen. En eigenlijk begon ik er steeds meer plezier in te krijgen, in die gemakkelijk jongen die nergens moeilijk overdeed en zelf overal schik in leek te hebben op zijn eigen rustige manier.

En ik moest geen drukte maken met de bedden. Hij kon voor die ene nacht wel op Natalie’s plek slapen, naast mij in bed.
Daar lag hij nog een tijdje naast me na te brommen met z’n lage zachte stem, en te grinniken, omdat alles al tien keer door en voor en uitgekauwd was in de familie en veroordeeld, maar dat hij het toch deed. Op zichzelf wonen.
‘Gelijk heb je,’ zei ik.

En of het nu kwam omdat de jongen het gewend was om alleen te slapen, of ik juist al jaren niet alleen, of de combinatie van beide.
Maar ergens die nacht werd ik wakker. Even nog menend dat ik Natalie warm voor me had liggen met mijn hand op haar borst. Even maar, in een flits, want onmiddellijk besefte dat ik achter de jongen Misscha lag, dat we als twee lepeltjes lagen, ik met mijn hand op zijn ongetrainde blonde jongensborst.

En ik vond het niet eens onplezierig. En even wenste ik dat Natalie zo aardig en vriendelijk was als haar neefje Misscha, die volwassen blonde jongen. Want dan zou ik haar zeker bij die ‘echte vent’ hebben vandaan gesleurd.
Ik glimlachte erom in het donker. Zelfs dat het me opwond zoals we warm samen lagen. Want ik had tijdens al die heftige ruzies, geen warm lijf meer gevoeld, geen blote rug meer tegen mijn blote lijf aangehad, geen borst in mijn handen gehad, als was dit dan een platte surrogaat. Het ademde op de zelfde manier.
Ik voelde ook een vertedering. Omdat die makkelijke en zo timide lijkende jongen die zoveel pit had, toch zo eigenzinnig was met zijn sterke ongetrainde uiterlijk.
En het voelde ook heerlijk, die warme slanke billen in mijn strakke schoot.
Het maakte even helemaal niks uit dat mijn lul in de nachtslip tot een halve stijve opzwol. En ik bleef ook gewoon zo liggen.
Als de jongen Misscha het anders wilde, zou hij wel gaan verliggen, meende ik.

Ik werd wakker omdat hij wakker werd, zich verdraaiend op zijn rug zich uitstrekken, tussen mijn opgetrokken dijen door, ik voelde even zijn slanke heup tegen mijn ochtenderectie drukken.
Ik had bijna gekreund. Zo lekker was het, een warm lijf te voelen na een maand van stress en onthouding.

Misscha glimlachte loom ontwakend, onwennig verlegen lijkend om onze verstrengelde lijfelijkheid.
Ik kneep hem plagen in zijn slanke holle buikje dat onmiddellijk verschrikt samentrok.
‘Lekker geslapen?’ vroeg ik.
Misscha knikte, rekte zich loom en geeuwend en bijna ongegeneerd makkelijk.
‘We mogen wel opschieten,’ bromde hij tegen me
Ik was de wekker vergeten te zetten. Het was immers zaterdag. We hadden nog een kleine driekwartier.
‘Ga maar gauw…’ zei ik, ‘…ik leg wel wat schoon voor je klaar.

Ik zag hem opstaan en de slaapkamer uitlopen.
Van achteren, in zijn lichte strakke boxer, was het eigenlijk wel een stoere slanke jongen, met dat sterke langbenige onderstel.
Maar toen ik hem met de rug naar me toe onder de douche zag staan, wist ik dat hij al eerder aan de macht van de zure bommen was ontsnapt. Zijn erg slanke bollende en soepel beweeglijke billen waren even licht gebruind als het hele lijf zelf.

Ik legde een slip van mij en een handdoek voor hem klaar. En terwijl hij zich afdroogde en ik onder de douche stapte zag ik even zijn blonde lul, een mannelijk vlezige, gebogen over forse ballen, die net als de mijne een ochtenderectie had doorstaan.
‘Nanno? Zal ik nog even snel een bak koffie maken?’
‘Ja, lekker,’ zei ik terwijl ik de nacht van mij afspoelde en de lichte opwinding van mijn kleverige eikel.

Bij het aanrecht dronken we snel de ene bak koffie en reden weg, naar het eerste adres, waar hij een print van had uitgedraaid.
Dat Misscha volledig atechnisch was, bleek wel toen hij bij de eerste de beste kamer, waar voor vele honderden euro’s aan opgeknapt moest worden, zich bijna door de gladde praatjes van de makelaar over liet halen. En de tweede kamer was minstens zo erg en het studentenhuisachtige pand was echt een chaos.

Ik voelde zijn teleurstelling, toen we terugreden naar mijn huis en ik het hem nog eens voorrekenend en voorhield.
‘Er zijn vast nog meer kamers te huur…’ zei ik opbeurend, ‘…straks maar e’s even het internet op.’
En ik vond het bijna vertederend, toen hij zijn belofte van gisteravond onmiddellijk nakwam, dat hij aan de afwas sloeg, de stapel vaat aanviel die het aanrecht vulde.
Ergens bracht hij me wel tot leven. Tot een besef dat ik deze week maar wat had aangeklooid, mijn voorraden had uitgeput.
En terwijl die blonde jongen in zijn lichte zomerkleren aan het aanrecht stond, toog ik naar de supermarkt, voelde ik toch die vreemde beklemming om een plotseling eenzaamheid en vooral de vernedering om voor een ander verlaten te zijn, wat meer van me afvallen.

Het was bijna aandoenlijk, om Misscha met blote voeten en met de lange benen opgetrokken en de armen er om heen geslagen in de hoek van mijn bank te zien zitten praten met Alex, mijn sportvriend. Ook dat Misscha voor mij een bak koffie ging zetten en ik naast Alex neerplofte.
‘Nanno toch! Ben je overgestapt op strakke kontjes?’, zei Alex
‘Hè?’ zei ik verbaasd.
‘Hij heeft hier vannacht geslapen, hoor ik net van hem.’
‘Nou en. Dat kwam zo uit,’ zei ik de verbaasd glimlachende Alex aankijkend.
‘Kom nou, Nanno. Die jongen weet het misschien zelf nog niet. Maar hij is zo gay als wat, volgens mij.’
‘O. Nou ja…’ zei ik, ‘… wat maakt het uit. Het is een neefje van Natalie… hij had even mijn raad nodig… en als je weet, uit wat voor een nest hij komt…’ vervolgde ik grinnikend, ‘…ik doe het met groot plezier.’
Toen kwam Misscha binnen met mijn koffie en praatten Alex en ik over de sportschool, over dat wat we wekelijks gemeen hadden en samen deden.

Moest ik Misscha nu anders gaan bekijken? Omdat Alex meende dat de blonde jongen misschien gay was. Misschien dus. En daar misschien zelf nog niet eens over uit was…
Ik vond hem alleen maar een verademing, zijn makkelijke lach, zijn aardige babbel die over niets ging en toch leuk was. Want het maakte me nog maar e’s heel erg duidelijk in wat voor een sfeer ik eigenlijk met Natalie geleefd had. Dat maakte mijn afstand tot haar alleen maar groter.
En dat hij huiselijk was, een ook meer huishoudelijk dan zijn bitse nicht, mijn ex. Het voelde gewoon prettig, na die weken van ruzie, die ene week van eenzaamheid.

Want Misscha had wel even in korte tijd mijn huis aan kant gemaakt, de bootschappen ingeruimd.
En toen we aan een ovenpizza tegenover elkaar aan tafel zaten toen bood ik het hem dan ook gewoon aan, misschien wel uit een soort weerbarstigheid naar Alex toe, of naar die zure vrouwen.
‘Zeg Misscha. Als wij nou de grote slaapkamer aan de achterkant e’s gaan inruimen voor jou. Dan heb jij alle tijd om naar een geschikte kamer om te zien.’
De brede en verbaasde glimlach vertederde me.
‘Meen je dat?’
‘Ja. Tuurlijk. Anders zou ik het niet zeggen… en ik wil er niks voor hebben… als jij een beetje meehelpt in de huishouding, is me dat meer dan genoeg.’
‘Goh. Leuk. Wanneer?’
‘Nu gelijk…’ zei ik grijnzend, ‘…voordat ik me bedenk.’
Hij belde gelijk naar huis, dat ze daar zijn spullen konden gaan inpakken en wij ruimde de grote achterkamer leeg, gooide Natalie’s troep naar zolder, haalden er een natte doek door, zogen stof van jaren en maakte een eenpersoons bed voor hem op.

En daarna reden we die vijftien kilometer die hij zeven jaar lang afgefietst had, waar hij zulke stoere lange en sterke benen van had gekregen.
Tassen met kleren. Zijn pc. Zijn studieboeken. Wat losse spullen.
En een zure moeder die het maar niks vond, en sul van een vader die alles best vond.
Ik had er gewoon aardigheid in, zoals hij bezig was om van de kamer zijn nest te maken. Hoe hij soms in de lach schoot omdat echt alle kleren, ook de oude en afgedankte, uit een soort wrok waren meegekomen. Een heerlijk en gewoon spontaan genieten. Die jongen stak me er mee aan, deed me meegenieten.

En wat is er nou leuker, dan om samen te eten, of samen voor de buis te hangen, ik met een biertje en hij met een wijntje omdat hij geen bier lust en van de spontane lach te genieten, het stille rustige spanningloze gemak soms, zijn beweeglijkheid, als hij op zijn blote voeten even in de hoek van de bank zijn lange benen hoog optrok en de armen er omheen sloeg, met de kin erop leunend gefocust zat te kijken.

En daarbij, toen we ombeurten douchen, met de deur open en in en uit lopend, het is een prachtige frisse jongen. Het is gewoon de combinatie van alles, die me vertedert en waarom hij me zoveel plezier geeft.
En we maken zelfs grappen over mijn pastelkleurige zacht katoenen nachtslips waar Natalie zo op geilde. Omdat ze rekloos waren en alleen op mijn billen bleven hangen en zij het spannend vond als ik een halve stijve kreeg en daarbij inkijk maakte aan de voorkant, of als in de ochtend mijn lul er al van zelf uitop kon rijzen.
Dat hij na het douchen een verbleekte lila aantrok en ik een grijsblauwige, iets dat we wat stoeierig schouderstotend voor de spiegel bekeken. Het was bijna als vroeger, als toen ik puber was een half leven geleden.

Hij stak me zo aan in zijn jolige stemming, dat ik ook vond, dat dit onze zaterdagavond was. En hij haalde bier en wijn van beneden, kwam bij me op het bed liggen, waar hij de afgelopen nacht had geslapen. We toasten. Op ons.
Hij praatte over al de anekdotes in zijn zure familie. Hij moest zijn ei kwijt, deed dat luchtig en grappig, lag soms in een deuk, die beweeglijk jongen.
Soms lag hij voorover, te mijmeren, met zijn wijnglas in de hand, ervan drinkend. Soms open op zijn zij, soms lui achterover, met een arm achter het blonde hoofd.

Soms zag ik vanuit zijn slanke diepe rugholte zijn zo smalle en pronte soepele billen oprijzen en meebewegen met die lange sterke dijen. Soms zag ik zijn slanke platte buikje, al even makkelijk bewegend, keek ik bij de zachte slip in omdat een vlezige ontspannen lul overdwars gebogen de bovenkant van de stof wat opendrukte en ik schaamhaartjes zag glanzen.

Het was alles bij elkaar, van hem en van mij, onze beider situatie ook. Maar ineens voelde ik een vreemde maar ook heerlijk opwinding. Omdat er van alles samen viel en hij me plotseling beroerde. Zelfs bijna ontroerde, waardoor ik zomaar mijn hand op zijn onderarm legde toen hij weer e’s naast me voorover lag.
Verdomme, dacht ik toen. Want gelijk zag ik en voelde ik hoe dat hem beroerde en zijn brede glimlach en ontspannen lach langzaam wegtrokken.
Geroerdheid op die volle frisse lippen van die wat brede mond, geroerdheid in die blauwe brede grote ogen.
En het was als in een vertragende film, zoals ik zijn hoofd zag naderen, zijn ogen zag sluiten voordat hij me een zoen gaf.
Daarna zag ik een spijtig glimlach, maar die warme zachte zoen trok toen al door mijn hele lijf. Want zo’n lieve tedere zoen had ik nog nooit geproefd.

‘Nan?... van vannacht… ik eh … wil wel weer bij je slapen.’
Ik kon alleen nog maar knikken. En hij nam me het bierglas uit handen en zette dat met zijn wijnglas weg, trok het licht uit en het dekbed over ons heen, nestelde zich warm met zijn rug en zijn soepele billen in mijn voorkant, trok zelfs mijn arm onder zijn hoofd door.
Opdat moment ontsnapte mijn stijve lul aan het rekloze nachtslipje, drukte tegen de warme billen. Zomaar, zonder enige dwang of drang tot iets meer dan dat.

‘Hé, Misscha…’ zei ik wat schor terwijl ik mijn andere hand om zijn borst sloot,’…gaan we niet wat te ver?’
‘Vind je het niet lekker?’ hoorde ik hem fluisterend vragen.
‘Ja…’ begon ik aarzelend zonder het af te maken, want ik proefde in herinnering opnieuw zijn zoen en ik voelde hoe zijn billen zich tegen mijn stijve lul aanschurkten.
‘Nan? Heb jij wel e’s wat met jongens gedaan?’
Pff.
‘Vroeger…’ zei ik, ‘gewoon wat klieren, een beetje rukken…’
‘Ik denk er wel e’s aan…’ hoor ik hem fluisteren terwijl ik zijn warme lijf zo nadrukkelijk tegen mij voel, in mijn armen, ‘…maar eh… het zijn van die lompe gozers… en d’r was een keer een man die wat wilde… maar ik was er eigenlijk bang van.’
Ik begreep er niks van. Maar gelijk ook begreep ik alles. Die rare warmte opeens weer, vanuit die vertedering, die open onschuldige warmte. Een jongen. Een man. Een geknechte en geknotte.
‘Vond je het erg dat ik je zoende?’
‘Nee,’ zei ik schor, omdat het zo was. Omdat het heerlijk en lief was, omdat ik meer dan geil was. Anders. Iets dat nog kon wachten, moest wachten, terwijl toch mijn pik schokte om het beweeglijke schurken van die mals ontspannen warme billen.

Verdomme, meende ik. Want ik was een volleerd neuker, een prima minnaar. Maar dit ging alles te boven. Omdat ik krachteloos moest blijven. Omdat er geen ongelukken mochten gebeuren. Omdat hij me vertederde, me teder maakte.

‘Nan? Zal ik me omdraaien?’
Ik voelde zijn beweging, hoe hij even los kwam en zich toen naar me voegde, half tegen me en half op me, zacht vastklemmend met zijn dijen en armen, in mijn dijen en armen. In mijn handen.
Zijn stille adem in mijn hals, vertrouwd, ontspannen mij vertrouwend.
‘Vind je me niet te oud,’ vroeg ik.
‘Je bent toch maar zevenentwintig? En ik bijna twintig.’
Het was geen excuus, wist ik. Ook zoals hij het benadrukte.
‘Ik weet echt niks van mannenseks,’ fluisterde ik nog, me aan een laatste strohalm vastgrijpend.
‘Nee…’ hoor ik hem zeggen, en hoor ik hem zowaar grinniken, ‘…ik ook niet, misschien vind ik je daarom wel zo’n leuke vent. Vanaf het eerste moment gisteravond.’

Ik glimlachte en zuchtte. En ik voelde met mijn handen over zijn warme zuivere rug, streelde omlaag door de slanke en diepe rugholte en gleed in het rekloze nachtslipje, voelde die heerlijk slanke en ontspannen warme billen.
‘Lekker,’ fluisterde hij.
Shit. Misscha. Waarom ben je zo lief en zo mooi tegelijk?, dacht ik vertwijfeld, terwijl ik zijn armen om mijn hoofd voel komen, zijn adem nog even boven mijn mond voel aarzelen.

Dan weer die stille warme ontspannen zoen. Als een rijpe geschilde perzik, langzaam opzuigend, zo ervoer ik het, onze eerste echte lange zoen die eindeloos was, die stil was, waarbij we alleen maar ademden.

Maar wat er binnen in me gebeurde. De stille intimiteit van een jongen, zo lief en langzaam, proevend en liefkozend alleen met elkaars tong mekaar strelend. Er trok iets zo ongekend warms en intens door me, zo diep, zo licht en drukkend gelijk.
O, ik voelde ook nog wel zijn billen in mijn handen, ze bewogen soms zelfs even en dan voelde ik zijn stijve lul naast de mijne in mijn strakke buik drukken, ook rechtop en aan het rekloze nachtslipje ontsnapt.
Alsof je gegeten wordt en zelf gelijk ook eet van het zelfde, van elkaar.

Ik was nog nooit vrijend en zo heerlijk ontspannen en met zoveel warme gevoelens in slaap gezakt. Maar met Misscha overkwam het me. En het was heerlijk. Om niks te moeten, dan alleen te ontspannen en om voorzichtig te zijn. Alsof iets moest worden opgebouwd.

Midden in de nacht werd ik wakker van hem. Omdat hij me opeens zo vurig zoende, omdat ik zijn sterke dijen om me ene dij voelde klemmen terwijl hij me snuivend en diep in mijn mond tongde, terwijl hij over me gleed en reed en onze natte lullen plette en zinderend stimuleerde. Ik voelde zijn slanke spierbillen in mijn handen rollen, voelde de kracht van een vent, voelde de wilde passie van een jongen.
Toen trok ik aan die beweeglijk spierbillen, trok ze open en perste daarbij onze lijven stijf tegen elkaar, schurend en schuivend zinderend, zoog zijn tong in me, duwde mijn tong diep in zijn mond en snoven we sabbelend en draaiend met onze hoofden.

En toen ik mijn vingers diep tussen zijn billen en dijen drukte, kreunde hij, voelde ik zijn aarsje bewegen. Ik heb het nooit geweten. En toch gebeurde het, dat ik hem er streelde, dat ik dat zelfde verlangen ergens moet hebben.
Hij kreunde en schokte over me, klemde mijn hoofd vast, waarbij onze tanden even tegen elkaar stootten.
En mijn natte lul tintelde tussen ons, om zijn vurige rijden en glijden.
Ik voelde hoe hij ging komen, hoe hij verkrampte en heftiger werd, hard kreunde en schokte. En ik spoot spontaan met hem mee. Zomaar, zonder rukken of neuken
Stil en hijgend lag hij op me, zoende me met kleine zoentjes die ik beantwoordde terwijl het warme zaad aan twee kanten van mijn buik liep.

Moe en heerlijk zakte ik in slaap, omdat ik merkte dat hij in slaap gevallen was, zijn greep van zijn armen en dijen met onze lullen mee verslapte. Ik zoende hem nog even op zijn wang.
Ik was gedachteloos en redenloos, voelde alleen een sterk verlangen naar morgen, naar een vrije zondag met Misscha…