Neefje Van Ex - 4

Zondagochtend vroeg. Een sms’je piepte me wakker terwijl ik meende dat ik nog maar net in slaap was gezakt na mijn verwarring van gisteren om Alex.
‘Nan? Ben je vandaag thuis?, Alex.’
Nan! Alex noemde me altijd Nanno!
Een half uurtje later stond hij op de stoep omdat ik de achterdeur nog niet eens open had gemaakt.
Een heel andere Alex. Zonder die tot barstend toe stralende energie. Bijna timide en vooral schuldig lijkend.
‘Ik eh… Esther is vandaag naar d’r ouders. En daar had ik even geen trek in…’
De gewone jeans, het gewone wat strakke truitje uit stoerigheid, het gewone kort jack. En toch was het anders. Om de houding van Alex. Om wat er gisteren tussen ons was voorgevallen.
‘Wil je koffie?’ vroeg ik terwijl ik mijn shirt over mijn nog natte lijf van het douchen rechttrok.
‘Ja, lekker.’

Ik kon het niet vatten. Alex. Opeens viel het me nog eens op dat hij lichte grijsgroene ogen had met een donker randje en grote pupillen waarin ik naar binnen kon kijken.
‘Nan. Van gisteren….’
‘Het had niet gemoeten…’zei ik, ‘…sorry dat ik me zo gedragen heb.’
‘Nee, dat is het niet… of ook wel natuurlijk… maar weet je dat ik vroeger op je kikte als je zo vol hartstocht met een meidje lag te neuken?’
Ik hoorde Alex grinniken. Gelukkig. De oude Alex kwam terug. Het ontspande me wat, deed me naar hem opzij kijken.
‘Ja, echt. Zoals je daarin opging, zo heftig je billen telkens op en neer gingen… ik werd er echt extra geil van…’
Ik grinnikte om een ver verleden, om Alex’ biecht en om zijn grijnzende en stoer viriele energie die terug kwam, terwijl we van de koffie dronken.
‘…maar het voelt nu wel heel anders, sinds gisteren…’
Opeens kneep het weer in me, voelde ik opnieuw die warme drukkende golf door me heen slaan.
‘…’k kan er niks aan doen… maar vannacht had ik liever bij jou geslapen dan bij Esther…’
Mijn adem stokte.
‘…echt. Ik werd er helemaal gek van. En ik was blij dat ik er vandaag onderuit kon, en dat ik niet mee hoefde… het voelde zo… ik eh… ook omdat ik je al zolang ken…’
Mijn koffiemok trilde in mijn hand.
‘… ik wilde het je gewoon zeggen. Omdat we alles eigenlijk uiteindelijk tegen mekaar zeggen. Toch?...’
Ik knikte, maar ik voelde me hopeloos.
‘…ik denk echt dat ik gisteren verliefd op je geworden ben.’
Shit.
‘Hè?...’zei ik nog uit een soort onmacht, ‘…en Esther dan?’
‘Ik weet het echt niet. Het voelt allemaal zo raar… je schiet telkens door m’n gedachten… weet je waar ik zin in heb?... samen met jou in bed een beetje dronken worden…’
Dat Alex om zijn eigen voorstel in de lach schoot ontspande me, maakte het makkelijker.
‘… met jou! Dat voelt zo idioot. Alsof ik je wil leren kennen terwijl ik alles van je weet… gek toch…’
Ik grinnikte. Omdat zijn woorden zo bij me pasten, zo volledig aansloten.
‘…zullen we het doen? Heb je niet nog ergens een fles staan…’

Dat Alex mijn hand even streelde en me geen schouderstomp gaf, of zoals weken geleden gelijk in mijn kruis greep, gaf de doorslag. Als grinnikende en onwennige pubers gingen we met een fles whisky en twee glazen naar boven, naar mijn bed dat nog bijna warm was van een vertwijfelde bijna slapeloze nacht.
Zo kleedden we ons ook uit. Alsof we ons schaamden en elkaar nog nooit gezien hadden, zo lagen we onwennig naakt naast elkaar voorover met beiden een glas, nippend in de ochtend op een lege maag wat verrukkelijk en ontspannend beneveld omlaag brandde.

‘Hoe voelde jij je gisteren?’ vroeg Alex me na een lange stilte, toen die zich op zijn rug draaide en naar me opkeek.
‘Ik geloof niet dat ik veel geslapen heb,’ zei ik wat timide op hem neerkijkend.
Dat hij zijn stoer brede lach en zijn energiek blik terug had deed me goed, deed me glimlachen.
‘Mmm…’gromde Alex zacht en glimlachend, ‘…schenk nog e’s in. Een driedubbele. Praten over gevoelens is niet mijn sterkste kant… ‘
Ik schonk de beide dikke korte glazen vol. En we dronken, met brandende teugen, stoer en open op de zij liggend, openlijk naakt naar elkaar, beide met een stijve elkaar beziend en bekeken wordend. Alleen dat al…

‘…en jij met Misscha…’ vroeg Alex me ineens, wat nergens op aan sloot en toch gelijk ook op alles.
Ik glimlacht en haalde mijn schouders op. Misscha. Misscha was lief. Misscha had me over een drempel getrokken en ging zijn eigen weg, kon best zonder me.

‘… ik ben er een beetje bang voor… omdat het misschien alles tussen ons kapot maakt…’, zei Alex.
Dat raakte me. En halsstarrig schudde ik m’n hoofd. Want dat moest niet gebeuren.
Maar ook deed het me glimlachen, omdat die stoere mooie viriele vent zo zijn twijfels had. Hoezo niet over gevoelens kunnen praten, dacht ik nog, hem beziend, die mooie gebruinde en stoer sterke sportvriend van me, die ik vroeger even driftig met een meid naast me had zien neuken als ikzelf.

Ik zette het lege glas weg, voelde me vrijelijk beneveld en legde me op mijn rug. Omdat ik voelde dat Alex dat nodig had, dat ik zo ging liggen. Ook dat ik hem iets wilde afdwingen, omdat hij sterker was en ik dat verlangde, samen met hem.
‘Nan? Houd je van mij?’
Ik knikte. Ik liep er van over. Ik barste ervan, die heerlijke diepe warmte die me een stijve gaf, die me naar hem deed verlangen.
‘Ben jij niet bang?’
‘Nee…’zei ik, ‘… met jou niet. Ik ken je. Ik houd van je. Ik wil met je vrijen. Ik wil je voelen.’

Ik streelde zijn arm en zijn wang terwijl ik naar hem opkeek. Ik haalde uit onmacht mijn schouders op, ook omdat het allemaal niet meer uitmaakte. En langzaam trok ik zijn hoofd naar me toe, sloot mijn ogen, voelde zijn mond, zijn ontspannen lippen die me zoenden, zijn arm over me heen, zijn hand die mijn hals streelde.
Hoe onze lijven langzaam aaneensloten en we elkaar zacht omstrengelden, proevend zoenden, als waren we nieuw voor elkaar. Elkaar soms aanziend, met een bijna spijtig glimlach uit hulpeloosheid omdat het niet anders meer kon dan zo, elkaar voelend en strelend en aftastend, mekaars tong tegen zacht drukkend voelend en doodstil liggend, alleen nog ademend.
Natuurlijk de geile drift voelend, elkaars harde lul tussen onze strakke buiken voelen persend. Maar het leek maar bijzaak.

Want wat voelde hij lekker en sterk en geweldig en overweldigend soms in dat lieve tedere van zijn gedrag. Alex. Zijn warme huid, zijn spieren, zijn geile langzame bewegen, zijn zoenen en zijn zachte strelen, zijn krachtige spierbillen met die enorme deuken in de zijkant, bewegend en rollend in mijn handen, stoer en machtig overweldigend, zijn bobbelend gespierde schouderbladen, zijn diepliggend ruggengraat, zijn slanke en sterke diep rugholte, zijn billen opnieuw, zij sterke warme dijen eronder.
Zijn adem, zijn zo zachte zoenen dat zo teder was, zijn stille macht en overmacht die ik langzaam over me uitriep, die ik verlangde. Alex.

‘Begrijp jij het…?’ vroeg Alex, op me leunend op me neerkijkend, mijn haar met een vinger opzij strelend.
Ik glimlachte, langzaam, want ik had mijn gedachten er niet bij, voelde alleen maar, zijn warmte, zijn sterke lijf, zijn… mijn Alex.
‘…eigenlijk vond ik je al die jaren leuk…’ hoorde en zag ik hem zeggen, bijna verstild dromend met een zachte glimlach, ‘…zo voelt dat nu. Zoals we altijd samen waren, dingen deden. Het ging altijd vanzelf tussen ons… ik heb best wel e’s lekkere seks met mannen… en ik heb alles al wel e’s uitgevreten… maar dit?... met jou?... eigenlijk hebben we alleen nog maar gevreeën. En het lijkt nu al meer dan alle avontuurtjes samen… zelfs meer dan met Esther… wat heb jij, Nan, wat niemand anders heeft… of ben ik nou dronken?’

Ik glimlachte. Ik voelde een raar onbekend geluk. Ik streelde zijn hoofd trok het even omlaag en zoende zijn mond.

‘M’n hele leven staat ineens op z’n kop, Nan.’
Ik zag het aan hem zoveel stille gevoeligheid had ik nooit eerder bij Alex ontdekt.

En het ging vanzelf. Dat ik mijn dijen voor hem opende, dat ik zijn natte harde geribde lul voor mijn aarsje aanlegde, dat ik zijn handen in mijn handen nam en onze vingers liet vouwen, dat ik mijn handen, met daarin zijn gevouwen handen naast mijn hoofd legde.
En ik voelde de druk op mijn onvoorbereide aarsje toenemen. Het maakte me niet uit, of het pijn zou doen. Ik stond open voor hem. Ik wilden niet anders. Ik verlangde hem.
Ik zag de zachte glans in zijn lichte grijsgroene ogen, toen hij zich in me drukte en ik zijn warme natte eikel voelde die ik met mijn spier omsloot.
Ik voelde zijn vingers in mijn vingers knijpen toen hij in me schoof. Het was pijnloos. Het was alles. Omdat ik verdronk in zijn ogen, zijn verbazing, zijn stille gevoel.
Ik huiverde alleen even toen hij mijn genotspot raakte en daar stil en diep bleef steken, onbeweeglijk, onneukend en toch mijn spot met zijn schokkende lul stimuleerde.
Ik verzwolg in hem, in zijn handen, zijn blik en onder zijn warme druk, om zijn warme lul in me. Om het totaal van een intimiteit die me zomaar spontaan klaar zou kunnen laten komen.
‘Shit Nan, wat gebeurd er?’
‘Sst. Wil je me zoenen?’

Stilte, proeven. Ademen. Onbeweeglijk strelend warme tongen opeen. De zachte lippen. Zijn vingers om mijn vingers. Zijn lul in me. Zijn warme druk op me. Zijn ontroerdheid die ik niet zag maar wel voelde.
Langzaam, om de houding kneep ik mijn dijen om zijn strakke middel. Langzaam voelde ik zijn drift opgang komen in zijn kromde sterke lijf, zijn neukende lul, zijn adem, zijn knijpende vingers, zijn stotende snuiven opeens.
Even voelde ik zijn kracht en zijn vuur, zijn viriele ongetemde heftigheid, zijn verlangen, zijn briesende energie.
Het was kort. Het was goed. Het was totaal. Het was alles. Alex.
Mijn stoere en sterke vriend van jaren. Hij lag stil in mijn armen en glimlachte, moe en stil, bevredigd als ik.
‘Poe… Nan.’
Ik glimlacht en zoende hem even, streelde zijn warme huid met mijn vingertoppen. Doelloos. Of juist niet. Om hem te liefkozen. Daarom.
‘Ik houd van je,’ zei ik terwijl het zwaar en warm in me drukte en brandde.
Hij knikte en ik zag hoe hij langzaam de ogen sloot, voelde hoe hij zuchtte.
‘We kunnen het toch tijd geven…’zei ik omdat ik zijn vertwijfeling voelde, ‘…tenminste als jij het aankunt. En misschien moeten we het gewoon niet meer doen.’
‘Hou op…’ bromde Alex met gesloten ogen, ‘…niet meer doen?!…doe niet zo lullig… ik verzin wel wat… samen een weekendje weg of zo…’
Ik voelde en zag zijn krachten terugkomen, zijn glans en zijn energie. Dat hij weer grinnikte, zoals anders. Alex.
‘Kan toch…’, vroeg hij, ‘… we kunnen in ieder geval de sportschool overslaan… seks met jou is minstens zo inspannend…’
Ik schoot in de lach en zuchtte. Verrukt ontspannen, omdat hij het zo opnam.

Toen draaide hij ons om, in een krachtige opwelling. En we sliepen in, om onze whiskyroes uit te slapen.

Toen ik een halve week later ’s avonds na een lange en stressige dag, met ook nog die verlokkende billen en dijen van Jorrit telkens in beeld, thuis kwam lag er een brief van Natalie.
Na vele maanden! Nu opeens. Ik had er geen trek in. Ik wilde nu even niet met haar geconfronteerd worden. Want straks zou Alex komen om samen met mij van de sportschool te spijbelen.

Ik at iets lichts. Ik douchte me lang en waste de dag en van me af.

Heerlijk, dat alles door het afvoerputje spoelde, dat mijn verlangen uitging naar Alex, mijn sportvriend van jaren.
Heerlijk vooral, toen hij er in zijn gewone kleren maar vooral in zijn gewone stralende energieke wezen voor me stond, wat later. Dat hij de timide schuldgevoelens en de angst om mij te verliezen te boven was.

Hij zoende me en ik zoende hem. We omhelsden elkaar en hij bromde een lang ‘mmm’ in mijn hals, voelde over mijn jeanskruis.
‘Geen stijve maken,’ fluisterde hij, ‘ik wil even je slappe lul voelen.’
Ik grinnikte, want hij was te laat. En ik was ook te laat. Want ik voelde zijn harde lul prangen in zijn jeans, toen we mekaar opnieuw zoenden.

Toen we over de vloer rolden als hitsige pubers en met het hoofd in mekaars kruis elkaar de broek lostrokken, de slip onder de ballen haakten.
Ik zag en voelde zijn gebruinde geribde viriele harde lul, ik proefde zijn voorgeil, terwijl ik zinderde omdat hij mij zo wild pijpte en rukte, we geilend en in elkaars mond neukend over de vloer rolden.
En wilde heftigheid. Een oergeile drift. Mijn verlangen om hem klaar te krijgen, hem te zuigen en over die harde geribde stam te rukken, terwijl alles in mij gierde van geilheid om hoe hij mijn eikel vacuüm zoog, mijn ballen kneedde en met zijn hand over mijn harde stam glipte.
Ik kreunde en stootte, diep in zijn strot. Ik voelde zijn keel knedend klokken om mijn eikel, wat me deed tintelen over mijn hele lijf, voelde hoe hij me leeg melkte en perste en duwde en zoog.

En ik kokte een paar keer, om die harde lul van hem zo diep in mijn strot, zoog hem daarom ook de eikel vacuüm en raasde met mijn hand over de geribde stam, kneep in zijn geschoren ballen het zaad op.
Een geile en zinderen neukend vechten was het bijna, om ons zelf en onze schaamte te overwinnen, om de begeerte elkaars geile zaad te proeven dat we in harde scheuten in elkaars mond schoten, om dan half overeind te komen, elkaars mond vast te zuigen ons zaad te vermengen en moe en nahijgend neer te vallen.

Het was zo vreemd. Zo dubbel. Alex. Mijn gewone vriend van jaren. Alex die geil van me was, en ik van hem. Die weer de oude was, vrolijk en energiek.
Dat vriendschap en liefde samen vloeien. Zomaar. Het voelde raar en heerlijk. Ik wilde alles. Proeven en voelen en ondergaan. Ik wilde hem tot het uiterste drijven, zonder zelf iets te hoeven.
Verdorie. Alex. Mooie stoere en energieke lieve vent, die ik opeens weer zoende.

‘Ik begrijp het niet,’ fluisterde ik, ons zoenen onderbrekend.
‘Moet ook niet…,’ gromde Alex grijnzend en mij tegen zich fijnknijpend op de vloer, ‘…weet je? We kunnen elkaar gewoon meenemen naar elkaars familie. Gek hè?’
Ik knikte. Idioot was het zeker. We zouden niet eens wat hoeven uitleggen. We kenden elkaar al jaren. Al zou het wel raar zijn, raar voelen.
‘En Esther dan?’, vroeg ik.
En ik zag Alex zuchten, moedeloos worden, omdat ze niet alleen samen een eigen huis, maar dat Esther aan kinderen dacht, dat ze al weer bezig was de vakantie voor volgend jaar te boeken.
‘Heb je nog seks met haar?’
‘Ja, tuurlijk. Mijn leven is altijd dubbel geweest. En jij met Misscha?’
Ik knikte.

‘Wanneer komen jouw ouders terug naar Nederland?’, vroeg Alex me.
‘Binnenkort… Moet ik ze alles uit gaan leggen over Natalie.’

Mooie stoere man. Vriend van jaren. Ik kon het niet bevatten. Ik streelde hem, met zijn mooie gebruinde van nature gespannen gespierde lijf met de viriele haartjes. Het moet leren. Het moet tijd krijgen.

Ineens herinnerde ik me de brief van Natalie, pakt die van de tafel, opende die, naakt zittend naast de wat machteloos liggende Alex.
Vijfkantjes. Grote woeste ronde letters. Over Misscha, Natalie’s neefje die een homo bleek, die een tijdje bij me gewoond had, dat ze het altijd wel geweten had dat ik niet deugde, dat we maar e’s een zakelijke boedelscheiding moesten gaan organiseren, anders ging ze het aan de grote klok hangen.
Dat Alex achter me kwam, met zijn benen en armen om me heen, met zijn kin op mijn schouder, zijn warme adem in mijn hals, meelezend en verontwaardigd fluisterend vloekend, dat voelde goed. Ik had een slappe. Hij had hem nu kunnen strelen en voelen. Maar het kwam niet ons op.

En ik wilde even helemaal niks meer. Niet de zure familie van Natalie, niet haar lieve moeder Reina, geen Misscha, niet de problemen van Alex.
Gelukkig had ik een huurwoning, misschien moest ik maar e’s kleiner gaan wonen, meende ik…

In die toestand kwam de donkere jongen Jorrit, onze stagiaire, weer tegenover me aan het bureau zitten.
Zijn concept verslag lag nog steeds bij me thuis.
De rustige blik van die grote lichtgrijze in dat brede jongensgezicht en de viriele zelfverzekerde innerlijke kracht, met een verstilde energie die het niet toeliet om naar binnen te kijken, maar met de zachte donkere stem en een kleine glimlach me deed herinneren aan die ene woest avond die we samen beleefd hadden.

En ineens drong het tot me door. Dat zijn getrainde lijf en zijn langbenige kracht er niet was om te imponeren, maar gewoon één grote schreeuw om aandacht was, om mooi en geliefd gevonden te worden, zonder sores, anoniem.

En langzaam begon er een vreemd melancholisch verlangen in met te broeien, in mijn lijf, in mijn kruis onder het bureaublad.

En langzaam trof ik voorbereidingen voor de vrijdagavond, las ik terdege zijn werkstuk nog e’s door, maakte aantekeningen en legde het tussen de beide kussens van mijn bed.
Langzaam, maar ook zeker, wist ik, dat ik alle lichten zou doven en de telefoons uit zou doen, de deuren op slot zou houden en slaapkamer verwarmd zou hebben, met een paar koele biertjes erbij.
En zonder twijfelen zocht ik uit de la vol zachte katoenen nachtslipjes van Natalie die alleen op mijn strakke billen bleven hangen en waarvan de voorkant zo makkelijk open zakte en mijn stijve spontaan kon ontsnappen, uit al zachte pastelkleurige tinten die ene bijna verschoten oranjerode. Stoer om het gedurfde, vond ik.

Een melancholische loomheid, die me afstand gaf tot Misscha en zijn familie, en tot Alex met zijn dubbelleven en mijn eigen ondefinieerbare.

Ik had me voorbereid, bewust in mijn melancholische bevrijdende drijven. Maar hij ook, die mooie Jorrit, die estheticus. Met zo iets simpels.
Een flodderige tricotboxer, daarvan had hij alleen maar de pijpjes veel te kort en rafelig afgeknipt. Daarin lag hij voorover naast me op bed, mooi en verlangend te wezen, met de onderkant van zijn diepbruine slanke ontspannen billen deels bloot.

Mystieke ondoorgrondelijkheid die ik ook absoluut niet wilde doorgronden, soms een wat mooi zinnelijke glimlach om zijn brede gebit met de wat korte sterke tanden, in dat brede volwassen jongenshoofd en het dunne sluike donkere haar om die stoere schedel. Hoe naturel is naturel en heerlijk

Urenlang plagend beargumenteren, met open eindes omdat niets zeker is en zeker nooit definitief, zo was het met woorden tijdens de biertjes door op het bed in mijn warme slaapkamer.
Maar zo was het ook lijfelijk, iets aftastend te doorgronden, maar niet alles weggevend.
Een heerlijke gelijkheid, als zaten we op een wip wap die nooit weer ophield en waar onze ‘chemie’ de motor van was, in dat plagende redeneren. Een geestelijke verwantschap.
Met een pracht van een bonus. Want hij was mooi, donkere Jorrit, en even wellustig als ik en even plagend alles vertragend.

Alleen al die ontspannen en zo gaaf bruine slanke spierbillen uit dat rafelige slobberige tricotje. Dat smeekte om de aandacht die ik maar mondjesmaat gaf. Ik voelde de warme malsheid, boven die machtige lange en diepe gebruinde dijen, plaagde er tussen over een knijpend aarsje dat donker moest zijn, vermoedde ik, maar wat ik nog niet wilde weten.
Een bonus. Zijn ver boven het gemiddelde uitrijzende lul, nog verborgen in datzelfde tricotje, maar verlangend kloppend soms, onberoerd gelaten door mij.

Ik proefde zijn bovenlip terwijl hij mijn onderlip proefde en we even heerlijk loom en warm over elkaar rolden in een lijfelijk argument dat open bleef.
Hij zoog een keer mijn hele oorschelp op, omdat ik niet goed luisterde en duwde zijn tong er naar binnen. Wel, mijn lijfelijk vibratie luisterde weldegelijk. Net zoals hij luisterde toen ik zijn ene grote teen in de mond nam. Toen kronkelde hij toch weldegelijk even, geil verrukt, mooie stoere en viriele Jorrit.

Dat we ergens in het holst van de vroege ochtend gingen douchen, omdat onze lullen wel erg kleverig waren, en dat we het bed deze keer wilden schoonhouden, dat we elkaar nog wel e’s zoenend wilden proeven terwijl we langzaam in onze handen neukten, soms even gromden en kracht zetten, soms lui zuigend en kleine kreuntjes van verlangen vrijelijk de loop lieten, onder het stromende warme water, elkaar soms even beziend en bevoelend, strelend tastend, plagend een tepeltje strelend. We wilden niet alles. We wilden het open houden.

Maar potdorie, wat was die stoere en langbenige gebruinde en naturelle non-homo een mooie vent.
Ook nog, of vooral misschien, toen we ons sperma tegen de waterstroom in hadden gespoten en heerlijk bevredigd in mijn warme bed lagen, min of meer los van elkaar.
Alleen dat hij toen een hand in mijn hand legde, dat verwarmde me, heel diep. Omdat hij me niet los wilde laten.

Het hele schemerige en warme late herfst weekend lang. In een heerlijk en vrijelijke rommeligheid en studentikoze structuurloosheid. In een heerlijk verzadiging die iedere keer een open einde had.
Ik voelde dat hij me binnenkort nog e’s ongenadig zou neuken, zoals de allereerste keer, met zijn gigantische bruine lul. Maar dan zou ik hem afstraffen, zou ik hem urenlang staande achter zijn ver omhoog gestoken verlangde kontje neuken en rondroeren tot hij rauw was.
Die mystieke ondoorgrondelijk mooie lummel, die ik nooit en te nimmer zou willen doorgronden.

Pas maandagochtend vroeg, een paar uur voor we op ons kantoor moesten verschijnen….