Hé Jan! De slaapkamerdeur ging met een zwaai open en daar stond Arend. Je moeder zei dat je hier was... Hij brak zijn zin af en keek naar mijn naakte lijf, de handdoek en toen weer naar mij,... Hij stamelde... of moet ik even weggaan?

Die blik in zijn ogen zou ik nooit vergeten. Was het nieuwsgierigheid, verlangen, lust of hunkering of...verliefdheid? Dacht hij ook wel eens zo aan mij zoals ik net aan hem? Het flitste even door mijn hoofd. Waarom die blik en die glimlach en de toon van zijn stem. Zacht, innemend, begripvol en...

Het was even een moment alsof ik even van een andere wereld kwam Daar stond Arend naar mijn naakte lichaam te lijken terwijl ik net klaargekomen was met zijn beeld in mijn gedachten. Ik was even helemaal van de kaart. Pakte het laken deed deze omhoog.

Kom verder, ik was even gaan liggen.

Ja, dat zie ik en dat niet alleen, grinnikte hij, terwijl hij naar de handdoek wees. Was het lekker? Heerlijk. Geil man...

Toen weer even niets... stilte...

Ik wou even met je praten over het strandje met die meiden en zo... Schuif eens op dan kom ik even naast je liggen.

Ik schoof op en voelde zijn warme lichaam. Hij had zeker hard gefietst want zijn lijf leek wel een kacheltje.

Van onder de trap klonk een roep: Ik ga even boodschappen doen hoor. Sluit jij af als jullie weggaan?

Ja... en we waren alleen.

Weer een moment van stilte.

Waarover wou jij het hebben?

Ik was nogal nijdig bij wat er op het strandje gebeurde. Martijn vond er ook niets aan en wij zijn naar het andere strandje gegaan en later naar huis. We zagen dat jij ook weg ging. En hadden het erover of we hier wat aan konden doen. Jaren waren we met het oude stelletje en met die meiden erbij vinden wij er niets meer aan.

Dat zei ik ook al tegen mijn moeder, maar die zei dat je wanneer je wat voor meisjes gaat voelen dat je dat dan leuk gaat vinden.

Nou echt niet... en ik vind die meiden ook niets aan. Martijn sjanst nog wel eens wat maar ik daar helemaal geen behoefte aan.

Ik ook niet, helemaal niet. Daarom ben ik ook naar boven gegaan, want toen mijn moeder dat zei was ik een beetje van slag.

Hoezo van slag.

Nou dat ik dat gevoel naar meisjes helemaal niet heb en ook nooit gehad en volgens mij ga ik dat ook nooit krijgen. Maar daar had ik nog nooit bij stilgestaan vandaar...

En weer was er een stilte...beide jongens met hun eigen gedachte.

Mijn hart bonkte in mijn keel, Ik voelde het lijf van Arend heel dicht bij. Ik smolt bijna door zijn warmte. Was ik verliefd op Arend? Bracht hij mijn hoofd op hol? Verliefd op een jongen. Hij Jan op een jongen? Hij homo? Mijn ademhaling ging als een gek te keer. Nog even en ik zou hyperventileren. Zou dat het zijn? Zou hij het zeggen. En dan... Een warboel in mijn hoofd. Nu of nooit

Opeens richtte ik mij op en keek Arend aan. Diep in zijn ogen. En weer die zachte blik weer dat gevoel van siddering door mijn buik. En zonder er bij na te denken wat de gevolgen zouden kunnen zijn drukte ik mijn lippen op zijn mond. Ervaren kusser was ik niet, maar alles ging vanzelf. Alsof er een oerkracht zich van mij meester maakte. Ik voelde zijn lippen zich eerst spannen maar plotseling opende hij zijn mond en eerst nog een beetje onwennig en zoekende maar daarna vaster en gewiekster vonden onze lippen elkaar in een innige kus waarbij de monden zich openden en de tongen hun weg vonden voor hun eerste tongzoen. Het gevoel van tinteling begon mijn hele lichaam te vullen. Het bloed stroomde als een stoomwals door mijn ledermaten en ondanks dat ik net was klaargekomen vormde zich onder het laken een knoert van een erectie. De armen van Arend gleden over mijn schouders en rug en een siddering van extase roerde mijn lichaam.

Jan, fluisterde hij. Dit wil ik al heel lang... Jan ik houd van je.

En weer vonden onze lippen elkaar.

Wacht even, zei Arend. Hij maakte zich los uit de omhelzing, stond op deed rap zijn kleren uit en kwam naakt bij mij onder het laken liggen. In een oogwenk zag ik zijn paal in net zo’n volle glorie staan als die van mij. Nu werd ik op mijn rug gelegd en hij vlijde zich boven op mij. Zijn warme huid voelde ik en onze palen beroerden elkaar. En weer vonden onze lippen elkaar. Moeiteloos. Hoe kon dat zo snel. Dit hoefde je niet te oefenen. Dit moest je gewoon doen. Zalig, wat een belevenis. Mijn handen gleden over zijn schouders en billen. Wat had deze kerel toch een fluweel zachte huid. Heerlijk wat een gevoel wat een spieren, wat een keiharde billen die zijn paal ritmisch tegen die van mij stootte. Hij begon te hijgen tijdens het kussen en zijn grip om mijn schouders werd steviger. Het stoten vanuit de heupen werd heftiger en met een diepe ondoorgrondelijke kreun kwam Arend klaar terwijl hij mij zachtjes in mijn hals beet. Zijn zaad voelde tussen ons inkomen en de lucht van verse sperma vulde de lucht. Zijn lichaam zakte naar beneden en zijn hoofd bleef in mijn hals liggen.

Er werd niet gesproken, er werd ook niets gezegd. Hij gleed langzaam van mijn lijf af maar bleef met zijn hoofd tegen mijn hals. Ik wreef met de handdoek zo goed en kwaad als het kon de boel een beetje droog en sloeg de armen om hem heen. Mijn hals werd nat. Ik schrok. Arend huilde, stil zonder geluid maar de tranen stoomden uit zijn ogen.

Arend, wat is er. Wat had ik hem aangedaan. De angst sloeg om mijn hart. In een keer was ik terug in de realiteit. Wat hadden we gedaan? Gevreeën, maar wilden we dat beiden wel. Ik wel maar hij ook?

Arend, wat is er.

Het zachte huilen ging over in een erbarmelijk snikken. Arend zeg me, komt dat door mij... Arend, toe zeg wat.