De Turkse Lifter - 6

Zaterdag:

De scheepshoorn van de veerboot laat ons wakker schrikken. Frans ligt naast me, met zijn been over me heen dicht tegen me aan. Beiden zijn we spier naakt. De vorige avond hebben we langdurig en hevig seks gehad. En daardoor zijn we laat in slaap gevallen. En verslapen ons nu.

In mijn blote kont laat ik me op de chauffeursstoel vallen en start de motor van mijn truck, zodat deze alvast kan zorgen voor lucht in de tanks.

Ook Frans komt ons bed uit, en we schieten snel wat kleren aan. We zien dat de veerboot nog niet aan de steiger ligt. Ik zeg Frans dat we de trailer nog wel kunnen afkoppelen. Samen klaren we deze klus, en ik rijd de trekker aan de kant.

Dan loop ik met de papieren van de lading naar de veerboot, waar de eerste auto’s al af rijden. Er is een grote kans dat ik de retour combinatie zelf van de boot moet rijden, en de trailer die ik gebracht heb ook weer op de boot moet zetten.

Zwaaiend met de paparassen naar een medewerker van de boot, wijst deze nadat hij vluchtig de papieren heeft bekeken dat ik door kan lopen.

Dan zie ik de combinatie staan, een hele oude Pegaso trekker met een vrij nieuwe oplegger. Nadat ik ingestapt ben en even heb rond gekeken krijg ik het oude ding aan de praat. Het duurt even voor ik de combinatie in beweging kan krijgen, de luchttanks zijn bijna leeg.

Zodra de medewerkers zien dat ik kan gaan rijden houden ze alle overige auto’s stil zodat ik de veerboot kan verlaten.

Met het oude vehikel manoeuvreer ik de oplegger naast die wij gebracht hebben. Samen met Frans koppelen we ook deze trailer af, waarna ik de Pegaso voor onze oplegger zet. Snel sluiten we alles aan, en laten de trailer op zijn plaats zakken.

Dan rijd ik de combinatie weer naar de boot. Ook nu krijg ik voorrang, zodat ik de veerboot op kan rijden. Bijna zou ik mijn nummerplaat nog vergeten. Maar dankzij een alerte Frans die bij de steiger staat met de plaat die op deze trailer moet herstellen we net op tijd dit foutje.

Als mijn trekker dan weer voor de retour trailer staat besluiten we dat het tijd is voor een douche.

Samen lopen we naar het gebouwtje. Ik grijp Frans rond zijn Slanke middel en neem hem zo met me mee. Hij probeert los te komen uit mijn greep, wat hem niet lukt. Stoeiend bereiken we de douche, en dan laat ik hem los. Jij eerst zeg ik. Nee zegt Frans, we gaan samen.

Mij best zeg ik, en dan staan we in een paar tellen beiden bloot onder het lekkere lauwe water.

Frans pakt het washandje en begint mij van top tot teen te wassen Waarbij hij veel tijd aan mijn jongeheer besteed. Daarna geeft hij het washandje aan mij en zegt dat het nu mijn beurt is. Gewillig voldoe ik aan zijn verzoek. We genieten van elkaars lichaam, en bevestigen dit door een lekkere tongzoen. Dan gaat Frans op zijn knieën, neemt mijn pik in zijn hand en begint me af te trekken. Veel is er niet nodig om mijn hoogtepunt te bereiken. Frans ziet dit aan mijn gezicht, hij neemt net op tijd mijn penis in zijn mond. En dan spuit ik. mijn zaad loopt langs de kin van Frans, het is blijkbaar teveel voor hem om alles binnen te houden. Ook ik kniel nu en we tongen in deze houding. Mijn zaad proef ik als ons speeksel zich vermengd.

Frans speelt met zijn vingers rond mijn gaatje. Hij stopt de kus, en vraagt of hij me op mijn knieën mag neuken. Dit standje ken ik ook nog niet, en ik ben geil genoeg om dit eens mee te maken.

Frans maakt mijn gaatje nat met speeksel en drijft als een hondje zijn pik in mijn kutje. Hij doet een paar stevige stoten en komt dan onverwacht snel klaar.

Nadat ik nog een euro in de gleuf van de warmwater automaat heb gestopt douchen we ons nog even lekker schoon.

Dan drogen we elkaar af en verlaten samen het douche hokje. De twee mannen die staan te wachten kijken ons na, ze zeggen wel iets, maar verstaan doen we ze niet.

Samen lopen we naar de truck, we ruimen onze spullen op en zijn klaar voor vertrek. Dan stel ik voor om eerst nog een ontbijtje te scoren. Frans is het er natuurlijk mee eens, volgens mij heeft hij altijd honger. Ik vraag hem er naar, zijn antwoord is; ja eten is een hobby van me. Heb je meer hobby’s vraag ik, ja zegt hij, seks met jou hebben. Alleen met mij? Ja, ik ben niet iemand die met Jan en alleman gaat hoor!!!

Al kletsend zijn we in een straat aangekomen waar vele eet zaakjes zijn. We zien een uithangbord met een koffiepot er op. Als ik Frans er op wijs besluiten we daar naar binnen te gaan. We bestellen en nemen plaats op het terras dat al aardig vol zit.

We schuiven aan bij twee jongens die zo het blijkt uit Nederland komen. Het zijn Nederlandse Marokkanen die zo zeggen ze het land van hun voorouders wel eens willen bekijken. We kletsen gezellig een poosje met ze, tot het tijd wordt dat ze naar de boot vertrekken. Gevieren lopen we naar de haven en nemen daar afscheid.

Ook wij vertrekken, het is al bijna elf uur. We groeten de portier en verlaten het haven terrein.

Als we een tijdje hebben gereden valt het me op dat Frans erg stil is. En als ik hem van opzij even bekijk zie ik dat zijn gezicht niet vrolijk staat. Is er iets vraag ik hem. Hij schrikt op uit zijn gedachten. Hij kleurt en voelt zich betrapt.

Je kan het toch tegen mij zeggen! Ja maar, ik weet niet. En als ik dan doorvraag blijkt dat hij over zijn nabije toekomst zit te prakkiseren.

Laat eens horen wat je het liefst zou willen vraag ik. Nou ja, ik denk dat je het stom van mij vindt. Toch gewoon vertellen zeg ik. Oké, het liefst zou ik bij jou willen blijven. Als hij dit heeft gezegd krijgt hij een kop als vuur. Je zult het wel gek vinden vervolgt hij, maar vanaf het moment dat ik je Donderdag zag heb ik kriebels in mijn buik. Het was, nee is, liefde op het eerste gezicht Echt Martin ik hou van jou. Ik wil echt alles doen om bij je te kunnen blijven.

Maar; dan stopt hij. Wat maar vraag ik. Nou jij hebt Alie toch al.

Dan is het mijn beurt om te praten. En begin; lieve Frans, als ik moet kiezen tussen jou en Alie dan is mijn keuze niet moeilijk. Met een benepen stemmetje zegt Frans; dan kies je voor hem. Nee! Voor jou!!! Ik vond je Donderdag meteen al leuk, je hebt een leuke kop, een lieve lach, en het staat je zo grappig als je bloost. En toen je voor het eerst bij me in de auto stapte kreeg ik spontaan een stijve. Jij ook zegt Frans, nu met een blij gezicht. Wel zie ik nog net dat hij een traan weg veegt.

Een eindje verderop is een parkeerterrein met tankstation zo zie ik op het bord langs de weg. Ik besluit er even te stoppen.

Als we stil staan schuif ik naar de stoel waar Frans zit. Ineens voel ik twee armen om mijn nek, en twee lippen op mijn mond. De kus smaakt zout, het zijn de tranen van Frans die niet meer willen stoppen.

Als hij een beetje bedaard zeg ik dat we er samen over gaan praten, en dat we er een oplossing voor gaan zoeken.

Maar eerst gaan we de tank van de koelmotor vullen. En een ijsje eten zegt Frans die me wijst op de ijsco vlag.

De tank wordt door een medewerker gevuld, en samen lopen we naar binnen om af te rekenen, en om ons ijsje te kiezen. Frans heeft zijn zonnebril op gezet zodat de mensen zijn betraande ogen niet kunnen zien.

Dan rijd ik de auto in de schaduw van wat bomen. Hier praten vraag ik, of zoeken we een plekje onder de bomen? Onder de bomen is het antwoord van Frans.

We vinden een plekje een klein eindje het bos in, door de bladeren kunnen we de truck zien staan. Maar we zijn uit het zicht van voorbijgangers.

Lieve Frans begin ik. Jij bent verliefd op mij, ik voel heel veel voor jou, maar we kennen elkaar nog maar heel kort. Dat weet ik ook wel zegt Frans maar het voelt zo goed bij jou.

En dan nog wat zeg ik, jij en ik, we zijn beiden nog niet uit de kast. Dat weet ik, maar dan kom ik vandaag nog uit de kast als dat jouw bezwaar is. Nee Frans dat is het niet. Maar ik weet nog niet of ik echt mijn leven met een jongen kan en wil delen. Ik wil graag vrienden zijn, en ik denk dat ik van je kan gaan houden. Maar ik vind dat we niet te overhaast, niet te snel van stapel moeten lopen.

Frans denkt diep na; zegt dan, je hebt misschien wel gelijk. Maar je kent mijn standpunt, ik hou van jou, en als het moet blijf ik jaren op je wachten. Voor mij is er geen ander.

Oef, Frans zeg ik dat zijn zware woorden. Maar ik meen ze echt Martin! Hij schreeuwt het laatste bijna.

Dan slaat hij weer zijn armen rond mijn nek, en zegt met een snik; ik wilde dat jij net zo veel van mij houd dan ik van jou.

We kussen elkaar lang op de mond, het wordt uiteindelijk een stevige tongzoen.

En morgen ga je weer met Alie verder zegt Frans met een snik. En dat wil jij niet??? Nee, liefst ging ik met je mee.

Ik kan Alie niet in de steek laten, niet in Spanje achter laten toch? Nee natuurlijk niet antwoord Frans. Maar. Ja wat maar vraag ik dan weer. Nou ja, dan ga ik alleen naar bed, en jij ligt hier met Alie te geilen.

Lieve Frans, als jij dat niet wilt, dan zal dat niet gebeuren. Dan blijf ik wachten tot ik jouw weer zal ontmoeten. We kunnen dit samen tegen Alie zeggen. En ik beloof je dat ik me aan mijn woord zal houden.

Kom op zeg ik we gaan verder. Ik grijp de hand van Frans en samen lopen we naar de auto. Als we weer op weg zijn vervolgen we ons gesprek. Hoe zullen je ouders reageren als ze horen dat wij op elkaar vallen? Val jij ook op mij dan? Frans nogmaals, ik vind je heel erg lief, ik denk dat ik ook verliefd op je ga worden. Maar hardlopers zijn doodlopers, dat weet je toch? Hij lacht, ik wilde je uitdagen.

Maar mijn ouders; ze zullen het niet leuk vinden denk ik, maar ze zullen het wel accepteren. Wanneer ga je het zeggen dan? Ik zeg het als het zo uit komt. Forceren wil ik zoiets niet. En ik denk dat mijn moeder er geen problemen mee heeft, mijn vader, nu ja, mijn stiefvader eigenlijk, die heeft er meer moeite mee.

Je stiefvader? Vraag ik. Ja mijn eigen vader is verongelukt toen ik vijf jaar was. En nu ik toch aan het vertellen ben over ons leventje, ik heb ook nog een broertje van dertien. En hij is niet mee vraag ik. Nee zegt Frans hij is gehandicapt. Hij woont in een tehuis in Friesland. Je kent het vast wel, het is vlak bij Drachten. O ja zeg ik daar heb ik wel van gehoord. Dat vind ik heel erg voor je Frans. Dank je zegt hij, ik heb het er soms ook heel moeilijk mee. Daarom ben ik ook erg blij met de twee broertjes die er nog gekomen zijn.

Ja, Henk is een heerlijke druktemaker. En Bart lijkt me een lieve jongen zeg ik. Net als zijn grote broer zegt Frans grinnikend. Lachend geef ik hem een stomp tegen zijn schouder. Dat broertje, (Hoe heet hij eigenlijk?) kan dus niet mee? Nou nee, hij heeft heel veel aandacht en verzorging nodig. Soms halen we hem wel eens naar huis, en mijn moeder en ik bezoeken hem om de beurt. Elke week krijgt hij minstens één keer bezoek. En zijn naam is Alexander, we noemen hem Lex. Goh zeg ik aangedaan, ik wil hem samen met jou een keer bezoeken. Meen je dat echt??? Ja tuurlijk zeg ik. Je bent nog liever dan ik al dacht.

Intussen zijn we al pratend een eind opgeschoten. Volgens Tom is het nog 25 km.

En nu nog even over Alie zeg ik. Gaan we samen tegen hem zeggen wat we hebben afgesproken??? Dat zou ik heel graag willen. Maar vind je het niet raar dan? Mag ik zoiets wel van je vragen? Natuurlijk mag dat, en ik zeg het je nog maar eens, Frans ik houd ook van jouw hoor!!!

Het is even stil. Dan hoor ik Frans snikken. Martin ik vind je heel erg lief, ik houd heel veel van je. Ik denk dat ik mijn best moet doen om het niet te laten blijken. Mijn moeder ziet zoiets meteen aan me. Nou ja zeg ik, als het zo uit komt dan zeggen we het gewoon toch. Frans komt vlak naast me zitten en omhelst me. Ik weer hem een beetje af en zeg; nee Frans niet vrijen onder het rijen.

Dan zijn we bij onze bestemming. We moeten nu ook weer achteruit de oprit in. Bij de camping zijn er twee die onze komst aankondigen. En dan zie ik ze rennend aan komen. Ik wijs Frans er op. We zien ook de Vader van de heren op de fiets naderen. Het lijkt wel een comité van ontvangst.

Frans stapt uit, en de twee kleine jongens stappen bij mij in de cabine. Frans en zijn vader zetten het verkeer stil; zodat ik de combinatie achteruit de oprit kan indraaien.

Eenmaal op de oprit stop ik om ook Frans in te laten stappen. Maar niets er van zegt Pa, neem jij de fiets maar. Ook ik wil eens in zo’n truck zitten. U mag hem ook daar parkeren zeg ik gekscherend. Maar dat ziet Pa niet zitten. Dan begin ik maar weer aan het eind. Het lukt ook nu weer, ik parkeer weer op de zelfde plek.

Nadat ik mijn administratie heb bijgehouden stop ik de motor. We stappen allemaal uit. En ik neem Henk op mijn schouders. Het joch is dol, hij weet van gekkigheid niet wat hij moet doen of zeggen. Dan hoor ik hem zeggen; Alie gaat weg. En meteen er overheen zijn broertje bestraffend, Henk dat mag je niet zeggen. Wat moet ik hier van denken? Tijd er over na te denken krijg ik niet. Want ook Ineke en Alie begroeten ons. Allemaal nemen we plaats onder de luifel van de camper. Ineke voorziet ons van koffie. Nou zeg ik, wijzend op Alie en Bram, jullie zijn weer aardig opgeknapt zie ik. Ja zeker antwoord Alie, dankzij de goede zorgen van Mevrouw daar.

En dan is er nog iets wat Alie je moet vertellen zegt Pa. Ja zegt Alie en dat heb ik ook aan die mevrouw daar te danken. Ineke kleurt, zoveel lof hoeft niet hoor!!! Nu ja, zegt Alie. Gister avond hebben Ineke en ik heel lang gepraat. En, en,Alie hapert en veegt een traan weg. Knikt naar Ineke vertel jij verder??? Nou ja, Alie heeft mij heel veel verteld maar daar praten we hier nu niet over. Het komt er op neer dat ik met zijn vader heb gebeld, en lang met hem heb gesproken. Daarna heeft de Vader van Alie gebeld, hij heeft zijn excuses aangeboden en hij heeft Alie gevraagd om weer thuis te komen.

En dan neemt de vader van Frans het woord. En nu wil het geval dat hier op de camping Mensen staan die vandaag weer naar huis gaan. Twee broers met een vrouw. En die willen Alie mee nemen.

Even ben ik sprakeloos, maar dan zeg ik: Goh Alie wat goed man!!! Ik hoop dat alles weer goed komt bij je thuis. En dat kom je me toch wel vertellen als ik ook weer eens in Leeuwarden terug ben hè. Natuurlijk zegt Alie en dan kom ik je het geld brengen voor alles wat je voor me gedaan en betaald heb. Mijn vader heeft toegezegd dat voor mij te willen betalen.

En dan stopt er een auto bij ons. Het blijken de mensen te zijn waar Alie mee mag rijden. Zijn tassen blijken al ingepakt te zijn, en staan al in de auto. Ja zegt Ineke Alie wilde niet eerder vertrekken dan na dat jullie terug waren.

En dan nemen we afscheid, en ik zie mijn seksmaatje van die week zwaaiend vertrekken.

De kleintjes spelen met een paar leeftijdgenootjes in het speeltuintje. We zitten met ons viertjes bij de camper. Pa en ma lezen, Frans zit met een computer spelletje van Bart te spelen. En ik, eigenlijk doe ik niets. Ik overdenk nog eens alles wat gepasseerd is.

Bart komt aanlopen, Ineke kijkt op en ziet dat Bart moe is. Ga even rustig zitten jongen, jullie maken je ook zo druk. Bart kijkt rond, ziet geen lekkere stoel. Mag ik bij jou zitten vraagt hij aan mij. Ze hebben allemaal iets te doen, en jij doet niets. Ik lach, kom jij maar gerust even bij mij zitten hoor! Hij kruipt bij me op schoot. Even praten we over de dingen om ons heen, maar dan worden de oogleden van Bart zwaar, hij valt in slaap. Met mijn voet raak ik even de voet van Frans aan. Deze ziet het en seint zijn ouders in. Ineke maakt snel een foto. Dan zegt Frans; hé Bartje niet slapen joh, help me liever eens met dit spel. Bart schrikt op, kijkt even verdwaasd om zich heen. Dan komt Frans naast ons op de grond zitten, hij hangt een beetje tegen mijn been aan. Dit voelt goed.

Bart en hij spelen samen het spel een paar keer uit.

Dan komt er een oudere meneer aan lopen, een Duitser. Hij vraagt in het algemeen of de bestuurder van de vrachtwagen hier is. Hierbij wijst hij naar de ingang waar de truck staat. Ja meld ik en wijs op me zelf. Hij ratelt een heel verhaal af in het Duits, waar ik niet alles van versta. Maar Frans en ook zijn vader hebben hem goed begrepen en vertalen voor mij. De meneer wil graag door jou van zijn plek gesleept worden, en of je de camper dan wilt aanslepen. Zijn accu schijnt geheel leeg te zijn. Oké zeg ik, maar ik moet dan wel de oplegger afkoppelen. De Duitse meneer staat al met een briefje van 20 voor me. Goed dan zeg ik, en tegen Frans, wil jij helpen met afkoppelen? Voor de helft zegt hij, en wijst op het briefje in mijn hand. Geldwolf zeg ik, en terwijl ik op sta geef ik Frans een stomp tegen zijn schouder.

Bart is niet meer bij ons weg te slaan, hij vindt dit enorm interessant.

We ontkoppelen de trailer en met ons drieën rijden we naar de camper. De Duitse meneer staat al klaar met zijn sleepkabel, maar als ik die zie zeg ik hem dat ding maar weer op te bergen. Mijn eigen kabel haal ik uit de bak, Bart zegt dat hij veel dikker is. Ja zeg ik deze trekken we niet stuk.

Henk is inmiddels er bij gekomen, ook hij moet mee in de cabine natuurlijk. Frans en ik vertellen samen de eigenaar van de camper dat we hem eerst naar de verharde weg gaan slepen. Pas daarna trekken we de motor aan. Hij steekt nog een heel verhaal af in het Duits, maar ik begrijp hem niet. Frans vertelt me dat hij niet weet hoe hij moet handelen als we hem opslepen.

Nog even loop ik terug om te zien of de onwetende chauffeur zijn remmen los heeft, of zijn sleutel niet zo staat dat het stuurslot er op gaat, en of de versnelling in de vrijstand staat. Dan gaan we het proberen, we zitten met ons viertjes in de cabine. Er is al weer wat publiek om ons heen komen staan. Zonder moeite trek mijn auto de camper van zijn plaats, en we bereiken de lange oprit van de camping.

Frans heeft mij verteld dat hij regelmatig de auto van zijn vader en of die van zijnmoeder in de garage mag rijden, en ook dat hij de camper hier op zijn plek heeft gezet. Ik vraag Frans dan ook of hij in mijn auto durft te rijden, zodat ik in de camper kan gaan zitten. Hij krijgt een rode kop, maar zegt het wel te durven. Dan stap ik uit, en laat Frans achter het stuur plaats nemen. Ik geef hem instructie en ga dan zelf naar de camper. Se man stapt al uit als hijziet wat mijn bedoeling is. Als ik klaar ben geef ik Frans een seintje dat hij kan gaan rijden. Langzaam trekt hij op, en als ik de snelheid hoog genoeg vind probeer ik het. Vrijwel meteen als ik de koppeling heb los gelaten slaat de motor van de camper aan. Op mijn claxonneren stopt Frans. We maken de sleepkabel los en de Duitse meneer kan vertrekken. Hij stopt me nog een briefje in de hand, en zegt dat ik daar maar iets lekkers voor moet kopen. Het blijkt nog een briefje van 20 te zijn. Veel te veel natuurlijk. Maar daar wil hij niets van weten. We rijden naar de hoofdweg om te keren, de camper vertrekt al toeterend, en wij rijden weer terug.

Het is een belevenis voor de twee kleine boys, ze raken er niet over uitgepraat.

Als we terug zijn bij de camper komen de lekkere kookluchten ons tegemoet. Ineke is begonnen met het klaar maken van de warme maaltijd.

En als de maaltijd dan op is verdeeld Pa de taken. Frans en ik stoppen de jongens onder de douche, en Ma en Martin doen de afwas. Ne zeg ik die afwas doe ik, Ineke heeft al gekookt. O zegt Frans, ik dacht dat ik jou ook onder de douche moet stoppen. Dat zou jij wel willen zegt Pa, niets daar van, Jij met mij mee, en Martin afwassen.

Zo gebeurt het.

Dan is het bedtijd voor de jongens. We loten wie van de beide heertjes bij mij in het hutje mag slapen, en wie bij Frans in de tent. Het lot wijst Bart aan om bij mij te slapen.

Dan gaan we met ons vieren in de camper, het is fris deze avond. Eerst spelen we een spel waarvan Frans de winnaar wordt, en ik de grote verliezer. Maar het was leuk en gezellig.

Dan begint de Vader van Frans: Heren, we hebben van Alie het een en ander begrepen. We dachten dat jij en Alie (hierbij kijkt hij naar mij)een koppeltje waren. Maar Frans zei ons dat jij samen woont met een vriendin. Woonde merkt Frans op. Ja ook dat hebben we begrepen Frans, maar laat me even uitpraten.

Nu het zo is gelopen, nu Alie weg is. En wij alles de revue nog eens laten passeren vanaf Donderdag. Nu zijn je moeder en ik het er over eens geworden dat jij Frans wel heel veel aandacht voor Martin aan de dag legt. En Martin zal het ook niet ontkennen dat hij jou een leuke jongen vindt.

Nou en! Zo gaat Frans iets te snel in de verdediging. Ach Frans, niets nou en, zo zegt Pa. Maar we willen je er op wijzen dat je nog minderjarig bent. Dat jullie vrienden zijn daar hebben we niets op tegen. Martin is minstens 8 jaar ouder dan dat jij bent. Negen als je het precies wilt weten zegt Frans stuurs. Oké, dat is een groot verschil op jou leeftijd Frans. Ik zie dat Frans boos wordt. De schop die ik hem onder tafel geef helpt niets.

En pa gaat door: we zouden liever zien dat je met een meisje aan zou komen. Ho Ho zegt Ineke, Nu eerlijk blijven Jan. (Zo nu weet ik ook hoe hij heet.) En ze gaat door; jij wil liever dat Frans met een meisje thuis komt. En ik heb je duidelijk gezegd dat het de keuze van Frans is, en dat we die dienen te respecteren. Ja accepteren zelfs.

Dank je mam zegt Frans met een verstikte stem. En met van kwaadheid vonkelende ogen tot zijn vader; en jij hebt er niets mee te maken, jij bent mijn vader niet eens. Ineke en ik zeggen bijna tegelijk; niet doen Frans, niet kwaad worden. Maar het is al gezegd. En als jullie het dan precies willen weten, zo gaat Frans verder

Liever had ik het jullie in vrede verteld, maar nu het zo moet; ja ik weet al jaren dat ik op jongens val. Dat ik homo ben, of Flikker zo jij zo vaak al hebt gezegd. Dit laatste schreeuwt hij bijna tegen Jan. En als jullie denken dat ik het leuk vind, dan hebben jullie dat goed mis. Ik vind het heel erg. Ik wilde het weg stoppen, maar dat lukt niet. En als jij niet Er tegen kan om samen met een flikker te leven, dan ga ik het huis wel uit. Dan donder ik wel op.

Frans Frans roept Ineke, zo kan die wel. Ik zie dat Jan zijn gezicht spier wit is weggetrokken. Maar Frans gaat door; ja, ik jullie zoon, ik heb de ware jongen gevonden, Hij zit hier naast me, ik heb het hem vandaag gezegt. En als Martin het met mij niet ziet zitten, dan blijf ik wel alleen. En als hij nog tien jaar er over na moet denken voor hij weet of hij mij wil, dan wacht ik op hem.

En dan barst hij in snikken uit. Het is Ineke die op springt en Frans in haar armen neemt.

Jan staat op en verlaat stil de camper. Omdat ik in het hoekje zit en niet weg kan voor Frans ruimte maakt moet ik wel blijven zitten.

Het hoofd van Frans ligt op zijn armen, zijn hele lijf schokt van het snikken. De hand die het dichtst bij me ligt pak ik en streel hem. Ook Ineke haar armen zijn nog om haar zoon geslagen. Ze streelt door zijn haar en op zijn rug.

Eindelijk bedaart hij een beetje. Ik weet niets beters te doen dan hem mijn zakdoek te geven. Met een glimlachje rond zijn mond pakt hij die aan. Een vuile zakdoek zegt hij, maar ik ben niet vies van je hoor! Weet ik zeg ik alleen maar.

Als hij dan wat gedronken heeft wordt hij weer rustig. Sorry mam zo bedoelde ik het ook niet, maar; en weer snikt hij het uit.

Ook papa bedoelt het niet zo Frans, en dat weet je maar al te goed. Hij staat altijd voor je klaar, hij heeft nog nooit onderscheid gemaakt tussen jou en Lex, en de kleintjes. Dat weet ik mam. Het was niet goed van mij. Dan gaat de deur open en Jan stapt weer binnen. Ook zijn ogen zijn rood.

Hij legt zijn hand op de hand van Frans. En begint dan: Frans we moeten elkaar vergeven. Ik had het niet zo moeten zeggen. Oké pap, ook ik heb teveel gezegd. Dan snikt Jan, Gelukkig zeg je nog Pap. Dan wordt het Frans weer te veel, hij vliegt zijn vader in zijn armen. Beide mannen huilen.

Ook Ineke en ik houden het bij dit schouwspel niet droog.

En jongen dan nog iets: als ik met woorden als flikker of zo, je pijn heb gedaan, wan zeg ik duizend maal sorry. Het is nooit mijn bedoeling geweest om jou pijn te doen.

Dan steekt Jan zijn hand naar mij uit terwijl Frans nog tegen hem aan hangt op de bank tegenover ons. Martin zo begint hij; ook jou heb ik niet willen kwetsen. Als jij het met Frans meent dan heb je mijn zegen. Maar als je hem als een seksobject gebruikt en ik kom daar achter, dan sta ik niet voor de gevolgen in.

Oké Jan zeg ik; tegen Frans heb ik vandaag al gezegd dat ik het nu nog niet allemaal weet. Het is allemaal zo nieuw voor mij. Ik zal er tijd voor moeten nemen om er achter te komen wat ik wil. Maar een ding weet ik wel: met Annalies, dat was mijn vriendin, en met Alie heb ik niet gevoelt wat ik voor Frans voel.

Dan komt Ineke met de woorden: Frans begrijpt best dat jij, Martin tijd nodig hebt. Hij wil op je antwoord wachten. En misschien komt hij ooit een ander tegen, maar voor ze verder kan gaan roept Frans: Echt niet! Martin of niets. Jij was toch ook vanaf het moment dat je pap zag verliefd? Dat was toch ook liefde op het eerste gezicht!

Ja Frans ik weet het, je hebt gelijk.

En volgens mij zo gaat Frans verder, zijn jullie nog altijd gek op elkaar.

Dat is waar Frans. Weet je welke datum het morgen is? Verdomme zegt Frans. Dat ik daar niet eerder aan dacht.

Wat is er dan Frans vraag ik. Ze zijn morgen twaalf en een half jaar getrouwd.

En daarom is het nu tijd voor een borrel roept Jan.

Jan pakt flessen, Frans zoekt blikjes, en Ineke zorgt voor zoutjes en ander lekkers.

Frans komt heel dicht naast me zitten, hij pakt een zout koekje, neemt er een hap af en houd hem voor mijn mond. Dan neem ik er ook een hap af. Jan ziet het, schud zijn hoofd, en zegt lachend: berg maar een glas op Ineke ze doen samen met één. Maar voor Jan de kans krijgt een glas weg te nemen heeft Frans ze al vol geschonken.

Dan gaat mijn telefoon, mijn vader of moeder zeg ik, Als ik het nummer op het scherm zie.

Zoals altijd neem ik op met het noemen van mijn naam. Dan is het een tijd stil in de camper. Het is mijn moeder die zodra ze mijn stem hoort van wal steekt. Ze is zoals altijd ook nu erg lang van stof, en onderbreken kan je haar meestal niet.

Eerst een heel relaas over Annalies. Met een paar zinnen weet ik haar er van te overtuigen dat het verhaal Annalies over en uit is.

Dan komt er een relaas over een vriend waar Annalies en de planner van de zaak over hebben gesproken.

Ze zegt dat ik volgens Annalies op jongens val. Nou mem als dat zo is dan hoor je dat vanzelf van me. Je wilt er niet over praten dus? Nee mem, nu niet. We zitten gezellig met ons viertjes aan de borrel, en zo lang ik bel moet de rest stil zijn.

Dan verteld ze over mijn baas, er is uitstel van betaling aangevraagd. Of ik dat al wist. Nee, dat is nieuw voor mij. Dat er problemen waren wist ik wel. Nou zegt ze, zo het nu lijkt gaat hij Failliet. Ik zucht, en zeg we zien het vanzelf.

Dan ronden we ons gesprek, dat helemaal in het Fries ging, af.

Frans lacht als ik de verbinding verbroken heb. Hier sprak onze talen knobbel zegt hij plagend. Ja jochie, je kon er niets van verstaan. Frans merkt nog op; als ik weer in Nederland ben dan ga ik die taal leren. Wedden dat ik het binnen drie maanden spreek? Wed maar niet zegt Jan hij noemt je een talenknobbel, maar dat is hij zelf hoor. Hij heeft nog nooit een lager cijfer dan een 8 voor taal op zijn rapport gehad.

Na ons tweede biertje stelt Frans voor een eindje te gaan lopen, even uitwaaien zegt hij. Nou zegt Jan, afkoelen kan wel, maar uitwaaien lukt niet hoor, het is windstil.

Dan gaan wij ons klaar maken voor de nacht zegt Ineke. Welterusten jongens en tot morgen. Frans geeft zijn moeder een kus, dan slaat hij zijn vader op zijn schouder en drukt ook hem een kus op zijn wang. Dan zegt hij: pap we praten er niet meer over. Oké jongen, Zoon van me. Alles is vergeten en vergeven.

Samen lopen we de camping af, en als we uit het zicht zijn van iedereen slaan we de armen om elkaar. Dicht tegen elkaar lopend bepraten we de gebeurtenissen van die avond. Maar ook maken we plannen voor de volgende dag. We gaan er een feestdag van maken zegt Frans.

Weer terug op de camping overleggen we hoe we zullen gaan slapen. Zullen we Bart naar de tent brengen, zodat wij bij elkaar kunnen slapen? Kan dat vraag ik aan Frans. Nou met henk kan het wel, maar Bart zal zeker wakker worden.

Dan laten we het toch zo, zeg ik. Maar dan kom ik nog wel even bij je hoor! Als we stil doen dan slaapt Bart wel door.

Frans duikt de tent in terwijl ik ons hutje binnen ga. Bart slaapt als een roos. Zijn dekbed ligt half over hem en half op de grond. Ik stop hem daarom maar even lekker opnieuw in. Even slaat hij zijn ogen op, maar slaapt dan rustig verder.

Bij het tanden poetsen kom ik Frans weer tegen, en we gaan dan samen naar mijn hutje.

Heel stilletjes kruipen we onder het dekbed. We knuffelen zoenen en strelen elkaar een lange tijd. Mijn vingers gaan in de boxer van Frans en ik vind zijn gaatje. Wil je fluistert hij, ja graag antwoord ik. Frans draait op zijn buik, en ik draai me boven op hem. Met speeksel maak ik hem goed nat, en ook mijn pik smeer ik met speeksel in. Een ander glijmiddel hebben we nu niet hier.

Maar het kost niet veel moeite om het grotje binnen te dringen. Ik voel dat Frans even verkrampt, maar zich dan ook vrijwel onmiddellijk weer ontspant.

Kan die vraag ik in zijn oor. Ik voel zijn hoofd knikken. Dan ga ik voorzichtig en stil op en neer. Helemaal zonder geluid lukt het ons niet, maar Bart slaapt gelukkig door. Een paar keer kan ik mijn orgasme uitstellen, aan Frans hoor ik dat hij geniet. Dan voel ik zijn lijf verstrakken. Snel ga ik met mijn hand naar zijn pik, net op tijd omsluit ik hem. Dan ontlaadt hij zich in mijn hand. Dan stoot ik nog een paar keer en kom ook klaar. Het washandje dat Frans bij zich heeft gebruiken we om ons schoon te vegen.

Nadat we elkaar nog wel tien keer welterusten hebben gekust vertrekt Frans naar zijn tent.

Dan hoor ik Bart vragen om water. Gelukkig staat er nog een klein flesje, en als Bart gedronken heeft draait hij zich naar mij toe en kruipt weer onder zijn dekbed. Hij zoekt mijn hand en vraagt of hij me vast mag houden. Hand in hand vallen we daarna in slaap.