Gruwel Of Gewoon Gay - 17

*De weken gingen door. Konden de jongens hun geheim bewaren? Kon Martijn hier mee om gaan? Waren ze getuige van iets dat niet voor hun oren bestemd was?

Dicht kropen we tegen elkaar aan. Het rook nog naar zaad dat al in mijn huid getrokken was, maar dat deerde ons niet. We gingen lekker slapen. Het was morgen weer vroeg dag.

Deel 17:
In het weekend kwam Wim terug. Hij had laptops bij zich en pa had voor een router gezorgd. Dit was lux man, En zo zaten we alle vier aan de tafel in ons studiehok. (zo hadden we de kamer van Martijn opgedoopt). We hadden een kamerscherm halverwege gezet, zodat hij toch een eigen plek had maar de kamer die 10m bij 4m was had daar ruimte genoeg voor. Op het kamerscherm hadden we een schema gemaakt wanneer de tentamens en het centraal schriftelijk was en iedere dag streepten we weer een dag af. Hierbij konden we goed zien wanneer de druk het grootste zou zijn. Maar zo samen werken was een enorm voordeel. Angela was goed in talen en ik was een genie in wiskunde en de tweeling was goed in alles. Zo hielpen we elkaar en vlogen en floten we door de stof heen. Het kostte alleen tijd. Vooral de scripties namen veel tijd in beslag. Maar met flink wat plak en knipwerk van internet schoot dat ook enorm op.

Het was nu twee weken later. Ik sliep nog steeds bij Arend. Heerlijk. Iedere nacht hadden we seks met elkaar, maar het belangrijkste was het bij elkaar zijn. Het naast elkaar liggen. Elkaar vasthouden. Gewoon er voor elkaar zijn. We begonnen onze rollen goed te kennen. Overdag was er weinig te merken. We waren zo veel bij elkaar dat een vluchtig of stiekem heftig kusje even er tussen door een cadeautje was, maar omdat wij de hele nacht bij elkaar waren konden we de dag goed doorkomen. We schoren ons regelmatig en hadden heerlijke kale lullen. Dar was vooral geil bij het likken van elkaar. Martijn was nog een keertje langs gekomen om te laten zien dat hij zijn zakie ook kaal hield en dat eindigde natuurlijk weer in een trekpartij. Ook de hooizolder hadden we weer een lekker trekfestijn gehad. Als vanouds en dat wilden we er ook inhouden. We merkten dat dat onze gezamenlijke band verstevigde en we hadden er geen van allen moeite mee. Integendeel zelfs.

De vraag van moeder Marieke zou bijna roet in het eten gooien.
Want ik zou de ene week bij Arend en de andere bij Martijn slapen en als Wim er niet was in de logeerkamer. Maar toen ik maar bij Arend bleef kwam toch tijdens het eten de vraag:

‘Hadden we niet afgesproken dat je op de logeerkamer zou slapen Jan of wisselen jullie na dit weekend Van Arend naar Martijn.’

Het was heel even stil, maar Martijn redde weer zeer diplomatiek de situatie en antwoordde:

‘Klopt mam, maar we hebben er samen over gehad. Maar omdat we nu op mijn kamer studeren vond ik het fijner dat hij bij Arend bleef en zij hadden daar geen problemen mee. En ik ook niet, want als Angela en ik wat willen bespreken hebben we daar geen pottenkijkers bij nodig.’

Moeder keek Martijn betekenisvol aan en grinnikte:

‘Dat begrijp ik.’

Arend ging door: ‘En de logeerkamer is helemaal geen optie, want Wim is hier heel veel en zowel door de week als in het weekend.’

‘Jongens, ik zeg al niets meer, jullie hebben dat prima opgelost, maar ik moest er alleen opeens aan denken.’

Onder tafel kreeg ik twee schoppen tegen me benen en de beide broers keken me heel ondeugend aan.

Het werd ook steeds moeilijker om met de anderen erbij afstand te bewaren. Dat gold ook voor Angela en Martijn. Zij groeiden steeds naar elkaar toe en mam ontging natuurlijk de blikken van die twee geliefden ook niet. Maar er werden geen toespelingen gemaakt en we waren eigenlijk één groot gezin.

Toen we weer een keer samen gingen trekken op de hooizolder had Martijn een verrassing. Hij had gevraagd of we daar wilden komen. Naakt stond hij op de afgesproken tijd met een dikke paal en het ging weer als vanouds. Hij spoot natuurlijk het verste wat ook logisch was, want Arend en ik tapten elkaar regelmatig af. Na het trekken wilden we de kleren aan doen maar Martijn zei :

‘Wacht even. Ik wil jullie iets laten zien.’

Hij graaide in het hooi en pakte onze steen des verbonds. Hij zag er prachtig diepglanzend uit.

‘Hoe heb je dat dan gedaan,’ vroeg Arend.

‘Na de laatste keer op jouw kamer heb ik hem in de zon te drogen gelegd en daarna gelakt met botenlak, vandaar dat die zo mooi glimt.’

‘Mooi man, maar wat gaan we er nu mee doen?’

‘Ik leg hem op mijn kamer, of wil één van jullie hem.’

‘Ik weet wat. We nemen hem om beurten, dan blijven we trouw aan ons verbond.’

‘Tof man!’ zei ik, wat hadden we het toch met elkaar getroffen.

‘Martijn, ben je hier ergens?’ klonk de stem van Angela beneden in de stal.

Martijn hield de vinger op zijn lippen dat we stil moesten zijn en riep:

‘Ik kom eraan. Moest nog even wat hooi wegzetten.’

En fluisterde tegen ons: ’Blijven jullie nog een tijdje hier, nemen jullie zo de steen mee.’

Hij deed snel zijn kleren aan zwaaide naar ons en hield weer de vinger tegen zijn lippen en glipte snel naar beneden.

‘Dan maken wij er iets lekkers van,’ zei ik en nam Arend in mijn armen. Trekken kon dan wel lekker zijn en met zijn drieën bleef dat toch altijd spannend, maar vrijen met mijn lieve schat had toch mijn voorkeur. En hier zo op onze ‘eigen hooizolder’ gaf dat toch een extra geil tintje.

We gingen op onze kleren liggen en ik voelde de lippen van Arend op de mijne. Hij kuste me hartstochtelijk en voelde het bloed al weer door mijn lijf gieren. Langzaam ging hij naar mijn pik en nam die in zijn mond en begon er heerlijk aan te zuigen. Omdat ik net gespoten had kon ik er lekker lang van genieten. Mijn slappe pik begon er al weer zin in te krijgen en vulde zich langzaam door de strelingen met bloed. Heerlijk stijf zwellend, door de mond van Arend. Hij nam mijn ballen in de mond en maakte mijn hele handel nat van speeksel en masseerde dit met zijn krachtige maar oh zo zachte handen. Hij ging door met likken en ik spreidde mijn benen volledig. Ik gaf me helemaal over. Ik wist dat hij alles zou proberen me weer klaar te krijgen. Met een beetje geduld en geilheid zou hem dat misschien ook nog lukken. Met zijn mond ging hij achter mijn zak richting mijn anus. Wat een geil gevoel. Dit hadden we nog niet gedaan. Ik dacht alleen nog maar aan zijn aanrakingen op mijn lijf en begon al lichtelijk te hijgen.

Ik deed mijn benen omhoog en bood hem mijn achterste aan. Langzaam ging hij met zijn lange bewegende tong rond mijn sterretje en maakte alles nat. Daarna heel voorzichtig met zijn wijsvinger om mijn rozetje en masseerde die. Wat een heerlijk gevoel doorstroomde mijn lijf. Een heel nieuwe sensatie maakte zich van mij meester. Ik begon harder te hijgen. Dat zette hem alleen maar aan om verder te gaan. Heel voorzichtig voelde ik een vinger mijn gaatje beroeren en binnen gaan. Een geile rilling trok door mijn lijf en hij merkte dat. Met een vinger zachtjes heen en weer masseerde hij de binnenkant van mijn anus. Hij duwde iets verder en kwam tegen mijn prostaat. En welk gevoel nu door mijn lijf snelde is met geen pen te beschrijven. Een intens geile prikkeling van mijn onderlijf was het gevolg. Hij merkte aan mijn reactie dat ik het lekker vond en ging zachtjes en geduldig, maar toch stevig verder. Zijn vinger gleed nu soepel heen en weer en ik ontspande mij zoveel mogelijk, zodat het niet zeer deed maar het genot versterkte. Dit had ik nog nooit beleefd. Wat een geile intensiteit van seksueel genot en dat nog wel gedaan door mijn vriendje. Mijn pik stond door deze nieuwe ervaring op springen. Mijn gehijg werd dieper. Arend merkte dat en zonder verder wat te zeggen omsloot hij met zijn mond mijn penis. En lang hoefde ik niet te wachten. Voor de tweede keer achter elkaar kwam ik klaar, terwijl Arend mijn sterretje bleef vingeren. Het moest heel diep wegkomen, maar het gaf me zo’n enorm intens gevoel dat ik buiten adem bleef liggen. Hij hield mijn benen hoog en ik merkte dat hij zichzelf weer aftrok. Het had hem zo te zien ook enorm op gewonden en niet veel later voelde ik warm zaad tegen mijn kontje aanspuiten. Arend viel over me heen en kuste me innig. Mijn nat bezwete lichaam ontving het zijne. Onze natte huiden ontvingen het liefdesvocht en nam dat met genoegen op. We zeiden even niets. Nagenietend van deze nieuwe ervaring.

‘Geil hé,’ fluisterde hij, ‘was het lekker?’

‘Heerlijk,’ was het enigen dat ik kon uitbrengen en ik omhelsde hem innig.

‘Daar gaan we vannacht mee verder, dan is het mijn beurt om jou te verwennen.’

Na nog even nagenoten te hebben werden we rillerig en na weer een kus kleedden we ons aan.

‘Waar zouden Martijn en Angela zijn?’

‘Ik denk in de werkplaats lekker een potje vrijen.’

‘Kom mee dan gaan we ze bespieden door de kieren in de zolder, maar doe heel zachtjes want sommige planken kunnen kraken en…stttt niets zeggen.’

Zo slopen we van de hooizolder naar de zolder boven de werkplaats. We hoorden gepraat. Maar dat was niet de stem van Martijn. We slopen verder, we herkenden de stemmen van Wim en Nanco, Arends vader. Ik wilde terug, maar Arend gebaarde me door te gaan en legde zijn vinger tegen zijn lippen. We kwamen boven de stal en de stemmen werden verstaanbaar. Door de spleet van de vloer zagen we Wim en Nanco staan. De een tegen de werkbank geleund en de ander op een oude barkruk.

Wim zijn stem klok hard, eigenlijk een beetje boos.

‘Ik heb toch altijd gezegd dat die godsdienstfanaat niet te vertrouwen was. Waarom moest hij ons anders zo uit elkaar drijven? Waarom moest hij anders uit naam van het geloof zo’n macht over jouw gezin uitoefenen. Jij de mooiste knapste en liefste man van het hele dorp, getrouwd met een schat van een vrouw en gezegend, ja Nanco gezegend met een paar fantastische zonen. Waarom heb jij je zo laten ringeloren. Waarom heb je die klootzak geloofd. Dat is een vraag waar ik al jaren mee rond loop en waar ik nog nooit een antwoord op heb gekregen. Gissen, ja gissen heb ik genoeg gedaan. Maar ik wil het nu van je horen Nanco, of is je dat deze oude liefde niet waard. Zeg het me, want dan verdwijn ik, met tegenzin overigens, uit jullie leven.

In het omfloerste licht van de zolder keken Arend en ik elkaar aan en we wisten dat we hier getuige zouden worden van iets dat we niet mochten weten. Maar onze nieuwsgierigheid had de overhand en we bleven heel dicht naast elkaar geknield op de vloer zitten. We pakten elkaars hand en hielden die stevig vast. Doodstil was het. We durfden nauwelijks te ademen, bang om ons te verraden. We zagen twee gezichten van twee mannen die elkaar al jaren kenden. Nanco keek Wim aan en hun blikken verankerden in elkaar. Blikken waarin alles in te lezen was, liefde en leed. Maar vooral veel gezamenlijkheid. Kennen en herkenen. Het duurde even voordat er antwoord kwam.