Het was kort, hartstochtelijk en wild. Ik stond geplet met beide handen tegen de muur. Weerstand bieden was onmogelijk. Zijn handen hielden mijn hoofd stevig vast en dirigeerden mijn hoofd voor zijn kus. Fel zocht zijn tong de weg voor een hevige tongenstrijd. Onze lippen zogen elkaar soepel vast. Als in een boksring waar de strijd zich binnen uitwoedde. Het was kort maar tijd was er eigenlijk niet. Het was een explosie van opgekropte lust. Lust van een leeuw die jarenlang gekooid was geweest in eens de vrijheid geproefd had. En zo te merken smaakte dat naar meer.

‘Schieten jullie nu een beetje op! Ik kan het niet alleen aan achter de bar.’ Als door een donderslag getroffen kwamen we weer op aarde. Esther!

De stem van Esther bracht ons weer tot bezinning. Roeland liet me los pakte de lantaarn deed een stap richting de deur. Hij knipte de lantaarn aan en opende de deur. Hij scheen Esther in de ogen. Maar het licht van het portaal viel naar binnen. Met twee koppen als boeien keken we in de vragende ogen van Esther. Ze keek ons beiden beurtelings aan.

‘We konden niet sneller. We hadden alleen maar een gammele trap tot onze beschikking. Deze er alleen nog even indraaien en dan zijn we klaar. Die trap is echt een onding. Ik was er bijna afgevallen. Gelukkig kon David me opvangen, anders had ik hier gelegen met een gebroken poot.’

‘Dat zal wel.’ Ze keek Roeland heel indringend aan. Net iets langer dan normaal, met een blik van “Ik weet het wel hoor broertje!” ‘Opschieten, ik kan het alleen niet aan.’

Ze draaide zich kordaat om en verdween.

Daar stond ik dan tussen de trap en de muur nog helemaal overdonderd door zoveel lust en felheid waarmee de kus gepaard ging. Zo was ik nog nooit gekust. Mijn hart bonkte ook als een wilde in mijn keel. Roeland liet de deur open, klom de trap op, draaide de lamp erin en zei niets. Ik hield de trap stevig vast. Het was zo gepiept.

‘Zet jij de trap weg? Dan ga ik al vast achter de bar. En bedankt. Ik had dat alleen niet gekund.’

Hij keek me niet aan. Ik was nog helemaal beduusd.

Weg was Esther weg was Roeland. De kussen brandden nog na op mijn lippen. Zijn tong roerde nog wild door mijn mondholte. De de rust die in mijn hoofd was terug gekeerd was nu weer ver te zoeken. De plekken waar hij mij stevig bij het haar had gepakt brandden op mijn hoofdhuid.

Wat moest ik hier in hemelsnaam mee. Had hij expres de deur dicht gedaan? Was dit met voorbedachten rade. Ik voelde me voor de tweede keer in één middag volledig overrompeld. Mijn lippen brandden, mijn kop gloeide, mijn hart klopte in mijn keel.

Vertwijfeld borg ik de spullen op, deed mijn schort voor en liep naar de bar. Daar was het hectisch. Dus aanpakken. Tijd om erover na te denken was er niet. Roeland keek me aan toen ik mijn plaats in nam achter de bar. Ik kon zijn stemming niet peilen. Hij had een uitdrukking op zijn gezicht die ik niet kon thuisbrengen. Spijt? Was hij zijn eigen grens over gegaan net als vanmiddag? En nu berouw? ‘Berouw komt na de zonde, zeggen ze. En spijt komt altijd te laat.’

Maar ik was wel het slachtoffer. Arme ik. Maar zo voelde ik me niet. Al deze gedachten vlogen in een paar seconden door mijn brein. Daar was nu geen tijd voor.

‘Hé lieve schat, maak jij deze bestelling voor mijijij?’ Kity hing overdreven over de bar en gaf me een briefje.

Waar was ik in hemelsnaam in terecht gekomen. Dit was toch een gewoon wok-restaurant en geen datingshow! Maar tijd om daarover na te denken was er niet. Er moest gewerkt worden en hard ook. We hadden een achterstand door de lamp en dat moest nu ingehaald worden. Dus aanpakken! Ik negeerde de wazige blik van Kitty en ging rap aan de slag.

Wat was hem nu weer overkomen. Roeland vroeg zich af hoe hij zich zo had kunnen laten gaan. Eén keer kan als een missertjes gezien worden, maar voor een tweede keer was er geen excuus. Moest je die Kitty David geil aan zien kijken. Het leek hier wel een hoerentent. Hij voelde een jaloerse steek in hem opkomen. Een gevoel dat hem totaal vreemd was. Wat nu. Die jongen is hetero, hij moest zich gewoon niets in zijn hoofd halen. Maar hij had hem toch terug gekust. En hoe. Net nu de baas weg was gebeurde dit allemaal. Nu een dikke put erachter en hij zou David wel even beschermen tegen die huppel…. . Er moest hier gewoon gewerkt worden. Niets meer en niets minder. En hij moest ff normaal doen en zijn kop bij het werk houden.

‘Hup Kitty, de zaal in. Ruim de borden. Het is een grote puinhoop op de tafels.’

‘Ben al weg. Ik kom zo voor de drankjes David.’

Esther kwam op hoge poten aanlopen en pakte Kitty bij de arm.

‘Wat is dit hier voor een gekkenhuis. Jullie zitten hier maar wat te flikflooien en in het restaurant is het een puinzooi.’

Roeland trok helemaal wit weg. Waar doelde ze op. Maar hij zag haar blik gaan van naar Kitty en David. Kitty grinnikte en David wist niet waar die moest kijken en trok vol verbazing heel onschuldig zijn wenkbrauwen op. Hij kon hier niets aan doen. Maar Esther had gelijk. Weg privé zaakjes. Nu werken.

‘Esther, je hebt gelijk.’ Roeland nam resoluut het heft in handen. ‘We lopen achter. Luister goed. We moeten even een extra tandje bijzetten. David, ga jij borden halen in de zuidflank. Esther neem jij het midden en Kitty, jij de noordflank. We blijven tot we bij zijn en daarna vervalt het midden en hebben weer noord en zuid en komt David bij mij achter de bar. Aan de slag en rap. Als meneer Zhen deze puinhoop ziet, ziet het er niet best voor ons uit.’

We werkten hard. David vond het een hele klus om snel de vaat op te halen, vriendelijk te blijven naar de klanten en eventuele bestellingen op te nemen en ze uitserveren. Maar hij vond het leuk om er samen voor te gaan. Het was in een mum een goed lopende trein. Roeland hield het overzicht en riep op een bepaald moment David weer achter de bar.

‘Goed gewerkt man. Hoe vind je het.’

‘Boven verwachtingen. Ik vind het heel leuk om zo in een team te functioneren.’

‘Je doet het goed David. Ik zal een positief advies geven aan dhr. Zehn.’

‘Dank je Roeland, dus dat betekent dat ik hier morgen weer sta.’

‘Ga daar maar vanuit.’

‘Kijk is aan. Daar staat mijn zoon als een volleerd barkeeper achter de bar. Doet die wel zijn best Roeland?’

‘Ja buurvrouw, hij is een kanjer,’

‘Mam, wat doe jij hier nou.’

‘Ik moest even bij de afhaalbalie zijn en ik dacht even kijken in het restaurant.’

‘We gaan toch niet Chinezen mam.’

‘Nee jongen, we gaan BBQen, maar ik wilde er graag Babi Pangangsaus hebben, dat vind je toch zo lekker?’

‘Hoe laat kom je?’

‘Ik moet tot acht uur en ik heb een strenge baas.’ Ik knikte lachend naar Roeland die voor de gein even heel streng keek.

Eshter kwam met een vol blad en een lijstje bestellingen. ‘Dag buurvrouw, hij is een natuurlatent hoor, ik ben blij dat u die hint gaf.’

‘Jij ook bedankt Esther. Als jullie zin hebben komen jullie na werktijd even een afzakkertje halen op zijn feestje zijn jullie van harte welkom. Hè David?’

‘Natuurlijk, ik zou het heel leuk vinden.’

‘Doen we zeker, dan blijven we hier niet nazitten.’

Kitty kwam ook met een vol blad en bestellingen aanlopen. ‘Kijk eens aan, controle David?’

‘We hadden het over Davids feestje. Als je zin hebt ben je na werktijd ook welkom Kitty.’

‘Leuk dank u. Gaan jullie ook?’ Ze keek broer en zus hoopvol aan en die knikten bevestigend.

‘Nu ga ik er snel vandoor. Er moet nog veel gedaan worden en de eerste gasten zullen zo wel komen.’

‘Je hebt het toch niet te bont gemaakt mam.’

‘Verrassing jongen. Tot straks allemaal.’

‘Leuk David, we komen graag, maar nu snel weer aan de slag. Je wilt graag om 8 uur weg en er moet nog heel wat gedaan worden.’

En zo werd er nog even flink gebeuld. David en Roeland werkten als paarden alsof er niets gebeurd was. Vlak voor achten kwam dhr. Zhen terug. Alles liep op rolletjes en de hele achterstand was weggewerkt. Hij keek met een voldaan gezicht het restaurant in en kwam naar de bar waar de beide jongens twee bladen met bestellingen klaar maakten.

‘Hoe gaat het hier?’

‘Prima, ik heb hem net aangenomen, met uw toestemming natuurlijk.’

‘Kunnen jullie het wel samen vinden.’

‘Ik denk het wel, wat jij David.’

‘Dat zal echt wel lukken.’

‘Mooi zo, dan is dat ook geregeld. Morgen kun je beginnen en vanavond krijg je natuurlijk ook uitbetaald. Kun je het verder alleen af Roeland?’

‘Ja meneer, de grootste drukte is achter de rug,’

‘Dan mag je gaan David. Een fijne avond. Maak er een mooi feest van. Tot morgen.’

‘Tot morgen meneer Zehn. Ik maak even dit blad af en dan ga ik.’

‘Roeland, wijs jij hem even de weg waar de kleding gedeponeerd wordt? Dan neem ik het hier wel even over. Zo liepen we samen naar het kleedhok. Mijn schort en overhemd deponeerde ik in de wasmand en de das ontknoopte is en vouwde hem op en legde hem op de plaats.

‘Denk je dat je morgen de knoop er alleen in kunt maken?’

‘Geen idee, maar dan help jij me toch wel weer mee?’

‘Tuurlijk.’ Een beetje verlegen stond Roeland in het hoekje. Hij krabde op zijn hoofd en ik zag dat hij wat wilde zeggen en met zijn houding geen raad wist.

‘Wilde je mij wat zeggen Roeland.’

‘Ja David,’ en ik zag hoe hij naar worden zocht.

‘Wat er vandaag tussen ons gebeurd is had niet op die manier mogen gebeuren. Eerst vanmiddag en daarna vanavond. Ik wist niet wat me bezielde. Het overkwam me. Ik had mezelf niet in de hand. Daarom wil ik je voor de tweede keer mijn excuses aanbieden. Ik weet dat je hetero bent en toch heb ik je als man twee keer ongevraagd gekust. En hoe.’

Ik moest grinniken om die rustige jongen zo stuntelachtig te zien staan zoekende naar de goede woorden. Wat bedoelde hij daarmee : Ik weet dat je hetero bent?! Is hij dan homo? En ik dan. Hoe stond ik hierin? Een warm gevoel doorstroomde me. Ik liep naar hem toe en pakte zijn gezicht tussen mijn beide handen.

‘Dit vereffent je schuldgevoel misschien.’

Ik trok hem naar me toe en kuste hem heel omzichtig. Ik hoorde zijn ademhaling versnellen en hij opende de mond al voordat onze lippen elkaar raakten. Hij sloeg de armen om me heen en drukte me tegen zich aan. Ik voelde zijn lijf. Ook zijn pik drukte hij tegen me aan wat niet onprettig aanvoelde. De mijne reageerde daarop maar lag nog steeds vakkundig opgeborgen.

Ik liet alles maar op zijn beloop. Opnieuw nam hij het initiatief over en pakte me weer bij mijn hoofd om zo de kus te dirigeren. Ik verzette me niet en onderging het. De tijd viel even weg. Ik was even hier in het hier en nu. Ik kuste en werd terug gekust door een jongen. Nu had ik het initiatief genomen. En ik vond het best lekker. Heel lekker zelfs. Ik rook zijn geur die zich door het warme lijf zich beter manifesteerde. Mijn longen vulden zich ermee. Ik werd er duizelig van.

We lieten elkaar los en keken elkaar diep in de ogen.

‘We moeten hier echt samen eens over praten en graag zo gauw mogelijk.’ fluisterde ik.

‘Doen we. Tot vanavond.’

En zo zat mijn eerste werkdag er op. En hoe. Met verwarde gedachten en een hoofd vol vraagtekens reed ik naar huis. Na alles wat er gebeurd was had ik helemaal geen zin in een feestje. Eerst maar een verfrissende douche, andere kleren aan en alles even opzij zetten. Ik moest zo snel mogelijk een gesprek met Roeland hebben. Eén ding werd me nu wel duidelijk. Hij was gek op me. Maar ik op hem? Ik gek op een man. Toch deden die kussen me wat. Misschien wel veel meer dan ik eigenlijk zelf wilde. Of niet? Hopelijk konden we vanavond een afspraak maken. Ik moest met hem praten om mijn gedachten en vooral die onbekende gevoelens een plek te kunnen geven. Die gedachten maakten mij rustig.