Uit De Kast? - 9

Martijn was op zijn buik gaan liggen en voelde zijn dikke paal onder zijn buik tintelen. Door een zachte beweging te maken droop zijn voorvocht op zijn handdoek, wat alleen zijn geiligheid maar meer stimuleerde. Hij keek naar de beide jongens. Die hadden elkaar ongegeneerd ingesmeerd met een paar dikke gezwollen geile palen. Nu lagen ze in de zon te bakken. Aan hun slapper wordende pikken te zien lagen ze te dutten. Het waren overigens een paar prachtige jongens lijven. Met een stel lekkere kloten. Hij grinnikte. Hij hoorde het zichzelf al zeggen. Met een stel lekkere kloten. Tot nu toe had die alleen maar naar tieten gekeken. Natuurlijk ook wel naar kloten. Maar dat was meer vergelijkend warenonderzoek. Hij keek nu met andere ogen. Met erotische ogen. Hij geilde erop. Of hij nu wilde of niet zijn blik bleef kijken naar die beide jonge mannen. Hun spieren, hun platte buiken. Die donkere had ook een behoorlijk geslachtsdeel, maar hij dacht het nog net van hem te winnen. En weer begon zijn pik te tintelen. Dat moest nu maar eens ophouden. Hij pakte zijn spullen op en ging achter het eerste duin liggen. Uit zicht van iedereen. Hij wilde zich nog een keer aftrekken en dan naar huis gaan. Aan het einde van de middag begon zijn avonddienst. Hij was benieuwd of Timo nog van diensten gebruik wilde maken. Hij zag hem weer voor zich. Met een stijve paal en beide armen in het gips. Hij voelde weer die harde paal. Het was de eerste keer dat hij een stijve pik van een ander in handen gehad had en ook de eerste keer dat hij een man bevredigd had. In zijn onderbewuste voelde hij dat het niet de laatste keer zou zijn. En met die gedachte kwam hij zacht kreunend klaar. Hij spoot zijn verse zaad in het zand en zuchtte diep. Zo dat was dat. Nog even wat in de zon zitten en dan naar huis. Langzaam soezelde hij weg.

‘Hee stelletje smerige flikkers. Willen jullie wel gauw maken dat je hier weg komt. Van zulke vieze jongetjes zijn wij hier niet gediend.’
Ik schrok wakker en zag twee uit de kluiten gewassen jongens staan. Ze waren gekleed in lange bermuda’s en hemden met heel grote armsgaten en wat ze wilden liet niets te wensen over. Roeland vloog in de benen.
‘Wat bedoelen jullie daarmee? Wij zonnen hier gewoon op het naaktstrand. Als er twee moeten ophoepelen zijn jullie dat. Jullie zijn gekleed en dat hoort niet op een naaktstrand.’
‘Ach, ach, hoor meneertje eens. En wie denk jij wel die je bent mietje. Denk je nu echt ons de wet voor te schrijven? We weten echt wel wat voor een soort mensen hier op dit stukje altijd komen. En daar hebben wij helemaal geen zin in. Dus opgedonderd. Anders zullen we jullie wel eens mores leren.’ En sloeg met zijn vuist in zijn handpalm.
Ik voelde mijn hart in mijn keel kloppen.

Martijn was ingedommeld en wakker geworden van het geschreeuw. Hij vloog als een speer overeind en sprong over het duin. Daar zag hij hoe de beide jongens belaagd werden door een stelletje aso’s. De vier jongens keken met verbazing naar die gespierde donkere man, die met een lenige sprong zo vanuit het niets tussen hen in belandde.
‘Zo kereltjes, en wie willen jullie daarvoor meenemen?’
‘Zie eens aan.’ schimpte de grootbek, ‘Nog zo’n flikker. Of doen jullie een triootje.’
Nu sloegen alle stoppen even bij Martijn door. Wat dacht dat kereltje wel. Hem even de les willen lezen? Nou dan had die wel een verkeerde voor. Zijn kickboks achtergrond kwam weer even naar boven en de adrenaline gierde door zijn lijf.
Hij stapte naar voren en gaf de spreker een enorme harde trap midden in zijn maag. Die kromp in een en zijn maatje vloog er vandoor, bang om ook klappen te krijgen.
‘Ga jij maar als de donder achter dat laffe vriendje van je aan. Die gaat er vandoor als een held op sokken. En rap anders kun je er nog een krijgen.’
De jongen kroop overeind: ‘Ik zal je nog wel krijgen. Ik roep mijn vrienden wel op.’
‘Doe dat held. Ik bel meteen de politie, dan kunnen jullie zo de bak in, stelletje klaplopers.’
De jongen koos eieren voor zijn geld en liep met zijn hand tegen de maag geduwd zijn vriend achterna.

‘Hoe is het jongens, schrokken jullie?’
‘Ja, en niet zo’n beetje ook. Ze zagen er nogal agressief uit.’
‘Bedankt man, zonder jouw hulp waren we door dat stel zeker in elkaar geslagen. Wij zijn nu eenmaal niet van die vechtersbazen.’
‘Maar je gaf ze wel een goed antwoord terug.’
‘Ja, maar als het op vechten aankomt sta ik echt niet mijn mannetje.’
Ik stak mijn hand uit. ‘Ik ben David en dit is mijn vriend Roeland.’
‘Ik ben Martijn en dat jullie vrienden waren heb ik al gezien. Jullie schamen je er niet voor en dat vind ik tof. Echt waar, ik heb ervan genoten.’
‘Hoe bedoel je genoten?’ Roeland keek hem vragend aan.
‘Ik zag dat jullie elkaar lief hadden voordat jullie het water ingingen. En dat heb ik voor het eerst gezien. Twee vrijende mannen. En ik vond dat een heel opwindend gezicht.’
Ik kreeg een kop als een biet en stamelde: ‘Ik dacht dat wij helemaal beschut lagen.’
‘Dat lagen jullie ook, vanaf het strand, maar niet vanaf de duinen en daar lag ik. Ik hoorde jullie en keek.’
‘Ben jij dan ook homo?’
‘Nee, ik heb een vriendin.’
Roeland en ik keken elkaar vol verbazing aan. Met zo’n blik van hoe kan dat nou.
‘Ja, ik ben hetero, maar door mijn werk ben ik met de mannenliefde geconfronteerd geworden. Natuurlijk wist ik wel dat dat bestond en dat vond ik prima. Dat wel, maar dat ging gewoon buiten mij om. Tot gister. Toen werd ik er in mijn werk zelf mee geconfronteerd en ik vond dat wel spannend. Maar daar mag ik niet over praten, want dat is beroepsgeheim.’
Wij begrepen het en knikten instemmend.
‘Maar het bracht me wel wat in verwarring, omdat ik dat nu echt wel spannend vond. En het wond mij ook op. En om de boel voor me zelf even goed op een rijtje te zetten dacht ik: Het is mooi weer. Kom ik ga naar het naaktstrand. Vanaf hier, maar vooral een honderd meter verderop is een homoplek. Er is nu niemand maar aan het einde van de middag en ’s avonds komen hier veel homo’s om in de duinen seks met elkaar te hebben. Ik dacht kom laat ik eens kijken of mij dat aantrekt of juist afstoot. En toen zag ik jullie. Jullie waren de enigen op dit stuk.’
‘Maar wij wisten helemaal niet van een homoplek of zo. Wij komen hier ook niet vandaan.’
‘Nee, dat kan ik aan jullie uitspraak horen. Jullie komen uit het midden of oosten van het land.’
‘Nou snap ik ook waarom die jongens ons weg willen hebben. Dat zijn zeker van die pottenrammers of zo. Ik heb daar wel eens over gelezen.’
‘Maar meestal zijn ze met een hele groep. Regelmatig vind je die berichten op internet. Bij ons op de eerste hulp komen ook wel eens slachtoffers tegen. Die gasten deinen nergens voor terug.’
‘Maar jij was er anders snel bij.’
‘Klopt, maar anders was ik te laat geweest en dan hadden jullie daar gelegen.’
‘Nou, bedankt Martijn. Fijn dat je ons geholpen hebt.’ En glimlachend zei ik verder:
‘Ja en sterkte met je zoektocht. Daar ben ik ook mee bezig. Tot een paar weken geleden had ik nog verkering met een meisje en nu heb ik een vriendje.’
‘Dat meen je niet.’
‘Echt waar. En is die niet lief?’ en lachend kroelde ik Roeland door zijn donkere krullenbol.
‘Zo zie je maar weer. De wereld zit vol verrassingen.’ grinnikte Roeland.
‘Jongens ik moet echt gaan. Moet nog aan het werk. Ik ben blij jullie ontmoet te hebben. Ik wens jullie veel geluk en liefde in jullie leven.’
‘Dag Martijn.’ zeiden we in koor.
En voordat hij achter de duinen verdween zei hij nog: ’Als je geen last van vreemde kerels wilt hebben zou ik een stuk terug gaan, die kant op. ’ En hij wees naar de andere kant naar de duinen zo’n 50 meter terug. Want verderop, op de ‘homoplaats’ stonden al een paar mannen over het strand uit te kijken.
We begrepen de hint. We hadden geen zin in nog meer pottenkijkers en liepen een stuk terug van die plek weg om daar in alle rust verder te zonnen. We praten nog even wat na over de gebeurtenissen, maar na een lekkere tongzoen gingen we op onze buik liggen bakken in de zon. Vandaag wilde ik ook egaal bruin worden en mijn billen begonnen al lekker te kleuren. Vooral toen we voor de zoveelste keer elkaar insmeerden met die bruinende zonnebrand. Nu droomde ik van mijn nieuwe vriendje. Mijn gevoel begon steeds vastere vormen aan te nemen.

Timo was weer terug op zaal. Ze hadden voor de zekerheid ook nog een foto gemaakt van zijn armen. Vooral zijn hand begon behoorlijk te zwellen en het gips moest eraf en er kwam een soort tape omheen, zodat de zwelling de boel niet zou afknijpen. Hij zou wel zien. Het voelde in ieder geval een stuk beter aan en hij kon zijn hand ook beter gebruiken.
Berthil had hem weer terug gereden. En na een lief kusje en een tot straks was hij weer gegaan. Timo liet de voorvallen van de afgelopen dag even de revue passeren. Gister klaar gemaakt door een hetero, die daarna de hand aan zichzelf sloeg en vandaag door een homo gedoucht en weer heerlijk klaar gekomen. En hoe.
Hij had daar niet zo’n moeite mee, maar wat zou Erik daarvan vinden. Gister had hij hen betrapt en het leek hem wel geinig. Maar nu vandaag weer?
Ze hadden wel geen vaste relatie. Maar toch was er de laatste veertien dagen wel wat tussen hen ontstaan en gegroeid. Moest hij dat voor zo’n one-day stand in de waagschaal zetten?
Hij had daar zelf nooit zo’n moeite mee. Hij was bekend met het bestaan van ontmoetingsplaatsen en homosauna’s e.d. en maakte daar zo nodig ook wel gebruik van. Maar ja, nu hij verliefd was, stond hij er toch wel anders in. Ten minste, dat dacht hij. En toch lieten de wellustige geile perikelen zijn verstand danig in de steek en liep hij hard hollend zijn geile dikke wellustige pik achterna. Hij kon er ook geen genoeg van krijgen.
Zijn gedachten gingen naar Erik. Hij zou hem wel willen bellen. Het zou wel moeilijk gaan met zijn verbonden armen. Maar hij had iets meer vrijheid nu hij niet meer in de katrollen lag. Maar zijn mobiele lag in het laatje.
Hij belde de verpleging. Misschien konden die hem het toestel aangeven of helpen bij het bellen. Hij drukte de rode knop in.
Niet veel later stak Berthil zijn hoofd om de deur. Hij deed het lampje uit en kwam met een lach op hem af. ‘Hoe is het met ons geile mannetje. Of moet je al weer!’
‘Met dit mannetje gaat het prima, maar dit mannetje wilde eigenlijk wel zijn vriend bellen maar de mobiele ligt in het laatje en ik durf hem nog niet zelf te pakken.’
‘Zo, dus jij hebt een vriend en dan zo met de eerste de beste verpleger seksen onder de douche. Mooie vriend ben jij.’ zei Berthil plagend en lachte van oor tot oor.
‘Ja soms. Als hij er niet is en je bent zelf gehandicapt moet je wat.’ lachte Timo terug. ‘En wat fijn dat er dan van die gewillige broeders zijn.’
‘Hier kan ik niets op zeggen. Kom, ik zal je even helpen.’
Zo hielp Berthil Timo met het bedienen van zijn toestel. Het stond uit en de code werd ingetoetst. Daarna het nummer van Erik. Geen verbinding. Erik had zijn telefoon uit staan. ‘Zeker druk met de opdracht.’ dacht Timo. Wanneer Erik er helemaal in zat deed hij altijd zijn telefoon uit. Straks maar weer proberen. En ach, vanavond kwam hij toch.

Nadat de jongens waren weggegaan kon Erik de draad niet meer zo gemakkelijk oppakken. De vragen over zijn eigen seksuele gevoelens kwamen weer op de voorgrond en namen zijn denken helemaal in beslag. Dit kon zo niet. Het belemmerde zijn werk en eigenlijk ook zijn geluk. Hij wist nu wel heel duidelijk dat hij voor zijn eigen rust en welzijn een keuze moest maken. Resoluut stond hij op. Pakte het kaartje van Niko en belde op.

‘Met de praktijk voor energiebalans. Momenteel ben ik niet in de gelegenheid de telefoon op te nemen. Spreek uw naam en nummer in, dan bel ik u zo spoedig mogelijk terug.’
Hij hoorde duidelijk de rustige stem van Niko. Dat gaf hem een stuk rust. Hij sprak in. Nu maar afwachten. Eerst maar een bakkie doen en dan weer verder proberen te gaan met zijn werk.
Met de koffie in de hand belde hij even later Timo. Geen bereik. Die had natuurlijk zijn telefoon uit staan.
Nauwelijks had Erik zijn koffie op of hij werd terug gebeld door Niko. Hij legde in het kort uit hoe hij zich momenteel voelde en kwam op het aanbod terug om bij hem in de praktijk te komen. Hij kon direct komen.

Een half uur later stapte Erik bij Niko de praktijk binnen.
Het was een gezellig ingerichte ruimte, met veel boeken, een altaartje met een Boeddha en nog veel meer prullaria en een behandeltafel. Al met al straalde het een sfeer van vertrouwen uit.
Niko kwam met twee koppen thee de kamer binnen en ging vlak tegenover Erik zitten. Zijn helder blauwe ogen keken in die van hem. Hij zei niets. Nam hem taxerend op en wachtte geduldig tot Erik zou beginnen met zijn verhaal. Maar die wist eigenlijk niet waar die moest beginnen. Zijn hart, dat in zijn keel bonkte toen hij hier binnenkwam nam een veel rustiger tempo aan. Nog steeds zeiden ze geen van beide wat.
‘Kun je duidelijk beschrijven wat je deed doen besluiten mij op te bellen?’ opende Niko het gesprek.
Toen liep het eigenlijk allemaal vanzelf. Erik vertelde het hele verhaal. Vanaf het begin. Van zijn verbroken relatie, na vier jaar met Nicolette. De eerste kus met een man. Met Timo. Natuurlijk wist Niko al wat door het gesprek op de picknickplaats, maar hij luisterde aandachtig. Niets liet Erik onbesproken. Door het uit te spreken zette hijzelf ook alles weer op een rijtje. Ook de activiteiten met zijn neef kwamen uitgebreid aan de orde. Tot die van vannacht toe. En ook dat Timo nu in het ziekenhuis lag en wat hij gister gezien had. Ter illustratie liet hij het filmpje zien. Hij kon zien dat zijn verhaal en het filmpje Niko niet onberoerd lieten en hij moest de bult in zijn broek een paar keer ongemerkt fatsoeneren.
Nadat hij uitgepraat was keek Niko hem een tijdje aan.
‘Dat is niet niks kerel. Ik kan begrijpen dat dit je allemaal in zo’n korte tijd volledig overdondert.’
‘Het neemt mijn hele denken en daardoor mijn functioneren in beslag.’
‘Ik kan niet voor jou kiezen Erik, daar ben ik heel eerlijk in. Ik kan je alleen in balans brengen opdat je op dit moment de beste keuze zelf maakt.’
Het bleef weer even stil. Een gevoel van rust en vertrouwen ging van Niko uit.
‘Hoe doe je dat dan?’
En Niko vertelde van zijn techniek om mensen in balans te brengen d.m.v. een vorm van massage. Maar hij zei heel duidelijk dat Erik het zelf moest willen en daar dan wel voor open moest staan, anders hielp het niet. Wanneer je je niet kunt overgeven dan blijven die blokkades in je hoofd en in je lijf en belemmeren dan goede beslissingen te nemen.
Erik besloot het te doen.
Even later lag hij bloot onder een grote handdoek op de massagetafel. Er klonk zachte ontspannende muziek en hij voelde hoe de handen van Niko zijn hoofd begonnen te masseren. Dat was enorm weldadig. Daarna werd zijn borst en buik gemasseerd.
Zijn pik stond vier omhoog, maar er lag een handdoek over. Na de benen moest Erik zich opdraaien en werd er begonnen met zijn billen. Niets werd overgeslagen. En toen de handen zijn bilnaad beroerden ging hij als vanzelf met zijn kont omhoog. Heerlijk was dat. De warme handen met olie gingen vanaf de billen naar zijn liezen zo onderlangs tussen zijn benen door. Het was het ultieme gevoel van zaligheid. Erik kreunde zachtjes. Hij voelde dat zijn zak omhoog trok en het kon niet lang meer duren of hij zou spontaan klaarkomen. Maar de handen gingen verder naar zijn rug en schouders en Erik liet met tegenzin zijn billen weer zakken. Het was zo ontspannend dat hij zachtjes weg sluimerde. Toen ook de schouders en benen waren gedaan mocht hij zich weer omdraaien. Zijn pik stond nog steeds vier omhoog.
Met gesloten ogen fluisterde hij: ‘Niko, wil je mijn maatje ook even masseren? Die is er zo te zien wel aan toe.’
‘Wil je dat echt?’ vroeg Niko.
‘Ja graag, je zou me er een groot plezier mee doen.’
Niko deed de handdoek af en begon Erik op een andere manier te masseren. Dit was duidelijk meer erotisch getint. Erik genoot. Hij kreunde en kronkelde vooral toen Niko met zijn vinger zijn sterretje behandelde en langzaam naar binnenging om zijn prostaat te beroeren. Er was nu niet veel meer nodig en met een enorme kreun spoot Erik zijn ballen leeg. De eerste straal kwam zelfs over zijn gezicht en in zijn haar. Wat een orgasme. Erik hijgde ervan.
Niko pakte een handdoek en veegde hem schoon en dekte hem weer toe met de grote handdoek.
‘En? Was het lekker?’
‘Ik heb ervan genoten.’ glom Erik. ‘Maar jij dan en hij greep naar Niko’s broek, waar zich een dikke staaf aftekende. ‘Volgens mij vond je het ook wel lekker om te doen.’
‘Ja natuurlijk. Het komt ook niet iedere dag voor dat ik iemand hier op de tafel klaar maak.’
Erik stond in een beweging naast de tafel en ging op zijn knieën zitten. Niko had geen tijd om te reageren.
‘Jij hebt me zo lekker behandeld dat je dit wel verdiend hebt.’ Hij haalde de dikke staaf van Niko uit zijn broek en stopte hem in zijn mond. Niko steunde tegen de tafel en het duurde niet lang of hij kreunde: ‘Ik ga zo komen.’
Hij duwde Erik weg pakte de handdoek en loosde zijn kwakkie onder luid gekreun in de handdoek. Ze keken elkaar aan en omhelsden elkaar. ‘Dank je wel, het was lekker.’
‘Je hebt het dubbel en dwars verdiend.’
‘Kleed je maar gauw aan jongen, anders is die warmte van je lijf zo vervlogen en dat zou jammer zijn.’
Terwijl Erik zich aankleedde ruimde Niko alles weer op. En even later zaten ze weer tegenover elkaar.
‘Hoe voel je je nu?’ Niko keek hem verwachtingsvol aan.
‘Ontspannen en helemaal rustig. Mijn hoofd is helemaal leeg. Geen drukte meer in mijn bovenkamer.’
‘Nu ga je niet meer nadenken wat je moet beslissen. Juist niet. Je zult merken dat als het moment daar is je de juiste beslissing neemt. Tenminste voor dit moment. Leef vooral in het nu. Heb geleerd vanuit het verleden, kijk zonnig naar de toekomst, maar leef vooral nu. Geniet van de dingen om je hen en de mensen die je ontmoet. Het leven gaat verder en het kan best zijn dat er andere dingen op je pad komen. Maar neem een besluit als het zo ver is. Want onthoud één ding. Beter een verkeerde beslissing die je later kunt herzien dan geen beslissing. Want dat vreet energie en maakt van je hoofd een chaos.’
Erik was even stil en liet de woorden bij hem binnen komen. Het gaf hem heel veel rust. Dus nu genieten van het moment. Van Timo, van zijn werk, van zijn neef met vriend en morgen komt later.
‘Zal ik doen. Ik heb momenteel helemaal geen behoefte om te denken. Ik voel me leeg en heel rustig.’
‘Houd dat dan even vast.’
Erik ging staan en gaf Niko een knuffel.
‘Wanneer je weer een balans nodig hebt, bel je maar jongen. Ik wens je veel liefde. Je bent het waard.’
‘Dank je. Dat zal ik zeker doen.’
Erik kreeg bij het afscheid nog een dikke knuffel en een welgemeende kus op zijn voorhoofd. Een beetje verdwaasd liep hij terug naar de auto.
Nu naar huis. De jongens hadden vanavond de auto nodig en ook een hap eten, voordat ze naar de musical gingen.